STEVENSONPala isipan pa rin saakin ang huling napag usapan namin ni Draeden kahapon.Buddy, single mom si Andrea.Single mom...Single mom...Single mom...Ayan ang umuukil ng paulit ulit sa aking isipan. Ayokong mag assume na anak ko ang bata dahil kamukhang kamukha ko siya. At kilala ko ang Mommy niya siya si Andeng ang nakilala ko sa bar five years ago. Hindi ako pweng magkamali, maybe now mas lalo siyang gumanda pa. Pero, hindi maiwawagkit sa aking isipan na siya 'yon.F-ck sumasakit lang ang ulo ko sa kakaisip. Bakit hindi niya ako hinanap, bakit 'di niya sinabi. Ano 'yon, dala ng kalasingan at 'di niya ako maalala.Tinuon ko na lamang ang sarili sa pag re-review ng mga files sa opisina, para makalimutan ko na rin ang mga gumugulo saaking isipan. Pasado alas dose na ng tanghali ng matapos ko ang pagbabasa at pag sign ng mga documents. Nag unat unat muna ako bago tumawag sa intercom. Naisipan ko na lang magpapa deliver muna ng food, dahil wala akong ganang kumain sa labas.Maya-m
I mouthed sorry, but she's keep ignoring me. Iniwas lang nito ang tingin sa'kin at muling tinuon ang mukha sa pagkain at halos magutay na ang steak sa paghiwa hiwa nito. Narinig ko naman na tinanong ito ng kasama niyang staff sa hotel."Hoy, Andrea kong nagsasalita lang yang steak, iiyak na yan sa pag gutay gutay mo." biro ng kasama niya."Wala." rinig kong sambit nito at napatingin sa dako ko. Ang talim nitong makatingin akala mo any time mangangain na ng tao. Nginitian ko lang siya at nag peace sign. Tinapos ko na rin ang pagkain at bumalik na sa 5th floor. Hindi ako mapakali sa inuupuan ko, para akong teenager na may ka LQ, ang masaklap pa hindi ko naman girlfriend. I need to released my stressed. Lumabas ako ng opisina at umakyat ng roof top. Nag sindi ako ng cigarette para mawala ang stressed na nararamdaman. Nang maramdaman kong medyo okay na ako. Napatingin ako sa buwan na nagliliwanag at mga bituin na kumikinang sa kalangitan.Naalala ko tuloy noong kabataan ko at madalas ak
ANDREAHindi muna ako pumasok ng isang araw dahil naiinis akong makita ang pervy na boss ko. Hindi ko pa rin nakakalimutan ang gimawa niya na h.alos napatakbo ako ng biglang hinalikan niya ako. Hindi ko alam anong naisipan noon bakit nagawa niya 'yong ganoong bagay. Bigla na lang kumabog ang dibdib ko at hindi na naging normal ang pag tibok ng puso ko. Aminin ko man o hindi nagustuhan yata ng puso ko ang halik ng boss ko. Pero hindi ang isipan ko. Dapat nga magalit ako dahil ninakawan niya lang naman ako ng halik. Anong karapatan niya para gawin 'yon at anong tingin niya sa'akin pakawalang babae. Malalim ang iniisip ko ng biglang nag ring ang cellphone ko. I saw Tanya's name. Ano naman kaya kailangan ng bruha na 'to sa'akin. Hello, anong meron? tanong ko rito, dahil alam ko naman na 'di naman ito tatawag ng walang dahilan. "Nasaan ka ba? Nandito ako sa house mo may at poging lalaki dito. Manliligaw mo ba?" tanong nito na kinikilig pa. "W-what? paki ulit manliligaw. Paano? e' hindi n
STEVENSONNagpa urgent meeting ako sa mga hotel staff para sa gaganaping Valentine's ball. Taon taon naman may pa ganto ako sa company para makapag relax ang mga staff ko. Inisa isa ko ang bawat department ngunit ang gusto kong makita ay wala. Saan na naman kaya nagsusuot ang babaeng 'yon.Narito na rin ang bestfriend ko at may kasama ito. Saang lupalop niya kaya nakita ang babae. Nag simula na akong mag discuss ng dumating ang kanina ko pa hinahanap. "Good morning sir and every one.." bati nito sabay upo na sa isang vacant seat. Nagpatuloy ako sa pagsasalita. Maraming natuwa lalo na sa prize na 100,000 para sa tatanghaling King & Queen for the night. Sinipat ko naman ang kabuuhan ng babaeng matagal tagal ko ng pinapantasya. Nag iwas naman ako ng tingin ng makitang nakatingin rin pala ito saakin. Nang matapos na ang meeting. Naiwan kaming apat nakita ko naman sinamaan niya ng tingin ang kasama ni Draeden. Hmmm! nagseselos kaya siya sa babae. May relasyon ba sila, bulong ko sa sarili.
Mabilis ko siyang pinasok sa loob ng kotse, gamit ko ngayon ang latest model na BMW 7 Series Sedan worth 5.9 million ang presyo nito. Hinubad ko naman ang coat ko, at ipinasuot rito. "She uttered thank you" sabay kuha ng seat belt at sinuot ito. Binuksan ko na ang engine at pinasibat ito. Sa buong byahe tahimik lamang ito at 'di man lang nagsasalita. Hanggang sa naisipan kong mag play ng music, para naman hindi nakakabagot ang byahe namin. Until I ask her one question. Nakuha ko naman ang atensyon niya. "What is it?" she ask. "It's about your son father. If you don't mind. What is his name." I ask her politely.Natahimik ito saglit. At biglang nagsalita.."His my past, and I won't tell it and I don't want to talk about it, especially my past. Hope you'll understand?" she said. "Yeah! sure" wika ko, pero parang bakit 'di ako convinced sa sagot nito. Hindi namin namalayan nasa tapat na kami ng bahay nito. I stop the engine and help her to unbelt the seatbelt, mukhang may problema
STEVENSONAbala ako sa pag-aayos nang pananghalian namin nila Andrea. Nang mapansin kong pumanhik ito sa taas. Pakiramdam ko naiilang pa rin siya sa'kin. Nawala ang mga tumatakbo sa isipan ko ng kalabitin ako ni Axel."Tito pogi, what are you thinking?" tanong niya sa'kin. "Nothing." tipid na sagot ko at para hindi na rin siya mag tanong pa. Nakakahiya magkuwento sa bata na iniisip ko ang Mommy niya, baka makuwento pa niya ito at nakakahiya. Maya mata bumaba na si Andrea, hindi ko alam bakit bigla akong napatigil sa ginagawa ko. Para siyang anghel na bumaba sa kalangitan naka suot siya ng dress na humahakab sa katawan niya, napaka simple ng ng suot niya kung titingnan pero para sa'kin napaka elegante niyang tingnan. Nawala ang pagpapantasya ko ng sikuhin ako ni Axel. "Tito pogi, why are you staring at my Mom?" tanong nito, siguro nagtataka na rin siya sa ikinikilos ko. "Nothing. Don't mind it." wika ko sabay gulo ng buhok nito."I knew it, nagagandahan ka sa Mommy ko," wika nito at
Pasakay na kami ng elevator at pinauna ko muna siya. Pinindot ko ang parking lot area para diretso na kami sa ibaba. Sa loob ng elevator halos walang nag sasalita saaming dalawa. Ayoko rin naman mauna kaya hinayaan ko na lang. Maya maya tumunog na ang elevator at nauna siyang lumabas, sumunod na lamang ako. Pasakay na sana siya ng kotse niya nang pinigilan ko siya."Bakit po sir?" nagtatakang tanong nito. Habang nakatunghay sa'kin."Wala naman, baka gusto mo lang sa kotse ko na sumakay. Alam kong napagod ka kasi, ayos lang naman sa'king maging driver mo." wika ko. Habang inaantay ang sagot niya."Hindi ho ba nakakahiya sir? at baka anong isipin ng ibang tao saatin kapag nakita nila akong naka sakay sa loob ng kotse mo." pagpapaliwang nito. Pasakay na kami ng elevator at pinauna ko siya. Pinindot ko ang parking lot area para diretso na kami sa ibaba. Sa loob ng elevator halos walang nag sasalita saaming dalawa. Ayoko rin naman mauna kaya hinayaan ko na lang. Maya maya tumunog na ang
ANDREANagising ako na niyuyogyog ni sir ang balikat ko. Hindi ko namalayan na naka tulog pala ako. "Andrea gising nandito na tayo," wika nito. Napabalikwas naman ako ng bangon dahil buong akala ko ay nanaginip lang ako. Inayos ko muna ang sarili ko, para kasi akong nahiya bigla. Hindi ko na ginising si Axel dahil bubuhatin naman niya.Papasok na kami sa loob ng bahay, sinabihan ko siyang ibaba na lamang ito sa sofa kasi medyo mabigat pero gusto niya ipanhik sa itaas, kaya hinayaan ko na lang siya sa gusto niya. Nang mailapag niya sa kama si Axel nag pasalamat ako sa'kaniya. Iniwan ko muna ito at sinamahan ko siya pababa ng hagdan, dahil ihahatid ko na siya sa labas."Salamat sir," wika ko."Wala anuman," tipid na sagot nito."Uuwi ka na ba sir?" tanong ko."H-hindi pa naman, bakit pinapalayas muna ba ako?" nagbibirong tanong niya."Ay! hindi naman sa ganoon sir. Baka lang may naghahanap sa'yo. Asawa mo o girlfriend," tanong ko sa'kaniya."Wala akong girlfriend at mas lalong wala ak
"Bakit, guilty ka Gina? Is that true? Are you having an affair with my Dad?? Kaya ba kinali--" Nevermind!! "Think what you want to think, Axel. I'm tired now!" wika ni Gina sabay walk-out sa mag-ama. Hindi niya akalain na ganon ang iisipin ni Axel sa kaniya. Hindi niya lubos maisip na makitid na ang utak nito at ayaw makinig ng paliwanag. Kaya bahala siya, isipin niya ang lahat ng kagaguhan niya tungkol sa akin at simula ngayon kakalimutan ko na siya. I hate you, Axel VillaRuiz-Forrester. Simula ngayon burado ka na sa puso ko." malakas na sigaw ni Gina kasabay nang pagluha niya.Pinunasan niya ang luha sa mga mata at taas noo na naglakad pabalik ng bahay. Naabutan niya pang gising ang lahat. Mukha ng lolo niya na hindi maipinta ng makita siya. "Apo, saan ka nang galing?" tanong ng lolo Igme niya kay Gina."Ahmmm! Dyan lang po sa dalampasigan Lo, nag pahangin para ma refresh po. May panira kasi ng gabi ko." wika ko at sinadya kong lakasan pa ang boses ko para marinig ni Axel na kasal
Nagising si Gina pasado ala singko na nang hapon. Nakatulugan na pala niya ang pag iyak, bakit pa nga ba niya iiyakan ang taong walang isang salita. She remembers that day bago ito lumawas ng Manila he promised to be back after school but he didn't show up. Lumipas ang ilang semestral break hindi na ito bumalik pa. Hanggang sa naka graduate siya ng high school, up to College at nakapag work, walang Axel na bumalik. Pero, kahit ganun pa man inintindi niya na lang ito at umasa na isang araw babalik ito at tutuparin nito ang lahat ng pinangako niya sa kaniya. ***Habang naka upo sila sa malaking tipak na bato. Axel holds her hand and brings it to his heart while saying those words. "Gina, I know that we are young but I know how I felt towards you. Maybe, they say that it was a puppy love or infatuation but for me this is the best thing that could happen to me. I'm glad that I've met you and to know you better. I hope you didn't forget me, even though I went back home." madamdaming wika
"Oh! Gina, apo, nakabalik ka na pala. Halika dito mag bless ka kay sir Stevenson, siguro naman kilala mo pa siya?" tanong ni Lolo Igme sa apo nitong si Gina."Opo, Lo." sagot naman niya sabay bless dito at baling naman kay sir Stevenson at nag bless din."Kailan pa po kayo dumating sir? Sabi na kayo po 'yong nakita ko sa bayan kanina." ani niya."Talaga ba nakita mo ako?" "Opo,""Ay! Mamaya na nga yan usapan niyo at pumasok muna tayo sa loob." singit ni Lolo Igme.Pumasok na silang tatlo sa loob ng sabay sabay."Maupo muna kayo sir, Gina ikuha mo ng maiinom ang ating bisita." utos ni Lolo Igme kay Gina."Opo, Lo." sagot nito at agad namang tumayo para mag tungo sa kusina. Habang naiwan naman ang matanda at si Stevenson."Ang laki na pala ng apo mong si Gina. Saan nga siya ngayon nagta trabaho?" tanong ni Stevenson kay Lolo Igme."Ah! Sa barko siya at bakasyon niya ngayon. Chief cook na siya sa Cruise ship. At ang panganay ko namang apo ay pulis na at ang bunso naman nag aaral pa rin
After two weeks na pagtatalo ng mag-ama nagpasya ang mag-anak na pumunta ng Palawan. Ngunit hindi sumama si Andrea at badtrip pa rin siya sa kaniyang asawa kaya naman si Stevenson lang ang lumipad. Habang si Axel naman ay nasa L.A at dumalaw sa kaniyang nakababatang kapatid na naka stay doon. Ayaw niya munang umuwi ng Mansyon lalo lang silang nagka clash ng kaniyang Daddy. "Kuya, anong ginagawa mo dito?" gulat na gulat na tanong ni Angela ng bumungad sa kaniyang harapan ang kaniyang kuya Axel."Pwede ba bago ko sagutin yang tanong mo papasukin mo muna ako." masungit na sagot nito. Assual wala namang nagbago sa kuya niya lagi na lang masungit na parang laging may dalaw. "Oh! Pwede na akong mag tanong kuya? Naka upo ka na diba. Wala dito sila Mom at Dad kaya bakit ka nandito." "Bakit sila lang ba ang pwede kong puntahan dito. Hindi ba pwedeng bisitahin ang kapatid ko at namiss ko.' aniya."Weh! Plastik mo kuya. Hulaan ko nag away na naman kayo ni Dad. Bakit ba kasi hindi mo na lang pa
Dahil sa ibinalita ni Isay sa kaniya hindi na muling nakatulog si Gina. Aaminin niya may bahagi sa puso niya na nag uudyok para kiligin ng todo. Matagal na rin niya kasing hinahanap ang binata kahit saang social media account ngunit nabigo lamang siya. Simula nang umalis ang pamilya nila dito sa Palawan wala na rin akong nabalitaan tungkol sa kaniya o sa pamilya man niya. I tried to find tito Stevenson's but I was failed. I didn't find his account. Then tinanggap ko na lang din na baka nga hindi talaga kami pwede, sapagkat langit siya at lupa ako. Lumabas ako ng kwarto para puntahan si Kuya Charles at hingiin ang social media account ni Angela, Axel lil-siter, at baka siya alam niya ang account ng kuya niya. Kumatok muna ako bago ako pumasok, kasalukuyang natutulog na ito, marahil pagod talaga sa duty niya sa headquarters. Mahirap nga naman ang trabaho ni kuya na isang pulis na taga pagtanggol ng bayan. They are modern heroes para sa mamamayan. Hiniram ko muna ang laptop niya, dahil
After a long flight..Pasigaw na ginulat ni Regina ang Lolo niya at kapatid na kasalukuyang nasa hardin nila at nanananghalian ng mga oras na 'yon. "Lolo, Isay, nandito na ako." malakas na sigaw niya para marinig ng dalawa. Napatayo ang matanda at napasilip kong sino ang naulinigang boses mula sa labas ng kanilang bakuran, maging si Isay ay napatayo na rin at napatakbo ng makita ang ate Gina niya na may dalang luggage. "Nandito ka na ate," tanong nito kasabay nang pagsalubong na mahigpit na yakap. "Apo, oo, nga kailan ka pa dumating. Bakit hindi ka man lang nag pasabing uuwi ka na pala, nasundo ka sana namin sa airport." tanong ng kaniyang Lolo na naki-yapak na rin sa kanilang dalawang magkapatid."Naku! po lolo, paano pa magiging surpresa kong sasabihin ko po sainyo." wika niya. Wala naman ng naisagot ang lolo sa sinabi nito. Kumalas siya ng yakap ng maalala ang mga pasalubong niya. "Tara na po sa loob." nakangitin aya niya sa lolo niya at kay Isay."Ate, sa amin ba lahat ng 'to?
Two- Years ago..Pinasibat niya ang bagong bagong sasakyan niya na kakabili lang sa California nang minsang dalawin niyang ang kaniyang pamilya doon. Mabilis siyang umakyat ng eroplano. He made sure that he checked over all conditions of the aircraft before his flight. Later on he speech before take off.."Good evening passengers. This is your captain Axel VillaRuiz Forrester speaking. First I'd like to welcome everyone on Flight JQ514. We are currently cruising at an altitude of 33,000 feet at an airspeed of 400 miles per hour. The time is 1:25 pm. The weather looks good and with the tailwind on our side we are expecting to land in London approximately fifteen minutes ahead of schedule. The weather in London is clear and sunny, with a high of 25 degrees for this afternoon. If the weather cooperates we should get a great view of the city as we descend. The cabin crew will be coming around in about twenty minutes to offer you a light snack and beverage, and the inflight movie will beg
15th YEARS LATER..."Son, Happy Graduation." sabay na bati ng mag-asawang Andrea at Stevenson Forrester sa kanilang panganay na anak na si Axel VillaRuiz Forrester, na isang magiting na piloto. Hindi niya nakahiligan ang business kagaya ng kaninga Daddy, mas nagustuhan niyang magpalipad ng eroplano sa himpapawid. Madaming humanga sa batang piloto na kahit baguhan pa lamang ay napakagaling na. "Daddy, Mommy," gulat na wika nito. Buong akala niya kasi hindi makaka balik ng Pilipinas ang magulang gayong may bagong business expansion na naman ang kaniyang Daddy Stevenson sa California na kong saan doon naman kumukuha ng Medisina ang kaniyang nakababatang kapatid na babae na si Angela. Wala ito ngayon sa graduation niya, dahil ayos na mga magulang may kinukuhang residency ito. "Pwede ba kaming mawala sa araw nang pagtatapos mo anak," madamdaming wika ni Andrea sa panganay niyang anak. Simula kasi nang nag-migrate sila sa California, noong nag simulang mag-aral ng med school si Angela na
Matapos ang kasal namin lingid sa kaalaman ko ay nagpabook pala ito nang ticket for three para sa Japan vacation namin. Masayang masaya si Axel nang malaman ito at excited siyang makita ang happy place na tinatawag nila ang DisneyLand. Sakto naman kababa lang nang eroplano at diretso kami sa Forrester Hotel. Hindi na kataka taka sa yaman nang asawa ko marami na siyang branch nang hotel na napatayo at super proud ako sa'kaniya. "Hon, thank you," bulong nito. Nakaupo kami sa sala at nanunuod nang movie. "Para saan naman hon?" tanong ko habang naka hilig ang ulo ko sa balikat nito. "For everything hon. Sa pagsilang kay Axel at baby Angela, sa pagpapakasal sa'akin. Akala ko nga ayaw mo pa. Akala ko din 'di mo ako mahal. At akala ko rin-- 'di ko na siya pinatapos mag salita pa. Tinakpan ko ang bibig niya nang daliri ko. "Ssssh! I love you," sambit ko."I love you more, hon." sagot nito sabay pinugpog ako nang halik sa buong mukha. Kaya naman kiniliti ko siya nang kiniliti kaso maagap s