Hindi nagsalita si Harold at naglakad palabas.Agad siyang hinabol ni Lauren at hinawakan ang braso, "Harold."Huminto si Harold, "Ano yun?""Totoo bang makikipag-divorce ka sa kanya?!"Kalma lang ang mukha ni Harold, "Malaking gulo na ito ngayon, kung hindi ako makikipaghiwalay, pagtatawanan ako ng lahat. Paano pa ako makikipag-usap sa negosyo sa mga susunod na panahon?"Lalong sumama ang mukha ni Lauren, "So, kailangan mo nang isuko ang proyekto?"Napangisi si Harold, "Si Alexander ang makikinabang sa sitwasyong ito."Bagama't wala namang kinalaman sa kanilang mag-asawa ang proyekto, ang masamang reputasyon ni Harold noon ay magdudulot ng duda sa kanyang kakayahan kapag nalaman na nakipag-divorce siya. Madali siyang kuwestiyunin.Pero iba si Alexander. Kahit maingat siya sa lahat ng bagay, single pa rin siya.At si Harold? Kahit sino ay makikita na si Adeliya ang naging dahilan ng hiwalayan nila ni Karylle.Ang pagtataksil sa kasal at pagiging single ay magkaibang bagay.Nagngitngit
Tumayo si Karylle at tiningnan si Harold na nasa tabi niya. Ngumiti siya, "Paalam, Mr. Sanbuelgo…."Ang paalam na ito ay tila nagpapahiwatig ng hindi na muling pagkikita. Tumawa nang malamig si Harold, tumigil sa pagtitig sa kanya, at dumiretso nang palabas.Pagkalabas niya, biglang huminto ang kanyang mga hakbang. Halos mabangga ni Karylle ang kanyang likod.Nang itaas niya ang kanyang mga mata, nakita niya si Alexander na nakasandal sa pader, nakapasok ang mga kamay sa bulsa ng pantalon, at tila may hinihintay.Bahagyang nagningning ang mga mata ni Karylle at napaisip. ‘Bakit siya narito?’Ngumiti si Alexander, "Mr. Sanbuelgo, nagkita ulit tayo."Lalong pumangit ang mukha ni Harold at malamig na tiningnan ito, "Mr. Handel, baka mapahamak ka kapag malakas ang hangin."Ito na ang kanyang paalala.Walang pakialam si Alexander, "Ayos lang, malakas naman ako."Malamig na ngumiti si Harold at tuluyang umalis.Itinuon naman ni Alexander ang tingin niya kay Karylle, at ang ngiti sa kanyang m
"Pera, pera, pera! Puro pera lang ang nakikita nila. Gano'n ba talaga kahalaga ang pera? Sana mabangkrap na lang ang pamilya Sanbuelgo! Masarap at tahimik pa noong walang masyadong pera! Ang lolo mo, hindi naman siya dating ganito! Pero ngayon... hay, lahat nagbago, nagbago na talaga!"Bahagyang gumalaw ang mga mata ni Karylle, "Lola...""Hay, sayang ang napakabait na apo kong babae, nalulungkot ako..."Ngumiti si Karylle, "Lola, apo mo pa rin naman ako, di ba?""Oo naman, oo, apo! Ayoko na sa kanila!"Pinakalma ni Karylle ang matanda at nagkwentuhan pa sila sandali bago binaba ang telepono.Madalas niyang marinig ang reklamo ng lola niya na dahil sa yaman ng pamilya Sanbuelgo, nagbago na ang mga ugali ng mga tao.Ilang beses na niyang sinabing ayaw na niyang sobrang yaman ang pamilya Sanbuelgo.Napatigil si Karylle sa pag-iisip, pero biglang nagsalita si Alexander, "Bigla kong naisip na gusto kong kumain ng braised pork na gawa mo. Pwede ba akong mag-lunch sa inyo mamaya?"Napabalik s
Tumayo agad si Adeliya at sinagot ang telepono.Wala siyang sinabi, pero ang nasa kabilang linya ay agad nag-ulat, at biglang lumawak ang ngiti sa labi ni Adeliya, "Alam ko na."Pagkatapos ay binaba niya ang telepono at ngumiti sa mga magulang niya.Gulat na gulat si Andrea, "Tapos na?!"Ngumiti si Adeliya at tumango, "Oo, divorced na sila."Gulat din si Lucio, "Ang yaman ng pamilya, isang kontrata na nagkakahalaga ng daan-daang bilyon, tapos bigla nilang sinabing ayaw na nila?"Ngumiti si Adeliya, "Hindi na mahalaga, ang importante ay malapit na akong ikasal sa kanya. Matagal na akong mahal ni Harold, at gustong-gusto rin ako ng lolo at mama niya."Ngumiti si Andrea at tumango, "Siyempre naman! Ang galing-galing ng Adeliya namin! Ako mismo ang nag-train sa kanya—elegante, disente, generous, at matalino pa. Sino ba naman ang hindi magkakagusto sa kanya?"Tumawa si Lucio, "Tama! Noon kasi, hindi lang talaga ako nagsikap nang husto kaya natagalan kayo ng anak ko. Kung hindi, hindi si Kar
Napaangat ng ulo si Karylle at tumingin sa lalaking nasa tabi niya.Huminto na ang kotse. Nakangiti si Alexander habang nakatingin sa kanya, "Puno ng walang kwentang bagay ang Internet. Kung hindi ka komportable, pwede kitang dalhin sa ibang lugar."Ngumiti si Karylle, "Hindi naman ako malungkot, tinitignan ko lang kung ano ang sitwasyon ngayon, baka kasi batuhin ako ng itlog kapag lumabas ako."Tinitigan siya ni Alexander, hindi nagsasalita.Binalik ni Karylle ang telepono mula sa kamay niya at nagsalita nang may pasasalamat, "Salamat, Mr. Handel, sa paghatid sa akin. Kapag nagsimula na ang court session, please notify me. See you later."Pagkatapos ay bumaba siya ng kotse. Tiningnan siya ni Alexander habang isinasara ang pinto ng kotse at pumasok si Karylle sa unit door.Biglang tumunog ang telepono, at sinagot ito ni Alexander."Sir Alex, divorced na sila.""Oo.""Pwede na ba nating simulan ang plano?"Wala na si Karylle sa paningin niya, kaya tumingin siya sa ibang direksyon at sin
Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle pero hindi nagsalita.Mahinang sabi ni Nicole, "Ako na magbubukas ng pinto. Hindi ko alam kung sino ang dumating."Pwedeng si Alexander na naman ang dumating para kumain ng libre, o kaya'y si Harold na galit na galit. Ayaw ni Nicole na mabully si Karylle kung siya ang magbubukas ng pinto, kaya siya na ang nagdesisyon na buksan ito.Binuksan niya ang pinto at laking gulat niya nang makita ang isang babaeng naka-office attire. May bahagyang pagkabigla sa kanyang mga mata, "Ikaw...?""Si Karylle ba ang nakatira dito?" Nakangiti si Layrin nang malumanay.Napatingin si Nicole at awtomatikong tumango, "Oo, pero ikaw... hindi ba ikaw si Miss Layrin?"Ngumiti si Layrin, "Kilala mo ako?""Oo naman! Si Iris ang iniidolo ko!" May halong excitement ang boses ni Nicole, "Magkaibigan ba kayo ni Karylle?!"May kumislap sa mata ni Layrin at bahagya siyang ngumiti at tumango, "Oo."Agad na binigyan ni Nicole ng daan si Layrin. Si Iris ang pinakagusto niya, at pati n
Ngumiti si Layrin, "Siyempre.""Wow!"Napatingin si Karylle kay Nicole nang may bahagyang guilt sa mga mata niya. Best friend niya si Nicole, pero ni minsan ay hindi alam ni Nicole ang tungkol dito.Kung malaman ni Nicole ang nangyari ngayon, magagalit kaya siya?May kumislap na komplikasyon sa mga mata ni Karylle, pero pinili niyang manahimik at hindi sabihin.Si Atty. Lee ay isang magaling na abogado at tila "child of destiny." Kahit sigurado siyang kaya niyang manalo sa kaso, kung malaman ni Atty. Lee nang maaga na kinuha ni Alexander si Iris, siguradong gagawin niya ang lahat ng paraan para kontrahin ito. Baka magkagulo pa.Coincidentally, may contact pa rin sina Atty. Lee at Nicole, at medyo weird ang atmosphere sa pagitan nila. Hindi na nagtatanong si Karylle tungkol doon, pero kailangan niyang mag-ingat. Baka hindi sinasadyang masabi ni Nicole ang impormasyon at malaman ito ni Atty. Lee.Alam ni Karylle na hindi siya ipagkakanulo ni Nicole, pero natatakot siya na baka mabanggit
Si Layrin ay sanay nang tawagin si Karylle na Iris kaya medyo nahihirapan siya sa biglaang pagbabago ng mga salita. Tumango si Karylle, at sa harap ng lahat, sabay silang pumasok. Maraming lalaki ang nakatingin pa rin sa likuran ni Karylle. Ang lalaking kanina lang ay kausap si Karylle ay nakasuksok ang mga kamay sa bulsa ng kanyang pantalon at nakasandal sa computer desk. Pakiramdam niya, mukha siyang medyo "bad boy" sa kanyang itim na suit. May itim na nunal sa kanyang gwapong kanang pisngi, na sa halip na makadagdag sa kapangitan, ay lalong nagpapagwapo sa kanya. Kaka-28 lang niya kahapon at single pa rin, pero medyo babaero. Hindi mo na alam kung ilang girlfriends na ang nagdaan sa kanya. Tinitingnan niya ang likuran ni Karylle at hindi mapigilang humanga: "Ang babaeng maging kay Mr. Sanbuelgo ay talagang kakaiba. Noong una ko siyang nakita sa camera, maganda na siya. Pero ngayong nakita ko siya nang personal, mas maganda pa siya kaysa sa nasa camera!" Sa tapat niya, may isa
Saglit na natigilan si Harold. Hindi niya inakalang seryoso pala si Karylle sa sinabi nitong naliligo siya.Nabalutan lamang ito ng isang manipis na bath towel, na bahagyang lampas lang sa kanyang mga hita. Ang makinis na balat sa kanyang leeg at ang basang buhok na nakadikit dito ay lalong nagbigay ng mapanuksong tanawin. Sa bawat paggalaw ni Karylle, bahagyang lumilitaw ang mas marami pa, na agad namang kinuha ang pansin ni Harold.Napasingkit ang mga mata ni Harold, at napansin ni Karylle na pinipigil nito ang sarili—nanikip ang kanyang mga labi at hindi nakapagsalita.Hawak-hawak ni Karylle ang bath towel gamit ang dalawang kamay, halatang nag-aalala na baka biglang bumagsak ito. Napakunot ang noo niya, at galit na galit na tinanong si Harold, “Ano ba talagang kailangan mo?!”
Matalino si Adeliya, at kadalasan, kahit hindi pa nagsasalita ang mga tao, nararamdaman na niya kung may kakaiba. Iyon ang ikinatatakot ni Andrea—ang katalinuhan ng sariling anak.Pinilit ni Andrea na panatilihing kalmado ang itsura habang sumagot, “Nagpapalinis lang tayo. Ayoko na kasi sa layout ng lumang bahay, gusto ko nang baguhin. Pagkatapos ng renovation, kailangan pa nating pabugahan ng hangin ‘yon, para mawala ang amoy ng pintura. Aabutin pa ‘yon ng ilang buwan, kaya dito muna tayo pansamantala.”Napakunot muli ang noo ni Adeliya. “Pero 'di ba bago pa lang ‘yung bahay na ‘yon? At ‘yung design, ikaw mismo ‘yung pumili nun dati. Bakit mo biglang gustong baguhin lahat?”Tinitigan niya si Andrea, pilit inaalam kung may tinatago ito.Hindi alam ni Andrea kung paano siya sasagot. Kaya sa huli, nakaisip siya ng palusot. “Eh kasi naman ‘yung assistant ng daddy mo, siya ‘yung kumuha ng contractor. Ang dami nilang nilokong part ng project—puro mumurahing materyales ang ginamit. Kaya ayo
“Ano 'yang suite na 'yan! Paano mo naisip na gusto kong makasama ka sa iisang kwarto?” inis na sambit ni Nicole habang napapangit ang mukha sa pagkainis. Halatang hindi siya sang-ayon.Sumimangot din si Roy. “Kung suite, bakit parang isang kwarto lang?” Hindi niya maitago ang inis. Si Nicole, tulad ng dati, ay prangkang magsalita. Pero sa harap ng maraming tao, basta na lang niyang binanggit ang gano’n? Nakakahiya. Gusto ba niyang mawalan ako ng dangal?Tahimik na lang ang receptionist. Nahihiya man sa tensyon sa harapan niya, wala siyang nasabi.Hindi na pinansin ni Nicole ang sinabing iyon ni Roy. Sa halip, hinarap niya ang front desk at mahinahong sinabi, “Puwede po bang magbukas ako ng ibang kwarto?”Muli, mahinahong sumagot ang receptionist. “Pasensya na po, ma’am. Fully booked na po kami. Kailangan po talaga ng advance reservation para makakuha ng kwarto.”Biglang lalong dumilim ang mukha ni Nicole. Napalingon siya kay Roy at pinanlakihan ito ng mata. “Alam mo nang pupunta ka ri
Sa pagkakataong ito, hindi na naisipan ni Karylle na umupo sa likod. Diretso siyang umupo sa passenger seat sa unahan.Bahagyang dumilim ang mukha ni Harold, pero wala siyang sinabi.Mahaba ang biyahe ngayon, kaya pagkapasok pa lang ni Karylle sa kotse ay pumikit na siya para subukang matulog.Ngunit ilang saglit lang, nag-vibrate ang kanyang cellphone. Binuksan niya ang Telegram.May group chat iyon nila ni Nicole at ni Roxanne.Nicole: En, kasama mo ba ngayon si Harold?Napakunot ang noo ni Karylle. May nakakita na naman ba sa amin at ipinost online?Karylle: Oo, bakit?Roxanne: Bakit kayo magkasama? Work ba?Karylle: Oo, pupunta kami ngayon sa Rosen Bridge. May kailangan lang asikasuhin.Roxanne: Rosen Bridge? Ang layo niyan ah. Kayo lang dalawa?Nicole: Putik! Totoo nga! Hindi pala ako niloko ng hayop na 'yon!Kasunod nito, nag-send pa si Nicole ng picture na halatang may inis na caption.Roxanne: ???Karylle: ???Karylle: Kasama rin si Bobbie, FYI.Patuloy lang sa pagta-
Nagsimulang ilapag ng mga waiter ang mga pagkain sa mesa. Dahil naka-reserve na ito ni Bobbie bago pa man sila dumating, puwede na agad silang kumain pagkaupo.Pagbalik ni Bobbie matapos i-park ang sasakyan, agad niyang napansin ang seating arrangement nila. Napahinto siya at saglit na natigilan.Bigla niyang naisip, Aba, parang ayoko nang lumapit.Kabisado na niya ang mood ni Mr. Sanbuelgo. Sa tingin pa lang niya, alam niyang ayaw na ayaw ng boss niya na makisalo siya sa upuan ngayon. Ramdam niyang pinipigilan pa nito ang sarili.Pero bago pa siya makapagdesisyon kung babalik na lang siya sa sasakyan o tuluyan nang lalapit, nagsalita agad si Roy—na para bang palaging sabik sa gulo at hindi natatakot sa drama.“Bobbie, halika na! Umupo ka na, mabilis lang 'to. Kain lang tapos alis agad, time is tight and the task is heavy!” nakangising sabi nito.Napabuntong-hininga si Bobbie. Aba, kung hindi ba naman ako iniipit nito...Malinaw na si Roy ay nagpapasaya lang at sadyang ginagatungan an
Sa kabila ng lahat, nanatiling mabigat ang loob ni Karylle.Ang Rosen Bridge ay hindi ganoon kalapit. Bagama’t nasa loob pa rin ito ng Lungsod B, matatagpuan ito sa isang maliit na lalawigan na kailangan pang tawirin mula sa isang urban area papunta sa isa pa.Ibig sabihin, kung aalis sila sa hapon, malamang ay gabi na bago matapos ang inspeksyon, at posibleng kailanganin pa nilang mag-overnight doon.Dahil dito, naramdaman ni Karylle ang isang hindi maipaliwanag na inis.Pero dahil ito ay tungkol sa trabaho at bahagi ng kanyang tungkulin, wala siyang magawa kundi lunukin ang nararamdaman. Hindi siya pwedeng magpadala sa emosyon o ihalo ang personal sa propesyonal. Kapag ginawa niya iyon, tiyak na iisipin ng iba na isa siyang maliit at pihikang tao. Sa kasalukuyang kalagayan niya—na pilit bumabangon muli para makuha muli ang kontrol sa Granle—hindi siya puwedeng magkaroon ng kahit kaunting kapintasan.Lalo na ngayong ang proyektong ito kasama si Harold ay isa sa pinakamahalaga sa kany
Itinutok ni Harold ang kanyang mata kay Karylle, kahit hindi siya nagsalita, ramdam pa rin ni Karylle ang matinding ironiya sa mga mata nito.Hindi pinansin ni Karylle si Harold at sa halip ay tumingin siya sa namumuno ng planning department na nagsalita."Ba't ninyo gustong magpalit ng trabaho?" tanong ni Karylle.Agad na sumagot ang head ng planning department, "Ganito po kasi, magkaibang mga kalakasan ng bawat isa, at ang cooperation plan po ay nagbago, kaya't pinili namin ang mga posisyon na akma sa amin."Isang matalim na tingin mula kay Harold ang tumama sa manager ng planning department, at malamig niyang tanong, "Ano ang resulta?"Dali-daling tumingin ang manager kay Karylle, hindi niya kayang tumingin kay Harold. Nang makita niyang nakasimangot si Karylle, agad siyang kinabahan.Naku!Pumait ang kanyang pakiramdam. Akala niya na ang mga pagbabago ay makakatulong para magustuhan siya ni Karylle at Harold, pero ngayon, parang napaglaruan lang siya ng sarili niyang kakulangan at
Napakunot ang noo ni Adeliya. “Alam ko,” maikli niyang sagot.Ayaw na sana niyang magtiwala sa taong iyon, pero hindi na rin niya kayang maghintay pa.Nang makita ni Andrea na naging mas mahinahon na si Adeliya, tumango ito. “Sige, hintayin na lang muna natin ang balita. Pag naayos na ang lahat, makakalabas na tayo agad ng ospital.”Tumango si Adeliya. “Hmm.”Mabilis lumipas ang araw, pero hindi alam kung ilang tao ang hindi nakatulog nang maayos.Si Karylle, ilang ulit nagising sa kalagitnaan ng gabi. Halatang hindi maganda ang lagay niya, at kung wala siyang alarm kinabukasan, siguradong malalate siya.Nang lumabas si Nicole sa kwarto, nadatnan niya si Karylle na kakatapos lang sa banyo. Ngumiti siya at kinawayan ito, “Morning, baby~”Pinilit ngumiti ni Karylle. “Morning. Mauna ka na maghilamos, ako na maghahanda ng breakfast.”Umiling si Nicole habang pinapakita ang hawak niyang cellphone. “No need, I already ordered. Papadeliver ko na lang.”Tumango si Karylle. “Okay, sige, mag-ay
"Mukhang gano'n na nga." Walang pag-aalinlangang sabi ni Jerianne, habang ang kanyang mga mata ay naglalaman ng malalim na pag-unawa. "Kung may ganitong tensyon sa lumang mansyon ng Sabuelgo family, malamang maraming hindi pagkakaunawaan at tampuhan sina Harold at Karylle."Napakagat-labi si Reyna, hindi alam kung ano ang sasabihin.Hinila siya ni Jerianne palapit at niyakap. "Anak, huwag mong pilitin ang sarili mong mag-isip ng kung anu-ano. Kung kaya mong ipaglaban, ipaglaban mo. Pero kung hindi na talaga kaya, matutong bumitaw. Yung paulit-ulit kang nasasaktan pero ayaw mong pakawalan—hindi ikaw 'yon. At ayokong mas lalo ka pang masaktan."Nanginginig ang mga labi ni Reyna, at dama niyang pati ang ina niya ay gusto na siyang sumuko.Pero hindi niya kaya.Napakabuting lalaki ni Harold...Sa isip niya, si Harold pa rin ang laman—ang pagiging maayos nitong tingnan, ang diretsong kilos, ang tapang, at ang matikas nitong tindig.Hindi niya matanggal sa isipan ang lalaki. Ang bigat ng pa