Chapter Two

Froiland’s POV

    Kakalabas ko lang ng banyo. Katatapos ko lang maligo. Nakatakip ng tuwalya ang ibabang bahagi ng katawan ko. Nasa kama ko na isusuot ko ngayong gabi. Pinaalalahanan kasi ako ng executive secretary ni Dad na si Peter na kailangan kong siputin ang blind date. My dad and step-mother was so eager to find me a wife. They wanted  me to get married and give them a grandchild.

    My mom died when I was little. I am only five years old when that happen. Five years after that Auntie Helena once became nanny. But they fell in love and get married. Hindi ko naman sila tinutulan dahil mabait naman si Tita Helena sa akin hanggang ngayon. Itinuring niya ako na parang tunay niyang anak. Five years after that, Freya Maurice was born. She is fifteen years younger than me. But I still love her and pampered her like a princess.

    As they grow older, they wanted to hold a grandchild. Kaya inuudyukan nila akong dalawa na mag-asawa na. Freya Maurice is only eighteen years old! Bantay sarado ko siya kaya walang lalaking nagtatangkang manligaw sa kanya. They need to get through me bago sila makalapit sa kapatid ko.

I heaved a sigh. I need to find a wife as soon as possible. Tinatalakan ako palagi ng aking ama. Gusto na raw niyang magkaapo. Wala siyang pakialam kung sino ang magiging asawa ko basta’t gusto niya lang magka-apo. Nasapo ko ang aking ulo. Madaming naging problema nitong mga nakaraan na buwan sa kumpanya. Agad din naman iyong nalutas pero ang problema ko kay Dad hindi ko man lang masolusyunan. I cherished my freedom so much! It is not in my vocabulary to settle down and have a family of my own.

    Nakita ko ang side effects ng pag-ibig sa mga kaibigan ko. They went crazy chasing for the love of their lives. Zach almost breaks down when Janelle goes missing. James on the other hand was willing to end his life when his woman left him. I don’t want to be like them. I don’t want to fall in love. I don’t want to end up like them. They were happy though when they ended up married.

    Dalawa kaming magkapatid si Freya at ako. Freya Maurice chase her dream to become a doctor. Samantalang ako ang nagma-manage ng kumpanya namin. I became a CEO at the age of 25. It is almost seven years to this day. Kaya nga inuudyukan na ako ng aking ama na magkaroon na ng tagapagmana. I am turning thirty-three this year. Kaya siguro atat na atat na ang mga ito magkaroon na ako ng pamilya.

    Narito ako sa condo unit ko sa Makati. Kausap ko si Dad over the phone. Kailangan ko daw siputin ang blind date ko mamayang gabi. Isa itong sikat na model. Si Crizel Loraine Verdera, anak ng isang mayamang businessman. Kilala ito sa pagiging play girl. She likes the guy today then ignore him the day after. Kaya siguro nakipagkasundo ang ama nito na ipakasal na ito.

    “Dad, what if I don’t like her?” tanong ko sa kanya sa kabilang linya.

    “Magugustuhan mo siya anak. She’s drop-dead gorgeous!” papuri ni daddy sa babae.

    Nagpabalik-balik ako ng lakad. Ilang babae na ba ang nireto nila sa akin? Pero ni isa sa kanila wala akong nagustuhan. Wala pa kasing nakapagpatibok ng puso ko. Kahit gaano pa kaganda ang kaharap ko. Hindi man lang kasi ako nakaramdam ng pag-ibig mula nang isilang ako sa mundo. I had a few girlfriends from the past but I never loved them. Marami naman akong pwedeng mahanap na babae. But marriage is a serious thing! I can’t even imagine myself waking up next to my wife, everyday! Iniisip ko palang para na akong binabangungot!

    “Marriage is about love. Paano na lang kapag hindi tumibok ang puso ko sa kanya?” hinihilot ko ang sentido ko sa sobrang frustration.

    “Then find someone else! Find the woman that can move your heart and soul! If you don’t like Loraine, just find that woman on your own and settle down!” galit na ang tono ng pananalita nito.

    “Okay, makikipagkita ako kay Loraine. Pero kapag hindi tumibok ang puso ko sa kanya. Then, it is up to me to find a woman on my own. New World Makati hotel, right? Café 1228 at 8 pm, I’ll be there,” tinatamad kong sabi sa kanya.

    Kahit na wala naman talaga akong balak na maghanap ng magiging asawa. Pagbibigyan ko lamang siya sa huling pagkakataon. Pang-ilang babae na ba ito? Pang-sampung beses na yata akong um-attend sa blind date. Pero ni isa wala man lang akong nagustuhan sa kanila.

    “Then it is a deal,” maiigting na wika niya mula sa kabilang linya.

-------------------------

Faith’s POV

    Ikinwento ko sa kanila kung ano talaga ang nangyari. Gigil na gigil si Harold. Gustong-gusto niyang gulpihin si Jordan. Mabuti na lamang wala doon si Jordan. Dinamayan naman nila akong tatlo sabi nila ay makakahanap pa daw ako ng iba na mas deserve ko. I just gave them a pout. Naroon na din kasi si Lalaine ang bestfriend ko. Kami lamang apat dito.

    “Ayoko na! Baka lokohin na naman ako! Mapagastos pa ulit ako ng bongga. Mas masayang maging single no!” natatawa kong sabi kay Lalaine.

    Napatawa na lang ang apat. Binigyan ako ni Harold ng isang basong tubig. Agad ko namang nilagok iyon. Naalala ko iyong ireregalo ko sana kay Jordan na phone at relo. Kinuha ko iyon sa desk ko saka ibinigay ko iyon kay Harold. Luma na kasi ang phone nito. Kumikislap-kislap na nga ito dahil sira na ang LCD. Napasinghap ito. Hindi ito makapaniwala na tumingin sa akin.

    “Sa ‘yo na ‘yan, you deserve it! Masipag ka magtrabaho. Kaya sa iyo na yan!” nakangiti kong sabi sa kanya.

    “Talaga po? Maraming Salamat, Dra. Alonzo,” masayang sabi nito sa akin.

    Iniligpit ko naman ang relo. Ireregalo ko na lang ito kung kailan ko gusto. Sa ngayon, ay itatabi ko na muna ito. Biglang nag-vibrate ang cellphone ko. Dinukot ko iyon mula sa doctor’s gown ko. Si Jordan ang tumatawag. Napa-irap ako sa cellphone ko. Agad naman na lumapit sa akin ang tatlo at tiningnan kung sino ang tumatawag.

    “Bakit tumatawag ‘yang g*gong iyan?! Ako na ang sasagot diyan at nang matameme iyan,” gigil na gigil sa sabi ni Dra. Hernandez.

    “Ako na po ang sasagot. Kailangan din naming magkita. Para matapos na ang relasyon naming dalawa. Hindi naman po kami matatapos kung hindi ko tatapusin, di ba?” matigas ang anyo kong turan.

    Tumahimik naman sila. Tinapik ni Lalaine ang balikat ko. Galit na galit namang nakatingin sa cellphone ko si Harold. Habang galit din si Dra. Hernandez na nakatingin sa cellphone ko. Bumuntong-hininga muna ako saka sinagot ko ang tawag. Ngumiti ako ng sarkastiko kahit hindi naman niya nakikita ang ngiting iyon.

    “Hey, Babe. Pasensya ka na ngayon lang ako nakatawag. Naging busy lang kasi ako trabaho ko. How are you? Everything’s okay, right?” masaya nitong tanong sa akin kabilang linya.

    Napakakapal talaga ng mukha nito! Busy sa trabaho? Talaga ba? Hindi ba busy sa s*x?! Naikuyom ko ang kamay ko. Bakit ba parang ang sarap ng liparin ng lalaking ito at bugbugin? Pero kumalma ako. Hindi ako magpapahalata sa kanya! Gusto kong makita ang reaksyon ng mukha niya habang kinakarate ko siya!

    “Okay lang naman ako, Babe. As usual maganda at hot pa rin,” pasaring ko sa kanya.

    Napahagikhik ito sa kabilang linya. Nagsalubong ang kilay ko sa galit. Humanda ka talaga sa aking lalaki ka. Tingnan ko lang kung hindi mo pagsisihan ang ginawa mo sa aking pagtataksil! Mas masahol ka pa sa hayop. Napakababoy mo! Gusto ko yung isagot sa kanya pero pinigilan ko ang sarili ko.

    “Babe, nasa condo na ako. Nakarating ako kaninang madaling-araw. Natulog lang ako buong araw. Napagod ako ng husto sa biyahe. Pwede ba tayong magkita? I know it’s a little late. But I wanted to see you. I miss you so much, Babe.” 

    Parang gustong bumaliktad ng sikmura ko sa sinabi niya. Iba talaga ang lalaking ito kung mambola. Napakawagas! Kung dati-rati ay kinikilig ako sa mga sinasabi niya. Ngayon ay nandidiri ako ng sobra! Sa condo ko pa talaga siya nakipag-s*x sa babae niya! Ang baboy niya talaga!

    “I miss you, too. Saan tayo magkikita?” nasusuka ako sa sinasabi ko ngayon.

    Napairap ako nang sabihin niya kung saan kami magkikita. Sa New World Makati hotel daw. Sa Café 1228 at 8 pm. Magsusuot ako ng revealing. Tingnan natin kung hindi ka manghinayang sa akin! Ipapamukha ko sa iyo na hindi lang ako maganda, napaka-hot ko rin. Kahit na sinong lalaki ay papangarapin ako.

    “Okay, see you there. I love you!” malambing niyang saad sa kabilang linya.

    Pinindot ko kaagad ang end button. Hindi ko na talaga siya masikmura. Nagtatakang napatingin naman sa akin ang tatlo. Tila nagtatanong ang mga mata ng mga ito kung ano ang pinag-usapan naming ng lalaking taksil. 

    “I need a dress a revealing one. Gusto kong ipamukha sa kanya na ako lang naman yung sinayang niya,” gigil kong saad.

New World’s hotel, Café 1228

    Nakaayos na ako ngayon. I wear a black red silk dress with a very high slit. Kapag naglalakad ako ay kitang-kita ang kanang hita ko. Backless ito kaya naman hantad na hantad ang makinis kong likod. Pinarisan ko yun ng itim na coat. Nagsuot din ako ng gold na killer heels. Naglagay ako na make-up sa mukha matching a deep red lipstick. Mamaya ko na huhubarin ang coat kapag umupo na kaming dalawa. 

    Narito ako sa entrance ng café. Hinahanap ko ang taksil kong boyfriend. Lahat ng lalaki ay napatingin sa akin. Sigurado akong manghang-mangha sila sa kagandahan ko. Panay kasi ang sulyap nila. Nakita ko kaagad ang boyfriend ko sa isang sulok ng café.

"Kaya ko ito!" bulong ko sa sarili ko.

Lihim kong pinagmasdan ang lalaking nagtaksil sa akin. Kasabay ng pagbugso ng damdamin ko. Bakit niya nagawa sa akin ito?! Bakit?! Nangingilid na naman yung pesteng luha ko.

Agad akong kumuha ng tissue sa purse ko. Pinunasan ko iyon. Pero mas lalo lamang akong nalungkot dahil naalala ko na binigyan din niya ako ng tissue noong una kaming magkakilala.

"Luha! Tumigil ka na! Hindi kita kailangan!" 

Bakit ba kasi umabot pa sa ganito ang lahat? Akala ko nakilala ko na ang the one. Hindi pa pala siya ang tamang tao para sa akin. 

Tumakbo ako palabas ng hotel. Agad akong nagpahanap ng taxi. Para sana umuwi na lang dahil hindi ko pa kayang harapin si Jordan. 

Natigil ako sa pag-iyak nang mag notify yung cellphone ko. Binasa ko kung sino ang nagtext. Si mama iyon nasa condo daw siya ni Jordan at may nakita daw itong babae doon.

Naikuyom ko ang isa kong kamay na may hawak na tissue. Nakita pa talaga ni mama ang babae ni Jordan. Hayop talaga yung lalaking iyon! 

Nagmartsa ako papasok ng hotel. Nanalamin muna ako baka nagmukha na akong panda! Nang makita ko ang mukha sa salamin. Napasinghap ako! Nagmukha na nga akong panda! 

Hinanap ko kaagad ang bathroom ng hotel. Hindi naman ako naligaw kahit pa napakalaki nito dahil sa mga signage. Nagmamadali akong pumasok ng cr. Naghilamos muna ako bago ko ni-retouch ang make-up ko.

Nang matapos sa ginagawa ay lumabas na ako doon. Tumatawag na si Jordan! Sinagot ko ang tawag niya. Kanina pa din naman kasi siya naghihintay sa cafe. Baka naiinip na ito.

"Babe, nasa labas na ako ng cafe. Nasaan ka?" nasa bungad na ako ng pinto.

Kunwari ay napalinga-linga ako sa paligid. Bago ko tiningnan ang gawi niya. Nakaangat ang isang kamay nito. Tila kinakawayan ako. Agad akong lumapit sa mesa kung saan naroon siya. Kitang-kita ko ang kislap ng mga mata niya nang pasadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa.

    Ipinaghila niya ako ng isang upuan. Hinubad ko naman kaagad ang coat ko. Hinalikan niya ako sa pisngi bago siya umupo sa kaharap kong upuan. Naramdaman ko ang lamig ng aircon. Putek! Nagsisisi na ako na ito ang napagtripan kong suotin. Giniginaw ako.

    “I’m sorry, I’m a bit late,” matabang kong sabi sa kanya.

    “No, you’re not late. You’re just in time! By the way, you look very hot tonight! I’m impressed! Kaya mo pa lang magsuot ng ganyan.”

    Hindi ko alam kung panlalait ba iyon o compliment. Ngayon na nakita ko na ang bwisit na pagmumukha niya. Parang ang sarap niyang sakalin at ingungod sa mesa! Gigil na gigil akong saktan ang lalaking ito!

Ngumiti ako ng napakatamis sa kanya. Yung mata naman niya ay nakatingin lamang sa mayayaman kong d****b. Sige! Pagsawaan mong titigan! Hanggang sa lumuwa iyang mga mata mo!

    “Thank you,” matipid kong pasasalamat sa kanya.

    “What would you like to drink?” tanong niya sa akin.

    Napalinga-linga ako sa paligid. May nagma-mop sa bandang unahan ng mesa naming dalawa. Madumi na ang tubig niyon. Ibinalik ko ang paningin sa kanya. Hahawakan niya sana ang kamay ko pero kinuha ko kaagad iyon at kunwari may dinudukot ako sa purse ko. Ibinalik ko ulit ang paningin ko sa kanya.

    “Mag-break na tayo,” walang emosyon kong sabi sa kanya.

    “I’m sorry, what?” tanong niya sa akin.

    “You already heard it. Hindi ka naman siguro bingi. Tapusin na natin ang relasyong ito,” walang pakundangan kong turan.

    “But why? Wala naman akong ginawang masama sa iyo,” tanong niya sa akin.

    Napatawa ako nang pagak sanhi upang mapatingin ang ibang naroon sa amin. Napatayo si Jordan mula sa pagkakaupo. Nasapo nito ang ulo. Saka nanlilisik ang mata sa galit na nakatingin lamang sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko pero binawi ko iyon mula sa kanya. 

"Don't you dare touch me! Wala kang karapatan na hawakan ako. Lahat ng nakikita mo ngayon sa akin kailanman hindi mo matitikman! Hindi kasi ako pumapatol sa gwapo sa panlabas, inaagnas naman sa loob! Magpasensyahan na lang tayo kasi wala akong balak makipag relasyon sa taong kasing kapal ang mukha ng Great Wall of China!" maigting kong saad sa kanya.

Dumilim ang anyo nito. Tila handa ng manapak! Inihanda ko ang sarili ko sa kanya. Baka kasi sapakin ako nito! Aba! Kakaratehin ko talaga siya!

    “Fine, I just wanted to f*ck you! Kaya kita niligawan. Lalo na ngayon at ganyan ang suot mo!” maigting niyang saad sa akin.

    Uminit ang ulo ko sa sinabi niya. Napatayo ako mula sa pagkakaupo ko at sasampalin ko sana siya. Pero hindi ko yun ginawa. Naawa ako sa sarili ko. Bakit ako nagbulag-bulagan sa loob ng dalawang taon?! Nanginig ang kamay ko dahil sa galit at sakit na nararamdaman ko. How dare he?! 

Pumamewang ako saka ko nakita ang maliit na balde na may maduming tubig. Saktong nasa tabi ko na ito. Natawa ako ng pagak. Anak ng tokwa! Katawan ko lang pala ang habol niya! 

    “Hindi mo nga pala deserve ang kamay ko. Ito o deserve mo.” Walang sabi-sabing ibinuhos ko sa kanya ang maduming tubig mula sa balde.

    Saka ako tumalikod upang umalis na sana. Pero ang g*go akmang susunod pa talaga sa akin. Hindi ko na pigilan ang galit na kanina ko pa kinikimkim. Inihampas ko sa mukha niya ang balde. Natumba siya medyo nahilo pa nga yata dahil hindi nakatayo kaagad!

    “Isa pa pala, ibalik mo sa akin ang kotse ko. Lumayas ka sa condo ko ngayon din! Kung ayaw mong umabot pa tayo sa korte. Nakapangalan lahat iyon sa akin baka nakakalimutan mo. Ibalik mo lahat na ibinigay ko sa iyo. You’re nothing but an arrogant pig! Huwag ka na magpapakita ulit sa akin kung ayaw mong bigyan kita ng malakas na upper cut!” gigil kong sigaw saka isinuot ang coat ko.

    Pumunta ako sa counter ng café.  Pinagtitinginan ako ng mga tao. Taas noo lamang akong nakatingin habang naglalakad papunta sa counter. Naglapag ako tatlong-libong piso nang makarating ako doon. Panglinis man lang nila. Saka ako umalis ng café.

Doon lamang ako nakahinga ng maluwag. Wala na kami ni Jordan. I felt empty inside. Nagbagsakan ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan! Para akong sinasaksak ng paulit-ulit sa sobrang sakit!

    Nang makalabas ako ng hotel. Nagpatawag ako sa valet ng taxi. Hindi naman nagtagal at dumating na din ang taxi. Agad akong pumasok sa taxi. Nagpunta kaagad ako sa condo na binili ko. Alam ko ang passcode niyon dahil ako ang bumili noon. 

Nang makarating ang taxi sa harap ng condo. Hindi ako bumaba ng taxi. Sa halip ay pinagmasdan ko lamang ang entrance nito mula sa taxi.

Naalala ko yung araw na nabili ko ang condo na iyon. Napakasaya ko noon dahil natupad na din ang pangarap ko na magkaroon ng sariling bahay. Pero nagparaya ako at ibinigay ko muna iyon kay Jordan.

Pero ang lalaki hayun at nagdadala pala ng babae niya doon. Ang sakit lang isipin na matagal na niya akong ginag*go! Putik! Napahagulhol ako saka ako ngumawa!

Awtomatikong napatingin sa akin ang taxi driver. Tila nagtataka ito kung bakit ako biglang ngumawa. Napahawak ako sa d****b ko. Ang sakit talaga!

"Ma'am, ano pong problema? Kung wala po kayong pambayad okay lang po iyon. Huwag na po kayong umiyak." nababahalang saad ng driver ng taxi.

Iniling-iling ko ang ulo. Namamanhid na ang mga kamay ko. Dehydrated na yata ako! Binuksan ko ang purse ko. Kumuha ako ng 500 pesos doon saka iniabot kay manong.

Hindi na ako nagsalita. Diretso akong bumaba ng taxi. Umalis naman kaagad ang taxi. Pinunasan ko ng tissue yung mukha ko. Baka nagmukha na naman akong panda.

Hahakbang na sana ako papasok ng building pero parang dumikit yung paa ko sa semento. Nagdadalawang-isip akong pumasok ng building. Hindi ko pa yata kaya! 

Tumalikod ako paalis ng condo. Nanlalabo na ang paningin ko dahil sa mga luhang nagbabanta na namang pumatak. Wala sa sariling naglakad ako. Hindi ko alam kung saan ako pupunta! Ayaw kong umuwi sa bahay dahil huhuthutan na naman ako ng pera ng batugan kong amain. 

Patuloy lang ako sa paglalakad habang lumilipad ang isip ko. Natigil lamang ako sa paglalakad nang may matalim na bagay sa likod ko. Naramdaman ko kaagad ang presensya ng lalaking nasa likod ko.

"Miss hold-up to. Huwag kang gagalaw kung ayaw mong saksakin kita." mahina nitong saad.

Anak ng tokwa! Lihim kong iginala ang paningin ko. Wala ni isang tao ang nakikita ko sa paligid. Katapusan ko na ba?! Mamamatay na ba ako?! Nanginginig ang mga kamay ko sa takot.

Saklolo! pipi kong sigaw.

"What the hell is going on here?" tanong ng baritonong boses ng lalaki sa likuran namin.