Chapter 2: Better To Comply

MAGKATABI sila Raven at Kayden sa upuan. Nakasakay sila sa private plane na pag-aari nito mismo palipad sa Manila.

Tulala siya dahil abala ang isip niya kung paano tatakas pagdating nila roon, kaya naman hindi niya napapansin ang pagkakatitig ni Kayden sa kaniya.

“Raven…” Tinapik siya nito sa braso.

Napakislot siya at napalingon dito.

“Are you alright?” tanong nito habang titig na titig sa kaniyang mga mata.

Napaangat ang mga kilay niya at napatingin sa kinauupuan ni Kayne. Nakita niya na nasa batok nito ang paborito nitong neck pillow, nakapikit at anyong nahihimbing na.

Malungkot siyang napangiti habang pinagmamasdan ang anak, partikular sa mukha nito.

Naramdaman niya ang paghawak ni Kayden sa kaniyang kamay kaya naman muli siyang napalingon dito. Nang makita niyang nakatitig ito sa kaniyang mga mata ay kaagad niyang iniiwas ang tingin dito.

Naramdaman niya ang magaan na paghaplos nito sa kaniyang kamay. “Kung tuwing titigan mo s’ya ay maaalala mo ang kahapon, please lang, Raven…ayaw kong dagdagan ang sama ng loob mo sa akin,” narinig niyang sabi nito sa halos paanas na timbre ng boses.

Napagdiin niya ang kaniyang mga labi upang mapigilan ang mapaluha. “You can’t blame me, Kayden,” mahina ngunit bakas ang pait sa kaniyang tinig nang sabihin iyan. “Simula sa umpisa, alam mo na kung ano ang totoo. Hindi kita—” naputol niya ang sasabihin nang pigain nito ang kamay niya.

Itinodo na yata nito ang lakas nito roon dahil pakiwari niya ay madudurog na ang mga buto niya sa kamay. Lalo siyang napaluha dahil sa sakit na hatid niyon.

“Pack it in, Raven. Stop talking about this shit!” pigil ang boses na saway nito sa kaniya.

She turned her head to him and observed kung gaano ito nasasaktan. She likes to see him hurt. Tuwing nasasaktan niya si Kayden, she felt more than just the word fame.

Nagtagpo ang kanilang paningin at sa mga mata nga nito ay nakita niya ang sakit na nararamdaman buhat sa kaibuturan ng puso nito. She couldn’t help but draw a sarcastic smile on her lips, pero hindi iyon pinansin ni Kayden.

He grinned. “You’re mine, Raven. Kahit na dalhin mo ang iyong sarili back to the past over and over, you can’t change the fact that I… I already own you, and you’ll be mine hanggang sa kabilang buhay. So if I were you, pag-aralan mong tanggapin ako sa buhay mo instead of straining your mind to reminiscing time with your dead ex-boyfriend. Sapagkat kung tatanggapin mo ako sa puso mo, you won’t be hurt anymore,” kalmado na sabi nito habang hindi inaalis ang tingin sa kaniya.

“Kayden!” mapait niyang bigkas sa pangalan nito habang nakaguhit ang nanunuyang ngiti sa kaniyang labi. “H’wag kang tanga, hindi lang ako ang nasasaktan, ikaw rin, pareho tayo. Hangga’t paulit-ulit mong inaangkin ang pusong hindi naman talaga sa ’yo, patuloy mo ring nasusugatan ang puso mo.”

She was startled when he lifted his palm and about to land on her cheek, pero kagaya ng laging nangyayari ay pinigil nito ang sarili.

Kinuyom nito ang kamao at sinuntok iyon sa armrest ng kinauupuan niya. Napapiksi siya dahil diyan. Hindi niya alam kung bakit, pero napaiyak siya.

Dinuro siya nito sa mukha. “H’wag mo akong simulan dito, Raven, hah?!” pigil ang boses na sabi nito. “I'm telling you, I don't care if Kayne sees what I'm going to do to you, so keep your mouth shut if you don't want to regret it later.”

Nanahimik siya. Kilalang-kilala na niya ito, kapag sinabi nito he would really do it.

She simply wiped the tears from her cheeks so that no one would notice na umiiyak siya.

___

LUMAPAG sa private runway ang eroplanong sinasakyan nila pagkaraan ng mahabang sandali. Ang runway na ito ay pag-aari ng ama ni Kayden na isang business tycoon. Some of the country’s international airports are owned by Kayden’s father, as well as several other businesses, including an international real estate company and a casino.

To put it simply, Kayden is walled off by money and he can afford or get anything he wants if only money is in question.

Kumilos siya at inalis ang safety belt niya kagaya ng ginagawa ng iba pa niyang mga kasama roon. Matapos ay tumayo siya at nilapitan si Kayne na noon ay nakatayo na rin.

“Nanny Michelle, Dory, please help Kayne down to the air stairs," utos ni Kayden sa dalawa.

“Opo, Sir Kayden,” sabay na turan ng mga inutusan.

Inakbayan ni Dory si Kayne at iginiya sa jetway habang si Nanny Michelle naman ay binitbit ang mga gamit ng bata.

Napasunod siya ng tingin kay Kayne pero kaagad ding naalis dito ang tingin niya nang maramdaman ang pag-akbay sa kaniya ni Kayden.

“Please hurry, mauna na kayong bumaba. I’ll just have a quick talk with my wife,” kapagkuwan ay utos naman nito sa mga bodyguards nila na mabilis tumalima.

“Wala tayong dapat pag-usapan, bababa na ako.” Kumilos siya pero maagap siya nitong pinigilan.

“Ako ang masusunod. Mahuhuli tayong bumaba, may kasalanan ka sa ‘kin,” kalmado na bulong nito sa punong tainga niya.

Napalunok siya at nadama ang pagtindig ng mga balahibo niya sa kaniyang batok dahil sa pagdampi ng mainit nitong hininga sa balat niya.

Alam na niya ang ibig nitong sabihin. Wala siyang nagawa kun’di ang manatili roon at hintayin na makababa ang kanilang mga kasama.

Nang sila na nga lamang ang naiwan doon sa loob ng eroplano ay kaagad siya nitong ipinihit paharap dito at hinapit sa kaniyang maliit na baywang sabay dakot sa pagkababae niya. Gigil nitong hinalikan ang malambot at mamula-mula niyang labi.

Napaluha siya at napasinghap.

Kaagad na bumaba sa leeg niya ang mapagparusa nitong halik. Napapiksi siya nang punitin nito ang suot niyang dress.

“Bend over," utos nito matapos ihagis ang punit niyang bestida sa sahig.

She shot him a sharp look before doing what he said. She sighed and cried as he yanked down her panties rudely, inserting his hard manhood into her recklessly. She gripped tightly on the backrest of the seat she had been sitting on earlier nang mabilis at gigil nitong igalaw ang balakang sa ibabang bahagi ng kaniyang katawan.

Napaawang ang bibig niya sa bawat sagad at malalim nitong pag-ulos sa kaniya. Salungat ang nararamdaman ng puso niya sa nararamdaman ng kaniyang pagkababae, ginugusto nito ang bawat agresibong galaw ng balakang ni Kayden. Maya-maya nga lamang ay hindi na niya mapigil ang pag-arko ng kaniyang katawan.

Napasabunot ang kanang kamay ni Kayden sa buhok niya habang ang kaliwa nitong kamay ay dumapo sa maliit niyang kuntil kaya naman napakagat-labi siya ng mariin.

“Ahhh…ahhh…” tila nahihibang na ungol ni Kayden kasabay ang mas mabilis na paggalaw ng balakang nito.

Pagkaraan ng ilang segundo sa kabila ng lahat ay magkasabay nilang naabot ang kasukdulan. Kapwa sila humihingal at nanginginig ang mga tuhod habang namamayani ang katahimikan sa kanilang pagitan.

Kapagkuwan ay napakislot pa siya ng bahagya nang lumapat ang malambot at mainit na labi ni Kayden sa kaniyang likod. Ilang sandali siya nitong pinaliguan ng mapanuyong halik doon bago kumilos at maingat na itinaas ang kaniyang panty. Matapos niyan ay inayos nito ang sarili.

Hinubad nito ang suot nitong jacket at iniabot iyon sa kaniya. “Put it on," humihingal pa nitong utos sa kaniya.

Dahil naibaba na sa eroplano ang mga gamit nila, wala siyang choice kung hindi iyon isuot. Mabuti na lamang at umabot ang haba niyon hanggang sa kalahati ng mga hita niya.

Inakbayan siya nito at humalik pa sa kaniyang buhok bago siya iginiya pababa sa eroplano na para bang wala lang nangyari.

Nang makalabas sila sa jetway ay napatingin sa kanila ang mga bodyguard nila at minasdan sila habang bumababa sa airstair.

Hindi siya makatingin sa mga ito. Hindi siya sigurado kung ano ang nasa isip ng mga ito habang tinitingnan sila sa kanilang ayos lalo na si Kayden na sa mga sandaling iyan ay hindi mapigil ang matinding pagpapawis.

“Let’s go,” patay-malisya na deklara ni Kayden sa mga ito na para bang balewala lamang ang lahat dito. Habang siya ay halos lumubog sa nilalakaran niya dahil sa labis na pagkailang to think that the flower between her thighs was soaking wet dahil sa magkahalong katas nila ni Kayden. She felt like it was dripping and flowing down her thighs.

Tiningnan siya ni Kayden at parang gusto niya itong tadyakan sa mukha nang makita niya sa mga mata nito ang kislap ng kapilyuhan.

Iniiwas niya ang tingin dito. "Titiyakin kong ito na ang huling kislap ng kapilyuhan mga mata mo, Kayden," bulong niya sa hangin.

Pinaglikot niya ang mga mata at pinag-aralan ang paligid upang alamin kung nasa tamang pagkakataon na ba siya upang tumakas.