KINABUKASAN
Dahil sa pagod ko at sama ng nararamdaman tinanghali na ako ng gising at medyo kumakalam na rin ang sikmura ko. Dali-dali akong bumangon para mag ayos ng aking sarili. Napatingin ako sa wall clock na naka sabit sa gilid ng bintana mga around 10:30 a.m na pala, kaya ginugutom na ako.Tulala pa rin ako sa nangyari at hindi ko pa rin lubos maisip na nagawa ko ang kagagahang 'yon.Wala ako sa mood lumabas at parang gusto ko na lang talagang matulog ng matulog buong mag hapon para na rin makalimot ako. Ngunit ayaw tumigil sa pag kalam ng sikmura ko kaya napilitan akong mag check sa mga stocks ko kong ano ang pwede kong lutuin.Wala na pala akong stocks ng food kaya no choice ako kundi mag bihis. Umakyat ako sa taas at kumuha ng damit na susuotin ko. Napili ko ang crop top at skinny jeans. Hindi naman siguro masamang i-suot ko 'yon at sexy naman ako at makinis kaya carry lang. Umikot muna ako sa harap ng salamin para tingnan ang ayos ko at nang makitang wala naman nang problema lumabas na ako ng kwarto at naglakad patungong pintuan, kinuha ko ang stilleto na nakalagay sa shoe rack sa labas ng pintuan.Mabilis kong pina sibat ang sasakyan ko palabas ng subdivision.While on my way, biglang pumasok sa isipan ko na mag-apply nang bagong trabaho. Hindi ako pwedeng mag mukmok na lang ng mag hapon sa bahay at marami akong bills na bayarin.Nakarating ako ng Kingdom Mall at nag hanap kaagad ng mapa park-an ng sasakyan. Medyo matao kasi ngayon kasi sweldo day at dinarayo talaga ang Mall na ito, dahil isa ito sa pinaka malaki at sikat na Mall sa Pilipinas at ang pagkaka alam ko ay ang may-ari nito ay ang namayapang mag-asawa sa isang private plane crash accident 10 years ago. Pumutok ang balitang 'yon, dahil himalang naka ligtas ang unico hijo ng pamilyang Forrester. At ang mga magulang lang nito ang nasawi doon. Ayon pa sa balita, dahil solong anak lang ang lalaki. Sa kaniya pinamana ang lahat ng naiwan ng mag-asawa.Pagpasok ko sa Mall isa isang cheneck ng guard ang mga laman ng shoulder bag ko. Nang matapos na ang mga guard sa pag inspect ay agad naman nila akong pinapasok. Diretso ako sa shopping Mall para mamili ng mga stocks sa bahay. Kumuha ako ng push cart para lalagyan ng mga bibilhin ko. Ilang oras rin ang ginugol ko sa pamimili hanggang sa nag bayad na ako sa cashier gamit ang card ko ulit. Kailangan kong budgetin ang perang naipon ko habang wala pa akong nahahanap na trabaho.Nang matapos ako sa pamimili naisipan ko naman maglakad lakad pa. Napadpad ang mga paa ako sa woman sections at naisipan ko na rin na bumili ng mga bagong blouse ko at kong ano ano pa, ginamit ko ulit ang card ko. Nang mapagod ako naupo ako saglit. Medyo hindi kasi talaga ako nakatulog nang nagdaang gabi sa kaka isip sa nangyari, kahit iwaglit ko sa isipan ko ang lahat ng naganap sa amin ng estrangherong lalaki ay hindi pa rin mawawala sa isip ko ang katunayan na may nangyari sa aming dalawa. And I lost my virginity. Wala naman sa plano ko talaga 'yon, ang gusto ko lang ma experience ang halik na tinatawag nila kaso mas malala pa yata ang experience na nagawa at naranasan ko. Aaminin ko expert ang estranghero sa pagpapaligaya ng isang babae kaya hindi ko maiwasang madarang na lamang sa mga yakap at halik at kakaibang karanasang ipinadama sa akin ng estranghero.Natigil ang pag gunita ko ng tawagin ng pansin ko nang isang staff."Miss, 'yon mga pinamili niyo." wika nito na humahangos at habol ang hininga na patakbo palapit sa akin dala-dala ang mga pinamili ko."Maraming salamat po." wika ko sabay kuha ng inabot niyang eco bag."Walang anuman po ma'am." nakangiting wika nito sabay talikod papalayo sa akin, sinundan ko na lamang nang tingin ang bulto nito na papalayo. Napapangiti na lang akong mag-isa nang maisip na may mga mabuting tao pa rin pala ngayon. Kumuha ako ng push cart para ilagay ang mga pinamili ko at medyo mabigat rin kasi kaya hindi ko ito basta basta mabubuhat. Itinulak ko na ang push cart palabas ng exit ng Mall patungong parking lot kong saan naka park ang sasakyang dala ko. Binuksan ko ang compartment para ilagay ang mga pinamili ko, isinara kong mabuti ang pintuan nito at naglakad na ako patungo sa front seat para mag drive. Mabilis akong sumakay ng kotse at pinasibad na ito.Magta tatlong oras rin ang tinagal bago ako nakauwi ng bahay, nang dahil sa buhol buhol na traffic. Wala naman akong mahanap na short cut kaya nag tiis na lang akong maghintay na umusad ang lahat ng sasakyan na nakaharang sa way ko, dahil sa sa traffic.Pagkarating ko sa bahay diretso ako sa kusina para isa-isa kong isinalansan ang mga pinamili ko na mga kakailanganin ko sa ilang araw. Sana nga lang makahanap na rin kaagad ako ng trabaho. Nang makaramdam ako ng init ng katawan, naisipan ko na ring maligo, dahil pakiramdam ko nang lalagkit ako. Hindi na ako nag abalang kumuha pa ng damit, dahil madami naman akong roba sa comfort room.Habang ako'y nagpapatuyo ng mahaba kong buhok na lagpas hanngang baywang, naupo muna ako saglit sa sofa. Tulala ako sa kawalan hanggang sa pumasok sa isipan ko na mag hanap ng mga jobs advertisements sa social media, halos sa mga socmed na rin naman nagpo post o naghahanap ng mga employees ang mga kumpanya. High-tech na talaga ang panahon ngayon. Hindi tulad dati nang nag-apply siya sa hotel sumuot talaga siya butas ng karayom sa dami ng mga pinagawa sa kaniya ng job instructor at muntikan na siyang sumuko, dahil kahit hindi naman required sa training ang ilang pinag gagawa nito ay hinayaan na lamang niya. Nar'yan ng utusan siya nitong ipag-book ng lalaki o gawing alalay nito. Kong babalikan niya ang masalimuot niyang karanasan noon bago siya ma hired as manager kaya ginawa niya ang lahat para tumagal sa trabaho at inabot nga siya ng 10 years in service at sa isang tao lang mawawalan siya ng trabaho agad-agad.Kinuha niya ang laptop sa ibabaw ng table at binuksan it. Nag check siya ng mga hiring or vacant position ng manager sa mga addam Hanggang sa makita at mabasa niya ang isang adds mula sa FHC Page, ini-stalk niya ang page nito at nakita niya na maganda ang hotel na pag-a-applyan. "Pwede na 'to." usal niya.Hinanap niya ang files ng CV niya sa documents na naka save sa laptop nito sabay send ng kaniyang CV, hindi na siya nagpatumpik tumpik pa. Ayaw niyang aksayahin ang opportunity na binigay sa kaniya.Mabilis na lumipas ang mga oras at pagabi na naman. Nakatunghay siya sa may kalangitan at nagdarasal na sana ang FHC na ang sagot sa kaniyang panalangin. Ilang minuto rin siyang naka tanga sa terrace ng biglang maalalana kailangan niyang asikasuhin ang bago ina-applyan. Pumasok siya sa loob ng kaniyang kwarto at kinuha ang cellphone na nakapatong sa table. Nag log in ako sa social media account at binalikan ang post ng FHC page, sinulat niya sa notes niya ang telephone number nito just incase na kailangananin niya.Itinabi niya na ang cellphone sa ibabaw ng desk niya at nagpahinga, nag dasal siya na sana bukas na bukas rin ay magkaroon ng himala pagka gising niya.Kinaumagahan nagising ako sa ingay ng ringtone nang cellphone ko. Dahil sa antok pa ako pinabayaan ko na lamang mag ring ito sa pag-a-akalang si Tanya lang ang natawag sa akin. Mang aabala lang kasi ito at wala ako sa mood. Napapansin ko nga lately para akong walang gana, hindi naman ako nagda diet. I lost my appetite in a few weeks ago. Iniisip ko na baka lang magkakaroon ako ng dalaw kaya ganito ako.Ipipikit ko pa sanang muli ang mga mata ko kaso hindi ko na mahanap ang tulog na gusto ko kaya napilitan na lang akong bumangon at i-check ang cellphone ko. Pag bukas ko ng cellphone tumambad sa harapan ko ang isang message galing sa unknown number at nang basahin ko ito. "Hi Miss. You are invited to have an interview later at 1:00 p.m, in the position of manager in China Roces Avenue Makati City. Please bring any IDs to prove your identity and just present it to the guard in the lobby area. Thank you so much and see you there.Matapos kong mabasa ang messages, tuwang tuwa ako dahil may interview ako mamaya lang din. Hindi mapag lagyan ang kasiyahang nadarama ko ngayong araw. Thank you God, usal ko.Ginugol ko ang oras ko sa pag jogging at halos nalibot ko na nga ang buong subdivision namin sa tagal ng pag jogging ko. Nang makaramdan ako ng pagod bumalik na rin ako kaagad ng bahay.Sobrang inip na inip ako at gusto ko ng hilahin ang oras para mag alas onse na. Napasandal ako sa sofa pagkatapos kong kumain at hindi ko namalayan na naka idlip pala ako.Halos mapamura ako sa inis, dahil nagising ako ng alas dose ng tanghali. 1 p.m ang interview ko. I have one hour left to prepare myself . Mabilis ang bawat naging pagkilos ko mula sa pag ligo, pag pili ng susuotin at pag bihis maging ang pag apply ng make-up ay ginawa ko ng mabilisan, sapagkat ayaw kong ma-late sa interview at hindi magandang first impression ito kong saka sakali.Mabilis kong pinasibat ang sasakyan ko patungong Makati. Nang makarating ako ng Makati, hinanap ko kaagad ang address na binigay sa akin sa text message. Nang mahanap ko na ito bumaba na ako sa sasakyan ko. Nakatayo na ako sa harap ng FHC, kitang kita ng dalawang mga mata ko ang tayog ng building na ito. Hindi ko maiwasang maisip na siguro ang yaman na nang matandang hukluban na may-ari ng hotel na ito. Pag pasok ko ng looby nagpa assist ako sa guard kong saan ang floor ng mag i-interview sa akin. Nang maituro niya ang floor ka agad naman akong nag pasalamat dito.Sumakay ako ng elevator at namangha ako saaking nakita mga nag gagandahang ilaw at dekorasyon na halatang galing pa sa iba't-ibang panig ng bansa at pawang mga sikat ang nag disenyo at gumawa nito. Napatingin naman ako sa wall design na naka sabit dito at napukaw lalo ng aking atensyon ay ang disenyo na may naka indicate na "Forrester" gawa ito sa wood carving. Biglan sumikdo ang puso ko at hindi ko malaman kong bakit. Ano kayang meron sa surname nito.Kumatok ako sa pintuan at nakarinig ako ng parang may nag-uusap. 'Yong isa ay boses ng babae at 'yong isa naman ay lalaki sa tantya ko mga halos kaedaran ko lang rin naman sila.Hindi na ako nag hintay pa ng tawagin ako nito sa pag-aakalang ayos lang naman, sapagkat ng pihitin ko ang seradura bukas naman pala ito kaya dumiretso na lang ako ng pasok.Naglakad ako patungo sa mga boses na nauulinigan ko. Habang palapit ng palapit ako sa mga boses tila nakakarinig na ako ng kakaibang tunog mula sa babaeng umuungol na tila nasasarapan. "Ooooh! sh*t! Baby." paulit ulit na sambit ng babae.Hindi sinasadyang makita ko ang ginagawa ng mga tao sa loob. Humingi ako ng sorry sa nakita ko. Kaya nagtatakbo ako palabas ng office nito. Nagulat ako at napatanong kong bakit ba kailangan gawin 'yon sa mga gantong lugar.Palabas na ako ng office nang tawagin ng lalaki ang pansin ko. "Miss, wait!" wika niya. Ayoko sanang lumingon at baka makita ko naman ang 'di kanais nais na makita ko.Mabuti na nga lang nakasuot na ito ngayon ng polo shirt, malayo sa hubad nitong katawan.Narinig ko rin na inutusan niyang lumabas muna sandali ang babaeng kalandian niya at inaya niya ako sa loob at pinaupo."Sorry for what happened a while ago. But next time, use the door to knock." bilin nito.Parang kasalanan ko pang nahuli ko silang nagme-make-out ibang klase din 'tong Mr. Forrester's na 'to. Hindi lang manyak, hambog pa. I doubt it kong makatagal ako sa hotel niya. Kong ngayon pa lang bad image na ang nakita ko sa kaniya."Okay sir." mabilis na sagot ko."You must be Miss Andrea Villaruiz and you are applying for the manager position, am I right?" tanong nito habang sinusuri ang buong pagkatao ko, kaya hindi ko maiwasang mailang sa tingin niya sa akin kaya yumuko ako sabay sabi na; " Yes po, sir.""Then upon your background information you are a manager of Melindas Hotel in 10 years of service. May I ask why are you resign and why did you apply here." seryosong tanong nito sa akin kaya napa angat ako ng ulo at biglang nagtama ang mga tingin namin."Yes sir. It's confidential and I am not in the position to discuss this private matter. I hope you'll understand." wika ko. Totoo naman kasi 'yon seryosong dahilan kong bakit ako nag resign sa hotel ng dati kong pinagta trabahuhan. Hindi ko pwedeng sabihin ang totoong dahilan at baka balikan pa ako ng owner."I see. So let's proceed." aniya.Habang patuloy ang pag interview niya sa akin ay hindi pa rin ako mapakali saaking nakita. Napansin naman niyang mukhang 'di ako komportable ng mga oras na 'yon." Forget what you saw a while ago." he said. Natumbok niya ata ang takbo ng isip ko kaya bigla niyang naisingit 'yon sa interview.I simply nodded my head as a sign that is okay for me.Maya-maya lang at muli itong nagsalita. "Miss. Andrea Villaruiz, after our interview. I decided to--"Biglang kumabog ang dibdib ko ng sandaling 'yon, lalo na't binitin niya ang pagsasalita ng biglang mag ring ang cellphone niya. Imbes na sagutin ang tumatawag itinabi niya ang cellphone sa may gilid ng desk nito at hinayaan lang tumunog ng tumunog ang cellphone nito."Sir, hindi niyo po ba sasagutin 'yan, makakapag hintay naman po ako. Baka kasi importante po 'yan." singit ko at sana lang 'di nito masamain ang sinabi ko."It's okay. Not so important naman. I'm sure he will be wait. Anyway, I would like to say that; You're hired and you can start by tomorrow for the position of manager. Congratulations, Miss Andrea." ani nito. Kasabay nang paglahad nito nang kaniyang kaliwang kamay tanda na binabati niya ako. Inabot ko naman kaagad ang kamay ko rito. Nakipag shake hands na din siya saakin at nagulat ako ng biglang pisilin niya ang kamay ko.Medyo naasiwa ako sa ginawa niya kaya sabi ko na lang dito."Sir ang kamay ko po.." Na gets naman agad nito ang nais kong ipahiwatig kaya binitiwan na rin nito ang kamay ko. At bago ako umalis, nagpa salamat ako sakaniya at nagpaalam na rin ako kay Mr. Forrester. He nod his head at binalik muli ang tingin sa laptop nito."Can you close the door, Ms. Andrea. Thank you and see you tomorrow." he asked me politely.Sinara ko na ang pintuan at naglakad na ako palabas ng office nito. Hinanap ko ang elevator para sumakay ako pababa ng ground floor. Nang bumukas ito lumabas na ako at nag dire-diretso patungong lobby palabas ng exit door.Paglabas ko ng building na 'yon hindi ko maipaliwanag ang sayang nadarama ko. Kong kanina ay halong kaba at excitement ngayon ay puro kagalakan na lamang."Thank you God. May trabaho na ulit ako." usal ko. Bago tuluyang lisanin ang building na 'yon.Padabog kong binagsak ang cellphone sa ibabaw ng table ko, sapagkat katatapos ko lang makausap si Draeden over the phone at malaman ang ginawa nito. Medyo sumasakit na talaga ang ulo ko sa pinag gagawa niya sa hotel ko. How can he is so irresponsible. Nagpalit lang naman siya ng manager without asking my permission. Naka ilang manager na ba ang umalis ng dahil sa kagaguhan niya. Siguraduhin niya lang talaga na maayos ang ipinalit niya kundi kalimutan niya ng magkaibigan kami. Nandito ako ngayon sa Chicago, para makipag negotiate sa mga tao rito at para ma expand na rin ang hotel na business ko. Nakausap ko naman lahat ng investors kanina at nakuha ko ang gusto ko sa kanila.Nakaupo ako sa kama nang biglang pumasok sa isipan ko ang babaeng 'yon. Ang babaeng nagpatibok at nagpabilis ng puso ko, hindi dahil sa epekto ng alak na nainom ko ng gabing 'yon. Actually, hindi mawala wala sa isip ko ang babaeng naka one night stand ko at ganon na lamang ang pagtataka ko kong bakit niya ganon kab
Mabilis na lumipas ang bawat mga araw at isang buwan na akong manager sa Forrester Hotel. Day off ko ngayon kaya tinawagan ko si Tanya para sana mag pasama rito sa Mall. Ang tagal niyang sagutin kaya nag iwan na lang ako ng messages. (Beshy, if you can't be busy, just visit me. I miss you and our nonsense conversation.) Pagkatapos kong mag send ng messages dito tinago ko na ang phone ko at nagtungo na ako sa kitchen para kumuha ng maluluto ko. Naka kita ako ng pasta at naisipan ko na lang magluto ng paborito naming dalawa na carbonarra. Hinanda ko na ang mga kailangan na gagamiting rekados sa lulutuin ko. Nang sisimulan ko ng mag gisa ng bawang bigla naman bumaliktad ang sikmura ko nang malanghap ko ito. Kaya pinatay ko muna ang gas stove at naupo sandali. Napaisip rin ako kong ano ba ang nakain ko ngayong araw o kagabi, pero mga usually food lang naman 'yon. Nang makaramdam ako ng nasusuka ako bigla akong tumakbo ng kitchen sink at nag duwal ng nag duwal, ngunit wala naman akong nila
FIVE YEARS LATER STEVENSON "Ladies and gentleman, welcome to the Philippines. We are at Manila Airport. Local time is 7:30 a.m., and the temperature is 27'c." "I'd like to thank you for joining us on this trip, and we are looking forward to seeing you onboard again. Have a great day ahead." I keep calling Draeden on his phone, ang sabi ko pa naman ay sunduin niya ako today. Ano na naman kaya ang ginagawang kababalaghan nito. Huwag sanang makarinig na naman siya ng kong ano anong ungol ngayon at baka hindi niya ma tantya ang kaibigan. Maya-maya pa sinagot na rin niya ang tawag ko. "Hello, buddy anong oras pa lang. Bakit ang aga mong tumawag." tanong nito nahalatang antok pa. Sa inis ko nag end call na lang ako. "Damn it! sakit ka talaga sa ulo Draeden. I try to call Alhea to fetch me at the airport. In a few hour Alhea is here. She kiss my lips. At ginaya ko na siya papunta sa kotse nito. Alhea is my childhood friend and I know she loves me. Pero hindi ko talaga makita ang sarili
ANDREAAnak, tawag ko rito, habang hinahaplos ang buhok nito. Kanina mo pa 'di pinapansin ang Mommy, nagtatampo ka pa rin ba sa'kin?" tanong ko rito. "Alam mo naman na hindi pwede ang gusto mo," nalulungkot kong wika. Imbes na lingunin niya man lang ako, patay malisya lang ito habang nilalaro ang toycar na hawak niya. "Kong pwede ko lang sabihin ang lahat sayo anak," usal ko. Nagpaalam muna ako sa'kaniya na sandali para bumaba. Nilingon naman niya ako kaya napanatag na rin akong iwan siya.Pasakay ako ng elevator ng mahagip ng mga mata ko ang lalaking dumaan sa'king harapan. Nakasuot ito ng pang business suit attire. Guwapo ang lalaki at matipuno ang katawan nito. "Halatang alaga sa gym," sa isip ko.Pumasok na ako sa loob ng elevator, dahil naalala ko ang totoong sadya ko kong bakit ako lumabas ng office. May mga gagawin akong report para sa buwan na ito. Mabilis akong nakarating ng second floor at nagmamadaling kinuha ang mga important documents na kakailanganin ko. Maingat kong si
STEVENSONPala isipan pa rin saakin ang huling napag usapan namin ni Draeden kahapon.Buddy, single mom si Andrea.Single mom...Single mom...Single mom...Ayan ang umuukil ng paulit ulit sa aking isipan. Ayokong mag assume na anak ko ang bata dahil kamukhang kamukha ko siya. At kilala ko ang Mommy niya siya si Andeng ang nakilala ko sa bar five years ago. Hindi ako pweng magkamali, maybe now mas lalo siyang gumanda pa. Pero, hindi maiwawagkit sa aking isipan na siya 'yon.F-ck sumasakit lang ang ulo ko sa kakaisip. Bakit hindi niya ako hinanap, bakit 'di niya sinabi. Ano 'yon, dala ng kalasingan at 'di niya ako maalala.Tinuon ko na lamang ang sarili sa pag re-review ng mga files sa opisina, para makalimutan ko na rin ang mga gumugulo saaking isipan. Pasado alas dose na ng tanghali ng matapos ko ang pagbabasa at pag sign ng mga documents. Nag unat unat muna ako bago tumawag sa intercom. Naisipan ko na lang magpapa deliver muna ng food, dahil wala akong ganang kumain sa labas.Maya-m
I mouthed sorry, but she's keep ignoring me. Iniwas lang nito ang tingin sa'kin at muling tinuon ang mukha sa pagkain at halos magutay na ang steak sa paghiwa hiwa nito. Narinig ko naman na tinanong ito ng kasama niyang staff sa hotel."Hoy, Andrea kong nagsasalita lang yang steak, iiyak na yan sa pag gutay gutay mo." biro ng kasama niya."Wala." rinig kong sambit nito at napatingin sa dako ko. Ang talim nitong makatingin akala mo any time mangangain na ng tao. Nginitian ko lang siya at nag peace sign. Tinapos ko na rin ang pagkain at bumalik na sa 5th floor. Hindi ako mapakali sa inuupuan ko, para akong teenager na may ka LQ, ang masaklap pa hindi ko naman girlfriend. I need to released my stressed. Lumabas ako ng opisina at umakyat ng roof top. Nag sindi ako ng cigarette para mawala ang stressed na nararamdaman. Nang maramdaman kong medyo okay na ako. Napatingin ako sa buwan na nagliliwanag at mga bituin na kumikinang sa kalangitan.Naalala ko tuloy noong kabataan ko at madalas ak
ANDREAHindi muna ako pumasok ng isang araw dahil naiinis akong makita ang pervy na boss ko. Hindi ko pa rin nakakalimutan ang gimawa niya na h.alos napatakbo ako ng biglang hinalikan niya ako. Hindi ko alam anong naisipan noon bakit nagawa niya 'yong ganoong bagay. Bigla na lang kumabog ang dibdib ko at hindi na naging normal ang pag tibok ng puso ko. Aminin ko man o hindi nagustuhan yata ng puso ko ang halik ng boss ko. Pero hindi ang isipan ko. Dapat nga magalit ako dahil ninakawan niya lang naman ako ng halik. Anong karapatan niya para gawin 'yon at anong tingin niya sa'akin pakawalang babae. Malalim ang iniisip ko ng biglang nag ring ang cellphone ko. I saw Tanya's name. Ano naman kaya kailangan ng bruha na 'to sa'akin. Hello, anong meron? tanong ko rito, dahil alam ko naman na 'di naman ito tatawag ng walang dahilan. "Nasaan ka ba? Nandito ako sa house mo may at poging lalaki dito. Manliligaw mo ba?" tanong nito na kinikilig pa. "W-what? paki ulit manliligaw. Paano? e' hindi n
STEVENSONNagpa urgent meeting ako sa mga hotel staff para sa gaganaping Valentine's ball. Taon taon naman may pa ganto ako sa company para makapag relax ang mga staff ko. Inisa isa ko ang bawat department ngunit ang gusto kong makita ay wala. Saan na naman kaya nagsusuot ang babaeng 'yon.Narito na rin ang bestfriend ko at may kasama ito. Saang lupalop niya kaya nakita ang babae. Nag simula na akong mag discuss ng dumating ang kanina ko pa hinahanap. "Good morning sir and every one.." bati nito sabay upo na sa isang vacant seat. Nagpatuloy ako sa pagsasalita. Maraming natuwa lalo na sa prize na 100,000 para sa tatanghaling King & Queen for the night. Sinipat ko naman ang kabuuhan ng babaeng matagal tagal ko ng pinapantasya. Nag iwas naman ako ng tingin ng makitang nakatingin rin pala ito saakin. Nang matapos na ang meeting. Naiwan kaming apat nakita ko naman sinamaan niya ng tingin ang kasama ni Draeden. Hmmm! nagseselos kaya siya sa babae. May relasyon ba sila, bulong ko sa sarili.
"Bakit, guilty ka Gina? Is that true? Are you having an affair with my Dad?? Kaya ba kinali--" Nevermind!! "Think what you want to think, Axel. I'm tired now!" wika ni Gina sabay walk-out sa mag-ama. Hindi niya akalain na ganon ang iisipin ni Axel sa kaniya. Hindi niya lubos maisip na makitid na ang utak nito at ayaw makinig ng paliwanag. Kaya bahala siya, isipin niya ang lahat ng kagaguhan niya tungkol sa akin at simula ngayon kakalimutan ko na siya. I hate you, Axel VillaRuiz-Forrester. Simula ngayon burado ka na sa puso ko." malakas na sigaw ni Gina kasabay nang pagluha niya.Pinunasan niya ang luha sa mga mata at taas noo na naglakad pabalik ng bahay. Naabutan niya pang gising ang lahat. Mukha ng lolo niya na hindi maipinta ng makita siya. "Apo, saan ka nang galing?" tanong ng lolo Igme niya kay Gina."Ahmmm! Dyan lang po sa dalampasigan Lo, nag pahangin para ma refresh po. May panira kasi ng gabi ko." wika ko at sinadya kong lakasan pa ang boses ko para marinig ni Axel na kasal
Nagising si Gina pasado ala singko na nang hapon. Nakatulugan na pala niya ang pag iyak, bakit pa nga ba niya iiyakan ang taong walang isang salita. She remembers that day bago ito lumawas ng Manila he promised to be back after school but he didn't show up. Lumipas ang ilang semestral break hindi na ito bumalik pa. Hanggang sa naka graduate siya ng high school, up to College at nakapag work, walang Axel na bumalik. Pero, kahit ganun pa man inintindi niya na lang ito at umasa na isang araw babalik ito at tutuparin nito ang lahat ng pinangako niya sa kaniya. ***Habang naka upo sila sa malaking tipak na bato. Axel holds her hand and brings it to his heart while saying those words. "Gina, I know that we are young but I know how I felt towards you. Maybe, they say that it was a puppy love or infatuation but for me this is the best thing that could happen to me. I'm glad that I've met you and to know you better. I hope you didn't forget me, even though I went back home." madamdaming wika
"Oh! Gina, apo, nakabalik ka na pala. Halika dito mag bless ka kay sir Stevenson, siguro naman kilala mo pa siya?" tanong ni Lolo Igme sa apo nitong si Gina."Opo, Lo." sagot naman niya sabay bless dito at baling naman kay sir Stevenson at nag bless din."Kailan pa po kayo dumating sir? Sabi na kayo po 'yong nakita ko sa bayan kanina." ani niya."Talaga ba nakita mo ako?" "Opo,""Ay! Mamaya na nga yan usapan niyo at pumasok muna tayo sa loob." singit ni Lolo Igme.Pumasok na silang tatlo sa loob ng sabay sabay."Maupo muna kayo sir, Gina ikuha mo ng maiinom ang ating bisita." utos ni Lolo Igme kay Gina."Opo, Lo." sagot nito at agad namang tumayo para mag tungo sa kusina. Habang naiwan naman ang matanda at si Stevenson."Ang laki na pala ng apo mong si Gina. Saan nga siya ngayon nagta trabaho?" tanong ni Stevenson kay Lolo Igme."Ah! Sa barko siya at bakasyon niya ngayon. Chief cook na siya sa Cruise ship. At ang panganay ko namang apo ay pulis na at ang bunso naman nag aaral pa rin
After two weeks na pagtatalo ng mag-ama nagpasya ang mag-anak na pumunta ng Palawan. Ngunit hindi sumama si Andrea at badtrip pa rin siya sa kaniyang asawa kaya naman si Stevenson lang ang lumipad. Habang si Axel naman ay nasa L.A at dumalaw sa kaniyang nakababatang kapatid na naka stay doon. Ayaw niya munang umuwi ng Mansyon lalo lang silang nagka clash ng kaniyang Daddy. "Kuya, anong ginagawa mo dito?" gulat na gulat na tanong ni Angela ng bumungad sa kaniyang harapan ang kaniyang kuya Axel."Pwede ba bago ko sagutin yang tanong mo papasukin mo muna ako." masungit na sagot nito. Assual wala namang nagbago sa kuya niya lagi na lang masungit na parang laging may dalaw. "Oh! Pwede na akong mag tanong kuya? Naka upo ka na diba. Wala dito sila Mom at Dad kaya bakit ka nandito." "Bakit sila lang ba ang pwede kong puntahan dito. Hindi ba pwedeng bisitahin ang kapatid ko at namiss ko.' aniya."Weh! Plastik mo kuya. Hulaan ko nag away na naman kayo ni Dad. Bakit ba kasi hindi mo na lang pa
Dahil sa ibinalita ni Isay sa kaniya hindi na muling nakatulog si Gina. Aaminin niya may bahagi sa puso niya na nag uudyok para kiligin ng todo. Matagal na rin niya kasing hinahanap ang binata kahit saang social media account ngunit nabigo lamang siya. Simula nang umalis ang pamilya nila dito sa Palawan wala na rin akong nabalitaan tungkol sa kaniya o sa pamilya man niya. I tried to find tito Stevenson's but I was failed. I didn't find his account. Then tinanggap ko na lang din na baka nga hindi talaga kami pwede, sapagkat langit siya at lupa ako. Lumabas ako ng kwarto para puntahan si Kuya Charles at hingiin ang social media account ni Angela, Axel lil-siter, at baka siya alam niya ang account ng kuya niya. Kumatok muna ako bago ako pumasok, kasalukuyang natutulog na ito, marahil pagod talaga sa duty niya sa headquarters. Mahirap nga naman ang trabaho ni kuya na isang pulis na taga pagtanggol ng bayan. They are modern heroes para sa mamamayan. Hiniram ko muna ang laptop niya, dahil
After a long flight..Pasigaw na ginulat ni Regina ang Lolo niya at kapatid na kasalukuyang nasa hardin nila at nanananghalian ng mga oras na 'yon. "Lolo, Isay, nandito na ako." malakas na sigaw niya para marinig ng dalawa. Napatayo ang matanda at napasilip kong sino ang naulinigang boses mula sa labas ng kanilang bakuran, maging si Isay ay napatayo na rin at napatakbo ng makita ang ate Gina niya na may dalang luggage. "Nandito ka na ate," tanong nito kasabay nang pagsalubong na mahigpit na yakap. "Apo, oo, nga kailan ka pa dumating. Bakit hindi ka man lang nag pasabing uuwi ka na pala, nasundo ka sana namin sa airport." tanong ng kaniyang Lolo na naki-yapak na rin sa kanilang dalawang magkapatid."Naku! po lolo, paano pa magiging surpresa kong sasabihin ko po sainyo." wika niya. Wala naman ng naisagot ang lolo sa sinabi nito. Kumalas siya ng yakap ng maalala ang mga pasalubong niya. "Tara na po sa loob." nakangitin aya niya sa lolo niya at kay Isay."Ate, sa amin ba lahat ng 'to?
Two- Years ago..Pinasibat niya ang bagong bagong sasakyan niya na kakabili lang sa California nang minsang dalawin niyang ang kaniyang pamilya doon. Mabilis siyang umakyat ng eroplano. He made sure that he checked over all conditions of the aircraft before his flight. Later on he speech before take off.."Good evening passengers. This is your captain Axel VillaRuiz Forrester speaking. First I'd like to welcome everyone on Flight JQ514. We are currently cruising at an altitude of 33,000 feet at an airspeed of 400 miles per hour. The time is 1:25 pm. The weather looks good and with the tailwind on our side we are expecting to land in London approximately fifteen minutes ahead of schedule. The weather in London is clear and sunny, with a high of 25 degrees for this afternoon. If the weather cooperates we should get a great view of the city as we descend. The cabin crew will be coming around in about twenty minutes to offer you a light snack and beverage, and the inflight movie will beg
15th YEARS LATER..."Son, Happy Graduation." sabay na bati ng mag-asawang Andrea at Stevenson Forrester sa kanilang panganay na anak na si Axel VillaRuiz Forrester, na isang magiting na piloto. Hindi niya nakahiligan ang business kagaya ng kaninga Daddy, mas nagustuhan niyang magpalipad ng eroplano sa himpapawid. Madaming humanga sa batang piloto na kahit baguhan pa lamang ay napakagaling na. "Daddy, Mommy," gulat na wika nito. Buong akala niya kasi hindi makaka balik ng Pilipinas ang magulang gayong may bagong business expansion na naman ang kaniyang Daddy Stevenson sa California na kong saan doon naman kumukuha ng Medisina ang kaniyang nakababatang kapatid na babae na si Angela. Wala ito ngayon sa graduation niya, dahil ayos na mga magulang may kinukuhang residency ito. "Pwede ba kaming mawala sa araw nang pagtatapos mo anak," madamdaming wika ni Andrea sa panganay niyang anak. Simula kasi nang nag-migrate sila sa California, noong nag simulang mag-aral ng med school si Angela na
Matapos ang kasal namin lingid sa kaalaman ko ay nagpabook pala ito nang ticket for three para sa Japan vacation namin. Masayang masaya si Axel nang malaman ito at excited siyang makita ang happy place na tinatawag nila ang DisneyLand. Sakto naman kababa lang nang eroplano at diretso kami sa Forrester Hotel. Hindi na kataka taka sa yaman nang asawa ko marami na siyang branch nang hotel na napatayo at super proud ako sa'kaniya. "Hon, thank you," bulong nito. Nakaupo kami sa sala at nanunuod nang movie. "Para saan naman hon?" tanong ko habang naka hilig ang ulo ko sa balikat nito. "For everything hon. Sa pagsilang kay Axel at baby Angela, sa pagpapakasal sa'akin. Akala ko nga ayaw mo pa. Akala ko din 'di mo ako mahal. At akala ko rin-- 'di ko na siya pinatapos mag salita pa. Tinakpan ko ang bibig niya nang daliri ko. "Ssssh! I love you," sambit ko."I love you more, hon." sagot nito sabay pinugpog ako nang halik sa buong mukha. Kaya naman kiniliti ko siya nang kiniliti kaso maagap s