“You're pretty enough.” He said while looking at her. She smiled awkwardly and looked away, her cheeks turning red as she felt the blush creep up her face. “Edi, salamat sa pagpapagaan ng loob ko.” Nasabi niya na lang sa binata. Nang umorder na ang binata, naiwan siya sa table na inuukupa nila. Nang medyo mainip siya, naisip niya lang tumingin ng mga cakes kaya’t lumapit siya sa kabilang counter kung saan may naka-display na mga cakes. “Hi, bago ka lang ba rito? Ngayon lang kasi kita nakita rito sa cafeteria namin at kasama ka pa niya.” Tanong kay Mia ng babaeng nasa counter, hinuha niya ay nasa mid-fourthies na ang edad. Itinuro nito ang gawi ni Jondray na abala sa pag-order sa kabilang counter. “Opo, ngayon lang ako nakapasok sa ganitong mamahaling cafeteria.” Sagot naman niya. Nginitian siya nito. “Alam mo ba, pangalawa ka pa lang sa mga babaeng dinala niya dito? Matagal-tagal na rin siguro mga 3 years ago.” “Seryoso po ba?” Hindi makapaniwala na tanong niya. Bigla tulo
“No, you stay here. I have something very important to do, and I don't want you to come with me.” Pagkasabi niyon ng binata ay mabilis pa sa alas-kwatro na umalis ito na para bang wala siya, without saying goodbye? Iniwan niya ako? Haler! Blue eyes, sumosobra ka na! Humabol siya rito at nang makarating sa parking lot, “Sandali! Gusto ko sana umuwi, pwedeng umuwi na lang ako?” Humarap ito na dapat ay papasok na sa loob ng kotse. “Woman, go back! Wala akong balak mag-aksaya ng panahon.” “Hindi mo naman ako kailangan ihatid-” “No, go back.” Matigas nitong saad. “Pero kasi-” “No, but! Go back!” Napaatras si Mia sa mapanganib nitong boses, kaya hinayaan niyang makaalis ito. Habol tingin na lang ang nagawa ni Mia. Ganoon ba kahalaga ang ginagawa nito? Ganoon ba kahalaga ang hinahabol nitong oras? Wala sa sariling bumalik siya sa loob ng coffee shop. “Are you all right?” Cooper asked as soon as she got back and found him still sitting where she had left him. “Alam kong hin
“DO YOU HAVE her file?” Tanong ni Jondray sa kaibigan niyang si Alvan na kaagad rin naman tumalima at inabot ang folder sa kanya. “Ayan ang mga info niya.” Imporma ni Alvan sa kanya. Mabilis niyang kinuha iyon at binasa ang files kung saan nakabuod ang info tungkol kay Mia Davis. ‘Her full name is Mia Davis. She’s twenty-five years old, single and she’s working in Cole Club for about 1 year. May dalawang kapatid, parehong babae. Ang kanyang Nanay lang ang kasa-kasama nila na nagngangalang Mira Davis. At dahil namatay ang Tatay niya na nagngangalang Joseph Davis, hindi siya nakapagtapos ng pag-aaral. Hindi pa siya satisfied sa nalaman. “That’s all?” Tumango ang kaibigan niya. “That's all, I didn't gather any other information besides what you asked for and the photos. Meron akong larawan ng buong pamilya niya.” Anito at saka inilapag nito ang larawan sa table niya. “Suriin mong maigi. Sa tingin ko, sa larawan na iyan may mapapala ka.” Makahulugan nitong wika. “Fuck,” sa gul
Subalit matigas ang ulo niya dahil ayaw niyang makinig. Imbis na pansinin ang pagsuway nito sa kanya, mas lalo pa siyang gumiling nang gumiling. Kung ano ang mga sayaw na sinasayaw niya sa club ay ganoon ang ginagawa niya. Kagat ang labi at ang mga mata niya ay nang-aakit. Kitang-kita niya ang pagpigil ng binata na maglabas ng emosyon. Panay ang hinga nito nang malalim. Mas lalo siyang nag-iinit pag tumatama ang mga mata niya sa pants nito na basang-basa dahil sa kagagawan niya. Manyak ba ako? No! Hindi, hanggat maaari nga ayokong dumikit sa mga lalaki pero anong nangyayari sa akin. Natutuwa pa siya sa ginagawa niya hanggang sa dumako ang tingin niya sa malaking vase na may malaking picture frame. Automatic na tumigil ang pagsayaw niya at parang napaso na pinatay ang music. Nakukunsensya siya, alam niyang may babae itong mahal at alam niyang posibleng masaktan ito. Hindi siya babaeng kaladkarin, o babaeng walang dignidad para mang-akit ng lalaking may kasintahan. Muli siyang bumali
Dali-daling umalis si Mia sa silid ng binata. Ayaw niyang magising ito na nananatili pa siya sa kuwarto nito. Naligo siya upang mahimasmasan at matapos ayusin ang sarili ay nagtungo siya sa kusina upang magluto. Nasa kalagitnaan pa lang siya ng pagluluto nang marinig niya ang pagbukas ng ref. Nang lingunin niya kung sino iyon parang may kumakarera sa loob ng dibdib niya. Lihim siyang napalunok habang nakatingin sa umiinom na binata. Malamig na tubig ang iniinom nito sa umaga. When Jondray's deep, piercing blue eyes stared at her. She couldn't stop looking at his handsome face, admiring his angular features and piercing eyes. Para siyang nahi-hipnotismo habang nakatingin sa kulay asul nitong mga mata. "Good morning." His deep, somber, yet somehow comforting voice sounded: it sent her heart beating like a drum. She was so stunned that she couldn't find the words to respond, not even a thank you or good morning. Sinundan niya ang bawat kilos ng binata hanggang sa lumakad ito papalap
Umupo siya at saka chineck ang isang bag na puno ng mga drugs. “Ngayon ang lakad natin para makipag-transaksyon kay Mr. Kim. Isa sa mga kasamahan ni Mr. Wong sa organisyon.” Aniya. “Inayos na namin lahat.” Sabi ni Cooper. Itinapon ni Mirko ang sigarilyo na nasa kalahati pa ang upos at saka mabilis na ikinasa ang baril na hawak. “Nangangati ang mga kamay kong kalabitin ang gatilyo ng baril na hawak ko.” “Ready to ramble?” Sabay na sabi naman ng dalawa niyang kaibigan na sina Alvan at Cooper. “Tayong apat lang ang lalakad. Hindi ko muna pasasamahin si Cyrus. He needs to give his full attention and focus to Mia; she is our ace in the hole.” He said. Nanunudyo na tumingin si Mirko sa kanya. “Bantayan? O, protektahan at alagaan habang wala ka?” "Fuck you! Mirko. Just focus on the assignment and get it done." He answered, clearly annoyed. Tatawa-tawa lang loko sa isang tabi. Wala siyang panahon makipag-asaran ngayon sa kaibigan niya. Gusto muna niyang mas makilala ang dalaga bago ni
KUMAKAIN si Mia mag-isa ng hapunan na walang kasalo. Nang matapos nilang magbaliw-baliwan ni Cyrus ay nagpaalam ito na may pupuntahan lang daw saglit. Samantala si Jondray naman ay wala pa rin, umaga na iyon umalis ngunit hindi pa rin bumabalik. Siguro ay kasama ng binata ang kasintahan nito tuwing linggo. Nakakainis mang aminin pero nasasaktan siya sa isipang iyon. Hanggang kailan ba niya isasaksak sa isip niya na isa lamang siyang maid. Pero ang isip niya habang tinatakwil si Jondray at pilit binabaon sa limot ang mga nangyari kagabi, mas lalo pa ‘yatang hinahanap ng isip niya ang binata. What happened to her? Did she fall in love with that man? “Enjoying your dinner?” “Ay, gwapong butiki ka!” Mabilis na gumalabog ang puso niya ng marinig ang boses ni Jondray mula sa likuran niya. Nagulat siya dahil kanina pa niya iniisip ang binata tapos bigla-biglang susulpot. Pero mas nagulat siya sa lumabas mula sa kanyang bibig. Anong sabi niya!? Gwapong butiki. Nang humarap siya sa binata
Umiba na ang aura nito, umaliwalas bigla ang mukha nito ng makita ang kabuuan niya at tinitigan siya. Sinuri nito ang itsura niya mula ulo hanggang paa. She was wearing a beautiful white dress that reached down to her ankles, and she had her hair pulled up into a high bun. She looked absolutely stunning. Ang binata pa ang bumili nito at ipinasuot sa kanya para daw maayos ang itsura niya pagbisita sa kanyang pamilya. “What a beautiful lady.” Manghang komento ni Cyrus sa kanya. “Pwedeng sumama?” “No, you can’t.” Mariin na pigil ng binata kay Cyrus. Cyrus instantly smiled while looking at her. "Why? Are you going on a date?" “Just shut the fuck up.” Seryosong wika nito na pareho nilang ikinatahimik ni Cyrus. “Let’s go, Mia.” Anito. Jondray took her by the arm and pulled her towards his car, opened the passenger seat for her, and let her inside. Parang may kuryente na dumaloy sa buong katawan niya dahil sa simpleng paghawak nito sa kanya. Kaagad na kumabog ng mabilis ang puso ni