HINDI KO alam kung paano ako napadpad ngayon sa tapat ng condo unit ni Shainara. Sobrang layo nito mula sa kumpanya namin pero kahit na ganoon ay nag-drive ako nang malayo para lang makapunta rito.
I can't wait until tomorrow, and I couldn't give her an earful through the phone. I wasn't even the type of person who'll go and barge into someone's house without the owner knowing it, pero sa ngayon ay hindi ko na talaga napigilan ang sarili ko at talagang nag-effort ako magpunta rito sa unit niya para lang sermunan siya."Shainara?" I called her as I clicked on the doorbell for I don't know how many times already. "Open the door, you dimwit," I said as I was trying to maintain my composure.Ayoko namang mahila ng mga security guard dito dahil lang sa nag-eeskandalo ako rito sa harap ng unit niya. Hindi ko magagawa ang goal kong sermunan siya hanggang sa mapaos ako kung ganoon.Pagkatapos ng iilan pang doorbell at ng paulit-ulit ko rin na pag-call sa kan'ya rito sa phone, sa wakas ay bumukas din ang pinto at bumungad sa akin si Shainara na pupungay-pungay pa ang mga mata habang nakakunot ang noo.Kaagad akong napangiti nang makita ang suot niyang pantulog ngayon. Sleeveless shirt lang iyon at pahama na may tatak na hello kitty pero tuwang-tuwa na kaagad ako. Hindi ko alam na isinusuot niya pa rin pala 'to kahit na noong ibinigay ko 'to sa kan'ya noong birthday niya ay halos isumpa niya na ako dahil ginagawa ko raw siyang bata."Ano 'yon, 'te?" tanong nito sa akin habang kinukusot pa ang mga mata niya. "Gabing-gabi na, ah? Ang sarap ng tulog ko, eh-"Magra-rant pa sana siya sa kung paano ko sinira ang mapayapa niyang tulog pero hindi ko na siya pinatapos. I'm here to get straight into the point. Hindi ako nagpunta rito nang personal para lang makipag-chikahan sa kan'ya, dahil kung 'yon ang pakay ko, sana sa call ko na lang siya kinausap.
"Kailan mo pa dine-date si Kleinder, ha?" halos hindi ko naitago ang disgusto sa tono ng boses ko nang itanong ko 'yon sa kan'ya. "The heck, Shainara. Alam na alam mo naman kung ano ang ikot ng bituka ng lalaking 'yon. Sa dinami-rami ng matitinong lalaki roon sa kumpanya, bakit kay Kleinder pa?"My words were sharp and harsh, pero mas masakit pa sa mga salita ko ang aabutin niya kapag hindi siya nagising sa katotohanan na ang pakay lang sa kan'ya ni Kleinder ay ang katawan niya. He may look kind because of his facial features, but he's dangerous, way more than people could imagine.
He has the looks, the wealth, and the influence to hurt common people like me, and like her. Alam kong hindi siya mag-aalinlangan na iwan ang best friend ko kapag nagsawa na siya rito at kapag nagawa na niya ang lahat ng gusto niya. He's that heartless, and I am saying this with certainty.
"Wala ka namang gusto sa kan'ya, 'di ba?" nagtataka nitong tanong sa akin. Hindi ko alam kung na-absorb niya ba ang lahat ng sinabi ko ngayon lang, pero sa tingin ko ay hindi. Nakatingin lang kasi siya sa akin habang nakakunot ang noo. "Akala ko enemies kayo kaya okay lang-"
"Tanga, hindi ko siya gusto!" sigaw ko sa kan'ya na tuluyang nagpagising sa diwa niya. Nanlalaki pa ang mga mata nito sa akin na para bang binuhusan ko siya ng malamig na tubig kahit na hindi naman.I tried to remain my composure as I tried to do deep breathing kahit na nandito siya sa harapan ko. That's the most disgusting line I've ever heard throughout my life.
"Tanga ka kasi hindi mo siya gusto," sagot nito sa akin sa isang mahinang boses bago hinawakan ang kanang braso ko at hinila ako papasok sa loob ng unit niya. "Huwag kang magwala sa labas, 'te. Baka mahablot ka na lang bigla ng security guards diyan, sige ka," dagdag pa nitong sambit sa akin bago ako ipinaupo sa mini-couch niya.
Her unit looks like it was a unit for an infant than for a woman like her, or masyado lang akong judgmental? However, I still can say that the theme of her unit doesn't suit her. Despite her straight black hair and intimidating aura, she still has a feminine aura, making her an easy target for people like Kleinder.
But the furniture and appliances in this unit are black and white, and I never saw Shainara getting fond of dark colors like this. She prefers pastel ones.
And to think about it, this is the first time I noticed it. That there's something wrong about her condo unit. Hindi naman ganito ang mga gamit niya rito dati pero ngayon ay puro itim at puti na.
"Nagli-live in na ba kayo ni Kleinder?" diretsahan kong tanong sa kan'ya.
"What? No," mariin naman nitong sagot sa akin bago umupo sa tabi ko, medyo pumipikit-pikit pa ang mga mata. "Pagod na pagod ako today, sis. Puwede bang bukas mo na ako i-interrogate?"
"Hindi puwede. Iyon nga ang ipinunta ko rito, eh." Ipinatong ko ang siko ko sa armrest at nagdekuwatro bago ko siya tinanong. "Kailan pa kayo nagde-date?"
"Noong isang araw lang," inaantok nitong sagot sa akin bago humikab.
"Bakit si Kleinder pa talaga?"
"Kasi gusto ko siya."
She's playing safe, pero hindi ko siya tatantanan sa pagtatanong. Kung kailangan ko siyang batukan ngayon ay gagawin ko para lang magising siya sa katotohanan na si Kleinder ay isang walking heartbreak.
I don't have any problems about him dating people and breaking their heart afterward. Wala akong pakialam kung ilang babae pa ang pagsabay-sabayin niya at ikama bago niya 'to iwanan, pero hindi ang best friend ko. I wouldn't let my innocent girl be blinded and deceived by a man like him.
"Paano ka niya niligawan?" Tumaas ang kanang kilay ko pagkatanong ko no'n.
"Hindi na uso 'yon, girl!" Tumingin siya sa akin na para bang gusto niyang matawa dahil sa sinabi ko. "Kapag gusto n'yo ang isa't-isa, you'll test the waters! Ano'ng ligaw? Bata ka ba?"
Napairap na lang ako sa sinabi niya at hindi na lang nagsalita. Hindi ko rin kasi alam kung ano ang sasabihin ko. Sa tingin ko naman ay kahit ano ang sabihin ko sa kan'ya, hindi siya makikinig sa akin.
"Sis, naiintindihan ko ang pag-aalala mo sa akin. Alam ko ang reputasyon ni Kleinder. He was notorious by breaking every girl's heart," she held my hand, squeezed it a bit as she stared at me intently, "but believe me, iba ngayon. Pakiramdam ko ay iba 'tong mangyayari sa amin ngayon. Watch me change him into a good and loyal man."
Napabuntong hininga na lang ako bago ako tumango sa kan'ya nang bahagya at binigyan siya ng isang ngiti na hindi ko alam kung paano ko nagawa. I just don't want her to get hurt. She may look so liberated, but the truth is, she was so innocent. Kahit noong mga panahon na kakapasok lang niya sa Hornbrown Investments noon ay hindi niya alam kung binibigyan na ba siya ng mga tao ng backhanded compliment o hindi.
"Sana ay tama ka, Shainara. Sana nga ay magbago siya."
Although I doubted it, I wanted to trust her this time.
Tama naman siya sa sinabi niya. Malaki na siya at kaya na niyang i-handle ang sarili niya. Sana lang ay hindi siya magpunta sa akin at umiyak dahil dumating na 'yong araw na kinatatakutan ko.
And I hope na kung mangyari man 'yon ay hanggang doon na lang 'yon. I hope that nothing bloody would happen.
Speaking of blood. "Yuck, girl! Bakit may dugo rito?!" singhal ko kay Shainara na muntik nang makatulog dito sa sofa nang mapansin ko na mayroong kakaunting bakas ng dugo rito sa couch niya.
Kamuntikan ko nang hindi mapansin kasi nasa bandang sulok 'yon ng couch pero kaagad akong nandiri at napalayo nang makita ko iyon.
"Mens ko 'yan, p*****a ka," inis nitong wika sa akin bago niya ako tinulak na naging dahilan para malaglag ako sa sahig. "Parang 'di ka nagkakaroon, ah," dagdag pa nitong sabi sa akin bago ito nagkamot ng ulo na para bang kaunti na lang ay gusto na niya akong itulak palabas ng bahay niya.
Nakakadiri talaga ang babaeng 'to paminsan-minsan. Natagusan na pala siya, pero hindi man lang linisin nang maayos ang mga gamit dito sa bahay niya.
"Init ng ulo mo, ah? 'Di ba dapat ako ang mainit ang ulo sa iyo? Buwisit na 'to." Inirapan ko siya bago ako tumayo at hinimas nang bahagya ang puwet ko. "Aalis na ako para makatulog ka na rin nang maayos. Pinagod ka ba ni Kleinder?"
"Wala pang nangyayari sa amin!" singhal nito sa akin na naging dahilan para matawa ako nang bahagya. Parang ang sama ng loob niya sa pagkakasabi niya no'n, ah? "Hindi na kita ihahatid, sis, ah. Maawa ka sa akin. Antok na talaga ako.
Tumango na lang ako sa kan'ya bago ako naglakad palabas ng pintuan ng unit niya at isinara iyon. Naiiling na lang akong naglakad papunta sa parking lot kung nasaan ang kotse ko, pero kaagad din akong napatigil sa paglalakad nang may maalala ko.
Sigurado ako na walang mens ngayon si Shainara dahil parehas kami ng schedule, kaya paanong magkakaroon ng dugo roon sa couch niya?
AFTER the day I visited Shainara on her unit, hindi ko na siya nakausap ulit dahil bigla na namang naging busy sa buong finance department. Samu't-sari na naman ang mga tawag na sinasagot namin mula sa mga kliyente. Nawalan na naman ako ng oras para makabili ng iced coffee kaya hindi na naman maipinta ang timpla ng mukha ko ngayon.
"Okay, ma'am. Thank you," nakangiti kong sabi sa kausap ko sa tawag pero kaagad din na nawala ang ngiti kong 'yon nang ibinaba ko na ang telepono. "Nakakapagod," dagdag ko pang reklamo at mag-uunat na sana ako ng braso pero kaagad din akong napatigil nang may makita akong naglalandian sa harap ng office ko.
Inalis ko kasi kanina ang pagkaka-tinted ng glass wall dito sa office ko pero sana pala ay hindi ko na lang ginawa 'yon dahil mas lalo lang nasira ang mood ko.
That j.erk was even smiling ear-to-ear as he was patting Shainara's head. May ibinulong pa ito sa best friend ko na naging dahilan para humagikhik ito. Kaya naman ay umiling na lang ako bago minasahe ang noo ko para lang kahit papaano ay mawala ang inis ko, pero mas lalo lang 'tong nadagdagan nang lumingon sa akin si Kleinder at kindatan ako.
I hate the fact that he's happy while some of the people are hurting because of him. He's ruthless and heartless, but what do I expect? He was a gang member. Madali lang sa kan'ya ang manakit ng tao at natatakot ako na maranasan 'yon ni Shainara mula sa mga kamay niya.
Ang tanging nagawa ko na lang tuloy ay ang hawakan nang mahigpit ang ballpen ko habang nakatingin nang masama sa kanilang dalawa. Siguraduhin lang talaga niya na hindi niya sasaktan ang best friend ko, dahil kung gagawin niya 'yon ay hindi ko talaga alam kung ano ang magagawa ko sa kan'ya.
TODAY WAS a gloomy day, unlike the past few days kung saan ay kulang na lang masunog ang buong balat ko dahil sa init. Pagkagising ko pa lang sa umaga ay sobrang dilim na kaagad ng kalangitan. It seems like it will rain anytime by now, pero ngayon kahit na hapon na ay hindi pa rin bumubuhos ang ulan. Kamuntikan pa tuloy akong ma-late sa trabaho ko ngayon dahil akala ko ay gabi pa rin, pero mabuti na lang at nakita ko 'yong orasan sa side table ko. Napamura na lang talaga ako no'n habang nagmamadali akong nagp-prepare para sa pagpasok. Mahigpit pa naman ang kumpanya sa oras. "Coffee, ma'am?" wika sa akin ni Janice na kapapasok lang sa loob ng office ko dala-dala ang instant coffee. Hindi ko 'yon inutos sa kan'ya, pero sa tingin ko ay napansin niya na hindi pa ako kumakain kanina pa kaya siya na ang magkusa na dalhan ako ng kape ngayon. "Thank you, pakilagay na lang diyan," sagot ko naman dito nang hindi man lang siya tinatapunan ng tingin. I was busy about evaluating where should I
“I’ll break your heart after six months.” That's it. Iyon ang malamig kong wika kay Kleinder na mapayapang kumakain ngayon ng salad habang nakaupo sa isa sa mga lamesa rito sa cafeteria. Wala nang pakiyeme pa o kaya naman ay pagpapatagal ng usapan. Noong hinahanap ko pa lang siya kanina ay iyon na talaga ang nasa isip ko. I wanted to break his heart like what he did to my best friend. Napaismid ako dahil muntik na niyang mabuga ang kinakain niya dahil sa sinabi ko, pero sa ginawa niya kay Shanaiah ay wala man lang siyang reaksyon. Nakakakain siya nang maayos sa kabila ng mga pinaggagagawa niya. Wala ba siyang konsensiya? Ah, wala nga pala siya noon, dahil kung mayroon siyang konsensiya ay hindi niya uugaliing magpaiyak ng maraming babae at paglaruan ang mga ito na para bang naglalaro lang siya ng barbie dolls sa kanto. “Sorry,” ibinaba niya ang plato niya sa lamesa at pinunasan ang bibig niya saglit dahil sa biglaang pag-upo ko sa harapan niya, “ano ulit iyon? Ngumiti siya sa ak
"ANO NGA 'yong pinag-usapan n'yo?" pangungulit sa akin ni Shainara habang nandito ako sa office at nagbabawas ng workload. I was so stressed doing my usual job, which makes me hate this job even though I really love it. Sumasakit na ang ulo ko sa babaeng ‘to. Hindi ko na nga siya sinasagot pero paulit-ulit pa rin ang pagtatanong niya sa ‘kin. "Magpalit na lang kaya tayo ng office?" nakataas ang kilay kong tanong sa kan'ya bago ko pinindot 'yong save button sa powerpoint presentation na katatapos ko lang gawin. Ipapa-approve ko 'to mamaya kay Kleinder bago ko i-report sa iba pang finance managers, at kasali na si Shainara roon. "Para namang ewan, eh! Kinakausap nang maayos." Tiningnan niya muna ako nang masama bago ito humalukipkip. Kung bakit kasi kailangan niya pang malaman na nagkausap kami ni Kleinder sa cafeteria ay hindi ko alam. 'Yan tuloy, wala siyang ibang ginawa kung hindi ang kulitin ako ngayon. Napailing na lang ako at napairap bago ko ipinagpatuloy ang ginagawa ko. Ka
"GOOD JOB, miss Vernace," wika sa akin ni Mr. Rusco, ang mismong CEO ng Hornbrown Investments na nandito ngayon sa Manila Branch para tingnan ang performance naming mga manager. Tumayo siya at inilahad sa akin ang kan'yang kanang kamay para makipag-shake hands sa akin. "You never failed to amaze me by your competence and skills." "Thank you so much, sir," tugon ko naman sa kan'ya bago ko inabot ang kamay niya at bahagyang iginalaw iyon upang makapag-shake hands kaming dalawa. "It's a great pleasure to work in this company." Isang malakas na palakpakan ang narinig sa buong meeting room matapos kong mag-present ng monthly sales namin ngayon sa Hornbrown Investments. Hindi naman sa nagmamayabang ako, pero isa ako sa pinaka-inaalagaang financial managers dito sa Manila Branch, hindi lang dahil sa professional ako at maayos akong makipag-usap sa investors, kung hindi ay dahil na rin sa pagiging competent ko sa stock market. I can easily increase the direct investments from my clients by
"MAGRE-RESIGN na lang ako para hindi na kita kailanganing respetuhin. What do you think?" Tumigil ako sa paglalakad ko at tumingin ako sa kan'ya ng may halong pagyayabang at paghahamon. "Tatanggapin mo ba ang resignation letter ko?"Nandito na kami ngayon sa labas ng meeting room kaya naman ay maraming mga mata na ang nakatingin sa amin ngayon, ngunit wala sa kanila ni isa ang nagtangkang umawat sa posible na pagbabangayan naming dalawa. Laban ito ng isang branch manager at finance manager. Wala talagang magtatangkang umawat.Noong baguhan pa lang ako rito sa Hornbrown Investments ay nagpasa na ako sa kan'ya ng resignation letter sa kadahilanan na hindi ko talaga siya kayang pakisamahan. Sobrang hirap nga naman na nakikita ko siya madalas na may ka-make out sa office niya kapag nagpupunta ako roon para mag-report!Hindi ako nahihirapan dahil may gusto ako sa kan'ya. Nahihirapan ako dahil sa pandidiri ko! Wala siyang ethi
KASALUKUYAN akong tumitingin ngayon kung ano ang magandang bilhin na stocks nang biglang may kumatok sa opisina ko, at kahit naman hindi ko na buksan ang pinto ay alam ko na kaagad kung sino iyon.Walang iba kung hindi si Kleinder."Go on, sir," maikling wika ko habang patuloy pa rin ako sa pag-scroll sa stock report nitong isang kumpanya na nakita ko.Fluctuating ang pagtaas at ang pagbaba ng stocks ng kumpanyang ito, pero kung titingnan ang stock price moment nito ay hindi maipagkakaila na maganda ito para sa short term. Fluctuating man ito pero kapag tumataas ang stock price nito ay mas mataas pa ito sa standard price.Saktong-sakto ito dahil short-term investments lang din ang gusto ng iba sa mga kliyente ko ngayon.Kinuha ko ang kulay berde kong sticky note sa drawer ko at kumuha na rin ako ng ballpen para isulat ang pangalan ng kumpanyang ito na bibilhan ko ng stocks.
"ONE iced coffee, please," wika ko roon sa barista bago ko inabot sa kan'ya ang credit card ko. Kaagad naman niyang ini-swipe 'yon at ibinalik sa akin. "On it, ma'am!" she said as she pointed to the empty table, gesturing me to sit while waiting for the coffee I ordered. Tinuturo niya 'yong upuan malapit doon sa glass wall. Maganda kasi ang view doon. Kitang-kita ang view sa loob at sa labas ng coffee shop. Napahinga na lang ako nang malalim bago ako umupo sa isa sa mga table rito sa coffee shop. Sa sobrang busy sa Hornbrown Investments ngayon ay hindi ko na rin magawa kahit ang pagbili ng iced coffee ko rito. I love my job and hate it at the same time. It makes me stressed, yet I love the one how I can help people to be financially literate because of my job. Isa pa ay malaki ang sahod dito. Let's be practical. Masarap magtrabaho kapag malaki ang suweldo. Bukod sa iced coffee, ang sahod ko lang ang bumubuhay sa pagod kong diwa, lalo na kapag sobrang daming workload. Just like no
"NAPAKAKUPAL talaga," wika ko kay Shainara na kasama ko sa cafeteria ngayon habang umiinom ng iced coffee. Free time kasi namin ngayon dahil wala naman masyadong nagpupuntang kliyente at wala ring urgent tasks na kailangang gawin.Kailangan naming sulitin ang mga oras na 'to dahil minsan lang 'to mangyari. Once in a blue moon, ika nga nila.Hindi naman halata na paborito ko ang iced coffee, ano? Kahit na sobrang inconvenient sa oras ko ang magpunta roon sa coffee shop na binibilhan ko nito para lang makabili nito, wala akong pakialam. My mental health is more important than anything else.However, I wasn't the one who bought this iced coffee. Libre ito ni Shainara sa akin dahil daw sobrang stressed na ako sa trabaho at nahahalata na raw iyon sa mukha ko. She even told me na nagsisimula nang maging visible ang eyebags ko kahit na takpan ko pa ito ng concealer.And she was right, at kasalanan ito lahat ni Kleinder. That wicked jerk."Ako ba ang tinutukoy mo?" nagtatakang tanong naman ni
"ANO NGA 'yong pinag-usapan n'yo?" pangungulit sa akin ni Shainara habang nandito ako sa office at nagbabawas ng workload. I was so stressed doing my usual job, which makes me hate this job even though I really love it. Sumasakit na ang ulo ko sa babaeng ‘to. Hindi ko na nga siya sinasagot pero paulit-ulit pa rin ang pagtatanong niya sa ‘kin. "Magpalit na lang kaya tayo ng office?" nakataas ang kilay kong tanong sa kan'ya bago ko pinindot 'yong save button sa powerpoint presentation na katatapos ko lang gawin. Ipapa-approve ko 'to mamaya kay Kleinder bago ko i-report sa iba pang finance managers, at kasali na si Shainara roon. "Para namang ewan, eh! Kinakausap nang maayos." Tiningnan niya muna ako nang masama bago ito humalukipkip. Kung bakit kasi kailangan niya pang malaman na nagkausap kami ni Kleinder sa cafeteria ay hindi ko alam. 'Yan tuloy, wala siyang ibang ginawa kung hindi ang kulitin ako ngayon. Napailing na lang ako at napairap bago ko ipinagpatuloy ang ginagawa ko. Ka
“I’ll break your heart after six months.” That's it. Iyon ang malamig kong wika kay Kleinder na mapayapang kumakain ngayon ng salad habang nakaupo sa isa sa mga lamesa rito sa cafeteria. Wala nang pakiyeme pa o kaya naman ay pagpapatagal ng usapan. Noong hinahanap ko pa lang siya kanina ay iyon na talaga ang nasa isip ko. I wanted to break his heart like what he did to my best friend. Napaismid ako dahil muntik na niyang mabuga ang kinakain niya dahil sa sinabi ko, pero sa ginawa niya kay Shanaiah ay wala man lang siyang reaksyon. Nakakakain siya nang maayos sa kabila ng mga pinaggagagawa niya. Wala ba siyang konsensiya? Ah, wala nga pala siya noon, dahil kung mayroon siyang konsensiya ay hindi niya uugaliing magpaiyak ng maraming babae at paglaruan ang mga ito na para bang naglalaro lang siya ng barbie dolls sa kanto. “Sorry,” ibinaba niya ang plato niya sa lamesa at pinunasan ang bibig niya saglit dahil sa biglaang pag-upo ko sa harapan niya, “ano ulit iyon? Ngumiti siya sa ak
TODAY WAS a gloomy day, unlike the past few days kung saan ay kulang na lang masunog ang buong balat ko dahil sa init. Pagkagising ko pa lang sa umaga ay sobrang dilim na kaagad ng kalangitan. It seems like it will rain anytime by now, pero ngayon kahit na hapon na ay hindi pa rin bumubuhos ang ulan. Kamuntikan pa tuloy akong ma-late sa trabaho ko ngayon dahil akala ko ay gabi pa rin, pero mabuti na lang at nakita ko 'yong orasan sa side table ko. Napamura na lang talaga ako no'n habang nagmamadali akong nagp-prepare para sa pagpasok. Mahigpit pa naman ang kumpanya sa oras. "Coffee, ma'am?" wika sa akin ni Janice na kapapasok lang sa loob ng office ko dala-dala ang instant coffee. Hindi ko 'yon inutos sa kan'ya, pero sa tingin ko ay napansin niya na hindi pa ako kumakain kanina pa kaya siya na ang magkusa na dalhan ako ng kape ngayon. "Thank you, pakilagay na lang diyan," sagot ko naman dito nang hindi man lang siya tinatapunan ng tingin. I was busy about evaluating where should I
HINDI KO alam kung paano ako napadpad ngayon sa tapat ng condo unit ni Shainara. Sobrang layo nito mula sa kumpanya namin pero kahit na ganoon ay nag-drive ako nang malayo para lang makapunta rito.I can't wait until tomorrow, and I couldn't give her an earful through the phone. I wasn't even the type of person who'll go and barge into someone's house without the owner knowing it, pero sa ngayon ay hindi ko na talaga napigilan ang sarili ko at talagang nag-effort ako magpunta rito sa unit niya para lang sermunan siya."Shainara?" I called her as I clicked on the doorbell for I don't know how many times already. "Open the door, you dimwit," I said as I was trying to maintain my composure. Ayoko namang mahila ng mga security guard dito dahil lang sa nag-eeskandalo ako rito sa harap ng unit niya. Hindi ko magagawa ang goal kong sermunan siya hanggang sa mapaos ako kung ganoon.Pagkatapos ng iilan pang doorbell at ng paulit-ulit ko rin na pag-call sa kan'ya rito sa phone, sa wakas ay bum
"NAPAKAKUPAL talaga," wika ko kay Shainara na kasama ko sa cafeteria ngayon habang umiinom ng iced coffee. Free time kasi namin ngayon dahil wala naman masyadong nagpupuntang kliyente at wala ring urgent tasks na kailangang gawin.Kailangan naming sulitin ang mga oras na 'to dahil minsan lang 'to mangyari. Once in a blue moon, ika nga nila.Hindi naman halata na paborito ko ang iced coffee, ano? Kahit na sobrang inconvenient sa oras ko ang magpunta roon sa coffee shop na binibilhan ko nito para lang makabili nito, wala akong pakialam. My mental health is more important than anything else.However, I wasn't the one who bought this iced coffee. Libre ito ni Shainara sa akin dahil daw sobrang stressed na ako sa trabaho at nahahalata na raw iyon sa mukha ko. She even told me na nagsisimula nang maging visible ang eyebags ko kahit na takpan ko pa ito ng concealer.And she was right, at kasalanan ito lahat ni Kleinder. That wicked jerk."Ako ba ang tinutukoy mo?" nagtatakang tanong naman ni
"ONE iced coffee, please," wika ko roon sa barista bago ko inabot sa kan'ya ang credit card ko. Kaagad naman niyang ini-swipe 'yon at ibinalik sa akin. "On it, ma'am!" she said as she pointed to the empty table, gesturing me to sit while waiting for the coffee I ordered. Tinuturo niya 'yong upuan malapit doon sa glass wall. Maganda kasi ang view doon. Kitang-kita ang view sa loob at sa labas ng coffee shop. Napahinga na lang ako nang malalim bago ako umupo sa isa sa mga table rito sa coffee shop. Sa sobrang busy sa Hornbrown Investments ngayon ay hindi ko na rin magawa kahit ang pagbili ng iced coffee ko rito. I love my job and hate it at the same time. It makes me stressed, yet I love the one how I can help people to be financially literate because of my job. Isa pa ay malaki ang sahod dito. Let's be practical. Masarap magtrabaho kapag malaki ang suweldo. Bukod sa iced coffee, ang sahod ko lang ang bumubuhay sa pagod kong diwa, lalo na kapag sobrang daming workload. Just like no
KASALUKUYAN akong tumitingin ngayon kung ano ang magandang bilhin na stocks nang biglang may kumatok sa opisina ko, at kahit naman hindi ko na buksan ang pinto ay alam ko na kaagad kung sino iyon.Walang iba kung hindi si Kleinder."Go on, sir," maikling wika ko habang patuloy pa rin ako sa pag-scroll sa stock report nitong isang kumpanya na nakita ko.Fluctuating ang pagtaas at ang pagbaba ng stocks ng kumpanyang ito, pero kung titingnan ang stock price moment nito ay hindi maipagkakaila na maganda ito para sa short term. Fluctuating man ito pero kapag tumataas ang stock price nito ay mas mataas pa ito sa standard price.Saktong-sakto ito dahil short-term investments lang din ang gusto ng iba sa mga kliyente ko ngayon.Kinuha ko ang kulay berde kong sticky note sa drawer ko at kumuha na rin ako ng ballpen para isulat ang pangalan ng kumpanyang ito na bibilhan ko ng stocks.
"MAGRE-RESIGN na lang ako para hindi na kita kailanganing respetuhin. What do you think?" Tumigil ako sa paglalakad ko at tumingin ako sa kan'ya ng may halong pagyayabang at paghahamon. "Tatanggapin mo ba ang resignation letter ko?"Nandito na kami ngayon sa labas ng meeting room kaya naman ay maraming mga mata na ang nakatingin sa amin ngayon, ngunit wala sa kanila ni isa ang nagtangkang umawat sa posible na pagbabangayan naming dalawa. Laban ito ng isang branch manager at finance manager. Wala talagang magtatangkang umawat.Noong baguhan pa lang ako rito sa Hornbrown Investments ay nagpasa na ako sa kan'ya ng resignation letter sa kadahilanan na hindi ko talaga siya kayang pakisamahan. Sobrang hirap nga naman na nakikita ko siya madalas na may ka-make out sa office niya kapag nagpupunta ako roon para mag-report!Hindi ako nahihirapan dahil may gusto ako sa kan'ya. Nahihirapan ako dahil sa pandidiri ko! Wala siyang ethi
"GOOD JOB, miss Vernace," wika sa akin ni Mr. Rusco, ang mismong CEO ng Hornbrown Investments na nandito ngayon sa Manila Branch para tingnan ang performance naming mga manager. Tumayo siya at inilahad sa akin ang kan'yang kanang kamay para makipag-shake hands sa akin. "You never failed to amaze me by your competence and skills." "Thank you so much, sir," tugon ko naman sa kan'ya bago ko inabot ang kamay niya at bahagyang iginalaw iyon upang makapag-shake hands kaming dalawa. "It's a great pleasure to work in this company." Isang malakas na palakpakan ang narinig sa buong meeting room matapos kong mag-present ng monthly sales namin ngayon sa Hornbrown Investments. Hindi naman sa nagmamayabang ako, pero isa ako sa pinaka-inaalagaang financial managers dito sa Manila Branch, hindi lang dahil sa professional ako at maayos akong makipag-usap sa investors, kung hindi ay dahil na rin sa pagiging competent ko sa stock market. I can easily increase the direct investments from my clients by