"Karylle, may nalaman ako tungkol sa iyong ama."Biglang nagulat si Karylle, at ang kanyang mga mata ay napuno ng gulat at pagtataka. Hindi siya agad nakapagsalita."Ano ang nalaman mo?" tanong niya matapos ang ilang sandali."Hindi ito magandang pag-usapan sa telepono sa ngayon, at hindi rin naman ito sobrang mahalaga, pero tingin ko makakatulong ito sa'yo. Pagbalik ko na lang natin pag-usapan, okay?"Nagningning ang mga mata ni Karylle, pero nanatili siyang tahimik. Hindi niya gustong ibaba ang tawag.Alam ng iba kung gaano kahalaga ang tungkol sa kanyang ama, pero si Alexander, na matagal nang pinagmamasdan siya, tiyak na nauunawaan ito.At kung ano man ang sasabihin ni Alexander ay kailangang mahalaga. Ang pagbibigay niya ng impormasyon ay sapat nang patunay na hindi ito isang simpleng usapin.Sa mga oras na ito, mahalaga kay Karylle ang bawat piraso ng ebidensya.Makalipas ang ilang sandali, mahina niyang sinabi, "May tumawag ba sa'yo, o may nahanap kang dokumento o impormasyon?
Tinitigan ni Adeliya si Andrea na hindi makapaniwala. "Mama... ganitong sitwasyon na, iniisip mo pa rin na matutuloy ang engagement namin?""Ano ba 'yang iniisip mo?!" Kumunot ang noo ni Lucio. "Sinabi ko na, kung talagang gusto nilang tapusin ito, imposibleng wala silang gawin kahit papalapit na ang araw. Hindi 'yan ang estilo nila."Napakunot din ang noo ni Adeliya. "Kayo talaga! Hindi kayo naniniwala sa akin! Seryoso, ramdam ko talaga 'to!"Minsan, kahit gaano pa ka-ayaw isipin, ang kutob ay madalas tama.May mali kay Harold.May mali talaga.Kumunot ang noo ni Andrea. "Ganito na lang, bukas kakausapin ko si Lauren. Aalamin ko kung may nangyayaring kakaiba."Mabilis na tumango si Adeliya. "Oo, Mama, pakitingnan mo naman. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Sa tuwing susubukan kong kontakin siya, laging ang assistant niya ang sumasagot. Sinasabi niyang busy siya, kaya wala akong pagkakataong makausap si Harold. Kung magtutuloy-tuloy ito, kami..."Hindi na itinuloy ni Adeliya ang sasabi
"Talaga bang pumunta kayo sa bahay ko? Sayang naman, hindi ako nandoon," sabi ni Lauren na may halong pag-aatubili.Nanigas ang ekspresyon ni Andrea, pero mabilis siyang ngumiti at nagsabi, "Ganun ba? Eh di, baka puwede tayo—"Hindi pa niya natatapos ang sasabihin nang biglang magsalita si Adeliya."Tita, ako po si Adeliya."Dahil naka-hands-free ang tawag, malinaw ang boses ni Adeliya, pero maingat ang tono niya."Maaraw na naman." Malumanay ang boses ni Lauren, na parang walang problema. "Sayang talaga. May kailangan ba kayo ngayon? O gusto niyong bumalik na lang sa ibang araw?"Bahagyang nag-iba ang mukha ni Adeliya. Gusto sana niyang sabihin na maghihintay na lang sila kay Lauren, pero napakalinaw ng mensahe nito na ayaw silang papasukin. Ano'ng gagawin niya ngayon?Tumingin siya kay Andrea, nagbabakasakaling may maisip itong paraan.Mabilis na huminga nang malalim si Andrea bago magsabi, "Sige, sa ibang araw na lang kami babalik, Lauren. Mag-enjoy ka muna.""Sige, magkita na lang
Tahimik na bumaling si Nicole kay Karylle, bahagyang nagtataka, at bumulong.“Bakit nandito ang pinsan mo? Paano siya napunta rito? Nagbigay ba ng abiso si Adeliya?”Kumunot nang bahagya ang noo ni Karylle at umiling.Hindi maganda ang ekspresyon ni Nicole, at sinabi niya nang seryoso, “Ano'ng gagawin natin? Papasukin ba natin siya?”Bahagyang ngumiti si Karylle, ngunit puno ng panlilibak ang kanyang mga mata. Diretso niyang sinabi, “Papasukin mo. Kung dumating siya rito nang ganito, ibig sabihin, wala siyang itinatago. Wala namang lakas ng loob si Adeliya na saktan ako. Gusto kong makita kung ano pa ang plano niya.”Bagamat alanganin si Nicole at mukhang nag-aalala, hindi na rin siya kumontra. Binuksan niya ang pinto.Pagpasok ni Adeliya, nagulat siya nang si Nicole ang sumalubong.“Bakit nandito ka?” tanong ni Adeliya, halatang nagtataka.Nakatingin nang direkta si Nicole kay Adeliya, at medyo iritado ang tono nang sagutin ito, “May problema ba kung nandito ako? At ano naman ang pak
Tiningnan din ni Karylle si Adeliya at ngumiti, "Hindi ko kailanman binalak na makipag-ugnayan kay Harold. Makakaasa ka sa bagay na ‘yan."Napangisi si Nicole, "Tama naman, tama nga!" Saka mo na lang siguro tutukan si Harold, Adeliya. Hindi ka na ba maayos ngayon? Hindi mo na ba kayang panatilihin ang imahe mo? Kung hindi, bakit lagi kang binabalewala ni Mr. Sanbuelgo at patuloy kang nakikipagtalo sa amin?"Hawak ang kanyang noo gamit ang isang kamay, halatang sinasadya ni Nicole na ilabas ang galit niya."Nicole, tama na, pwede ba?" muli nang binigyang-diin ni Karylle. Ngunit napangiwi si Nicole at may halong inis na sumagot, "Hindi ko lang mapigilan, eh!"Matagal niyang gustong ilabas ang lahat, kaya nang magkaroon ng pagkakataon, hindi na siya nakapagpigil. Sa dami ng kasamaan na ginawa ni Adeliya, ngayon pa siya magkukusa na magpunta sa bahay ni Karylle para magbanta? Sino siya, magulang na sanay palaging sinusunod ng anak?Halos magliyab ang galit ni Adeliya, nakapikit at mariing
Pagkalipas ng ilang sandali, maipapadala na niya ang recording kay Harold nang walang anumang pagbabago.Malapit na ang engagement, ngunit wala pa ring ginagawa si Harold. Kaya kailangan niyang magdala ng malaking sorpresa.Sa susunod na sandali, ngumiti si Karylle, "Pinsan, sigurado ka bang gusto mong manatili rito para pahiyain ang sarili mo? Kaya kong hintayin na ulitin mo ulit 'yan sa akin.""Karylle! Huwag kang masyadong kampante! Darating din ang araw na babagsak ka sa putikan at pagtatawanan ng buong mundo!""Buong mundo?" Bahagyang sumingkit ang mga mata ni Karylle. "Anong ibig mong sabihin? Gusto mo bang mabuhay ako sa pagkakataong ito?"Huminga nang malalim si Adeliya. Ayaw na niyang mairita pa ng babaeng ito, kaya agad niyang pinigilan ang sarili at muling sinabi, "Huwag kang masyadong magmalaki!"Pagkatapos nito, tumalikod siya at umalis.Sa totoo lang, gusto niyang kausapin si Karylle ngayong araw. Kung sakaling kusang sumuko si Karylle, mas maayos sana ang lahat. Pero ma
"Kung hindi mo ito ni-record, ano ito ngayon? Ang pagkatao ni Karylle ay kailanman hindi dapat kinukwestyon. Siya ay may dignidad at prinsipyo.""Nang maglaon, si Mr. Handel ay hindi rin sumang-ayon sa mga galawan mo. Kaya't ang opsyon niya ay huwag makipag-cooperate o piliin akong gamitin. Dahil dito, nagmadali ka. Paano mo naman isusuko ang ganito kalaking oportunidad? Kaya hinanap mo ulit si Harold para ipakita ang planong ito. Sa huli, nagustuhan din ito ni Harold at pinili niya ako, hindi ba?""Hindi nagtagal, binanggit din niya ang pangalan ko. Bigla kang nahirapan. Sino man ang piliin mo, hindi lang ako kailangang humarap, kundi pati na rin maa-offend mo ang isa sa kanila. Kaya sa sitwasyong mahirap pumili, nagkaroon ka ng dalawang plano, hindi ba?"Dalawang plano…Galit na galit na si Harold ngayon, ngunit nang marinig niya ang mga salitang iyon, tila mas dumilim pa ang kanyang ekspresyon.Adeliya, napakagaling mo!Pinaghihinalaan na ni Harold na may kinalaman si Adeliya sa in
Tagalog Translation with Improved Grammar:Ngumiti si Joseph at malayang nagsalita, "Lucio, bukas ay Linggo, holiday naman lahat, bakit hindi tayo maghapunan nang magkasama bukas ng tanghali? Magtipon-tipon ang ating dalawang pamilya."Bahagyang nagulat si Lucio, pero tumugon nang maayos."Sige, magtipon tayo bukas ng tanghali."Masayang ngumiti si Joseph, "Ayos, dito na lang tayo magkita, at ang buong pamilya n'yo, tatlo kayo, siguraduhin mong walang maiiwan."Natural na sumang-ayon si Lucio, pero may konting iritasyon sa kanyang dibdib. Parang may mali, pero nginitian niya si Joseph at nagpaalam nang maayos bago nila ibinaba ang telepono.Napakunot ang noo ni Lucio. "Bakit parang may nararamdaman akong parang isang alamid na binabati ang manok?"Namutla ang mukha ni Adeliya. "Sila ba... gusto na nilang tapusin ang kasunduan sa kasal...?"Biglang bumigat ang mukha ni Lucio, at maging ang noo ni Andrea ay kumunot.Hindi tumingin si Adeliya sa kanilang dalawa, at nagbulong na lang sa s
Nais sanang tanungin ni Lady Jessa kung ano ang ibig sabihin ng sinabi ni Roy, pero bigla niyang napansin ang pagbabago sa mukha ni Karylle—halatang-halata ang matinding bigat ng emosyon.Maging si Roy, na laging pabiro, napansin ang kakaiba. Nawalan siya ng gana sa kanyang biro at seryosong tumingin kay Karylle, tila may nais sabihin, ngunit naunahan na siya ni Lady Jessa.“Karylle, anong nangyayari sa’yo?” tanong nito, puno ng pag-aalala.Kanina lang, maayos pa ang pakikitungo ni Karylle. Kahit halatang gusto na nitong umalis, pinili pa rin niyang manatili para sa kanya, at ramdam niyang isinakripisyo nito ang oras para kay Harold.Pero pagkatapos makita ang regalong iyon, bigla na lang nag-iba ang mukha ng bata. Para bang may binuhay na sugat sa kanyang puso.Nahulog ang kahon mula sa mga kamay ni Karylle.Isa sa mga kristal na sapatos ay tumilapon sa sahig.Ang takong ng sapatos ay humigit-kumulang walong sentimetro ang taas. Sobrang ganda at detalyado ng pagkakagawa. Alam ni Kary
Mayabang na sumunod si Roy kay Harold papasok sa bahay. Pagkakita niya kay Lady Jessa, agad siyang bumati nang masigla, “Hello, lola~!”Napansin agad ni Lady Jessa ang dumating. Nginitian niya ito at tumango, “Oh, andito ka rin pala.”“Syempre naman, na-miss ko kayo, ‘di ba, lola? Kaya dumalaw ako para makita kayo.”Pero matapos niya itong sabihin, bigla niyang napagtanto ang isang malaking pagkukulang—wala siyang dalang kahit ano.Napakamot siya sa batok at napatingin kay Harold nang pasimple. At gaya ng inaasahan, nakita niya ang bahagyang pang-uuyam sa mga mata nito, sabay ang mapanuksong ngiti sa gilid ng labi.Umubo si Roy ng mahina at hinawakan ang dulo ng ilong niya. Okay lang ‘yan, sabi niya sa sarili. Basta’t hindi ako nahihiya, sila ang maiilang.Biglang natawa si Lady Jessa. Hindi naman siya nabahala na wala itong bitbit. “Ikaw talaga, huli ka na nga dumating, tapos hindi ka pa umabot sa kainan.”“Okay lang ‘yon, lola. Basta makita ko lang kayo, solve na ako. Pwede pa naman
Napatitig lang si Karylle habang kumikislap ang kanyang mga mata. Tahimik lang siya—pero halata sa kilos niya na gusto na niyang umalis.Pero hindi siya makaalis.Sa labas ng bahay ng pamilya Sanbuelgo, nakaalis na si Harold sa kanyang sasakyan. Pero hindi pa ito lumalayo.Hindi pa siya ganap na nakalayo mula sa bahay. Huminto siya sa isang lugar kung saan hindi na siya kita mula sa lumang mansion.Bumaba siya saglit at dahan-dahang binuksan ang trunk ng sasakyan. Mula roon, kinuha niya ang isang maliit at elegante'ng asul na kahon.Maingat niya itong inilagay sa upuan ng front passenger, saka muling bumalik sa driver’s seat. Hindi pa rin siya umaandar. Para bang may hinihintay siyang tamang oras.Tahimik lang ang ekspresyon ni Harold—halos walang emosyon sa mukha. Malalim ang iniisip.Biglang tumunog ang cellphone niya, dahilan para maputol ang iniisip niya. Kinuha niya ito agad.“Hoy, anong ginagawa mo diyan? Labas ka nga!” Ang pabirong boses ng kausap ay halatang magaan ang loob—ti
Napangisi si Harold, halatang naiinis pero pilit pa rin ang ngiti. Napalingon siya kay Karylle. “Tama ka, so ang gagawin ko—ipopost ko rin sa internet ‘yung surpresa ko para sa’yo. Para makita ng lahat na hindi ako nagsisinungaling. Gagawin ko talaga ‘yung promise ko.”Ang nasa isip niya—bakit parang kahit konting pabor sa kanya, hindi man lang maibigay ni Karylle? Bakit siya pa ang laging talo? Parang siya pa ‘yung pinahihirapan.Sa kabilang dulo ng mesa, napangiti si Lady Jessa. Sa loob-loob niya, Aba, mukhang may ibubuga rin pala ang batang ‘to.Mukhang na-gets na rin ng apo niyang ito ang sinasabi niyang effort. Sa wakas, gumagalaw na rin para manligaw! Tama lang na gawing public ‘yan, para lahat ng tao malaman na nililigawan niya si Karylle. At kung gano’n, baka umurong na rin ‘yung ibang nagpaparamdam kay Karylle—lalo na si Alexander. Magaling ‘yung batang ‘yon, oo, pero masyado siyang romantic at pa-cute. Kung siya ang mapangasawa ni Karylle, baka puro drama ang abutin. Mas oka
May biglang sumabat mula sa likod, “Eh normal lang naman sigurong maging awkward, ‘di ba? Nasa ligawan stage pa lang. Siyempre kung hindi pa pumapayag si Miss Granle, hindi pa smooth lahat.”Lahat ng tao, sabay-sabay na tumahimik at napatitig kina Harold at Karylle habang paalis na ang dalawa. Tahimik ang paligid pero puno ng tanong at pagkalito.Pero biglang may isang napahiyaw, "Ay Diyos ko... Puno pala ng rosas ang buong floor! Umalis na sina Mr. Sanbuelgo at Miss Granle, pero tayo... anong gagawin natin?!"Napalingon ang iba, at doon nila biglang na-realize—oo nga pala. Ang buong sahig ay tinabunan ng mga rosas. Hindi nila napansin agad dahil masyado silang abala sa panonood sa dalawa.Wala pa ni isang bulaklak ang naalis, at natatakot silang madaanan ito. Oo, puwedeng sa may steps ng pinto ng kompanya sila dumaan, pero paano na ang iba? Paano na kung matapakan nila ang mga bulaklak?“Baka magalit si Mr. Sanbuelgo kung masira natin ‘to!” bulong ng isa habang iwas na iwas tumapak k
Sa gitna ng iba’t ibang reaksyon ng mga tao sa paligid, hindi na nag-abalang magtanong pa si Karylle. Dire-diretso siyang naglakad palabas ng gusali, gamit ang espasyong kusang ibinigay sa kanya ng mga empleyado. Sa totoo lang, iisa lang ang gusto niyang malaman sa mga sandaling iyon—ano na namang kabaliwan ang ginawa ni Harold?Habang naglalakad siya palabas, pakiramdam niya'y sinusundan siya ng mga mata ng mga tao—matalas, para bang mga kutsilyong dumadausdos sa balat niya. Hindi na niya kailangang lumingon para malaman kung sino-sino ang mga iyon. Mga babae, halatang punô ng selos at galit.Pagkarating niya sa pintuan ng kumpanya, napahinto siya at nanlaki ang mga mata. Tumigil din ang kanyang paghinga sa gulat. Napakunot ang kanyang noo—ano ‘tong kaguluhan?!“Lintik na lalaki!!” sigaw ng isipan niya.Ngayon niya naintindihan kung bakit walang empleyado ang umaalis—hindi nga kasi sila makalabas! Sobrang barado na ng daan, hindi dahil sa trapiko, kundi dahil sa karagatan ng mga rosa
Napapikit lang si Karylle at pinipigilan ang sarili magsalita. Bahagya siyang ngumiti pero hindi rin nakasagot.Alam din ni Christian na panahon na para tapusin ang pag-uusap nila. Kaya’t napatawa siya nang mahina, "Okay, sige. Hindi na kita istorbohin. Pero sana naman next time, huwag mo naman akong iwasan na parang ahas o alakdan. Sana kahit papaano, makausap mo pa rin ako minsan. Kumain tayo paminsan-minsan. Promise, I'll control my feelings, and I’ll make sure everything stays okay."Nag-iba ang ekspresyon ni Karylle—halatang naguguluhan, pero sumagot pa rin siya. "Okay. Medyo magiging busy lang ako these coming days kasi marami akong aasikasuhin sa trabaho. Pero kapag tapos na lahat, let's catch up.""Sige, I'll wait for you," nakangiting sagot ni Christian. "Balik ka na sa ginagawa mo, i-eend ko na ‘tong call.""Okay." Matapos sabihin iyon, binaba na ni Karylle ang tawag, at hindi na siya nag-atubili pa.Pero pagkatapos niya ilapag ang telepono, hindi na gano’n katatag ang ekspr
Medyo kumurap si Karylle, at sa saglit na 'yon, alam na alam niyang nakita na ni Christian ang trending post.Siguradong masakit para dito ang mga nabasa niya.Hindi niya alam kung paano siya kakausapin. Kung magpapaliwanag siya, baka bigyan niya ito ng maling pag-asa. Pero kung mananahimik lang siya, parang wala siyang malasakit.Habang litong-lito pa siya sa dapat gawin, narinig niya bigla ang mabigat na boses ni Christian sa kabilang linya."Alam ko naman, Karylle. Noon pa lang, noong tinanggap mong maging tayo, naramdaman ko na. Natakot ka lang na hindi na ako magising."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Karylle. "Christian, hindi ‘yan ang—"Naputol ang sasabihin niya nang marinig ang mahinang tawa ni Christian. Pero kung pakikinggan mong mabuti, ramdam mo ang lungkot sa bawat tunog nito."Karylle... inamin ko na ‘yan sa sarili ko noon pa. Pero dahil sobrang mahal kita, pinipili ko na lang na maniwala sa kasinungalingan. Ang iniisip ko lang—basta hindi natin pag-usapan, baka saka
Wala talagang kaalam-alam si Karylle sa gulo na sasalubong sa kanya paglabas niya ng opisina sa tanghali. Abala pa rin siya noon sa mga papeles at trabaho.Samantala, sa kabilang banda...Ang matandang payat na si Joseph, na matagal nang hindi tumitingin sa internet, ay napakunot-noo nang may magsabi sa kanya na trending ang post ni Lady Jessa at nangunguna pa sa hot search.Nang mabasa niya ang post, halos umusok ang ilong niya sa inis at galit! Napakagat siya sa ngipin sa sobrang sama ng loob."Lintik na kabayo!" Sa isip-isip niya. "‘Yung sorpresa ko kay Jessa, naagaw pa ni Harold!"Ang mga bulaklak na iyon ay inihanda niya mismo para kay Lady Jessa, bilang pasalubong at pagpapakita ng pagmamahal. Pero ayun, ginamit lang ni Harold para “mag-alay ng bulaklak sa Buddha,” ika nga—ginamit sa ibang babae!Buong puso niyang pinaghirapan ang mga bulaklak na iyon. Plano pa naman niyang ipakita ang pagmamahal niya sa kanyang asawa!Pero bigla siyang napatigil.Napakunot ang noo ni Joseph at