Hingal akong nakabalik sa private room na kinaroroonan ng mga kaibigan ko. Napansin naman agad nila ang hitsura ko.
"Oh anong nangyari sa iyo? Bakit parang tinira ka ng sampung kabayo diyan?" tanong ni Meg. Hindi ko man masakyan ang biro niya ay pinilit ko parin maging pormal sa kanya.
Hindi pa rin talaga ako makahinga ng maayos at pakiramdam ko anytime ay pwede akong masundan ni Zadiel dito.
"Sef, ayos ka lang ba?" si Sab naman ang nagtanong. Kita ko rin ang pagtataka sa kanyang mukha.
"A-hhh O-oo, okay lang ako, medyo may nagka rambulan lang sa labas kaya medyo natakot ako." pagdadahilan ko. Bumalik na lang ako sa pagkakaupo, pakiramdam ko ay nawala ang pagkahilo ko dahil sa nangyari.
Naramdaman ko naman na kinublit ako ni Sabrina. "Ayos ka lang ba talaga? Parang hihimatayin ka na kanina pagkapasok mo eh." kunot noong tanong niya. Hindi ko alam kung sasabihin ko sa kaniya ang totoo, knowing Sabrina, pag alam niyang hindi ako nagsasabi ng totoo, kukulitin at kukulitin pa rin niya ako.
"He saw me Sab." bulong ko sa kanya. Kumunot naman ang noo niya. Hindi siguro naintindihan ang sinabi ko. "Si Zadiel." dagdag ko. Halos manlaki ang mata niya sa sinabi ko, hindi naman kami halata ni Hailey at Meg sa kung anong pinag-uusapan namin, may sarili din kase silang agenda kaya hindi alintana sa akin na sabihin kay Sabrina ang nangyari kanina.
"Kilala niya ako Sab, tinawag niya ako sa pangalan ko!" pigil kong sabi sa kanya. "Hindi ko alam pero natatakot talaga ako na makilala niya ako!" Napa-inom agad sa alak na iniabot niya sa akin.
"Okay, relax lang, magagawan ng paraan yan, malalagpasan mo pa rin iyan." pagpapagaan ng loob niya sa akin. "Bakit ba kase hindi ka na lang maging civil sa kanya? Let's just say na, sex lang naman yu'n, hindi big deal say'o, like that di'ba?" napa isip naman ako sa sinabi niya. Bakit nga ba hindi na lang maging gano'n? Balewala lang din naman sa kaniya ang nangyari sa amin, at ako lang talaga ang oa? Siguro nga.
"Yeah, you're right Sab, bakit nga ba ako matatakot? Sabihin nalang natin na pareho lang kaming nangailangan, right?" iyon lang ang tanging narealize ko. Na bakit nga ba ako matatakot na makita siya? Bakit kailangan kong makipag taguan tuwing makakasalubong siya? It's just sex! It's almost 12 in the morning na kami nakauwing magkakaibigan. Nawala ang hilo ko sa nangyari kaya nakapag drive pa ako ng maayos. Hindi ko pwedeng iwan ang sasakyan ko dito dahil dala ni Sab ang kanya. Umuwi ako sa condo ko dahil may pasok na ako sa opisina bukas, wala si Daddy kaya ako ang maaasahan doon. Hindi na ako nag atubili pa at nagderetso na sa banyo para maligo at maglinis ng pangangatawan dahil pakiramadam ko'y nanglalagkit na ako. Nagising ako around 5 AM, nag ayos na ako para pumasok sa trabaho, nagluto lang ako ng bacon at egg. Ito na lang ang kakainin ko ngayong umaga para hindi rin nabibigla ang katawan ko. At ito lang talaga ang alam kong lutuin sa umaga. Tipikal na rin naman to' sa akin.I will always make sure rin na secured lahat ang gamit ko dito sa condo bago ako umalis, even the passcode of my door. May personal key rin ako nito para na rin double secured, kahit kase condo na, nanakawan pa rin, kaya mas mabuti na ang sigurado.At bilang isang anak ng CEO, kailangang imaintain ang kaayusan ng kompanya at palaging responsable sa lahat ng bagay kaya naman maaga akong nakarating sa kompanya. Kahit maaga rin akong nakakarating dito ay hindi ko pa rin talaga inaasahang maaga rin magsipasukan ang mga empleyado dito. Na tila ba mapapagalitan sila kapag hindi sila umaga ng pagpasok. Well, hindi naman ganoon kahigpit dito sa kompanya. As long as walang importanteng dapat ayusin, malaya ang mga empleyado sa mga gusto nilang gawin."Good morning Miss Seferene." pagbati ng mga empleyado dito sa akin. Nginingitian ko lang naman sila bilang response, baka isipin nila na napaka sungit ko kahit hindi naman iyon totoo.Nagtungo na ako sa opisina ko at binuksan ang loptop ko para tingnan ang inventory ng nakaraang buwan. Patapos na rin kase ang buwan ilang araw na lang ang dadaan, kakailanganin ko na ulit ayusin ang kinikita ng kompanya for this month.
"Miss, good morning po, papipirmahan ko lang po sana itong project na gagawin sa isang Province, pa aprove na lang po." sabay ngiti sa akin, siguro sa HR siya naka assign, hindi ko rin naman halos kilala ang mga empleyado dito. Pinirmahan ko naman agad iyon dahil mukhang pirma ko na lang ang wala na dapat si Dad ang pipirma pero wala pa naman siya dito kaya ako ang naatasan. It's my responsibility too."Aneth, pwede bang paki dalhan ako ng tanghalian dito sa opisina ko? Adobo is okay, thank you!"Halos mapagod din pala itong trabahong ito, gustuhin man ni Mommy na ipasok ako sa pag momodelo, hindi pa niya magawa dahil walang makakatulong si Daddy sa pagpapatakbo ng kompanya, dahil ang tagapag mana ay nag-aaral pa. Sana lang talaga ayusin ni Sevi ang pag-aaral niya, dahil kung hindi, ewan ko na lang talaga! I want to pursue my modeling career kaya sana naman tapusin na niya agad ang pag-aaral niya! Kung pepwede nga lang sana yun!Hindi rin nagtagal ay dumating ang pagkain ko. Sobrang nagutom na rin talaga ako. Nagpasalamat naman ako kay Leth, personal assistant siya dito matagal na, kaya naman saludo din ako sa dedikasyon niya sa pamilya ko. Ewan ko nga kung may balak pa siyang umalis dito kung may mas magandang mai-ooffer sa kanya.
Natapos ako sa tanghalian at bumalik na rin agad sa trabaho. Pagsapit ng hapon ay nagpaalam na ako sa mga empleyado. Nasa parking lot na ako nang tumunog ang phone ko. And it's from Mom.
"Yes Mommy?" "Nasa opisina ka ba ngayon?" tanong niya sa akin."Pauwi na ako actually, why?" "Oh i forgot to tell you na pauwi na kami ngayon ng Dad mo." "Akala ko ba matatagalan pa kayo diyan?" "Hindi na, nasarado na namin ang deal at tapos na rin ang conference meeting na dinaluhan namin ng Daddy mo, kaya yo'n.""That's great Mom! well, see you soon, si Sevi nasa bahay pa, next week pa yata daw ang uwi niya.""Oh Yes, that's right, because on Wednesday we have an event to attend to, gaya ng sabi namin ng Daddy mo say'o, kung naalala mo pa."
"Ow, i still remember Mom, i'll go there naman, you don't have to worry about that." "That's good, dapat lang! Malaking event iyon kaya dapat kompleto tayo.""Okay Mom, sege na po. I have to go now, i'll stay to my condo, i need to go to the gym pa kase." pagpapaalam ko sa kanya."Okay, take care always Seferene, dahan-dahan sa pag drive." habilin niya."Sure Mom" at binaba ko na rin ang tawag at pumasok sa sasakyan ko. Pagkarating ko sa condo ay nagpalit ako ng damit, hindi na muna ako naligo dahil mag g-gym ako mamaya, it's better if i go there around 7 PM, so i decided to lay on my bed muna and then i try watching some movies in Netflix. Sasayangin ko na lang muna ang oras. Kahit walang hilig sa panunuod ay ginawa ko na lang.At exactly 6:30 naman ay inaayos ko na ang gym bag ko, malapit lang naman dito ang gym, nasa may 17th floor lang naman kaya hindi na problema sa akin iyon.
Pagkarating ko sa gym ay marami na rin ang nag wo-work out. Lumapit agad sa akin ang instructor ko para iassist ako sa mga gagawin ko ngayon. He ask me to do a push up. To gain my abs daw. Mas maganda pa rin daw kung may kaunting abs ang mga babae kaya naman sinunod ko na lang siya.Sa kalagitnaan naman ng ginagawa ko ay may kararating lang na customer at saktong nilapitan ito ng instructor ko. Hindi ko na pinansin ang pinag uusapan nila at tinuloy na lang ang ginagawa ko. Napatigil lang ako nang lumapit sila pareho sa gawi ko. Para naman akong mabibilaukan sa nakita ko! Hindi pa ako nakakabawi ng tingin ay nagsalita na ang instructor ko."Miss Dezaga, this is Mr. Zadiel Remejo, mas maganda siguro kung kikilalanin niyo rin ang isa't isa para sabay ko na lang kayo iinstruct sa mga gagawin niyo." pagpapaliwanag naman niya. Nanatili akong nakatingin sa lalaki at napaawang ng kunti ang labi.
"Hi Miss Dezaga." nakangiting pagbati sa akin ni Zadiel. Hindi ko alam kung kukunin ko ba ang kamay niyang nakalahad o huwag na lang, pero kinuha ko pa rin iyon at nagpakilala.
"Seferene Dezaga, nice to meet you." pormal kong saad. Hindi niya agad binitawan ang kamay ko at tinitigan pa muna ako. Ako na lang ang nagbawi ng kamay ko at sabay ngiting tinalikuran sila.
What a very nice day Seferene? You meet him again! You can't hide anymore!
Hindi man komportable ay nagpatuloy pa rin ako sa pag- e'exercise. Mabilis ko naman nasusunod ang mga sinasabi ng instructor sa amin, ewan ko lang sa kasama ko na wala na yatang ginawa kung hindi tingnan ang mga kilos ko. Medyo ilang man ay hindi ko na lang pinansin. What did he want? "Okay Miss Dezaga and Mr. Remejo, dito na lang muna natin tapusin ang work out, mukhang nakuha niyo naman agad pareho ang mga pattern. Good job for today! baka next time kaya niyo nang gawin ito without my help." pagbibiro niya at ngumiti naman ako sa kanya at nagpasalamat. "Thank you for this Zaggie, madami akong natutunan today." pagpapasalamat ni Zadiel sa instructor namin. "Nako! As if naman ngayon ka lang nag-gym pero, thank you rin Mr. Remejo sa pagtitiwala, anytime! you can count on me, huwag lang Sunday!" sabay naman tumawa ang dalawa. Hindi naman na akong nag atubiling magsalita pa
Sevi texted me that they already in the venue. Samantalang ako ay papunta pa lang. Nag aalala na masyado si Mommy na baka hindi ako sumipot. Pagsisisihan ko pa nga daw kapag nangyari iyon. As if naman makaka urong pa ako sa event na ito! Minsan lang naman ito mangyari sa buhay ni Dad kaya pagbibigyan ko na."Yes, i'm on my way na. Masyado lang praning yan si Mommy, akala mo naman hindi talaga ako dadalo. Nag 'oo' na nga ako kagabi diba?" masyado kasing mga oa!"Oo nga Ate, alam ko. Pero syempre, can you make it fast naman? Parang hindi kasi mapakali si Mommy, ayaw sigurong mapahiya." napahalakhak naman siya sa sinabi."Ok fine. On the way na ako. Ibababa ko na, nagmamaneho ako." paalam ko naman sa kaniya."Okay, take care. We'll wait for you here." at pinatay niya na ang tawag.Wala naman problema sa akin kung a-attend ako sa event. Ang inaalala ko lang talaga a
Hindi na siguro alam nina Daddy kung nasaan na ako naparoon. Basta iniwan ko lang si Zadiel doon ngunit alam ko naman'g nakasunod siya sakin. Dumeretso ako sa parking lot at huminga ng malalim ng makarating doon. Hindi pa ako humaharap sa gawi niya dahil alam kong anytime ay baka himatayin ako dito mismo sa kinatatayuan ko! Nang gumaan na ang pakiramdam ko ay saka lamang ako lumingon sa kanya at ngumiti ng pagkatamis-tamis. "So what about that night?" tanong ko sa kaniya na hindi pinapahalata ang kaba. Nanantya naman ang tingin niya sa akin. Hindi alam ang sasabihin. This is what you want right Zadiel? Bakit parang ngayon hindi mo masabi ang gusto mong sabihin? "Look, kung tungkol ito sa nangyari sa atin noong gabing iyon, wala na iyon sa akin. It's jus-t sex! Pareho lang naman nating kailangan yun?" nagkataon pang nautal ako sa salita ko! "K
Naghintay pa ako ng ilang minuto bago ako makatanggap ng text. Agad ko naman binuksan ito at nangunot ang noo sa nabasa. Unknown number: It's me. Si Sabrina nga? Magrereply na ulit sana ako sa kaniya nang bigla ulit akong makatanggap galing din sa parehong numero. Unknown number: I'ts Zadiel, Sef. Para naman'g nabilaukan ako sa nabasa! Ano? Why did he text me? Paano niya nalaman na may sakit ako? And how did he know my fucking number? Wala naman sigurong magbibigay ng number ko sa kaniya diba? Or maybe Severino! Malalagot talaga sa akin ang lalakin'g yan! Nagreply na naman ako sa kanya! Me: Where did you get my number? Agad naman siyang nagreply! Kung kanina pinaghintay niya ako sa reply niya, ngayon naman ay parang naghihintayin na kami sa reply namin sa isa't isa!
Tuloy lang ang araw ko sa pagtatrabaho. Hindi na rin alintana ang pagod sa akin. Hindi ko naman nakalimutan kumain. Gaya ng dati ay nagpadala na lang ako ng makakain para sa tanghalian dahil madami pa akong tinatapos na trabaho. Natambakan kasi ako simula nu'ng umabsent ako kahapon. Wala naman'g ibang magaasikaso nito.Pahapon na rin ay agad na akong umalis sa opisina. Madali kong natapos ang trabaho sa ngayon. Nasalubong ko naman si Daddy sa elevator. Siguro ay pupunta na rin sa opisina niya."How are you feeling anak? Mabuti na ba ang pakiramdam mo?" tanong niya sa akin."Okay naman na Dad, as you can see. Dahil kung hindi ay baka hindi naman ako pumasok ngayon sa opisina, di'ba?""Silly, I know it! I just want to make sure. Ayaw lang namin ng Mommy mo na mapaano ka." napangiti naman ako sa sinabi ni Dad. I know that he's concern and over protective with me. Kahit nama
"Dad, kahit 3 days lang." kausap ko si Daddy sa telepono habang kumakain ako ng umagahan."Okay, fine. Basta huwag kang magtatagal do'n. Bakit kasi hindi mo na lang patapusin ang buwan bago ka magbakasyon?""Oo nga noh?""Yes Seferene. Para hindi ka na rin mabitin sa bakasyon mo. I know you want to unwind. Hindi naman kita pinipigilan sa gusto mo.""Okay! Thank you Daddy! Tatapusin ko na lang muna ang trabaho ko.""Okay." iyo'n ang huling usapan namin ni Daddy. Nagpaalam ako sa kaniya kung pe'pwede ay magbakasyon ako ng ilang araw. Ito naman ang matagal ko nang binabalak. Masyado na akong lulong sa trabaho kaya naman I just want to give time to myself.Tinapos ko lang ang pagkain ko at umalis na ng condo. Ganoon pa rin ang takbo ng araw ko. Papasok ng opisina, magtatrabaho, kakain ng lunch, sasayangin ang
Nang tumigil ang kotse sa isang napakalaking bahay ay mas lalong bumilis ang tibok ng dibdib ko. Nandito na ba kami? Bakit parang ang bilis naman? Hindi pa man lang yata ako nakakapag isip ng pwede kong sabihin kung sakaling magkita na kami nina Tito sa loob.Naramdaman kong inalis ni Zadiel ang seatbelt niya. Tumingin siya sa akin at ganoon din ako. Hindi pa ako mapalagay nang akma na siyang lalabas ng sasakyan."Sa-ndali lang Zadiel, dito na ba tayo?" tanong ko sa kaniya kahit obvious naman na."Yeah, ito ang bahay namin. Halika na. Hinihintay na tayo nina Mommy sa loob.""Alam ba nila na may kasama ka? At ako iyon?" kabado ko pa rin'g tanong."Sinabi ko na kasama ka, kaya huwag kang mag-alala. You have me." Kumindat pa siya at tuluyan nang bumaba ng kotse.Pinagbuksan niya ako ng pintuan at bumaba na ako. Wala nang atrasan to'! Naan
Hindi ko na namalayan na dinadala na pala ako ni Zadiel papasok ng condo nang hindi pa rin binibitawan ang halik. Nang maramdaman kong isinandal niya ako sa semento ay lalong nag init ang pakiramdam ko. This is new for me. Noong unang ginawa namin ito ay hindi ko alam ang buong nangyayari at kung ano ang totoong pakiramdam. Pero itong ngayon, hindi ko maintindihan ang mararamdaman. Parang dinadala ako sa langit sa bawat halik niyang dumadampi sa balikat ko.Hindi ko na alam kung anong dapat ko pang gawin sa mga ipinapadama niya sa akin!I moaned when he reach my breast. Parang hirap na hirap akong huminga ng maramdaman ko ang sarap sa ginagawa niya."Ahhhh" hindi ko mapigilang lumabas ang salitang iyon na kanina ko pa pinipigilan. Unti unti niyang kinalas ang pagkakatali ng dress ko at unti-unti rin itong binaba. Hindi niya pa rin inaalis ang halik niya sa katawan ko. Nakapikit lang ako habang hinahayaa
I was busy looking at my daughter while hard trying to tie her hair. Nandito kami ngayon sa kwarto habang hinihintay namin ang mag-aayos sa amin para sa gaganaping kasal namin ni Zadiel. This is the day that me and Zadiel will become as one. Hindi parin kami nagkikita simula kahapon dahil kasabihan na hindi raw maaari ang ganoon. Baka daw hindi pa matuloy ang kasal! As if naman marami pang naniniwala don'. Nasa tao narin naman iyon kung hindi nila itutuloy ang kasal. Basta kami ni Zadiel, mahal namin ang isa't-isa.Napatingin ako sa pinto nang biglang bumukas iyon. Masayang mukha ng babae ang pumasok dito sa aking silid."Hi Ma'am Seferene, ako po iyong make up artist na mag-aayos sa inyo ng anak niyo. Ako po ang pinadala dito ng mommy niyo." magalang niyang sabi sa akin habang inihahanda ang mga gagamitin para maayusan kami."Uhh right. Kanina ka parin namin hinihintay eh."
This will be the last chapter of this story. To all readers who reads the story of Zadiel and Seferene, I am very thankful to you all. Maraming salamat sa mga sumuporta at susuporta pa sa storyang ito. It might be this not your ideal story, but all along I am sincerely thankful to all of you. Sana basahin niyo parin ang kwentong ito hanggang sa katapusan!I love you Aleeeeys! ♥️ZADIEL JEREZON MERCADO REMEJOI want to fucking go home! I'm so tired being here! Being with her! Hindi ko alam kung bakit aabot kami sa ganito ni Sheena. Ni minsan hindi ko naramdaman na mararamdaman ko ito sa kanya. Wala na iyong saya, wala na iyong sigla, wala narin pati pagmamahal ko sa kanya. Alam kong isang kagaguhan ang lahat p
Maayos kaming nagpaalam sa mga magulang ko ganoon din kayna Lola Aurora at Lolo Mario. Hindi nila mapigilang mapaiyak dahil hindi manlang daw nila makakasama ng matagal ang kanilang apo. Pero nangako naman akong dadalawin sila sa probinsya para mabisita sila doon, dahil matagal narin na pahanon na hindi ako nakakapunta sa probinsya nila.Tahimik lang ako sa kotse at tanging pag-uusap lang ng mag-ama ang naririnig ko. Hinayaan ko nalang silang dalawang mag-usap, at ng mas makilala din naman ni Zadiel ang anak niya. Pero sa palagay ko naman ay madali silang magkakasundo."You're a model daddy?!" hindi makapaniwalang tanong ni Lea sa ama niya, kahit si Zadiel hindi makayanan ang kakulitan at kadaldalan ng anak niya!Humaklahak muna siya bago sumagot. "Yes baby.""Wow! Mommy is also a model daddy! She'd always wear a different clothes everytime she has a fashion show!"Hindi ko alam kung alam ni Zadiel na pumasok ako
Maaga akong gumising upang tulungan sina Ate Ana at manang sa pagluluto. Sa loob ng pitong taon na pananatili ko sa London ay nakasanayan ko narin magluto dahil narin kay Lola Ellen at lolo na tinuturuan ako. Hindi man ako masasabing magaling talaga pagdating sa pagluluto ay pinag-bubutihan ko naman.Kahit sina Lola Aurora ay hindi ako pinapayagan na magluto kesyo kinakailangan daw ay ako ang pagsilbihan nila. Pero hindi ako pumayag na ganoon nga ang maging sistema. Hindi naman kami iba sa isa't-isa para magturingan kami ng ganoon.Alas-singko palang ng umaga ng madatnan ko sila Ate Ana na nag-aasikaso sa kusina kaya hindi na ako nag-abala pang mag-ayos ng sarili. Tulog pa silang lahat at alam kong maya-maya lang ay gigising narin. Mamaya ko nalang pupuntahan ang anak ko sa kanyang silid."Naku naman Sefe sinabi na nga namin na kaya na namin tong' pagluluto, mabuti pa'y umakyat ka nalang muna sa taas at magpahinga pa." natawa naman ako sa inast
Hindi alam ni Zadiel kung makakaalis pa ba siya dahil pilit siyang hinahapit ng kanyang anak. Kung hindi ko pa sinabi na may kailangang ayusin ang daddy niya, hindi niya talaga paaalisin."It's your decision anak, malaki ka na. Wala na rin naman kaming magagawa kung ano ang magiging plano mo. Basta palagi kaming susuporta sa kung anong desisyon mo." si daddy habang nag-uusap usap kami tungkol sa sinabi ni Zadiel. Pinaliwanag ko sa kanila ang desisyon ni Zadiel at ito ang tanging sagot nila sa akin."Sef, matagal na namin alam ng daddy mo na walang pamilya si Zadiel, hindi na namin sinabi iyon sa'yo dahil wala kami sa lugar. Because in the first place, it's your problem. Kung ano man ang hindi niyo pagkakaunawaan ni Zadiel labas na kami doon, kahit minsan ay nagalit kami kay Zediel. At ngayon naman na maayos na ang lahat para sa inyong dalawa, hahayaan ka na namin ng daddy mo na magdesisyon. You deserve happiness anak, at piliin mo kung ano a
Mabilis din akong umuwi matapos ang interaksyon namin ni Zadiel. Hindi siguro madali sa kanya na malaman na may anak kami, pero sana naman huwag niyang maisipan na itanggi ang anak niya. Alam ko naman na nagulat din siya sa mga nangyari kaya ganoon nalang ang naging reaksyon niya. Hahayaan ko nalang munang makapag isip-isip siya at saka ko nalang ipapaliwanag sa kanya ang lahat. Ang dapat ko ngayong makausap ay ang aking anak."Mommy!" patakbo at pasigaw na salubong sa akin ng anak ko."Kanina ka pa talaga hinihintay ng bata na yan, hindi na mapakali. Nag-tanghalian ka na ba Seferene? At ipaghahanda kita.""Sige po La."Umibis narin naman si lola upang talikuran ako. Humarap ako sa aking anak na nakapulupot parin ang mga braso sa aking binti."Di'ba sabi ni mommy na mabilis lang ako? Dapat hindi ka umiiyak dahil kasama mo naman sina Lola at babalik din ako.""I'm sorry Mommy, I can't stop thi
Gulong-gulo ang isipan ko dahil sa mga nalaman at narinig mula kay Zadiel. Paano nangyari yun? Umalis ako dito na ang alam ko ay anak niya ang dinadala ni Sheena."W-what? I can't believe you Zadiel, kung ginagawa mo lang ito para magkabalikan tay----""Totoo lahat ang sinasabi ko! Sheenly is not my daughter. Kaya kong ipaliwanag sa'yo lahat basta bigyan mo lang ako ng pagkakataon na pakinggan mo."Kitang-kita ang pagmamaka-awa sa kanyang mga mata. Hindi ko alam kung paniniwalaan ko siya tungkol dito. O baka ginagawa niya lang ito dahil gusto niyang magkabalikan pa kami! Pero wala naman masama kung pakikinggan ko siya. Baka ngayon, kaya ko na siyang pakinggan sa mga eksplenasyon niya."Okay, I'll listen."Nakita kong gumaan ang paghinga niya at nagningning ang mga mata.Umupo ako sa mahabang sofa upang doon siya pakinggan sa kanyang pagpapaliwanag. Humarap ako sa kanya upang
Hinayaan ko lang na magpahinga si Zadiel sa aking condo. Hindi ko alam kung alam niya ang mga sinasabi at ginagawa niya kanina. At kung alam niyang nandirito siya sa condo ko. Mag-tatanghali palang at bakit naisipan niyang maglasing? Isa lang talaga ang naiisip ko, siguro nag-away sila ni Sheena. Hindi ako basta-basta maniniwala sa sinabi niya sa akin kanina. Kahit pakiramdam ko ay may kakaiba akong naramdaman sa sinabi niyang iyon."Hello lola? Ano pong ginagawa ni Zellea diyan?" tinawagan ko muna sina lola dahil hindi pa ako nakakauwi ng bahay."Okay lang naman siya dito apo, heto at naglalaro sila ng lolo mo dito. Anong oras ka ba uuwi? Ang mommy at daddy mo ay wala parin baka daw mahuli sila sa pag-uwi.""Ahm hindi ko pa po alam kung anong oras ako uuwi lola eh, pwede po bang pakibantayan nalang si Zellea hanggat wala pa po ako? At kung sakaling mauna sa akin sina Mommy at ang kapatid ko, paki-sabi po na nasa condo a
Nang kinaumagahan ay nagbalak akong bumisita sa kompanya. Matagal na panahon na hindi ko na napupuntahan iyon. Sa palagay ko naman ay karamihan sa mga empleyado noon ay nandoon parin."Mommy can I come with you please?" pamimilit sa akin ng anak ko.Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya na hindi siya pwedeng sumama sa akin. Maraming makiki-intriga kung sakaling makita siya ng maraming tao. Paniguradong maraming haka-haka na naman ang lalabas kapag nakita nila ang anak ko."Ahm baby, I take you some time. Babalik din naman agad ako. Sina Lola Aurora muna ang magbabantay sa'yo dito okay? Just wait for me here. I'll be quick.""But I want to see Papa's company Mommy!""Zellea huwag nang makulit okay?""But Mom---""I'll be back promise. I love you baby! Huwag masyado magpapa saway kayna Lola ah?" hinalikan ko nalang siya sa pisngi at dali-daling lumabas ng bahay. Mas la