LIKE
Hindi nagtagal, bumalik si Rhian dala ang kahon ng gamot at maingat na pinahiran ng gamot ang kamay ni Rain. Napakabait ni Rain sa buong proseso. Kahit na masakit, nagtiis siya, sa tuwing papahiran ni tita ganda ang kanyang sugat, napapapitlag lamang siya ng bahagya. Napakabuti talaga ni tita ganda… ito na ang pinakabait na babae na nakilala niya. Pagkatapos maglagay ng gamot, umupo si Rhian sa tabi ni Rain. Sadyang ibinigay ni Rio ang kanyang upuan at umupo sa tabi ni Zack, bitbit ang kanyang baso na may laman na juice. "Si tita na ang magsusubo sa'yo, okay lang ba?" tanong ni Rhian kay Rain. Siyempre, hindi tumanggi si Rain at masiglang tumango. Gustong-gusto niya kapag tina-trato siya ni tita ganda ng ganito. Ngumiti si Rhian at sinimulang pakainin ang anak ni Zack. Dahil sinusubuan siya ni tita ganda, biglang bumalik ang gana ni Rain sa pagkain. Magana siyang kumakain habang nakatitig sa magandang mukha ng mommy ng kambal. Anuman ang isubo sa kanya nito ay magana ni
Nang makita ni Zian na kinakain ni Daddy ang pagkaing kinuha ng kanyang kapatid, bahagyang nagliwanag ang kanyang mga mata, at sinubukan niyang kumuha ng piraso ng pagkain para sa ama. Hindi siya masyadong nag-isip, kumuha lang siya ng piraso ng pagkain mula sa plato sa harap niya gamit ang tinidor, at pagkatapos ay tumitig siya sa lalaki nang may inaasam. Nakita ni Zack na kumikilos ang isa pang bata, akala niya ay pinahihirapan siya nitong muli sa pag-aakala na celery na naman ang kukunin nito, pero nakita niyang basta lang ito kumuha ng pagkain mula sa malapit. Bahagya siyang natigilan, at nang matauhan siya, ngumiti siya sa paslit, "Salamat, dapat kumain ka rin nang marami." Pagkatapos sabihin ito, kumuha rin si Zack ng piraso ng pagkain para sa bata a inilagay sa plato nito. Naalala pa niya ang mga pagkaing hindi gusto ng bata kanina, kaya sadyang iniwasan niya ang mga ito. Nanlaki ang mga mata ni Zian sa pagkabigla, "Salamat po, Tito! Kakain ako ng marami!" Masayang sag
Nagkatinginan ang tatlong bata, ibinaba ang Lego na hawak nila, tumayo, at sabay-sabay na tumakbo papunta sa kusina. "Mommy, anong nangyari?" Tanong ni Rio ng may pag aalala na nakalarawan sa mukha. “Nasaktan ka ba, mommy?” Tanong naman ni Zian, katulad ng kanyang kambal, nag aalala din siya sa kanilang ina. Dahan-dahang bumalik sa wisyo si Rhian, at nang makita ang dalawang bata sa harap niya, lalo siyang nakaramdam ng kaba. Ibinaba niya ang kanyang mga mata at pilit na pinigilan ang sarili ipakita sa dalawa ang takot na namuo sa kanyang puso. Ngumiti siya at umiling sa kanila, "Wala ito, nadulas lang ang plato sa kamay ni Mommy kaya nabasag ang pinggan. Huwag kayong pumasok, may mga basag na salamin sa sahig, baka masugatan kayo.” Matapos niyang sabihin iyon, dumukwang siya na parang walang nangyari upang pulutin ang mga basag na salamin. Ngunit ang kanyang isip ay magulo pa rin, at medyo natulala siya habang pinupulot ang mga basag na piraso ng salamin. Nakatayo si Zack sa lik
Pagdating sa sala, napilitang maupo si Rhian sa sofa. Ang tatlong bata ay sumunod sa kanya at umupo sa tabi niya, tinitingnan ang kanyang mga daliri na nakabalot sa panyo, habang puno ng pag-aalala ang kanilang mata. Naghahalungkat si Zack ng gamot sa sala sa kahon na binaba ni Rhian kanina sa sala. Sa wakas, bumaba si Rio mula sa sofa, kinuha ang kahon ng gamot mula sa ilalim ng TV cabinet, at iniabot ito sa kanya. Hinaplos ni Zack ang ulo ng bata, saka siya tumabi kay Rhian dala ang box ng gamot. Nagbigay-daan ang mga bata para sa kanya. Umupo ang lalaki sa tabi ni Rhian na walang ekspresyon sa mukha, ngunit kahit may mabigat na presensya sa paligid niya, banayad naman ang kanyang mga galaw. Ibinaba ni Rhian ang kanyang mga mata, tinitigan si Zack ng ilang segundo, ngunit hindi niya nakaya na pakatitigan ito ng matagal, agad na iniwas niya ang kanyang tingin, binaling niya ang kanyang mata sa sahig at pilit na pinakalma ang mabilis na pagkabog ng kanyang puso. Kung ipagpapatu
Nang makita ni Rhian na mabilis pumayag si Alicia, nakahinga siya ng maliwag. Hanggang ngayon ay iniisip pa rin niya kung saan makakahanap ng angkop na yaya, ngunit hindi niya inasahan na magiging ganoon kadali ang paghahanap niya. “Kung ganoon, bumalik ka bukas ng umaga. Maghahanda ako ng contract para makapagsimula ka na agad. Tingnan mo na lang ito bukas. Kung wala ng problema at magkasundo tayo sa contract, makakapagsimula ka din agad.” Sandali na pinag-usapan nila ang sweldo. Pumayag naman agad si Alicia. Bago umalis ay nagpaalam muna ito sa kanila dala ang mga gamit niya. Muling naiwan silang sa sala. Matapos makipag-usap kay Alicia, unti-unting kumalma ang pakiramdam ni Rhian. Ngunit nang harapin si Zack, bumalik siya sa pagiging malamig. “Pasensya na kung nakaabala ako ngayong gabi. Tinulungan mo akong magbenda ng sugat at nakahanap pa ng tagapag-alaga. May utang na loob ako sa’yo.” Nang makita ang kalmado niyang kilos, bahagyang kumislap ang mga mata ni Zack, ngunit m
Halos alas-diyes na nang makauwi sina Zack at Rain. Pagkababa pa lang ng kotse, nakita niya ang butler na si Manny na naghihintay sa pintuan. “Master, narito si Miss Suarezat naghihintay sa loob.” Bahagyang kumunot ang noo ni Zack, tumango, at pumasok kasama si Rain. “Zack, mabuti naman at dumating na kayo!” Nakaupo si Marga sa sofa. Nang makita niyang pumasok sila Zack, agad siyang tumayo at sinalubong sila. Yumuko siya at sinubukang haplusin ang ulo ni Rain, ngunit umiwas ito. Nang makita ito, dumaan ang pagkadismaya sa mga mata ni Marga, ngunit agad niya itong tinakpan at ngumiti nang magiliw habang nakatayo. “Bakit narito ka? Anong kailangan mo?” malamig na tanong ni Zack, habang tinitingnan siya. Ngumiti si Marga bago sumagot, “Salamat sa pagpapahiram mo ng mga tao kanina, malaki ang naitulong nila sa amin. Pinapapunta ako ni dad para personal na magpasalamat sa’yo.” Pagkatapos sabihin ito, tila may sasabihin pa si Marga, ngunit pinutol siya ni Zack, “Tapos na b
Kinaumagahan, habang nag-aalmusal si Marga, nakatanggap siya ng tawag mula sa kanyang assistant. “Ma'am, nalaman na namin kung saan sila nanggaling kagabi. Kagabi, dinala ni Sir Zack ang kanyang anak sa bahay ng isang babaeng nagngangalang Rhian. Nanatili siya doon nang halos tatlong oras bago umuwi…” Hindi pa natatapos magsalita si Fred nang marinig niya ang busy tone, pinutol na nang kanyang amo ang tawag.Labis na sumama ang ekspresyon ni Marga, at sari-saring eksena ng pagiging magkasama nina Zack at Rhian ang pumasok sa isip niya. Ang babaeng nagngangalang Rhian—si Rhian Fuentes!Ano ang ginawa nila sa loob ng mahigit tatlong oras? At kasama pa si Rain! Tumayo si Marga sa galit at itinapon ang telepono sa kanyang kamay, punong-puno ng galit ang kanyang mga mata. Sa kabilang dako ng mesa, kumakain si Armando. Nang bigla niyang marinig ang ingay, tumingin siya nang nakakunot ang noo sa dako kung nasaan ang kanyang anak. Nakita niyang nakatayo si Marga sa tabi ng mesa na
Si Rain ay tumatakbong masaya, na bihirang mangyari. Habang tumatakbo, tahimik siyang kumakaway kay tita ganda at sa mga kuya niya.Nang makita ni Rhian na abala ang bata sa pagtakbo at habang hindi pinapansin ang daanan, dali-dali siyang lumapit, hinawakan ang maliit na kamay nito, at pagkatapos ay tumingin sa lalaki na dahan-dahang naglalakad patungo sa kanila, tila walang magawa upang kontrolin ang bata. Hawak ang kamay ni Rhian, masaya si Rain at nakangiti. Nang tuluyang huminto sila, niyakap niya nang mahigpit ang mga binti nito, at saka niya sinubsob ang mukha dito. Nakangiti naman na bumati sina Rio at Zian kay Rain... "Good morning, Rain!!!"Nang makita si Zack na papalapit na sa kanila, si Zian ay matapang na hinila ang laylayan ng suit ng daddy niya. Tumingin si Zack sa bata na tila nagtataka. “Magandang umaga, tito!” nakangiting bati ni Zian.Bahagyang nagtaas ng kilay si Zack, tila nagulat, ngunit malumanay din na sumagot sa bata, “Hmm, magandang umaga rin sa’yo.”
Habang nagsasagawa si Rhian ng acupuncture sa batang lalaki, kumalat na ang balita sa ibang mga kwarto.Maraming doktor ang nakarinig na tinanong ni Rhian si Harry, at nagsimula silang magtaka. Nang marinig nila na may alam siyang ibang acupoint para sa pagpapagaan ng sakit, iniwan nila ang kanilang mga trabaho at pumunta sa lugar.Pagpasok nila sa kwarto, nakita nilang ginagawa ni Rhian ang acupuncture. Bagamat may mga pagdududa ang lahat sa kasanayan ni Rhian dahil sa kanyang hitsura, alam nila na hindi puwedeng istorbohin ang isang doktor habang nagsasagawa ng acupuncture, kaya’t tumigil sila at tahimik na nanood mula sa pintuan.Nang makita nilang gumana ang acupuncture ni Rhian, lahat ay namangha.Ang paraang ito ng acupuncture ay hindi pa nila narinig dati.Ngunit sinuman na may malasakit ay makikitang mas tradisyonal at mas antigo ang paraan ni Rhian kumpara sa kanila, at hindi nila alam kung saan niya ito natutunan.Nang marinig nilang pinuri ni Luke si Rhian, hindi nila maiwa
Nang makita ni Rhian ang acupoint na tinutok ni Harry, bigla siyang kinabahan at subconsciously pinigilan siya, "Sandali lang, hindi mo puwedeng ilapat ang akupunktura sa acupoint na yan!" Pagkatapos niyang magsalita, sabay-sabay siyang tinignan ng tatlong tao, kasama ang bata na naroon. Si Harry ay lalong nainis, "Doctor Fuentes, kung hindi ka nakakaintindi, huwag ka nang makialam. Ito ang pinakamahalagang acupoint para sa pain relief. Hindi mo ba alam ito?" Sa totoo lang, hindi pa rin sigurado si Rhian, pero sa hindi malamang dahilan, pakiramdam niyang mali ang acupoint na iyon, at mabilis ang tibok ng kanyang puso. Ngayon, nang marinig ang tanong ni Harry, dahan-dahan siyang kumalma, at sunod-sunod na mga pagsusuri ang dumaan sa kanyang isipan. Pagkalipas ng ilang sandali, lumapit siya ng matatag kay Harry at mahinahong ipinaliwanag, "Tama ka, ito ang pinaka-basic na acupoint para sa pagpapagaan ng sakit. Alam ko ito nang mabuti, ngunit bago magbigay ng pampaginhawa, kailangan
Naaawa din sila para sa mga batang ito, ngunit wala silang magawa kundi manood.Hindi ito ang unang beses na nakakita si Luke ng ganitong sitwasyon, ngunit ito ang kauna-unahang pagkakataon na naramdaman niyang medyo naaantig.Si Harry na nasa gilid ay hindi na nakatiis. Kung patuloy na pinapalakas ni Rhian ang loob ng mga bata, hindi niya alam kung gaano pa katagal ito.Agad na lumapit si Harry at hinawakan ang pulso ng isa sa mga bata, "Halika, hayaan mong tignan kita. Kailangan kang magpa-check-up para gumaling."Natakot ang bata sa kanya at tinitigan siya ng may takot.Nakakunot ang noo ni Harry, iniisip na baka matakot ang bata at gumana ito, kaya't tiningnan niya ang bata ng may matalim na mukha, "Ayoko sa mga batang pasaway!"Nakita ng bata ang matalim na ekspresyon ni Harry at napaiyak ng malakas.Nakita ito ni Rhian at agad na tumayo upang tumulong, "Doctor Harry, mga bata pa sila hindi mo sila dapat takutin para magpagamot. Maghintay at magpakasensya ka.”Si Mike at Luke ay
Nakita ni Mike na hindi siya apektado, kaya't nakahinga siya ng maluwag.Si Luke, na nakatayo sa gilid, ay tiningnan ang dalawa ng may kahulugan.Nang makatagpo siya ng pagkakataon na makita si Mike sa opisina kanina, alam na niyang magkakilala sila.Ngunit hindi niya inasahan na magiging ganoon kalapit ang kanilang relasyon.Naging tahimik ang compartment ng sandali.May bahagyang ingay sa pinto, at sinundan ito ng paalala mula sa staff, "Sir Luke, nagsimula na ang libreng klinika, at narito na ang mga bata."Nang marinig ito, agad na nag-adjust ang mga tao at tiningnan ang pinto ng compartment nang may ngiti.Apatan na cute na mga bata ang nag-linya at pumasok.Nang makita ang apat na tao sa loob, hindi napigilan ng mga bata na mamula.Maliban kay Harry, na nasa kalagitnaan na ng edad at medyo malaki ang tiyan, ang tatlong iba pa ay may taglay na kahanga-hangang hitsura. Kahit na nakangiti sila nang mabait, hindi nakayanan ng mga bata ang hiya at tumigil sa pinto, hindi na naglakas
Tiningnan ni Luke ang oras at sumagot ng malalim na tinig, "Malapit na, maghintay lang ng kaunti, ginagawa pa ang mga paghahanda sa labas."Tumango si Harry, tiningnan si Rhian ng may pagdududa, at pagkatapos ay nagtanong kay Luke, "Marami sigurong responsibilidad dito. Ano sa tingin mo? Kung gusto mo, maaari tayong maglipat ng isa o dalawang doktor mula sa ibang compartment?"Nang marinig ito, nagtaka si Rhian at ang iba pang mga doktor kung bakit siya nagtanong ng ganoon.Direktang nagtanong si Lukr, "Bakit? Pakiramdam mo ba ay sobra na ang trabaho?"Paulit-ulit na tumanggi si Harry, "Kung apat na doktor ang narito, sapat na iyon, pero ngayon... natatakot akong hindi ko magiging maingat sa pagsusuri sa mga bata mamaya, at baka magka-problema."Habang nagsasalita, nagbigay ng pahiwatig si Harry kay Rhian.Ipinahihiwatig nito na hindi siya naniniwala sa kakayahan ni Rhian.Doon lang napagtanto ni Rhian ang hindi pagkakasundo sa kanya, at napuno siya ng kalituhan.Hindi niya kilala si
Sa ilang minuto lang, mas maraming kagamitan ang nakalatag sa bakuran kaysa noong una siyang dumating.Tumingin-tingin si Rhian.Bagamat ang pamilya Dantes ay isang pamilya ng tradisyonal na medisina, marami pa ring mga kagamitan ng medisina sa Kanluran ang nakalagay sa bakuran upang mas mapabuti ang paggamot sa mga bata.Ang mga doktor na kanina ay naghintay sa pila ay pumasok na sa kanilang mga compartment, na may mga magiliw na ngiti sa mukha, habang tinitingnan ang mga batang naghihintay na pumasok.Tila'y isang pormal na okasyon.Naglakad nang mabilis si Rhian papunta sa kanyang compartment. May isa nang doktor na naghihintay sa loob ng compartment. Nang makita niyang siya ay isang batang babae, inisip niyang siya ay ipinakilala lamang ng aristokratikong pamilya upang palaganapin ang kanyang pangalan, kaya't hindi siya pinansin.Pumasok din si Mike.Bawat compartment ay may dalawa o tatlong doktor at isang direktang staff ng pamilya Dantes.Ang kanilang compartment ay halos ang p
Inabot ni Rhian ang kanyang kamay at nakipagkamay. Hindi malaman ni Rhian kung bakit, ngunit si Luke ay parang malupit sa hitsura kapag hindi nagsasalita, pero kapag nagsalita, nagiging medyo malamig. Hindi maiwasang mag-isip si Rhian tungkol sa taong nag-receive sa kanya kanina sa pinto, at nakaramdam siya na marahil ito ang pagpapalaganap ng pamilya. Tungkol naman sa pangalang Luke, narinig na rin niya ito. Sa mga nakaraang linggo, upang maunawaan ang mga bagay tungkol sa libreng klinika ng pamilya Dantes, nagbasa si Rhian ng maraming impormasyon tungkol sa pamilya Dantes. Alam niya na si Luke Dantes ay apo ni Mr. Rommel Dantes at ang pinaka-magaling na doktor ng henerasyong ito sa pamilya Dantes. Ngunit dahil sa pagiging mababang-loob ng pamilya Dantes sa mga nakaraang taon, bihirang lumabas si Luke Dantes sa publiko at medyo misteryoso. Nang makita niya ang impormasyon ni Luke, hindi maiwasan ni Rhian na magtaka kung anong klaseng tao ito. Ngayon, nang makita siya ng p
Inilabas ni Rhian ang liham ng rekomendasyon mula kay Mr. Florentino mula sa kanyang bag at iniabot ito sa lalaki, "Ito po ang aking liham ng rekomendasyon, paki-tignan po." Tinutok ng lalaki ang tingin at binasa ito, at pagkatapos ay tinitigan siya nang may pagtataka. Matapos ilang segundo ng pag-iisip, yumuko siya at humingi ng paumanhin, "Doktor Fuentes, pasensya na po, akala ko po kayo ay aktres na dumaan para mag-shoot sa suburbs." Ngumiti si Rhian at pininid ang kanyang labi. Kahit may mga kalituhan kanina, hindi maikakaila na ang mga tao sa pamilya Dantes ay may magandang pakikipagkapwa tao. Kahit na inisip nilang hindi siya kabilang, hindi nila nawalan ng galang, kaya’t hindi ito pinag-isipan ni Rhian ng masama. "Puwede na po kayong pumasok, may mag-aasikaso po sa inyo upang makilala si Sir Luke." Tumabi ang lalaki upang magbigay daan. Nagpasalamat si Rhian at pumasok na kasama ang liham ng rekomendasyon. Ang orphanage ay malinaw na inasikaso nang mabuti, may mga maliit
Nang makita nila ang mga nilalaman sa screen ni Rhian, tahimik nilang iniiwas ang tingin. Napakahirap ng mga bagay na tinitingnan ng Mommy nila. Hindi nila agad naintindihan. "Go Mommy!" Hikayat ni Zian kay Rhian gamit ang malambing na boses. Nang marinig ito, ngumiti si Rhian, "Salamat, baby, gagawin ko." Sa gilid, si Rio ay nagbigay ng paalala sa kanyang ina na parang isang maliit na adult, "Mommy, huwag mong gawing gabing-gabi. Mahalaga ang libreng klinika bukas. Kung hindi ka magpapahinga ng maayos, maaapektuhan ang performance mo." Ngumiti si Rhian at tumango, "Naiintindihan ko." “Rio, magaling na si mommy. Kahit hindi pa siya maghanda, magiging pinakamahusay siya bukas!" Sinabi ni Zian nang walang kahirap-hirap. Natawa si Rhian sa mga bata at hinalikan sila sa noo, "Salamat, mga baby, sa pagpapalakas ng loob kay Mommy. Gagawin ko ang lahat ng makakaya ko. Magpahinga na kayo. Magpapahinga rin ako pagkatapos kong basahin ito." Alam ng mga bata na makakaistorbo sila