AKAS 3

Lumabas ako ng maaga para maghanap ng trabaho upang matustosan ang gastusin namin ni Alas para hindi naman kami masyadong pabigat kay Divine.

Tinungo ko ang address ng resto-bar na pinagt-trabahohan ni Divine. Sinabi niyang naghahanap ng waiter ang kanilang manager para sa night shift.

Naisip kung maayos na ‘yon dahil hindi kami dapat na sabay na magtrabaho ni Divine dahil walang mag-aalaga kay Alas.

“Magandang umaga, ho. Ako po si Xianelle, kaibigan ni Divine.” Sabi ko sa guard.

“Pumasok ka na at hinihintay ka na ni Boss.”

Napakaganda nitong resto-bar. Sa lawak at ganda ng desinyo nito halatang mga mayayamang tao ang pumapasok sa ganitong lugar pero hindi ‘yon ganu'n karami ang tao kaya na isip ko na madali lang ang trabaho lalo pa’t kaunti lang naman ang kumakain.

“Ikaw ba si Xianelle?”

Sumalubong sa akin ang isang lalaki. Pinakatitigan niya ako mula ulo hangang paa bago tumingin sa mukha ko at ngumiti.

Tumango ako.

“Kung ganu'n, ako si Marky pwede mo akong tawaging boss Marky. Hindi na ako nagpapaligoy-ligoy pa kailangan mo ng magsimula mamayang gabi dahil kulang na kulang ako sa tao.”

“Talaga? Teka, hindi niyo ba ako hihingian ng school backg—

“May tiwala ako kay Divine kaya hindi na ako magda-dalawang isip na tanggapin ka. Sinabi niya rin na kailangan-kailangan mo ng trabaho, patunayan mo na karapat-dapat ka sa trabahong ito.”

“Salamat, Boss Marky!” Thank you, God.

Sa tuwa ko, yumakap ako sa kaniya. Hindi ko akalain na ganito ka ganda ang magiging araw ko ngayon. Totoo nga na kapag hindi maganda ang kahapon may bagong umaga na may magandang dala.

Tanghali na ng nakabalik ako sa bahay ni Divine dahil bago ako umalis, itinuro na sa akin ni Dendy—Night shift waiter. Ang mga dapat at hindi dapat gawin kapag nasa harap ng customer. Double sipag, mahabang pasensiya at higit sa lahat ang salitang...

‘Costumer is always right.’

“Xian-Xian!” Sinalubong ako ni Alas ng mahigpit na yakap ng makapasok ako sa loob ng bahay.

“Baby!”

Binuhat ko siya at pinupog ko ng halik ang kaniyang mukha at umikot-ikot ako bago ko siya inilapag sa ibabaw ng sofa.

“You look so happy, Xian-Xian!”

Ngumiti ako ng mas ngumiti ang anak ko na para bang nanggigigil na yumakap sa akin.

“May good news ako!”

“Really? Xian-Xian?”

Tumango ako at inilibot ko ang paningin sa buong sala. Wala akong makitang Divine.

“Na saan si Papi mo?”

Ngumoso sa likuran ko si Alas. Nang lumingon ako nakita ko si Divine na may dala ng tray na may lamang pandesal at gatas.

“Naka-uwi ka na pala, kamusta ang lakad mo?”

Ngumiti ako ng malapad. Tumingin ako sa anak ko na naghihintay ng sagot ko bago ko ibinalik ang mata kay Divine.

“May trabaho na ako! God, hindi ako makapaniwala na mabilis akong tanggapin. Sa katunayan tinuruan na ako ng gagawin ko sa trabaho mamaya.”

“Mamaya? Agad-agad?”

“Oo, pabor nga iyon sa akin upang makapag-ipon na ako.”

Lumapit ako kay Divine at niyakap ko siya bago ko hinawakan ang dalawa niyang kamay.

“Thank you. Thank you so much.”

Pagsapit ng alas 6 ng gabi sinigurado ko munang ayos na ang anak ko bago ako umalis ng bahay. Alam ko namang hindi siya pababayaan ni Divine kaya kampante ako na iiwan siya sa gabi.

7:00 PM to 11:15 PM ang shift ko.

First day ko kaya hindi ko kailangang malate. Pagpasok na pagpasok ko sa loob ng resto-bar na pinuntahan ko kanina, hindi ko mapigilang hindi mapatulala.

Punong-puno ng tao, malakas na musika ang umalingaw-ngaw sa aking tenga. Sigawan at ingay ng mga taong nagsasayawan sa dancefloor.

Landian dito. Landian doon.

Hindi ko akalain na ganito ka sikat ang resto-bar na ito na halos mapuno ng tao. Kung kaninang umaga kaunti lang ang kumakain ngayon naman kabaliktaran.

Nagkamali ako sa inisip kung madali ang trabaho!

“Xianelle! Anong tinatayo-tayo mo diyan?!”

Napapitlag ako ng makita ko si Boss Marky na masama ang tingin sa akin.

“Dalhin mo ang alak na hinahanda ng bartender sa second floor, table 1. Ayusin mo mga V.I.P ang mga ‘yon!”

Sunod-sunod naman akong tumango. Pumasok ako locker room, inilagay ko doon ang bag ko at kinuha ko ang uniform ko.

“Ben, ito na ba ‘yong order ng V.I.P?”

“Oo, kanina pa ‘yan hinihintay doon!”

Inayos ko muna ang tali ng uniform na suot ko bago ko kinuha ang tray na may lamang mga iba't-ibang klase ng alak.

Umakyat ako sa second floor. Nilapitan ko ang table ng mga lalaki na nagtaas ng kamay, sigurado akong ito ang um-order ng dala-dala ko.

Hindi pa ako nakakalapit dito ng makuha ng lalaking nasa gilid ang attention ko. Hindi ko makita ang mukha nito dahil natatakpan iyon ng babaeng dikit na dikit dito.

“Boss, nandito na ang order mo!”

Sumikdo ang puso ko ng tumambad sa akin ang mukha ng lalaking hindi ko akalain na makikita ko.

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko ng dumapo sa akin ang mata niya para akong kinapos ng hininga at mahigpit ang hawak ko sa tray habang sinalubong ko ang mga titig niya.

It's been a year, the way he look at me it's like the way he look at me before. My heart beat so fast just like what I’ve felt before.

Then I realized that it pretentious look! Bumalik ang sakit. Lahat-lahat...

Hindi dapat ganito ang nararamdaman ko. Kung may nararamdaman man ako sa kaniya, galit, puot at hinanakit ‘yon! Kumakabog ang dibdib ko dahil sa galit na itinatak niya sa puso ko.

It's Klint! My ex-boyfriend!

Siniko ng bahagya si Klint ng lalaking katabi niya. “Boss, kung nakakatunaw lang ang tingin mo kanina pa nalulusaw.”

Biglang napalitan ng blangkong expression ang mukha niya. Na wala ang kislap ng mata niya at tiningnan niya ako mula ulo hangang paa sa mababang pamamaraan.

Ngumisi siya bago nilingon ang babaeng nakayakap sa kaniya. Nanlaki ang singkit kung mata ng maglapat ang labi nila ng babaeng kasama niya. Sa hindi ko malamang dahilan nakaramdam ako ng hindi maipaliwag na emosyon. Iniwas ko ang mata sa kanila.

“This is your drinks, Sir. Have a nice stay.”

Ngumiti ako sa mga kasamahan niya bago ko isa-isang inilapag sa mesa ang baso na may lamang alak. Hindi ko pa na ilalapag ang lahat ng alak sa mesa meron ng kamay na kumuha ng isang basong kakalapag ko lang.

Sinundan ko ng tingin ang kamay na kumuha no’n hindi nga ako nagkamali, si Klint ang kumuha no’n at malagkit ang mga titig niya sa akin na itinaas ang baso.

“I would enjoy the night if you’ll stay.”

Malakas ang musika pero pumuno sa tenga ko ang malalim na baritono niyang boses. Parang may kung anong nakabara sa lalamunan ko para hindi ako makapagsalita.

“How much?” Dagdag niya pa.

Anong akala niya sa akin, bayarang babae? Hindi ako pumasok sa ganitong trabaho para ibenta ang sarili ko! I'm here to work as a waitress not a prostitute!

Tumikhim ako. “You can't afford me, Sir.”

Ang pagkikita namin ni Klint ay na sundan ng sundan ng magsunod-sunod na gabi at kung minamalas nga naman ako, ako palagi ang nakatuka na mag serve sa kanila ng mga kasama niya!

Hindi ako mapakali sa kinatatayuan ko habang nag-aabang ng taxi. Tiningnan ko ang pambisig kung relo.

11:59 PM

Sa ilang araw kung pagt-trabaho dito sa resto ngayon lang ako inabot ng ganitong oras sa labas at walang masakyan!

Pinara ko ang parating na taxi pero hindi man lang ako hinintuan, wala namang sakay!

“Nakakainis!”

Nagpapadyak-padyak ako sa gilid ng kalsada. Kung kailangan ko pa naman gustong-gusto makaalis sa lugar na ‘to ngayon pa naman ako minalas!

“Are you lost, baby?”

Halos masuka ako ng marinig ko ang familiar na boses mula sa likuran ko. Lintik! Ito na naman ang h*******k na ‘to!

Inikot ko ang mata ko bago ako humarap sa kaniya.

“Ano ba talagang kailangan mo sa akin at hindi mo ako tinantanan?!”

Wala na kami sa resto off duty na ako at wala ng costumer is always right na ‘yan dahil buwisit na buwisit na ako sa pambabastos ng animal na ‘to!

“You.” He smirked. “You’re body, your egg cell to be exact.”

“Ano bang pinagsasabi mo?!”

Laglag panga ko siyang pinaningkitan ng mata. Na ikuyom ko ang kamao ko hangang dahil sa galit na nararamdaman ko sa kaniya.

“Give me a daughter.”

Pagkatapos niya akong buntisin noon at hindi panagutan ngayon hihingin niya sa akin ang bagay na iyan na para bang walang nangyari noon!

“Hayop ka!”

Awtomatikong gumalaw ang kamay ko para sampalin siya pero agad naman niyang na iiwas ang mukha na mas lalo kung ikinaiinis ng husto.

“Yes, I am.” He proudly said.

“Sa dami ng babaeng dinadala mo dito sa resto bakit hindi sila ng buntisin mo?!”

“Oh, come on. Xianelle. Don't flatter yourself. Let’s just say that they are not suitable to the mother of my children.”

Nagsindi siya ng sigarilyo bago sumandal sa magara niyang sasakyan bago tumingin sa akin.

“Then, you got a wrong person!”

Bumuga siya ng marahas na hangin. Tumaas ang sulok ng labi niya bago tumingin sa mata ko.

“I manage the Pendilton Empire but Don Leon didn't give me the full authorization of the company, In short, hindi pa naililipat sa pangalan ko ang company.”

“And so? Ano namang kinalaman ko sa company na ‘yan?”

“He want a heiress from me.”

Kumunot ang noo ko. “Ano?!”

“Don Leon and your father are close friend. He doesn't like a heiress from the other woman. He want a heiress from the Daza family.”

“Bakit hindi si Alexa ang anakan mo, Daza naman siya ah?!”

“If she’s Henry Daza’s daughter, why not?”

Mas lalo akong nakaramdam ng matinding inis sa kaniya. Lumapit ako sa kaniya at dinuro ko siya.

“And you want to impregnate me because I am Henry Daza’s daughter?!”

“Mismo!”

“Sira ulo!”

Gusto ko siyang hampasin ng bag ko pero para saan pa? Kung anak lang naman ang pag-uusapan mayroon na kaming Alas pero bakit kailangang maging babae pa?

Hindi ba dapat na lalaki ang dapat na maging tagapag-mana?

“I want a daughter from you, name your price.”

“Asa kang papatulan kita!”

“Don't be so confident. One day you'll knock on my door begging for my money.” He smirked and left me dumfounded.