Chapter 18 Instinct Pigil hininga si Dynee habang nakayuko at nakatitig sa kamay ni Oliver na nasa tabi lang ng kamay niya. Kinakabahan siya sa mga nangyayari. Baka makahalata ang amo niya na may koneksiyon siya at ang mga tiyahin nito. “N-Napag-usapan kasi namin ang tungkol sa pagbisita ninyo nitong assistant mo sa field. So, I was asking about the situation and about the meeting agenda. Right, Dynee?” Napaangat agad siya ng tingin at nagsalubong ang mga mata nila ni Oliver. “Y-Yes, po. It’s true.” “So, what’s the situation again, hijo? Ikaw na lang ang tatanungin ko, since nandito ka na naman.” “Dynee suggested unique designs. Nagustuhan naman ng clients. So, she’s here with me to work on her actual layout,” sagot ni Oliver sa tiyahin. “Kaya pala nandito siya sa bahay mo.” Nakangiti na si Tita Carolina habang tumatango. “Wow! How impressive you are, dummy. May talent ka pala sa mga layouts na iyan. Pinapahanga mo masyado itong pamangkin ko. Good job, Dynee. Good job.” Pumala
Chapter 19 Visitor Hinarap ni Dynee ang dalawang kaibigan. “Kanina pa ba kayo?” “Bago lang,” sagot ni Fina. “Kararating lang namin. About five minutes.” Tumango siya at nagpaakay sa mga ito sa sala at naupo silang magkatabi sa sofa na kawayan. “I’m glad that you two are here tonight. Na miss ko na kasi kayo,” paglalambing niya sa dalawa. “So, kumusta na ang buhay-buhay natin?” “We’re fine. Ikaw?” Magkasabay na sagot at tanong ng dalawa sa kaniya. Bumuntonghininga siya. “Ito. . . okay lang, katulad n’yo.” “Bakit pala may pasok ka ngayon, Dynee? `Di ba sabado ngayon? Sa pagkakaalam ko kapag sa office nagtatrabaho walang pasok sa weekend. So, saan ka galing?” nagtatakang tanong ni Fina sa kaniya. “A, oo nga. Hoy, Dynee, saan ka galing? Saan ang gala mo sa suot mong iyan? Ang taray ng awrahan, teh! High heels pa talaga. Ikaw ba talaga iyan, Dynee?” tanong naman ni Cupcake habang sinuri ang buong itsura niya. “Of course, this is still me. Your beautiful and lovely best friend, Dy
Focus MATAMIS na ngumiti si Dynee pagkababa pa lang niya mula sa pampasaherong air-conditioned van sa harap mismo ng kaniyang pinagtatrabahuan. She felt great, energetic, alive, and excited. She woke up with a good spirit and she felt like she wanted to put a smile on her face and start her busy Monday with happiness. Hindi niya alam kung bakit nai-excite siyang pumasok sa umagang iyon. Ang gaan din ng pakiramdam niya, ni hindi siya nakaramdaman ng kahit konting pagkairita sa kahit na maliit na bagay na siyang pinagtataka ng kaniyang lola. Maging ang mga kapatid niya ay napansin din iyon.Napailing siya. “Well, I want to start my day like this. Hmm. . . Come on, Dynee! Harapin na natin ang hamon sa trabaho sa umagang ito. Face your boss with your beautiful and sunshine morning!” pagkausap niya sa sarili habang patungo sa main entrance ng Acemzade building."Good morning, Ma’am Dynee,” bati sa kaniya ng mga security personnel na nakatalaga sa entrance. Binati rin siya ng receptionist
Walkout“We have to work it together. Now, move your hand together with mine,” sabi nito na walang pakialam sa nararamdaman niya dahil sa posisyon nilang iyon.Dynee certainly felt her throbbing heart. Walang tigil iyon at palala nang palala ang bawat pintig. Hindi rin siya halos makahinga nang maayos habang gumagalaw ang kamay nito kasabay ng natutulirong kamay niya. Lalo ring nawala siya sa sarili nang maramdaman niya ang paghinga nito sa may likod ng ulo niya. At mas nalasing ang diwa niya sa napakabangong hatid ng ginagamit nitong pabango na nanunuot sa kaniyang ilong.“You should have add this one here, Dynee. So it shows more elegant, right?” wika nito malapit sa kaniyang tainga.Walang tugon mula sa kaniya. Ang tanging ginawa niya ay ang sunud-sunod na paglunok.“Dynee?”“H-Huh? P-Pardon, Sir. Y-Yes of course.”“Are you with me, hmm. . .” halos pabulong nitong tanong sa kaniya.“U-Uhm, what is it again, Sir? H-Hindi ko kasi maintindihan,” aniya sa nahihiyang tinig.“Your hands
Choose KINAKABAHAN habang nakaupo si Dynee sa tabi ng kaniyang boss sa loob ng conference room ng Acemzade Company. Titig na titig siya habang nakatingin sa layout niya ang mag-asawang Arsaide.They were gathered for a meeting presentation. Iyon kasi ang gustong mangyari kaagad ng mag-asawa nang ipaalam niya dito kahapon na natapos na niya ang layouts na hinihingi ng mga ito.Napasinghap siya nang mahinang nag-usap ang dalawa sa dulo ng conference na iyon.“Dynee?”“S-Sir?”“Calm down and relax.”Napalunok siya at mas tumambol nang malakas ang kaniyang dibdib nang idantay nito ang palad sa kamay niyang nangangatal.“O-Of course. I-I’m quite calm, Sir. E—” Napatingin ulit siya sa kamay nito na nakadantay pa rin sa kamay niya.“Good. Don’t worry. Sa tingin ko naman ay pasok sa kanila ang layout mo.” At saka siya nito nginitian at kinindatan.Diyos mio! Paano pa ako kakalma nito kung may kasama pang kindat ang ngiti niya? Diyos ko po! Pakalmahin mo po ang nagwawalang halimaw sa loob ng
EnoughDynee’s heart stopped from beating for a second. Malalim siyang napalunok. Nanatili ang titig niya kay Oliver.“See. Oliver is choosing me. His full support is still mine, eventhough he’s the one who helped and pushed his assistant to present these layouts,” masayang pahayag ni Sasha sa lahat.Agad siyang nagbaba ng tingin. Hindi niya mapunto kung ano ang eksaktong mararamdaman. All she could feel was disappointment. Kahit pa alam naman niyang doon talaga ito kay Sasha papanig.Nagtaas siya ng tingin kay Sasha at pilit na ngumiti nang matamis dito. “Congratulations, Miss Elago,” sabi niya.“Thank you,” sagot naman nito na may ngiting mapang-uyam.“Walang nanalo,” singit ni Mrs. Arsaide. “Sasha and Ms. Andrada will work together in this project. Ayos ba ’yon sa lahat?” dagdag nito.Hindi siya sang-ayun nang una. Si Sasha ay ganoon din. Ngunit mapilit ang mag-asawa kaya nagkasundo rin sila tungkol sa project na iyon. Ilang sandali ay natapos na rin ang meeting. Naiwan silang apa
TrashPABALING-baling pa rin si Dynee sa kaniyang higaan. Nakapikit ang mga mata niya at pinipilit makatulog ngunit ang diwa naman niya ay gising na gising pa rin. Nang sumagi sa kaniyang gunita ang paghalik sa kaniya ni Oliver ay tuluyan na siyang napaupo sa kaniyang kinahihigaan. She tried to drink a glass of milk upang dalawin na siya ng antok, ngunit wala pa ring epekto.“Hindi maaari ito!” Napatayo siya at nagpabalik-balik ng lakad sa loob ng kaniyang silid. “Paano ako haharap sa kaniya bukas? Kanina ay naiwasan ko siya dahil sa busy siya sa magkasunod niyang meeting. . . pero. . . Ugh, bakit kasi niya ginawa ’yon? Ang tigas naman kasi ng ulo ko. Sabi niya tumahimik na ako. Ako naman na tanga hindi sumunod sa kaniya,” pagkausap niya sa sarili. “Ano Dynee? Mahaharap mo ba siya bukas na parang walang nangyari kahapon? As if hindi ka niya pinagkalooban ng isang halik?”Napailing na nagpabalik-balik siya ng lakad. “Kung kahapon ay nalusutan ko siya. Pero bukas, paano kaya?” Bumuntong
Deal “WHAT are you doing here, Dimet?” Iyon kaagad ang tanong ni Oliver sa pinsang si Dimitri.“Well, I just came here to visit my cousin, and at the same time. . .” wika nito, “para maghanap ng puwedeng model sa bagong ilalabas ng Kouzuglo Shoes this December,” sagot naman ni Dimitri.“An intentional visit, huh.”Ngumisi si Dimitri dito. “Hindi naman masyado. Kapag lang naman may natipuhan ako sa mga girls dito.”Biglang sumeryoso ang mukha ni Oliver. “Suit yourself as long as you are not disturbing my employees.”“Okay. I’ll go to Sasha’s team first. Thank you for letting me cousin. See you later.” Kinindatan nito si Oliver.Agad na tumaas ang kilay ni Dynee at bahagyang sumimangot nang marinig ang pangalan ni Sasha.“Dynee!” Napalingon siya sa kaniyang boss. “In my office.”“Dynee.” Nilingon niya din si Dimitri. “ I will also visit your office later,” sabi nito at kinindatan siya.“Go now, Dimitri. Dynee, come on.”Napalingon si Dynee sa kaniyang boss. “ I will follow you immedia
Finale “WE WISH you a Merry Christmas and a Happy New Year...”Masayang nagkakantahan at nagpapalakpakan ang lahat ng tao sa buong sala ng kanilang bahay. Lahat sila ay nakaupo sa carpeted floor. Ang kanilang anak na isang taon ang edad ang siyang nagbigay kulay, sigla at saya sa pagdiriwang nila ng Noche Buena. Hindi lang sila ng kaniyang sariling pamilya ang naroon kundi ang buong pamilya ng kaniyang asawa at ang pamilya din niya.She was so happy that their whole family agreed na sa kanila pa rin magdiwang ng Christmas Eve. Naging bida tuloy ang anak nila sa pagpapasaya ng mga naroon. Their son, Owen, was one and a half years old. Matalino kahit sa murang idad pa lang nito. He could also speak basic words.Hindi lubos akalain ni Dynee na mas titibay pa ang pamilyang binuo nila ng kaniyang asawang si Oliver. Way back when he was asking her hands on the family, hindi na siya nagpaliguy-ligoy pa. Mahal niya ito at ramdam naman niyang seryoso ito lalo at magkakaanak na rin silang dala
Yes Napalingon ang lahat nang sumigaw si Dynee. Nag-panic ito at tinungo ang kinaroroonan ng kaniyang kuya nang makita nitong susugurin muli si Oliver.“Kuya, huwag!” Pumagitna siya sa dalawa.Pumagitna rin si Fina at hinarangan si Dillan.Pinagmasdan niya si Oliver. Nakita niyang namula agad ang sinuntok ng Kuya niya. “A-Are you okay?” her heart felt pity for him. Masuyo niyang hinaplos ang pumutok na gilid ng labi nito.“Yes, I am okay. I deserve it,” wika nito habang mariing nakatingin sa kaniya. Wari'y hindi nito iniinda ang pumutok na labi.“Pare, pasalamat ka at may umawat. Kung hindi, hindi lang ’yan ang aabutin mo sa akin.”“Kuya, stop.” Hinarap niya ang kaniyang kuya.“Kahit nasaktan ka nang dahil sa kaniya, nandiyan ka at ipagtatanggol ang lalaking ’yan na walang isang salita, Dynee?”“Kuya, I said stop!”Galit itong tumingin sa kaniya. “Gusto lang kitang protektahan sa lalaking ’yan, Dynee.”“Kuya, wala siyang kasalanan. Ako, 'di ba alam mo namang ako ang may kasalanan ng
Visit “YES TITA, I will wait for you here in my house with Tito Jayme and Tito Carlo. Okay, that’s all.”Nang matapos kausapin ni Oliver ang kaniyang tiyahin sa telepono ay bumaba na agad siya sa kaniyang kotse at pumasok sa loob ng kaniyang bahay.Ngayon na lang ulit sila nag-usap ng tiyahin after a month, nang magpursigi itong humingi ng tawad sa kaniya at kausapin siya nang masinsinan. That time, ayaw niyang makarinig nang kahit ano tungkol sa panlilinlang at paglalaro ng mga ito sa damdamin niya. Her Tita and Tito Carlo confessed everything from the start. Yes, galit siya dahil bakit kailangan pa ng mga itong gumamit ng tao kung puwede naman siyang kausapin nang maayos upang mapagtulungan nilang baguhin at ayusin ang mga testamentong naiwan ng kaniyang abuelo para sa kanilang lahat?He was not after their wealth. Kaya kusang ibibigay niya sa kaniyang tiyahin, tiyuhin at pinsan ang para sa kanila. Ang pagkakamali lang na ikinagagalit niya ay ang pinaglaruan siya ng mga ito at gina
Pregnancy Nanginginig ang kamay na inabot ni Dynee ang maliit na puting aparato. Nakailang minuto rin niya iyong tinitigan bago napagpasyahan na gamitin sa umagang iyon. Kabado pa rin siya at hindi mapakali sa magiging resulta.Unti-unti at tuluyan na niyang iniharap sa kaniya ang resulta ng aparatong hawak. Upon seeing the result, biglang bumilis ang pagtahip ng kaniyang puso. Hindi siya makapaniwala. Nasapo niya ang noo at biglang nanghina ang kaniyang mga tuhod.Diyos ko, a-ano’ng gagawin ko? Paano ko sasabihin ito sa kanila? Diyos ko. A-Ano na lang ang sasabihin nila sa akin?Hindi niya alam kung matutuwa o malulungkot siya sa kaniyang nalaman sa umagang iyon. Hindi niya alam kung ano ba ang kaniyang dapat na maramdaman.“Dynee…”“H-Huh?” Napalingon siya sa kaniyang dalawang kaibigan na halos sabay na tinawag ang kaniyang pangalan.“Bakit hindi ka pa kumakain?” tanong ni Cupcake.“Apo, hindi ba masarap ang luto ko at hindi mo pa nagagalaw ang pagkain mo?” tanong ng kaniyang lola.
Pale ISANG araw hanggang dalawang araw pilit iniwasan ni Dynee si Oliver. She never did leave her office when she knew that Oliver was still around. Mabuti naman at hindi ito masyadong naglalagi sa company dahil may outside meetings din itong pinupuntahan sa company nito.Alam niyang ramdam nito na umiiwas siya. She went home early, iyon ay dahil masama pa rin ang pakiramdam niya at panay rin ang nararamdaman niyang pagkahilo.Katok sa labas ng kaniyang opisina ang gumising ng kaniyang inaantok na diwa. Napaupo siya nang maayos at napatingin sa pinto.“Yes, Yeye?”“Excuse me, ma’am. Puwede ka bang maabala saglit?” Tumango siya. “Tapos na kasi naming gawin ang recommend new design ninyo sa team natin para sa bagong square brackets, will you please check it out, ma’am. For final judgment na ho sana.“Sure. Let me see your work.”“Tara sa hallway, ma’am” Tumayo siya at sumunod kay Yeye.Malayo pa lang ay kitang-kita na niya ang magandang project na inilunsad niya for their new revised
Morning Coffee AS DYNEE walked inside the company, ang una niyang napansin ay ang pagkukumpulan ng mga empleyado. Nagtaka siya kung anong mayroon at kung bakit nagkakagulo ang lahat.May tumawag sa kaniya. Napalingon siya doon.“B1, B2, anong mayroon at busy ang lahat? May meeting bang magaganap?” nagtatakang tanong niya sa dalawa.“Hayaan mo, mga mosang ang mga ’yan,” nakangiting sagot sa kaniya ni B1.“Pero sa tingin ko, nakibalita na kayo,” sabi niya sa mga ito.“Ay, kami pa ba? Pahuhuli ba kami sa balita?” ani ni B2.“Oh, anong mayroon at sa inyo na lang ako makikibalita?” tanong niya nang sumabay ang mga ito sa kaniyang paglalakad patungo sa team office.“Baka mabigla ka.” Si B1.“Ay, for sure bakla. Yay, this is excited. Time for reconciliation.” Si B2.“Good morning, Ma’am Dynee,” bati sa kaniya ng lahat nang mapadaan siya.“Morning, girls,” bati ni B1 at B2 sa lahat.Nagtaka si Dynee nang biglang nabuwag sa pakikipag-tsikahan ang kaniyang team nang dumating siya. “Good mornin
Invitation SIYA ang unang umiwas dito ng tingin. She continued walking in his direction. Ramdam niyang hindi ito gumalaw sa pagkakatayo nito sa daraanan niya.She heard him cleared his throat. “Hi.” Mismong padaan na siya nang magsalita ito. “Good evening.”Kumurap siya at lumingon dito. “Good evening too, Mr. Acemzade,” tugon niya dito na halos iniiwasan ang matiim na mga mata nito. She cleared her throat. “Uhm, if you excuse me, I’ll go ahead—”“How are you?”Bumilis ang tibok ng kaniyang puso sa tanong nito. “K-Kung hinahanap n’yo ho si Sir Dimitri, nandoon siya sa event kasama ni Ms. Lia at mga—”“I’m not looking for him, Dynee.” Umawang ang bibig niya at sumulyap dito. “But it’s you—”“Ah, okay. So, if you really excuse me, kailangan ko pang sundan ang boss ko sa event.” Saka niya ito tinalikuran.“Dynee!”Her heart stopped from beating for a while. Napalunok siya saka tiningnan ang kamay nito na nakahawak sa braso niya. Kumunot ang noo niyang kumawala rito.“Mr. Acemzade—”“It’
Palpitated “ANO? bakit ngayon pa? Hindi ba talaga puwede? My God, but Marga—” Naputol ang sasabihin ni Dynee nang magpaliwanag ang kausap niya sa kabilang linya. “Okay, okay. Wala na tayong magagawa kung masama talaga ang pakiramdam mo ngayon. Tsk! Okay bye.”Napakamot siya sa kaniyang noo pagkababa niya ng tawag.“What’s going on here, Barbie?”Napalingon siya sa taong nagsalita sa kaniyang likuran. “Oh, finally you’re already here, Dim.”“Oh, bakit gan’yan ang mukha mo? Something bad happened here?”“Dimitri, kasi 'yung model mo na nakuha natin ay hindi makakarating. Look, kulang 'yung model natin para sa gabing ito—” napahinto siya sa pagsasalita nang may napansin siyang babae na katabi nitong nakatayo. Huli na nang namataan iyon ng kaniyang mga mata. “Ay, pardon.” Napatampal siya sa kaniyang noo habang nakatingin sa dalawa.“It’s okay. Anyway, this is Breezelle. And Breeze, this is Dynee, my very efficient fashion organizer.”“Hi, Dynee.” Nakangiti itong naglahad ng kamay.“Hell
Resignation Letter DYNEE was still going to work for two days, ngunit walang Oliver ang pumapasok sa opisina nito. He never informed her where he was. Nauunawaan naman niya iyon. He distanced himself, and she gave him space.Tanging si Shasha lang ang sinasabihan nito at binibigyan ng instructions about the company. Which was wrong dahil nandoon naman siya para ayusin ang buong schedule nito habang wala ito sa opisina.Shasha has no idea what was going on with their relationship. Pero alam niyang nakakapansin din ito na hindi sila nagkakaunawaan ni Oliver. Ramdam nitong may nangyari kaya gusto nitong tanungin siya. But she didn’t even ask her. Ipinaalam naman niya dito na may konting problema lang silang dalawa. She didn’t ask for more information, but Sasha gave her some advice, na nagpagaan ng kaniyang mabigat na problema.Dumating sa punto na kailangan niyang magpakatatag at magdesisyon. And that night she finally decided to talk to him, naisip niyang tama na ang space na bini