LIKE
Matapos kainin ni Rhian ang lugaw, tahimik na tinulungan siya ni Zack na ayusin ang kama. Pagkatapos niyang itabi ang pinagkainan, bumalik siya sa kwarto.Walang pa ring imikan ang dalawa.Dahil nakatulog si Rhian nang halos buong araw, hindi siya makatulog muli. Pero ayaw naman niyang makipag-usap kay Zack... kaya pumikit siya at nagpanggap na tulog. Bahala ng mapanisan ng laway.Sa kabilang banda, dahil sa daming ginawa ni Zack sa opisina, talagang pagod na pagod siya. Kaya ng ipikit nito ang kanyang mga mata ay agad siyang hinila ng antok.Tahimik ang kwarto, ang tanging maririnig ay ang pantay na paghinga ni Zack.Dahan-dahang iminulat ni Rhian ang kanyang mga mata at tumingin sa direksyon ni Zack. Nakita niya na ang coat ng lalaki ay nakapatong sa kumot na nakapatong sa katawan niya. Nilagay ito ni Zack kanina sa kanya. Ang nipis ng suot na damit nito... sa kanilang dalawa, mukhang mas nilalamig ito ngayon kaysa sa kanya.Pagkatapos mag-isip saglit, maingat na bumangon si Rhian,
"Mommy, kamusta na po? Wala na ba ang lagnat mo?" Agad na tumakbo sina Rio at Zian sa gilid ng kama, puno ng pag-aalala ang kanilang mga mukha.Ngumiti si Rhian at tumango, "Oo, mas mabuti na ako ngayon."Bagama’t nag-aalala pa rin, pinatong ng dalawang bata ang kanilang mga kamay sa noo ng ina upang salatin ang kanyang noo.Nang makita ito, bahagyang niyuko ni Rhian ang ulo para maabot ng mga ito, hinayaan niyang salatin ng dalawa ang kanyang noo.Napansin niya si Rain na nakatayo sa likod nina Rio at Zian. Kagat nito ang kanyang labi, puno ng luha ang mga mata, at bakas ang pag-aalala sa kanyang maliit na mukha. Halata na labis itong nag-aalala sa kanya, ngunit mukhang nahihiya na lapitan siya. Sa tatlo kasi, si Rain ang pinakamahiyain.Hindi siya nakatiis. Nakangiti niyang tinanong si Rain. "Gusto mo bang lumapit at siguraduhin na maayos na ang lagay ko, Rain?" aniya sa malambing na tinig.Bagama't nahihiya dahil ayaw ni Rain makipag-agawan ng atensyon sa kambal. Masaya siyang tuman
Pagkatapos kumain, tiningnan ni Rhian ang oras at naisip na kaya pa niyang humabol sa institute ngayon. Maraming trabaho na kailangan niyang tapusin kaya hindi siya pwedeng manatili dito ng matagal."Okay na ang lagnat ko, Aling Alicia, pakiusap asikasuhin na ang paglabas ko sa ospital. Marami pa akong kailangang gawin."Naantala ang operasyon sa institute dahil sa operasyon sa kamag-anak ni Mike. Ayaw ni Rhian na madelay pa ang progreso ng kanilang pananaliksik dahil sa kanya. Kaya kailangan niyang bumalik.Nag-alinlangan si Aling Alicia sa sinabi niya, "Ma'am TRhian, mas mabuting manatili ka pa sa ospital ng isa pang araw. Nakita ko kung gaano ka ka-busy nitong mga nakaraang araw. Ang biglang lagnat mo kahapon ay dahil sigurado sa sobrang pagod. Bagong baba lang ng lagnat mo, tapos gusto mo agad bumalik sa trabaho. Baka hindi kayanin ng katawan mo."Hindi pa man siya matagal sa bahay ni Rhian para mag-alaga, nakita na niya ang tindi ng trabaho nito nitong mga nakaraang araw. Kung h
Pasado alas otso ng umaga bago sila nakalabas ng ospital. Maghapon at magdamag nang nakahiga si Rhian, kaya pakiramdam niya ay naninigas ang kanyang katawan. Sa wakas, nakalanghap siya ng sariwang hangin sa labas at nag-inat din siya ng katawan.Nasa likuran niya sina Rio at Zian, tila nag-aalala na baka may mangyari ulit sa kanya."Ma'am Rhian, mas mabuti pang umuwi ka muna at magpahinga kahit isang buong umaga lang!" payo ni Aling Alicia nang buong sinseridad. Nag-aalala siya na baka mabinat ang amo niya.Lumingon si Rhian at ngumiti, "Ayos lang ako, huwag kang mag-alala. Nagkaroon lang ako ng mahabang operasyon at napagod ako ng husto dahil halos pitong oras tumagal ang operasyon. Kaya siguro ako nagkasakit. Hmm. Mukhang tumatanda na yata ako dahil tinablan na ako ng sakit." Birong dagdag niya.Natawa ang matanda. "Masyado ka pang bata, ma'am. Nagkasakit ka dahil sa sipag mo. Halos wala ka ng pahinga. Maaring sa susunod ay alagaan mo ang kalusugan mo para hindi kami ng mga bata mag
Hawak ni Zack ang kamay ni Rain habang nakatingin sa babaeng malamig ang mukha sa hindi kalayuan. Sabi niya nang may bahid ng pagkaasar."Kahit pa estranghero ako, hindi mo kailangang umiwas ng ganito Miss Fuentes. Papunta rin naman ako sa eskwelahan ni Rain, at mula doon, dadaan ako sa institusyon mo. Kaya ko inialok na ihatid kita. Ano kaya ang ikinabahala mo?"Hindi inaasahan ni Rhian ang sinabi ni Zack. Siya pa itong nababahala? Wow ha. Ano ang gustong palabasin ng lalaking ito?"Iniiwasan mo ba ako?""A-Ano? H-hindi ako umiiwas sayo!" Nang mapansin na tumaas ang boses niya. Tumikhim si Rhian para alisin ang bara sa lalamunan. Gusto rin ni Rain na makasama pa ang maganda niyang Tita nang kaunti pang sandali. Sa narinig, tumingin siya kay Rhian gamit ang kanyang bilugang mata at sumabat sa kanila, "Tita..."Napatingin si Rhian sa batang babae, nabitin sa ere ang anumang gusto niyang sabihin sa ama nito. Napaurong ang kanyang dila ng makita ang cute na mukha nito at nangungusap na
Habang iniinspeksyon ni Marga ang kumpanya, napansin niyang tila may kakaiba sa mga tingin ng mga empleyado sa kanya."Ma'am Marga, ang swerte mo talaga kay Sir Zack. Naiinggit kaming lahat," pabirong sabi ng isang babaeng empleyado na malapit sa kanya.Sa narinig, natigilan si Marga. Saglit siyang napangiti na para bang natural lang ito at kunwaring nagtanong, "Talaga? Paano niyo naman nalaman?"Ang ngiti ng babaeng empleyado ay naging mas naging mapanukso, "Alam ng lahat na si Sir Zack ang nag-alaga sa'yo sa ospital magdamag kahapon, kaya nakapagtrabaho ka pa rin ngayong umaga. Napaka-swerte mo talaga dahil nagkaroon ka ng nobyong kagaya niya! Hindi nakapagtataka na kinaiinggitan ka ng lahat!"Biglang nanigas ang ekspresyon ni Marga. "Anong sinabi mo?"Si Zack ang nag-alaga sa kanya sa ospital magdamag? Anong kalokohana ng pinagsasabi ng babaeng ito? Wala naman siyang naramdamang masama nitong mga nakaraang araw. Kailan siya nagpunta sa ospital?Iniisip ng babaeng empleyado na nahih
Patuloy pa ring naniniwala ang mga empleyado sa balita at pinag-uusapan ang tungkol sa balitang kumalat."Narinig ko na ayaw daw talagang magpakasal ni Sir Zack kay Ma'am Marga, kaya panay ang pag-antala niya sa engagement nila. Hindi ko inasahan na napaka-romantiko pala niya sa likod ng eksena.""Ang gwapo at maalaga ni Sir! Gusto ko rin ng boyfriend na katulad niya!""Ako din! Gusto ko din ng lalaking katulad niya! Mayaman na, gwapo pa! Nasa kanya na ang lahat!"Habang naririnig ang mga usapan, nagbago nang ilang beses ang ekspresyon ni Marga. Halos maipit niya ang sariling palad sa tindi ng kanyang pagkuyom hanggang sa magkaroon ng marka ng dugo upang pigilan ang galit na nararamdaman. "Oras ng trabaho ito! Huwag kayong mag-usap ng ganyan! Bago kayo magtsismisan, magtrabaho kayo nang maayos!"Pagkasabi nito, malamig na tiningnan ni Marga ang mga empleyadong nagsasalita, bago tumalikod at nagmamadaling umalis nang hindi lumilingon.Hindi na niya talaga matagalan ang mga usap-usapan!
"Zack, tatlong taon na tayong kasal, at ni minsan ay hindi mo pa ako sinipingan. S-sumusuko na ako sa pagsasama nating ito para maging masaya ka na kasama ang tunay mong minamahal... pagkatapos ng gabing ito, hanapin mo na siya at puntahan. Pero sa ngayon, isipin mo na lang na kabayaran ito sa pagmamahal na nilaan ko sa iyo sa loob ng nakaraang mga taon..."Matapos sabihin iyon ni Rhian, yumuko siya at mapangahas na hinalikan sa labi si Zack na ngayon ay nasa kaniyang ilalim, naghahalo ang kaniyang kasabikan at kawalan ng pag-asa. Parang isang gamu-gamo na siyang dumapo mismo sa apoy na siyang tutupok sa kanya.Alam niyang marumi ang kanyang mga paraan.Ngunit masyado na siyang matagal na naghintay, nagmahal at naghirap. Kaya ngayon ay nagmamakaawa siya sa kaunting aliw at sandali na makasama ito sa huling pagkakataon."Rhian, ang lakas ng loob mong gawin ito!!!"Nangalit ang mga ngipin ni Zack, ang kanyang gwapo at perpektong mukha ay puno ng galit. Gusto niyang itulak ang babae pala
Patuloy pa ring naniniwala ang mga empleyado sa balita at pinag-uusapan ang tungkol sa balitang kumalat."Narinig ko na ayaw daw talagang magpakasal ni Sir Zack kay Ma'am Marga, kaya panay ang pag-antala niya sa engagement nila. Hindi ko inasahan na napaka-romantiko pala niya sa likod ng eksena.""Ang gwapo at maalaga ni Sir! Gusto ko rin ng boyfriend na katulad niya!""Ako din! Gusto ko din ng lalaking katulad niya! Mayaman na, gwapo pa! Nasa kanya na ang lahat!"Habang naririnig ang mga usapan, nagbago nang ilang beses ang ekspresyon ni Marga. Halos maipit niya ang sariling palad sa tindi ng kanyang pagkuyom hanggang sa magkaroon ng marka ng dugo upang pigilan ang galit na nararamdaman. "Oras ng trabaho ito! Huwag kayong mag-usap ng ganyan! Bago kayo magtsismisan, magtrabaho kayo nang maayos!"Pagkasabi nito, malamig na tiningnan ni Marga ang mga empleyadong nagsasalita, bago tumalikod at nagmamadaling umalis nang hindi lumilingon.Hindi na niya talaga matagalan ang mga usap-usapan!
Habang iniinspeksyon ni Marga ang kumpanya, napansin niyang tila may kakaiba sa mga tingin ng mga empleyado sa kanya."Ma'am Marga, ang swerte mo talaga kay Sir Zack. Naiinggit kaming lahat," pabirong sabi ng isang babaeng empleyado na malapit sa kanya.Sa narinig, natigilan si Marga. Saglit siyang napangiti na para bang natural lang ito at kunwaring nagtanong, "Talaga? Paano niyo naman nalaman?"Ang ngiti ng babaeng empleyado ay naging mas naging mapanukso, "Alam ng lahat na si Sir Zack ang nag-alaga sa'yo sa ospital magdamag kahapon, kaya nakapagtrabaho ka pa rin ngayong umaga. Napaka-swerte mo talaga dahil nagkaroon ka ng nobyong kagaya niya! Hindi nakapagtataka na kinaiinggitan ka ng lahat!"Biglang nanigas ang ekspresyon ni Marga. "Anong sinabi mo?"Si Zack ang nag-alaga sa kanya sa ospital magdamag? Anong kalokohana ng pinagsasabi ng babaeng ito? Wala naman siyang naramdamang masama nitong mga nakaraang araw. Kailan siya nagpunta sa ospital?Iniisip ng babaeng empleyado na nahih
Hawak ni Zack ang kamay ni Rain habang nakatingin sa babaeng malamig ang mukha sa hindi kalayuan. Sabi niya nang may bahid ng pagkaasar."Kahit pa estranghero ako, hindi mo kailangang umiwas ng ganito Miss Fuentes. Papunta rin naman ako sa eskwelahan ni Rain, at mula doon, dadaan ako sa institusyon mo. Kaya ko inialok na ihatid kita. Ano kaya ang ikinabahala mo?"Hindi inaasahan ni Rhian ang sinabi ni Zack. Siya pa itong nababahala? Wow ha. Ano ang gustong palabasin ng lalaking ito?"Iniiwasan mo ba ako?""A-Ano? H-hindi ako umiiwas sayo!" Nang mapansin na tumaas ang boses niya. Tumikhim si Rhian para alisin ang bara sa lalamunan. Gusto rin ni Rain na makasama pa ang maganda niyang Tita nang kaunti pang sandali. Sa narinig, tumingin siya kay Rhian gamit ang kanyang bilugang mata at sumabat sa kanila, "Tita..."Napatingin si Rhian sa batang babae, nabitin sa ere ang anumang gusto niyang sabihin sa ama nito. Napaurong ang kanyang dila ng makita ang cute na mukha nito at nangungusap na
Pasado alas otso ng umaga bago sila nakalabas ng ospital. Maghapon at magdamag nang nakahiga si Rhian, kaya pakiramdam niya ay naninigas ang kanyang katawan. Sa wakas, nakalanghap siya ng sariwang hangin sa labas at nag-inat din siya ng katawan.Nasa likuran niya sina Rio at Zian, tila nag-aalala na baka may mangyari ulit sa kanya."Ma'am Rhian, mas mabuti pang umuwi ka muna at magpahinga kahit isang buong umaga lang!" payo ni Aling Alicia nang buong sinseridad. Nag-aalala siya na baka mabinat ang amo niya.Lumingon si Rhian at ngumiti, "Ayos lang ako, huwag kang mag-alala. Nagkaroon lang ako ng mahabang operasyon at napagod ako ng husto dahil halos pitong oras tumagal ang operasyon. Kaya siguro ako nagkasakit. Hmm. Mukhang tumatanda na yata ako dahil tinablan na ako ng sakit." Birong dagdag niya.Natawa ang matanda. "Masyado ka pang bata, ma'am. Nagkasakit ka dahil sa sipag mo. Halos wala ka ng pahinga. Maaring sa susunod ay alagaan mo ang kalusugan mo para hindi kami ng mga bata mag
Pagkatapos kumain, tiningnan ni Rhian ang oras at naisip na kaya pa niyang humabol sa institute ngayon. Maraming trabaho na kailangan niyang tapusin kaya hindi siya pwedeng manatili dito ng matagal."Okay na ang lagnat ko, Aling Alicia, pakiusap asikasuhin na ang paglabas ko sa ospital. Marami pa akong kailangang gawin."Naantala ang operasyon sa institute dahil sa operasyon sa kamag-anak ni Mike. Ayaw ni Rhian na madelay pa ang progreso ng kanilang pananaliksik dahil sa kanya. Kaya kailangan niyang bumalik.Nag-alinlangan si Aling Alicia sa sinabi niya, "Ma'am TRhian, mas mabuting manatili ka pa sa ospital ng isa pang araw. Nakita ko kung gaano ka ka-busy nitong mga nakaraang araw. Ang biglang lagnat mo kahapon ay dahil sigurado sa sobrang pagod. Bagong baba lang ng lagnat mo, tapos gusto mo agad bumalik sa trabaho. Baka hindi kayanin ng katawan mo."Hindi pa man siya matagal sa bahay ni Rhian para mag-alaga, nakita na niya ang tindi ng trabaho nito nitong mga nakaraang araw. Kung h
"Mommy, kamusta na po? Wala na ba ang lagnat mo?" Agad na tumakbo sina Rio at Zian sa gilid ng kama, puno ng pag-aalala ang kanilang mga mukha.Ngumiti si Rhian at tumango, "Oo, mas mabuti na ako ngayon."Bagama’t nag-aalala pa rin, pinatong ng dalawang bata ang kanilang mga kamay sa noo ng ina upang salatin ang kanyang noo.Nang makita ito, bahagyang niyuko ni Rhian ang ulo para maabot ng mga ito, hinayaan niyang salatin ng dalawa ang kanyang noo.Napansin niya si Rain na nakatayo sa likod nina Rio at Zian. Kagat nito ang kanyang labi, puno ng luha ang mga mata, at bakas ang pag-aalala sa kanyang maliit na mukha. Halata na labis itong nag-aalala sa kanya, ngunit mukhang nahihiya na lapitan siya. Sa tatlo kasi, si Rain ang pinakamahiyain.Hindi siya nakatiis. Nakangiti niyang tinanong si Rain. "Gusto mo bang lumapit at siguraduhin na maayos na ang lagay ko, Rain?" aniya sa malambing na tinig.Bagama't nahihiya dahil ayaw ni Rain makipag-agawan ng atensyon sa kambal. Masaya siyang tuman
Matapos kainin ni Rhian ang lugaw, tahimik na tinulungan siya ni Zack na ayusin ang kama. Pagkatapos niyang itabi ang pinagkainan, bumalik siya sa kwarto.Walang pa ring imikan ang dalawa.Dahil nakatulog si Rhian nang halos buong araw, hindi siya makatulog muli. Pero ayaw naman niyang makipag-usap kay Zack... kaya pumikit siya at nagpanggap na tulog. Bahala ng mapanisan ng laway.Sa kabilang banda, dahil sa daming ginawa ni Zack sa opisina, talagang pagod na pagod siya. Kaya ng ipikit nito ang kanyang mga mata ay agad siyang hinila ng antok.Tahimik ang kwarto, ang tanging maririnig ay ang pantay na paghinga ni Zack.Dahan-dahang iminulat ni Rhian ang kanyang mga mata at tumingin sa direksyon ni Zack. Nakita niya na ang coat ng lalaki ay nakapatong sa kumot na nakapatong sa katawan niya. Nilagay ito ni Zack kanina sa kanya. Ang nipis ng suot na damit nito... sa kanilang dalawa, mukhang mas nilalamig ito ngayon kaysa sa kanya.Pagkatapos mag-isip saglit, maingat na bumangon si Rhian,
Si Zack ay mababaw kung matulog. Sa gitna ng kanyang pagkaidlip, narinig niya ang mahina at kaluskos na tunog, kaya’t kumunot ang kanyang noo at iminulat ang kanyang mga mata. Tumambad sa kanya si Rhian na ngayon ay gising na. "Kamusta ang pakiramdam mo? Mataas pa ba ang lagnat?" tanong nito habang papalapit sa kama kung nasaan si Rhian.Medyo mabagal ang kilos ni Rhian. Dahan-dahan niyang inalalayan ang sarili sa kama at umupo at magalang na nagpasalamat, ngunit may kalamigan ang tono. "Mas mabuti na ang pakiramdam ko ngayon. Salamat nga pala sa paghatid sa akin dito. Mas maayos na ang pakiramdam ko ngayon kumpara kagabi."Nang mahimigan ang malamig na pakikitungo ni Rhian, bahagyang dumilim ang mga mata ni Zack. Gayunpaman, inalala niyang may sakit pa rin ang babae kaya't pinigilan niya ang kanyang inis. Hinatid at tumulong na siya, bakit ganito parin ang trato nito sa kanya? Pinanatili niya ang compure at malamig na nagtanong. "Hindi ka kumain kagabi, gutom ka ba?"Mas mabuti sana
Nakatulog si Rhian sa buong biyahe hanggang sa makarating sila sa tapat ng ospital.Saglit na nagdalawang-isip si Zack kung gigisingin ito, ngunit hindi niya magawang gisingin ito. Sinabihan niya si Manny na buksan ang pinto, hinubad ang kanyang coat, maingat na ibinalot ito kay Rhian, at saka niya ito binuhat palabas ng sasakyan.Dumating sila nang gabi, kaya tanging ang emergency department na lamang ang bukas.Nagparehistro si Zack at binuhat si Rhian papunta sa departamento.Unti-unting nagmulat ng mga mata si Rhian. Ang unang tumambad sa kanyang paningin ay ang gwapong mukha ni Zack... para siyang hinehele...Pagkapasok nila, unti-unting natauhan si Rhian. Makalipas ang ilang segundo, naintindihan niya ang sitwasyon: nasa bisig pa rin siya ng lalaki at nasa harap sila ng doktor.Nang mapagtanto ito, namula agad ang mukha ni Rhian. Pero dahil sa kanyang lagnat, mabuti nalang at may lagnat siya kaya hindi ito masyadong halata."A-Ano ba, Mr. Saavedra, ibaba mo nga ako!!" Nahihiya ni