"Mommy!"Ang mga bata ay talagang nag-aalala tungkol sa relasyon ng dalawang matatanda sa loob at wala silang balak maglaro. Nang makita nilang biglang lumabas si Rhian, agad nila siyang nilapitan.Ngumiti si Rhian at hinaplos ang mga ulo ng mga bata, ngunit may medyo malungkot na ekspresyon sa kanyang mukha.Nakita ng bata si Tita at hinaplos ang ulo niya ng kaunti. Tumingin siya sa likod ni Rhian, ngunit hindi nakita ang kanyang Daddy.Naki pag-usap ang bata nang maingat, "Tita, binuli ba kayo ni Daddy?"Nang marinig ni Rhian ang tanong tungkol sa lalaki sa loob, nagkunot siya ng noo nang hindi namamalayan, at nagkunwaring hindi interesado, saka ngumiti at umiling, "Hindi."Tinitigan siya ng bata ng may pagdududa sa mga mata, "Nasaan si Daddy?"Lumingon si Rhian at tumingin sa direksyon ng sala at nagsabi, "Katatapos lang matulog, baka... nandoon pa sa sofa."Pagkatapos ay agad niyang ibinalik ang kanyang tingin at sinubukang baguhin ang paksa.Ngunit hindi siya binigyan ng pagkakat
Hindi alam ni Rhian kung ano ang sinabi ng maliit na bata kay Zack. Nakita na lang niya na pagkatapos magsalita ng maliit na bata, tumingin sa kanya ang lalaki ng may ibig sabihin at pagkatapos ay tumingin sa maliit na bata, at sumagot ng mahinang tinig, "Hindi."Pagkabanggit ng tinig, parehong tinignan siya ng malaki at maliit sa kabilang bahagi.May inosenteng ekspresyon si Zack na hindi tugma, habang ang maliit na bata naman ay puno ng pagdududa.Bumalik sa kanyang isip ang tanong ng maliit na bata na tinanong siya kanina sa backyard.Kasama ng mga ekspresyon ng dalawa, naramdaman ni Rhian na nahulaan na niya ang nangyari.Habang iniisip ang maliit na bata na sobrang nagmamalasakit na ipagtanggol siya, natatawa at walang magawa si Rhian. Pagkalipas ng ilang segundo ng katahimikan, humakbang siya pasulong at nagsabi, "Nag-aalala si Rain para sa'yo, kaya tutulungan ko na siya na tingnan ka. Hindi maganda na palaging may insomnia."Ang ibig niyang sabihin, magpapasya siya na tumulong
Bagamat ayaw pa ni Rain, naisip niyang ang kanyang ama ay nag-uukit ng landas patungo sa kanyang Tita at alam niyang madalas silang dadalaw sa hinaharap, kaya't bumaba siya mula sa sofa at magalang na nagpaalam kay Rhian at umalis kasama si Zack.Inihatid ni Rhian ang dalawang bata at pinanood ang sasakyan ni Zack habang umaalis, bago siya bumalik sa villa.Habang naglalaro ang mga bata buong araw, kinakailangan pa nilang mag-alala tungkol sa dalawang matanda. Ngayon na tahimik na sila, nagsimula na silang mag handa para matulog.Hating gabi na, kaya't pinatulog na ni Rhian ang mga bata at nagpunta siya sa study room.Bilang pinakamataas na pamilya sa medisina sa bansa, ang Pamilya Dantes ay matagal nang nagtatago, ngunit patuloy na nakakuha ng atensyon.Pagkatapos matapos ang pagtatayo ng institute na ito, hindi na ito lihim.Para sa kooperasyong ito, hindi na magtatago ang Pamilya Dantes at malapit na nilang ilabas ang listahan ng kooperasyon.Sa sandaling mailabas ito, para sa mga
"Zack, tatlong taon na tayong kasal, at ni minsan ay hindi mo pa ako sinipingan. S-sumusuko na ako sa pagsasama nating ito para maging masaya ka na kasama ang tunay mong minamahal... pagkatapos ng gabing ito, hanapin mo na siya at puntahan. Pero sa ngayon, isipin mo na lang na kabayaran ito sa pagmamahal na nilaan ko sa iyo sa loob ng nakaraang mga taon..."Matapos sabihin iyon ni Rhian, yumuko siya at mapangahas na hinalikan sa labi si Zack na ngayon ay nasa kaniyang ilalim, naghahalo ang kaniyang kasabikan at kawalan ng pag-asa. Parang isang gamu-gamo na siyang dumapo mismo sa apoy na siyang tutupok sa kanya.Alam niyang marumi ang kanyang mga paraan.Ngunit masyado na siyang matagal na naghintay, nagmahal at naghirap. Kaya ngayon ay nagmamakaawa siya sa kaunting aliw at sandali na makasama ito sa huling pagkakataon."Rhian, ang lakas ng loob mong gawin ito!!!"Nangalit ang mga ngipin ni Zack, ang kanyang gwapo at perpektong mukha ay puno ng galit. Gusto niyang itulak ang babae pala
Anim na taon ang lumipas.Bansa ng America, FV Medical Research Institute.Lumabas lang si Rhian mula sa laboratoryo ng marinig ang kanyang assistant na si Linda na nagsabi, "Doctor Rhian, may gustong sabihin sa iyo si Doktor Lu, kaya't pinapunta ka niya sa opisina niya."Kakagising lang ni Rhian kaya medyo antok pa siya dahil sa puyat. Ngunit ng marinig niya ito, bigla siyang nagising at naging alerto."May nabanggit ba siya kung tungkol saan? Hindi kaya... nasira na naman ng dalawang pasaway kong anak ang mga resulta ng mga research? Ano sa palagay mo?""Baka nga." Sagot si Linda sa alanganin na tinig.Ang kanyang amo na si Doktor Rhian ay palaging mahusay at malaki ang kakayahan. Sa murang edad, naging pinakamagaling na ito sa larangan ng medisina. Ito ang naging pinakamahusay na tagasunod ni Doktor Lu Mendiola, at ni minsan ay hindi pa ito napapagalitan pagdating sa trabaho dahil talaga naman na mahusay ito at nagta-trabaho ng walang palya.Ang tanging problema lang, sa tuwing may
Pagkatapos niyang umalis sa lugar na iyon anim na taon na ang nakalipas, hindi na niya naisip na bumalik sa lugar na 'yon. Wala na siyang kapamilya na babalikan sa lugar na iyon. Bukod pa rito, nakaramdam na siya ng pagmamahal sa lugar na ito. Nasanay na sila dito ng kanyang mga anak."Pero, Doktor Lu—"Pinutol siya nito, "Rhian, alam kong ayaw mong bumalik, pero sana isipin mo nang mabuti... Nag-aral ka ng medisina sa akin sa loob ng maraming taon, at dapat mong maunawaan ang lawak at lalim ng tradisyunal na gamot ng Pilipinas. Sa ibang bansa, hindi sapat ang mga halamang gamot para sa iyong pag-aaral. Pero sa Pilipinas, iba ang sitwasyon... Maraming halamang gamot ang magagamit mo. Marami pa ang mga halamang gamot doon na hindi pa natutuklasan na maari mong magamit sa pag aaral mo. Mayroon din silang pamana ng sinaunang mga kasanayan sa medisina. Hindi ka ba interesado sa aspektong ito? Kaya... iminumungkahi kong bumalik ka upang madagdagan ang kaalaman mo!""Sa iyong kakayahan, tiy
Habang palabas ng paliparan, kinakabahan si Rhian at patuloy na lumilingon upang kumpirmahin kung nahabol na ba sila ng lalaki.Sa kabutihang palad, hanggang sa makalabas sila ng gate ng paliparan, hindi na nila nakita ang pigura na iyon.Nakahinga nang maluwag si Rhian.Ang dalawang maliliit na bata, ay medyo nakaramdam ng kakaiba nang makita nilang halos bawat tatlong hakbang ay lumilingon ang kanilang ina sa daan.Gayunpaman, nakikita nila kung gaano kabalisa ang kanilang ina, alam nilang hindi ito ang tamang oras upang magtanong, kaya tahimik lang silang sumunod palabas."Rhian! Rio! Zian!"Isang boses ng babae ang kanilang narinig mula sa hindi kalayuan.Tumingin ang tatlo at nakita nila ang isang babae na nakasuot ng pormal ngunit magarang kasuotan sa kabilang dako ng kalsada, nakangiti na kumakaway ang kamay habang naglalakad patungo sa kanila.Nang makita ang papalapit na babae, ang tensyonadong puso ni Rhian ay unti-unting huminahon, at isang ngiti ang sumilay sa kanyang mukh
May hinala rin si Rhian sa kanyang isipan... Maaari bang pipi ang batang ito?Sa pag-iisip sa posibilidad na ito, mas lalo siyang naaawa sa batang babae, mahinahon niyang sinabi, "Ibigay mo ang kamay mo sa ate, okey?"Habang nagsasalita, iniabot niya ang kanyang kamay.Tiningnan siya ng batang babae nang may pagkakaba, at bahagyang bumilog ang kanyang mata ng marinig ang kanyang boses.Hindi nagmadali si Rhian, naghintay sa bata ng may pasensya.Matagal nag-atubiling ang batang babae bago maingat na iniabot kay Rhian ang kanyang kamay.Nakita ito ni Rhian, kaagad niyang hinawakan ng maingat ito, ngumiti at tinulungan ang bata na tumayo, siya ay nagkaroon ng pagkakataon na suriin itong mabuti.Umikli ang distansya nilang dalawa, ramdam ni Rhian ang malambot na katawan nito katulad ng kanyang dalawang anak, amoy gatas din ito.Lumambot ang puso ni Rhian, hindi niya maiwasang isipin ang kanyang anak na namayapa. Kung lumaki at nabuhay ang kanyang anak na babae, dapat ay ganito na siya ka
Bagamat ayaw pa ni Rain, naisip niyang ang kanyang ama ay nag-uukit ng landas patungo sa kanyang Tita at alam niyang madalas silang dadalaw sa hinaharap, kaya't bumaba siya mula sa sofa at magalang na nagpaalam kay Rhian at umalis kasama si Zack.Inihatid ni Rhian ang dalawang bata at pinanood ang sasakyan ni Zack habang umaalis, bago siya bumalik sa villa.Habang naglalaro ang mga bata buong araw, kinakailangan pa nilang mag-alala tungkol sa dalawang matanda. Ngayon na tahimik na sila, nagsimula na silang mag handa para matulog.Hating gabi na, kaya't pinatulog na ni Rhian ang mga bata at nagpunta siya sa study room.Bilang pinakamataas na pamilya sa medisina sa bansa, ang Pamilya Dantes ay matagal nang nagtatago, ngunit patuloy na nakakuha ng atensyon.Pagkatapos matapos ang pagtatayo ng institute na ito, hindi na ito lihim.Para sa kooperasyong ito, hindi na magtatago ang Pamilya Dantes at malapit na nilang ilabas ang listahan ng kooperasyon.Sa sandaling mailabas ito, para sa mga
Hindi alam ni Rhian kung ano ang sinabi ng maliit na bata kay Zack. Nakita na lang niya na pagkatapos magsalita ng maliit na bata, tumingin sa kanya ang lalaki ng may ibig sabihin at pagkatapos ay tumingin sa maliit na bata, at sumagot ng mahinang tinig, "Hindi."Pagkabanggit ng tinig, parehong tinignan siya ng malaki at maliit sa kabilang bahagi.May inosenteng ekspresyon si Zack na hindi tugma, habang ang maliit na bata naman ay puno ng pagdududa.Bumalik sa kanyang isip ang tanong ng maliit na bata na tinanong siya kanina sa backyard.Kasama ng mga ekspresyon ng dalawa, naramdaman ni Rhian na nahulaan na niya ang nangyari.Habang iniisip ang maliit na bata na sobrang nagmamalasakit na ipagtanggol siya, natatawa at walang magawa si Rhian. Pagkalipas ng ilang segundo ng katahimikan, humakbang siya pasulong at nagsabi, "Nag-aalala si Rain para sa'yo, kaya tutulungan ko na siya na tingnan ka. Hindi maganda na palaging may insomnia."Ang ibig niyang sabihin, magpapasya siya na tumulong
"Mommy!"Ang mga bata ay talagang nag-aalala tungkol sa relasyon ng dalawang matatanda sa loob at wala silang balak maglaro. Nang makita nilang biglang lumabas si Rhian, agad nila siyang nilapitan.Ngumiti si Rhian at hinaplos ang mga ulo ng mga bata, ngunit may medyo malungkot na ekspresyon sa kanyang mukha.Nakita ng bata si Tita at hinaplos ang ulo niya ng kaunti. Tumingin siya sa likod ni Rhian, ngunit hindi nakita ang kanyang Daddy.Naki pag-usap ang bata nang maingat, "Tita, binuli ba kayo ni Daddy?"Nang marinig ni Rhian ang tanong tungkol sa lalaki sa loob, nagkunot siya ng noo nang hindi namamalayan, at nagkunwaring hindi interesado, saka ngumiti at umiling, "Hindi."Tinitigan siya ng bata ng may pagdududa sa mga mata, "Nasaan si Daddy?"Lumingon si Rhian at tumingin sa direksyon ng sala at nagsabi, "Katatapos lang matulog, baka... nandoon pa sa sofa."Pagkatapos ay agad niyang ibinalik ang kanyang tingin at sinubukang baguhin ang paksa.Ngunit hindi siya binigyan ng pagkakat
Natakot si Rhian sa biglaang kilos ng lalaki at hindi siya makagalaw. Habang papalapit si Zack, parang isang takot na pusa si Rhian, desperadong nagsisikap na makawala, ngunit ang mga kamay niya ay madaling nahawakan ng lalaki mula sa likod, at hindi siya makaalis."Zack, gising ka!" Habang papalapit na ang kanilang mga labi, puno ng takot ang mga mata ni Rhian, at medyo tensyonado ang kanyang boses.Hindi pa rin gumagalaw si Zack at patuloy na palapit.Hanggang sa ang distansya nila ay naging sapat upang maramdaman ang kanilang mga hininga, at ang puso ni Rhian ay halos tumigil sa kaba, saka niya lang naramdaman na tumigil ang lalaki sa paglapit.Bumuntong-hininga si Rhian at dahan-dahang lumingon upang tingnan ang ekspresyon ni Zack upang tiyakin kung siya ay gising na.Paglingon niya, sinalubong siya ng malinaw na mata ng lalaki."Pasensya na, hindi ako nagising kanina."Itinago ni Zack ang ngiti sa mga mata niya at nagpakita ng paghingi ng paumanhin sa mukha niya.Habang sinasabi
Noong hapon silang dalawa ay nagsusungitan at nakipag laro kasama ang mga maliliit na bata. Hindi gaanong napansin ni Rhian ang ekspresyon ng lalaki.Ngayon, mukhang ang insomnia ni Zack nitong mga nakaraang araw ay talagang seryoso. Ang mga purple na bilog sa ilalim ng kanyang mga mata ay kitang-kita.Bukod pa rito, bihirang mangyari na matulog nang ganito kalalim ang isang lalaki.Noong anim na taon na ang nakaraan, nang minsan silang matulog sa parehong kama, mababaw ang tulog ni Zack.Mababaw ang tulog niya kaya't kapag lumapit siya ng kaunti, agad magigising ang lalaki at aalis sa kama ng malamig.Naisip ni Rhian ang karanasan nila noong anim na taon na ang nakalipas at tiningnan ang natutulog na lalaki sa harap niya, at nadama ang isang alon ng emosyon."Mr. Zack?" Tawag ni Rhian ng malumanay ng dalawang beses, sinusubukang gisingin siya upang magamot siya.Ngunit hindi siya tumugon.Nag-alinlangan si Rhian ng ilang segundo, dahan-dahang iniabot ang kamay at hinawakan ang pulso
Ang mga maliliit ay hindi makakatulong ng marami sa kusina, ngunit sa kanilang presensya, ang magulong mood ni Rhian ay unti-unting humupa.Pagkatapos maghanda ng hapunan, nakita ni Rhian si Zack na nakaupo sa sopa.Mukhang medyo pagod siya. Makalipas ang ilang sandali, nakatulog na ang lalaki, ang ulo ay bahagyang nakatagilid, at kalahating nakasandal sa likod ng sopa. Kahit natutulog, nanatili ang kanyang dignidad.Nang makita ito, hindi sinasadyang pinalamig ni Rhian ang kanyang mga galaw at gumawa ng isang tahimik na galaw.Sinundan ng mga maliliit ang tingin niya at nakita ang natutulog na daddy. Ang mga mukha nina Rio at Zian ay nagpakita ng kalituhan.Ang daddy na nakita nila dati ay halos laging abala sa trabaho kapag may pagkakataon, pero ngayon, natutulog siya.Baka naman siya ay sobrang pagod sa trabaho nitong mga nakaraang araw?Tumingin ang dalawang maliliit kay Rain nang may kalituhan.Nang makita ni Rain ang tao sa sopa, unti-unting nawala ang ngiti sa kanyang mukha, at
Sa mga hagdan, narinig ni Zack ang mga salita ni Rhian at bahagyang nagkunot ang noo. Lumiko siya at tiningnan ang maliit na babae sa pinto ng kanyang kwarto nang may pagkalito.Bahagyang ibinaba ni Rhian ang mga kilay at nagkunot ang mga ito, parang nagsisisi sa sinabi niya.Nakita ito ni Zack at hinila ang labi ng may kahulugang ngiti, "Miss Rhian huwag mong pilitin ang sarili mo. Hindi magbabago ang nararamdaman ko dahil lang sa isang hapunan."Pagkatapos nito, bahagya siyang tumango kay Rhian at muling bumaba ng hagdan.Nang marinig ang ingay, tinaas ni Rhian ang kanyang mata at tumingin. Bumuntung-hininga siya ng tahimik at muling nagsalita: "Maghapunan tayo nang magkasama. Kung aalis ka, tiyak ay malulungkot si Rain."Ito ay sinabi kay Zack at pati na rin sa sarili niya.Kaninang binanggit ni Zack ang tungkol sa sarili niya anim na taon ang nakalipas. Nang makita ni Rhian ang likod nito habang umaalis, hindi niya maiwasang maisip ang nararamdaman niya nung umalis siya noong taon
Hindi na interesado ang mga maliliit na bata na magpatuloy. Umalis na si Rhian, kaya't wala nang dahilan para maglaro pa sila.Sa tabi, pinanood ni Zack ang mga maliliit na bata na naupo sa carpet nang walang gana. Hinila niya ang labi niya nang may kasiyahan, itinaas ang mata upang tumingin sa itaas, at umakyat.Kailangan niyang makipag-usap ng maayos sa maliit na babae tungkol sa hindi pagkakaintindihan kanina.Akala ng mga maliliit na bata na talo na ang plano nila, ngunit nang lumingon sila, nakita nilang nagdesisyon si Daddy na umakyat sa hagdan.Walang pag-aalinlangan, alam nila na tiyak ay pupunta siya kay Rhian!Nakita nila ito, at muling nagsimulang maghintay ang mga maliliit na bata.Sa itaas, nakapiit si Rhian sa kanyang kwarto, na may magkahalong emosyon.Hindi niya alam kung ano ang nangyari sa kanya kanina. Bagamat naiirita siya sa pagiging dominante ni Zack, nang maglaro sila ng laro, nahulog pa rin siya sa pagiging malambing ng mga mata nito.Iniisip ang nararamdaman n
Narinig ni Rhian ang mga tinig ng mga maliliit na bata nang malinaw, at isang kakaibang pakiramdam ang dumaan sa kanyang puso, ngunit mabilis itong tinakpan ng isang konsensiyang may kasalanan.Kalahating oras lang ang nakalipas, nagkaroon siya ng hindi kanais-nais na pagtatalo sa mga tao sa paligid niya.Ngayon, isang laro lang ng mga bata ang naririnig sakanyang loob ng bahay, pero hindi siya makatayong matatag at nahulog siya sa mga bisig ng lalaki.Sa iba, ang kanyang mga kilos ay maaaring magmukhang sinasadya.Tanging si Rhian lang ang nakakaalam na siya ay talagang nagkamali.Pero kung ipaliwanag niya ito ngayon, magiging mas malala pa ang sitwasyon...Tinutok ni Rhian ang katawan sa mga bisig ng lalaki, na may magulong nararamdaman sa kanyang puso.Sa kabilang banda, si Rain ay patuloy na nakatuon sa laro, at seryosong sinabi sa kanila, "Huwag gumalaw!"Agad na tumugon ang ibang dalawang maliliit na bata.Sa kabilang panig, hindi na matiis ni Rain ang paghihintay sa dalawang ma