HAPPY 4K VIEWS, AKAS!🥳 CONGRATULATIONS! 🎉👏 THANK YOU SO MUCH, DEAR READERS!🤎✨ ENJOY READING!✨
“Your wound is superficial, my Lord,” Ani nurse. Iyon rin ang banyagang nurse na palaging tumitingin kay Alas noon. Nakangiting tinapos nito ang paglagay ng benda sa braso ni Klinton. Prente itong umupo sa tabihan ni Klinton habang may kinukuha sa loob ng bag ay panay sulyap nito kay Klinton na nakakagat-labi. Walang damit pang-itaas si Klinton tanging itim na jogger lamang ang suot. Nakabandera ang kaniyang matipuno na punong tattoo na katawan. Nakadipa ang mga braso sa sandalan ng pang-apatang tao na sofa, para siyang nakaakbay sa nurse na naupo sa tabihan. Tahimik na makatayo si Rodrigo sa tabihan ni Klinton na pinagmamasdan ang bawat galaw ng nurse habang si Alas naman ay nakaupo sa couch, naningkit ang mata nang mahalata na nagpapansin ng nurse sa Daddy niya. Lumipat si Alas, sa pagitan ng nurse at ng kaniyang Daddy. “Anything else, Miss Nurse?” “Ow. Hi, Young Master, I'm happy that you are okay now. I used to be your private nurse when you are unconscious.” Friendly na tugon
Naglalaro ang dila sa loob ng bibig ni Klinton habang nakatingin sa tattoo niyang 'yon. Nasa loob na siya no’n. Mano-mano niya 'yong ipinatattoo habang inuukit 'yon sa kaniyang dibdib. Dumadaloy ang mainit na luha sa kaniyang pisngi. Hinding-hindi niya makakalimutan ang araw na ipinatattoo dahil 'yon ang araw na nalaman niyang magiging Daddy na siya. At 'yon rin ang araw na tinalikuran niya ang babaeng pinakamamahal niya . . . “It symbolize the two important person in my life.” Klinton lick his lower lips. “‘Ace’ means you. ‘Heart’ is the name of only woman I love with all of my heart, in my life . . .” Xianelle Hearter Daza ang buong pangalan ng kaniyang Xian-Xian. ‘Heart’ lang din ang alam ni Ace na pangalan ng kanilang Mommy! Namilog ang mata ni Alas. “Daddy, you are still in love with her!” Ang tanong, mahal pa kaya ni Xian-Xian ang Daddy namin ni Ace? Alas pouted. Paano kung hindi na . . . ? “Daddy tell me something about my Mommy!” Hirit ni Alas. Mas pinag-igihan ni Al
•°•° J A Y P E I ' S S P O I L E R •°•° Hello, Dear Readers, Magandang araw sa'yo! Maraming-maraming salamat sa walang sawang pagbibigay ng oras kay AKAS.♡ Sa suporta na iyong ibinibigay, sa komento, sa effort na paghihintay ng update, sa rate and feedback. I really appreciated.♡ Ang “Pendilton Heir Series” pitong libro na puro pangalan lamang ang pamagat. Sabihin na nating tinamad ng mag-isip ng tittle si Author kaya puro na lamang pangalan. (Chos.) Let just say that this names are the suitable title for the books. Ganu'n ka simple. AKAS is a “PENDILTON HEIR SERIES #1” so far, siya ang pangalawang matatapos sa pito. Isusunod na po si ZARCHX MONTENEGRO. Please bear with me! Makakarating rin tayo hanggang dulo! At mababasa na ng kompleto si LANCE JAVIER.✨ P.S: This stories are Static Book Series. You can read it out of order as author write out of order too. ^‿^ So, ito na nga, alam kong madaming curious sa tittle. Bakit nga ba AKAS? Ganito ho kasi 'yon! Sa larangan ng negosyo
8:00 AM ; PHILIPPINES Hawak ni Klinton ang kamay ni Alas na naglalakad palabas ng airport. Sa likod nila si Rodrigo na hinihila ang dalawang maleta. Ang mga tao ay napapatingin sa gawi nila dahil agaw pansin ang mag-ama sa kanilang taglay na kagwapohan, sa kanilang porma. Napaka-gwapo ni Alas sa kaniyang french crop haircut at nakasuot pa ng retro shades. Kapansin-pansin ang maliit na puting dyamante na hikaw sa kaniyang kaliwang tenga na kumikinang kapag natatamaan ng liwanag. Ang kasuotan na puting t-shirt, pinatungan 'yon ng itim na coat and pants at puting-puti na sapatos. Bagay na bagay 'yon sa kaniya at animo'y isang batang modelo. Klinton has the same haircut with Alas and also wearing semi-remless shades. Ang kapares na hikaw ni Alas ay nakasuot iyon sa kanang tenga ni Klinton habang sa kanang tenga ay dalawang hikaw, ang pares na gold earrings. Klinton wearing white long sleeve shirt, black coat and pants and formal black shoes. His completely handsome and screaming wealth
Kasalukuyang nasa loob ng limousine sina Klinton, Alas at Scott. Papunta pa lamang sa Pendilton Empire dahil dumaan muna sila sa hospital upang ipatingin si Alas. “Sinabi na kasing ayos lang siya! OA mo naman! Mabuti pa, sa mall tayo pumunta. Malinis na damit ang kailangan natin ‘di ba, Buddy?” Daldal ni Scott habang kandong si Alas. Nakatingin si Alas kay Scott bago sumulyap sa kaniyang Daddy. Nagbaba ng tingin si Klinton sa kaniyang mamahaling relo bago sinulyapan si Alas. “I have to be in Pendilton Empire within a minute. Would you like to change, son? Pwede tayong dumaan sa mall.” Gusto sana um-oo ni Alas pero naisip niya na nagmamadali itong pumunta ng kompanya at naabala pa dahil gustong siguraduhin na ayos siya. Ngumiti si Alas. “Mas gusto ko makita ang company mo, Daddy!” Tumango si Klinton. “If that so, ang mall ang papapuntahin ko sa Pendilton Empire!” Usal ni Scott. “You can do that?” Dinukot ni Scott ang phone sa bulsa ng pantalon upang magbigay ng utos sa kaniy
Sa bahay ni Divine, “Oh ba’t ganiyan ang hitsura mo? Akala ko ba nag-enjoy kayo ni Alas sa pamamasyal tapos tulala ka diyan!” Puna ni Divine kay Xianelle na tahimik na nakatayo sa labas ng bahay. Magaala-sais na ng nakauwi sina Xianelle. Napansin ni Divine na kanina pa ito walang imik nang kumakain sila ng hapunan. “Ipinagtimpla kita ng hot chocolate,” Inabot ni Divine ang baso kay Xianelle na agad naman nitong tinanggap at sinimsiman. “Salamat.” Tipid na ngumiti si Xianelle. “Oh bakit nga? I-chika mo na 'yan day! Wala akong pasok ngayon. Kahit abutin tayo ng sikat ng araw ay g na g akong makinig.” Huminga ng malalim si Xianelle bago ikinuwento sa kaibigan kung sino ang nakita nila sa Parke. “Ano? Sinusundo ka na pala, bakit hindi ka pa sumama? Bakla, iyon na ang pagkakataong mo!” “Oo nga! Pero . . .” “Pero ano? Natatakot ka sa bruha mong pinsan? Bakla! Mapula lang siyang maglipstik mas maganda ka doon!” “Hindi naman sa ganu'n, Divine. Naisip ko kasi na ayos naman kami ng an
“Kung wala kang bibilhin, umalis ka na.” Pagtataboy ni Xianelle sa binata. “Naalibadbaran ako sa pagmumukha mo! Anong klaseng gupit ba ‘yan? Napakapangit mo!” Umirap pa siya. Aaminin niyang may tuwa sa dibdib na malamang nakabalik na ito ng Pilipinas pero kapag nakikita ang mukha nito ay napipikon siya sa hindi malamang dahilan. Marahil sa hindi ito pumayag sa kondisyon! At dahil na rin siguro sa wala naman silang dapat pag-usapan. Pumunta ito sa kaniya, at sa pinagt-trabahohan niya pa! Pinukol ni Klinton nang masamang tingin si Xianelle lalo na nang sinalubong ang mga titig niya. Bumaba ang mata niya sa labi nito, napalunok siya dahil na aakit siyang halikan ito. “I have my own designer why should I shop my clothes here?” Namulsa si Klinton. “I’ll pick you up after work.” Nanlaki ang mata ni Xianelle. “Ano? At bakit naman gagawin ‘yon?” “We’ll talk.” “We are already talking, Mr. Salvador.” Madiing sabi ni Xianelle at nameywang pa siya. “What do you want?” Kinagat ni Klinton an
Nabungaran ni Klinton si Alas na may hinahampas sa lapag. Nanlaki ang mata niya nang makitang ang laptop niya ‘yon! “Ace!” Animo'y walang narinig ang anak. “What are you doing?!” Tumaas ang boses ni Klinton. Mabilis na pumasok si Klinton at hinablot ang laptop. “How did you get this? Didn't I told you not to invade my things?!” Natigilan si Alas na halos hindi gumalaw. Nagbaba ng tingin si Klinton kay Alas, marahas ang mga matang pinakatitigan ito. “Answer me!” Mas lalo siyang napikon sa pananahimik nito. Napapitlag si Alas sa gulat nang pumuno ang dumadagongdong na boses ni Klinton. Napalunok si Alas dahil natatakot siya sa kaniyang Daddy bago dahan-dahang nag-angat ng tingin kay Klinton. Iyon kasi ang naisip na paraan ni Ace ang magwala si Alas, at umakto na aborido sa loob ng kwarto dahil wala ang mga bagay na nakasanayan sa Espanya. Hindi man sanay sa ganu'n si Alas ay pinag-igihan niya ang pag-akto upang hindi mabuko. Lumambot ang mukha ni Klinton nang makitang man
“Why are you still up?” Balik na tanong ni Klinton. Nilapitan ni Klinton si Alas. Hinaplos niya ang buhok nito bago umuklo at ginawaran ng halik sa ulo. “I can't sleep, Daddy." Agad na ipinalibot ni Alas ang mga braso sa leeg ni Klinton dahilan para buhatin ni Klinton at muling ginawaran ng halik sa pisngi. “Where's your mom?” “Mahimbing na po silang natutulog ni Ace. Lumabas ako ng room namin tapos pinuntahan kita sa room mo pero wala ka. Bumaba ako rito para hintayin ka dahil alam ko, uuwi ka.” Hinaplos ni Alas ang mukha ng kaniyang Daddy dahil napansin niyang namumungay ang mata nito at naamoy niya rin ang alak. “You look tired, Daddy, and a little tipsy. You should rest na po. Have you eaten? Because we ate already.” Klinton lick his lower lips before nod. ”Yeah, yeah. I'm done. You said, you can't sleep how about we talk for a moment, handsome?” Kumunot ang noo ni Alas. “About what?” “Anything . . . ? Everything.” Hinalikan ni Klinton sa balikat si Alas bago naglakad p
Sa loob ng opisina ni Phil, nakaupo si Xianelle sa visitors chair habang kaharap si Phil. Hindi na kailangan pang sabihin ni Xianelle kung ano ang napag-usapan nila ni Klinton dahil narinig naman 'yon ni Phil. Hiningi ni Xianelle ang kopya ng proposal na ipinasa sa Pendilton Empire, iyon ang nais niyang makita at mapag-aralan dahil sigurado siyang 'yon ang isa sa dahilan kung bakit napili ni Klinton ang papalubog nilang kumpanya. Hindi na lang 'yon tungkol sa kasunduan na meron sila ni Klinton. May kakayahan talaga ang kumpanya ng pamilya niya para piliin ni Klinton. “Pag-aaralan ko ang mga ito, Phil, titingnan ko kung ano ang magagawa ko.” Tinanggap ni Xianelle ang mga folders. “Mabuti naman at nagbago ang isip mo, Miss Xianelle. Sigurado akong matutuwa si Boss na malaman na ginagawa mo 'to para sa kumpanya.” May ngiti sa labi ni Phil. “Nga pala, tawagan mo ako kung may mga kailangan ka pa. Ipapahanda ko ang opisina mo upang komportable kang mag-trabaho.” Kailan pa siya nagkaro
“Sit down, Miss Daza.” Putol ni Klinton sa hindi maintindihang litanya nito. Natigilan si Alexa at bumaling kay Klinton. Inisip niyang namamali lang siya ng rinig dahil wala naman itong kasunod na sinabi. Napahilot sa sintido si Klinton nang magpatuloy pa si Alexa. Pinukol niya ito ng masamang tingin. “I said sit down!” Ulit ni Klinton. Hindi 'yon ang inasahang presentasyon ni Klinton dahil napakalayo nito sa proposal na nakita niya. “B-but I'm not yet done— “Exactly!” Ibinato ni Klinton ang phone niya sa ibabaw ng mesa dahilan para maglikha 'yon ng ingay na ikinagulat ng lahat. “I came here personally then, you'll gonna present—what do you called that? A highschool student unprepared report?” Napayuko si Alexa dahil ramdam niya ang kahihiyan sa harap ng sarili niyang empleado at higit sa lahat sa harap ni Xianelle. Tahimik naman sina Denmark at Miss Madonna, sa simula pa lamang ay alam na nilang hindi 'yon magugustohan ng amo, suwerte na nga ito na umabot hanggang kalahati
Nang makarating sa kumpanya si Xianelle. Huminga siya malalim bago pumasok sa loob. Walang masyadong pinagbago ang kumpanya, at masasabi niyang bahagi ng kaniyang pagkabata. Agad siyang natigilan nang bumungad sa kaniya ang nakasabit sa pader sa likod ng front desk, sa tabi 'yon ng logo ng kumpanya. Isang malaking frame, malapad ang babasagin na salamin at ang nasa loob ito; guhit ng panloob na desinyo. “This is mine...” Usal ni Xianelle. Nilapitan 'yon ni Xianelle at tiningala. Pinakatitigan niya 'yon. Isa 'yon sa mga iginuhit niya noon. Sa unang tingin masasabi mong napakaganda no'n at madaling gawin ngunit bihira lamang ang makaguhit ng ganu'ng desinyo. ‘Bakit naka-display ito dito?’ Sa isip ni Xianelle. Magaling si Xianelle sa pagguhit ng panloob na desinyo, bata pa lamang siya 'yon na ang hilig niya. Iyon ang minana niyang talento sa kaniyang ama. Ipinagmamalaki at mataas ang pangarap sa kaniya ng kaniyang Ama ngunit gumuho 'yon dahil sa kaniyang pagkakamali. No'ng palayasi
Naiwang nakatulala si Xianelle sa papalayong bulto ni Klinton. Nanggigilid ang mga luha niya. Imbes na bumaba ay bumalik sa silid at doon ibinuhos ang kaniyang mga luha. Mali ba na turuan ng tamang asal ang mga bata? Bakit parang pakiramdam niya'y napakasama niyang ina kapag pinalo niya ang mga bata? Hindi niya naman gawain 'yon, labag rin naman 'yon sa kalooban niya pero kailangan matuto ng kambal, hindi niya inaabuso ang mga ito. Sa inakto ni Klinton, pinuprotektahan nito ang mga bata. Ayaw nito na masaktan at napagtanto ni Xianelle na hindi nga nito gawaing saktan ang mga bata. Bakit pakiramdam niya sa kaniya pa mas delikado ang mga bata? Kung tutuusin ay napakaliit na bagay no'n pero para kay Xianelle big deal. Marahil epekto 'yon ng pagbubuntis niya, mabilis na magbago ang kaniyang mood. Madaling magalit at madamdamin. Iyong sinabing parusa ng mga anak ay siya ang gumawa. Hindi siya bumaba para kumain ng almusal. Sa kabilang banda, muntik pang mabangga ni Klinton ang kam
Paglabas ni Ace nang silid nakita niya na lumabas sa master bedroom si Xianelle. Hindi siya nito napansin, animo'y may hinahanap ito at nagmamadali.Patakbong tinungo ni Ace ang master bedroom.Maingat niyang binuksan ang pinto niyon at sumilip. Sumilay ang ngisi sa labi ni Ace. Nakadapa si Klinton sa kama habang yakap-yakap nito ang isang unan at mahimbing ang tulog. Walang ingay na lumapit si Ace sa kama. Iwinagayway niya ang kaniyang kamay sa harap ng mukha ng kaniyang Daddy upang malaman kung tulog ba ito o hindi.“Ang sarap-sarap ng tulog mo ah... Samantala, napuyat ako.” Pabulong na sumbat ni Ace habang nililibot ang paningin sa buong silid.Wala siyang mahagip na kung anong pwedeng magamit. Nakangiting tiningnan ni Ace ang kaniyang dalawang mga kamay. Tinatansya ni Ace ang kamay kung maabot nito ang pisngi ni Klinton.“Ahhhhhhh!” Ibinuwelo ni Ace ang isa niyang kamay at malakas na tumama ang palad nito sa pisngi ni Klinton.Nagising si Klinton. Sa gulat niya ay mabilis niy
“Klinton?” Usal ni Xianelle. Itinutok ni Xianelle ang ilaw sa mukha upang siguradohin na si Klinton nga iyon. Agad namang iniwas ni Klinton ang mukha sa ilaw ng phone. Tinanggal ni Xianelle ang kamay ni Klinton sa bewang niya at bahagyang lumayo dito. Sinapo niya ang kaniyang dibdib dahil labis ang kabang naramdaman. “Anong ginagawa mo dito?” May bahid ng inis na turan ni Xianelle. Tinutukan ni Xianelle ng ilaw si Klinton mula ulo hanggang paa. Suot pa rin nito ang kaparehong damit kanina. “Kakarating mo lang?” “Yeah.” Simpleng tugon ni Klinton ngunit bakas ang bigat roon. Tumango-tango si Xianelle. Binalikan niya ang kaniyang kinakain. Nakakailang subo na siya nang mapansin na naroon pa rin si Klinton. “Ano pang tinatayo-tayo mo diyan? Umakyat ka na sa kwarto mo at magpahinga ka na.” Imbes na sundin ang sinabi nito. Lumapit si Klinton kay Xianelle. Itinukod ni Klinton ang isang siko sa island counter. Gamit ang isang kamay hinaplos ang nakalugay na tuwid na tuwid na buhok ni
”You are making me laugh, Klinton.” Binuntunan iyon ng tawa ni Mr. Edwards. Tumawa rin si Klinton. “You can laughed until your jaw drop. But it doesn't change the fact that I won't marry your daughter.” Natigilan si Mr. Edwards sa pag-aakala na mali lamang ang pagkakarinig no'n. Kung ganu'n seryoso nga ito sa sinabi. Napakaraming negosyante ang nangangarap na maikasal ang anak na babae sa CEO ng Pendilton Empire, isa na doon si Mr. Edwards. “Tama nga ang bali-balita...” Komento ni Mr. Edwards. Hindi siya nakadalo sa piging ng mga Daza pero may naririnig siya sa mga taong dumalo ang tungkol sa asawa ni Klinton. “Walang kaso 'yon, hiwalayan mo ang asawa mo at pakasalan mo ang anak ko. Magiging matibay na magkakampi tayo, Mr. Salvador! Hindi mo naitatanong, maganda ang anak ko, may pinag-aralan, malaki ang maitutulong sa'yo sa kumpanya at higit sa lahat malaki ang gusto sa'yo.” Kumuyom ang kamao ni Klinton. Hindi niya nagustuhan ang mga pinagsasabi nito. Kung makapagsalita ito ay
Sa Pendilton Empire, Ang mga empleado ay nakatambak sa labas ng establisyemento. May pangamba sa kanilang mukha at nagugulohan. Sa pagdating mga tauhan ni Mr. Edwards, pinalabas silang lahat. Umakto ito na parang may-ari nang kumpanya na sinigaw-sigawan sila. Ang mga tauhan nito ay nagkalat sa loob ng Pendilton Empire habang may dalawa namang naiwan sa labas. Sa pagpasok ng Pendilton Empire ang unang bubungad ay ang front desk. Malawak na tanggapan ng bisita ang buong floor. Kung baga sa mall, isa 'yong food court na pwedeng tambayan ng mga empleado tuwing break. Sa likod na bahagi no'n ay ang cafeteria, madalas kapag may selebrasyon lamang kumakain ang mga empleado dahil mamalin rin doon, kaya nagbabaon na lamang ang mga ito at sa tanggapan ng bisita madalas kumain. Sa gitnang bahagi, nakaupo si Mr. Edwards sa silya sa harap ng isang round table. Kahit may katandaan na ito, cool na cool ito sa kaniyang suot na bilge coat and pants, gumagalaw ang isa nitong paa. Sa unang tingin masa