Dahil sa direksyon ng paggamot, biglang naging magaan ang atmospera sa ward.Nakakita ang maliit na bata na gagaling na siya, kaya't ngumiti siya at nagpasalamat kay Rhian, "Salamat po... Tita."Nang marinig ni Rhian ang mahina at mahinang tinig ng bata, naging medyo mabigat ang ngiti sa kanyang mukha, "Walang anuman, ito ang dapat gawin ng Tita. Pero ikaw, tiyak na hindi maganda ang pakiramdam mo kapag may sakit, tama?"Nakangiting tumango ang bata, may kasamang kaunting kaba sa kanyang mukha.Ito ang unang pagkakataon na may nagmamalasakit sa kanya nang ganito kalaki maliban sa direktor at mga bata.At isang magandang tita pa.Naaalala nito ang kanyang ina.Pinatong ni Rhian ang kamay niya sa ulo ng bata at pinakalma ito, "Tita ang nagreseta ng gamot para sa iyo, kailangan mong inumin ang gamot na mabuti, at gagaling ka agad. Pero kailangan mong kumain nang maayos kapag nakalabas ka na sa ospital. Kahit na ayaw mong kumain, kailangan mong pilitin ang sarili mong kumain, kung hindi,
Bagamat maraming beses na niyang binanggit ito bago pa siya makuha ng imbitasyon, Ngunit nang makita ang ngiti sa mukha ng maliit na babae sa harap niya, naramdaman pa rin ni Luke ang kasiyahan sa kanyang puso, at madali niyang tinanggap ang imbitasyon.Sinabi ni Rhian na siya ang magbibigay ng pang kain sa kanila, ngunit si Luke ang nagmaneho, at siya rin ang pumili ng lugar na kainan.Nang dumating sila sa harap ng restaurant, hindi maiwasang magulat ni Rhian.Dahil sa yaman ni Luke, inisip niyang dadalhin siya nito sa isang mamahaling restaurant.Ngunit hindi niya inaasahan na isang medyo antigong Chinese restaurant lamang ang nasa harap nila. Bagamat maganda ang dekorasyon sa loob, hindi naman mataas ang presyo ng pagkain. Kitang-kita na karamihan sa mga tao sa loob ay mga ordinaryong empleyado sa opisina."Sanay akong kumain ng Chinese food sa bahay. Hindi ko alam kung tatanggapin ni Doktor Fuentes ang aming pagkain," tanong ni Luke na may kasamang ngiti.Bumaling si Rhian at ng
Nang makita niyang malapit nang magtanghali, biglang naalala ni Rhian na nakalimutan niyang ipaalam sa dalawang maliliit na bata ang tungkol sa kanilang tanghalian bago siya umalis."Pasensya na, tatawagan ko lang sila," nang mapagtanto ito, tumayo si Rhian at humingi ng paumanhin kay Luke.Naguluhan si Luke, ngunit hindi na siya nagtanong pa. Tumango siya at pinanood siya habang pumunta si Rhian sa isang bakanteng sulok.Samantala, sina Rio at Zian ay nanonood ng TV kasama si Rain sa bahay. Bigla nilang narinig ang tunog ng landline na nag-ring, kaya't mabilis silang tumayo para sagutin ito.Mula nang bumalik sila sa bansa, ang tanging tumatawag sa landline ng bahay ay si Mommy."Mommy! Kailan ka babalik?" Tanong ni Zian habang tinitingnan si Rain sa tabi niya at agad na nagsabi, "Nandito po si little Rain sa bahay po natin! Naglalaro kami ni little Rain!"Pagkatapos nito, iniabot ng maliit na bata ang receiver sa tenga ni Rain.Nalaman niyang si Rhian ito, kaya ngumiti si Rain at ma
Nang marinig ni Jenny ang boses ng maliit na bata, natigilan siya sandali, at ang kanyang mga mata ay puno ng emosyon.Naalala niyang noong huling beses na nagkita sila, ayaw pang magsalita ng maliit na bata. At habang kumakain, iniiwasan ng iba ang batang ito na tinatawag na medyo pipi. Hindi niya akalain na ngayong nagkita silang muli, sobrang laki ng pagbabago ng maliit na bata. Hindi lang siya nagsasalita, kundi may napakagandang boses pa, at malambing pa ang kanyang ngiti.Habang tinitingnan ang cute na batang ito, hindi napigilan ni Jenny na ngumiti at hinaplos ang ulo ng bata, "Ang bait mo."Ngumiti si Rain ng malumanay at inayos ang kanyang mga mata. Inantay niyang tumayo si Jenny mula sa harap niya bago siya tumingin sa takeout sa mesa, ang kanyang mukha puno ng kuryosidad.Mula pagkabata, namuhay na ang maliit na bata sa marangyang paraan. Ang kanyang pagkain ay inihahanda ng mga yaya sa bahay, o niluluto ng kanyang lola. Hindi niya alam kung ano ang takeout lalo na ang fami
Hindi makapaniwala si Rhian sa kanyang narinig. Nagtigil siya ng ilang segundo bago ngumiti ng may pasasalamat, "Kung ganoon, mas mabuti pa na sundin ko na lang. Gagawin ko ang aking makakaya para sa kooperasyong ito."Itinaas ni Luke ang tasa ng tsaa sa harap niya, "Kung ganoon, gagamitin ko ang tsaa na ito bilang pamalit na alak upang magpasalamat kay Doktor Fuentes mula sa lahat ng aking mga kasosyo."Ngumiti si Rhian at binangga ang baso sa kanya. Nang maalala ang tulong na ibinigay sa kanya ni Luke sa mga nakaraang araw, naramdaman niyang napuno siya ng emosyon.Hindi maikakaila, tuwing nakikipag-usap siya kay Luke at Mike palaging may mga paksang walang katapusan.Marahil ito ang benepisyo ng pagiging nasa parehong industriya!Habang iniisip ito, hindi maiwasan ni Rhian na maalala ang isa pang lalaki.Tuwing kasama niya si Zack, palaging nagtatapos nang hindi maganda ang kanilang mga pag-uusap...Nang maalala si Zack, ang ngiti sa mukha ni Rhian ay bahagyang kumupas."Ah, oo nga
Habang kumakain sila, lumabas si Luke upang sumagot ng tawag.Pagbalik niya, tiningnan niya si Rhian ng may paumanhin na ekspresyon, "Pasensya na, pina-uwi ako ni Lolo. Hindi ko alam kung anong dahilan."Nang marinig ito, ngumiti si Rhian ng walang pakialam, "Kung gusto ni Lolo Dantes na makita ka, umalis ka na. Uuwi ako mag-isa mamaya."Humingi ulit ng paumanhin si Luke bago tumayo at umalis.Kumain pa si Rhian ng ilang sandali at tiningnan ang oras. hapon na pala. Nang maalala ang tatlong maliliit na bata sa bahay, bahagya siyang nababahala, kaya hindi na siya nagtagal at tumayo upang bayaran ang bill."Hello, ang ginoo po kanina ay nagbayad na." Sabi ng receptionist habang nakangiti.Nang marinig ito, nagtaka si Rhian.Ayon sa kanilang kasunduan, ang pagkain na ito ay para iparating ang pasasalamat ni Rhian kay Luke.Bakit siya mismo ang nagbayad...?"Ah, ito po ay isang regalo mula sa ginoo." Habang iniaabot ng receptionist ang isang bouquet ng mga bulaklak mula sa likod, tinitiga
"Salamat, pero nararapat lang naman na gawin ko iyon. Marami pa tayong magiging kooperasyon sa hinaharap. Hindi naman pwedeng maging ganoon kabait sa akin si Young Master Luke tuwing magkikita tayo."Nabalik sa katinuan si Rhian at sumagot. Ngumiti si Luke ng walang pasubali, "Tama, hindi ko na gagawin iyon sa susunod."Matapos magreply, narinig ang ingay mula sa itaas. Ibinaba ni Luke ang telepono at tumingin pataas. Nakita niyang binabayungan ng isang lalaking may katamtamang edad si Lolo habang pababa sila ng hagdan. Nag-uusap ang dalawa habang bumababa."Grandpa, Tito Sue." Nang makita ang lalaki, napakunot ang noo ni Luke at magalang na binati siya, may kaakibat na tamang pag-uugali.Ang lalaki ay si Ricardo Sue ang ama ni Meranda Sue. Dumating siya sa Pamilya Dantes at pina-uwi ng matandang lalaki. Kung ano ang layunin, alam na ito. Hindi iba kundi ang pagpapalakas ng imik na ginawa ni Meranda noon.Habang naaalala ang gulo ng gabing iyon, naramdaman ni Luke ang inis. Nang marin
"Aalalahanin ko na dapat ay mayroon akong contact information ni Dr. Rhian. Kung hindi mo gagawin, gagawin ko na lang. Pareho lang."Dahan-dahang sinabi ni Lolo Rommel.Nang marinig ito, ang mukha ni Luke ay puno ng kawalan ng magawa.Malinaw na ang mga salita ng matanda ay isang pagbabanta sa kanya.Imbes na hayaang magkita si Rhian at si Meranda nang wala siyang kaalaman, mas mabuti nang siya ang magmamasid upang mapigilan si Meranda na gumawa pa ng ibang kalokohan.Habang iniisip ito, napilitan si Luke na sumang-ayon, "Alam ko na, makikipag-ugnayan ako kay Miss Rhian at susubukan, pero hindi ko alam kung papayag siya."Ang mukha ni Mr. Ricardo ay puno ng ngiti, "Kung ganoon, pasensya na po. Kapag may sagot na ang babae, pakisabi na lang po sakin."Sumang-ayon si Luke ng malamig.Nag-usap pa sandali si Mr. Ricardo Sue at ang matanda tungkol sa kasalukuyang sitwasyon ng Pamilya Dantes, at pagkatapos ay tumayo upang magpaalam.Pagkalabas ni Ricardo Sue mula sa Pamilya Dantes, unti-unt
Nang paulit-ulit na banggitin ni Zack ang salitang "date", natigilan si Rhian."Kung wala palang oras si Miss Rhian sana sinabi mo na lang agad para ako na lang ang pumunta at kunin si Rain," sabi ni Zack.Nang marinig ang tono ng Daddy alam ni Rain na galit ang kanyang Daddy at hindi maiwasang mag-alala, "Daddy!"Nagmadali si Zack at inilagay ang tingin sa maliit na batang babae sa kanyang tabi, napansin niyang tila naging malamig ang tono niya.Tinutukoy ang galit na nararamdaman niya nang makita ang mga bulaklak sa mga braso ng maliit na babae.Pero sa mata ng maliit na babae, malamang ay wala siyang dahilan upang magalit."Rain, sorry at hindi agad nakabalik si Tita Rhian para samahan ka." Pinili ni Rhian na huwag pansinin ang lalaki sa sala, ibinaba ang mata at tiningnan si Rain, puno ng pasensya sa mukha.Nang marinig ng maliit na batang babae ang paghingi ng tawad ni Rhian mabilis siyang tumango at nagsabi, "Walang problema, mabuti't nandiyan na si Tita Rhian at masarap ang fri
Habang ang mga bata ay nagtatangkang makipag-negotiate kay Zack, narinig ang mga yapak mula sa pinto.Huminto ang lahat at tumingin sa pinto.Nakita nila si Rhian na nakatayo sa pinto, hawak ang isang bouquet ng mga bulaklak, at ang ekspresyon niya ay tila medyo nalilito."Mommy!" Tinawag nina Rio at Zian ang kanilang mommy nang makita siyang bumalik at mabilis. tiningnan ni Rhian ang lalaki na nakatayo sa sala.Si Zack... Paano siya nandito...Awtomatikong tiningnan ni Rhian ang mga bulaklak sa kanyang mga braso, at hindi maipaliwanag na nakaramdam siya ng kaunting pagkakasala.Sa kabilang banda, napansin din ni Zack ang mga bulaklak sa kanyang mga braso, at ang pakiramdam ng pagka-stress na dulot ng mga tanong ng mga bata kanina ay muling sumabog.Ibinalik ng maliit na babae ang lahat ng mga bulaklak na ibinigay niya noon.Ngunit ngayon, ang bouquet ng mga bulaklak sa kanyang mga braso ay malinaw na ibinigay ng iba, at malamang na mula kay Mike o kay Luke ngunit kinuha niya ito at d
"Hello po Tito Zack." Nagbati si Rio at Zian nang medyo huli.Tumango si Zack nang bahagya, nakakunot ang noo at nagtanong, "Hindi pa ba bumalik ang mommy ninyo?"Ang mga bata ay tumango ng maayos, nagtinginan sila ng may pag-aalinlangan, at may halong pagkakasala sa kanilang mga mata.Kanina, inisip nila na si mommy na ang bumalik, at muntik na silang sumigaw nang buksan nila ang pinto.Buti na lang at unang nagsalita si Rain, kaya hindi nila napahiya ang mga sarili nila.Nang marinig ito, lalong lumalalim ang mga wrinkles sa noo ni Zack, "So, anong kinain ninyo para sa lunch?"Habang sinasabi ito, itinaas ni Zack ang mata at tiningnan ang paligid ng kwarto. Nang makita ang family bucket sa mesa, bigla niyang naramdaman ang pagkainis."Chicken legs!" Sabi ni Rain, na abot-langit ang saya dahil sa unang pagkakataon ay nakakain siya ng junk food, at hindi napansin ang expression ng Daddy niya. "Masarap!"Nang marinig ito, lumabo ang mga mata ni Zack at tiningnan ang tatlong bata.Nakit
"Aalalahanin ko na dapat ay mayroon akong contact information ni Dr. Rhian. Kung hindi mo gagawin, gagawin ko na lang. Pareho lang."Dahan-dahang sinabi ni Lolo Rommel.Nang marinig ito, ang mukha ni Luke ay puno ng kawalan ng magawa.Malinaw na ang mga salita ng matanda ay isang pagbabanta sa kanya.Imbes na hayaang magkita si Rhian at si Meranda nang wala siyang kaalaman, mas mabuti nang siya ang magmamasid upang mapigilan si Meranda na gumawa pa ng ibang kalokohan.Habang iniisip ito, napilitan si Luke na sumang-ayon, "Alam ko na, makikipag-ugnayan ako kay Miss Rhian at susubukan, pero hindi ko alam kung papayag siya."Ang mukha ni Mr. Ricardo ay puno ng ngiti, "Kung ganoon, pasensya na po. Kapag may sagot na ang babae, pakisabi na lang po sakin."Sumang-ayon si Luke ng malamig.Nag-usap pa sandali si Mr. Ricardo Sue at ang matanda tungkol sa kasalukuyang sitwasyon ng Pamilya Dantes, at pagkatapos ay tumayo upang magpaalam.Pagkalabas ni Ricardo Sue mula sa Pamilya Dantes, unti-unt
"Salamat, pero nararapat lang naman na gawin ko iyon. Marami pa tayong magiging kooperasyon sa hinaharap. Hindi naman pwedeng maging ganoon kabait sa akin si Young Master Luke tuwing magkikita tayo."Nabalik sa katinuan si Rhian at sumagot. Ngumiti si Luke ng walang pasubali, "Tama, hindi ko na gagawin iyon sa susunod."Matapos magreply, narinig ang ingay mula sa itaas. Ibinaba ni Luke ang telepono at tumingin pataas. Nakita niyang binabayungan ng isang lalaking may katamtamang edad si Lolo habang pababa sila ng hagdan. Nag-uusap ang dalawa habang bumababa."Grandpa, Tito Sue." Nang makita ang lalaki, napakunot ang noo ni Luke at magalang na binati siya, may kaakibat na tamang pag-uugali.Ang lalaki ay si Ricardo Sue ang ama ni Meranda Sue. Dumating siya sa Pamilya Dantes at pina-uwi ng matandang lalaki. Kung ano ang layunin, alam na ito. Hindi iba kundi ang pagpapalakas ng imik na ginawa ni Meranda noon.Habang naaalala ang gulo ng gabing iyon, naramdaman ni Luke ang inis. Nang marin
Habang kumakain sila, lumabas si Luke upang sumagot ng tawag.Pagbalik niya, tiningnan niya si Rhian ng may paumanhin na ekspresyon, "Pasensya na, pina-uwi ako ni Lolo. Hindi ko alam kung anong dahilan."Nang marinig ito, ngumiti si Rhian ng walang pakialam, "Kung gusto ni Lolo Dantes na makita ka, umalis ka na. Uuwi ako mag-isa mamaya."Humingi ulit ng paumanhin si Luke bago tumayo at umalis.Kumain pa si Rhian ng ilang sandali at tiningnan ang oras. hapon na pala. Nang maalala ang tatlong maliliit na bata sa bahay, bahagya siyang nababahala, kaya hindi na siya nagtagal at tumayo upang bayaran ang bill."Hello, ang ginoo po kanina ay nagbayad na." Sabi ng receptionist habang nakangiti.Nang marinig ito, nagtaka si Rhian.Ayon sa kanilang kasunduan, ang pagkain na ito ay para iparating ang pasasalamat ni Rhian kay Luke.Bakit siya mismo ang nagbayad...?"Ah, ito po ay isang regalo mula sa ginoo." Habang iniaabot ng receptionist ang isang bouquet ng mga bulaklak mula sa likod, tinitiga
Hindi makapaniwala si Rhian sa kanyang narinig. Nagtigil siya ng ilang segundo bago ngumiti ng may pasasalamat, "Kung ganoon, mas mabuti pa na sundin ko na lang. Gagawin ko ang aking makakaya para sa kooperasyong ito."Itinaas ni Luke ang tasa ng tsaa sa harap niya, "Kung ganoon, gagamitin ko ang tsaa na ito bilang pamalit na alak upang magpasalamat kay Doktor Fuentes mula sa lahat ng aking mga kasosyo."Ngumiti si Rhian at binangga ang baso sa kanya. Nang maalala ang tulong na ibinigay sa kanya ni Luke sa mga nakaraang araw, naramdaman niyang napuno siya ng emosyon.Hindi maikakaila, tuwing nakikipag-usap siya kay Luke at Mike palaging may mga paksang walang katapusan.Marahil ito ang benepisyo ng pagiging nasa parehong industriya!Habang iniisip ito, hindi maiwasan ni Rhian na maalala ang isa pang lalaki.Tuwing kasama niya si Zack, palaging nagtatapos nang hindi maganda ang kanilang mga pag-uusap...Nang maalala si Zack, ang ngiti sa mukha ni Rhian ay bahagyang kumupas."Ah, oo nga
Nang marinig ni Jenny ang boses ng maliit na bata, natigilan siya sandali, at ang kanyang mga mata ay puno ng emosyon.Naalala niyang noong huling beses na nagkita sila, ayaw pang magsalita ng maliit na bata. At habang kumakain, iniiwasan ng iba ang batang ito na tinatawag na medyo pipi. Hindi niya akalain na ngayong nagkita silang muli, sobrang laki ng pagbabago ng maliit na bata. Hindi lang siya nagsasalita, kundi may napakagandang boses pa, at malambing pa ang kanyang ngiti.Habang tinitingnan ang cute na batang ito, hindi napigilan ni Jenny na ngumiti at hinaplos ang ulo ng bata, "Ang bait mo."Ngumiti si Rain ng malumanay at inayos ang kanyang mga mata. Inantay niyang tumayo si Jenny mula sa harap niya bago siya tumingin sa takeout sa mesa, ang kanyang mukha puno ng kuryosidad.Mula pagkabata, namuhay na ang maliit na bata sa marangyang paraan. Ang kanyang pagkain ay inihahanda ng mga yaya sa bahay, o niluluto ng kanyang lola. Hindi niya alam kung ano ang takeout lalo na ang fami
Nang makita niyang malapit nang magtanghali, biglang naalala ni Rhian na nakalimutan niyang ipaalam sa dalawang maliliit na bata ang tungkol sa kanilang tanghalian bago siya umalis."Pasensya na, tatawagan ko lang sila," nang mapagtanto ito, tumayo si Rhian at humingi ng paumanhin kay Luke.Naguluhan si Luke, ngunit hindi na siya nagtanong pa. Tumango siya at pinanood siya habang pumunta si Rhian sa isang bakanteng sulok.Samantala, sina Rio at Zian ay nanonood ng TV kasama si Rain sa bahay. Bigla nilang narinig ang tunog ng landline na nag-ring, kaya't mabilis silang tumayo para sagutin ito.Mula nang bumalik sila sa bansa, ang tanging tumatawag sa landline ng bahay ay si Mommy."Mommy! Kailan ka babalik?" Tanong ni Zian habang tinitingnan si Rain sa tabi niya at agad na nagsabi, "Nandito po si little Rain sa bahay po natin! Naglalaro kami ni little Rain!"Pagkatapos nito, iniabot ng maliit na bata ang receiver sa tenga ni Rain.Nalaman niyang si Rhian ito, kaya ngumiti si Rain at ma