Nang marinig ang mga sinabi ni Rhian, medyo nagulat si Luke, ngunit agad niyang naisip na ang sagot ni Rhian ay tila makatwiran.Alam niyang mula nang makilala ang babaeng ito, hindi si Rhian ang tipo ng tao na matatakot.Habang iniisip ito, tumingin si Luke sa salamin ng rearview at pinagmamasdan ang babae sa likod na may paghanga.Ang mukha ni Rhian ay walang emosyon, ngunit ang mga mata niya ay puno ng seryosidad.Nang makita ni Luke ang ekspresyon niya, muling tumagos ang pagkilos ng kanyang puso.Nagkaroon ng traffic jam sa daan, at halos hindi sila nakapasok sa restaurant sa tamang oras.Akala nila dumating na si Meranda ngunit nang dumating sila, wala ni anino ni Meranda.Nakita nila ang bakanteng mesa, nagtinginan sila at naramdaman nilang may kakaiba."Magte-text ako at tatanungin," sabi ni Luke habang nakaupo na sila.Tumango si Rhian at pumayag, ngunit may hindi maipaliwanag na kaba sa kanyang puso, hindi niya rin alam kung saan nagmumula ang kaba."Luke, nandiyan ka ba?" t
Matapos i-end ang tawag, dahan-dahang tumayo si Meranda inayos ang kanyang ekspresyon, at nagkunwaring nagmamadaling naglakad papunta sa restaurant sa tabi."Pasensya na, ang tagal ko yatang napag-antay kayo," sabi ni Meranda nang pumasok sa restaurant at tiningnan ang dalawa na nakaupo sa mga upuan.Nang makita nilang dumating na siya, nakahinga ng maluwag sina Rhian at Luke at ngumiti nang kalmado sa kanya, "Wala iyon, maupo ka!"Tumango si Meranda at umupo sa tabi nila. Nang makita ang mga pagkaing hindi pa tinikman, tumingin siya sa kanila nang may pagsisisi sa mukha, "Hindi ba't sinabi ko na kayong kumain na? Bakit naghihintay pa kayo sa akin? Malamig na ang pagkain, nakakahiya naman."Hindi pa gaanong kilala ni Rhian si Meranda kaya ngumiti na lang siya at hindi nagsalita.Sumagot si Luke nang hindi gaanong seryoso, "Ikaw ang host, kaya tungkulin kong maghintay."Pagkatapos ng mga salitang iyon, nagkaroon ng katahimikan sa pagitan ng tatlo.Tumingin si Rhian kay Luke nang may ka
"Ano'ng nangyari?"Nakita ni Luke ang pangit na mukha ni Rhian at nag-alala, kaya't nagtanong siya ng may kababaan ng loob.Nagkunot ang noo ni Rhian at inalis ang kanyang kamay, pagkatapos ay muling tumingin kay Meranda.Hindi niya alam kung sadyang ginawa ito ni Meranda pero pinili niya ang isang matapang na alak nang imbitahan siya para kumain.Ngunit pagkatapos niyang inumin ito, wala namang kakaibang naramdaman.Napilitan si Rhian magtaka kung baka naman siya ay nagpapaniwala lang sa mga bagay na hindi naman totoo.Pagkatapos ng dalawang baso ng alak, ang tatlo ay walang masyadong napag-usapan.Ang kainan na ito ay orihinal na para lamang humingi ng paumanhin, kaya nagtipon sila para dito.Si Meranda naman ay may malay sa sitwasyon, kaya't nagsabi siya ng ilang salita at pagkatapos ay tumayo upang magpaalam.Habang pinapanood nila si Meranda na paalis na, humarap si Luke sa dalawa at nagtanong, "Gutom na ba kayo? Gusto niyo pa bang kumain ng iba?"Wala namang gaanong kinain ang d
Kinabukasan ng umaga, nag-aagahan si Rhian kasama ang mga bata, plano niyang ihatid sila sa paaralan, nang mag-ring ang doorbell.Narinig ang doorbell, nagtinginan si Rhian at ang mga bata, at parehong naisip nila si Zack at ang anak nito.Dahil madalas dalhin ni Zack ang mga bata dito tuwing ganitong oras.Walang gaanong iniisip si Rhian at tumayo upang buksan ang pinto.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang kanyang matalik na kaibigan na si Jenny na may malungkot na ekspresyon sa mukha."Ano'ng nangyari?" nag-alala si Rhian.Tumingin si Jenny sa loob at pinansin ang dalawang bata na kumakain pa sa dining table. Nagkunot ang noo at hinila si Rhian palabas ng pinto.Doon na naisip ni Rhian na ayaw nitong makita ng mga bata, kaya't sumunod siya sa kanya sa bakuran. "Ano'ng nangyari?""Narinig mo ba ang balita kaninang umaga?" mabigat ang tono ni Jenny.Nang marinig ito, napakunot ang noo ni Rhian at nilingon si Jenny ng walang kamuwang-muwang.Si Aling Alicia ay may mga problema sa bahay
Habang pinapanood ni Rhian si Jenny na pinapalakas ang loob ng mga bata, umakyat siya sa taas at pumasok sa study room. Binuksan niya ang kanyang telepono at sinuri ang mga balita ng umaga.Pagbukas niya ng Weibo, nakita niya ang sunod-sunod na mga post na nauugnay sa mainit na paksa ng lungsod— "Ang maganda at batang doktor, inaakusahan ng hindi tamang paraan ng promosyon," "Ang panganay na anak ng Pamilya Dantes, nag-date ng maganda at batang doktor sa dis-oras ng gabi," "Ang love affair ng panganay ng Pamilya Dantes, na-expose..."Halos lahat ng ito ay may kinalaman sa kanyang relasyon kay Luke, o kaya ay mga pagdududa sa kanyang kakayahang makipagtulungan sa Pamilya Dantes.Pagtingin pa lang niya sa mga post, nakaramdam na siya ng sakit ng ulo.Nag-click siya sa isa at binasa ito. Ang pinakamataas na post sa Weibo ay halos isang milyong views na."Ang panganay na anak ng Pamilya Dantes ay nag-date ng maganda at batang doktor na nakikipagtulungan sa bagong proyekto ng Pamilya Dante
Ngunit ang kanyang Weibo account ay ginagamit lamang para mag-browse ng balita at isang hindi opisyal na account. Kahit na mag-post siya, malamang walang makakakita nito.Pagkatapos mag-isip, tinawagan pa rin ni Rhian si Zanjoe at humingi ng tulong upang mag-post ng pahayag gamit ang account ng Institusyon.Bagamat hindi gaanong kilala ang account ng Institusyon, mas marami itong followers kumpara sa kanyang sariling account."Ano'ng nangyari?" Maaga nang pumasok sa Institusyon si Zanjoe at sa tawag ni Rhian lang niya nalaman ang balita.Nakita ang balita tungkol kay Rhian at Luke, at nakaramdam si Zanjoe ng sakit sa kanyang puso.Napabuntong-hininga si Rhian nang walang magawa, "Hindi ko ito maipaliwanag ng maayos. Sa madaling salita, isang hindi pagkakaintindihan ang nangyari kahapon. Hindi kami dalawa lang ang nandoon sa dinner."Pagkarinig ng paliwanag, bagamat nalungkot, medyo natuwa si Zanjoe at pinilit niyang maniwala sa mga sinabi ni Rhian.Sa huli, kung hindi nga siya naniniw
Sa parehong oras, sa pamilya Sue.Maagang pinatay ni Meranda ang umaga ng balita, sabik na makita ang pagkatalo ni Rhian.Tulad ng inaasahan, sa oras na ipalabas ang balita, agad na sumabog ang internet, lahat ng tao ay nagkokondena kay Rhian.Ngunit hindi inaasahan ni Meranda na magsasalita si Luke para sa babae, at hindi rin niya inaasahan na pati ang Pamilya Dantes ay madadamay.Nakita ito ni Meranda at medyo nakaramdam siya ng pagkakasala. Agad niyang inayos ang mga tao upang magdulot ng gulo sa research institute ni Rhian.Nang tanghali ng araw na iyon, nang binuksan ni Rhian ang balita, nakita niyang ang pasukan ng kanyang research institute ay napuno ng mga reporter at mga tao na humihingi ng paliwanag.Nakita ang eksenang ito sa screen, tumigil ang tibok ng puso ni Rhian, at hindi nag-atubiling tumayo at magmadaling pumunta sa research institute.Ang insidenteng ito ay nakatuon sa kanya, at hindi niya kayang hayaan na maapektohan ang mga empleyado ng research institute.Tatlon
Ang kalituhan ay nagsimula mula sa malayo at palapit ng palapit.Pagkaraan ng ilang sandali, lumitaw si Zack sa harapan ni Rhian na may malamig na ekspresyon.Tumingin si Rhian sa lalaki sa harap niya na may gulat sa mga mata, "Bakit ka nandito?"Mukhang tapos na si Zack sa isang pulong. Nakasuot siya ng maayos na suit, ngunit ang kanyang kurbata ay medyo maluwag, na parang may humila rito.Nang marinig ang tanong ni Rhian, mas lalo pang lumamig ang ekspresyon ni Zack, "Kung ikaw ay makakadalaw, bakit ako hindi?"Pagkasabi nito, pinigil ni Zack ang galit at tumingin kay Rhian. Pagkatapos, humarap siya sa mga reporter sa likod niya, ang malamig niyang mga mata ay tinamaan ang mukha ng bawat isa sa kanila, "Kung may mga tanong, maaari ko silang sagutin para sa kanya."Nagulat ang lahat ng mga reporter sa titig ni Zack, at nagtinginan sila sa isa't isa. Sandali, walang sinuman ang nangahas magsalita.Sa estado ni Zack, kung magkamali man sila ng sinabi ngayon, maaaring mawalan sila ng tr
Pagkaraan ng ilang sandali, dinala ni Zack si Rain pababa.Nasa mesa na si Marga at nakaupo na.Nang makita silang pababa, pinigilan ni Marga ang kanyang pagkadismaya at ngumiti sa dalawa. Tinuro ang upuan sa tabi niya at sinabi kay Rain, "Rain, halika, papakainin ka ni Tita ng agahan."Inisip niyang pagkatapos ng pagbabanta kanina, magiging masunurin ang bata.Ngunit sa kabila ng kanyang ngiti, tila hindi narinig ng bata ito at hinawakan lang ang damit ni Zack, sinundan siya hanggang sa makaupo siya sa tabi ng kanyang ama.Nakita ni Marga na hindi siya pinapansin ng mag-ama, kaya't nanigas ang ekspresyon niya."Zack, kailangan mong pumasok mamaya, di ba?" Pagkalipas ng ilang segundo, nagsalita si Marga ng pilit.Tumango si Zack nang walang komento.Nakita ni Marga na may kaunting tugon, kaya't humupa ang kanyang galit at ngumiti, "Rain, hayaan mong samahan ka ni Tita ngayon! Tiyak na magiging masaya tayo mamaya!"Nang matapos ang sinabi, nakita niyang tinitigan siya ng bata ng may pa
Nang makita niya si Tita Marga na nagpapakita siya ng nakakatakot na ekspresyon nanlamig si Rain at gusto niyang bumalik sa kwarto ng kanyang daddy ngunit hinawakan siya ni Marga sa pulso at hindi siya nakawala.Tiningnan ni Marga ang bata nang malamig, "Kung ayaw mong magdusa, makinig ka sa akin at huwag akong galitin, naiintindihan mo ba?"Sa banyo, habang naghihilamos si Zack, tinawagan niya si Rhian.Ang maliit na babae ay laging workaholic. Natatakot siyang baka pag punta nila Manny duon wala si Rhian at kung hindi makita ng bata si Rhian, baka malungkot na naman ito.Buti na lang at mabilis sinagot ng kabilang linya."Zack, may kailangan ba?" tanong ni Rhian na medyo magulo pa ang boses, mukhang bagong gising lang siya, o baka naman nagising siya ng tawag niya.Nang maisip ito, isang ngiti ang dumapo sa mga labi ni Zack at humingi siya ng paumanhin ng mahinahong tinig, "Pasensya na at nagising kita."Si Rhian ay napahikab at umupo mula sa kama ok lang dapat nga gising na ako sa
Kinabukasan ng umaga, pagkagising ni Zack, narinig niyang may kumatok nang maingat sa pintuan ng kanyang kwarto. Ang tanging tao na kumakatok sa kanyang pinto ay ang kanyang anak.Pumunta si Zack upang buksan ang pinto, at tulad ng inaasahan, nakita niya ang bata na nakatayo sa pinto ng kanyang kwarto na may masigasig na mga mata.Nang makita siya, binati siya ng bata ng malambing na tinig, "Good morning, Daddy!"Bahagyang tumango si Zack at hinaplos ang ulo ng bata, "Bakit ka gumising ng maaga ngayon, may kailangan kaba?"Sumulyap ang bata sa kwarto ni Marga sa kanto, itinaas ang mata at tiningnan ang kanyang daddy, "Gusto ni Rain pumunta kay Tita Rhian Daddy, isasama ni Daddy si Rain doon!"Talaga namang hindi nais ng bata na manatili kay Marga, kahit na magkasama lang sila para sa almusal, ayaw pa niyang manatili.Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Zack.Alam niya ang iniisip ng bata, at nauunawaan niya ito.Ngunit mayroong siyang isang mahalagang pulong na dadaluhan ngayong umag
Sa study room nakakunot ang noo ni Zack habang tinitingnan ang hindi natapos na trabaho ngayong araw, nang bigla siyang makarinig ng mga yapak sa pinto.Maya-maya, kumatok ng malakas sa pinto.Inilipat ni Zack ang kanyang mga mata mula sa screen ng computer at tiningnan ang pinto na may kunot na noo.Dati, sa oras na ito, ang mga katulong ng Saavedra pamilya sa manor ay nagpapahinga na, at wala ni isa sa kanila ang maglalakas-loob na mag-abala sa kanyang trabaho sa study room.Bukod pa rito, ang malakas na katok ay nagmumungkahing ang tao sa pinto ay si Marga.Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng babaeng iyon.Nagpatuloy ang malakas na katok sa pinto. Matapos patagilid na patulugin si Rain, hindi nais ni Zack na magising ang bata dahil sa katok, kaya't tumayo siya at binuksan ang pinto.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang isang lasing na babae sa labas.Hindi niya alam kung gaano karami ang nainom nito, ngunit ang amoy ng alak ay masakit sa ilong at kumalat sa buong study room.Nak
Sa ibaba, nakaupo na si Marga sa dining table.Nang makita ang dalawa na bumaba, tumingin si Marga kay Rain at ang mukha nito ay puno ng paghingi ng paumanhin, "Rain, pasensya na, mukhang may nasabi na naman akong hindi maganda kanina."Hinawakan ni Rain ang kamay ni Zack, itinaas ang mata at tinanong ang kanyang ama kung maaari ba niyang talikuran ang taong iyon.Hinaplos ni Zack ang ulo ng maliit na bata at dinala siya sa kanyang tabi.Walang pansin ang ama at anak kay Marga.Sa isang saglit, ang atmospera sa mesa ay tila sobrang tensed.Pinapanood ni Marga ang mag-ama na nagsasalu-salo ng pagkain, ngunit ni hindi siya tinitingnan, para bang hindi siya umiiral. Puno ng galit ang puso niya, ngunit wala siyang magawa kundi magpasikat at magbigay galak sa maliit na bata."Rain, halika, bata ka pa, kumain ka nang marami para tumangkad ka pa." Ngumiti si Marga at kumuha ng piraso ng karne para sa maliit na bata.Nang makita ni Rain ang dagdag na karne sa kanyang mangkok, natigil siya.Na
Tinitingnan ni Marga ang likod ni Zack habang siya ay umaalis, at dumilim ang mukha nito.Bagamat pumayag si Zack na manatili siya sa manor, malinaw mula sa hitsura nito na hindi siya papansinin.Hindi siya papayag dito!Habang ito ay nangyayari, lumabas si Zack mula sa kwarto, naglakad papunta sa pinto ng kwarto ni Rain, at kumatok, "Rain, buksan mo ang pinto."Sa loob ng kwarto, narinig ni Rain ang boses ng kanyang ama, at naisip ang mga sinabi ni Marga kanina. Agad siyang umiwas at nakatalikod sa pinto ng kwarto.Naghintay si Zack ng matagal, ngunit walang sumagot. Alam niyang nagseselos na naman ang maliit na bata, at hindi niya maiwasang magka-headache.Gabi na at ang nanay at anak na babae ay nagpasakit sa kanya ng sabay...Matapos maghintay ng ilang sandali at walang narinig na galaw, nagdesisyon si Zack na kunin ang susi at binuksan ang pinto upang pumasok. Pagpasok niya, nakita niya ang maliit na bata na nakaupo sa kama, nakatalikod sa pinto, at niyayakap ang kanyang mga tuho
Si Rain ay nakatago sa likod ni Aling Gina, ngunit nang marinig niyang sinabi ni Marga na magiging mommy siya balang araw, agad nagbago ang ekspresyon ng bata, tiningnan siya nito ng galit at tumakbo papuntang taas gamit ang mga maiiksing mga paa.Nang makita ni Marga ang likod ng bata, agad niyang pinahid ang kanyang kilay at nagmukhang hindi kuntento.Si Aling Gina naman ay nakahinga ng maluwag nang makita niyang tumakbo ang bata, at nagsabi kay Marga, "Ang emosyon po ng little lady ay laging hindi stable, ma'am Marga, sana po ay maintindihan ninyo."Pagkarinig nito, nagbigay ng pilit na ngiti si Marga at nagsabing salamat.Habang nagagalit si Marga, narinig ang ingay mula sa pinto ng villa, at pumasok si Zack mula sa labas."Zack, umalis na ba si Tita Dawn?" mabilis na in-adjust ni Marga ang kanyang ekspresyon at tiningnan ang pinto nang may pagpapakitang awa.Itinaas ni Zack ang kanyang mata at tiningnan siya, tumango ng walang kasamang komento, at pagkatapos ay tiningnan si Aling
Alam ni Zack kung ano ang nais sabihin ni Dawn, kaya't nagkunwari siyang hindi nakikinig, at hindi nagsalita, naghihintay na magsalita siya una."Paulit-ulit ko nang sinasabi, hindi madaling maghintay si Marga para sa'yo ng anim na taon, hindi mo siya dapat pabayaan!" seryosong sinabi ni Dawn.Maraming beses na nilang napag-usapan ito, kaya't nang marinig ito ni Zack sumakit ang ulo niya at hindi na nagkaroon ng lakas ng loob na makipagtalo sa kanyang ina.Patuloy si Dawn sa pagsasalita, at tahimik lang si Zack.Sa villa, tinitingnan ni Rain ang babae na nakaupo sa sofa, mahigpit na humahawak sa laylayan ng damit ni Aling Gina, may pag-aalinlangan sa kanyang mukha.Napansin ni Marga ang pagtutol ng bata, at nakaramdam ng hindi magandang pakiramdam, ngunit nagkunwari pa rin siyang mabait, "Rain, tignan mo, may dalang regalo si Tita Marga para sa'yo."Sabay kuha ni Marga ng isang manika mula sa kanyang bag, "Tignan mo, gusto mo ba ito?"Walang pag-aalinlangan na umilibg si Rain.Hindi n
Gabing iyon, dinala ni Zack si Rain sa bahay. Pagpasok nila ng pinto, nakita nila ang kanyang ina at si Marga na nakaupo sa sofa.Nang makita sila na bumalik, mukha pa ring galit si Dawn, ngunit nahihiya si Marga. Tumayo siya at binati sila, "Zack Rain, nakabalik na kayo."Tumango si Zack sa kanya ng walang emosyon, tapos ibinaba ang mga mata at tumingin sa kanyang ina.Nang makita ni Rain si Dawn agad siyang umatras at nagtago sa likod ng kanyang ama at hindi man lang nagbigay-galang kay Dawn."Mom, bakit ka nandito?" hawak ni Zack ang kamay ni Rain ng isang kamay, tahimik na inaalalayan ang maliit na bata, at nagtanong ng malalim na boses.Pagkarinig ng tanong mula sa kanyang anak, lalo pang dumilim ang mukha ni Dawn. "Bakit kami nandito? Ipinagkatiwala ko si Marga sa'yo. Okay lang na hindi mo siya dinala sa bahay, pero hindi mo man lang siya pinuntahan nang mag-recurr ang lumang sugat niya!"Hindi nakayanan ni Zack at parang nag kasakit ng ulo siya. "Nagpadala na ako ng tao para da