NAKANGITING agad niyang tinahak ang direksyon ng kanyang kaibigan na subsob sa trabaho sa isang sikat na cafeteria sa siyudad.
"Fina..." Tinawag niya ito nang may ngiti sa kanyang labi.
"Dynee..." Nakangiti itong humarap sa kanya na may dala-dalang tray sa mga kamay.
"Maraming customer ngayon ah, tamang-tama at makakarami ako ng alok ngayon dito." Nakangiti niyang untag rito sabay tingin sa buong paligid.
"Hay nako sinabi mo pa. Heto nga at aligaga na naman ang lahat dahil sa sobrang dagsa ng mga customers. Girl, gusto mo umextra ka ngayon habang magaalok ka ng mga cosmetic mo sa mga customer?---"
"Fina, ang order sa table five dalhin mo na." Nalingunan namin pareho ang manager na patungo sa direksyon naman.
"Ay, oo nga pala hinihintay na pala ito ng customer. Dynee, maiiwan muna kita huh? Umupo ka muna diyan at sasabihin ko kay boss na pag-extrahin ka ngayon." Sabi nito sabay kumindat sa akin.
"Fina, hindi na kailangan---" Hindi na niya natapos pa ang sasabihin ng tinalikuran na siya nito.
"Oh Dynee, kumusta ka Ija?"
Hinarap niyang nakangiti ang ginang na may-ari nang sikat na cafeteria. "Hi po Madam, heto okay lang ho. U-Uhm, raraket sana, uhm magaalok na naman sana ako ng mga--"
"Oh, sure Ija you can do that basta hindi mo lang kukulitin ang mga customer ko sa paninda mo." Untag nito sa kanya.
"Ay sure ho 'yan madam. So--"
"Uhm Dynee, pwede ba habang raraket ka dito sa cafeteria ko ay umextra ka muna ng kahit ilang oras o isang araw lang? Look, we are all busy here at may absent pang isa sa mga waitress ko, pwede bang ikaw na muna ang pumalit?"
"H-Huh? Ay madam nakakahiyan naman ho?"
"Dynee, minsan ka nang umextra dito nang dahil sa nirecommend ka ng kaibigan mong si Fina. So why not now." Sabi nito sa kanya.
Tumikhim siya at sabay ngumiti rito ng malawak. "S-Sige ho madam, hindi ko 'yan tatanggihan." Sagot niya dito.
"Then you go inside Dynee. May spare uniform doon na kakasya sa'yo, go to Fina at magpa-assist ka muna sa kanya."
"Sige ho madam."
Agad nga siyang sinamahan ni Fina sa locker area at nagpalit ng kanyang damit. Tulad nito ay naka overall dress na siya. Ipinuyod nalang niya ang buhaghag niyang buhok.
"Ano ba 'yan Dynee, bakit ba hinahatak mo yang damit mo." Naiiritang puna ni Fina sa kanya.
"E sa maiksi itong damit na ito e. Hindi ako sanay. Look at my legs, na exposed na. Pambihira, kaya ayoko sana umextra e, dahil ito talaga ang ayoko e." Reklamo niya habang panay hatak pababa ng laylayan ng kanyang bestida.
Napatampal si Fina sa noo nito habang nakatingin sa kanya. "Pambihira ka naman, maikli na ba 'yan sa'yo? Halos bandang tuhod mo na 'yan ah. Dynee naman huwag ka nang maginarte sa ngayon. Look we are so busy, everyone is busy so please not now for that complain. Come, come, come. Ayos pa naman 'yang lipstick mo at mga kolorete sa mukha so let's go out now at kailangan na tayo sa labas." Sabi nito sabay hila sa kanyang braso palabas ng locker area.
"Fina, wait..." Hindi siya nito binitiwan hanggang sa makalabas na nga sila at nasa harap na sila ng counter area.
"Oh mga Ija, mabuti at tapos na kayo sa loob." Sinipat ni Mrs. Rivas ang kanyang kabuoan at ngumiti. "The dress suit you Dynee, it's wonderful."
"Ay... S-Salamat ho."
Hahatakin na naman sana niya ang laylayan ng pinigilan ni Fina ang kamay niya.
"Huwag kang masanay, girl. Please lang." Nakataas kilay nito sa kanya.
"Uhff!" She rolled her eyes.
"Sige na at mag-umpisa na kayo. Fina, pakidala ito sa table 10, Dynee ito rin sa table 8."
Wala na siyang magawa kundi gawing komportable ang sarili niya sa damit na iyon. Well, extra lang naman siya sa araw na iyon kaya magtitiis nalang siya ng mga ilang oras.
"Hi Ma'am, Sir..." Nakangiting binati niya ang customer nasa table 8. "Here's your order, enjoy it."
"Ay..." Ngumiwi ang isang binabae sa kanya habang ang isang kasama nito na nasa edad kuwarenta ay nakasimangot. "Girl, maka Sir ka sa akin wagas."
Kumunot ang noo niya sa binabae. "G-Galit ka sir? May nagawa ba akong mali?"
"Yes, and you are not aware?" Sabi nito na medyo tumaas ang tinig.
Mas kumunot ang noo niya rito. Nagpipigil mainis dahil wala naman siyang maisip na maling ginawa niya para magalit ito sa kanya.
Abnormal ata itong baklang ito e. Hmp! Kung hindi lang ito customer, tiyak pinatulan ko na ito. Ay... No Dynee, no. Huwag patulan ang mga ganiyan, tiyak insecure lang 'yan.
Huminga siya ng malalim at saka sumulyap sa kasama nitong ginang. "Ma'am, ang ganda ho ninyo ngayon." Puna ko rito.
Biglang ngumisi ang ginang sa kanya. "Oh sweetie, you don't have to mention it because I knew it already."
Ngumiti parin ako. It's time to double my job para dobleng kita naman. "Of course, you are madam. Uhm, nasabi ko rin ho ba sa inyo na ang ganda ng kutis ninyo? Na parang mala nuwebe ang dating." Hindi parin siya tumigil.
"Hindi mo pa nasabi Ija. But anyway, thank you for your compliments." Sabi nito na may ngiti parin sa labi habang patingin-tingin sa entrance ng cafeteria na iyon.
"Ma'am, madam or whatsoever. Mas gaganda pa ho kayo at mas may ilalabas na ganda kapag ho bumili kayo ng beauty products na alam ko. Sabon, Toner, face cream at mga cosmetic product na subok sa ganda na katulad ko."
"Aba, aba, aba... Girl, get lost. Mangaalok ka lang pala ng mga products mo at nanguuto ka pa. Cheap, get lost now. Lost."
Napatingin muli ako sa binabae na may matalim na tingin sa akin at nakataas kilay. "Ay sir, mawalang-galang na ho. Don't you think that I'm not talking to you? Besides I am talking to this beautiful madam who are sitting next to you. Don't dare talking to me. Hmp!" Hindi na niya napigilan ang kilay na umarko rito.
"Hala, ang pangit mo magalit girl. Hindi bagay sa'yo magsuplada. Shu... Shu..."
"Ay, baklang pangit!"
"Ikaw---"
"Carrot stop it, please. Huwag ka munang mangaway ngayon. Don't you remember that we are here for our mission? Look, he's already arrived. Please do not ruined our mission huh? Calm down." Sabi nito sa kasama saka tumingin sa kanya. "Thanks Ija, but for now on, please leave us alone."
"Okay ho madam." Sagot niya nang maibalik na niya ang ngiti sa mga labi. "I'll be right back ma'am. Pagisipan n'yo ho sana yung about sa product. For sure mas lalabas ang ganda ninyo at babata ho kayo ng sampung taon sa mga product na 'yon. And I also have another offer for you Madam." Sabi niya saka kindat dito.
"Hish, girl! Hindi kaba nakikinig? Shu... Alis na."
Umirap siya sa bakla pagkaharap niya rito. "Tse! Pangit na bakla. Insecure! Hmp!"
Napaawang ang bunganga nito at napapalaki ang mga mata sa kanya. "My God, ako pangit? My god... Hindi pa tayo tapos na babae ka, hindi pa tayo tapos!"
"Shh... Huwag mo ng pansinin ang bata. Ikaw naman kasi ang may kasalanan. Pull yourself Carrot dahil nandiyan na siya at naupo na."
Iyon nalang ang tanging narinig niya sa paguusap ng dalawa.
Hmp, kung minamalas ka ba naman. Doon pa ako unang napunta sa table ng baklang iyon. Pangit ng ugali! Tse! Hinamon pa akong hindi pa kami tapos. Duh, akala niya hindi ko siya papatulan? Oi, laking sira ulo kaya 'to!
"Pst, bakit ganyan ang mukha mo? Bakit parang bad trip kana agad?" Siniko siya ni Fina sa may counter.
"Wala, okay lang ako, wala ito." Sagot niya rito.
"Anong wala ka diyan. May nangyaring hindi kanais-nais ano? Ano 'yon." Pangungulit parin nito.
Bumuntong hininga siya. "E kasi yung nasa table e, yung baklang nandoon. Ay, sarap basagin ng mukha noon. Ah, kung hindi lang talaga ako nakapagpigil punatulan ko na 'yung pangit na 'yon!"
Ngumisi si Fina sa kanya at tinapik ang balikat niya. "I'm glad at nagpigil ka. Baka ngayon nagkagulo na."
"Tsk. Nakakahiya naman kasi kay Mrs. Rivas." Totoong ang mayari ang iniisip niya kaya siya nagpigil.
"O siya at mamaya na tayo magusap tungkol diyan. Para mawala ang inis mo o heto." May inabot ito sa kanyang isang order receipt.
"Ano 'to?" Nakakunot niyang tanong rito.
"It's an older receipt from vip table #2. Ikaw na ang mag-serve sa kape niya."
Agad dumapo ang mata niya sa naturang table. Isang nakaupo na lalaking may maganda at malapad na likod ang kanyang nakita. The customer is wearing an corporate office attire. Nakatalikod ito kaya hindi niya aninag ang mukha niyon. Maya-maya ay may naupong isang babae sa harapan mismo nito.
"Ah, sige ako na." Tanging naisagot niya kay Fina.
"Look girl. Huwag masyado humanga huh? Nakakalaglag panty si Kuya. I entrusted him to you kasi mahal na mahal ko ang Kuya mo at ayoko na siyang palitan pa sa puso ko."
Nagtataka niyang tinitigan si Fina. "Pinagsasabi mo diyan?"
Ngumisi ito. "Wala, joke lang. Sige na, sige na at bago pa mainip ang customer sa tagal ng order niya. O nandiyan ang order niya at i-serve mo na. Ay, may kasama palang hipon si kuya mong pogi. Sayang naman." Puna ni Fina ng makita ang kakaupo lang na babae.
Napapailing nalang siya. "Pareho lang kayo noong bakla, napaka judgemental n'yo masyado. Pero sabagay, parang hipon nga. Kung hindi lang siguro maputi at gamit na mga koloreta sa mukha baka hindi mag-anyong tao. Ay... I'm so sorry Lord, bakit ba ganito ang bunganga ko ngayon? Naimpluwensiyahan na sa baklang 'yon. I'm so sorry Lord."
"Tanga nito. Umalis ka na nga at iserve na 'yang kape sa vip table 2." Tinulak pa siya ni Fina ng bahagya habang nakangiti.
"HI. I assume that you are waiting for me? Am I right Mr.?" Isang babae ang agad umukupa ng upuan sa harapan niya. "I'm Arlene and you?"
"Oliver Acemzade." Iniabot niya rito ang kanyang kamay. Ramdam niya ang pagpisil ng babae sa palad niya kaya agad niyang binitawan ang kamay nito.
"Well, you are handsome dear. No doubt for it. Ngayon palang ay hindi ako nagsisisi sa date nating ito." Kumunot ang noo niya sa sinabi ng babae.
"Ms. Ariel, this is not a kind of date that--"
"It's Arlene, Oliver. Look, you are handsome and I am beautiful enough for you. For sure perfect combination tayo." Nakangising sambit ng babae sa kanya.
Napangiwi siya sa sinabing perfect combination. "Look Ms. Ariel--"
"Arlene, Oliver."
He cleared his throat. "Okay Arlene. Uhm, as far as I know we are here for some discussion of our both business agreement--"
"Ah, ah... No, as far as I know Mr. Oliver. I got an invitation not for business stuff, but for a special date that you were asked to my Secretary. That's why I am here kahit sobrang busy ang schedule ko, pinagbigyan lang kita." Sabi nitong nakakindat pa. "Kaya nga in-accept ko ang invitation mo e, kasi ang totoo niyan ay type din kita. Yes, I know type mo ako. Hindi na rin ako magpaliguy-ligoy pa. Yes, sinasagot na kita. I'm sure we will be a great couple in town."
Bigla siyang napaubo ng bahagya. Napainom rin siya ng tubig na isinerve ng waiter kanina habang wala pa ang order niyang inumin.
What the fvck! What invitation? What type? What Yes? What great couple? Ugh! who made this bullshit setup? Who?
"Uhm." He cleared his throat again and look to the woman's eyes. "I think you got it wrong Ms. Ariel, I-I mean Arlene. It is not me who invited you to this lunch date."
"Oh, Oliver. Alam ko nabibigla ka pa dahil sinasagot na agad kita." Nakangisi parin ito sa kanya. "Come on darling, don't be shocked okay?"
He was about to talk when the waitress arrived with his cup of coffee. "Hi Sir, here's order. Enjoy--"
Bago pa man nito mailapag ang kape niya ay tumayo na siya at kinuha mismo rito ang tray at siya na ang naglapag niyon sa mesa. He show his sweet smile to the waitress. "My love, are you busy? Will you please don't tire yourself that much hmm.."
"H-Huh?" Naguguluhan at namula ang pisngi ng babae sa inakto niyang iyon. "A-Ano?"
"Let me introduced you first to her, she's Ms. Arlene ka-business meeting ko siya ngayon dito. Ms. Arlene, this is...." Bumaba ang mata niya sa tag name ng waitress na nakalagay sa may dibdib. "Dynee, my girlfriend..."
"G-Girlfriend...?" Napaawang ang bibig ng babae sa sinabi niya.
"What? Your girlfriend? Oliver, pero ako ang--"
"My love, please don't listen to her, she was misunderstood this meeting. Please don't get mad at me, okay? Hindi ako nagtataksil sa'yo."
"Oliver, my dear." Nakita niyang tumayo ang babae sa kinauupuan nito.
Bigla siyang nabahala ng patungo ito sa direksyon nila. Ngunit bago pa man ang lahat ay kinabig na niya ang katawan ng waitress patungo sa katawan niya.
"S-Sir, a-ano---"
He didn't let her finish talking when he immediately grabs her lips and lock it to his lips.
"OH my God, oh my God, Carrot. What is that scene? What did he do? He kissed her. He kissed her... Look, look..." Nagugulat na kinusot niya ang mga mata habang nakasilip sa vip table #2. Naguguluhan siya sa mga pangyayari at bigla siyang na curious sa mga kaganapan.
"Halaka! Bakit hinalikan ng pamangkin natin 'yang pangit na waitress na 'yan Carolina?" Nagtataka rin si Carrot at nanlalaki ang mga mata habang nakatitig sa mga kaganapan.
"Look, hinila niya palabas ang waitress. Look..." Turo niya sa papalabas na dalawang tao sa exit.
"Dali sundan natin, dali..."
Tumayo sila at sumilip sa may gilid ng malaking paso. Hindi na nila pa pinansin ang ibang taong nagtataka at nagugulat rin sa nangyari sa loob ng cafeteria.
"Ay..."
"Halaka!"
Nabigla silang dalawa nang makita ang huling eksenang nadatnan nila. Ang pagsampal ng napakalakas at malutong ng waitress sa pisngi ng pamangkin nilang lalaki.
"What happened, Carrot?" Napatakip sa bungangang untag niya.
"Hindi ko rin alam. My God... Bakit kasi niya hinalikan 'yung babaeng iyon?"
Pareho silang nakamasid sa dalawang nagkatitigan at ang pananakbo ng babaeng isinet-up nilang date para sa pamangkin nila.
Maria Elena"DYNEE...!" Bigla siyang napalingon sa tumatawag ng pasigaw sa kanya sa labas ng bakuran nila."Dynee...!" Napalingon rin siya sa Lola niya na kabababa lang galing sa pangalawang palapag ng bahay.Uuhff... Dynee uhfff! Kailangan ba tatahimik ang mundo ko sa araw na ito? Tawag dito at tawag doon. Ugh!"Dynee." Ang nakangiting bungad ni Fina sa kanya pagkaakyat nito sa sala ng bahay nila. "Wow..." Napapahangang pinagmasdan siya nito."Dynee, apo, okay na ba? Tapos kana ba nilang inayusan?" Tanong agad ng Lola niya na mas excited pa kesa sa kanya sa araw na iyon."Ah, ah... Kanina pa ho kayo paulit-ulit ng tanong sa akin La. Ikaw din Fina, kanina ka pa pabalik-balik sa labas at loob ng bahay, ako ang napapagod sa'yo e." Nakatirik ang matang tugon niya sa mga ito."Kasi naman Ija--""Ay oo na La, alam ko na. Mas excited pa kayo sa akin e." Sabi niya rito."Aba siyempre apo ko. Ikaw kaya ang pamlaban sa reyna elena ng bayan natin at ikaw din ang katangi-tanging muse sa liga. Siy
OperationNAPAPANGITI siya habang naglalakad patungo sa bakuran ng kanilang harap bahay.Masaya siya dahil sa may naibenta siyang maraming beauty products ng araw lang na iyon, at isa pa sa nagpapangiti sa kanya dahil sa ang mayari ng pinagkukuhanan niyang produkto ay isinama siya sa isang ka business meeting nito.Well, nakabenta lang naman si Mrs. Prada ng isang condo unit at kotse, mismo lang sa araw na iyon at mismo sa tulong niya para kumbinsihin ang buyer na naghahanap ng condo at kotse. Masaya siya, dahil bukod sa nakatulong siya ay may porsiyento pa siya sa naganap na deal.Mrs. Prada celebrates together with her, dinala siya nito sa isang mamahaling restaurant at pinag takeout pa siya ng pagkain para sa Lola at dalawang kapatid niya. She greatly thanks to her dahil sa mas siya raw ang nakapag-kumbinsi sa isang Italyano na businessman sa bansa nila. Bukod sa komisiyong makukuha niya, ipapasok rin siya nito bilang ahente na tulad nito. Ahente ng mga bahay, lupa, sasakyan at iba
No"GRAAABEEE, saan mo hahagilapin ang ganoon ka-laking halaga, Dyneecim? Seryoso ka ba talaga?" Ang nabibiglang reaksiyon ni Cupcake sa kanyang inilahad na problema."Oh, diyos ko po. Dear, saan ka kukuha ng ganoong ka-laking pera? God, kahit pa siguro ipapahiram ko sa'yo ang lahat ng ipon ko at ni Cupcake, tiyak, wala pa sa 1/4 na kakailanganin mong pera ang mga iyon." Ang nabibigla ring reaksiyon no Fina. "Kaya pala ang boyfriend ko ay problemado palagi. Lalo na ngayon na may tatlong araw nalang kayo sa ibinigay nilang extension."Bumuntong hininga nalang siya at patuloy lang sa pagdampot sa bowl ng maanghang na mani na may maraming bawang."Dynee, paano na kayo? Alam ko na kahit ayain ko kayo sa bahay namin ay hinding hindi parin sapat na solusiyon. Alam ko kasi na importante sa inyo ang bahay ninyo."Napatingin siya sa nagsasalitang si Fina. "Hindi ko rin alam kung ano ang gagawin ko, naming apat. Himala, iyon nalang siguro ang tanging makakatulong sa akin para makatulong kay Lola
AcceptILANG minuto na siyang nakaupo sa gilid ng kanyang kama habang ang mga mata niya ay nakatingin lang sa isang maliit na papel na nasa maliit na tokador niya.Bumuntong hininga siya saka tumayo at lumapit sa tokador.Ano na ang gagawin ko? Bukas na ang huling araw ng palugit namin dito sa bahay? Oh God, ano na ang gagawin namin? Ni hindi pa kami nakahanda kung sakali man sa lilipatan naming bahay.God, God... Tama bang kumapit ako sa patalim ngayon?No.Agad niyang inilapag sa tokador ang calling card na hawak-hawak.Hindi ko kailangan 'yan. Hindi ako mangloloko ng tao para lang-- Uhff! Paano naman ang pamilya ko? Paano namin mababawi ang bahay at lupa naming ito? Dito na kami halos lumaki na magkakapatid. Diyos ko, ano na ang gagawin ko? Nangako ako kay Lola, Kuya at Prinses na gagawa ako ng paraan. My God...Katok sa labas ng kanyang silid ang nagpatigil ng kanyang isipin. Napangiti siya ng bahagya nang makita ang kanyang Lola sa bukas na pinto."Matutulog ka na ba apo?" Tanong
Makeover"HEY, hey... Wait a minute... A-Ano hong gagawin natin sa loob na salon na 'yan? A-Ano ang kinalaman ng salon sa deal natin Tita Car, Tita Carrot?" Nagtatakang tanong agad niya nang nasa harap na nang parking lot ng salon ang kotse ng mga ito."Well, Darling. We are here for your new outlook. Come, come, come... I am really excited right now. Get out of the car, now.""Slow down, Carrot." Pagsaway nito sa kapatid. "Come, Ija at marami pa tayong lalakarin mismo sa araw na ito." Lumabas ng sabay ang dalawa na parehong nasa front seat.Transformation? How is that? Why? do I look horrible, ugly or bad? Uhfff... Dynee, no one can answer you here... Lumabas ka at tanungin mo sila.Agad na siyang umibis sa kotse nang katukin na siya ni Tita Carrot sa labas ng pinto."Hindi pa ho ba sapat ang hitsura ko at kailangan ninyo pa akong ipa-salon? Am I not look attractive? Pangit ba ako? Pangit?" Tanong agad niya pagkalabas ng kotse.Pinasadahan siya ng ginang ng tingin mula ulo hanggang sa
WHAT?" He stops scanning the papers and he looked up to his assistant. "I can't understand what you were saying, Nessa. What is it again?" He asks her again, baka kasi nagkamali lang siya ng pandinig na nagpapaalam na ito sa kanya."Sir, matagal na ho akong nagsabi sa inyo na may plano ho akong mag-abroad. And now, I finally decide to grab this opportunity since they finally approved my resume. I mean sa company na in-aplayan ko.""I don't need your explanation, what I need to here is your straightforward word, Nessa!" May diin niyang untag rito."I will be leaving my job as your assistant, Sir. Here, my resignation letter." Inilapag nito sa harapan niya ang resignation nito.He glanced at the piece of paper. "Ah, you want to leave your job here because you want a big income?" She didn't answer him. "How much is your monthly salary there, if ever?""Hindi ko naman ho alam Sir. Basta pinapa-ready na ako ng kapatid ko na naroon sa pupuntahan kong bansa." Sagot nito sa mahinang tinig."Yo
Chapter 7 His office "THANK you, Miss--" "Marecel Cabachete Aunzo, but you can call me Cel. And you are?" Nakangiting inilahad nito ang kamay sa kanyang harapan. "Dynee Andrada. Dynee nalang..." Nakangiting tinanggap naman niya iyon. "So are you going to use the lift?" Tumango siya. "Saan ang punta mo? Bago ka bang empleyado rito?" Tanong nito sa kanya ng sunod-sunod. "Oh, I'm so sorry for asking too much question, Dynee." "No... Okay lang sa akin. Uhm, yes, first-time ko lang rito sa building na ito. M-May hahanapin pa akong tao para mag assists sa akin." "Oh, so may I know who is that person is? Baka kasi kilala ko at ng maituro kita sa taong hinahanap mo." "It's Ms. Nessa Adriano. K-Kilala mo ba siya, Cel?" "AH... Si Nessa pala ang hanap mo? Yes, kilala ko siya. Siya ang assistant ni Mr. Acemzade, ang kasalukuyang namamahala nitong Acemzade Holdings, Inc." "Siya, siya nga ang hahanapin ko." Nakahinga siya nang malalim. "Uhm, pwede mo ba akong ituro sa kanya? Kung hindi lan
Chapter 8 Mr. Whoever "So mean, nakasarado lang lagi 'yang bintanang iyan, Nessa?" "Uhm, depende. Si Sir kasi ang nagde-decide kung kailan isasara o bubuksan niya 'yan. Look, you never had open that window if ikaw na ang uupo sa puwesto ko. Maliwanag ba?" "Okay, noted." "Good." Saka nito pinindot muli pasara ang bintana. "Now. Oh, magkasing-edad lang pala tayo Dynee." Untag nito habang pinapasadahan ang resume niyang dala. "You are going 24 years old after a month. Me I'm already 24, si Sir naman going 30 years old na sa susunod na taon." Kumunot ang noo niya. "Bakit nasama siya sa usapan, I mean, kailangan ko pa bang malaman ang edad niya?" Nagtatakang tanong niya. Pero ang totoo alam na niya 'yon. Since naikuwento na iyon sa kanya ng dalawa. Ngumiti ito sa kanya. "Wala lang, naisali ko lang si Sir sa usapan. Para naman updated ka sa edad niya. Eh... Here--" Napatingin siya sa isang black envelope na pinasa nito. "Ano ito?" Inabot niya iyon saka pinasadahan ng tingin. "You mu
Finale “WE WISH you a Merry Christmas and a Happy New Year...”Masayang nagkakantahan at nagpapalakpakan ang lahat ng tao sa buong sala ng kanilang bahay. Lahat sila ay nakaupo sa carpeted floor. Ang kanilang anak na isang taon ang edad ang siyang nagbigay kulay, sigla at saya sa pagdiriwang nila ng Noche Buena. Hindi lang sila ng kaniyang sariling pamilya ang naroon kundi ang buong pamilya ng kaniyang asawa at ang pamilya din niya.She was so happy that their whole family agreed na sa kanila pa rin magdiwang ng Christmas Eve. Naging bida tuloy ang anak nila sa pagpapasaya ng mga naroon. Their son, Owen, was one and a half years old. Matalino kahit sa murang idad pa lang nito. He could also speak basic words.Hindi lubos akalain ni Dynee na mas titibay pa ang pamilyang binuo nila ng kaniyang asawang si Oliver. Way back when he was asking her hands on the family, hindi na siya nagpaliguy-ligoy pa. Mahal niya ito at ramdam naman niyang seryoso ito lalo at magkakaanak na rin silang dala
Yes Napalingon ang lahat nang sumigaw si Dynee. Nag-panic ito at tinungo ang kinaroroonan ng kaniyang kuya nang makita nitong susugurin muli si Oliver.“Kuya, huwag!” Pumagitna siya sa dalawa.Pumagitna rin si Fina at hinarangan si Dillan.Pinagmasdan niya si Oliver. Nakita niyang namula agad ang sinuntok ng Kuya niya. “A-Are you okay?” her heart felt pity for him. Masuyo niyang hinaplos ang pumutok na gilid ng labi nito.“Yes, I am okay. I deserve it,” wika nito habang mariing nakatingin sa kaniya. Wari'y hindi nito iniinda ang pumutok na labi.“Pare, pasalamat ka at may umawat. Kung hindi, hindi lang ’yan ang aabutin mo sa akin.”“Kuya, stop.” Hinarap niya ang kaniyang kuya.“Kahit nasaktan ka nang dahil sa kaniya, nandiyan ka at ipagtatanggol ang lalaking ’yan na walang isang salita, Dynee?”“Kuya, I said stop!”Galit itong tumingin sa kaniya. “Gusto lang kitang protektahan sa lalaking ’yan, Dynee.”“Kuya, wala siyang kasalanan. Ako, 'di ba alam mo namang ako ang may kasalanan ng
Visit “YES TITA, I will wait for you here in my house with Tito Jayme and Tito Carlo. Okay, that’s all.”Nang matapos kausapin ni Oliver ang kaniyang tiyahin sa telepono ay bumaba na agad siya sa kaniyang kotse at pumasok sa loob ng kaniyang bahay.Ngayon na lang ulit sila nag-usap ng tiyahin after a month, nang magpursigi itong humingi ng tawad sa kaniya at kausapin siya nang masinsinan. That time, ayaw niyang makarinig nang kahit ano tungkol sa panlilinlang at paglalaro ng mga ito sa damdamin niya. Her Tita and Tito Carlo confessed everything from the start. Yes, galit siya dahil bakit kailangan pa ng mga itong gumamit ng tao kung puwede naman siyang kausapin nang maayos upang mapagtulungan nilang baguhin at ayusin ang mga testamentong naiwan ng kaniyang abuelo para sa kanilang lahat?He was not after their wealth. Kaya kusang ibibigay niya sa kaniyang tiyahin, tiyuhin at pinsan ang para sa kanila. Ang pagkakamali lang na ikinagagalit niya ay ang pinaglaruan siya ng mga ito at gina
Pregnancy Nanginginig ang kamay na inabot ni Dynee ang maliit na puting aparato. Nakailang minuto rin niya iyong tinitigan bago napagpasyahan na gamitin sa umagang iyon. Kabado pa rin siya at hindi mapakali sa magiging resulta.Unti-unti at tuluyan na niyang iniharap sa kaniya ang resulta ng aparatong hawak. Upon seeing the result, biglang bumilis ang pagtahip ng kaniyang puso. Hindi siya makapaniwala. Nasapo niya ang noo at biglang nanghina ang kaniyang mga tuhod.Diyos ko, a-ano’ng gagawin ko? Paano ko sasabihin ito sa kanila? Diyos ko. A-Ano na lang ang sasabihin nila sa akin?Hindi niya alam kung matutuwa o malulungkot siya sa kaniyang nalaman sa umagang iyon. Hindi niya alam kung ano ba ang kaniyang dapat na maramdaman.“Dynee…”“H-Huh?” Napalingon siya sa kaniyang dalawang kaibigan na halos sabay na tinawag ang kaniyang pangalan.“Bakit hindi ka pa kumakain?” tanong ni Cupcake.“Apo, hindi ba masarap ang luto ko at hindi mo pa nagagalaw ang pagkain mo?” tanong ng kaniyang lola.
Pale ISANG araw hanggang dalawang araw pilit iniwasan ni Dynee si Oliver. She never did leave her office when she knew that Oliver was still around. Mabuti naman at hindi ito masyadong naglalagi sa company dahil may outside meetings din itong pinupuntahan sa company nito.Alam niyang ramdam nito na umiiwas siya. She went home early, iyon ay dahil masama pa rin ang pakiramdam niya at panay rin ang nararamdaman niyang pagkahilo.Katok sa labas ng kaniyang opisina ang gumising ng kaniyang inaantok na diwa. Napaupo siya nang maayos at napatingin sa pinto.“Yes, Yeye?”“Excuse me, ma’am. Puwede ka bang maabala saglit?” Tumango siya. “Tapos na kasi naming gawin ang recommend new design ninyo sa team natin para sa bagong square brackets, will you please check it out, ma’am. For final judgment na ho sana.“Sure. Let me see your work.”“Tara sa hallway, ma’am” Tumayo siya at sumunod kay Yeye.Malayo pa lang ay kitang-kita na niya ang magandang project na inilunsad niya for their new revised
Morning Coffee AS DYNEE walked inside the company, ang una niyang napansin ay ang pagkukumpulan ng mga empleyado. Nagtaka siya kung anong mayroon at kung bakit nagkakagulo ang lahat.May tumawag sa kaniya. Napalingon siya doon.“B1, B2, anong mayroon at busy ang lahat? May meeting bang magaganap?” nagtatakang tanong niya sa dalawa.“Hayaan mo, mga mosang ang mga ’yan,” nakangiting sagot sa kaniya ni B1.“Pero sa tingin ko, nakibalita na kayo,” sabi niya sa mga ito.“Ay, kami pa ba? Pahuhuli ba kami sa balita?” ani ni B2.“Oh, anong mayroon at sa inyo na lang ako makikibalita?” tanong niya nang sumabay ang mga ito sa kaniyang paglalakad patungo sa team office.“Baka mabigla ka.” Si B1.“Ay, for sure bakla. Yay, this is excited. Time for reconciliation.” Si B2.“Good morning, Ma’am Dynee,” bati sa kaniya ng lahat nang mapadaan siya.“Morning, girls,” bati ni B1 at B2 sa lahat.Nagtaka si Dynee nang biglang nabuwag sa pakikipag-tsikahan ang kaniyang team nang dumating siya. “Good mornin
Invitation SIYA ang unang umiwas dito ng tingin. She continued walking in his direction. Ramdam niyang hindi ito gumalaw sa pagkakatayo nito sa daraanan niya.She heard him cleared his throat. “Hi.” Mismong padaan na siya nang magsalita ito. “Good evening.”Kumurap siya at lumingon dito. “Good evening too, Mr. Acemzade,” tugon niya dito na halos iniiwasan ang matiim na mga mata nito. She cleared her throat. “Uhm, if you excuse me, I’ll go ahead—”“How are you?”Bumilis ang tibok ng kaniyang puso sa tanong nito. “K-Kung hinahanap n’yo ho si Sir Dimitri, nandoon siya sa event kasama ni Ms. Lia at mga—”“I’m not looking for him, Dynee.” Umawang ang bibig niya at sumulyap dito. “But it’s you—”“Ah, okay. So, if you really excuse me, kailangan ko pang sundan ang boss ko sa event.” Saka niya ito tinalikuran.“Dynee!”Her heart stopped from beating for a while. Napalunok siya saka tiningnan ang kamay nito na nakahawak sa braso niya. Kumunot ang noo niyang kumawala rito.“Mr. Acemzade—”“It’
Palpitated “ANO? bakit ngayon pa? Hindi ba talaga puwede? My God, but Marga—” Naputol ang sasabihin ni Dynee nang magpaliwanag ang kausap niya sa kabilang linya. “Okay, okay. Wala na tayong magagawa kung masama talaga ang pakiramdam mo ngayon. Tsk! Okay bye.”Napakamot siya sa kaniyang noo pagkababa niya ng tawag.“What’s going on here, Barbie?”Napalingon siya sa taong nagsalita sa kaniyang likuran. “Oh, finally you’re already here, Dim.”“Oh, bakit gan’yan ang mukha mo? Something bad happened here?”“Dimitri, kasi 'yung model mo na nakuha natin ay hindi makakarating. Look, kulang 'yung model natin para sa gabing ito—” napahinto siya sa pagsasalita nang may napansin siyang babae na katabi nitong nakatayo. Huli na nang namataan iyon ng kaniyang mga mata. “Ay, pardon.” Napatampal siya sa kaniyang noo habang nakatingin sa dalawa.“It’s okay. Anyway, this is Breezelle. And Breeze, this is Dynee, my very efficient fashion organizer.”“Hi, Dynee.” Nakangiti itong naglahad ng kamay.“Hell
Resignation Letter DYNEE was still going to work for two days, ngunit walang Oliver ang pumapasok sa opisina nito. He never informed her where he was. Nauunawaan naman niya iyon. He distanced himself, and she gave him space.Tanging si Shasha lang ang sinasabihan nito at binibigyan ng instructions about the company. Which was wrong dahil nandoon naman siya para ayusin ang buong schedule nito habang wala ito sa opisina.Shasha has no idea what was going on with their relationship. Pero alam niyang nakakapansin din ito na hindi sila nagkakaunawaan ni Oliver. Ramdam nitong may nangyari kaya gusto nitong tanungin siya. But she didn’t even ask her. Ipinaalam naman niya dito na may konting problema lang silang dalawa. She didn’t ask for more information, but Sasha gave her some advice, na nagpagaan ng kaniyang mabigat na problema.Dumating sa punto na kailangan niyang magpakatatag at magdesisyon. And that night she finally decided to talk to him, naisip niyang tama na ang space na bini