"Totoo na gusto ko si Rain, pero hindi ibig sabihin nun ay handa na akong pakasalan ka."Sinabi ni Rhian sa sarili, "Buhay pa sa aking alaala ang nangyaring anim na taon na ang nakalipas. Hindi ko na hahayaang ulitin ko ang parehong pagkakamali, at hindi na kailangang mag-alala si Mr. Zacj tungkol dito."Nararamdaman ni Rhian na nakatutok sa kanya ang titig ni Zack na para bang totoong naroroon ito, na nagdudulot ng hindi maipaliwanag na tensyon sa kanyang puso.Buti na lang, nagpumilit pa rin siyang tapusin ang nais niyang sabihin.Pinagmamasdan ni Zack si Rhian nang matagal, at sinubukan niyang magpaliwanag. Ang mga salita ay nasa dulo na ng kanyang dila, ngunit nahadlangan ng huling salita ni Rhian.Anim na taon na ang nakalipas, nagbabayad siya ng malaking halaga dahil sa maliit na babaeng ito at labis na nasaktan siya.Maiintindihan na hindi siya paniwalaan ni Rhian.Kahit sabihin pa niyang marami, baka hindi pa rin siya pakinggan ng maliit na babaeng ito, at baka isipin pa niyan
Matapos ang matagal na pag-iisip, sa wakas ay dinala ni Rhian ang mga bulaklak pabalik sa opisina.Hindi dahil nagdesisyon siyang tanggapin si Zack, kundi dahil ang mga bulaklak ay sariwa pa at sayang naman itapon.Ito rin ang dahilan kung bakit ibinalik niya ang mga bulaklak kay Zack noon.Hindi niya alam kung paano tinanggap ni Zack ang mga ibinalik na bulaklak, at kung talagang itinapon niya ang mga ito sa basurahan gaya ng sinabi niya.Habang iniisip ito, may kumatok sa pinto ng opisina.Nabalik sa katinuan si Rhian at sumagot ng malumanay.Maya-maya, may pumasok na tao.Pagkakita sa dumating, kumislap ng kaunti ang mga mata ni Rhian sa gulat, "Mr. Dantes bakit po kayo nandito?"Ang matalim na mga labi ni Luke ay bahagyang tumaas, at ngumiti, "Nagkataon lang na may mga negosyo ako malapit dito. Narinig ko na dumaan ka sa institute, kaya nagpunta ako para tingnan kung paano ang sugat mo."Pumikit si Rhian at ngumiti, "Salamat sa inyong pag-aalala, Mr. Luke halos magaling na."Tuman
Pagkaalis ni Mr. Luke, tumayo si Rhian at kumuha ng vase upang ilagay ang mga rosas dito.Habang tinitingnan ang mga rosas sa vase, ang mga naiipon na kaisipan na ipinagpilitang itago kanina ay biglang sumabog muli.Bahagyang nagkunot ang noo ni Rhian at bumalik siya sa kanyang desk, tila nagkakaroon ng aligaga. Tinutok niya ang mga mata sa impormasyon sa screen, pilit na pinipilit ang sarili na magtrabaho nang seryoso.Ngunit pagkatapos magtagal, hindi niya naintindihan ang kahit isang salita.Nang oras na ng uwian, bihirang mag-overtime si Rhian at umuwi ng maaga.Habang nasa opisina, hindi niya maiwasang silipin ang bouquet ng mga rosas sa mesa. Habang tinitingnan ito, lalong naging magulo ang kanyang isipan.Pag-uwi niya, wala pa si Aling Alicia at ang mga bata, kaya't si Rhian ang nagluto ng pagkain upang magpalipas-oras.Pagka-handa ng pagkain, sakto namang binuksan ang pinto ng villa."Bumalik na kayo?" Itinaas ni Rhian ang pagkain at ngumiti habang tinitingnan ang pinto.Nakit
Sa kabilang banda, pagkatapos ng trabaho ni Zack, nais niyang sunduin si Rain, ngunit nakatanggap siya ng tawag mula kay Gino na nag-anyaya sa kanya para maghapunan.Gusto sanang tumanggi ni Zack, ngunit naisip niya na ang mga paksa na kanilang tinalakay sa nakaraang dalawang araw ay halos lahat ay may kinalaman kay Rhian.Baka hindi iba ang gabi na ito.Habang iniisip ito, sumang-ayon si Zack sa tawag ni Gino.Matapos magtapos ang tawag, inutusan ni Zack si Manny na sunduin ang bata at magmaneho patungo sa lugar ng kanilang pag-uusap.Pagdating sa lugar, si Gino ay naghihintay na sa kanyang pwesto.Nang makita siya, kumaway si Gino at tinuro ang kanyang pwesto.Naglakad si Zack patungo rito."Kamusta, hindi ba kayo nag-away ni Dr. Rhian kaninang tanghali?"Pag-upo ni Zack, narinig ang nag-aalalang tinig ni Gino.Nang marinig ito, hindi maiwasan ni Zack na maalala ang paulit-ulit na pagtanggi ng maliit na babae kaninang tanghali, kaya't bahagyang dumungaw ang kanyang mukha.Nakita ni
Nagbigay pa si Gino ng ilang mga ideya kay Zack, at nang makita nilang malapit nang magtakda ng oras, naghiwalay na sila.Paglabas nila ng restawran, tinignan ni Zack ang dalawang tiket para sa concert sa kanyang kamay, at ang mga mata niya ay naging malalim.Bagamat nararamdaman niyang nagdadalawang-isip si Rhian, hindi pa rin tinanggap ng maliit na babae ang mga bulaklak kaninang hapon.Kung magmamadali siyang magmungkahi ng pagpunta sa concert nang magkasama, tiyak na tatanggihan siya ng maliit na babae.Maliban na lang kung... papayagan niyang si Rain na magsabi.Hindi kailanman tinatanggihan ng maliit na babae ang bata.Nang maisip ito, dahan-dahang kumunot ang noo ni Zack, at pinabilis ang takbo ng sasakyan patungo sa Saavedra family manor.Pagdating sa bahay, kakatapos lang kumain ng bata at abala itong nagpipinta sa lamesa, kasabay si Aling Gina."Master," bati ni Aling Gina nang makita siyang pumasok, at magalang na iniiwan ang pwesto malapit sa bata.Tumingin si Rain at tina
Nang marinig ni Zack ang pangalan ni Marga Suares mula sa bibig ng bata, agad naging malungkot ang kanyang mga mata.Hindi na siya nagtataka kung bakit hindi pa rin tinatanggap siya ni Rhian. Pati ang maliit na bata ay alam na ang hindi pa natatapos na usapin nila ni Marga at tiyak na hindi makakalimutan ng maliit na babae ang bagay na iyon.Sa anuman, kailangan niyang pabilisin at tapusin ang pagkakasangkot ng kanyang ina kay Marga.Naisip ito ni Zack, kaya't pinigilan ang sarili at seryosong tinanong ang bata, "Gusto mo ba si Tita Marga?"Ang bata ay mabilis na umiling.Hindi niya gusto ang masamang Tita na iyon! Ang masamang Tita ay mabait lamang sa kanya kapag andiyan si Daddy! Pero kapag wala si Daddy, pinipisil siya sa braso at pinapalo siya sa likod!Tumango si Zack at naintindihan, at nangako siya sa bata nang seryoso, "Hindi pakakasal si Daddy sa isang tao na hindi mo gusto."Lumingon muli ang mga mata ng bata."Pero, kung gusto ni Rain na si Tita Rhian ang maging mommy niya,
Kinabukasan ng umaga, kakatapos lang mag-ayos ni Rhian at palabas na siya ng kwarto nang makita niyang naghihintay ang dalawang bata sa harap ng pintuan ng kwarto."Mommy!" Kumikislap ang mga mata ng dalawang bata, at sabik na sabik silang makita ang matagal nilang hindi nakitang mommy.Naalala ni Rhian ang sinabi ng mga bata kagabi, kaya't ang kanyang puso ay napuno ng kalambutan. Tumingala siya at hinaplos ang ulo ng mga bata, "Mag-almusal muna kayo, at pagkatapos ay isasama kayo ni mommy sa paaralan."Tumango ang mga bata ng masigla.Naging maayos din ang mga bata habang nag-aalmusal.Matapos ang almusal, nagbihis si Rhian at dinala ang mga bata sa kindergarten ng maaga.Punong-puno ng mga bata at magulang ang harap ng kindergarten.Tiningnan ni Rhian ang paligid at nakita niyang maraming magulang na talagang naghihintay upang sunduin ang kanilang mga anak.Naisip niya ang mga nakaraang panahon, noong nag-aalala siya kay Zack, kaya pinayagan niyang sunduin ni Aling Alicia ang mga b
"Zack, tatlong taon na tayong kasal, at ni minsan ay hindi mo pa ako sinipingan. S-sumusuko na ako sa pagsasama nating ito para maging masaya ka na kasama ang tunay mong minamahal... pagkatapos ng gabing ito, hanapin mo na siya at puntahan. Pero sa ngayon, isipin mo na lang na kabayaran ito sa pagmamahal na nilaan ko sa iyo sa loob ng nakaraang mga taon..."Matapos sabihin iyon ni Rhian, yumuko siya at mapangahas na hinalikan sa labi si Zack na ngayon ay nasa kaniyang ilalim, naghahalo ang kaniyang kasabikan at kawalan ng pag-asa. Parang isang gamu-gamo na siyang dumapo mismo sa apoy na siyang tutupok sa kanya.Alam niyang marumi ang kanyang mga paraan.Ngunit masyado na siyang matagal na naghintay, nagmahal at naghirap. Kaya ngayon ay nagmamakaawa siya sa kaunting aliw at sandali na makasama ito sa huling pagkakataon."Rhian, ang lakas ng loob mong gawin ito!!!"Nangalit ang mga ngipin ni Zack, ang kanyang gwapo at perpektong mukha ay puno ng galit. Gusto niyang itulak ang babae pala
Kinabukasan ng umaga, kakatapos lang mag-ayos ni Rhian at palabas na siya ng kwarto nang makita niyang naghihintay ang dalawang bata sa harap ng pintuan ng kwarto."Mommy!" Kumikislap ang mga mata ng dalawang bata, at sabik na sabik silang makita ang matagal nilang hindi nakitang mommy.Naalala ni Rhian ang sinabi ng mga bata kagabi, kaya't ang kanyang puso ay napuno ng kalambutan. Tumingala siya at hinaplos ang ulo ng mga bata, "Mag-almusal muna kayo, at pagkatapos ay isasama kayo ni mommy sa paaralan."Tumango ang mga bata ng masigla.Naging maayos din ang mga bata habang nag-aalmusal.Matapos ang almusal, nagbihis si Rhian at dinala ang mga bata sa kindergarten ng maaga.Punong-puno ng mga bata at magulang ang harap ng kindergarten.Tiningnan ni Rhian ang paligid at nakita niyang maraming magulang na talagang naghihintay upang sunduin ang kanilang mga anak.Naisip niya ang mga nakaraang panahon, noong nag-aalala siya kay Zack, kaya pinayagan niyang sunduin ni Aling Alicia ang mga b
Nang marinig ni Zack ang pangalan ni Marga Suares mula sa bibig ng bata, agad naging malungkot ang kanyang mga mata.Hindi na siya nagtataka kung bakit hindi pa rin tinatanggap siya ni Rhian. Pati ang maliit na bata ay alam na ang hindi pa natatapos na usapin nila ni Marga at tiyak na hindi makakalimutan ng maliit na babae ang bagay na iyon.Sa anuman, kailangan niyang pabilisin at tapusin ang pagkakasangkot ng kanyang ina kay Marga.Naisip ito ni Zack, kaya't pinigilan ang sarili at seryosong tinanong ang bata, "Gusto mo ba si Tita Marga?"Ang bata ay mabilis na umiling.Hindi niya gusto ang masamang Tita na iyon! Ang masamang Tita ay mabait lamang sa kanya kapag andiyan si Daddy! Pero kapag wala si Daddy, pinipisil siya sa braso at pinapalo siya sa likod!Tumango si Zack at naintindihan, at nangako siya sa bata nang seryoso, "Hindi pakakasal si Daddy sa isang tao na hindi mo gusto."Lumingon muli ang mga mata ng bata."Pero, kung gusto ni Rain na si Tita Rhian ang maging mommy niya,
Nagbigay pa si Gino ng ilang mga ideya kay Zack, at nang makita nilang malapit nang magtakda ng oras, naghiwalay na sila.Paglabas nila ng restawran, tinignan ni Zack ang dalawang tiket para sa concert sa kanyang kamay, at ang mga mata niya ay naging malalim.Bagamat nararamdaman niyang nagdadalawang-isip si Rhian, hindi pa rin tinanggap ng maliit na babae ang mga bulaklak kaninang hapon.Kung magmamadali siyang magmungkahi ng pagpunta sa concert nang magkasama, tiyak na tatanggihan siya ng maliit na babae.Maliban na lang kung... papayagan niyang si Rain na magsabi.Hindi kailanman tinatanggihan ng maliit na babae ang bata.Nang maisip ito, dahan-dahang kumunot ang noo ni Zack, at pinabilis ang takbo ng sasakyan patungo sa Saavedra family manor.Pagdating sa bahay, kakatapos lang kumain ng bata at abala itong nagpipinta sa lamesa, kasabay si Aling Gina."Master," bati ni Aling Gina nang makita siyang pumasok, at magalang na iniiwan ang pwesto malapit sa bata.Tumingin si Rain at tina
Sa kabilang banda, pagkatapos ng trabaho ni Zack, nais niyang sunduin si Rain, ngunit nakatanggap siya ng tawag mula kay Gino na nag-anyaya sa kanya para maghapunan.Gusto sanang tumanggi ni Zack, ngunit naisip niya na ang mga paksa na kanilang tinalakay sa nakaraang dalawang araw ay halos lahat ay may kinalaman kay Rhian.Baka hindi iba ang gabi na ito.Habang iniisip ito, sumang-ayon si Zack sa tawag ni Gino.Matapos magtapos ang tawag, inutusan ni Zack si Manny na sunduin ang bata at magmaneho patungo sa lugar ng kanilang pag-uusap.Pagdating sa lugar, si Gino ay naghihintay na sa kanyang pwesto.Nang makita siya, kumaway si Gino at tinuro ang kanyang pwesto.Naglakad si Zack patungo rito."Kamusta, hindi ba kayo nag-away ni Dr. Rhian kaninang tanghali?"Pag-upo ni Zack, narinig ang nag-aalalang tinig ni Gino.Nang marinig ito, hindi maiwasan ni Zack na maalala ang paulit-ulit na pagtanggi ng maliit na babae kaninang tanghali, kaya't bahagyang dumungaw ang kanyang mukha.Nakita ni
Pagkaalis ni Mr. Luke, tumayo si Rhian at kumuha ng vase upang ilagay ang mga rosas dito.Habang tinitingnan ang mga rosas sa vase, ang mga naiipon na kaisipan na ipinagpilitang itago kanina ay biglang sumabog muli.Bahagyang nagkunot ang noo ni Rhian at bumalik siya sa kanyang desk, tila nagkakaroon ng aligaga. Tinutok niya ang mga mata sa impormasyon sa screen, pilit na pinipilit ang sarili na magtrabaho nang seryoso.Ngunit pagkatapos magtagal, hindi niya naintindihan ang kahit isang salita.Nang oras na ng uwian, bihirang mag-overtime si Rhian at umuwi ng maaga.Habang nasa opisina, hindi niya maiwasang silipin ang bouquet ng mga rosas sa mesa. Habang tinitingnan ito, lalong naging magulo ang kanyang isipan.Pag-uwi niya, wala pa si Aling Alicia at ang mga bata, kaya't si Rhian ang nagluto ng pagkain upang magpalipas-oras.Pagka-handa ng pagkain, sakto namang binuksan ang pinto ng villa."Bumalik na kayo?" Itinaas ni Rhian ang pagkain at ngumiti habang tinitingnan ang pinto.Nakit
Matapos ang matagal na pag-iisip, sa wakas ay dinala ni Rhian ang mga bulaklak pabalik sa opisina.Hindi dahil nagdesisyon siyang tanggapin si Zack, kundi dahil ang mga bulaklak ay sariwa pa at sayang naman itapon.Ito rin ang dahilan kung bakit ibinalik niya ang mga bulaklak kay Zack noon.Hindi niya alam kung paano tinanggap ni Zack ang mga ibinalik na bulaklak, at kung talagang itinapon niya ang mga ito sa basurahan gaya ng sinabi niya.Habang iniisip ito, may kumatok sa pinto ng opisina.Nabalik sa katinuan si Rhian at sumagot ng malumanay.Maya-maya, may pumasok na tao.Pagkakita sa dumating, kumislap ng kaunti ang mga mata ni Rhian sa gulat, "Mr. Dantes bakit po kayo nandito?"Ang matalim na mga labi ni Luke ay bahagyang tumaas, at ngumiti, "Nagkataon lang na may mga negosyo ako malapit dito. Narinig ko na dumaan ka sa institute, kaya nagpunta ako para tingnan kung paano ang sugat mo."Pumikit si Rhian at ngumiti, "Salamat sa inyong pag-aalala, Mr. Luke halos magaling na."Tuman
"Totoo na gusto ko si Rain, pero hindi ibig sabihin nun ay handa na akong pakasalan ka."Sinabi ni Rhian sa sarili, "Buhay pa sa aking alaala ang nangyaring anim na taon na ang nakalipas. Hindi ko na hahayaang ulitin ko ang parehong pagkakamali, at hindi na kailangang mag-alala si Mr. Zacj tungkol dito."Nararamdaman ni Rhian na nakatutok sa kanya ang titig ni Zack na para bang totoong naroroon ito, na nagdudulot ng hindi maipaliwanag na tensyon sa kanyang puso.Buti na lang, nagpumilit pa rin siyang tapusin ang nais niyang sabihin.Pinagmamasdan ni Zack si Rhian nang matagal, at sinubukan niyang magpaliwanag. Ang mga salita ay nasa dulo na ng kanyang dila, ngunit nahadlangan ng huling salita ni Rhian.Anim na taon na ang nakalipas, nagbabayad siya ng malaking halaga dahil sa maliit na babaeng ito at labis na nasaktan siya.Maiintindihan na hindi siya paniwalaan ni Rhian.Kahit sabihin pa niyang marami, baka hindi pa rin siya pakinggan ng maliit na babaeng ito, at baka isipin pa niyan
"Ang lalaki ay hindi kasal at ang babae ay hindi kasal, saan nagmula ang mga problema ni Miss Rhian?"Pagkatapos ng ilang sandali, ang mababang boses ni Zack ay narinig sa mga tenga ni Rhian.Nang marinig ang sagot na iyon, hindi na kayang panatilihin ni Rhian ang ekspresyon sa kanyang mukha, at bigla itong nagkunot ng noo, "Kung tama ang aking naaalala, si President Saavedra ang madalas magpaalala sa akin na isaalang-alang ang dalawang bata."Nanatiling kalmado si Zack, "Pinapaalala ko lang sa iyo na umiwas sa mga hindi kilalang lalaki."Nakaramdam ng hindi maipaliwanag na kalituhan si Rhian, "Anong katayuan ba mayroon si President Saavedra para makialam sa akin? Hindi ko akalaing mayroon ka pang karapatang magkomento tungkol sa aking pribadong buhay!"Pagkatapos niyang magsalita, kumunot ang noo ng lalaki, at nagkaroon ng kakaibang ekspresyon sa kanyang mukha.Sa susunod na segundo, ang medyo matigas na boses ni Zack ay narinig sa mga tenga ni Rhian, "Bilang iyong tagasunod, may kar
Pagbaba ng sasakyan, si Rhian ay magbabalik sana ng mga bulaklak kay Zack, ngunit nakatalikod na ang lalaki at naglakad papuntang restaurant.Nakita ito, kaya't wala nang nagawa si Rhian kundi sundan siya bitbit ang mga bulaklak.Pumasok ang dalawa sa restaurant na magkasunod.Di nagtagal, dinala sila ng isang waiter sa upuang nakareserba para kay Zack.Hindi niya alam kung bakit, pero laging may kakaibang pakiramdam si Rhian.Ang dalawa sa kanila ay masyadong maganda at may kakaibang karisma, kaya’t marami ang mga mata na nakatingin sa kanila.Napansin ang mga titig ng ibang tao, nilingon ni Rhian ang paligid ng nalilito.Matapos ang ilang sandali, bigla niyang naisip kung anong mali.Saan man siya tumingin, halos lahat ay magkapareha.Tila hindi sila nababagay dito."Ito ang pinakapopular na couple set meal sa aming restaurant. Maari niyong subukan."Sa gilid, ang rekomendasyon ng waiter ay tila may kasamang paminsan-minsan na pagka-aburido.Walang paliwanag na ibinigay si Zack, ngu