Hello po sa inyong lahat!🤗 Hinahanyayahan ko po kayong magbigay ng rate at feedback kay AKAS.🫶 At susuwertehin kayo ngayong @2025!☺️✨ Maraming salamat po! HAPPY NEW YEAR!🥳
Dalawang linggo ang nakalipas... Huminto ang sinasakyang taxi ni Xianelle sa tapat ng Turner Mall kung saan siya nagta-trabaho bilang sales lady. Inabot ang bayad at bumaba ng taxi. Napatingin siya sa pambisig niyang relo, nanlaki ang kaniyang mga mata na limang minuto na siyang late! Sa isang linggo niyang pagta-trabaho bilang sales lady ay palagi siyang late kung dumating at sa araw na 'yon ang pinakamalala. Nais niya namang pumasok ng tama sa oras pero palagi pa rin siyang nahuhuli dahil sinisigurado niya na maayos na iiwan ang anak sa bahay. Nagmamadaling pumasok si Xianelle sa mall at halos takbuhin niya na ang elevator na paakyat na. “Sandali!” Pigil niya na animo'y hihinto 'yon para sa kaniya. Pipigilan niya sana itong magsara ng maunahan si Xianelle na pigilan ang pinto ng lalaking nasa loob ng elevator. Tumayo ng tuwid si Xianelle ng makita at makilala kung sino ang lalaki sa loob ng elevator. Walang iba kundi ang gwapong binata na may-ari ng Turner Mall na siyang nagbig
Dumating na ang order na pagkain. Tahimik lamang na kumakain si Xianelle. Napansin ni Aidan ang pananahimik ni Xianelle tanda na apektado ito sa narinig. Niyaya niyang lumabas si Xianelle upang malaman kung bakit ito mag-isa sa buhay at mas lalong hindi kapakapaniwala na palubog na ang kompanya ng pamilya Daza. “Xian, ayos ka lang?” Sumandal si Aidan sa silya. “You didn't tell me the reason why you're living away from your family.” “It's a long story, Aidan.” Tipid na ngumiti si Xianelle. “Matagal na ‘yon at ayaw ko ng alalahanin pa ang mga nangyari. Ang mahalaga sa akin ay kung ano ako ngayon at kung anong meron ako ay masaya ako at mas pipiliin ko ang ganitong buhay.” “Your father dedicate his whole life raising his business, he gave everything. Are you not afraid of losing your family business?” Natigilan si Xianelle. “Aidan...” She cared alot about of her father business that's why she's making a way to help. Isang tao lang ang inaasahan niyang makakatulong sa kaniya at hindi
Alas tres na ng madaling araw gising na gising pa rin si Xianelle na para bang hindi siya galing sa trabaho na hindi makaramdam ng pagod at antok dahil sa pag-iisip. Nagdadalawang-isip siya kung tatawagan niya o hindi si Klinton upang sabihin ang kaniyang kailangan. Nakahiga siya sa maliit na kama habang hawak-hawak ang kaniyang phone, nakatitig sa larawan nitong ipinadala sa kaniya. Sa tabihan niya, mahimbing na natutulog na anak, nakaunan ito sa kaniyang braso at mahigpit na nakayakap. “Baby... Anong gagawin ko?” Para namang masasagot siya nito. “Call! Call ako diyan!” Nagbaba siya ng tingin sa kaniyang anak nang gumalaw ito at nagsalita habang tulog. Nanaginip ito na parang nakikipag-pustahan. Bumuntong hininga siya. “Alas naman e.” Nitong mga nakaraang araw ay nagiging sakit ng ulo ito. Madalas itong magpasaway at nakikibarkada sa mga binatilyo na malayo ang agwat ng edad. Nag-aalala siya na sa mura nitong edad matuto ito ng mga kalokohan o kaya mapasama sa mga gulo lalo
Napakagat-labi si Xianelle at namula ang kaniyang pisngi may estrangherong damdamin ang nagparamdam nang tawagin siya nitong 'baby girl’. Iyon ang tawag sa kaniya ni Klinton ng sila'y magkarelasyon pa. Wala siyang balak na patulan ang sinabi nito dahil hahaba lang ang usapan. Kapag nagkataon ay baka makalimutan niya pa ang totoong pakay. Huminga siya ng malalim upang pakawalan ang kabang nararamdaman at saglit na nag-ipon ng lakas ng loob. “I'm sure you heard about my father's falling company, I can't stand still watching him downfall.” Panimula niya. “So? Doesn't bother me at all.” Klinton lick his lower lips while looking at the beautiful city of spain. He already had an idea. “I am asking you to help my dad.” Nangungusap ang boses ni Xianelle. Nagsalubong ang makapal na kilay ni Klinton at naningkit ang kaniyang mga mata. Hindi siya nagkamali ng inisip na hihingiin nito sa kaniya. “I'm a business man, Xianelle. I am not a charitable person to fucking lift those falling comp
Ang inilabas na anunsyo ng Pendilton Empire ay mabilis na kumalat sa buong Pilipinas at nakapagpawindang sa lahat ng negosyante. Halos lahat ng mayayamang pamilya ay nais na magsubmit ng kanilang pinakamagandang panulaka at magkaroon ng magandang konensyon sa Pendilton Empire lalo na sa gwapong CEO na si Klinton Axis Salvador. Ang iba pa nga ay nag-iisip kung paano mapapalapit ang kanilang anak na babae sa CEO, at inisip na ipagkasundong ikasal. Nang makarating ang balitang 'yon sa pamilya Daza ay agad itong gumawa ng aksyon habang nakatanggap naman ng samu't saring papuri at pasasalamat si Alexa mula sa pamilya Daza. °°° Samantala, sa Paraiso De Pendilton, Kasalukuyang nasa malawak na sala sina Lance, LV, Renzi, Scott at Cyrus, kumakain ang mga ito ng almusal. Nang makita ni Cyrus ang kumakalat na balita sa internet ay hindi sila naniniwala hanggang sa dumating ang official announcement mula sa Pendilton Empire. Pabagsak na itinapon ni Lance ang folder na naglalaman ng announ
Hindi makapaniwalang nakatitig si Klinton sa kaniyang anak na ngayon ay gising na gising. Nagpatawag siya ng doktor, hinayaan niya ang doktor at mga nurse na suriin ang anak. Nang matapos ay lumapit sa kaniya ang lalaking doktor at nakangiting tumango. “His perfectly fine, my Lord, please be very careful with him. Call me in case he needed.” “Thank you, Doctor. Have a great day ahead.” Kinamayan ito ni Klinton. “You too, my Lord. We have to go.” “Yeah. Rodrigo will lead you the way.” Sininyasan ni Klinton si Rodrigo. Nakangiting tumango ito at binuksan ang pinto. “Please Doctor.” Lumabas na ang doctor at ng dalawang nurse na kasama nito pagkatapos ay sumunod si Rodrigo. Naiwan sa loob ng silid ang mag-amang Klinton at Alas. Pinagmamasdan ni Klinton ang anak, hindi niya makumpuna kung anong salita ang sasabihin sa anak lalo pa't hindi maganda ang huli nilang pag-uusap. Hindi madali para sa kaniya ngayong gising na ito dahil sa kailangan pang manganib at mag-agaw buhay ito upan
Nitong nakaraang mga araw, palaging masama ang pakiramdam ni Xianelle. Madalas pagising niya sa umaga nahihilo niya, hindi niya 'yon pinapansin dahil inisip niyang naninibago ang katawan niya dahil maghapon na naka-aircon. Hindi na siya sanay sa ganu'n. Ni-electric fan nga ay hindi sila gumagamit para tipid sa kuryente, tama na ang paypay-paypay lang. Pagkatapos kumain ng hapunan ay dumiretso agad si Xianelle sa kwarto, bakas ang pagod at panghihina, namumutla rin ang mukha. Habang naiwan naman sa maliit na sala si Divine at Ace na nagnunuod ng telebesyon at nagku-kwentuhan. Nahiga na siya sa kama at nagbalot ng kumot hanggang leeg. Doble ang kaniyang pagod at puyat dahil sa hindi siya nakatulog ng maayos sa kakaisip nitong nakaraang gabi. Samahan pa ng kaniyang narinig na balita. Nakapanghihina, talagang magkakasakit siya. Ipipikit na sana ni Xianelle ang mga mata ng mapansin ang pagpasok ng anak. Wala itong kibo at halatang hindi maganda ang araw. Kumunoy ang noo niya nang maki
Tahimik na umiiyak si Xianelle na hinahaplos ang buhok ng anak. Nakasando ito kaya itaw ang dibdib. Kumunot ang mga noo ni Xianelle ng hindi makita ang birthmark sa kanang dibdib nito sa itaas ng nîpple. Isa 'yong kulay pulang marka na hugis puso. Nakatulog ito pagkatapos magwala dahil sa hinanakit kay Klinton. Hindi niya lubos maisip na ganu'n na lamang ang epekto non sa anak. Pakiramdam niya ay may mas malalim pa itong pinaghuhugotan ng galit. May kaba rin sa kaniyang dibdib na hindi makita ang birthmark nito. “Posible ba 'yong matangal?” Nagtatakang hinaplos ang dibdib ng anak. Napatakip si Xianelle ng kaniyang bibig nang maduwal siya. Nagmamadaling umalis siya sa kama at lumabas ng silid. Deritso siya sa banyo at nagduduwal sa toilet bowl. Ilang saglit siyang nagtagal sa banyo pagkatapos ay nilinis ang sarili. Namumutla ang kaniyang mukha at hinang-hina siya dahil sa pagsusuka. Dumiretso siya sa kusina upang uminom ng tubig. Kumuha siya ng baso at nagsalin mula sa pitcher na g
“Why are you still up?” Balik na tanong ni Klinton.Nilapitan ni Klinton si Alas. Hinaplos niya ang buhok nito bago umuklo at ginawaran ng halik sa ulo.“I can't sleep, Daddy."Agad na ipinalibot ni Alas ang mga braso sa leeg ni Klinton dahilan para buhatin ni Klinton at muling ginawaran ng halik sa pisngi.“Where's your mom?”“Mahimbing na po silang natutulog ni Ace. Lumabas ako ng room namin tapos pinuntahan kita sa room mo pero wala ka. Bumaba ako rito para hintayin ka dahil alam ko, uuwi ka.” Hinaplos ni Alas ang mukha ng kaniyang Daddy dahil napansin niyang namumungay ang mata nito at naamoy niya rin ang alak.“You look tired, Daddy, and a little tipsy. You should rest na po. Have you eaten? Because we ate already.” Klinton lick his lower lips before nod. ”Yeah, yeah. I'm done. You said, you can't sleep how about we talk for a moment, handsome?”Kumunot ang noo ni Alas. “About what?”“Anything . . . ? Everything.” Hinalikan ni Klinton sa balikat si Alas bago naglakad patungo sa
Sa loob ng opisina ni Phil, nakaupo si Xianelle sa visitors chair habang kaharap si Phil. Hindi na kailangan pang sabihin ni Xianelle kung ano ang napag-usapan nila ni Klinton dahil narinig naman 'yon ni Phil. Hiningi ni Xianelle ang kopya ng proposal na ipinasa sa Pendilton Empire, iyon ang nais niyang makita at mapag-aralan dahil sigurado siyang 'yon ang isa sa dahilan kung bakit napili ni Klinton ang papalubog nilang kumpanya. Hindi na lang 'yon tungkol sa kasunduan na meron sila ni Klinton. May kakayahan talaga ang kumpanya ng pamilya niya para piliin ni Klinton. “Pag-aaralan ko ang mga ito, Phil, titingnan ko kung ano ang magagawa ko.” Tinanggap ni Xianelle ang mga folders. “Mabuti naman at nagbago ang isip mo, Miss Xianelle. Sigurado akong matutuwa si Boss na malaman na ginagawa mo 'to para sa kumpanya.” May ngiti sa labi ni Phil. “Nga pala, tawagan mo ako kung may mga kailangan ka pa. Ipapahanda ko ang opisina mo upang komportable kang mag-trabaho.” Kailan pa siya nagkaro
“Sit down, Miss Daza.” Putol ni Klinton sa hindi maintindihang litanya nito. Natigilan si Alexa at bumaling kay Klinton. Inisip niyang namamali lang siya ng rinig dahil wala naman itong kasunod na sinabi. Napahilot sa sintido si Klinton nang magpatuloy pa si Alexa. Pinukol niya ito ng masamang tingin. “I said sit down!” Ulit ni Klinton. Hindi 'yon ang inasahang presentasyon ni Klinton dahil napakalayo nito sa proposal na nakita niya. “B-but I'm not yet done— “Exactly!” Ibinato ni Klinton ang phone niya sa ibabaw ng mesa dahilan para maglikha 'yon ng ingay na ikinagulat ng lahat. “I came here personally then, you'll gonna present—what do you called that? A highschool student unprepared report?” Napayuko si Alexa dahil ramdam niya ang kahihiyan sa harap ng sarili niyang empleado at higit sa lahat sa harap ni Xianelle. Tahimik naman sina Denmark at Miss Madonna, sa simula pa lamang ay alam na nilang hindi 'yon magugustohan ng amo, suwerte na nga ito na umabot hanggang kalahati
Nang makarating sa kumpanya si Xianelle. Huminga siya malalim bago pumasok sa loob. Walang masyadong pinagbago ang kumpanya, at masasabi niyang bahagi ng kaniyang pagkabata. Agad siyang natigilan nang bumungad sa kaniya ang nakasabit sa pader sa likod ng front desk, sa tabi 'yon ng logo ng kumpanya. Isang malaking frame, malapad ang babasagin na salamin at ang nasa loob ito; guhit ng panloob na desinyo. “This is mine...” Usal ni Xianelle. Nilapitan 'yon ni Xianelle at tiningala. Pinakatitigan niya 'yon. Isa 'yon sa mga iginuhit niya noon. Sa unang tingin masasabi mong napakaganda no'n at madaling gawin ngunit bihira lamang ang makaguhit ng ganu'ng desinyo. ‘Bakit naka-display ito dito?’ Sa isip ni Xianelle. Magaling si Xianelle sa pagguhit ng panloob na desinyo, bata pa lamang siya 'yon na ang hilig niya. Iyon ang minana niyang talento sa kaniyang ama. Ipinagmamalaki at mataas ang pangarap sa kaniya ng kaniyang Ama ngunit gumuho 'yon dahil sa kaniyang pagkakamali. No'ng palayasi
Naiwang nakatulala si Xianelle sa papalayong bulto ni Klinton. Nanggigilid ang mga luha niya. Imbes na bumaba ay bumalik sa silid at doon ibinuhos ang kaniyang mga luha. Mali ba na turuan ng tamang asal ang mga bata? Bakit parang pakiramdam niya'y napakasama niyang ina kapag pinalo niya ang mga bata? Hindi niya naman gawain 'yon, labag rin naman 'yon sa kalooban niya pero kailangan matuto ng kambal, hindi niya inaabuso ang mga ito. Sa inakto ni Klinton, pinuprotektahan nito ang mga bata. Ayaw nito na masaktan at napagtanto ni Xianelle na hindi nga nito gawaing saktan ang mga bata. Bakit pakiramdam niya sa kaniya pa mas delikado ang mga bata? Kung tutuusin ay napakaliit na bagay no'n pero para kay Xianelle big deal. Marahil epekto 'yon ng pagbubuntis niya, mabilis na magbago ang kaniyang mood. Madaling magalit at madamdamin. Iyong sinabing parusa ng mga anak ay siya ang gumawa. Hindi siya bumaba para kumain ng almusal. Sa kabilang banda, muntik pang mabangga ni Klinton ang kam
Paglabas ni Ace nang silid nakita niya na lumabas sa master bedroom si Xianelle. Hindi siya nito napansin, animo'y may hinahanap ito at nagmamadali.Patakbong tinungo ni Ace ang master bedroom.Maingat niyang binuksan ang pinto niyon at sumilip. Sumilay ang ngisi sa labi ni Ace. Nakadapa si Klinton sa kama habang yakap-yakap nito ang isang unan at mahimbing ang tulog. Walang ingay na lumapit si Ace sa kama. Iwinagayway niya ang kaniyang kamay sa harap ng mukha ng kaniyang Daddy upang malaman kung tulog ba ito o hindi.“Ang sarap-sarap ng tulog mo ah... Samantala, napuyat ako.” Pabulong na sumbat ni Ace habang nililibot ang paningin sa buong silid.Wala siyang mahagip na kung anong pwedeng magamit. Nakangiting tiningnan ni Ace ang kaniyang dalawang mga kamay. Tinatansya ni Ace ang kamay kung maabot nito ang pisngi ni Klinton.“Ahhhhhhh!” Ibinuwelo ni Ace ang isa niyang kamay at malakas na tumama ang palad nito sa pisngi ni Klinton.Nagising si Klinton. Sa gulat niya ay mabilis niy
“Klinton?” Usal ni Xianelle. Itinutok ni Xianelle ang ilaw sa mukha upang siguradohin na si Klinton nga iyon. Agad namang iniwas ni Klinton ang mukha sa ilaw ng phone. Tinanggal ni Xianelle ang kamay ni Klinton sa bewang niya at bahagyang lumayo dito. Sinapo niya ang kaniyang dibdib dahil labis ang kabang naramdaman. “Anong ginagawa mo dito?” May bahid ng inis na turan ni Xianelle. Tinutukan ni Xianelle ng ilaw si Klinton mula ulo hanggang paa. Suot pa rin nito ang kaparehong damit kanina. “Kakarating mo lang?” “Yeah.” Simpleng tugon ni Klinton ngunit bakas ang bigat roon. Tumango-tango si Xianelle. Binalikan niya ang kaniyang kinakain. Nakakailang subo na siya nang mapansin na naroon pa rin si Klinton. “Ano pang tinatayo-tayo mo diyan? Umakyat ka na sa kwarto mo at magpahinga ka na.” Imbes na sundin ang sinabi nito. Lumapit si Klinton kay Xianelle. Itinukod ni Klinton ang isang siko sa island counter. Gamit ang isang kamay hinaplos ang nakalugay na tuwid na tuwid na buhok ni
”You are making me laugh, Klinton.” Binuntunan iyon ng tawa ni Mr. Edwards. Tumawa rin si Klinton. “You can laughed until your jaw drop. But it doesn't change the fact that I won't marry your daughter.” Natigilan si Mr. Edwards sa pag-aakala na mali lamang ang pagkakarinig no'n. Kung ganu'n seryoso nga ito sa sinabi. Napakaraming negosyante ang nangangarap na maikasal ang anak na babae sa CEO ng Pendilton Empire, isa na doon si Mr. Edwards. “Tama nga ang bali-balita...” Komento ni Mr. Edwards. Hindi siya nakadalo sa piging ng mga Daza pero may naririnig siya sa mga taong dumalo ang tungkol sa asawa ni Klinton. “Walang kaso 'yon, hiwalayan mo ang asawa mo at pakasalan mo ang anak ko. Magiging matibay na magkakampi tayo, Mr. Salvador! Hindi mo naitatanong, maganda ang anak ko, may pinag-aralan, malaki ang maitutulong sa'yo sa kumpanya at higit sa lahat malaki ang gusto sa'yo.” Kumuyom ang kamao ni Klinton. Hindi niya nagustuhan ang mga pinagsasabi nito. Kung makapagsalita ito ay
Sa Pendilton Empire, Ang mga empleado ay nakatambak sa labas ng establisyemento. May pangamba sa kanilang mukha at nagugulohan. Sa pagdating mga tauhan ni Mr. Edwards, pinalabas silang lahat. Umakto ito na parang may-ari nang kumpanya na sinigaw-sigawan sila. Ang mga tauhan nito ay nagkalat sa loob ng Pendilton Empire habang may dalawa namang naiwan sa labas. Sa pagpasok ng Pendilton Empire ang unang bubungad ay ang front desk. Malawak na tanggapan ng bisita ang buong floor. Kung baga sa mall, isa 'yong food court na pwedeng tambayan ng mga empleado tuwing break. Sa likod na bahagi no'n ay ang cafeteria, madalas kapag may selebrasyon lamang kumakain ang mga empleado dahil mamalin rin doon, kaya nagbabaon na lamang ang mga ito at sa tanggapan ng bisita madalas kumain. Sa gitnang bahagi, nakaupo si Mr. Edwards sa silya sa harap ng isang round table. Kahit may katandaan na ito, cool na cool ito sa kaniyang suot na bilge coat and pants, gumagalaw ang isa nitong paa. Sa unang tingin masa