"Lumayas ka na," sigaw ko. Halos dumagundong ang opisina sa lakas ng sigaw ko. "You'll pay for this Steve. Lahat nang pang babaliwala mo sa'kin," maluha luhang wika nito. Kasabay nang pag pulot nito sa mga saplot niya at kaagad isinuot. Bago naglakad palabas ng pinto sabay bagsak nito. Kung hindi niya ginagawa ang kabaliwan niya kanina baka naawa pa ako sa'kaniya. Pero ngayon ang masasabi ko lang sa'kaniya, go to hell. Halos maka ilang buntong hininga ako at panay lakad ko nang pabalik balik, sapagkat hindi ako mapakali. Dahil hindi ko alam ang sasabihin ko kay Andrea sa mga nakita niya kanina at paano ko ipa paliwanag ang lahat rito. Ngayon pa lang sumasakit na talaga ang ulo ko. Badtrip naman hindi pa nga ako pinapayagang manligaw ng tao, mukhang mababasted kaagad ako. B-weset ka talaga Alhea, gigil na usal ko. Lumapit ako sa intercom at tinawag ko ang secretary ko. Bago bumalik sa trabaho, isa-isa kong pinirmahan lahat ng files, pero out of focus pa rin ako, dahil sa mga gumugul
ANDREASobrang sama ng loob ko sa mga nakita ko. Ang kapal niyang manligaw saakin tapos makikita kong nakikipag halikan siya sa iba sa mismong office pa niya at hindi na siya nahiya. Paano kung iba ang naka kita sakanila, eh 'di masisira ang image niya, hindi rin siya nag-iisip. Ano nga bang pakialam ko sa'kaniya nang maalala ko na naman ang inis ko.Bumaba muna ako para uminom ng tubig sa kitchen. Naupo sa sala at nanuod ng balita. Hanggang sa naisipan kung lumabas para makasagap ng hangin. Dahil hindi ko maintindihan kung bakit nagkakaganito ako.Nang mahimasmasan ako pumanhik na rin ako sa itaas at pumasok ng kuwarto. Patulog na sana ako ng tumawag si sir Draeden. Nagtataka man at kung bakit niya ako tinatawagan ng hating gabi. Gusto lang pala nito sabihin na naglalasing ito. "Ano naman kung mag lasing siya? pakialam ko sa'kaniya." usal ko Pero nang sabihin nito ng dahil saakin? huh! anong kinalaman ko sa kalokohan niya. Hindi ko rin expected na sa pamamahay ko siya dadalhin nit
ANDREAI don't know kung paano ko siya haharapin mamaya. Hindi ko rin sadya nang mapasigaw ako. Nagulat lang talaga ako nang bigla siyang pumasok, bigla akong na conscious dahil sa suot ko. Nandito na ako sa tapat ng elevator pero hindi ko magawang ihakbang ang mga paa ko. Hanggang sa bumukas muli ito at pumasok na ako sa kamalasan naman saktong papasok rin siya nang elevator, hindi ko naman puwedeng sabihin na sa next na lang siya, dahil boss ko siya at empleyado niya ako. Sa loob ng elevator walang gustong mag salita saamin at pareho kaming tahimik, o siguro nag aantayan lang kong sino ang mauunang mag salita. Siyempre hindi ako puwedeng mauna, ano siya hello, siya na nga 'tong nang invade ng privacy ko at kahit boss ko pa siya never kong gagawin 'yon. Hanggang sa tumikhim ito at patay malisya lang ako, at nang hindi na ito makatiis bigla itong humarap saakin at napaatras ako nang napa atras hanggang sa na corner niya na ako sa may gilid."Sir ano pong saatin," patay malisya kung
STEVENSONAbala ako sa panunuod ng videos nang kumatok si Draeden. Nandito na naman 'tong kaibigan kong lakas tama. Wala ba itong trabaho ngayon at ako na naman ang nakikita. "Hoy ano yang pinapanuod mo p*** s*** sabi ko naman sayo huwag puro kamay kasi tumikim ka rin," saad nito at wala talagang preno ang bibig nito kahit kailan.."Asshole huwag mo nga akong magaya gaya sa'yo. Kuntento na ako kay Andrea, marunong akong mag-antay." inis na wika ko. "Hoy matino na ako, napatino na ako ni Tanya may loves ko," sagot nito. At buti naman nag bago na rin ito, dahil kung hindi pa uupakan ko talaga siya. Good catch na siya sa girlfriend niya, kaya huwag siyang loloko loko lagot talaga siya sa amazonang si Andrea. "Buti naman kasi kung hindi pa uumpog kita sa pader," seryoso kong sambit. "Ang hard mo saakin buddy, ang init nang ulo. Mag double date na lang nga tayo. Ano go ka ba, sabihan ko na si Tanya para sabihan si Andrea." wika nito. Sabay tingin saakin at nag aantay ng sagot ko. "Hind
ANDREAHindi muna ako umuwi nang bahay at nagpalipas muna ako nang sama ng loob sa Mall. Hindi ko pa kayang magpakita saaking anak, sapagkat magtatanong ito. Naisipan ko na lang mamili nag stock food tutal nandito na rin lang naman ako. Inikot ko ang mg stall nang iba't-ibang gulat, maging saga meat at fish sections. Nang makapamili na ako at nabayaran ko na ito, lumabas na ako ng mall dahil pasado ala siyete na pala at kanina pa tawag nang tawag si Tanya. Dahil kanina pa rin ako hinahanap ng anak ko, marahil nagtataka ito bakit ginabi na ako, samantalang hindi pa naman ako nag pagabi kahit kailan at ngayon pa lamang.Nang maipasok ko na sa compartment ang mga pinamili ko, sinara ko na ito at pumasok sa loob ng kotse para mag drive nang biglang may tumatawag na unknown number. Kaagad ko itong sinagot baka kasi urgent o 'di kaya emergency. "Hello, bungad kong bati rito. Medyo maingay at hindi ko masiyadong marinig kaya sinabihan kong lumabas muna siya sandali." utok ko rito. Kaagad nam
STEVENSONNagising ako nang may ngiti saaking mga labi, sapagkat ang saya nang panaginip ko. Babangon na sana ako para mag bihis nang mapansin kung hindi ito ang kuwarto ko at mas lalong wala ako kanila Draeden. Sh*t napasabunot ako sa buhok ko nang makitang may babae akong katabi na nakatalikod. Anong ginawa ko, nasaan ako at bakit may babae akong katabi. Huwag naman sanang nag uwi ako nang babae, malalagot na talaga ako kay Andrea. Buong akala ko pa naman nanaginip ako, pero totoo pala lahat. Gusto kong gisingin ang babaeng katabi ko para malaman kung sino ba siya, at para mag sorry na rin. Lalapitan ko sana siya nang biglang tumagilid ito paharap saakin. Kahit nakatakip ang mukha nito ng kaniyang buhok, hindi ako puwedeng magkamali si Andrea siya at walang kaduda duda. Paanong nangyari nandito ito ngayon. Gayong si Draeden ang pinatawagan ko bago ako makatulog. Huwag niyang sabihin na ito ang inutusan niya para sunduin ako. Walang hiya talagang asshole na iyon, anong sasabihin ko
Masaya kaming kumain nang lunch madaming kuwento ang mag couple, sa mga plan nila, akalain mo 'yon they are planning to get married na, parang kailan lang sila nagka kilala. Sabagay sabi nga nila wala sa tagal, basta naramdaman nang puso mo na siya na, ilaban muna. Panay nakaw ako ng tingin kay sir Stevenson, at sana lang hindi niya mahalata dahil nakakahiya talaga. Napa isip ako bigla kami kaya kailan mangyayari ang happy ending namin. Natigil ako sa pag-iisip nang bigla akong sikuhin ni Tanya."Beshy matunaw ha," bulong nito. Bigla ko na lang siyang tiningnan at tinaasan ng kilay. Mamaya marinig pa nila ang sinasabi nito sobrang nakakahiya. "Saan pala pala ang staged party?" out of nowhere na itanong ni sir Stevenson kay sir Draeden."She wanted a beach party. Not a staged party, and besides kailangan pa ba 'yon?" tanong ni sir Draeden."It's up to you buddy, but you can invite our brotherhoods." saad ni sir Stevenson."Maybe soon buddy, basta huwag kayong mawawala ni Andrea. Kayo
Nagising ako nasa ospital na ako at nasa harapan ko na sila Draeden, Andrea at Tanya. Marahil hilo pa ako sa nangyari pero malaki ang pasasalamat ko na buhay pa rin ako hangganh ngayon. May chance pa akong makabawi sa mag-ina ko. Natigil ang pag-iisip ko nang agawin ni buddy ang pansin ko."Buddy, mag rest ka muna," wika nito at kitang kita ko ang pag aalala niya saakin. Maging si Andrea na napaka tahimik nang sandalinh iyo, pero bakas sa mukha nito na umiyak siya dahil kitang kita ang pagmu mugto ng mga mata nito. Kaya hindi ko rin napigilang mapa ngiti bigla, sapagkat alam kong mahalaga rin pala ako sa'kaniya kahit hindi niya man ito sabihin. Kitang kita naman sa mga ikinikilos nito ang pagki care niya saakin lalo na ngayon na kaharap ko siya."Hoy ikaw lang ang nakita kong pasyente na naaksidente na lahat lahat nagagawa pang ngumiti." sita ni Draeden. Para naman kasi talaga akong ewan na biglang ngumi ngiti nang walamg dahilan."Wala ka na doon," sopla ko sa'kaniya. Minsan talaga ko
"Bakit, guilty ka Gina? Is that true? Are you having an affair with my Dad?? Kaya ba kinali--" Nevermind!! "Think what you want to think, Axel. I'm tired now!" wika ni Gina sabay walk-out sa mag-ama. Hindi niya akalain na ganon ang iisipin ni Axel sa kaniya. Hindi niya lubos maisip na makitid na ang utak nito at ayaw makinig ng paliwanag. Kaya bahala siya, isipin niya ang lahat ng kagaguhan niya tungkol sa akin at simula ngayon kakalimutan ko na siya. I hate you, Axel VillaRuiz-Forrester. Simula ngayon burado ka na sa puso ko." malakas na sigaw ni Gina kasabay nang pagluha niya.Pinunasan niya ang luha sa mga mata at taas noo na naglakad pabalik ng bahay. Naabutan niya pang gising ang lahat. Mukha ng lolo niya na hindi maipinta ng makita siya. "Apo, saan ka nang galing?" tanong ng lolo Igme niya kay Gina."Ahmmm! Dyan lang po sa dalampasigan Lo, nag pahangin para ma refresh po. May panira kasi ng gabi ko." wika ko at sinadya kong lakasan pa ang boses ko para marinig ni Axel na kasal
Nagising si Gina pasado ala singko na nang hapon. Nakatulugan na pala niya ang pag iyak, bakit pa nga ba niya iiyakan ang taong walang isang salita. She remembers that day bago ito lumawas ng Manila he promised to be back after school but he didn't show up. Lumipas ang ilang semestral break hindi na ito bumalik pa. Hanggang sa naka graduate siya ng high school, up to College at nakapag work, walang Axel na bumalik. Pero, kahit ganun pa man inintindi niya na lang ito at umasa na isang araw babalik ito at tutuparin nito ang lahat ng pinangako niya sa kaniya. ***Habang naka upo sila sa malaking tipak na bato. Axel holds her hand and brings it to his heart while saying those words. "Gina, I know that we are young but I know how I felt towards you. Maybe, they say that it was a puppy love or infatuation but for me this is the best thing that could happen to me. I'm glad that I've met you and to know you better. I hope you didn't forget me, even though I went back home." madamdaming wika
"Oh! Gina, apo, nakabalik ka na pala. Halika dito mag bless ka kay sir Stevenson, siguro naman kilala mo pa siya?" tanong ni Lolo Igme sa apo nitong si Gina."Opo, Lo." sagot naman niya sabay bless dito at baling naman kay sir Stevenson at nag bless din."Kailan pa po kayo dumating sir? Sabi na kayo po 'yong nakita ko sa bayan kanina." ani niya."Talaga ba nakita mo ako?" "Opo,""Ay! Mamaya na nga yan usapan niyo at pumasok muna tayo sa loob." singit ni Lolo Igme.Pumasok na silang tatlo sa loob ng sabay sabay."Maupo muna kayo sir, Gina ikuha mo ng maiinom ang ating bisita." utos ni Lolo Igme kay Gina."Opo, Lo." sagot nito at agad namang tumayo para mag tungo sa kusina. Habang naiwan naman ang matanda at si Stevenson."Ang laki na pala ng apo mong si Gina. Saan nga siya ngayon nagta trabaho?" tanong ni Stevenson kay Lolo Igme."Ah! Sa barko siya at bakasyon niya ngayon. Chief cook na siya sa Cruise ship. At ang panganay ko namang apo ay pulis na at ang bunso naman nag aaral pa rin
After two weeks na pagtatalo ng mag-ama nagpasya ang mag-anak na pumunta ng Palawan. Ngunit hindi sumama si Andrea at badtrip pa rin siya sa kaniyang asawa kaya naman si Stevenson lang ang lumipad. Habang si Axel naman ay nasa L.A at dumalaw sa kaniyang nakababatang kapatid na naka stay doon. Ayaw niya munang umuwi ng Mansyon lalo lang silang nagka clash ng kaniyang Daddy. "Kuya, anong ginagawa mo dito?" gulat na gulat na tanong ni Angela ng bumungad sa kaniyang harapan ang kaniyang kuya Axel."Pwede ba bago ko sagutin yang tanong mo papasukin mo muna ako." masungit na sagot nito. Assual wala namang nagbago sa kuya niya lagi na lang masungit na parang laging may dalaw. "Oh! Pwede na akong mag tanong kuya? Naka upo ka na diba. Wala dito sila Mom at Dad kaya bakit ka nandito." "Bakit sila lang ba ang pwede kong puntahan dito. Hindi ba pwedeng bisitahin ang kapatid ko at namiss ko.' aniya."Weh! Plastik mo kuya. Hulaan ko nag away na naman kayo ni Dad. Bakit ba kasi hindi mo na lang pa
Dahil sa ibinalita ni Isay sa kaniya hindi na muling nakatulog si Gina. Aaminin niya may bahagi sa puso niya na nag uudyok para kiligin ng todo. Matagal na rin niya kasing hinahanap ang binata kahit saang social media account ngunit nabigo lamang siya. Simula nang umalis ang pamilya nila dito sa Palawan wala na rin akong nabalitaan tungkol sa kaniya o sa pamilya man niya. I tried to find tito Stevenson's but I was failed. I didn't find his account. Then tinanggap ko na lang din na baka nga hindi talaga kami pwede, sapagkat langit siya at lupa ako. Lumabas ako ng kwarto para puntahan si Kuya Charles at hingiin ang social media account ni Angela, Axel lil-siter, at baka siya alam niya ang account ng kuya niya. Kumatok muna ako bago ako pumasok, kasalukuyang natutulog na ito, marahil pagod talaga sa duty niya sa headquarters. Mahirap nga naman ang trabaho ni kuya na isang pulis na taga pagtanggol ng bayan. They are modern heroes para sa mamamayan. Hiniram ko muna ang laptop niya, dahil
After a long flight..Pasigaw na ginulat ni Regina ang Lolo niya at kapatid na kasalukuyang nasa hardin nila at nanananghalian ng mga oras na 'yon. "Lolo, Isay, nandito na ako." malakas na sigaw niya para marinig ng dalawa. Napatayo ang matanda at napasilip kong sino ang naulinigang boses mula sa labas ng kanilang bakuran, maging si Isay ay napatayo na rin at napatakbo ng makita ang ate Gina niya na may dalang luggage. "Nandito ka na ate," tanong nito kasabay nang pagsalubong na mahigpit na yakap. "Apo, oo, nga kailan ka pa dumating. Bakit hindi ka man lang nag pasabing uuwi ka na pala, nasundo ka sana namin sa airport." tanong ng kaniyang Lolo na naki-yapak na rin sa kanilang dalawang magkapatid."Naku! po lolo, paano pa magiging surpresa kong sasabihin ko po sainyo." wika niya. Wala naman ng naisagot ang lolo sa sinabi nito. Kumalas siya ng yakap ng maalala ang mga pasalubong niya. "Tara na po sa loob." nakangitin aya niya sa lolo niya at kay Isay."Ate, sa amin ba lahat ng 'to?
Two- Years ago..Pinasibat niya ang bagong bagong sasakyan niya na kakabili lang sa California nang minsang dalawin niyang ang kaniyang pamilya doon. Mabilis siyang umakyat ng eroplano. He made sure that he checked over all conditions of the aircraft before his flight. Later on he speech before take off.."Good evening passengers. This is your captain Axel VillaRuiz Forrester speaking. First I'd like to welcome everyone on Flight JQ514. We are currently cruising at an altitude of 33,000 feet at an airspeed of 400 miles per hour. The time is 1:25 pm. The weather looks good and with the tailwind on our side we are expecting to land in London approximately fifteen minutes ahead of schedule. The weather in London is clear and sunny, with a high of 25 degrees for this afternoon. If the weather cooperates we should get a great view of the city as we descend. The cabin crew will be coming around in about twenty minutes to offer you a light snack and beverage, and the inflight movie will beg
15th YEARS LATER..."Son, Happy Graduation." sabay na bati ng mag-asawang Andrea at Stevenson Forrester sa kanilang panganay na anak na si Axel VillaRuiz Forrester, na isang magiting na piloto. Hindi niya nakahiligan ang business kagaya ng kaninga Daddy, mas nagustuhan niyang magpalipad ng eroplano sa himpapawid. Madaming humanga sa batang piloto na kahit baguhan pa lamang ay napakagaling na. "Daddy, Mommy," gulat na wika nito. Buong akala niya kasi hindi makaka balik ng Pilipinas ang magulang gayong may bagong business expansion na naman ang kaniyang Daddy Stevenson sa California na kong saan doon naman kumukuha ng Medisina ang kaniyang nakababatang kapatid na babae na si Angela. Wala ito ngayon sa graduation niya, dahil ayos na mga magulang may kinukuhang residency ito. "Pwede ba kaming mawala sa araw nang pagtatapos mo anak," madamdaming wika ni Andrea sa panganay niyang anak. Simula kasi nang nag-migrate sila sa California, noong nag simulang mag-aral ng med school si Angela na
Matapos ang kasal namin lingid sa kaalaman ko ay nagpabook pala ito nang ticket for three para sa Japan vacation namin. Masayang masaya si Axel nang malaman ito at excited siyang makita ang happy place na tinatawag nila ang DisneyLand. Sakto naman kababa lang nang eroplano at diretso kami sa Forrester Hotel. Hindi na kataka taka sa yaman nang asawa ko marami na siyang branch nang hotel na napatayo at super proud ako sa'kaniya. "Hon, thank you," bulong nito. Nakaupo kami sa sala at nanunuod nang movie. "Para saan naman hon?" tanong ko habang naka hilig ang ulo ko sa balikat nito. "For everything hon. Sa pagsilang kay Axel at baby Angela, sa pagpapakasal sa'akin. Akala ko nga ayaw mo pa. Akala ko din 'di mo ako mahal. At akala ko rin-- 'di ko na siya pinatapos mag salita pa. Tinakpan ko ang bibig niya nang daliri ko. "Ssssh! I love you," sambit ko."I love you more, hon." sagot nito sabay pinugpog ako nang halik sa buong mukha. Kaya naman kiniliti ko siya nang kiniliti kaso maagap s