Chapter 1

Maria Elena

"DYNEE...!" Bigla siyang napalingon sa tumatawag ng pasigaw sa kanya sa labas ng bakuran nila.

"Dynee...!" Napalingon rin siya sa Lola niya na kabababa lang galing sa pangalawang palapag ng bahay.

Uuhff... Dynee uhfff! Kailangan ba tatahimik ang mundo ko sa araw na ito? Tawag dito at tawag doon. Ugh!

"Dynee." Ang nakangiting bungad ni Fina sa kanya pagkaakyat nito sa sala ng bahay nila. "Wow..." Napapahangang pinagmasdan siya nito.

"Dynee, apo, okay na ba? Tapos kana ba nilang inayusan?" Tanong agad ng Lola niya na mas excited pa kesa sa kanya sa araw na iyon.

"Ah, ah... Kanina pa ho kayo paulit-ulit ng tanong sa akin La. Ikaw din Fina, kanina ka pa pabalik-balik sa labas at loob ng bahay, ako ang napapagod sa'yo e." Nakatirik ang matang tugon niya sa mga ito.

"Kasi naman Ija--"

"Ay oo na La, alam ko na. Mas excited pa kayo sa akin e." Sabi niya rito.

"Aba siyempre apo ko. Ikaw kaya ang pamlaban sa reyna elena ng bayan natin at ikaw din ang katangi-tanging muse sa liga. Siyempre, proud na proud si Lola sa'yo apo ko."

She rolled her eyes again. "Hay, ang hirap maging maganda." Pabulong niyang sambit sa kawalan.

"Hoy, hindi ka maganda. Nadadala lang 'yan sa puti at makinis mong kutis." Komento naman agad ni Fina sa kanya.

Hinarap niyang nakangisi si Fina. "Dear, I know that you are convince with my beauty. Kaya nga ikaw rin ang isa sa tumulak-tulak sa akin sa Maria Elena na ito e, hmm." Saka niya ito kinindatan.

Fina rolled her eyes. "Wala lang kasing choice. Isa pa ayoko tanggapin kaya nga ipinasa ko nalang sa'yo ang korona ko." Sabi nito saka tumawa ng malakas at nakitawa narin siya rito.

"O siya kayong dalawa ay maghanda na at magsisimula na ang parada." Untag ni Lola at tinulongan pa siyang akayin ang kanyang puting-puting gown.

"Hep-hep-hep. Wait a minute Finacim, Lolacim. Aayusin at i-reretouch ko lang muna ng kaunti ang make-up ng ating pinakamagandang diwatang nanaog galing sa kalawakan."

Napalingon silang tatlo sa nagsalita na galing sa kusina ng bahay nila. Iyon ay ang walang iba kundi si Cupcake. Ang dakila nilang bading na kaibigan ni Fina. Nakakingiti ito habang may nginunguyang pagkaing lumapit sa kanila sa sala.

"Hoy Cupcake, inubos mo na naman ba ang pagkain sa bahay na ito? Nako, ikaw talaga kapag pagkain na---"

"Food is life, Finacim. And I can't live without foods." Pagputol nito sa sasabihin pa sana ni Fina.

"Sabi nga namin. Basta't tirhan mong lang ang asawa ko huh, huwag mong ubusin ang pagkain dinala ko para sa kanya." Nakataas kilay na untag ni Fina rito.

"Ay talaga naman, akala mo sa akin? Patay gutom?"

"Tompak!"

Nagtawanan nalang sila ni Lola niya sa sagutan ng dalawa niyang kaibigan.

"Cupcake, sige na at ayusin mo na ang dapat ayusin sa mukha ng Apo ko at mamaya lang ang aalis na kayo. Sige na."

"Actually Lola kong maganda na minana pa ni Dynee ang ganda, wala na talagang dapat ayusin pa sa mukha nitong pinaka-impakta ngunit mapagmahal kong kaibigan. Look at her, Dynee is really my greatest masterpiece of epitome of beauty. May make-up man o wala ay maganda parin."

"O e ano pa bang dapat aayusin mo sa mukha niya? Ang gulo mo ring bakla ka e." Tanong ni Fina.

"Actually, wala. Pero i-retouch ko lang ng kaunti para mas perfect. Pati ikaw, 'yang make-up mong medyo kumupas na ay aayusin ko rin." Kindat nito kay Fina.

Pumalakpak naman si Fina. "Ay sige at gusto ko 'yan. Dali at tapusin mo na muna kay Dynee saka ako."

Todo ang kanyang pilit na ngiti nang pumarada na ang mga sasakyan ng mga kasali sa Maria Elena. Gusto niyang sumimangot ngunit hindi niya magawa dahil sa ang daming taong nakatingin sa kanya. All of their eyes set to her and to her partner on the event. Gusto sana niyang dumistansiya ng kaunti sa katabing lalaki sa mga oras na iyon ngunit nakahawak ito sa braso niya.

"Hi Dynee." Presko siya nitong binati at nginitian.

"Hello." Tanging tugon niya.

"Kumusta na?"

"Okay lang."

"Matagal-tagal din akong nagbakasiyon states, kina Mommy. Matagal tuloy kitang hindi nakita. Uhm, na miss---"

"Oo nga e." Nakangiwi niyang ngisi rito at pagtango. "Sana hindi ka nalang tuloyan na bumalik." Mahinang dagdagpa niya rito.

"Pardon?"

"H-Huh? Uhm, sabi ko. Welcome back, Rowel."

"Thanks. Nga nga pala, may pasalubong ako sa'yo. I think magugustuhan mo 'yon."

"Nako, sana hindi ka na nagabala pa. Nakakahiya naman." Pilit parin niyang makipagusap rito sa mga oras na iyon habang umuusad na ang sasakyan na sinakyan nila.

Rowel is belong to the middle class family. Masasabing may sinabi sa buhay dahil sa ang Mommy at Daddy nito ay nagtatrabaho at citizen na sa States bilang doctor at Nurse. Dalawa lang silang magkakapatid, ang kuya nito ay nagtatrabaho na rin sa States bilang Engineer at ito naman ay Graduate rin sa pagka Engineer. May magandang trabaho na rin ito sa kasalukoyan.

Rowel is a nice catch, ngunit ewan ba at hindi niya ito kailanman hinangaan. Siguro dahil sa naaangasan siya sa ugali nito, may pagkahambog rin kasi ito. Actually, matagal na itong nagpapalipad hangin sa kanya. Minsan na siya nitong niligawan, ngunit wala talaga siyang maramdaman para rito kaya tinapat rin agad niya ito nang sa gayun ay hindi na ito umasa pa sa wala. But still, Rowel didn't stop from liking her. Ramdam parin niya na gusto at magpapatuloy parin ito sa panliligaw sa kanya.

And that event happened. Hula niya na kinumbinsi nito ang tiyuhing nasa loob ng munisipyo nagtatrabaho, he did convinced him upang ito ang manalo at nang ito ang kanyang makakapareha sa Maria Elena na iyon at hindi lang sa Maria Elena, pati na sa Liga na itatangyag sa lalawigan nila.

"No, you should not feel that way. Ako lang naman ito."

Tsk! What a shame. Sabagay, magtataka pa ba ako sa hanging dala nito?

Hindi na lang siya kumibo rito sa buong paradang naganap. All she did is to shower her fake smile to the crowd on the parade. Kahit ngalay na ang kanyang bunganga patuloy parin siya.

Pagkatapos ng parada ay inayusan na agad siya ng kaibigang bakla na si Cupcake. As usual, dalawang event sa buong araw. Pumayag siya dahil sa pinagbigyan lang talaga niya ang nanunungkulan na may mataas na puwesto sa munisipiyo nila. Sa tutuosin, mas gusto parin niya ang magbenta at magalok na beauty products at personal hygiene sa mga customer niya. May kita na siya, hindi pa siya gaano ka pagod.

"Hi Rowel?" Bati agad ni Fina at Cupcake sa binata matapos ang masigabo at masayang parada ng liga.

"Hey girls." Lumapit sa kanilang tatlo si Rowel na may bitbit na mga paper bag at isa-isa iyong inabot sa dalawa at ang isa ay sa kanya.

"Wow, may para din pala sa amin. Thank you, Rowelcin." Malanding umakap si Cupcake dito at humalik sa pisngi.

"Ay, may pasuhol si bebe mo sa aming mga kaibigan mo. Huy, bruhilda... Wala ka ba talagang balak sagutin 'yan?" Mahinang tanong sa kanya ni Fina.

Umiling-iling siya at inilapit ang bibig sa gilid ng tainga nito. "Wala."

"As in?"

"Wala talagang spark e, hindi talaga siya type ng puso ko. Ano bang gagawin ko?"

Tumawa ito at kumindat sa kanya. "Try mo, baka madevelop ka rin--"

"No, I won't do that!" Inirapan niya ito at saka sinilip ang nasa loob ng paper bag. Nanlalaki ang mga mata niya ng makita ang mga paborito niyang imported chocolates and cookies, may kalakip rin na handkerchief.

"I heard, you love that brand of chocolates. So, I hope you like it." Untag ni Rowel sa kanya.

Napaangat siya ng mukha rito. Nagtataka siya kung bakit alam nito na iyon ang paborito niya. Napapatango siya at sinipat ang mga mata ng dalawang kaibigan. Ramdam kasi niya na may kinalaman ang dalawa sa naiisip niya.

"A-Actually, hindi e. Hindi ako mahilig sa matatamis. Bawal sa akin--- Ay!" Hindi niya natapos ang sasabihin ng siniko siya ni Fina sa tagiliran niya.

"Actually paborito niya 'yan Rowel, nagbibiro lang itong si Dynee. Diba bes gustong-gusto mo 'yan?"

"Huh?"

"I agree with you Fin, actually Rowel, maglulumundag 'yan mamaya sa bahay itong kaibigan namin sa tuwa dahil sa mga chocolates na bigay mo. Pati si bunso masisiyahan 'yon." Sinipatan niya ng masamang tingin si Cupcake. "Smile and thanks him my dear. Huwag ka namang pahalatang ayaw mo. Kasi alam ko naman na nagha-hart 'yang mga mata mo sa tuwa riyan."

"Oo nga bes. Smile and let us thanks him for his present." Bulong rin sa kanya ni Fina.

Mas sinamaan niya ang mga ito ng tingin. "Humanda kayo mamaya sa aking dalawa. Makakatikim kayong pareho sa akin. Ay..." Nabigla siya ng pareho siyang kilitiin ng dalawa sa gilid ng tenga niya.

"Harapin mo at pasalamatan siya." Bulong ng dalawa sa kanya.

"Oh, huh." Humarap siya kay Rowel at pilit na ngumiti rito. "Thank you dito huh. Pero sa susunod pwede bang huwag ka nang magabala. Nakakahiya naman kasi sa'yo."

Matamis naman itong ngumiti. "Bukal sa loob ko ang ginagawa ko. And I can't promise next time."

"Ay, talaga naman. Sige magbigay ka kung gusto mo, pero sa susunod hindi ko na talaga tatanggapin kasi baka sasakit na ang ngipin ko o masisira. Nako, wala pa naman akong pangpa-dental. Mahirap lang ako." Pabulong-bulong niya rito.

"What?"

Sasagot sana siya ngunit inunahan naman siya ng dalawang magsalita.

"Naku Rowel, huwag mo nalang pansinin itong kaibigan namin huh. Na miss ka lang niyan." Untag ni Fina na kumindat pa sa kanya.

"Oo nga papa Rowel, gusto lang niyang magpatawa. At oo, miss ka na niya, ilang buwan ka rin kasing hindi sa kanya nagpaparamdam."

"I finally here, Dynee. Don't worry, lagi na akong magpaparamdam sa'yo."

Napapakamot siya sa kanyang batok. Ngating ngati siya sa pagsapak ng dalawang kaibigan niya. "Whoa, ako? Miss ko-- Hmm, hindi ka pa naman multo para magparamdam sa akin."

"What?"

"She mean---" She stop her friends to talk then hinarap niya si Rowel.

"I mean, no need to do that. Kahit nga hindi kita makita sa bawat araw ay mas okay na okay sa akin." Sabi niya ng diretsiyo rito.

Nakita niya ang pagkapahiya nito sa sinabi niya. Kaya agad din siyang bumawi.

"Anyway, thank you very much to your presents to us. I really appreciate this, Rowel. So see you sa Grand."

"Welcome. Uhm, manonood ka ba ng laro ko mamaya ng basketball?"

Ang laro ang panonoorin ko. Hindi ikaw! Gusto sana niyang isatinig, ngunit hindi iyon kayang isatinig ng bibig niya.

"Oo, oo. Manonood kami." Ang dalawa ang sabay na sumagot rito na nakatawa at nakatingin sa kanya na parang nangungumbinsi na manood kami.

"Sa katunayan nga iche-cheer ka namin mamaya. Galingan mo huh?" Fina inform him na ikinangiti muli nito.

"Really?"

"Yeah, so impressed our Dynee-- Ouch." Napaigik si Cupcake ng sikuhin niya ito sa tagiliran. "I mean, magpa-impress ka sa kuponan mo at sa mga Judges ng liga." Pagtatama agad nito sa sinabi.

"Oh sure. For sure I will lead this game and win it. For you guys, lalo kay Dynee." Usal nito saka natingin sa mga mata ko.

Napatikhim naman agad siya. "Do it for your team, not for us Rowel. But you also do it, para sa barangay natin." Agad niyang dinugtong upang hindi nito masamain ang unang sinabi niya.

"Oo ba, basta manood kayo sa laro ko."

"Sureness, fafa R." Sangayon ni Cupcake.

"Oo naman, ikaw pa ba." At sumangayon rin si Fina.

Tumingin sa kanya ang tatlo at wari ay hinihintay ang sagot niya.

Tumango siya at bahagyang ngumiti. "Sure, I'll watch the game."

Nanood nga silang tatlo na magkakaibigan. And as they expected, panalo nga sa unang game ang grupo nila Rowel na kabaranggay lang nila. Hindi man pinalad ang mga ito sa 2nd game, but they make it in the 3rd game. Ang layo ng overall score nila sa kalaban, kaya ang kuponan parin nila ang nag-champion sa buong laro.

No doubt na mananalo sila, iyon ay dahil ang galing nga ni Rowel sa larangan ng basketball. Lahat ng 3points score ay kanya, kaya ang daming nagsitilian na mga kadalagahan sa pangalan nito. Hindi niya itatanggi na nakitili rin siya kapag nasa intense na ang lagay ng paglalaro. Ngunit mas maingay parin ang iba na tulad ng mga kaibigan niya.

Everyone congratulate him and the others after they receive their trophy from that game. Isa na doon ay ang mga kababaihan na patay na patay para lang pansinin niya ang kalto.

"For you."

Napaangat siya ng tingin ng may nagabot sa kanya ng isang ball gold trophy. "Pardon?"

"I said, for you." Paguulit nito habang nakaabot parin sa kanya ang napanalunan nito. "This is my way for saying my thank you to you for watching my game. Ginanahan kasi akong maglaro dahil nandiyan ka at kayo ng kaibigan mo."

"Ah... but I can't accept it, Rowel. Because that thing you were giving to me is only belong to you and to your team. Wala akong karapatan diyan." Tinanggihan niya iyon dahil hindi naman talaga kailangan.

"But-"

"No buts, please. I really can't accept it. Take it as your remembrance or give it to one of your team."

"Okay." Napapakamot pa ito habang nakatingin sa kanya. "Uhm, Dynee--"

"Will you excuse me? Kailangan ko na kasing umuwi. Baka kasi hinahanap na ako sa amin. You know si kuya, si Lola... Congrats sa panalo n'yo, bye-bye."

"Dynee--"

Hindi na niya pinansin ang pagtatawag nito sa pangalan niya. Basta't nagmamadali siya sa paglalakad palayo rito.

Pagkauwi niya sa kanilang bahay ay agad siyang napasimangot ng makita ang dalawa niyang kaibigan na iniwan lang naman siya pagkatapos ng liga. Tinaasan niya ito ng kanyang kilay at pinamewangan pagkatapos niyang inilapag sa sofa ang kanyang bitbit.

"Dyneecim, ang sasarap pala ng chocolate. Tinikman na namin ni Fina."

"Yup dear. Ang tamis, para lang yung pagtingin niya sa'yo." Segunda naman ni Fina.

"Will you two stop that love match on between us. HINDI KO SIYA TYPE, KAHIT KAILAN HINDI! Do you understand that/me?" Inis niyang turan sa mga ito.

"Bakit hindi?" Fina.

"Wala ba talagang pagasa?" Cupcake.

"Mabait naman siya." Fina.

"Maginoo pa." Cupcake.

"Gwapo pa." Fina.

"May trabahong maganda." Cupcake.

"May sinabi sa buhay." Fina.

"May kotse pa." Cupcake.

"Paanong hindi mo type?" Fina.

"Sayang na sayang naman." Cupcake.

"Ay..." Napahiyaw siya sa mga pinagsasabi ng mga ito. "Uhf! Uhf! Kailan n'yo ba ako titigilan about sa issue na 'yan? Kung kayong dalawa type n'yo siya. Hala, jowain ninyo. Hindi yung sa akin ninyo siya ipagpipilitan. Uhf! Napapailing siyang napapatampal sa noo niya."

"E kasi-- Oi, Dynee isa lang type ko huh, si Kuya mo." Fina.

"Ikaw naman ang type niya, hindi ako. Kung ako lang ba, sinagot ko na 'yon noon pa." Cupcake.

"Ay, ay, ay... Blah, blah, blah... Please lang tigilan ninyo na ako sa kanya. Okay?"

"Mga anak, nandito na pala kayo. Oh, may kaguluhan bang nagaganap dito?" Napansin agad ng abuwela niya ang tensiyon sa pagitan nila. "Dynee, bakit ganyan 'yang mukha mo apo?"

"Wala La, huwag mo nalang akong pansinin." Sagot niya sa kanyang lola.

"Lola, gusto mo ho ng chocolate?" Cupcake.

"Heto La, tikim ka ho ng kaunti." Fina.

Aabutin na sana iyon ng Lola niya ng agad niya itong pinigilan. "No, no, no... Hindi ka pwede niyan La. Tataas ang sugar mo at magiging hyper ka. So, I won't allow that to happen." Sabi niya saka sinamaan ng tingin ang dalawa.

Tumingin naman ito sa dalawa niyang kaibigan at huminga ng malalim, alam kasi niyang natatakam ito sa matatamis na pagkain.

"Kumain na ba kayo mga anak?"

Umiling ang dalawa. Agad niyang inakbayan ang kanyang lola at nagsalita.

"Nako La, uuwi na ang mga iyan. Actually, nagpaalam na sila sa akin. Right girls, uuwi na kayo ngayon din?" Puwersado niyang pagpapaalis sa mga ito.

Magsasalita pa sana ang dalawa ng inunahan niyang magsalita ang mga ito.

"Sige na girls tayo na kayo. Tara at ihahatid ko na kayo sa gate. Tara na."

"Pero--" Cupcake.

"Dynee, wait." Fina.

Lumapit muna si Fina kay Lola at saka humalik sa pisngi saka nagpaalam na umuwi na.

"Rude!" Sabay untag ng dalawa sa kanya at nakataas kilay pa.

"Yeah, I can be rude against the two of you. Kahit pa man mga best friend ko pa kayo. And that will be your punishment sa ginawa ninyong pangiiwan sa akin kanina sa harapan ng lalaking kahit kailan ay walang dating sa akin."

"Sorry na dear." Fina.

"Hindi na mauulit. Sorry na." Cupcake.

"I can accept your sorry, but you can't stay. Go home now. Pareho tayong mga pagod, kaya uwi na." Sabi niya sa nakakamot ulong mga kaibigan niya. "Anyway, sa susunod na gawin pa ninyo iyon. I swear, hindi ko talaga kayo kikibuin ng maraming araw. I swear that. Understand?"

Parehong tumango ang mga ito sa kanya. "Oo na, hindi na mauulit." Sabay nilang sagot.

"Good."