Makeover
"HEY, hey... Wait a minute... A-Ano hong gagawin natin sa loob na salon na 'yan? A-Ano ang kinalaman ng salon sa deal natin Tita Car, Tita Carrot?" Nagtatakang tanong agad niya nang nasa harap na nang parking lot ng salon ang kotse ng mga ito.
"Well, Darling. We are here for your new outlook. Come, come, come... I am really excited right now. Get out of the car, now."
"Slow down, Carrot." Pagsaway nito sa kapatid. "Come, Ija at marami pa tayong lalakarin mismo sa araw na ito." Lumabas ng sabay ang dalawa na parehong nasa front seat.
Transformation? How is that? Why? do I look horrible, ugly or bad? Uhfff... Dynee, no one can answer you here... Lumabas ka at tanungin mo sila.
Agad na siyang umibis sa kotse nang katukin na siya ni Tita Carrot sa labas ng pinto.
"Hindi pa ho ba sapat ang hitsura ko at kailangan ninyo pa akong ipa-salon? Am I not look attractive? Pangit ba ako? Pangit?" Tanong agad niya pagkalabas ng kotse.
Pinasadahan siya ng ginang ng tingin mula ulo hanggang sa paa niya. Saka ito umiling. "No. But this is necessary, Ija... You should look more beautiful in his eyes." Nakakindat na tugon ng ginang sa kanya.
"Yuh, but for me, pangit ka, sobra. Kaya nga kailangan mo magpaganda. Para kaakit-akit ka sa paningin niya. Hmmp!" Ang tugon naman ng bakla sa tanong niya na pinasadahan din ang kabuoan niya. "Eiw, blouse, pants and rubber? So unlady like."
Sinamaan niya ito ng tingin saka sinipat ang sarili sa side mirror ng kotse. Pati ang suot niya ay pinasadahan niya.
"Excuse me... but simplicity is beauty. And the side mirror of your car can't tells some lie. Maganda raw ako at 'yon yung bulong niya sa akin. Yung nagmaneho daw ang pa--"
"Don't dare pissed me off, darling... Don't dare!" Ngumiti ito na may panguuyam sa kanya.
Napatango siya at napatawa rito ng bahagya. "Pardon... Aaay---"
Napasinghap siya at napatili ng walang pasabi na hinila-hila siya sa magkabilang braso ng dalawang magkakapatid papasok sa sikat na salon na iyon.
"Teka ho... Teka."
The sliding door automatically opens up for them. "Good Morning ma'am, sir. Welcome to Davis Salon." Nakangiting pagbati ng mga staff sa kanilang tatlo.
"Oh, hi ma'am Carolina, hi Carrot. Welcome again to our salon." Pagbati ng pinaka manager na bakla sa dalawa saka b****o ang mga ito sa isa't isa. Saka naman magiliw na napatingin sa kanyang direksyon. "Hi pretty dummy girl, welcome."
"Thanks." Napangiti siya ng tinawag siya nito ng ganoon.
"Ali, just call her Dynee. Girl, this is tita Ali, siya mismo ang personal na magaayos sa'yo at magpapalabas ng totoo mong ganda. Ali, she is our subject last night, so alam mo na kung ano ang ayos na babagay sa kanya."
"Of course, leave it to me, darling. Maalam ako sa mga new look na babagay kay dummy girl." Sagot naman nito na nakakindat pa. "Come, come, dummy..."
"Aayy---" Napahakbang siya ng hilahin nito ang braso niya at iniupo siya sa isang VIP area ng salon.
Sumunod naman ang dalawa at naupo rin ang mga ito sa bakanteng upoan sa magkabilang gilid niya.
Katulad niya ay inayos rin ng ibang stylish ang mga buhok ng mga ito. At tulad niya, may nagpi-pedicure rin sa mga kuko ng mga ito.
"Halaka, ang buhok ko, a-ano ho ang gagawin mong gupit sa buhok ko Tita Ali? My God, my hair..."
Hindi na niya ito naabutan ng agad siya nitong ginupitan. Ang makulot na mahabang buhok niya ay naging lagpas balikat nalang.
"Darling, please do not complain immediately. Later, makikita mo ang Ali's creation ko sa katauhan mo. Sureness, you will love your new you." Nakakindat nitong pagkakasabi sa kanya sa harap ng salamin.
Hindi na nga siya kumibo at nanghihinayang nalang niyang tinitigan ang two inches niyang buhok na ibinawas nito sa kanya. After cutting her hair ay sinabi nitong gagawin iyong curly to wavy hair. Kung saan mas bagay sa kanya ang aura. Kinulayan rin nito iyon nang hindi niya alam kung anong klaseng kulay.
She been waiting for the results, but before anything else ay inayos rin ng kasama nitong bakla ang kilay niya. Inayos iyon at ibinagay sa mukha niya ang hugis. Tinuruan rin siya ng mga ito kung paano ang tamang pagkikilay at ang tamang kulay na mga makeup na babagay sa hugis at kutis niya.
After almost four hours, natapos rin ang total makeover ng mga bakla sa kanya. Napapakurap siya nang makitang nagsipalakpakan habang namamangha sila Tita Car, Tita Carrot, Tita Ali at saka ang iba pang kasamahan ni Tita Ali sa Davis Salon.
"Bombay..." Tili ng mga bakla saka natutuwang nagtatalon sa successful kuno na transformation niya.
"Darling, why not turn around and scan yourself in front of that mirror." Tinig iyon ni Tita Car.
"Yes Sweetheart, look what we did. Welcome mo na ang new look mo. Ihhh, hawig na tayo at manang-mana ka na sa akin."
"Ayy... Mana talaga sa'yo, Tita Carrot? No, no... mas prefer ko ang talagang ako hindi yung magiging katulad mo."
"Aba, abah... Ang arte ng bata huh! Parang sinasabi mong walang dating itong kagandahan ko?" Napatawa nalang siya ng pinameywangan siya nito sa kanyang harapan at tinaasan ng kilay.
"Sige na sige na. Iikot mo na 'yang upuan mo't tignan at mamangha sa sarili mo. Come on, dummy girl let me see and hear your reaction now. Now na!" Segunda naman ni Tita Ali sa kanya.
Bumuntong hininga siya ng malalim saka unti-unting humarap sa katapat na malaking salamin.

Nanlalaki bigla ang mga mata niya ng makita ang bagong hitsura. "W-What... Halaka, halaka! Bakit, goodness! Tita Ali, ano ang ginawa n'yo sa buhok ko? bakit ganito ang kulay nito? Bakit kulay---"
"It is radiant burgundy, dummy. Well, welcome for your word of thank you. Yuh, you are very much welcome." Natutuwang untag ni Tita Ali na may halo pang ngisi at pagtango habang sinisipat ang mukha niya sa harap ng salamin.
"Girl, welcome your current self." Ang ganda-ganda mo mas umangat pa 'yang kaputian mo. Mana ka talaga sa akin."
"Patay... Paano mo ito mai-explain kina Lola, Dynee? Uuhf! Uuhf!" Mahinang untag niya sa sarili habang nakatanaw sa namumulang buhok niya.
"Is there is any problem, Darling?" Tanong sa kanya ng ginang.
"Marami... I-I mean, w-wala ho." Napapakamot sa ulong sagot niya.
"Ate, Ali... Come, let's have lunch na."
"Ay, bet ko 'yan lalo at naubos ang inerhiya ko. Come on, Tita Car, nagutom talaga ako sa dummy na ito." Tukoy ni Tita Ali sa kanya.
"Then let's go. Dahil later busy na naman tayo sa outfit niya." Nakangiti naman tumayo ang ginang. "Come, darling."
"K-Kasama pa ho ba ako?"
"Of course, girl. You are our subject here, so wherever we are, dapat nandoon ka rin at nakasunod. Now, get up and you may follow us."
"Come here, my beautiful Dummy. Come, come to mommy." Hila-hila siya ni Tita Ali sa braso hanggang sa parking lot.
Nag tanghalian nga sila sa isang sikat na seafood restaurant ng isang shopping mall. As usual, ang dami-dami na namang pagkain sa mesa nila sa mga oras na iyon. At ang halos lahat ay sa dalawang bakla. Pinagkatuwaan pa siya ng mga ito sa paglalagay ng pagkain sa pinggan niya.
"Hey Carrot, Ali. May balak ba kayong patabain itong si Dynee? Please no, okay?" Inalis naman ng ginang ang ibang pagkain na nasa plato niya. "Darling, kumain ka lang ng tama. Siguraduhin mong hindi ka tataba, okay?"
Tumango siya at ngumiti. "Don't worry Tita, mabilis ang metabolism ko sa pagtunay ng kinakain ko. Kaya kahit kainin ko ang lahat ng iyan, NO to fats parin ang katawan ko." Pagmamalaking untag niya sa ginang.
"Ay, sana all may ganoong metabolism." Sabi ni tita Carrot.
"Oh, how nice. Mapapa sana-all nalang tayo, Carrot. How unfair is God, sis. Bakit hindi ganoon ang metabolism natin. Kahit pa mamamatay na tayo sa everyday workout and diet, ganito parin ang katawan natin. How I wish I have a dummy perfect body like our Barbie girl, Dynee."
"Yeah, how I wish, sis. Palit nga muna tayo ng katawan girl."
"Ayoko nga. Ayoko ng mataba. Ayoko maging hi-blood at ayokong may layer-layer ng taba sa katawan ko. I prefer to be dummy, so lightweight and I can also dressed confidently." Nakakindat niyang untag rito.
"Hala s'ya... Hi-blood agad?" Tita Ali.
"Girl, you are so rude! Nakakasakit ka sa mga bilbil at mga taba namin huh!"
"Well, she is right, Carrot and Ali. You two must monitor your blood pressure and weight, nagkakaroon pa naman talaga ng hi-blood ang mga overweight."
"Tama ka Tita Car. Isa pa, kahit hindi na summer ngayon dahil beer months na, may nababalitaan parin akong may nahi-heatstroke sa sobrang kainitan."
"Aay... Mga matatanda nama 'yon, Dummy."
"Girl, do we look old now? My God, I am only 35 years old. Ate Carolina, look... May mga kulobot na ba ako sa mukha ko?"
Nagaalalang agad nagsalamin si Tita Carrot at Tita Ali. Sinuri ng mga ito ang mukha sa compact mirror.
"Salbaheng bata, wala naman ah." Tita Carrot.
"Wala rin ako, sis." Segunda naman ni Tita Ali.
"Bakit, may sinabi ho ba ako na matatanda na kayo? Diba wala. Oh, don't be paranoid mga magagandang Tita ko. Kahit pa mataba kayo o may edad na, for me, sexy parin naman kayo at ang gaganda't bagets pa kayo na tulad ko." Pang-uuto niya sa mga ito habang ngumunguya ng mabagal.
"Talaga? Weh, hindi nga?" Sabay na react ng dalawa.
Tumango siya at matamis na ngumiti sa mga ito. "Oo nga, I swear, puwera biro." Sabi niya sabay subo ng finger food na hipon sa mga bibig ng mga ito.
"Oh, how Sweet you are my dummy girl. Thank you."
"Eh... Kung ganyan ka ba naman parati, girl. Tiyak ay magkakasundo tayo."
"Ah... Edi, kailangan ko pa palang maging mahusay sa pang-uuto, ng sa gayun ay magkasundo tayo parati."
"May sinasab ka diyan?" Napakalakas na tanong sa kanya ni Tita Carrot, kaya ang iilang tao sa paligid ay napalingon sa kanila. "Pardon." Tinakpan nito ang mukha at lumingon sa akin. "You are only the person who make me raise my voice."
"Ah, ah. Tita Carrot, wala akong ginagawa sa'yo para tumaas 'yang boses mo sa akin. Maybe you are insecure to me, that's why..." Napapatawa nalang siya at itinuloy na muli ang pagkain ng pananghalian.
"Ah, ah... Ako, ako... Insecure? Look at that---" Hindi na nito natapos ang sasabihin ng subuan niya ito ng pagkain.
"Eat, eat, pretty eat."
Ang akala niya ay tapos na siyang i makeover ng mga ito, hindi pa pala. Pagkatpos nila sa restaurant ay tumuloy naman sila sa ladies sections. Nauna sila sa mga makeup and accessories, ibinili siya ng mga ito ng kung anu-ano kahit pa todo siya sa pagtanggi. Hindi na kasi niya iyon kailangan dahil sa makeup dealer naman siya. She can provide her needs kapag makeup ang usapan. Ngunit hindi parin nagpaawat ang mga ito. Pati na hair blower, iron and curler ay nag provide ang mga ito.
"A-Anong gagawin natin dito?" Nagtataka na naman siya ng hilahin siya ng tatlo sa apparel area.
"Aayyy, manonood tayo dito, manonood lang." Pamimilosopo ni Tita Carrot sa kanya.
Umirap siya rito. "Masungit, may regla."
"Dummy, nandito tayo dahil bibihisan ka namin ng marangal." Kumunot ang noo niya rito kay Tita Ali. "I mean, you have to fit some random girly clothed. Alam mo na, para sa total makeover na gagawin sa'yo."
"Yea, Darling. Anyway, please follow the sales Lady. Siya na ang bahalang maga-assist sa'yo sa fitting area." Untag ni Tita Car, habang ang mga kamay nito ay pinapasadahan ang mga damit na naka hunger. "Include this miss, I'm sure this one will be fitted with her."
Wala siyang magawa ng pinapasukat ni Tita Car sa kanya ang mga damit na napili nito at ni Tita Carrot at Ali. Siya inip na inip sa pagsusukat ng paisa-isang damit. Habang ang mga ito ay nakaupo lang sa couch at naghihintay sa kanyang paglabas sa fitting room.
Halos lahat ng sinukat niya ay tinanguan ng mga ito. Kaya halos lahat ng mga dress, skirts, high waist pants, sexy blouse and high heels, stilettos na bumagay sa paa niya ay binayaran lahat ni Tita Car.
Ang malaking alalahanin niya ay hindi nalang pala sa buhok at damit siya maga-adjust, kundi pati narin pala sa pagsusuot niya ng matataas na takon sa araw-araw.
Uhf! Deal pa Dynee, deal pa. Haiz, paano ko sasabihin ito kina Lola. Magtataka sila ng bongga sa bagong anyo kong ito. Uhf, Dynee, Uhhff!
"IJA, I already arrange your resume and I already send it to Nessa. And here, get this as your copy. Scan and familiarize. Listen, that will be your new personal resume. Kaunti lang naman ang nabago diba? About lang sa skills and education attainment." Untag nito pagkababa ni Tita Ali sa harap ng Davis Salon.
"Pero Tita, paano kung hindi ko mapanindigan ang pagiging personal assistant ng pamangkin ninyo ho? Paano kung--"
"Girl, are you aware that you are complaining immediately? Nakakaloka, hindi pa nga nagsisimula, suko na agad?" Untag ni Tita Carrot.
"No, hindi sa ganoon. What I mean is, paano kung mabubuking agad ako, yung tipong malalaman din ng pamangkin ninyo na hindi naman talaga ako graduate ng secretarial coarse. Oh, diba? Paano ko lulusotan 'yon?"
"He will never found it, basta maging komportable ka lang sa magiging trabaho mo at mga kilos mo. I know you will make it. Magaling ka kayang mag sales talk, so I know that you really managed it well, Ija."
"Believe! That should be your lucky word. Just believed in yourself, okay girl?"
Tumango siya sa mga ito. "Okay, I can do it. Will believe to myself." Whoa! Napahinga siya ng malalim. "Uhm, matanong ko ho. Sa ngayon may assistant pa yung pamangkin ninyo, right? So, paano ako papasok sa eksena at magiging assistant ng pamangkin ninyo?"
"Don't be worried about it because we had already managed that situations. Just get ready on Monday. Prepare yourself and be confidently play on our deal, okay Darling?"
Tumango-tangon siya sa ginang. "I-I hope I can handle this deal well."
"Ah, ah... You really have because we already invest a big amount of money into this mission. Kaya dapat hindi ka papalpak sa gagawin nating laro."
Napalunok siya. "O-Okay Tita Carrot. H-Hindi ko kayo bibiguin at hindi ko sasayangin ang malaking halaga na nagastos ninyo para dito sa deal na ito." Sagot niya na puno parin ng pangamba sa pinasok na eksena.
"Anyway, you will get your another payment once you did it. You successfully did it."
Tumango nalang siya ng tumango sa sinasabi ng mga ito, kahit pa sa ibang sinabi ng mga ito ay wala na siyang masyadong maintindihan. Her mind occupied in the other way. Kaya napapaisip siya ng malalim habang nasa biyahe sila pauwi sa bahay nila mismo. Kailangan kasi siyang ihatid sa bahay nila ng hapong iyon, iyon ay dahil sa napakarami niyang bitbit na paper bag pauwi sa bahay nila.
Pagkalapag niya ng lahat ng mga damit, sapatos makeup, bag at iba pa ay nahahapong nahiga na muna siya sa kanyang kama para magpahinga. She gladly know that her Lola and sister is not home. Kaya hindi siya matatanong ng Lola niya about sa napakaraming bitbit niya pauwi.
I obliged to make some lies in able to gain this house. Diyos ko, hindi naman siguro kasalan ng malaki itong gagawin ko, diba? Tinulungan nila ako sa problema ko, at matutulongan ko rin sila sa mga gusto nilang mangyari. Hayz, I know this is betrayal, deception and gamble against the person who is innocent. At yung pamangkin nila ang gusto naming paglaruan.
God, I hope this is not big trouble... I hope so...
WHAT?" He stops scanning the papers and he looked up to his assistant. "I can't understand what you were saying, Nessa. What is it again?" He asks her again, baka kasi nagkamali lang siya ng pandinig na nagpapaalam na ito sa kanya."Sir, matagal na ho akong nagsabi sa inyo na may plano ho akong mag-abroad. And now, I finally decide to grab this opportunity since they finally approved my resume. I mean sa company na in-aplayan ko.""I don't need your explanation, what I need to here is your straightforward word, Nessa!" May diin niyang untag rito."I will be leaving my job as your assistant, Sir. Here, my resignation letter." Inilapag nito sa harapan niya ang resignation nito.He glanced at the piece of paper. "Ah, you want to leave your job here because you want a big income?" She didn't answer him. "How much is your monthly salary there, if ever?""Hindi ko naman ho alam Sir. Basta pinapa-ready na ako ng kapatid ko na naroon sa pupuntahan kong bansa." Sagot nito sa mahinang tinig."Yo
Chapter 7 His office "THANK you, Miss--" "Marecel Cabachete Aunzo, but you can call me Cel. And you are?" Nakangiting inilahad nito ang kamay sa kanyang harapan. "Dynee Andrada. Dynee nalang..." Nakangiting tinanggap naman niya iyon. "So are you going to use the lift?" Tumango siya. "Saan ang punta mo? Bago ka bang empleyado rito?" Tanong nito sa kanya ng sunod-sunod. "Oh, I'm so sorry for asking too much question, Dynee." "No... Okay lang sa akin. Uhm, yes, first-time ko lang rito sa building na ito. M-May hahanapin pa akong tao para mag assists sa akin." "Oh, so may I know who is that person is? Baka kasi kilala ko at ng maituro kita sa taong hinahanap mo." "It's Ms. Nessa Adriano. K-Kilala mo ba siya, Cel?" "AH... Si Nessa pala ang hanap mo? Yes, kilala ko siya. Siya ang assistant ni Mr. Acemzade, ang kasalukuyang namamahala nitong Acemzade Holdings, Inc." "Siya, siya nga ang hahanapin ko." Nakahinga siya nang malalim. "Uhm, pwede mo ba akong ituro sa kanya? Kung hindi lan
Chapter 8 Mr. Whoever "So mean, nakasarado lang lagi 'yang bintanang iyan, Nessa?" "Uhm, depende. Si Sir kasi ang nagde-decide kung kailan isasara o bubuksan niya 'yan. Look, you never had open that window if ikaw na ang uupo sa puwesto ko. Maliwanag ba?" "Okay, noted." "Good." Saka nito pinindot muli pasara ang bintana. "Now. Oh, magkasing-edad lang pala tayo Dynee." Untag nito habang pinapasadahan ang resume niyang dala. "You are going 24 years old after a month. Me I'm already 24, si Sir naman going 30 years old na sa susunod na taon." Kumunot ang noo niya. "Bakit nasama siya sa usapan, I mean, kailangan ko pa bang malaman ang edad niya?" Nagtatakang tanong niya. Pero ang totoo alam na niya 'yon. Since naikuwento na iyon sa kanya ng dalawa. Ngumiti ito sa kanya. "Wala lang, naisali ko lang si Sir sa usapan. Para naman updated ka sa edad niya. Eh... Here--" Napatingin siya sa isang black envelope na pinasa nito. "Ano ito?" Inabot niya iyon saka pinasadahan ng tingin. "You mu
Resume “SIR—” “Just bring my cup of coffee, Nessa,” utos nito kay Nessa nang kampante na itong naupo sa swivel chair nito. “Sure, Sir. . . In a minute.” Saka tumingin sa kaniya si Nessa. “Uhm, Sir. Will you please allow me first to introduce my replacement, Ms. Dynee Andrada. She will be your new assis—” “Kindly leave us for a while.” “Sure, Sir. Uhm, Dynee. Sumunod ka na lang sa akin, okay? Or wait for me in our office,” bilin nito sa mahinang tinig na tinanguan lang niya. Tumindi ang pagkabog ng kaniyang dibdib nang tuluyan nang lumabas si Nessa at iniwan siyang mag-isa. “So, you will be my new assistant?” She nodded slowly. “Then introduce yourself to me now.” “N-Nabanggit na ni Ms. Nessa ang pangalan ko—” “Disobeying my order immediately,” he cut her in his baritone voice. “O-of course not. Uhm.” Huminga siya nang malalim habang ikinukuskos ang dalawang palad sa isa’t isa sa kaniyang likuran. “Okay, I’m Dynee Andrada, and I-I will be your new assistant— w-whether you like
Avoiding “THANK you so much sa palibre mong lunch huh, Nessa? Hayaan mo, bukas papasalubungan kita ng Ube Pastillas ng lola ko,” wika niya dito habang palabas na sila sa isang affordable restaurant ng mga empleyado na katulad nila. “Wow. Ube, favorite ko `yun. Talaga, dadalhan mo ako bukas?” Namimilog ang mga mata nito. “Yup. Masarap `yun, gawa ni Lola,” pagbibida ulit niya. “Sige, aasahan ko ’yan bukas sa pagsulpot mo pa lang sa office. Hahanapan agad kita.” “Noted ’yan.” Kumindat siya. “Tara na! Malapit na pala mag-ala-una ng tanghali. Pinakaayaw pa naman ni Sir ay ang late comers,” sabi nito saka sila nagmamadali sa paglalakad. “Anyway, Dynee. I already handed your resume to our boss. Wala naman siyang concern, pero may sinabi siya sa akin.” “Ano’ng sinabi niya?” Agad niya itong nilingon. “Oh, pardon,” Nahihiya niyang hingi ng paumanhin sa mga taong kasabayan nila sa elevator. “Anong sinabi niya?” bulong niya kay Nessa. Hindi pa ito nakakasagot nang bumukas ang elevator. Nau
Seatbelt DUMAAN ang dalawang pang araw na paghahanda ni Dynee bilang pamalit sa puwesto ni Nessa. Maayos naman niyang nagampanan ang lahat na pinapagawa at pinatatandaan nito sa kaniya. Halos lahat na rin ng mga empleyado sa floor na iyon ay nakaharap at napakilala na rin siya ni Nessa bilang bagong assistant ng Acemzade CEO. Lahat ng departments ng Acemzade ay naikutan na rin nila at nakilala na rin siya. Maayos na ang lahat at medyo handa na rin siya sa trabahong gagampanan. Ngunit ang nakakalungkot lang isipin ay ang huling araw na ni Nessa bilang sa pag-upo nito sa puwesto. Simula bukas ay siya na ang opisyal na uupo sa trabahong iiwan nito. Pasimple siyang sumulyap sa connecting window na kahapon lang nag-umpisang bumukas. As Nessa told her, ganoon daw talaga kapag hindi busy ang boss nila. Nakasara lang naman iyon sa tuwing wala ito sa mood. Hindi niya maiwasang sulyapan ang kanilang boss na sa mga oras na iyon ay seryosong nagtatrabaho sa harap ng mga papeles nito. She guess
Strained MALALIM na napabuntonghininga si Dynee bago siya kumatok ng tatlong beses. “Good morning, Sir,” She greeted him first then she moved near him. She slowly puts his coffee beside his table. “Good morning,” bati nito sa seryosong boses. She nodded and cleared her throat. “Uhm, as your new assistant, allow me first to talk and remind you about your schedule before I go outside, Sir.” “Go on, I’m listening,” he said as he slowly sipped his coffee while looking at her. Binuksan niya ang dalang notes saka binasa rito ang mga schedule nito sa araw na iyon, habang ito naman ay kampante nang nagtatrabaho sa harap ng PC nito at habang humihigop ng kape. “That’s all,” sabi niya saka isinara ang notes. He looked at her. “Again, what is the exact time of my meetings?” “So you are not listening while I’m talking here, Sir?” “Hmm?” She rolled her eyes and pouted her lips as she opened her notes again. “Your short discussion meeting with the graphics team is around 9-10 am. The next
Comparing NAPATANGA si Dynee habang nakikinig sa bawat discussion ng nasa graphics department. She was there to take down some important details during the meeting. Nakatingin siya sa kaniyang boss habang nakikinig at ang kamay naman niya ay gumagalaw upang magsulat. She couldn’t help but to peeked at him while confidently talking in front of everyone. Para sa kaniya, ang galing nito sa discussion thing. Napakaswabe rin ng boses nito at ang galing din nitong magsalita ng English. And of course, he knew exactly what he was talking about. Napatulala siya. Namamangha. “Dynee. . .” “Y-Yes, Sir? M-May kailangan ho kayo?” Nagising ang kaniyang diwa dahil sa mariing sambit nito ng pangalan niya. “The meeting is already finished. Get up. There’s another meeting for me to attend to,” sabi nito habang nakatingin sa kaniya.Tumayo naman agad siya saka sinamsam ang mga gamit niya. “Sure, Sir. I’m ready.” Tumango ito at nauna nang lumabas sa conference area. Sumunod naman agad siya dito. Nag
Finale “WE WISH you a Merry Christmas and a Happy New Year...”Masayang nagkakantahan at nagpapalakpakan ang lahat ng tao sa buong sala ng kanilang bahay. Lahat sila ay nakaupo sa carpeted floor. Ang kanilang anak na isang taon ang edad ang siyang nagbigay kulay, sigla at saya sa pagdiriwang nila ng Noche Buena. Hindi lang sila ng kaniyang sariling pamilya ang naroon kundi ang buong pamilya ng kaniyang asawa at ang pamilya din niya.She was so happy that their whole family agreed na sa kanila pa rin magdiwang ng Christmas Eve. Naging bida tuloy ang anak nila sa pagpapasaya ng mga naroon. Their son, Owen, was one and a half years old. Matalino kahit sa murang idad pa lang nito. He could also speak basic words.Hindi lubos akalain ni Dynee na mas titibay pa ang pamilyang binuo nila ng kaniyang asawang si Oliver. Way back when he was asking her hands on the family, hindi na siya nagpaliguy-ligoy pa. Mahal niya ito at ramdam naman niyang seryoso ito lalo at magkakaanak na rin silang dala
Yes Napalingon ang lahat nang sumigaw si Dynee. Nag-panic ito at tinungo ang kinaroroonan ng kaniyang kuya nang makita nitong susugurin muli si Oliver.“Kuya, huwag!” Pumagitna siya sa dalawa.Pumagitna rin si Fina at hinarangan si Dillan.Pinagmasdan niya si Oliver. Nakita niyang namula agad ang sinuntok ng Kuya niya. “A-Are you okay?” her heart felt pity for him. Masuyo niyang hinaplos ang pumutok na gilid ng labi nito.“Yes, I am okay. I deserve it,” wika nito habang mariing nakatingin sa kaniya. Wari'y hindi nito iniinda ang pumutok na labi.“Pare, pasalamat ka at may umawat. Kung hindi, hindi lang ’yan ang aabutin mo sa akin.”“Kuya, stop.” Hinarap niya ang kaniyang kuya.“Kahit nasaktan ka nang dahil sa kaniya, nandiyan ka at ipagtatanggol ang lalaking ’yan na walang isang salita, Dynee?”“Kuya, I said stop!”Galit itong tumingin sa kaniya. “Gusto lang kitang protektahan sa lalaking ’yan, Dynee.”“Kuya, wala siyang kasalanan. Ako, 'di ba alam mo namang ako ang may kasalanan ng
Visit “YES TITA, I will wait for you here in my house with Tito Jayme and Tito Carlo. Okay, that’s all.”Nang matapos kausapin ni Oliver ang kaniyang tiyahin sa telepono ay bumaba na agad siya sa kaniyang kotse at pumasok sa loob ng kaniyang bahay.Ngayon na lang ulit sila nag-usap ng tiyahin after a month, nang magpursigi itong humingi ng tawad sa kaniya at kausapin siya nang masinsinan. That time, ayaw niyang makarinig nang kahit ano tungkol sa panlilinlang at paglalaro ng mga ito sa damdamin niya. Her Tita and Tito Carlo confessed everything from the start. Yes, galit siya dahil bakit kailangan pa ng mga itong gumamit ng tao kung puwede naman siyang kausapin nang maayos upang mapagtulungan nilang baguhin at ayusin ang mga testamentong naiwan ng kaniyang abuelo para sa kanilang lahat?He was not after their wealth. Kaya kusang ibibigay niya sa kaniyang tiyahin, tiyuhin at pinsan ang para sa kanila. Ang pagkakamali lang na ikinagagalit niya ay ang pinaglaruan siya ng mga ito at gina
Pregnancy Nanginginig ang kamay na inabot ni Dynee ang maliit na puting aparato. Nakailang minuto rin niya iyong tinitigan bago napagpasyahan na gamitin sa umagang iyon. Kabado pa rin siya at hindi mapakali sa magiging resulta.Unti-unti at tuluyan na niyang iniharap sa kaniya ang resulta ng aparatong hawak. Upon seeing the result, biglang bumilis ang pagtahip ng kaniyang puso. Hindi siya makapaniwala. Nasapo niya ang noo at biglang nanghina ang kaniyang mga tuhod.Diyos ko, a-ano’ng gagawin ko? Paano ko sasabihin ito sa kanila? Diyos ko. A-Ano na lang ang sasabihin nila sa akin?Hindi niya alam kung matutuwa o malulungkot siya sa kaniyang nalaman sa umagang iyon. Hindi niya alam kung ano ba ang kaniyang dapat na maramdaman.“Dynee…”“H-Huh?” Napalingon siya sa kaniyang dalawang kaibigan na halos sabay na tinawag ang kaniyang pangalan.“Bakit hindi ka pa kumakain?” tanong ni Cupcake.“Apo, hindi ba masarap ang luto ko at hindi mo pa nagagalaw ang pagkain mo?” tanong ng kaniyang lola.
Pale ISANG araw hanggang dalawang araw pilit iniwasan ni Dynee si Oliver. She never did leave her office when she knew that Oliver was still around. Mabuti naman at hindi ito masyadong naglalagi sa company dahil may outside meetings din itong pinupuntahan sa company nito.Alam niyang ramdam nito na umiiwas siya. She went home early, iyon ay dahil masama pa rin ang pakiramdam niya at panay rin ang nararamdaman niyang pagkahilo.Katok sa labas ng kaniyang opisina ang gumising ng kaniyang inaantok na diwa. Napaupo siya nang maayos at napatingin sa pinto.“Yes, Yeye?”“Excuse me, ma’am. Puwede ka bang maabala saglit?” Tumango siya. “Tapos na kasi naming gawin ang recommend new design ninyo sa team natin para sa bagong square brackets, will you please check it out, ma’am. For final judgment na ho sana.“Sure. Let me see your work.”“Tara sa hallway, ma’am” Tumayo siya at sumunod kay Yeye.Malayo pa lang ay kitang-kita na niya ang magandang project na inilunsad niya for their new revised
Morning Coffee AS DYNEE walked inside the company, ang una niyang napansin ay ang pagkukumpulan ng mga empleyado. Nagtaka siya kung anong mayroon at kung bakit nagkakagulo ang lahat.May tumawag sa kaniya. Napalingon siya doon.“B1, B2, anong mayroon at busy ang lahat? May meeting bang magaganap?” nagtatakang tanong niya sa dalawa.“Hayaan mo, mga mosang ang mga ’yan,” nakangiting sagot sa kaniya ni B1.“Pero sa tingin ko, nakibalita na kayo,” sabi niya sa mga ito.“Ay, kami pa ba? Pahuhuli ba kami sa balita?” ani ni B2.“Oh, anong mayroon at sa inyo na lang ako makikibalita?” tanong niya nang sumabay ang mga ito sa kaniyang paglalakad patungo sa team office.“Baka mabigla ka.” Si B1.“Ay, for sure bakla. Yay, this is excited. Time for reconciliation.” Si B2.“Good morning, Ma’am Dynee,” bati sa kaniya ng lahat nang mapadaan siya.“Morning, girls,” bati ni B1 at B2 sa lahat.Nagtaka si Dynee nang biglang nabuwag sa pakikipag-tsikahan ang kaniyang team nang dumating siya. “Good mornin
Invitation SIYA ang unang umiwas dito ng tingin. She continued walking in his direction. Ramdam niyang hindi ito gumalaw sa pagkakatayo nito sa daraanan niya.She heard him cleared his throat. “Hi.” Mismong padaan na siya nang magsalita ito. “Good evening.”Kumurap siya at lumingon dito. “Good evening too, Mr. Acemzade,” tugon niya dito na halos iniiwasan ang matiim na mga mata nito. She cleared her throat. “Uhm, if you excuse me, I’ll go ahead—”“How are you?”Bumilis ang tibok ng kaniyang puso sa tanong nito. “K-Kung hinahanap n’yo ho si Sir Dimitri, nandoon siya sa event kasama ni Ms. Lia at mga—”“I’m not looking for him, Dynee.” Umawang ang bibig niya at sumulyap dito. “But it’s you—”“Ah, okay. So, if you really excuse me, kailangan ko pang sundan ang boss ko sa event.” Saka niya ito tinalikuran.“Dynee!”Her heart stopped from beating for a while. Napalunok siya saka tiningnan ang kamay nito na nakahawak sa braso niya. Kumunot ang noo niyang kumawala rito.“Mr. Acemzade—”“It’
Palpitated “ANO? bakit ngayon pa? Hindi ba talaga puwede? My God, but Marga—” Naputol ang sasabihin ni Dynee nang magpaliwanag ang kausap niya sa kabilang linya. “Okay, okay. Wala na tayong magagawa kung masama talaga ang pakiramdam mo ngayon. Tsk! Okay bye.”Napakamot siya sa kaniyang noo pagkababa niya ng tawag.“What’s going on here, Barbie?”Napalingon siya sa taong nagsalita sa kaniyang likuran. “Oh, finally you’re already here, Dim.”“Oh, bakit gan’yan ang mukha mo? Something bad happened here?”“Dimitri, kasi 'yung model mo na nakuha natin ay hindi makakarating. Look, kulang 'yung model natin para sa gabing ito—” napahinto siya sa pagsasalita nang may napansin siyang babae na katabi nitong nakatayo. Huli na nang namataan iyon ng kaniyang mga mata. “Ay, pardon.” Napatampal siya sa kaniyang noo habang nakatingin sa dalawa.“It’s okay. Anyway, this is Breezelle. And Breeze, this is Dynee, my very efficient fashion organizer.”“Hi, Dynee.” Nakangiti itong naglahad ng kamay.“Hell
Resignation Letter DYNEE was still going to work for two days, ngunit walang Oliver ang pumapasok sa opisina nito. He never informed her where he was. Nauunawaan naman niya iyon. He distanced himself, and she gave him space.Tanging si Shasha lang ang sinasabihan nito at binibigyan ng instructions about the company. Which was wrong dahil nandoon naman siya para ayusin ang buong schedule nito habang wala ito sa opisina.Shasha has no idea what was going on with their relationship. Pero alam niyang nakakapansin din ito na hindi sila nagkakaunawaan ni Oliver. Ramdam nitong may nangyari kaya gusto nitong tanungin siya. But she didn’t even ask her. Ipinaalam naman niya dito na may konting problema lang silang dalawa. She didn’t ask for more information, but Sasha gave her some advice, na nagpagaan ng kaniyang mabigat na problema.Dumating sa punto na kailangan niyang magpakatatag at magdesisyon. And that night she finally decided to talk to him, naisip niyang tama na ang space na bini