Hindi pa man siya nakakalabas ng bahay ni Chelsea ay agad na kinuha ni Zian ang phone sa bulsa. Mabilis na tinawagan ang isang numero."I want you to find a man named Luis who's a regular customer or might have been an employee of Majestic Inn six years ago. Let me know once you find him." Ibinaba niya agad ang phone.Nang makapasok sa sasakyan niya ay hindi niya muna pinaandar iyon. Hindi niya kasama si Arthur nang pumunta sa bahay ni Chelsea. Mataman siyang nag-isip. Ngayon niya nabigyan ng pangalan ang dahilan kung bakit ibang-iba ang pakiramdam niya nang mahakarap nang tuluyan si Chelsea kumpara sa babaeng laging iniisip niya sa loob ng anim na taon.Sa bibig ng babae mismo lumabas ang katotohanang hindi ito ang babaeng iyon. Ang Luis na pinapahanap niya ay ang lalaking nakausap niya sa isang sikretong bar sa loob ng Majestic Inn. Alam niyang ito ang naglagay ng kung ano man sa inumin niya.Ito ang kinausap niya upang bigyan siya ng babae sa gabing iyon. Iyon ay nang malango na
"Daddy!" Mabilis na tinakbo ni Xavier si Zian pagkababa nito ng kotse. Ando'n ang lalaki para sunduin sila ng anak.Unang araw iyon na ihahatid sila nito. Una nilang ibababa ang anak sa school nito.Mabilis din namang sinalubong ng yakap ni Zian ang anak niya. Hindi niya maintidihan lagi ang pakiramdam kapag nakikita kung gaano kasaya ang dalawa sa tuwing nagkikita. "So, you're ready for school na?" Tanong ni Zian sa bata."Yep!"Binitiwan nito ang anak niya saka lumapit sa kanya."Good morning, hon."Hon?Hindi pa man siya nahimasmasan sa gulat sa endearment na gamit nito sa kanya ay naramdaman na lang din niya ang halik nito sa pisngi niya.Kakastiguhin niya sana ang lalaki kahit dampi lang iyon pero nakita niyang nakatingin sa kanila ang anak na nakangiti.Kailangan ba talaga iyong gano'ng eksena sa harap ni Xavier? Iyon ang gustong itanong ng mga mata niya nang magsalubong ang tingin nila ni Zian."G-good morning," napilitan na lang din siyang batiin pabalik ang lalaki at pinilit
May party na namang gaganapin sa mansiyon ng mga Escobar sa susunod na Sabado?Napakunot-noo siya nang mabasa ang card na nakita sa ibabaw ng mesa niya. Kaarawan pala ni Mrs. Escobar sa susunod na Sabado, iyon ang nakasulat sa card.Mukhang imbitado ang lahat ng mga empleyado ng Glamour Fashion. Napabuntunghininga siya. Naturingang designer siya pero wala siya masyadong mga damit na maaaring gamitin sa mga malalaking pagtitipong gaya no'n.Sa tuwing uma-attend kasi siya ng party sa UK ay may privilege siyang mamili ng mga damit na pwede niyang suotin sa party. Isa rin kasi iyon sa paraan ng pagpo-promote ng mga designs nila. Siyempre pa ang lagi niyang pinipili ay ang sariling gawa niya.Gusto niyang i-suggest din iyon kay Zian kapag nakahanap siya ng magandang opportunity. Ang damit na binayaran ni Patrick para sa kanya ay pinaayos na niya kay Larice. Nagulat ito sa nangyari sa damit niya. Gumawa na lang siya ng kwento kung bakit napunit iyon. Nahihiya pa nga siya nang ipakita ang p
Hindi niya maalis-alis ang tingin sa gwapong mukha ng anak. Nakasuot ito ng tuxedo para sa gaganaping birthday party ni Mrs. Conchita Escobar. Hindi niya napigilan ang sarili at nilapitan ang anak at niyakap ito nang may kasamang gigil."You're so pogi my baby!" "Mom, I can't breathe," natatawang reklamo nito.Natatawang binitiwan niya ito saka pinagmasdang muli."You look like you're going to make a lot of girls cry in the future.""Of course not, Mommy. Did Dad make you cry?" Seryoso ito nang itanong iyon.Bigla siyang natigilan. Lagi pa rin kasing nawawala sa isip niya na ang kinikilala nitong ama sa ngayon ay si Zian. Paminsan-minsan ay may tinatanong ito tungkol sa kanila ni Zian na para bang curious ito kung ano ang nangyari sa kanila dati.Ngumiti siya saka pinisil nang mahina sa pisngi ang anak."No, I made your dad cry more," biro niya.Nawala ang pagiging seryoso ng anak at tumawa sa sagot niya.Saka naman nila narinig ang door bell. Mabuti na lang at kanina pa siya ready.
Akala niya ay masyadong maaga pa sila sa party dahil wala pang alas siyete ng gabi sila dumating. Nagtaka siya nang puro sasakyan na mga nakaparada na lang ang nakikita niya sa labas ng mansiyon ng mga Escobar. Sa loob ng gate ay makikita rin ang iba pang mga sasakyan do'n.Puro sasakyan na lang at wala siyang nakikitang iba pang mga tao bukod sa kanila na papasok pa lang ng gate. Ibig sabihin ay nasa loob na ng mansiyon ng mga ito ang mga bisita.Late na ba sila?Ang alam niya ay alas otso ang simula ng party. Maaga pa nga sila ng isang oras.Gusto niyang magtanong kay Zian pero nakakatutok lang sa harap ang mga mata nito. Nang ihinto nito ang sasakyan ay saka may sumalubong sa kanilang mga tauhan ng mga ito na naka-formal attire din. Hindi nagsasalita si Zian pero hawak nito sa isang kamay ang anak niya habang papasok sila sa loob. Hindi na rin siya umiwas pa nang hawakan nito ang isang braso niya nang naglalakad sila.Mas lalo siyang nagulat nang pagbuksan sila ng pinto ng isang ta
"I know you already accepted my proposal together with the ring, but I'm going to propose again to make this official."Oh my God...Hindi niya alam kung hanggan kailan pa siya magtatagal sa harap ng lahat. Mas lalong dumarami na ang mga taong pinagsinungalingan nila ni Zian, mas mahirap nang bawiin ang engagement kuno nila.Plus ang pagpapakilala nito sa lahat na anak nito si Zian."This ring has been passed on from generation to generation. It's time to give it to the new owner, who I believe deserves to wear this ring."Napalunok siya nang marinig ang sinabi ni Mrs. Conchita na lumapit sa kanila ni Zian. Ibinigay nito sa lalaki ang singsing na hinugot nito mula sa daliri.Gusto niyang hilain pabalik ang kamay nang hawakan iyon ni Zian. Napangiti ito nang mahawakan ang malamig na malamig niyang kamay. Nang mapansin din nitong nanginginig ang kamay niya ay pinisil muna nito iyon."Your hand is so cold. Let me warm it up." Bigla ay dinala nito sa bibig ang kamay niyang hawak nito.Dum
"Yeah! She's the one I keep talking to you about. She's mom's favorite designer, and my favorite too." Hindi maalis-alis ang ngiti ni Patrick habang nagkukuwento.Hindi naman nakangiti si Zian at nakatingin lang sa kanya habang panay pa rin ang kwento ni Patrick."U-umuwi ka pala ng Pilipinas. Kailan pa?" Iyon lang ang naisip niyang itanong dito sa kalituhan ng utak niya."Actually, this is an unplanned one. I was supposed to go back here by the end of this year, but Lola called me and insisted for me to go home. She confirmed that Zian here will be announcing his engagement, and she wants all of us to be present. There was an emergency kaya na-late ako at di ko man lang naabutan ang formal announcement ng engagement ng pinsan kong ito." Tinapik-tapik pa ni Patrick ang balikat ni Zian nang sabihin iyon."So who's the unlucky woman," pabirong sabi nito. Bigla rin namang parang na-shock ang mukha nito nang mapatingin sa kanya."Oh, you're not Zian's fiancee, right?" Napatitig ito sa kan
Hindi man lang sila nagkaro'n ng pagkakataong magkasama ni Patrick pagkatapos ng engagement party nila ni Zian. Kailangan kasing bumalik agad ni Patrick sa UK. Gaya nga ng sabi nito ay hindi naman nakaplano talaga ang pag-uwi nito ng bansa kaya't may mga naiwan itong transaction sa UK na kailangan na balikan agad.Mabuti na rin siguro iyon dahil ayaw niya talagang magsinungaling pa sa kaibigan.Hindi na yata siya masasanay talaga sa bagong set-up nila ni Zian. Araw-araw silang sinusundo nito sa condo nila. Sabay nilang hinahatid si Xavier sa school nito saka didiretso ng office.Mula nang inanunsiyo ang engagement nila ni Zian ay mas lalong hindi siya makahalubilo nang maayos sa mga kaopisina niya. Mas lalo kasing nag-aalanganing makipaglapit sa kanya ang mga empleyado ng kompanya ni Zian dahil nga sa alam nila ang relasyon niya sa lalaki."Bakit hindi ko na nakikita si Chelsea?" Matagal na niyang gustong itanong iyon at ngayon nga ay hindi na niya mapigilan ang sarili.Nasa loob sila
Nang hindi siya umimik ay bumitaw na ito sa kanya. Nagulat na lang siya nang tawagin nito ang mga pulis at itinaas ang dalawang kamay. Nang akmang ipoposas na rin ng isa sa mga pulis ang nakalambitin na posas kay Zian ay saka lang siya parang natauhan. Tinampal niya ang kamay ng pulis bago pa man nito maiposas ang kamay ni Zian. "Bakit ninyo naman siya aarestuhin? Ano bang kasalanan niya?" Galit na sita niya sa pulis. Napakamot sa ulo ang pulis na tinanong niya saka napatingin sa mga kasamahan. "At ikaw, sinong kikilalaning ama ng mga anak ko kung magpapakulong ka? Sira ka ba?" Inis na sabi niya saka sinuntok ito nang mahina sa dibdib. Ang kanina'y naiiyak na mukha ni Zian ay may ngiting unti-unting sumilay sa mga labi. Bigla nitong hinuli ang kamay niyang ayaw na yatang tumigil sa kakasuntok sa dibdib nito. "Ayaw mo akong ipakulong?" Naninigurong tanong nito na hinalikan na ang isang kamay niyang hawak nito. "Bakit? Gusto mo bang takasan itong responsibilidad mo sa a
Inasikaso niya muna ang lahat ng mga dapat asikasuhin para maisampa ang mga kaso kina Amanda at Chelsea .Ang plano niya ay saka na kausaping mabuti ang anak kapag nakabalik na sila ng UK.Sa ngayon ay kailangan niya munang masiguro na makagawa ng hakbang para mapagbayaran ng dalawa ang mga kasalanan sa kanya.Hindi iilang beses na kinontak siya ni Chelsea para iurong niya ang kaso pero bingi na siya sa mga pagmamakaawa ng mga ito sa kanya.Ang araw na iyon ang flight nila pabalik ng UK. Apat na raw nang hindi nagparamdam si Zian sa kanya.Apat na araw nang tahimik ang phone niya sa mga tawag at text nito. Apat na araw nang walang pumupunta ng bahay nila para mangulit.Apat na araw na rin siyang walang tigil sa pag-iyak. Gustong kamuhian ng isip niya ang lalaki pero ang puso niya ay nanatiling tumitibok para rito.Napahawak siya tiyan niyang wala pang umbok pero alam niyang may nagsisimula nang mabuo sa loob.Biglang bumukas ang pinto ng kwarto niya at sumungaw ro'n ang malungkot na m
Hindi maampat-ampat ang mga luha ng ama niya habang nasa harap sila ng libingan ng ina niya.Napag-alaman niyang isang taon mula nang pinalayas siya ng ama ay nalaman nitong patay na ang ina niya.Hinanap siya nito at nalamang nasa UK nga siya pero imbes na puntahan siya ay hinayaan siya ng amang manirahan sa UK. Sa masasakit na salitang binitiwan nito tungkol sa ina niya nang palayasin siya ay wala na raw itong mukhang ihaharap sa kanya para pabalikin siya ng Pilipinas. Nalaman din ng ama niyang hindi totoong sumama sa ibang lalaki ang mama niya dahil ang lahat ng iyon ay puro gawa-gawa ng madrasta niyang si Zenaida para tuluyang mahulog ang loob ng ama niya rito."I'm sorry, Kristine. Alam kong huli na ang lahat para humingi ng tawad sa mga naging kasalanan ko sa'yo," humahagulgol na sabi ng ama niya sa puntod ng ina."Dad, tama na. Alam kong napatawad ka na ng Mama. Huwag mo nang pahirapan ang sarili mo," pilit na pinatatag niya ang sarili upang huwag ding umiyak. Ayaw niyang mas
Mas lalong lumakas ang bulungan ng mga dumalo. Nag-aalalang nilingon niya ang ama. Mahigpit ang pagkakahawak nito sa envelope na inabot kanina ni Amanda.Si Zian ay kinausap saglit si Mrs. Conchita pero umiling-iling lang ang matanda. Sa tingin niya ay gusto ni Zian na paalisin muna ang lola nito do'n para huwag nitong masaksihan ang gulong nagaganap.Nang hindi nga makumbinsi ang matandang babae ay inalalayan na lang ito ni Zian na bumalik sa upuan nito.Si Zenaida naman ay nahuli niyang tahimik na napapangiti. Hindi man lang ito kakitaan ng pag-aalala sa kalagayan ng ama niya.Pinisil niyang muli nang mahigpit ang kamay ng ama."Let me handle this, Dad." Tinatagan na niya ang loob niya saka siya tumayo.Lumapit siya sa kinatatayuan ni Zian pero naglagay din ng konting distansiya sa pagitan nila.Hindi niya kasi alam kung ano ang tumatakbo sa isip nito habang titig na titig sa larawan sa projector. Hindi niya alam kung paano ito haharapin pagkatapos ng gabing iyon pero kailangan niya
"This is a family matter, by the way. However, I also want to take this opportunity to explain my side regarding why I suddenly left before my wedding with Zian. I have already explained my side to Zian, but I also want everyone to know the real reason I had to leave, even though I love Zian so much and have dreamed of nothing else but marrying him."Tumahimik ang lahat at matamang nakikinig kay Heather. Sinenyasan ni Zian si Arthur kaya't mabilis na lumapit ang lalaki sa harap. May ibinulong si Zian dito saka tumango-tango ang lalaki.Agad na lumapit si Arthur sa kanila."Kukunin ko muna si Xavier at ipapasyal sa labas," makahulugang sabi ni Arthur sa kanya.Nakuha niya naman agad ang gustong gawin nito. Iniiwas nito ang anak niya sa kung ano mang tensiyon na sinimulan ni Heather.Tumango siya saka bumaling sa anak na naguguluhan ang mukha."You might get bored with their speech, so Tito Arthur here will drive you around first, okay?" Sabi niya sa anak.Tumayo naman si Xavier saka tu
Thanksgiving PartyNasa bahay sila ng ama niya at kanina pa nakahanda. Hindi niya alam kung bakit kakaiba ang nararamdaman niya sa gabing iyon. Para siyang excited na may halong hindi matukoy na damdamin.Si Arthur ang susundo sa kanila dahil ang sabi ni Zian ay may aasikasuhin muna ito.Sasama rin sa kanila ang madrasta niyang si Zenaida at ang stepsister na si Amanda. Nagtaka pa nga siya nang malaman na sasama ang dalawa. Mas lalong ipinagtaka niya na para bang excited din si Amanda at parang masayang-masaya. Inayos niya muna uli ang ayos ng anak bago sila lumabas ng bahay.Nang makarating sila sa manor ng mga Escobar ay marami-rami na ring mga empleyado ng Glamour Fashion Philippines ang dumating.Agad na sinalubong sila ni Mrs. Conchita Escobar. Hindi rin maikakaila sa mukha nito ang kasiyahan. Napaisip tuloy siya kung nagkaayos na ito at si Zian."I'm so happy to see you and your family, Jenna. I'm sorry at hindi ako nakadalo sa fashion gala but I've seen the video. I'm so proud
Nag-uusap sila ni Patrick sa naka-schedule na meeting sa prospect clients nila nang biglang bumukas ang pinto at pumasok si Zian.Napakunot-noo siya nang makita ang lalaki roon."Didn't you receive the schedule I sent you, Patrick? You are expected to be in the meeting an hour from now." Diretsong si Patrick ang kinausap nito habang papalapit sa kanila."What meeting? The first meeting is at lunchtime," nagtatakang sabi ni Patrick bago tiningnang muli ang schedule sa laptop. Tatawagan sana nito ang bagong hire na secretary nito nang nagsalitang muli si Zian."I'm referring to AXA Steel Company. From now on you will temporarily manage AXA." Nagulat pa siya nang lumapit si Zian sa kanya at yumuko para halikan siya sa labi nang mabilis."Morning, babe," bati nito na parang normal lang ang ginawa nito.Tumikhim si Patrick nang makita ang paghalik ni Zian sa kanya. Hindi naman siya nakaimik sa kabiglaan."So you're back here in Glamour?" Tanong ni Patrick."Yes. Go now at baka ma-late ka p
Hinila siya ni Zian pabalik sa mesa. Naramdaman na lang niyang umangat ang katawan niya nang kargahin siya ni Zian para mapaupo sa itaas ng mahabang mesa sa kusina.Dahil wala na siyang ibang saplot ay ramdam niya agad ang malamig na marmol na mesa nang lumapat ang puwet niya do'n.Agad namang napalitan ng init iyon nang maramdaman ang bibig ni Zian sa leeg niya. Dinidilaan siya nito pababa hanggang sa dumako ang mainit na mga labi nito sa isang dibdib niya. Malayang pinaglaruan ng dila nito ang naninigas na niyang utong habang ang isang kamay ay lumalamas sa isa pa niyang dibdib.Napadaing siya habang napapatingala habang ginugulo na ng mga daliri niya ang buhok ni Zian.Isinubo nito ang isang nipple niya at sinisipsip iyon habang lumipat na ang isang kamay nito sa singit niya. Awtomatikong naghiwalay ang mga hita niya upang bigyang daan ang isang kamay nito sa paglakbay papunta sa kaselanan niya.Hindi na niya napigilan ang malakas na ungol na kumawala sa bibig niya nang masuyong di
Inis na pumiksi siya. "You don't own me, Zian! Huwag mo akong pakialaman kung in love pa rin ako sa isang gago. Dahil pa rin ba ito sa lintek na "utang na loob" na iyan? Please lang! Once na bumalik kami ng UK, tantanan ninyo na kami ng anak ko. Huwag ninyo nang ipagpilitang bayaran ang utang na loob ninyo sa ina ko dahil mas ginugulo ninyo lang ang buhay namin ng anak ko." Pagkasabi no'n ay nagmamadaling umalis na siya sa harap nito."What? Babalik kayo ng UK?" Iyon lang yata ang tumatak sa utak ni Zian sa lahat ng sinabi niya.Napatigil siya sa paglakad at nilingon ito."Yes.""Kasama ang ama ni Xavier?" Napatiim-bagang ito nang itanong iyon."Yes." Mabilis na tugon niya.Biglang nakita niya ang galit sa mukha nito habang malalaki ang mga hakbang na lumapit sa kanya."Don't make a fool of yourself, Jenna. Bakit mo babalikan ang taong inabandona kayo nang ilang taon?" Mahina man ang pagkakasabi no'n ay dinig niya ang pagtatagis ng mga bagang nito, ngunit hindi siya natinag. Bagkus a