Hindi itinago ng lalaki ang paghanga sa mga mata nito habang hinahagod siya nito ng tingin. Naiilang naman siya sa klase ng titig ng lalaki. "My name is Gilbert. Gilber Sullivan," inabot nito ang isang kamay sa kanya. Napilitang nakipagkamay na rin siya. "Jenna Alegria," matipid na sagot niya. "
"I'm really trying to hold my temper, Jenna, but you always provoke me. Why do you hate Chelsea so much when she's one of the sweetest girls I've known? Kailangan ba talagang umabot uli kayo sa sakitan? She's running away from you, crying! What did you do to her this time?" Hindi niya inaasahan ang
Magmula nang gabing iyon ay araw-araw na niyang nakikita si Chelsea sa opisina ni Zian. Hindi niya alam kung ano ang sinabi nito sa lalaki tungkol sa nangyari sa gabi ng event. Ilang beses siyang tinanong ni Zian sa eksaktong pangyayari, kung paanong humantong sa pagkakapunit ng damit niya. Hindi n
"Yes, Mommy!" Mabilis na kinuha ni Xavier ang tablet nito sa loob ng maliit na bag na dala. Bumalik na nga siya sa upuan niya. Panaka-naka pa rin ang tingin niya sa kabilang opisina. Hindi nga siya nagkamali, tumigil sa ginagawa ang dalawa saka curious na napatingin kay Xavier na busy na sa tablet
"Did Zian even know what you're telling your son-- you ambitious b-" Biglang sumabat si Xavier kaya't hindi natuloy ang huling salita ni Chelsea. "M-mom, are you two fighting because of me?" Hinila-hila pa ni Xavier ang damit niya na nakalapit na pala sa kanya. Halos naririnig na niya ang pag-ing
Huminga pa muna siya nang malalim bago isinara ang kaheta at mabilis na ibinulsa. Bumalik na agad siya sa opisina niya. Maya-maya nga lang ay pumasok na muli sina Paula at Chelsea sa opisina ni Zian. Kinakabahan man sa naisip na gagawin ay naisip niyang wala na iyong atrasan. Tumunog muli ang phon
"I'll go ahead and talk to my-" Natigil ang noo'y papasok na matandang babae na todo postura pa rin sa kabila ng edad nito. "Zian?" Napabulalas na sabi nito nang matigilan sa naabutang tagpo. Mabilis na inilayo niya ang mukha sa lalaki. Alam niyang pulang-pula ang mukha niya kaya't hindi man lang
Malakas na itinabig niya ang lahat ng mga babasaging nasa ibabaw ng mesa sa may sala. Galit na galit ang pakiramdam niya. Wala siyang pakialam kahit pa masira ang lahat ng mga gamit do'n dahil kaya niyang bumili uli gamit ang credit card na bigay ni Zian. "M-mam?" Takot na lumapit sa kanya ang isa
Dumiretso siya sa isang bakanteng upuan. Mamaya pa nila malalaman ang seat plan nila kaya't umupo siya sa silyang malayo sa inuupuan nito. "Ang isnabera naman ni Chunky." Ayaw yata talaga siyang tigilan nito. Narinig pa niya ang pagtawa ng iba pang naroon. Inirapan niya lang ang kaklase. Mabuti n
"Dad, can I skip softball practice after school? Pinagtatawanan kasi nila ako kasi mabagal akong tumakbo because of my weight-" "That's all the more reason you need to join. You need to do more physical activities so you can lose weight." Parang walang ano mang putol ng ama niya sa kanya habang bus
"Arthur, di ba you'll be in second grade next school year just like me?" Parang excited na tanong nito. Late kasi siya ng isang taon sa pag-aaral. Hindi siya napag-aral agad dahil dati pa ay sinusumpong na ng sakit ang ina niya. Nagtataka siya kung bakit parang ang saya nito kahit mukhang kakagisi
Agad na nilatag niya sa ibabaw ng kama ang mga pinamili nila sa mall. Sa totoo lang ay first time niyang makatungtong sa mall na gano'n kalaki. Isinama siya ni Zian habang namimili ito ng mga kagamitan sa school kahit isang buwan pa bago ang pasukan uli. Sinamahan sila ng yaya nito sa mall. Mula n
Kanina ay excited na excited siya nang malamang bibisita uli sila ng mamita niya sa bahay nina Zian. Ang mamita niya ay ang lola niya na ina ng daddy niya. Matalik na magkaibigan ang mamita niya at ang lola ni Zian kaya't walang linggo na hindi nadadayo ang lola niya sa mansiyon ng mga ito. Minsan
Sa labas pa lang ng gate ay halos malula na siya sa laki ng bahay na magiging tahanan na niya mula sa araw na iyon. "Arthur," nilingon siya ng lola niya. "Tandaan mo, ha, mula ngayon ay inay ang itatawag mo sa akin. Hindi mo ako lola kundi ako ang iyong ina. Huwag na huwag mo iyang kakalimutan." P
Mangiyak-ngiyak ito at hindi rin makapaniwala sa lahat ng nalaman nito. Napatitig siyang muli kay Zian. I love you... Iyon ang mga salitang tahimik na sinabi nito sa kanya na nababasa niya sa mga labi nito. Do'n na niya hindi napigilan ang pag-agos ng dalawang luhang nagpapaligsahan sa pag-a
Nang hindi siya umimik ay bumitaw na ito sa kanya. Nagulat na lang siya nang tawagin nito ang mga pulis at itinaas ang dalawang kamay. Nang akmang ipoposas na rin ng isa sa mga pulis ang nakalambitin na posas kay Zian ay saka lang siya parang natauhan. Tinampal niya ang kamay ng pulis bago pa ma
Inasikaso niya muna ang lahat ng mga dapat asikasuhin para maisampa ang mga kaso kina Amanda at Chelsea . Ang plano niya ay saka na kausaping mabuti ang anak kapag nakabalik na sila ng UK. Sa ngayon ay kailangan niya munang masiguro na makagawa ng hakbang para mapagbayaran ng dalawa ang mga kasala