Seatbelt DUMAAN ang dalawang pang araw na paghahanda ni Dynee bilang pamalit sa puwesto ni Nessa. Maayos naman niyang nagampanan ang lahat na pinapagawa at pinatatandaan nito sa kaniya. Halos lahat na rin ng mga empleyado sa floor na iyon ay nakaharap at napakilala na rin siya ni Nessa bilang bagong assistant ng Acemzade CEO. Lahat ng departments ng Acemzade ay naikutan na rin nila at nakilala na rin siya. Maayos na ang lahat at medyo handa na rin siya sa trabahong gagampanan. Ngunit ang nakakalungkot lang isipin ay ang huling araw na ni Nessa bilang sa pag-upo nito sa puwesto. Simula bukas ay siya na ang opisyal na uupo sa trabahong iiwan nito. Pasimple siyang sumulyap sa connecting window na kahapon lang nag-umpisang bumukas. As Nessa told her, ganoon daw talaga kapag hindi busy ang boss nila. Nakasara lang naman iyon sa tuwing wala ito sa mood. Hindi niya maiwasang sulyapan ang kanilang boss na sa mga oras na iyon ay seryosong nagtatrabaho sa harap ng mga papeles nito. She guess
Strained MALALIM na napabuntonghininga si Dynee bago siya kumatok ng tatlong beses. “Good morning, Sir,” She greeted him first then she moved near him. She slowly puts his coffee beside his table. “Good morning,” bati nito sa seryosong boses. She nodded and cleared her throat. “Uhm, as your new assistant, allow me first to talk and remind you about your schedule before I go outside, Sir.” “Go on, I’m listening,” he said as he slowly sipped his coffee while looking at her. Binuksan niya ang dalang notes saka binasa rito ang mga schedule nito sa araw na iyon, habang ito naman ay kampante nang nagtatrabaho sa harap ng PC nito at habang humihigop ng kape. “That’s all,” sabi niya saka isinara ang notes. He looked at her. “Again, what is the exact time of my meetings?” “So you are not listening while I’m talking here, Sir?” “Hmm?” She rolled her eyes and pouted her lips as she opened her notes again. “Your short discussion meeting with the graphics team is around 9-10 am. The next
Comparing NAPATANGA si Dynee habang nakikinig sa bawat discussion ng nasa graphics department. She was there to take down some important details during the meeting. Nakatingin siya sa kaniyang boss habang nakikinig at ang kamay naman niya ay gumagalaw upang magsulat. She couldn’t help but to peeked at him while confidently talking in front of everyone. Para sa kaniya, ang galing nito sa discussion thing. Napakaswabe rin ng boses nito at ang galing din nitong magsalita ng English. And of course, he knew exactly what he was talking about. Napatulala siya. Namamangha. “Dynee. . .” “Y-Yes, Sir? M-May kailangan ho kayo?” Nagising ang kaniyang diwa dahil sa mariing sambit nito ng pangalan niya. “The meeting is already finished. Get up. There’s another meeting for me to attend to,” sabi nito habang nakatingin sa kaniya.Tumayo naman agad siya saka sinamsam ang mga gamit niya. “Sure, Sir. I’m ready.” Tumango ito at nauna nang lumabas sa conference area. Sumunod naman agad siya dito. Nag
K-Shoes Product Umiling ito ngunit nakita niya pa kung paano umangat ang gilid ng labi nito. Wari’y may ngiting pinipigilang sumungaw roon. “Yeah, you’re right. Sometimes, you are so rude to your words. You have no filter and limitations. You are really different from the others.” Namumula ang pisnging inalis niya dito ang kaniyang paningin at tumanaw na lang sa labas ng bintana. Nakagat niya ang kaniyang hintuturo sa tensyon na kaniyang nararamdaman. “S-sir?” Napatingin siya dito nang huminto ito sa parking area ng labas ng isang mamahaling restaurant. “Come. I am also starving like you,” sabi nito nang maihinto nang tuluyan ang kotse. “K-Kasama ako, Sir? Ahh. . . W-Wala akong pang-ambag diyan. Mahal yata ang serving diyan ng pagkain, eh. Pang karenderia lang ang kaya ko.” Napakurap si Dynee nang ngumisi ito nang bahagya habang napapailing. “Did I told you that you have to pay for your food? No, right?” Tumango siya. “Come, before you chew all your fingertips.” “Hindi ko kaya k
Ex-Girlfriend NAGMAMADALI ang bawat galaw na inayos ni Dynee ang sarili sa harap ng kaniyang tokador sa mga oras na iyon. Hindi niya mapigilan ang mapamura nang tinanghali na siya ng gising. Halos liparin niya na rin ang bawat hakbang pababa sa hagdanan. Bumagal lang siya nang makita ang kaniyang lola sa dulo ng hagdan habang nakapameywang. “Apo, hinay-hinay. Halos liparin mo na ang pagbaba ng hagdanan natin. Saan nga pala ang punta mo? At bakit ka nagmamadali?” Nakakunot siyang sinuri nito. “Bakit butas ’yang pantalon na suot mo, at yang damit mo, bakit nakalitaw ’yang pusod at tiyan mo?” sunud-sunod na tanong ng kaniyang lola. “Lola Piedad.” Inakbayan niya ito. “Bagong uso po ito na pananamit ng mga millennial. Ripped jeans po ito at saka crop-top. Uso po ito at hindi lang ako ang nagsusuot nito. At saka, ngayon mo lang po ba ako nakitang nagsusuot nito?” Napangiti siya. “Ano’ng uso? Ano’ng millennial? Hindi uso ’yan sa akin. Akyat at magpalit ka ng desenteng damit. Akyat.” Pini
His House DAHIL sa nakakabinging katahimikan ay maya’t maya ang pagsilip ni Dynee sa kaniyang cell phone. Minsan, nagsusulat siya ng mensahe ngunit hindi naman niya alam kung kanino ipapadala. Hanggang sa naisipan niyang i-text na lang si Nessa at mangumusta rito. Ilang minuto siyang nag-antay ngunit walang sagot mula kay Nessa kaya isinilid na lang niya ang cell phone sa kaniyang bag. Sinilip niya rin sa dulo ng kaniyang mga mata ang katabi niyang si Oliver na tahimik na nagmamaneho. Naiinip na dinukot muli niya ang kaniyang cell phone mula sa bag. Tiningnan din muli niya si Oliver sa paraan na hindi siya nito mapapansin. “We’re almost near to my house,” wika ni Oliver. “H-huh?” Bigla siyang lumingon dito. “Alam kong nagtataka ka kung bakit hindi pamilyar sa ’yo ang tinatahak natin. So, I am telling you, we’re going to my house.” “A-Ah…” Tumikhim siya. “B-Bakit ho doon? B-Bakit hindi na lang sa office?” Kumunot ang noo nito sa kaniya. “Why? Are you afraid to me?” “H-Hindi na
Homemade Pizza Huminga siya nang matiwasay at hinarap ang kaniyang boss. “What can you say, Sir Oliver?” Titig na titig si Oliver sa kaniyang ginawang layout. Napatango ito habang nakahaplos ang isang kamay sa ilalim ng baba nito. “Good. You have a future.” “H-Huh?” Napalunok siya at napasinghap nang tumayo ito malapit sa kaniyang inuupuan. Itinukod nito ang kamay sa mesa at yumuko. Pinulot ng kamay nito ang lapis. “You have a bright idea, Dynee. Konting enhance lang at puwede na. Give me your hand.” Napakurap ang mga mata ni Dynee nang ipinahawak nito sa kaniya ang lapis at mismong kamay nito ang gumalaw ng kamay niya sa ginawang layout. “Focus on your layout, Dynee. Look at your drawing. Huwag mo rin masyadong idiin and kapit sa lapis. Calm your hand and hold it smoothly.” “O-Okay, Sir.” Pigil hiningang sumunod siya sa sinabi nito. May mga sinasabi ito habang gumagalaw na ang kamay nito kasama sa kamay niya. He shaded the part that he wanted to enhance. Napalunok siya at hindi
Chapter 18 Instinct Pigil hininga si Dynee habang nakayuko at nakatitig sa kamay ni Oliver na nasa tabi lang ng kamay niya. Kinakabahan siya sa mga nangyayari. Baka makahalata ang amo niya na may koneksiyon siya at ang mga tiyahin nito. “N-Napag-usapan kasi namin ang tungkol sa pagbisita ninyo nitong assistant mo sa field. So, I was asking about the situation and about the meeting agenda. Right, Dynee?” Napaangat agad siya ng tingin at nagsalubong ang mga mata nila ni Oliver. “Y-Yes, po. It’s true.” “So, what’s the situation again, hijo? Ikaw na lang ang tatanungin ko, since nandito ka na naman.” “Dynee suggested unique designs. Nagustuhan naman ng clients. So, she’s here with me to work on her actual layout,” sagot ni Oliver sa tiyahin. “Kaya pala nandito siya sa bahay mo.” Nakangiti na si Tita Carolina habang tumatango. “Wow! How impressive you are, dummy. May talent ka pala sa mga layouts na iyan. Pinapahanga mo masyado itong pamangkin ko. Good job, Dynee. Good job.” Pumala
Finale “WE WISH you a Merry Christmas and a Happy New Year...”Masayang nagkakantahan at nagpapalakpakan ang lahat ng tao sa buong sala ng kanilang bahay. Lahat sila ay nakaupo sa carpeted floor. Ang kanilang anak na isang taon ang edad ang siyang nagbigay kulay, sigla at saya sa pagdiriwang nila ng Noche Buena. Hindi lang sila ng kaniyang sariling pamilya ang naroon kundi ang buong pamilya ng kaniyang asawa at ang pamilya din niya.She was so happy that their whole family agreed na sa kanila pa rin magdiwang ng Christmas Eve. Naging bida tuloy ang anak nila sa pagpapasaya ng mga naroon. Their son, Owen, was one and a half years old. Matalino kahit sa murang idad pa lang nito. He could also speak basic words.Hindi lubos akalain ni Dynee na mas titibay pa ang pamilyang binuo nila ng kaniyang asawang si Oliver. Way back when he was asking her hands on the family, hindi na siya nagpaliguy-ligoy pa. Mahal niya ito at ramdam naman niyang seryoso ito lalo at magkakaanak na rin silang dala
Yes Napalingon ang lahat nang sumigaw si Dynee. Nag-panic ito at tinungo ang kinaroroonan ng kaniyang kuya nang makita nitong susugurin muli si Oliver.“Kuya, huwag!” Pumagitna siya sa dalawa.Pumagitna rin si Fina at hinarangan si Dillan.Pinagmasdan niya si Oliver. Nakita niyang namula agad ang sinuntok ng Kuya niya. “A-Are you okay?” her heart felt pity for him. Masuyo niyang hinaplos ang pumutok na gilid ng labi nito.“Yes, I am okay. I deserve it,” wika nito habang mariing nakatingin sa kaniya. Wari'y hindi nito iniinda ang pumutok na labi.“Pare, pasalamat ka at may umawat. Kung hindi, hindi lang ’yan ang aabutin mo sa akin.”“Kuya, stop.” Hinarap niya ang kaniyang kuya.“Kahit nasaktan ka nang dahil sa kaniya, nandiyan ka at ipagtatanggol ang lalaking ’yan na walang isang salita, Dynee?”“Kuya, I said stop!”Galit itong tumingin sa kaniya. “Gusto lang kitang protektahan sa lalaking ’yan, Dynee.”“Kuya, wala siyang kasalanan. Ako, 'di ba alam mo namang ako ang may kasalanan ng
Visit “YES TITA, I will wait for you here in my house with Tito Jayme and Tito Carlo. Okay, that’s all.”Nang matapos kausapin ni Oliver ang kaniyang tiyahin sa telepono ay bumaba na agad siya sa kaniyang kotse at pumasok sa loob ng kaniyang bahay.Ngayon na lang ulit sila nag-usap ng tiyahin after a month, nang magpursigi itong humingi ng tawad sa kaniya at kausapin siya nang masinsinan. That time, ayaw niyang makarinig nang kahit ano tungkol sa panlilinlang at paglalaro ng mga ito sa damdamin niya. Her Tita and Tito Carlo confessed everything from the start. Yes, galit siya dahil bakit kailangan pa ng mga itong gumamit ng tao kung puwede naman siyang kausapin nang maayos upang mapagtulungan nilang baguhin at ayusin ang mga testamentong naiwan ng kaniyang abuelo para sa kanilang lahat?He was not after their wealth. Kaya kusang ibibigay niya sa kaniyang tiyahin, tiyuhin at pinsan ang para sa kanila. Ang pagkakamali lang na ikinagagalit niya ay ang pinaglaruan siya ng mga ito at gina
Pregnancy Nanginginig ang kamay na inabot ni Dynee ang maliit na puting aparato. Nakailang minuto rin niya iyong tinitigan bago napagpasyahan na gamitin sa umagang iyon. Kabado pa rin siya at hindi mapakali sa magiging resulta.Unti-unti at tuluyan na niyang iniharap sa kaniya ang resulta ng aparatong hawak. Upon seeing the result, biglang bumilis ang pagtahip ng kaniyang puso. Hindi siya makapaniwala. Nasapo niya ang noo at biglang nanghina ang kaniyang mga tuhod.Diyos ko, a-ano’ng gagawin ko? Paano ko sasabihin ito sa kanila? Diyos ko. A-Ano na lang ang sasabihin nila sa akin?Hindi niya alam kung matutuwa o malulungkot siya sa kaniyang nalaman sa umagang iyon. Hindi niya alam kung ano ba ang kaniyang dapat na maramdaman.“Dynee…”“H-Huh?” Napalingon siya sa kaniyang dalawang kaibigan na halos sabay na tinawag ang kaniyang pangalan.“Bakit hindi ka pa kumakain?” tanong ni Cupcake.“Apo, hindi ba masarap ang luto ko at hindi mo pa nagagalaw ang pagkain mo?” tanong ng kaniyang lola.
Pale ISANG araw hanggang dalawang araw pilit iniwasan ni Dynee si Oliver. She never did leave her office when she knew that Oliver was still around. Mabuti naman at hindi ito masyadong naglalagi sa company dahil may outside meetings din itong pinupuntahan sa company nito.Alam niyang ramdam nito na umiiwas siya. She went home early, iyon ay dahil masama pa rin ang pakiramdam niya at panay rin ang nararamdaman niyang pagkahilo.Katok sa labas ng kaniyang opisina ang gumising ng kaniyang inaantok na diwa. Napaupo siya nang maayos at napatingin sa pinto.“Yes, Yeye?”“Excuse me, ma’am. Puwede ka bang maabala saglit?” Tumango siya. “Tapos na kasi naming gawin ang recommend new design ninyo sa team natin para sa bagong square brackets, will you please check it out, ma’am. For final judgment na ho sana.“Sure. Let me see your work.”“Tara sa hallway, ma’am” Tumayo siya at sumunod kay Yeye.Malayo pa lang ay kitang-kita na niya ang magandang project na inilunsad niya for their new revised
Morning Coffee AS DYNEE walked inside the company, ang una niyang napansin ay ang pagkukumpulan ng mga empleyado. Nagtaka siya kung anong mayroon at kung bakit nagkakagulo ang lahat.May tumawag sa kaniya. Napalingon siya doon.“B1, B2, anong mayroon at busy ang lahat? May meeting bang magaganap?” nagtatakang tanong niya sa dalawa.“Hayaan mo, mga mosang ang mga ’yan,” nakangiting sagot sa kaniya ni B1.“Pero sa tingin ko, nakibalita na kayo,” sabi niya sa mga ito.“Ay, kami pa ba? Pahuhuli ba kami sa balita?” ani ni B2.“Oh, anong mayroon at sa inyo na lang ako makikibalita?” tanong niya nang sumabay ang mga ito sa kaniyang paglalakad patungo sa team office.“Baka mabigla ka.” Si B1.“Ay, for sure bakla. Yay, this is excited. Time for reconciliation.” Si B2.“Good morning, Ma’am Dynee,” bati sa kaniya ng lahat nang mapadaan siya.“Morning, girls,” bati ni B1 at B2 sa lahat.Nagtaka si Dynee nang biglang nabuwag sa pakikipag-tsikahan ang kaniyang team nang dumating siya. “Good mornin
Invitation SIYA ang unang umiwas dito ng tingin. She continued walking in his direction. Ramdam niyang hindi ito gumalaw sa pagkakatayo nito sa daraanan niya.She heard him cleared his throat. “Hi.” Mismong padaan na siya nang magsalita ito. “Good evening.”Kumurap siya at lumingon dito. “Good evening too, Mr. Acemzade,” tugon niya dito na halos iniiwasan ang matiim na mga mata nito. She cleared her throat. “Uhm, if you excuse me, I’ll go ahead—”“How are you?”Bumilis ang tibok ng kaniyang puso sa tanong nito. “K-Kung hinahanap n’yo ho si Sir Dimitri, nandoon siya sa event kasama ni Ms. Lia at mga—”“I’m not looking for him, Dynee.” Umawang ang bibig niya at sumulyap dito. “But it’s you—”“Ah, okay. So, if you really excuse me, kailangan ko pang sundan ang boss ko sa event.” Saka niya ito tinalikuran.“Dynee!”Her heart stopped from beating for a while. Napalunok siya saka tiningnan ang kamay nito na nakahawak sa braso niya. Kumunot ang noo niyang kumawala rito.“Mr. Acemzade—”“It’
Palpitated “ANO? bakit ngayon pa? Hindi ba talaga puwede? My God, but Marga—” Naputol ang sasabihin ni Dynee nang magpaliwanag ang kausap niya sa kabilang linya. “Okay, okay. Wala na tayong magagawa kung masama talaga ang pakiramdam mo ngayon. Tsk! Okay bye.”Napakamot siya sa kaniyang noo pagkababa niya ng tawag.“What’s going on here, Barbie?”Napalingon siya sa taong nagsalita sa kaniyang likuran. “Oh, finally you’re already here, Dim.”“Oh, bakit gan’yan ang mukha mo? Something bad happened here?”“Dimitri, kasi 'yung model mo na nakuha natin ay hindi makakarating. Look, kulang 'yung model natin para sa gabing ito—” napahinto siya sa pagsasalita nang may napansin siyang babae na katabi nitong nakatayo. Huli na nang namataan iyon ng kaniyang mga mata. “Ay, pardon.” Napatampal siya sa kaniyang noo habang nakatingin sa dalawa.“It’s okay. Anyway, this is Breezelle. And Breeze, this is Dynee, my very efficient fashion organizer.”“Hi, Dynee.” Nakangiti itong naglahad ng kamay.“Hell
Resignation Letter DYNEE was still going to work for two days, ngunit walang Oliver ang pumapasok sa opisina nito. He never informed her where he was. Nauunawaan naman niya iyon. He distanced himself, and she gave him space.Tanging si Shasha lang ang sinasabihan nito at binibigyan ng instructions about the company. Which was wrong dahil nandoon naman siya para ayusin ang buong schedule nito habang wala ito sa opisina.Shasha has no idea what was going on with their relationship. Pero alam niyang nakakapansin din ito na hindi sila nagkakaunawaan ni Oliver. Ramdam nitong may nangyari kaya gusto nitong tanungin siya. But she didn’t even ask her. Ipinaalam naman niya dito na may konting problema lang silang dalawa. She didn’t ask for more information, but Sasha gave her some advice, na nagpagaan ng kaniyang mabigat na problema.Dumating sa punto na kailangan niyang magpakatatag at magdesisyon. And that night she finally decided to talk to him, naisip niyang tama na ang space na bini