Mag-log inShare
Chapter Thirty-Three
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Thirty -Four
“Malaki ang utang na loob ko kay Dimi. Katulad mo ay biktima rin ako nila Horan," simulang kuwento ni Lita. "Maaaring may kinalagyan na ako kung hindi dahil sa tulong niya. Inarbor niya ako sa mga ulupong na iyon," dagdag pa nito. Gumawa ng malalim na paghinga si, Lita. Sumilip ang kislap ng galit sa mga mata nito. Pagkuwa'y nagpatuloy ito sa pagsisiwalat ng nararamdaman. Nakaramdam sya rito ng awa. Diyata't maging ito pala ay nakaranas ng karahasan at kahayupan sa mga berdugong iyon. "Nahulog rin ang loob ko sa kanya," pag-amin ni Lita sa nararamdan para kay Dmitri. "Sino ba naman ang hindi mararahuyo sa macho- guwapitong iyon," dagdag pa ng dalaga. Higit sa lahat mukhang magaling pa sa kama." Nagpakawala ng pagak na tawa ang babae. Si Rose naman ay tuluyang namula sa tinuran ni Lita. Ngunit nagpatuloy siya sa pakikinig rito. Inaasahan na niya ang bagay na iyon. Ngunit nagulat pa rin sya sa tahasang pag-amin nito sa kanya. "Subalit para sa isang nakababatang kapatid lama
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Thirty -Five
“Madaya ka dapat ay pinakasalan mo na lang ako." Malagihay na sambit ni Rose, habang nakatingala sa malaking kuwadro ni Don Manolo. "But your son married me instead of you. Because you asked for it, but why?" Matigas na turan niya. "Hindi ko lubos na maunawaan. Despite everything I did for you ay wala ka pa ring tiwala sa akin. Iyon lang ang nakikita kong dahilan. Muli siyang tumungga sa boteng hawak. "You know what? You ruined everything. Damn it, hindi namin kailangan ni Alexa ng babysitter! I can take care of our daughter." May pait sa mga salitang dagdag pa niya. Nilagok at sinaid niya ang natitirang laman ng bote. Gumuhit ang pait sa kanyang lalamunan patungo sa kanyang tiyan. Tuloy ay gustong bumaliktad ng kanyang sikmura. Ito ang pangalawang pagkakataon na nilunod niya ang sarili sa espiritu ng alak. Ang unang beses ay nang mawala sa buhay niya si Dmitri. Pagka't nahirapan siyang tanggapin ang pagkamatay nito. Ngunit ngayon, anong dahilan meron s'ya para mulin
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Thirty -Six
“Hello, wife." Nakangiting bati ni Alexander. "Hindi ka ba marunong kumatok man lang?" Angil niya agad sa lalaki. Pinamulahan sya ng mukha. Humigpit ang hawak niya sa buhol ng tuwalyang gamit. Na para bang naroon lahat ng lakas niya. Subalit ay hindi niya magawang humakbang. Tila sya napako sa kinatatayuan. "Why should I? We both know that it's my room," naka-ngising sagot ni Alexander. Naumid siya nang maalala na silid nga pala ito ng lalaki. "Kahit na..." Pagtatakip niya sa pagkapahiya. Bakit ba kasi napadpad siya sa kuwarto nito? Pinagsisihan niya tuloy kung bakit napainom-inom pa sya. Napansin niya ang dalawang pamilyar na maleta na nasa paanan ng kama. Umangat ang mga kilay niya. "T...those are my belongings." Aniyang gustong mag reklamo. "You're moving in here." kaswal na tugon ng lalaki. Sa nanlalaking mata ay mabilis na lumipad ang tingin niya rito. "A-anong sinabi mo?" Aniya na pinukol ito ng nagtatakang sulyap. Sumandal sa dingding si Alexander at nam
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Thirty -Seven
Mula sa simbahan ay tumuloy si Rose sa hotel kung saan ang wedding reception. Katatapos lang ng magarbong kasal ng tanyag na siruhano na si Clark Zantillan at ng pamosong modelo na si Anya Collins. Dinaluhan ito ng mga kilalang personalidad at malalapit na kaibigan ng pamilya. Sa seremonya ay hindi niya maiwasang humanga sa ikinakasal. Isa sana sa major sponsor ng mga ito si Don Manolo kung nagkataong nabubuhay pa. Sa isiping iyon ay hindi niya maiwasan ang muling malungkot. Naging napakabait ni Manolo sa kanya. Kung hindi dahil sa matanda ay hindi niya mararating ang kinalalagyan nya ngayon. Kaya naman ay tinatanaw niyang isang malaking utang na loob ang kabutihan ng Don sa kanilang mag-tiya. Pinagmasdan niya ang magkapareha. Hindi maitatanggi na bagay na bagay ang mga ito sa isa't-isa. At last the bonafide playboy finally met his match. Nag-plaster ang ngiti sa kanyang mga labi. Minsan nang naging laman ng article niya si Anya Collins. At labis siyang pinahanga
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Thirty-Eight
Rose didn't know how to react. Para siyang dinagukan sa dibdib. Mabilis siyang nagbawi ng tingin. Kumuhang muli ng champagne sa dumaang waiter, diretso sa bibig at halos sairin ang laman niyon. Gustong mag-init ng mga mata niya. But no, hindi niya kailangang magpakita ng kahinaan. She smiled at Lance na tahimik lang din sa kinauupuan. Pansin niya ang pagkunot-noo nito. She fumed. But didn't say a word. Lance stood up. Binulungan ang waiter na napadaan. Maya-maya'y naglakad ang lalaki sa gitna ng bulwagan. Nagtatakang sinundan niya ito ng tingin. Tumayo ang abogado sa gitna mismo at malakas na pumalakpak. Nakuha nito ang atensyon ng mga bisitang naroon. Napapantastikuhan ang iba. May nag-angat ng kilay at mayroong tila naaliw. The music for a dance started up. Kung hindi siya nagkakamali ay awitin iyon ni David Bowie na may pamagat na Golden Years. Lance bowed his head and then presented his hand to her. Oh my God! Her eyes rounded.
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Thirty-Nine
It's Monday morning. Sinadya niya talagang magising ng maaga para siya ang personal na mag-asikaso at tuloy maghatid kay Alexa sa iskwelahan. At katulad ng palagiang routine ay hindi na nya nagisnan si Alexander. Sabagay hindi na rin naman sya sigurado kung regular na umuuwi pa ang asawa sa gabi. Nito kasing mga nakaraang araw ay naglalagi na ito sa kinuhang condo and who knows kung sino ang madalas nitong kasama. Sino pa nga ba e di si Avira. Umasim ang mukha niya sa naisip. Eksaktong alas-otso ay nasa St. Joseph Learning School na silang mag-ina. Tamang-tama lamang para sa oras ng klase nito. May humiwalay na ilang hibla ng buhok sa noo ng bata kaya Inayos niya muna sa pagkaka-tirintas ang buhok ng anak. Dinagdagan niya iyon ng ilang maliliit na ipit pa, sa request na rin ni Raven. "Okay, you're ready." Aniyang ubod tamis na nakangiti sa bata. "Do I look like a princess mommy?" Malambing na tanong nito. "Of course, a very beautiful princess," sagot ni Rose sa anak.
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Forty
Walang abi-abiso ay pinasok ni Claire ang conference room sa kabila ng nasa kalagitnaan na ito ng pagpupulong. Natuon ang buong pansin ng mga taong nasa loob sa namumutlang babae. Tumingin ito ng diretso kay Alexander habang nangangatal. Si Alexander naman ay kumunot ang noo sa pagtataka sa anyong nakikita sa sekretarya. "S. Sir may nagaganap na hostage taking sa St. Joseph Learning Center sa ngayon," umpisa nito. "Hawak ng isang grupo ang buong iskwelahan, estudyante at mga guro, kasama na ho s...si Alex.” tarantang imporma ni Claire. Pagsinghap ang namutawi sa loob. Si Lance ay mabilis na inabot ang remote control at binuksan ang TV. Eksakto namang naka-ere na ang nangyayaring kaguluhan sa naturang iskwelahan. Alexander's face went red. His lips go thin and tight looking. Walang imik itong tumayo. He headed outside the conference room, kasunod si Lance. May pagmamadali sa kilos ng dalawa. Rose was sobbing in desperation. Hilam na siya sa luha.
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Forty-One
“Do we need to hurry her to the hospital?" Alexander asked with a worried look on his face. "Not necessary." doctor Clark Zantillan replied. Mabilis na sumugod ang doktor sa mansion ng mga Zaavedra nang mapag-alaman ang nangyari. Tsi-nek nitong maige ang kalagayan ng bata. Wala naman naging sugat o galos sa katawan si Alexa. At ayon na rin mismo sa bata ay hindi naman daw ito nasaktan kundi natakot lamang ng kaonti pagka't dumating naman raw agad ang kanyang daddy Alexander. "Nakakabilib ang angking katapangan ni Alex. Nagawa nitong kontrolin ang takot at emosyon. Naging kalmado ang bata. The way she talked ay hindi ko siya kinakitaan ng pagkasindak o malalim na takot sa nangyaring karahasan. Oh well, kung ibang bata lamang siya ay malamang hindi na niya nagagawang magdetalye pa or maybe hindi na natin nakakausap pa ng maayos ngayon." Ang mahabang obserbasyon ng doktor. Inayos ni Clark ang stethoscope nito at isinilid sa bag. Tumingin kila Rose at Alexander. Larawan ng ka
Pinakabagong kabanata
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Sixty ( Any Katapusan)
🌹Chapter Sixty🌹(Ang Katapusan)Rose was stunned. Her eyes still went wide. Tama ba siya nang rinig? "Na... naaaalala mo?" atubiling tanong niya. "Yes, I remembered everything, particularly...us." malambing na sagot ni Alexander, habang nakatunghay sa maliit niyang mukha. Sa nanlalaking mata ay muling umawang ang mga labi niya. Hindi agad siya nakapagsalita. Pilit inaaabot ng isip ang mga salitang nagmula sa lalaki. Baka kasi dinadaya lamang siya ng pandinig. "P...pero sabi ni Lance..." "Ni Lance? putol ni Alexander na may pagkunot ng noo. "Yes, he said you did not remem...," she paused. "Oh that bastard, he tricked me!" She hissed. Sukat humalakhak si Alexander. "You two have the same feathers," sabi ni Rose, na kinakitaan ng pagkapikon. "So devastating that you may remember parts of the memory but not all of it," dagdag niya. "You're the most beautiful part of it," Alexander said softly, while gently caressing her shoulder. "But you set me up.
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Fifty-Nine
Abala man sa ginagawa ay hindi magkamayaw si Rose sa katatanaw kay Alexander. Tinutulungan niya sa paghahanda ng pagkain ang Tiyang Linda niya. Kanina ay pinilit niyang magpaka-kaswal habang kaharap si Alexander. Hindi pa rin siya makapaniwala sa mga natuklasan ngayong araw. Gimbal pa rin siya at hindi agad-agad makabawi sa naging pag-uusap nila ni Lancelot. Hindi rin niya matiyak sa sarili kung ano ba ang nararapat niyang maramdaman sa mga sandaling ito. Ang kaalamang buhay si Dmitri ay labis na nagpagalak ng kanyang puso. Subalit ang katotohanang burado sya sa mga alala nito ay nagdudulot ng 'di matawarang hapdi at kirot sa kanyang damdamin. Ibang klase magbiro ang tadhana. Dumarating sa mga panahong hindi mo inaasahan at hindi ka handa. Huminga sya ng ubod lalim nang makaramdam ng pagbigat sa dibdib. Hinagod niya iyon gamit ang kamay dahil sa pakiramdam na paninikip. Pinuno niya ng hangin ang kanyang busto. Muli niyang sinulyapan si Alexander. Puno ng kasiyaha
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Fifty-Eight
“Kung ganoon ay saan dinala ni Alexander ang anak ko?" aniyang pilit na ginagawang pormal ang tinig. Napaupo siya sa katapat na silya ng lalaki. Larawan ng kalituhan at kawalan ng magawa. Punong-puno siya ng pangamba para sa anak. Nakakahiya man ay nawawala ang composure niya sa harap ng abogado. Mistulang balisa at tuliro sa itinatakbo ng mga pangyayari. Kagabi lamang ay talo pa ni Alexander ang totoong mangingibig sa pagpapadama ng pagmamahal. Sadyang ginugulo ng lalaki ang isip at damdamin niya. Sa isang pitik lamang ay dagli nitong naparupok ang kanyang depensa bilang babae. Paano kung ang lahat ng ipinakita nitong pagsuyo ay pawang balatkayo lamang upang makuha ang kanyang loob at pagtitiwala? Saan hahantong ang lahat? Isa ba sa mga istratehiya nito ang magpanggap upang mapagbayad siya sa isang pagkakamali na hindi niya mahanapan ng sagot? Spare my daughter Alexander, Oh God. she mouthed. Handa siyang harapin ang anumang kaso na maaring ipataw ng asawa. Kung
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Fifty-Seven
Nag-alala si Tiyang Linda para kay Rose na noo'y nagdadalaga pa lamang. Sa wari nito ay sinasamantala ni Don Manolo ang kanilang pangangailangan dala ng kahirapan. Ilang beses nitong pinayuhan ang pamangkin na pag-isipan o pagnilayang mabuti ang mga proposisyon ng Don. Subalit hindi nagpapigil si Rose at agad na pumirma sa kontrata. Nabahala si Tiya Linda noong una sa pag-aakalang hindi maganda ang hangarin ni Don Manolo sa pagtulong. Kalaunan ay nakita niya ang kabutihang loob ng matanda lalo na at malaki ang nagawa nito upang maging maayos ang kanilang buhay. At aminado siya sa bagay na iyon. Pagkat nagkaroon ng magandang kinabukasan ang pamangkin at siya naman ay nagkaroon ng maayos na hanap-buhay. Nakapagtapos si Rose ng pag-aaral sa isang de -kalidad na unibersidad at nakapagtrabaho sa radyo't telebisyon maging sa kilalang pahayagan. Naging kilala itong magaling na mamamahayag at kalaunan ay naging komentarista. Kasabay noon ay nakakatanggap si Rose ng iba't iba
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Fifty-Six
Nagising kinabukasan si Rose na mag-Isa na lamang sa kanyang silid. Nang kapain niya ang bahagi ng kama ay bakante na iyon at wala ni anino ni Alexander. Tuluyang nagising ang kanyang diwa at iginala ang tingin sa kabuuan ng kwarto. Subalit ay walang palatandaan ng lalaki. Nagmamadaling inabot ni Rose ang roba sa tabi. Mabilis na isinuot upang mapagtakpan ang kahubaran. Saglit na nag-init ang kanyang mukha sa pagka-alaala sa nangyari nang nagdaang gabi. Pinakiramdaman niya ang banyo baka sakaling naroon lamang ang asawa. Nang hindi makuntento ay sinubukan niyang kumatok ng mahina. Subalit walang senyales na may tao sa loob. Ni wala siyang ingay o kaluskos man lamang na maririnig. Agad siyang nag-ayos ng sarili at nagbihis nang mapagtantong baka nauna nang lumabas ang asawa. Sa kusina ay nabungaran niya ang tyahin na abala sa pagluluto. Tinapunan siya ng tingin ni Tiya Linda nang may kahulikap na ngiti. "O, mabuti at nagising ka na, aba'y umalis ang asawa mo." imporma ni
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Fifty-Five
Hesusmaryosep! Anang tiya Linda na napaantada, larawan ito nang pagkagulat sa natunghayan sa kusina. "Tiyang!" lingon dito ni Rose. Mabilis siyang kumawala kay Alexander. Tumayo at inayos ang sarili. Pagkatapos ay nahihiyang napatitig sa tiyahing mulagat. A…Alexander?" sambit ng tiyahin, hindi makapaniwala ang babae na mabubungaran sa kusina ang lalaki kasama ang pamangkin sa isang mainit na tagpo. "Magandang gabi po, Tiyang Linda." Seryosong bati rito ni Alexander. Agad na nagmano ang lalaki sa matanda na bagama't nagpaunlak ay larawan ng kalituhan. Sinulyapan ni tiya Linda si Rose na hindi malaman kung paano magpapaliwanag at hindi rin makatingin ng diretso sa kanya. Nagpalipat-lipat ang tingin nito sa dalawa na puno ng pagdududa. Aktong magpapaliwanag na sana si Alexander nang unahan ito ni Rose. "N... Nagkita po kami sa event." aniya sa tiyahin. "Hinatid niya po ako dito sa bahay at..." "At...?" tuloy na tanong ni tiyang Linda na may halong pagkainip. "
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Fifty-Four
Muling pinasibad ni Alexander ang Ducati nito pagkatapos ng ilang saglit. Hindi alintana ng lalaki ang rumaragasang ulan. Nagpatuloy ito at mas lalo pang binilisan ang pagpapatakbo. Hindi naman magkamayaw sa pag-aalala si Rose. Dahil basang-basa na ang asawa. At ang buhos ng ulan ay tila nakikipaggirian sa lakas ng bayo. Kay bilis rin ng takbo nila. At sa dilim na bumabalot sa paligid ay duda siyang naaaninag pa ng asawa ang kalsada. Subalit tila gamay na gamay ni Alexander ang dinaraanan. Mariin na lamang syang pumikit at mahigpit na yumakap sa lalaki. Sa kabila naman ng pangamba ay gising na gising ang mga pandama niya sa init na hatid ng pagkakalapit muli ng kanilang mga katawan. Nakailang bitiw siya ng malalim na paghinga. Nakakaloka ang senses niya at gusto pa ata siyang ipahiya. "We're here," bulong ni Alexander na nagpa-igtad sa kanya. Paglinga niya ay unang tumambad sa paningin niya ang bakod ng kanilang bahay na yari sa bakal. Namamanghang napatitig siya sa la
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Fifty-Three
Hindi na nagawang makapag-reklamo pa ni Rose. Wala siyang nagawa kundi ang madismaya na lamang sa itinakbo ng mga pangyayari. Tumigil na rin sya sa kapapalag dahil nagmumukha lang siyang katawa-tawa. Sa higpit ng pagkakabitbit sa kanya ni Alexander malabong makaalpas sya. At ang tanga niya sa parteng wala siyang ni ideya na magkakilala pala sila Dusan at ang asawa. Kung ang pangunahing pakay ni Alexander sa pagtungo sa Cotabato ay para kastiguhin siya, nakapagtataka ang pagiging kalmante nito. Katunayan ay halos gustong lumundag ng puso niya nang masilayan sa muling pagkakataon ang guwapong mukha ng lalaki. Her defenses were weakened by his grin. For the past few weeks, she had never seen him. In her heart, she longed for this man. Buong akala pa mandin niya ay sasalubungin siya nito ng poot at galit. Ngunit malayo roon ang ipinapakitang kilos ng lalaki. Halos kabaliktaran. She heaved a sigh of relief. Gayunpaman ay nilinga niya ang paligid. Malay ba niya kung may mga
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang Kinatatakutan Chapter Fifty-Two
Eksaktong ika-walo ng gabi nang marating nila ang Plaza Hotel. Iginiya sila ng usherette na sumalubong sa kanila pagpasok pa lamang sa bulwagan. Habang naglalakad ay ramdam ni Rose ang mga matang nakamasid. Mula pa kanina sa entrance ay takaw-pansin na ang pagdating nila ng alkalde. Mayroong kababakasan ng paghanga; may tinging nang-iintriga; at mayroon ding nakaarko ang mga kilay. Ipinakilala siya ni Dusan sa mga kaalyado nito. May tuksuhan subalit tinapos ng kaibigan sa salitang magkaibigan lamang sila. Ilang dating katrabaho sa larangan ng media ang natanaw niya sa 'di kalayuan. Kuntodo kaway ang mga ito kaya't saglit siyang nagpaalam kay Dusan na nagpaunlak naman. "OMG! Are you dating the elusive Mayor Dusan Aguirre?"Salubong ni Karla, na namimilog ang mga mata. Dati niya itong nakasama sa isang malaking network as anchor. Nakipag-beso ang babae. "We're just friends," Rose simply responded. "Then you've got everybody fooled here, darling." sambit ni Karla, na h
