Ginanap ni Gillian ang tanong na iyon hindi para guluhin si Karylle, kundi para masigurado ang kaligtasan ng buong proyekto.Saglit na dumaan ang tingin ni Karylle kay Harold, ngunit napansin niyang wala itong balak na magsalita — parang sinasadya nitong hayaan siyang harapin ang sitwasyon nang mag-isa.Alam niyang sinusubukan siya ni Harold. Kung hindi niya mapatunayan ngayon ang kakayahan niya bilang project head, mahihirapan siyang kontrolin ang mga tao sa kumpanya sa mga susunod na araw.Kung ibang tao siguro ang nasa kalagayan niya, maaaring hindi na nila papansinin ang ganitong pagtutol at simpleng idadahilan na si Harold naman ang nagdala sa kanila rito. Pero hindi ganoon si Karylle.Alam niya na kung magtatagumpay ang proyektong ito, mas titibay ang posisyon niya sa Granle Group. Kaya hindi niya hahayaang mapahiya siya sa harap ng lahat.Habang nanonood ang lahat na parang naghihintay ng pagkakamali, kalmadong nagsalita si Karylle, "Manager Gillian, kung tama po ang pagkakaint
Ang isang papel na naglalaman ng divorce agreement ay itinapon sa harap ni Karylle, tumingin siya sa taong gumawa no’n. “Gising na siya, at nangako ako sa kanya na hangga’t buhay siya ay hindi mapupunta ang position niya bilang asawa ko sa ibang babae,” seryosong sabi ng lalaki. Tinuro niya ang papel na itinapon niya sa lamesa, sa harap ni Karylle. “Pirmahan mo ito, this is our divorce agreement.” Inasahan na ni Karylle na mangyayari ang bagay na ito dahil buwan na ang nakalipas nang magising ang pinsan niya. Itinaas niya ang tingin niya sa lalaki at nagsalita sa mapait na tono. “Hindi ka pa rin naniniwala sa akin ngayon?” Umismid si Harold at umingin kay Karylle na hindi natutuwa. "Simula pa lang noong una hanggang ngayon, you’re a vain woman. Ano pa bang meron sa’yo na paniniwalaan ko?” Huminto siya sa pagsasalita at tumingin ng seryoso kay Karylle. "Huwag mo na akong paulitin, Kar. Sign this paper, and this villa will belong to you. Ito ang huling ibibigay ko para sa dignidad
Ang sabi mo kahapon ay kahit ako hindi kukunin ang kaso, diba?” tanong ni Karylle, naglakad siya at umupo sa sofa, sa kabila ni Layrin. Tumango naman si Layrin bilang sagot. “Hmmm, let me hear about it,” dagdag ni Karylle. Nasa loob sila ng cafe."That's ......"Nang matapos ni Layrin sabihin ang sitwasyon sa kaso na iyon, ginalaw nang bahagya ni Karylle ang daliri niya na nakapatong sa kaliwang hita niya. Nanliit ang kanyang mga mata na tila ba sobrang interesado niya na sa kaso na binanggit ni Layrin. “It's a little interesting. Who are the two parties?”“Ikaw babae ka…I mean, wala ka namang mapapala kung aalamin mo pa.”Tinignan ni Karylle nang seryoso si Layrin na may pagtataka rin. Bumuntong hininga si Layrin at tumango, sinagot niya ang tanong ni Karylle. “Ang dalawang ito ay nangunguna sa industriya ng negosyo, and mas lalong lumaki dahil na rin sa pangalan nila. It is Mr. Handel, who wants to ask you for help, and his opponent is…”Huminga pa nang malalim si Layrin na tila b
Nang marinig ang sagutan ng dalawa, agad nabahala si Adeliya. Bumaling siya kay Harold na may pagalala at sinabi, “Babe, don’t be angry. Siguro ay may hindi lang siya naitindihan sa pagitan ninyong dalawa, huwag mo na siyang patulan and please, don’t hurt me.”Karylle looked at Adeliya with a bit of mockery, she never knew that her cousin was a drama spirit, and she was disgusted today.Bago pa makapagsalita si Harold, nagsalita muli si Karylle. “Hindi lang naman isang araw o dalawang araw pinagnanasaan ng mabait kong pinsan ang position ko bilang Mrs. Sanbuelgo, so it’s better for you to marry her as soon as possible para hindi na siya mag-aksaya ng oras na padalhan ako ng mga mensaheng ikakagalit ko in the future.”Nang marinig ni Adeliya ang salitang ‘mensahe’, nagbago ang kanyang reaksyon at agad na sinabi: “Karylle, ipinaliwanag ko na sa’yo ng maraming beses, I will not destroy your family; si Harold mismo ang nakaramdam na mabuti akong babae at he owe something to me. We really d
Tumango lang si Karylle na parang walang pakialam. “Hayaan mo na lang siya, mukha naman wala siyang balak na masama, baka nagkataon lang na nakasunod siyaat nasa iba ang pakay niya.” Pagkatapos ng nakakapagod na araw, nakatulog siya nang mahimbing sa gabing iyon. Dati ay nag-aalala at natatakot siya na mawala si Harold sa buhay niya, at ngayon ay nawala na nga ito sa buhay niya, pero tila ba nawalan siya ng isang mahalagang bagay. Napag-isipan niya iyon nang mabuti at tinanggap na lang kapalaran. ‘What I thought was a lonely pillow turned into a dreamless night.’ sa isipan niya. Pero kahit papaano ay nakaalis siya sa lalaking iyon. Maagang nagising si Karylle sa umagang iyon at sinimulan ang araw sa pamamagitan ng pag-aalmusal. Nasa maayos ang isip niya ngayon, tumingin siya sa nakahandang breakfast na para sa kanya at napangiti. She likes Pinoy breakfast, an egg with omelet, sopas soup and a hot coffee, but Harold doesn't like it, he is used to American-style breakfast, so
Habang si Harold naman ay nakatingin sa relong hawak niya. Hindi niya gusto ang relo noong una at basta na lang itinapon sa sahig, kaya nasira. Gayunpaman, hindi niya magawang itapon ito nang tuluyan, kaya kinuha niya isa-isa ang mga parteng nabasag.Alam niyang sira ang relo, ngunit para bang may kakaibang naramdaman siya para dito na pumipigil sa kanya na iwan ito.Napansin ni Harold na may nanonood sa kanya. Paglingon niya, nakita niya ang malamig at walang pakialam na mga mata ni Karylle. Ngumisi siya ng mayabang at itinapon ang relo sa dressing table, na para bang wala itong halaga."Bakit mo nilagay ang sirang bagay na 'yan dito? Sa tingin mo ba ang bahay ko ay basurahan?" tanong ni Harold na puno ng hinanakit.Napapikit si Karylle bago sumagot, "Kung ayaw mo, itapon mo." At sinimulan niyang maghanap ng kuwintas sa paligid, hindi man lang siya tumingin kay Harold.Halos magdilim ang paningin ni Harold. Noong una, sobrang halaga ng relo na iyon para sa kanya, ngunit ngayon, parang
Narinig ni Karylle ang sinabi ng matanda, kaya't hindi niya napigilan ang pagtaas ng kilay at isang biglaang gulat ang bumalot sa kanyang mukha. Alam ba talaga ng matanda ang lahat?’ Nagtataka siya habang hinila siya ni Lady Jessa papunta sa isang upuan.“Wala kang dapat ikabahala!” madiing sabi ni Lady Jessa habang pinaupo siya. “Kung magtangkang manatili sa labas ‘yang Harold na ‘yan ngayong gabi, tiyak mapapahamak siya! Tingnan natin kung ano ang kahihinatnan niya sa oras na sumuway siya sa akin!” dagdag pa niya, galit na galit.Bahagyang napapikit si Karylle, nanginginig ang pilikmata habang napagtanto niyang alam pala talaga ng matanda ang sitwasyon niya. Ngunit tila ang alam lang nito ay ang tungkol sa kanyang hirap, hindi tungkol sa kanilang paghihiwalay.Napansin ni Lady Jessa ang mukha ni Harold na tila puno ng lungkot at galit kaya’t nagsalita siya ng padabog. “Ano ba ‘yan, Harold! Kailangan ko bang magmakaawa para lang makauwi ka at sabay tayong kumain?” galit niyang tanong
Agad na napaangat ang tingin ni Karylle at binuksan ang kanyang bibig para magsalita, pero walang lumabas na salita. Para siyang natuliro sa mga nangyayari. Samantala, si Harold, na may tampo sa mukha, ay naglakad papunta sa passenger seat at binuksan ang pinto para sa kanya. Nang mapansin ni Lady Jessa na nananatiling nakatayo si Karylle na parang nawawala sa sarili, agad niyang itinulak ito nang bahagya at nagsalita, "Anak, ano'ng ginagawa mo diyan? Sumakay ka na sa kotse!" Huminga nang malalim si Karylle at ngumiti nang may pilit. "Lola, gabi na. Mas mabuti pang bumalik ka na sa loob. Pauwi na rin kami." Alam niyang kailangan nilang umalis agad para makaiwas sa patuloy na pagkukunwari. Sa isip-isip niya, makakahanap siya ng pagkakataong bumaba ng kotse at mag-taxi na lang pauwi. Pero sa totoo lang, naiisip din niyang dapat na talaga siyang bumili ng sarili niyang kotse para hindi na siya umaasa sa iba. Tahimik lamang si Harold, ngunit kitang-kita pa rin ang galit sa kanyang muk
Ginanap ni Gillian ang tanong na iyon hindi para guluhin si Karylle, kundi para masigurado ang kaligtasan ng buong proyekto.Saglit na dumaan ang tingin ni Karylle kay Harold, ngunit napansin niyang wala itong balak na magsalita — parang sinasadya nitong hayaan siyang harapin ang sitwasyon nang mag-isa.Alam niyang sinusubukan siya ni Harold. Kung hindi niya mapatunayan ngayon ang kakayahan niya bilang project head, mahihirapan siyang kontrolin ang mga tao sa kumpanya sa mga susunod na araw.Kung ibang tao siguro ang nasa kalagayan niya, maaaring hindi na nila papansinin ang ganitong pagtutol at simpleng idadahilan na si Harold naman ang nagdala sa kanila rito. Pero hindi ganoon si Karylle.Alam niya na kung magtatagumpay ang proyektong ito, mas titibay ang posisyon niya sa Granle Group. Kaya hindi niya hahayaang mapahiya siya sa harap ng lahat.Habang nanonood ang lahat na parang naghihintay ng pagkakamali, kalmadong nagsalita si Karylle, "Manager Gillian, kung tama po ang pagkakaint
Tahimik ang lahat. Nang tumingin si Bobbie kay Karylle, marahan itong tumango bilang hudyat na maaari na siyang magsimula.Agad namang kinuha ni Karylle ang kanyang USB flash drive, isinaksak ito sa laptop, at ini-project ang screen sa harap ng conference room.Mula sa kinaroroonan ni Harold, na hindi pa rin nagsasalita, pinagmamasdan niya ang mapuputing kamay ni Karylle habang ginagamit ang mouse. Hindi niya napigilang maalala ang eksena noong gabing nagpunta siya sa bahay ni Karylle — kung paano nito mabilis na na-crack ang lihim na data ng kanyang kumpanya.Ngunit si Karylle, ni minsan ay hindi nag-abalang tingnan si Harold. Deretso lang siyang nag-umpisa ng kanyang presentasyon.Habang nag-e-explain si Karylle, unti-unting napabilib ang mga tao sa paligid. Ang ilan sa kanila ay hindi naiwasang mapahanga sa malalim na pang-unawa ni Karylle pagdating sa proyekto.Ang totoo, bago pa man sila mag-meeting, marami na ang nakarinig ng balita na si Karylle ang may gawa ng buong plano na i
Narating na ni Karylle ang opisina ni Harold noon, kaya alam niyang halos magkapareho ang disenyo ng kanyang bagong opisina rito.Alam niyang hindi mahilig si Harold sa mga bagay na karaniwan — gusto nito laging kakaiba at naiiba sa lahat. Pero ngayon? Bakit parang ginagawa nitong kapareho ng opisina niya ang opisina ni Harold?Napakunot-noo si Karylle, may kakaibang pakiramdam siyang hindi maipaliwanag."Ano bang pinaplano niya? Bakit ganito?"Alam niyang sa kagustuhang makasal ulit sa kanya, marami nang isinakripisyo si Harold. Pero ito... parang may ibang kahulugan.Umiling si Karylle, pinilit niyang huwag na lamang isipin iyon. Dumiretso siya sa kanyang desk, umupo, at binuksan ang computer. I-export niya ang mga data mula sa kanyang USB flash drive, siniguradong tama ang lahat bago ilabas ang kanyang mga dokumento.Habang abala siya, biglang tumunog ang landline sa mesa niya, dahilan para mahila siya pabalik sa realidad.Kinuha niya ang telepono at sinagot ito, "Hello?"Magalang
Ngunit matapos sabihin iyon, napabuntong-hininga si Nicole habang nakatingin kay Karylle. Gusto niyang tulungan ito, pero ano nga bang magagawa niya?Kay Alexander, palagi nang matigas ang pagtanggi ni Karylle—walang pag-aalinlangan. Pero sa trabaho, hindi maiiwasan ang personal na emosyon at mga hindi kanais-nais na sitwasyon.Sa kabilang banda naman, si Harold ay kusa pang lumalapit kay Karylle at tila walang sawang nanggugulo.Ganun din kay Christian...Kung ibang tao ang nasa sitwasyon ni Karylle, tiyak na maguguluhan din ito.Kahit ilang beses siyang tumanggi, palaging may susulpot na isa sa kanila. Pabalik-balik lang ang lahat, kaya ano nga ba ang pwedeng gawin?Napabuntong-hininga si Nicole, ramdam ang bigat ng sitwasyon ni Karylle. "Grabe, naaawa na talaga ako sa'yo. Ang hirap ng kalagayan mo ngayon."Pinisil ni Karylle ang sentido niya at ngumiti ng pilit. "Ayos lang. Isa-isang ayusin na lang, unti-unti. Wala naman akong ibang magagawa."Tumango si Nicole, pero wala na rin si
Nararamdaman agad ang biglang pagbagsak ng temperatura sa paligid matapos magsalita ni Roy.Tumayo si Harold at walang sabi-sabing umalis."Eh, eh,..." Napasimangot si Roy. Kung hindi niya kaya, aalis na lang? Napakataas ng pride ng lalaking ito! Sa ganyang ugali, malabo na talagang mahuli niya si Karylle.Habang nagrereklamo sa sarili, mabilis niyang sinundan si Harold. Pero bago siya umalis, nilingon pa niya sina Karylle at Nicole, ngumiti nang malapad, at nagpakita ng mapuputing ngipin. "Kita-kits ulit~~""Hinding-hindi na!" sagot agad ni Nicole nang walang pag-aalinlangan. Samantalang si Karylle, bahagyang ngumiti na parang hindi mapigilan ang sarili.Biglang itinuro ni Roy si Nicole gamit ang daliri, pero nang makitang lumayo na si Harold, agad siyang tumakbo para habulin ito.Napairap si Nicole at napasinghal. "Walang hiya! Alam ko na kung ano ang iniisip mo araw-araw! Hindi ka pa rin sumusuko?!"Napabuntong-hininga si Karylle. "Alam mo, medyo komplikado ang relasyon ninyong dal
Suot ng lalaki ang isang itim na sportswear, at ang sinag ng araw ay tumatama sa kanyang katawan. Para siyang simoy ng tagsibol—preskong tingnan, at sa sandaling iyon, mistulang isang binatang puno ng sigla. Nakakaakit siya ng tingin, animo'y nakasisilaw sa mata ng sinuman."Uy~ Anong coincidence naman nito.""Hayup! Halos atakihin ako sa puso!" Napatalon si Nicole sa gulat, at nang marinig ang sinabi ng lalaki, hindi niya napigilan ang sarili at malakas siyang tinampal sa balikat nito.Biglang ngumiti si Roy, lumabas ang kanyang mapuputing ngipin habang nakangisi kay Nicole. "Lalo ka talagang nagiging bastos~ Pero alam ko na kapag nananakit, ibig sabihin niyan ay gusto mo ako, at kapag nagagalit, ibig sabihin may pagmamahal~ Tama ba?"Napakunot ang noo ni Nicole at agad siyang sumimangot. "Sira ulo ka talaga!"Napangisi lang si Roy at umiling. "Kita mo? Kakadaldal ko lang kanina, nananakit ay paghalik, at pagmumura ay pagmamahal. Ayan, minura mo na naman ako, ibig sabihin gusto mo ta
Wala siyang kahit anong kontak sa labas, at ang tanging nakikita niya araw-araw ay ang mga walang kwentang bagay sa kanyang cellphone. Dahil dito, wala siyang alam sa mga nangyayari sa kumpanya."Si Papa, hindi na rin siya dumadalaw sa akin nitong mga nakaraang araw."Bagaman tila casual lang ang kanyang tanong, napansin ni Andrea ang bahagyang pagbabago sa kanyang ekspresyon. Agad siyang sumagot, may halong inis sa boses, "May inaasikaso siya ngayon, kaya malamang wala siyang oras para bisitahin ka."Muling kumunot ang noo ni Adeliya, kaya napabuntong-hininga si Andrea. "Maraming gulong kailangang ayusin sa kumpanya. Hindi na kasing payapa ang Karylle tulad ng dati, at marami pa rin ang sumusuporta rito. Abala ang ama mo sa mga problemang ito, kaya wala talaga siyang oras na dumalaw sa iyo."Nababahala si Andrea na baka maapektuhan ulit si Adeliya. Kahit pa hindi ito tuluyang nawala sa sarili ngayon, alam niyang nasa bingit ito ng pagkabaliw.Muling kumunot ang noo ni Adeliya. "So, ‘
Harold tiningnan si Alexander nang malamig, ayaw niyang mag-aksaya ng oras dito kasama niya. Pero nang maisip niyang baka bumalik si Alexander kay Karylle pag-alis niya, napakunot ang noo niya at biglang tumigil sa paggalaw.Hindi alam ni Alexander kung pareho sila ng iniisip ni Harold, pero may bahagyang ngiti sa labi niya. "Ano, gusto mo bang maghapunan tayo?"Medyo kumunot ang noo ni Harold, halatang ayaw niyang pumayag, lalo na ang makipagkasama kay Alexander.Pero... mas malakas ang pagnanais niyang hindi ito guluhin si Karylle. Huminga siya nang malalim at kalmadong sumagot, "Sige."Ngumiti lang si Alexander at hindi na nagsalita pa. Pumasok sila sa kani-kanilang sasakyan at sabay na umalis.Ito ang eksaktong eksena na nakita ni Karylle mula sa balkonahe. Nang hindi na niya matanaw ang mga sasakyan nila, ibinalik niya ang tingin sa loob at isinara ang mga kurtina.Balak na niyang maligo at magpahinga.Lahat ngayon ay naaayon sa gusto niya, at lubos siyang kuntento.Samantala, ti
Lady Jessa ay may nararamdamang awa sa kanyang puso, ngunit alam niyang hindi na niya dapat ipilit pa. "Sige, hindi na kita pipilitin. Medyo gabi na rin, umuwi ka na bago maging delikado sa daan."Ngumiti si Karylle at tumango. Palapit na siyang magsalita nang biglang sumingit si Harold, "Ako na ang maghahatid sa kanya. May ilang bagay din akong kailangang pag-usapan tungkol sa trabaho."Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, may pag-aalinlangan siyang naramdaman.Ngunit naisip niyang may paparating silang proyekto, at bilang boss, maaaring may mahahalagang tagubilin si Harold. Kaya naman, hindi na siya nagsalita pa.Nagulat ng bahagya si Lady Jessa at tila may nais sabihin, ngunit nang mapansin niya ang ekspresyon ni Karylle, pinili na lang niyang manahimik.Ngumiti si Karylle kay Lady Jessa. "Sige, lola, mauna na ako.""Oo, bumalik ka kapag may oras ka, pero huwag mo nang isipin kapag sobrang abala ka sa trabaho. Mas mahalaga 'yon."Tumango si Karylle. "Opo, alam ko."Sa ganoong para