Chapter 26.2

Matapos makatulog ni Alexa ay nagsimula siyang managinip. Nanaginip na naman siya labing tatlong taon na ang nakakalipas at nagpunta siya sa ospital upang makita si Nio sa huling pagkakataon. Nakita niyang nakahiga ito sa kama at nababalot ng sugat ang buo nitong katawan. Nakasuot ito ng oxygen mask sa mukha nito at tiningnan niya ito na puno ng lungkot sa kanyang mga mata. Dahan-dahan siyang naglakad patungo rito ngunit bigla na lamang itong nawala bigla. Inilibot niya ang kanyang tingin sa loob ngunit hindi na niya ito natagpuan pa. Ilang sandali pa ay may yumakap mula sa likod niya at halos mapapitlag siya. Ilang segundo pa ang nakaraan ay narinig niya ang tinig ni Noah mula sa kanyang likod habang yakap siya nito. Naramdaman niya din ang paghalik nito sa likod ng kanyang tenga at pagkatapos ay masuyong bumulong. “Sa akin ka na lang sumama at bumuo tayo ng anak at ipinapangako ko sayong magiging mabuti ako sayo.” masuyong bulong nito sa kaniya.

Samantala, sa katunayan ay yakap-yaka