"MAGRE-RESIGN na lang ako para hindi na kita kailanganing respetuhin. What do you think?" Tumigil ako sa paglalakad ko at tumingin ako sa kan'ya ng may halong pagyayabang at paghahamon. "Tatanggapin mo ba ang resignation letter ko?"
Nandito na kami ngayon sa labas ng meeting room kaya naman ay maraming mga mata na ang nakatingin sa amin ngayon, ngunit wala sa kanila ni isa ang nagtangkang umawat sa posible na pagbabangayan naming dalawa. Laban ito ng isang branch manager at finance manager. Wala talagang magtatangkang umawat.
Noong baguhan pa lang ako rito sa Hornbrown Investments ay nagpasa na ako sa kan'ya ng resignation letter sa kadahilanan na hindi ko talaga siya kayang pakisamahan. Sobrang hirap nga naman na nakikita ko siya madalas na may ka-make out sa office niya kapag nagpupunta ako roon para mag-report!
Hindi ako nahihirapan dahil may gusto ako sa kan'ya. Nahihirapan ako dahil sa pandidiri ko! Wala siyang ethical manners!
Mabuti na nga lang ngayon ay hindi na niya iyon ginagawa, or should I say na hindrance ko na siya nahuhuli?
Anyway, hindi niya tinanggap ang resignation letter ko noon at pinunit niya lang iyon habang nakatingin sa akin nang seryoso. Masyadong madilim ang ekspresiyon na ipinakita niya sa akin noong mga panahon na 'yon, na para bang sobrang naiinis siya dahil sa ginawa ko pero wala naman siyang ibang magawa kung hindi ang tumitig lang sa akin.
Gusto ko siyang sakalin noong mga panahon na iyon pero mabuti na lamang ay kaagad akong nahila ni Shainara, ang best friend ko na nagtatrabaho rin dito sa Hornbrown Investments bilang isang finance manager, palabas ng office ni Kleinder.
"Hmmm... do you have the guts to resign, Sandara Vernace?" he asked back, tila ay nanghahamon din kung kaya ko nga bang mag-resign. "Mahal ang expenses ngayon..."
"Tang ina mo," mariing wika ko sa kan'ya bago ko siya tinaasan ng kilay na alam kong nagpadilim ng paningin niya sa akin.
He doesn't like people cussing at him, and especially, he doesn't like people who's fighting back at him. Too bad, dahil ayaw ko rin ng ganoon.
At alam ko na kahit na hindi ko dapat siyang murahin dahil mas mataas siya sa akin at nasa kumpanya kami, pero iyon kaagad ang lumabas sa bibig ko.
Pero mas malala ang ginawa ng isang ito... dahil nanlaki na lang ang dalawang mata ko nang bigla niya akong isinandal sa pader at hinalikan ako sa labi. Wala pang ilang segundo ay naramdaman ko na lang ang pagdila niya sa pang-ibaba kong labi, na para bang sinasabi niya sa akin na i-welcome ko siya sa pamamagitan ng pagbuka ko ng bibig ko.
Sa sobrang bilis ng mga pangyayari ay hindi kaagad ako nakapagsalita. Ni hindi ko siya naitulak nang hinalikan niya ako. Naiinis ako sa sarili ko at gusto ko na lang i-untog ang sarili ko sa pader dahil hinayaan ko siya na lapastanganin ako nang ganito!
"Isang halik para sa isang mura, Sandara," medyo paos niyang bulong sa tainga ko nang ihiwalay na niya ang labi niya sa akin, at napasinghap na lang ako nang maramdaman ko ang dila niya na humagod sa tainga ko nang bahagya. Gustuhin ko man siyang itulak pero tila ay na-estatwa na ako sa kinatatayuan ko. "Do you want to insult me more?"
Gusto ko pa siyang murahin pero natatakot akong ibuka ang bibig ko dahil baka halikan niya ako ulit kapag nagsalita na naman ako. Mas lalo tuloy lumawak ang pagngisi niya na mapansin niya ang ginagawa kong 'yon.
"If you really want to, then, go on," he even urged me to speak as his gaze went darker, like he was trying to manipulate me to fall into his trap. "Naghihintay ang labi ko para sa bawat mura mo."
"KALMA ka lang, teh. Ang puso mo, baka atakihin ka na sa inis diyan, sayang ang lahi nating magaganda!" pagpapakalma sa akin ni Shainara bago siya lumapit sa akin at hinimas-himas pa nga ang likod ko na para bang ang laki-laki ng problema ko sa buhay at kailangan ko ng comfort niya.
Nandito na kasi kami ngayon sa loob ng office ko. Hinihintay pala niya ako rito habang nandoon ako sa meeting room.
"Buwisit kasi ang baby-faced na iyon!" naiinis kong saad kay Shainara na biglaang napatawa nang makita niya kung gaano kabusangot ang mukha ko ngayon. "Hinalikan ako, girl! Tang inang 'yon! Wala pa akong first kiss tapos bigla-bigla niya lang kinuha nang ganoon?"
Masama ang loob ko nang tinitigan ko ang kape na binili ko sa Starbucks. Dahil sa inis ko kay Kleinder kanina ay hindi ko na ito nainom hanggang sa tuluyan na itong mawalan ng lamig. Bukod sa inis ko dahil nakuha ang first kiss ko, naiinis din ako dahil sayang naman ang kape na binili ko!
Ayoko pa naman uminom ng kape na hindi malamig. Baka ibigay ko na lang ito kay Shainara dahil wala namang pinipili ang bruha na 'to.
"Ano ka, bata?" natatawa niyang wika sa akin bago siya umupo sa isa pang swivel chair na nasa tabi ko. "Halik lang 'yon, teh. Feeling teenager ka ba na inaalagaan mo ang labi mo at ang puwede lang h*****k sa'yo ay ang taong mamahalin mo, pakakasalan mo, at makakasama mo hanggang sa kabilang buhay? Gumising ka. Nasa modern era na tayo. Hindi na 'yon uso sa ganitong uri ng mundo."
"So ano ang gusto mong gawin ko? Magpahalik lang nang magpahalik kahit sa mga taong hindi ko naman kakilala o kaya naman ay ka-close?" Tinaasan ko siya ng kilay bago ko ipinagkrus ang magkabilang kamay ko sa dibdib ko at nagdekuwatro.
"Hindi." Umiling siya bago niya ako tiningnan. "Ang sinasabi ko ay huwag mong gawing big deal ang halik na iyon. Twenty-five ka na, girl! Hindi na tayo teenager at halos mawawala na nga tayo sa kalendaryo pagkatapos ng ilan pang mga taon. Ang suwerte mo nga at hinalikan ka niya, eh. Sana all na lang muna ako sa gilid," dagdag niya pang sambit.
At parang gusto ko na lang masuka nang makita ko ang kinang sa mga mata niya habang sinasabi niya iyon na tila ba ay inggit na inggit siya na hinalikan ako ng baby-faced na iyon. Kung gusto niya pala na makipaghalikan doon ay willing naman ako na ingudngod ang labi ni Kleinder sa kan'ya.
Ano ba ang mayroon sa lalaking iyon at patay na patay sila?
Samantalang ako ay pinapatay niya sa inis!
"Kung gusto mo siya halikan, go lang," naiinis kong saad kay Shainara dahil kaysa damayan niya ako ngayon ay parang inggit na inggit pa siya dahil daw naranasan kong mahalikan ng isang Kleinder Maze Velasco. "Basta ay hinding-hindi ako matutuwa na hinalikan niya ako. Never in my wildest dreams. Nandidiri pa nga ako, buwisit," dagdag ko pa bago ko hinilot ang sentido ko.
Kung artista siguro ang h*****k sa akin ay baka magtatatalon pa ako sa tuwa. Sino ba siya para matuwa ako?
"Never in my wildest dreams mo ang mukha mo, echos ka."
Muli ay tinawanan niya lang ako bago niya pinaglaruan ang itaas na bahagi ng labi niya gamit ang kaliwang kamay niya. Ang hot niya sa ginagawa niya, dahil na rin siguro sa magandang mukha niya.
Ang isa sa napansin ko ay ang sobrang defined na jawline niya.
Defined din naman ang sa akin pero mas maganda ang sa kan'ya. Mahaba ang buhok niya na umabot hanggang sa beywang niya at itim na itim iyon. Kung titingnan nga ay parang hindi siya manager dito. Mas mukha pa siyang may-ari ng isang kumpanya dahil sa galing niyang mag-ayos.
Ako naman ay may mahabang buhok na kulay itim din ang kulay. Hindi man iyon kasing-ganda ng buhok ni Shainara ay ayos lang iyon sa akin. Ang mahalaga naman kasi ay mayroon akong buhok.
Hindi na ako magtataka kung isang araw ay lalandiin na rin ni Kleinder itong si Shainara, pero sana naman ay hindi siya maging marupok! Kilalang-kilala si Kleinder dito sa kumpanya bilang isang babaero na hindi napipirmi sa isang babae lang!
Isa pa, he was a member of No Mercy, pero ako lang ang nakakaalam no'n sa ngayon.
Ang No Mercy ang isa sa pinakakilalang gang dito sa Maynila, at dahil wala pa naman akong oras para mag-search tungkol doon ay iyon lang ang alam ko.
"Pero seryoso, 'te, hindi na big deal ngayon ang halik na iyan," pag-uulit niyang sambit sa akin bago siya tumayo sa kinauupuan niya at tiningnan ako bago niya ipinatong ang magkabilang kamay niya sa lamesa. "Kahit sino nga ay puwede kong halikan, eh. Gusto mo ay halikan din kita?"
"Hard pass. Kilabutan ka," natatawa kong sambit sa kan'ya na ikinatawa lang din ng gaga. "Hindi tayo talo."
Alam ko naman na joke niya lang iyon dahil ang gusto niya talaga ay si Kleinder, pero bisexual kasi itong si Shainara, at wala namang kaso sa akin 'yon. Pero sinabi ko sa kan'ya na huwag niya akong magugustuhan dahil kahit twenty-five na ako ay wala pa rin akong balak mag-asawa o kaya naman ay magkaroon ng boyfriend.
Not now na under observation ako para maging branch manager ng Cavite Branch, at not now na nagsisimula nang gumanda at umunlad ang career ko.
"Joke lang 'yon, tanga!" At itong gagang ito ay minura pa nga ako! Buwisit na 'to! "Akin na lang 'to, ah? Bye!"
At kahit na hindi pa nga ako pumapayag na kuhain niya ang kape ko ay kinuha niya na iyon kaagad at s******p sa straw nito bago siya naglakad palabas ng opisina ko. Mind reader siguro talaga ang isang 'yon. Alam niyang ibibigay ko rin naman talaga sa kan'ya ang kape ko, eh.
Masyado lang ba talaga akong napag-iwanan ng panahon kaya naman ay hindi ako makasunod sa kung ano ang uso ngayon?
KASALUKUYAN akong tumitingin ngayon kung ano ang magandang bilhin na stocks nang biglang may kumatok sa opisina ko, at kahit naman hindi ko na buksan ang pinto ay alam ko na kaagad kung sino iyon.Walang iba kung hindi si Kleinder."Go on, sir," maikling wika ko habang patuloy pa rin ako sa pag-scroll sa stock report nitong isang kumpanya na nakita ko.Fluctuating ang pagtaas at ang pagbaba ng stocks ng kumpanyang ito, pero kung titingnan ang stock price moment nito ay hindi maipagkakaila na maganda ito para sa short term. Fluctuating man ito pero kapag tumataas ang stock price nito ay mas mataas pa ito sa standard price.Saktong-sakto ito dahil short-term investments lang din ang gusto ng iba sa mga kliyente ko ngayon.Kinuha ko ang kulay berde kong sticky note sa drawer ko at kumuha na rin ako ng ballpen para isulat ang pangalan ng kumpanyang ito na bibilhan ko ng stocks.
"ONE iced coffee, please," wika ko roon sa barista bago ko inabot sa kan'ya ang credit card ko. Kaagad naman niyang ini-swipe 'yon at ibinalik sa akin. "On it, ma'am!" she said as she pointed to the empty table, gesturing me to sit while waiting for the coffee I ordered. Tinuturo niya 'yong upuan malapit doon sa glass wall. Maganda kasi ang view doon. Kitang-kita ang view sa loob at sa labas ng coffee shop. Napahinga na lang ako nang malalim bago ako umupo sa isa sa mga table rito sa coffee shop. Sa sobrang busy sa Hornbrown Investments ngayon ay hindi ko na rin magawa kahit ang pagbili ng iced coffee ko rito. I love my job and hate it at the same time. It makes me stressed, yet I love the one how I can help people to be financially literate because of my job. Isa pa ay malaki ang sahod dito. Let's be practical. Masarap magtrabaho kapag malaki ang suweldo. Bukod sa iced coffee, ang sahod ko lang ang bumubuhay sa pagod kong diwa, lalo na kapag sobrang daming workload. Just like no
"NAPAKAKUPAL talaga," wika ko kay Shainara na kasama ko sa cafeteria ngayon habang umiinom ng iced coffee. Free time kasi namin ngayon dahil wala naman masyadong nagpupuntang kliyente at wala ring urgent tasks na kailangang gawin.Kailangan naming sulitin ang mga oras na 'to dahil minsan lang 'to mangyari. Once in a blue moon, ika nga nila.Hindi naman halata na paborito ko ang iced coffee, ano? Kahit na sobrang inconvenient sa oras ko ang magpunta roon sa coffee shop na binibilhan ko nito para lang makabili nito, wala akong pakialam. My mental health is more important than anything else.However, I wasn't the one who bought this iced coffee. Libre ito ni Shainara sa akin dahil daw sobrang stressed na ako sa trabaho at nahahalata na raw iyon sa mukha ko. She even told me na nagsisimula nang maging visible ang eyebags ko kahit na takpan ko pa ito ng concealer.And she was right, at kasalanan ito lahat ni Kleinder. That wicked jerk."Ako ba ang tinutukoy mo?" nagtatakang tanong naman ni
HINDI KO alam kung paano ako napadpad ngayon sa tapat ng condo unit ni Shainara. Sobrang layo nito mula sa kumpanya namin pero kahit na ganoon ay nag-drive ako nang malayo para lang makapunta rito.I can't wait until tomorrow, and I couldn't give her an earful through the phone. I wasn't even the type of person who'll go and barge into someone's house without the owner knowing it, pero sa ngayon ay hindi ko na talaga napigilan ang sarili ko at talagang nag-effort ako magpunta rito sa unit niya para lang sermunan siya."Shainara?" I called her as I clicked on the doorbell for I don't know how many times already. "Open the door, you dimwit," I said as I was trying to maintain my composure. Ayoko namang mahila ng mga security guard dito dahil lang sa nag-eeskandalo ako rito sa harap ng unit niya. Hindi ko magagawa ang goal kong sermunan siya hanggang sa mapaos ako kung ganoon.Pagkatapos ng iilan pang doorbell at ng paulit-ulit ko rin na pag-call sa kan'ya rito sa phone, sa wakas ay bum
TODAY WAS a gloomy day, unlike the past few days kung saan ay kulang na lang masunog ang buong balat ko dahil sa init. Pagkagising ko pa lang sa umaga ay sobrang dilim na kaagad ng kalangitan. It seems like it will rain anytime by now, pero ngayon kahit na hapon na ay hindi pa rin bumubuhos ang ulan. Kamuntikan pa tuloy akong ma-late sa trabaho ko ngayon dahil akala ko ay gabi pa rin, pero mabuti na lang at nakita ko 'yong orasan sa side table ko. Napamura na lang talaga ako no'n habang nagmamadali akong nagp-prepare para sa pagpasok. Mahigpit pa naman ang kumpanya sa oras. "Coffee, ma'am?" wika sa akin ni Janice na kapapasok lang sa loob ng office ko dala-dala ang instant coffee. Hindi ko 'yon inutos sa kan'ya, pero sa tingin ko ay napansin niya na hindi pa ako kumakain kanina pa kaya siya na ang magkusa na dalhan ako ng kape ngayon. "Thank you, pakilagay na lang diyan," sagot ko naman dito nang hindi man lang siya tinatapunan ng tingin. I was busy about evaluating where should I
“I’ll break your heart after six months.” That's it. Iyon ang malamig kong wika kay Kleinder na mapayapang kumakain ngayon ng salad habang nakaupo sa isa sa mga lamesa rito sa cafeteria. Wala nang pakiyeme pa o kaya naman ay pagpapatagal ng usapan. Noong hinahanap ko pa lang siya kanina ay iyon na talaga ang nasa isip ko. I wanted to break his heart like what he did to my best friend. Napaismid ako dahil muntik na niyang mabuga ang kinakain niya dahil sa sinabi ko, pero sa ginawa niya kay Shanaiah ay wala man lang siyang reaksyon. Nakakakain siya nang maayos sa kabila ng mga pinaggagagawa niya. Wala ba siyang konsensiya? Ah, wala nga pala siya noon, dahil kung mayroon siyang konsensiya ay hindi niya uugaliing magpaiyak ng maraming babae at paglaruan ang mga ito na para bang naglalaro lang siya ng barbie dolls sa kanto. “Sorry,” ibinaba niya ang plato niya sa lamesa at pinunasan ang bibig niya saglit dahil sa biglaang pag-upo ko sa harapan niya, “ano ulit iyon? Ngumiti siya sa ak
"ANO NGA 'yong pinag-usapan n'yo?" pangungulit sa akin ni Shainara habang nandito ako sa office at nagbabawas ng workload. I was so stressed doing my usual job, which makes me hate this job even though I really love it. Sumasakit na ang ulo ko sa babaeng ‘to. Hindi ko na nga siya sinasagot pero paulit-ulit pa rin ang pagtatanong niya sa ‘kin. "Magpalit na lang kaya tayo ng office?" nakataas ang kilay kong tanong sa kan'ya bago ko pinindot 'yong save button sa powerpoint presentation na katatapos ko lang gawin. Ipapa-approve ko 'to mamaya kay Kleinder bago ko i-report sa iba pang finance managers, at kasali na si Shainara roon. "Para namang ewan, eh! Kinakausap nang maayos." Tiningnan niya muna ako nang masama bago ito humalukipkip. Kung bakit kasi kailangan niya pang malaman na nagkausap kami ni Kleinder sa cafeteria ay hindi ko alam. 'Yan tuloy, wala siyang ibang ginawa kung hindi ang kulitin ako ngayon. Napailing na lang ako at napairap bago ko ipinagpatuloy ang ginagawa ko. Ka
"GOOD JOB, miss Vernace," wika sa akin ni Mr. Rusco, ang mismong CEO ng Hornbrown Investments na nandito ngayon sa Manila Branch para tingnan ang performance naming mga manager. Tumayo siya at inilahad sa akin ang kan'yang kanang kamay para makipag-shake hands sa akin. "You never failed to amaze me by your competence and skills." "Thank you so much, sir," tugon ko naman sa kan'ya bago ko inabot ang kamay niya at bahagyang iginalaw iyon upang makapag-shake hands kaming dalawa. "It's a great pleasure to work in this company." Isang malakas na palakpakan ang narinig sa buong meeting room matapos kong mag-present ng monthly sales namin ngayon sa Hornbrown Investments. Hindi naman sa nagmamayabang ako, pero isa ako sa pinaka-inaalagaang financial managers dito sa Manila Branch, hindi lang dahil sa professional ako at maayos akong makipag-usap sa investors, kung hindi ay dahil na rin sa pagiging competent ko sa stock market. I can easily increase the direct investments from my clients by
"ANO NGA 'yong pinag-usapan n'yo?" pangungulit sa akin ni Shainara habang nandito ako sa office at nagbabawas ng workload. I was so stressed doing my usual job, which makes me hate this job even though I really love it. Sumasakit na ang ulo ko sa babaeng ‘to. Hindi ko na nga siya sinasagot pero paulit-ulit pa rin ang pagtatanong niya sa ‘kin. "Magpalit na lang kaya tayo ng office?" nakataas ang kilay kong tanong sa kan'ya bago ko pinindot 'yong save button sa powerpoint presentation na katatapos ko lang gawin. Ipapa-approve ko 'to mamaya kay Kleinder bago ko i-report sa iba pang finance managers, at kasali na si Shainara roon. "Para namang ewan, eh! Kinakausap nang maayos." Tiningnan niya muna ako nang masama bago ito humalukipkip. Kung bakit kasi kailangan niya pang malaman na nagkausap kami ni Kleinder sa cafeteria ay hindi ko alam. 'Yan tuloy, wala siyang ibang ginawa kung hindi ang kulitin ako ngayon. Napailing na lang ako at napairap bago ko ipinagpatuloy ang ginagawa ko. Ka
“I’ll break your heart after six months.” That's it. Iyon ang malamig kong wika kay Kleinder na mapayapang kumakain ngayon ng salad habang nakaupo sa isa sa mga lamesa rito sa cafeteria. Wala nang pakiyeme pa o kaya naman ay pagpapatagal ng usapan. Noong hinahanap ko pa lang siya kanina ay iyon na talaga ang nasa isip ko. I wanted to break his heart like what he did to my best friend. Napaismid ako dahil muntik na niyang mabuga ang kinakain niya dahil sa sinabi ko, pero sa ginawa niya kay Shanaiah ay wala man lang siyang reaksyon. Nakakakain siya nang maayos sa kabila ng mga pinaggagagawa niya. Wala ba siyang konsensiya? Ah, wala nga pala siya noon, dahil kung mayroon siyang konsensiya ay hindi niya uugaliing magpaiyak ng maraming babae at paglaruan ang mga ito na para bang naglalaro lang siya ng barbie dolls sa kanto. “Sorry,” ibinaba niya ang plato niya sa lamesa at pinunasan ang bibig niya saglit dahil sa biglaang pag-upo ko sa harapan niya, “ano ulit iyon? Ngumiti siya sa ak
TODAY WAS a gloomy day, unlike the past few days kung saan ay kulang na lang masunog ang buong balat ko dahil sa init. Pagkagising ko pa lang sa umaga ay sobrang dilim na kaagad ng kalangitan. It seems like it will rain anytime by now, pero ngayon kahit na hapon na ay hindi pa rin bumubuhos ang ulan. Kamuntikan pa tuloy akong ma-late sa trabaho ko ngayon dahil akala ko ay gabi pa rin, pero mabuti na lang at nakita ko 'yong orasan sa side table ko. Napamura na lang talaga ako no'n habang nagmamadali akong nagp-prepare para sa pagpasok. Mahigpit pa naman ang kumpanya sa oras. "Coffee, ma'am?" wika sa akin ni Janice na kapapasok lang sa loob ng office ko dala-dala ang instant coffee. Hindi ko 'yon inutos sa kan'ya, pero sa tingin ko ay napansin niya na hindi pa ako kumakain kanina pa kaya siya na ang magkusa na dalhan ako ng kape ngayon. "Thank you, pakilagay na lang diyan," sagot ko naman dito nang hindi man lang siya tinatapunan ng tingin. I was busy about evaluating where should I
HINDI KO alam kung paano ako napadpad ngayon sa tapat ng condo unit ni Shainara. Sobrang layo nito mula sa kumpanya namin pero kahit na ganoon ay nag-drive ako nang malayo para lang makapunta rito.I can't wait until tomorrow, and I couldn't give her an earful through the phone. I wasn't even the type of person who'll go and barge into someone's house without the owner knowing it, pero sa ngayon ay hindi ko na talaga napigilan ang sarili ko at talagang nag-effort ako magpunta rito sa unit niya para lang sermunan siya."Shainara?" I called her as I clicked on the doorbell for I don't know how many times already. "Open the door, you dimwit," I said as I was trying to maintain my composure. Ayoko namang mahila ng mga security guard dito dahil lang sa nag-eeskandalo ako rito sa harap ng unit niya. Hindi ko magagawa ang goal kong sermunan siya hanggang sa mapaos ako kung ganoon.Pagkatapos ng iilan pang doorbell at ng paulit-ulit ko rin na pag-call sa kan'ya rito sa phone, sa wakas ay bum
"NAPAKAKUPAL talaga," wika ko kay Shainara na kasama ko sa cafeteria ngayon habang umiinom ng iced coffee. Free time kasi namin ngayon dahil wala naman masyadong nagpupuntang kliyente at wala ring urgent tasks na kailangang gawin.Kailangan naming sulitin ang mga oras na 'to dahil minsan lang 'to mangyari. Once in a blue moon, ika nga nila.Hindi naman halata na paborito ko ang iced coffee, ano? Kahit na sobrang inconvenient sa oras ko ang magpunta roon sa coffee shop na binibilhan ko nito para lang makabili nito, wala akong pakialam. My mental health is more important than anything else.However, I wasn't the one who bought this iced coffee. Libre ito ni Shainara sa akin dahil daw sobrang stressed na ako sa trabaho at nahahalata na raw iyon sa mukha ko. She even told me na nagsisimula nang maging visible ang eyebags ko kahit na takpan ko pa ito ng concealer.And she was right, at kasalanan ito lahat ni Kleinder. That wicked jerk."Ako ba ang tinutukoy mo?" nagtatakang tanong naman ni
"ONE iced coffee, please," wika ko roon sa barista bago ko inabot sa kan'ya ang credit card ko. Kaagad naman niyang ini-swipe 'yon at ibinalik sa akin. "On it, ma'am!" she said as she pointed to the empty table, gesturing me to sit while waiting for the coffee I ordered. Tinuturo niya 'yong upuan malapit doon sa glass wall. Maganda kasi ang view doon. Kitang-kita ang view sa loob at sa labas ng coffee shop. Napahinga na lang ako nang malalim bago ako umupo sa isa sa mga table rito sa coffee shop. Sa sobrang busy sa Hornbrown Investments ngayon ay hindi ko na rin magawa kahit ang pagbili ng iced coffee ko rito. I love my job and hate it at the same time. It makes me stressed, yet I love the one how I can help people to be financially literate because of my job. Isa pa ay malaki ang sahod dito. Let's be practical. Masarap magtrabaho kapag malaki ang suweldo. Bukod sa iced coffee, ang sahod ko lang ang bumubuhay sa pagod kong diwa, lalo na kapag sobrang daming workload. Just like no
KASALUKUYAN akong tumitingin ngayon kung ano ang magandang bilhin na stocks nang biglang may kumatok sa opisina ko, at kahit naman hindi ko na buksan ang pinto ay alam ko na kaagad kung sino iyon.Walang iba kung hindi si Kleinder."Go on, sir," maikling wika ko habang patuloy pa rin ako sa pag-scroll sa stock report nitong isang kumpanya na nakita ko.Fluctuating ang pagtaas at ang pagbaba ng stocks ng kumpanyang ito, pero kung titingnan ang stock price moment nito ay hindi maipagkakaila na maganda ito para sa short term. Fluctuating man ito pero kapag tumataas ang stock price nito ay mas mataas pa ito sa standard price.Saktong-sakto ito dahil short-term investments lang din ang gusto ng iba sa mga kliyente ko ngayon.Kinuha ko ang kulay berde kong sticky note sa drawer ko at kumuha na rin ako ng ballpen para isulat ang pangalan ng kumpanyang ito na bibilhan ko ng stocks.
"MAGRE-RESIGN na lang ako para hindi na kita kailanganing respetuhin. What do you think?" Tumigil ako sa paglalakad ko at tumingin ako sa kan'ya ng may halong pagyayabang at paghahamon. "Tatanggapin mo ba ang resignation letter ko?"Nandito na kami ngayon sa labas ng meeting room kaya naman ay maraming mga mata na ang nakatingin sa amin ngayon, ngunit wala sa kanila ni isa ang nagtangkang umawat sa posible na pagbabangayan naming dalawa. Laban ito ng isang branch manager at finance manager. Wala talagang magtatangkang umawat.Noong baguhan pa lang ako rito sa Hornbrown Investments ay nagpasa na ako sa kan'ya ng resignation letter sa kadahilanan na hindi ko talaga siya kayang pakisamahan. Sobrang hirap nga naman na nakikita ko siya madalas na may ka-make out sa office niya kapag nagpupunta ako roon para mag-report!Hindi ako nahihirapan dahil may gusto ako sa kan'ya. Nahihirapan ako dahil sa pandidiri ko! Wala siyang ethi
"GOOD JOB, miss Vernace," wika sa akin ni Mr. Rusco, ang mismong CEO ng Hornbrown Investments na nandito ngayon sa Manila Branch para tingnan ang performance naming mga manager. Tumayo siya at inilahad sa akin ang kan'yang kanang kamay para makipag-shake hands sa akin. "You never failed to amaze me by your competence and skills." "Thank you so much, sir," tugon ko naman sa kan'ya bago ko inabot ang kamay niya at bahagyang iginalaw iyon upang makapag-shake hands kaming dalawa. "It's a great pleasure to work in this company." Isang malakas na palakpakan ang narinig sa buong meeting room matapos kong mag-present ng monthly sales namin ngayon sa Hornbrown Investments. Hindi naman sa nagmamayabang ako, pero isa ako sa pinaka-inaalagaang financial managers dito sa Manila Branch, hindi lang dahil sa professional ako at maayos akong makipag-usap sa investors, kung hindi ay dahil na rin sa pagiging competent ko sa stock market. I can easily increase the direct investments from my clients by