Makalipas ang dalawampung minuto ay tumigil na ang sasakyang minamaneho ni Lito sa mansyon ng Alvarez. Hindi hinayaang ng munting prinsesa na may humawak sa kanya kahit sino. Inangat niya ang sarili sa sasakyan at saka patalong bumaba nang walang lingon-lingon. Napapailing na lamang ang ama nito sa kawalang magawa kundi ang tahimik na sundan ang munti niyang dragon. Nang makapasok ang mag-ama sa entrada ng double doors ng kanilang mansyon ay halos pareho pang napatalon ang mga ito nang makarinig ng matinis na sigaw. "Blueberry Lucille!" Nagce-cellphone si Astra habang nakaupo sa malambot na kremang couch. Walang pakialam kung ano ng nangyari sa walang kwentang piping iyon. Subalit halos takasan siya ng kanyang kaluluwa nang makita kung sino ang naglalakad papasok! Iyon ay walang iba kundi ang pabigat na bastarda at nasa likod niyon si Benjamin! Kaya naman agad niyang binitawan ang hawak na telepono at pinilit ang sariling tumayo upang salubungin ang mga ito kahit na lab
Pabagsak na naupo si Zarina sa kanyang upuan nang tuluyan ng makalabas si Benjamin at ang kanyang mga tauhan sa restaurant. Umawang ang kanyang mga labi at saka niya pikawalan ang hiningang kanina pa pala niyang pinipigilan. "Hoo! Akala ay mabubuking na ako!" Hingang maluwag niyang sinabi at tiningnan ang bahagya pa ring nanginginig na mga palad. "Mabuti naman at hindi ka sumuko, Zarina! Kundi lagot ka talaga kay Lunabella!" Kausap nito sa sarili. "Kahit gaano pa man iyon kagwapo ay hindi dapat siya magpadala roon! Hmp! Mas mahalaga kaya sa akin ang kaibigan ko!" "Mauuna na po ba tayong umuwi kay ninang, Mama?" Untag ni Levy makalipas ang dalawang minuto nang hindi pa rin lumalabas si Zarina. Sumilip si Luna sa labas at bahagyang umiling, nakaramdam siya ng pag-aalala para sa kaibigan. Alam niya ang ugali ni Benjamin kaya alam niyang hindi nito tatantanan ang babae hangga't wala itong nahihitang impormasyon. Sana lang talaga ay hindi magpaapekto si Zarina sa lalaki. "Not yet,
Malalim na ang gabi nang pumasok si Benjamin sa kwarto ni Blueberry Lucille. Naiiling niyang pinulot ang kumot sa sahig na sigurado siyang sinipa nito. Maingat niya itong ibinalot sa katawan ng anak. Ilang saglit pa niyang pinagmasdan ang bata bago umalis. Sa pagbaba niya ng living room ay siyang pagdating naman ni Lito. "Boss, galing akong restaurant at sinuri ang kanilang surveillance cameras. Ngunit kataka-takang nawawala ang kuha ng eksaktong oras ng ilang minuto bago tayo makarating." Pagbabalita ni Lito kay Benjamin. Nag-isang linya ang kilay ni Benjamin sa balita ni Lito. "Nagkataon lang ba?" Na kung kailan nagkaroon siya ng matinding ekspekulasyon tungkol sa babaeng iyon ay bigla na lang masisira ang surveillance cameras? Nahihiyang napayuko si Lito. Nahihiya siya dahil wala man lang siyang matinong naibalita sa amo. "Marahil ay nagkataon lamang ang lahat. Siguro ay hindi naman talaga iyon si madam. Isa pa, si madam este si ma'am Luna ay matagal ng wala. Wala na tayo
Sinundan ni Levy ang tinitingnan ni Brion at doon ay nakita nga niya ang batang babaeng natagpuan ng kanilang ina kahapon. Ang batang babaeng iyon ay walang iba kundi ang anak ng ama nila sa ibang babae. Ang mga mata ng bata ay bahagyang namimilog habang nakikipalakpak kasabay ng mga kaklase. Nang makita nitong nakatingin ang kambal sa kanya ay umusli ang masayang ngiti sa kanyang mga labi. Nagniningning ang mga mata nito sa tuwa. Hindi inaasahan ni Blueberry Lucille na makita ang dalawang batang lalaki sa mismong paaralan niya, lalo pa at kaklase niya ang mga ito! Kaya tuwang-tuwa siya, hindi na siya makapaghintay na makalaro ang mga ito! Marahil ay isang beses lang niyang nakilala ang mga ito subalit parang mayroong kakaibang pakiramdam sa kanyang puso para sa mga ito. Para bang ang gaan-gaan ng pakiramdam niya sa dalawa. Hindi niya maipaliwanag ngunit nakakaramdam siya ng kaligtasan kapag nasa paligid ang mga ito, nararamdaman niya lang iyon sa tuwing kasama ang ama! Gayunpam
Hindi nagsalita si Blueberry, mahina lamang ang pagkakasabi niyon ni Celine dahil naghihintay siya ng magtatanggol sa kanya ngunit wala siyang marinig. Kaya naman, humugot siya ng malalim na hininga at may pagsukong inulit ang sinabi. "I'm sorry, Blueberry, I shouldn't have pushed you like that. Can you please forgive me?" Pag-uulit ni Celine, pinaglalaruan pa ang mga daliri nito. Tinitigan muna ni Blueberry Lucille si Celine, tinitimbang kung talaga bang sinsero ito sa paghihingi ng tawad. Nang mapansing mukha naman itong sinsero, tumango siya at inabot ang kamay niya upang makipagkamay. "That's right!" Nakangiting sinabi ni Brion, "we are classmates here. We should not hate each other instead, we should be friends and family! Right?" Dagdag ni Brion na siyang sinang-ayunan naman ng mga ito. Habang ang lahat ay abala sa pagsang-ayon kay Brion, si Levy naman ay itinuon ang atensyon kay Blueberry Lucille. "Kumusta ang kamay mo? Hindi ba at tumama iyan kung saan kanina? Masa
Walang kamalay-malay si Lunabella sa mga kaganapan sa paaralan ng mga anak. Pagkatapos niyang masiguro ang seguridad ng kambal sa bagong paaralan ng mga ito ay dumiretso na siya sa institusyon na siyang sinasabi ni Prof. Macario. Nang sandaling pumasok siya ay sumalubong sa kanya ang lalaking nakasuot ng maroon polo shirt at itim na slacks. Napapatungan iyon ng puting lab gown. "Lunabella, welcome back! Nagagalak akong makasama ka ulit sa trabaho." Pormal ngunit may matamis na ngiti sa mga labing salubong nito, dahilan upang lumantad kay Lunabella ang magkabilang malalim nitong biloy. Maginoong iminwestra ng lalaki ang kanang kamay kay Lunabella. Isang tipid lamang na tango ang naging tugon ni Luna bago tinanggap ang kamay nito. Kapagkuwan ay sabay na silang tuluyang pumasok. Sumalubong sa kanya ang malamig at amoy kemikal na lugar. Noon ay nagtatrabaho si Euan Alvero sa ilalim ng koponan ni Propesor Griego, nagsagawa ng maraming research and development matter. Nang panahong iyo
Nakabalik na sila sa opisina nang mapansin ni Lunabella na hindi pa rin umaalis si Euan. "May gusto ka pa bang sabihin?" Tanong niya rito. Matamang ngumiti si Euan at saka tumango ng isang beses. "Hmm... I just want to ask if you have time later tonight. Ngayon ang unang araw mo sa trabaho at mayroon akong inorganisang dinner party para i-welcome ka. It will also allow you to meet and get to know with the people of the institute." Sa narinig ay kumalma si Luna at bahagyang tumango. "Thank you, sige at sasama ako mamayang gabi. Tutal at makakasama ko na rin kayo mula ngayon kaya dapat lang na magpasalamat ako sa inyo." Tipid siyang ngumiti. Sa narinig na pagpayag ay nakahinga ng maluwag si Euan. Medyo nag-aalangan kasi siya kanina dahil akala niya ay tatanggi ang babae. Na siyang naiintindihan naman din niya dahil kararating lang nila sa bansa at hindi pa gaanong pamilyar ang mga anak nito lugar. Kaya ngayong pumayag na ito, hindi niya mapigilan ang tuwa. "Okay, see you when
Nang makarating sina Lunabella at Euan sa loob ng isang eksklusibong silid ay naroon na ang lahat. Halatang kanina pa ang mga itong dumating dahil mayroon ng mga kanya-kanyang mundo. Ang iba ay katawanan ang katabi, may iba namang abala sa telepono at iba naman ay nakagrupong nag-uusap na para bang ganoon na kalalim ang kanilang pinagsamahan. Iginiya ni Euan si Luna sa pangunahing upuan sa parihabang lamesa. Saka ito naupo sa katabing upuan habang ipinapakilala ang babae. "Everyone, alam kong nakita na ninyo kanina si Dr. Cruz sa pasaliksikan kanina but I want you to know her better." Anito. Ang lahat ay tumigil sa kani-kanilang mga ginagawa at tumingin kay Lunabella. Sinuri nila ang babae mula ulo hanggang paa kahit na ang kalahati naman ng katawan nito'y natatakpan ng lamesa. Tipid na ngiti ang iginawad ni Lunabella at saka ito tumango bilang pagbati sa kanila. "This is Lunabella Cruz, doctor Cruz. Marahil ay hindi gaanong pamilyar sa inyo ang pangalang Cruz, but you must
Nang marinig ang sinabi ni Andrea Fuentabella, kumislap sa mga mata ni Astra Soledad ang klase-klaseng emosyon. Dahil sa pangre-reject ni Benjamin Alvarez sa kanya noong nakaraang araw at sa kaalamang nakabalik na sa bansa ang babaeng matagal na nilang kinalimutan, hindi na siya nag-aksaya ng panahon pa. Magmula no'n ay ginawa na niya ang lahat para lang magkaroon sila ng maayos at solidong relasyon ng lalaki. Maaga siyang nagtungo siya sa bahay ng mag-asawang Alvarez upang personal na anyayahan ang mga itong pumunta sa bahay ni Benjamin, ng sa ganoon ay mayroon siyang matibay na alas nang sa ganoon ay hindi na makatanggi pa su Benjamin sa nais nilang gawin.Ngunit sa hindi inaasahan ay nagawa pa rin siya nitong tanggihan, kung noon ay silang dalawa lang sa kanyang opisina, ngayon ay harap-harapan niya iyong ginawa sa harapan ng kanyang mga magulang. Inis na inis siyang makita ang mukha ng bastarda nito subalit wala siyang magawa, hindi siya maaaring magpakita ng kahit anong ugali
Hindi pa ganoong kapamilyar si Lunabella sa mga restaurant malapit sa kanila kaya naman tinawagan niya si Zarina upang magrekomenda, nang sa ganoon ay hindi na siya maghanap pa at diretso na lang niyang dadalhin ang mga anak doon. Kasalukuyan silang kumakain nang makatanggap si Lunabella ng mensahe galing kay Ashton Fuentabella. From Ashton Fuentabella: Dr. Cruz, makakapunta ka ba para sa treatment ni Grandpa? Nang maalala ni Lunabella na hindi pa nga pala niya naipaliwanag dito ang proseso ng gamutan at kung tuwing kailan lang ito, agad siyang nagtipa ng sagot. To Ashton Fuentabella: Good evening, Mr. Fuentabella. I apologize for not informing you as soon as possible about the process of acupuncture. I will not be treating the old man's condition tonight because his body is too weak for the continuous treatment, he has been receiving acupuncture for two consecutive days, let his body rest for a day. I will be back tomorrow. From Ashton Fuentabella: Oh, is that it? Okay,
Sandaling natigilan si Sanrico Alvarez, itinagilid niya ang kanyang ulo, pilit na sinusubukang intindihin ang sinasabi ng apo. Ngunit kahit anong isip niya, hindi niya talaga maintindihan. Brion Auxley and Leviticus Azure... Dalawang pangalan ng lalaki. Sino naman ang mga iyon? "Sweetheart, may I know who these people are and why do you want to practice their names through calligraphy?" Hindi na mapigilan ni Sanrico ang magtanong sa apo. Tinitigan ni Blueberry Lucille ang kanyang Lolo, kapagkuwan ay nagbaba siya ng tingin sa kanyang notebook at nagsulat doon; 'Friends.' Bagama't mayroon pang nais itanong si Sanrico ngunit itinikom na lamang niya ang kanyang bibig at tumango na lamang sa apo. Inutusan na lamang niya ang isang kasambahay na kumuha ng mga materyales ng kanilang gagamitin sa pagsisimula ng pag-aaral nito ng kaligrapiya. Natagpuan ni Benjamin ang kanyang ama at anak na nasa dining table, abala ang mga ito sa kung ano kaya naman lumapit siya rito at sandaling pinapano
Sa tanghali ay napagpasyahan ng mag-asawang Alvarez na roon muna manatili sa bahay ng kanilang anak nang sa ganoon ay makasama pa nila ng matagal ang apo. Nakahanap rin si Astra ng irarason para manatili rin doon. Sa hapag-kainan, panay ang pag-aasikaso ni Astra Soledad sa matatandang Alvarez. Maya't-maya niyang nilalagyan ng masustansiyang sabaw ang kani-kanilang mangkok at pinaghihimay si Blueberry Lucille ng mga hipon. Pinagsalin din niya si Benjamin ng orange juice, sa sobrang pag-aasikaso niya, hindi na siya halos makakain. "Come on, Berry, here's your favorite shrimps. Auntie peeled a lot for you because Auntie knows that little girl likes shrimps so much," mahinhin niyang sinabi, may motherly-smile na nakaguhit sa kanyang mga labi. Si Blueberry Lucille na tutok sa kanyang cereal ay isang beses lamang na sinulyapan ang platong punong-puno ng hipon at saka walang pakialam na bumalik sa pagkain. Ang kamay ni Astra na kasalukuyan pa ring nakahawak sa plato ay natigilan, naging
Agarang tumayo si Bettina Alvarez at paluhod na dinaluhan ang apo. Inikot-ikot niya pa ito sa kanyang harapan, madrama niyang sinusuri ang katawan nito kung may sugat ba. "I heard that my precious grandchild is missing so early in the morning, how can I not be worried?" Masamang tingin ang pinukol ni Bettina sa anak. "I was so scared that's why I abruptly dragged your father with me! You didn't even bother to tell us this such important matter!" Pananaway niya rito, "how are you feeling my dear? Were you scared outside? Did someone hurt you? Come on, tell Grandma so that grandma will punish those bad guys!" Napatingin lamang si Benjamin sa kanyang ina. Walang makitang reaksyon sa mukha ni Blueberry Lucille. "My little Berry, did you know that grandma was so worried when she heard that you we're missing? Hmm? Grandma was so devastated, I wanted to flip the entire country just so we could see you right away! Please don't do that again, okay?" Madramang niyakap ni Bettina ang apo. "
Nang tuluyang makalabas ng bahay nina Lunabella at makapasok sa kanilang sasakyan, bagama't hindi na umiiyak subalit masama pa rin ang loob ni Blueberry Lucille sa kanyang ama. Kaya naman tahimik siyang naupo sa gilid, sa may bandang bintana. Sandaling pinagmasdan ni Benjamin ang suwail na anak, ilang minuto pa niya itong hinintay na pansinin siya ngunit talagang matigas ang ulo nito. Talagang alam na alam kung kanino nagmana. Kapagkuwan ay napailing na lamang siya, kung paiiralin niya ang kanyang pagiging istrikto ay talagang mas lalayo ang loob ng anak. Lalo pa ngayon na nakahanap na ito ng kakampi, kung hindi siya magpapakumbaba ay malamang sa malamang, tatakas nang tatakas ang batang ito. At ang mas malala pa, baka isipin ng babaeng iyon na isa siyang walang kuwentang magulang na hinahayaan ang anak na pagala-gala nang mag-isa! Baka isipin nito na hindi maganda ang pagpapalaking ginagawa niya sa anak at malayo ang loob nito. But the truth is, she's never been like this! Hindi
Pinakatitigan ni Benjamin ang dalawang paslit na kasalukuyang galit na galit sa kanya, imbes na magalit din ay kakaibang pagkamangha ang kanyang nararamdaman. Bahagyang nagsalubong ang kanyang mga kilay. Halatang sinisisi siya sa lahat ng dalawang ito. Subalit sa hindi malamang kadahilanan. Sa nakikitang galit sa mata ng mga batang ito, nakaramdam siya ng kaunting pagka-ilang, parang may kung anong mabigat sa kanyang dibdib na hindi niya maipaliwanag. Yakap-yakap ni Lunabella sa kanyang bisig si Blueberry Lucille, nang marinig ang mga salitang binitawan ng mga ito ay hindi siya makapagsalita sa gulat. Hindi siya mapaniwalaang sinabi iyon ng kanyang mga anak, nakaramdam siya ng hapdi sa kanyang dibdib. Siguro, siguro ay kung alam lamang ng nga ito na ang lalaking kanilang kaharap ay kanilang tunay na ama, marahil ay mas naging malumanay at maingat ito sa kanilang mga salita. Matagal ang naging pananahimik ni Benjamin, nag-iwas siya saglit ng tingin sa dalawa at saka humugot ng mal
Tila kalabit ang isang salitang iyon upang mapakawalan ni Blueberry Lucille ang emosyong kanyang pilit na pinipigilan. Sunud-sunod na nagsituluan ang kanyang mga luha kasunod ng matunog nitong paghikbi. Sa kabila ng pagtangis ng anak, naroon lamang si Benjamin, nakatayo, magkasalubong ang makakapal na mga kilay, walang balak na aluin ang anak. Dahil wala naman siyang karanasan pagdating sa pagpapatahan sa batang umiiyak. Sa tuwing nagkakatampuhan silang mag-ama, palaging si Manang Carmen ang inuutusan niyang aluin ito dahil wala siyang ideya kung paano. Nang makita ang anak na umiiyak sa harapan ni Lunabella, nakaramdam ng pagkapahiya si Benjamin. "Stop crying." Mariin nitong utos. Sa isipan niya ay normal lamang na tono ang kanyang ginamit, hindi pagalit, at hindi rin naman gaanong kalambing. Subalit para kay Blueberry Lucille ay nagsusumigaw iyon ng kalupitan. Pagkatapos marinig na sinabi ng ama, imbes na tumigil sa pag-iyak ay mas lalo pang umatungal ang bata. Iyong tipo ng
Pagkatapos niyang sabihin iyon ay hinawakan niya sa palapulsuhan si Levy at saka sila bumalik sa carpeted floor. "Since your dad is here to pick you up, you should go back with him quickly. Our Mommy will take a nap then after she'll go to work. Wala na siyang oras para samahan ka." Malamig na wika ni Levy kay Blueberry Lucille. Kasalukuyan pa ring nasa ilalim ng kanyang katuwaan si Blueberry Lucille sa paraan ng pagtatanggol ng kambal sa kanya, nang marinig ang sinabi nito ay bumalik siya sa kanyang diwa. Nag-aalinlangan pa rin siya, gusto pa rin niyang makipaglaro sa kambal ngunit sa kaalamang may trabaho pa ang magandang Auntie ay tumango siya bilang pagsang-ayon. Simula nang banggitin ni Benjamin si Lunabella ay naging mas maingat si Levy dahil ayaw nitong makita ng lalaki ang kanilang ina. Nang makitang walang pagtutol na tumango ang kanilang kapatid na babae ay agad niyang inanyayahan si Brion na ligpitin ang kanilang mga laruan. Sa nakikitang pagpayag ng anak ay hindi