"Ayaw mo talagang maniwala. Bahala ka. I own the unit but I don't stay there until now. I have another unit some place else."
"So, hindi ka pa rin mag-stay sa unit?"
Nakangiting umiling si Sebastian. "You're a smart
woman, Gilliane. Kasasabi ko lang kanina, we'll beneighbors from now on.""B-bakit? You said you have a unit some place else." puno ng pagtataka ang kanyang tinig. "Bakit mo babaguhin ang takbo ng buhay mo? Why do you have to live in this building? You could stay in your other apartment or condo like before."
Nagseryoso ang mukha ni Sebastian. Sinalubong nito
ang kanyang mga mata. "I've been asking that question also since the day I saw you walked in the bar. So, please don't ask me. Hindi ko rin alam ang isasagot ko sa 'yo. I'm still figuring things." Nagsalubong ang mga kilay nito at tila bahagyang na-confuse.Napalunok nang sunod-sunod si Gilliane. May sasabi
Bago pa siya makalakad papalayo ay nagsalita na ulit si Sebastian. "If you go and leave, Nurse Gilliane. Tatayo ako dito at pupuntahan kuta diyan para yakapin sa harap ng mga tao dito sa canteen. I don't even give any care kung marami ang tumingin sa atin. Dare me."Tila nag-init ang kanyang buong mukha sa sinabi nito. Napahigpit ang pagkapit niya sa tray dahil sa inis. Nanggigigil siya sa mga binitawang mga salita ni Dr. Sebastian. "Are you threatening me?"''Hmm, whatever you think of it. But It's all up to you to decide, Nurse Gilliane." Seryosong sabi nito na ngumiti pa."Stay with me until I finish my food and you can go after that peacefully. Or I will stand and hug you so tight that everybody might look at you and have everyones attention in this place."Naiinis man ay tiningnan niya na lamang ito ng nakakamatay na titig habang naglalakad at nagdadabog siyang pabalik sa table. Gusto niya itong tusuk
Umiling siya. "I'm sorry. I am not a stalker of any man. I will never be. Hindi ko alam na doktor ka at dito ka rin nagtatrabaho. It's purely coincidence. And it's not my thing following guys just because I like them. Hindi ako ang tipo ng babae na nanghahabol o magkakandarapa makuha lamang ang atensiyon ng isang lalaking hindi ko lubos na kilala.""Use you? I'm sorry? I am not that kind of person Doctor Sebastian. I can't do that just because you tell me to.""Or fate. Destiny, maybe? Maybe we are destined for each other. Can't you see? Destiny is pulling us together." Pabiro nitong sabi."You're crazy... and weird. You can't just say that. But it could be." Napapantastikuhan na siya sa siruhano. Natawa na rin siya sa takbo ng kanilang pag-uusap."We could be friends, I guess. Start as friends." Inilagay pa nito ang kamay sa baba habang nakapatong sa table at pinakatitigan siya. "Then after few days or a week, I will ask you out. You better be prepared,
"Hindi mo pa ako binabati ng good morning," sabi ni Sebastian sa naaaliw na tinig, waring nababasa nito ang kasalukuyan niyang iniisip at nadarama.Pasimpleng humugot ng malalim na hininga si Gilliane. Hindi 'yon nakatulong upang makalma omaibalik sa ayos ang kanyang nagkakagulong sistema."You're not very talkative this morning, sweetheart. What's wrong? What's bothering you? Maybe I can help?" pamumuna nito ng hindi pa rin siya umiimik sa sinabi nito.Isinara ni Gilliane ang laptop at dahan-dahangipinatong sa coffee table. Pagkatapos ay inalis niya sa kamay nito ang mug at inilapag sa tabi ng laptop. Pinagmasdan niya ang mukha ni Sebastian.Nakangisi pa rin ang lalaki ngunit hindi na gaanong nangingislap ang mga mata. Nababasa niya sa magagandang matang 'yon ang talagang nais nitong gawin. Hindi niya malaman kung paano napipigilan ang sarili. He wanted her to do it. Walang gagawin si Sebastia
"T-thank you," ani Gilliane bago pa man lubusang makalabas ng pintuan ang binata at iwasang tingnan ang kanina pa humihila sa mga mata niya."Para saan?"Ngumiti siya. "For liking me too much? For being a gentleman?" Hindi sigurado ang kanyang nararamdaman ngunit nasisiguro niya sa kung ano ang kanyang pinagpapasalamat.Nagpapasalamat siya sa pagdating nito sa kanyang buhay. Hindi pa ganap na naghihilom ang mga sugat ngunit nakakatulong si Sebastian upang kahit na paano ay hindi niya maramdaman ang hapdi. This guy is willing to wait, hindi tipikal na tulad ng ibang lalaki."You can thank me properly by preparing me some breakfast and by joining me. Bigla akong nakaramdam nang gutom." Kinindatan muna siya ni Sebastian bago tuluyang lumabas.Kalahating oras lang ay nagbalik na ulit sa unit ni Gilliane si Sebastian. Katatapos lang niyang gumawang vegetable omelet. Nang makita 'yon ng binata ay kaagad nitong inagaw ang plato mula sa kanya a
Gilliane had to give Sebastian some credit. Totoong nanahimik lang lalaki hanggang sa matapos ang unang pelikula. Labinlimang minuto pa lang nakasalang ang Love & Other Drugs nang umimik ito."Can we just watch something else? I don't like movies like this, It's..."Umiling siya, pinipigilan ang pagsilay ng ngiti sa mga labi. "May TV ka naman siguro sa unit mo. Doon ka na lang manood ng gusto mo. This is my TV, I will watch whatever I wanted to.""Here you go again, pushing me to go away. But, okay. Pagkatapos niyan, ako naman ang mamimiling pelikulang panonoorin natin sa susunod. It won't be a dick flick movie like this one, I promise." Talagang hindi niya ata ito mapapaalis nang basta."This is the movie I set to watch today, I like this movie. Kung hindi mo gustong manood, okay lang. Wala naman kasing pumipilit sa 'yo. Umuwi ka na lang at doon manood sa unit mo. May sarili ka naman kasing TV d
Ngumisi si Sebastian. "Impressed? I can be deep andsensitive, you know. Ikaw lang eh, mabilis mo kaagad akong hinuhusgahan base sa tsismis sa ospital."Napangiti na si Gilliane. "Hmm... a bit. So, what do you think?""Na mayroong babae na nakalaan para baguhin angbuong buhay ng isang lalaki. Babaguhin niya angpananaw nito sa buhay, ang paraan ng pagtingin nitosa mundo.""Parang hindi ikaw ya'n. May masamang elemento ba ang sumasapi sayo, Sebastian?" Pagbibiro niya na natatawa. Umiling naman ang binata bilang sagot."So medyo naniniwala kang mayroon talagang nakalaan para sa 'yo? Naniniwala ka sa fate and destiny lalo na sa true loave sayings?"Iginalaw-galaw ni Sebastian ang ulo. Hindi mapagpasyahan ni Gilliane kung tumatango ba o umiiling ang binata. "Ladies first. Naniniwala ka bang may nakalaan para sa 'yo? Na may tamang tao na darating para pasayahin ka at hindi
"You're a very good cook, Gilliane. This tastes so good."Kaagad nabali ni Gilliane ang pangako sa sarili na hindi na pagsisilbihan ang sino mang lalaki. Hindi naman niya pinagsilbihan si Sebastian, iyon ang sabi ng isang bahagi ng kanyang isipan. Isinama lang niya ito sa luto. He even helped.Ayaw umalis ni Sebastian sa unit niya at sa totoo lang, ayaw din naman niyang itaboy ang binata. Ayaw niyang magmukhang mataray dito. Hindi niya maikakaila ang katotohanan na gusto niya rin naman itong kasama, na masaya siyang kausap ito. Halos alas-dos na nang magutom sila. Magiging bastos naman siya kung magluluto siya at hindi niya isasama sa luto si Sebastian at itataboy ito.Simpleng carbonara na maraming bacon at cheese ang kanyang iniluto, ngunit waring nananaba ang kanyang puso sa mga papuri ni Sebastian at sa magana nitong pagkain. Nakakailang serve na rin kasi ito ng platito. Napagpasyahan ni Gilliane na
"Goodnight, Sebastian." ani Gilliane sa munting tinig, hindi pa gaanong nagmumulat ng mga mata. Tila may hinihintay."Dream of me, sweetheart," tugon ni Sebastian bago tuluyang umalis.Dahan dahan niyang iminulat ang mga mata at ngumiti habang nakatingin sa likuran ni Sebastian. Pagkapasok nito sa sariling unit ay isinara na niya ang pinto at sumandal doon.She sighed dreamily.What was happening to her? Bakit ganoon na lamang ang epekto si Sebastian sa kanya? Kahit anong klaseng pagpipigil ang gawin ay tila hindi nakikinig sa kanya ang sariling katawan.Tila may sariling utak ang kanyang katawan at hindi ito nakikinig sa nais ng isip niya.This surgeons charisma is too powerful that her body is starting to give in.No. This can't be happening. Hindi siya puwedeng magpadala sa lalaking ito. Hindi siya puwedeng magpadala sa init ng katawan.