มหาลัย
“ฉันไปรอที่ร้านข้าวนะ”ฉันพูดขึ้นพร้อมกับเก็บเครื่องสำอางค์ใส่กระเป๋าแอบหยิบกระจกขึ้นมาตรวจดูความเรียบร้อยอีกครั้งเพราะการแต่งหน้าบนรถที่วิ่งอยู่นั้นไม่ได้ง่ายเลยสักนิด
สวย!
สาเหตุที่ต้องมาแต่งหน้าบนรถก็เพราะฉันตื่นสายถ้าไม่ได้เพื่อนรักเพื่อนชั่วสองคนนี้เข้ามาปลุกถึงบนที่นอนฉันก็ไม่คิดจะตื่นขึ้นมาหรอก
“อืม/เค”เสียงผู้ชายสองคนตอบรับพร้อมกันงั้นเดี๋ยวฉันจะแนะนำ “เพื่อนสนิท” ทั้งสองของฉันเลยแล้วกันนะ
คนที่นั่งอยู่ข้างคนขับชื่อ “แอลเจ” ไอหมอนี่ก็โคตรจะเอาแต่ใจเลยอยากได้อะไรก็ต้องได้แต่ชอบตรงที่นางเปย์เก่งนี่แหละแล้วก็ชอบตามใจฉันสุดๆ
ส่วนคนที่เป็นคนขับรถชื่อ “ซัน” ไอหมอนี่น่ะขี้โมโหขี้หงุดหงิดมากอะไรนิดอะไรหน่อยก็ด่ากราดเรียกได้ว่ามารยาททรามสุดๆแต่แปลกมากที่เบ้าหน้าของพวกมันทั้งสองเข้าขั้นประดุลพระเจ้าตั้งใจปั้นมากคือเรียกได้ว่าหล่อชิบหาย หล่อวัวตายควายล้มแต่ก็หล่อกันคนละสไตล์ซันจะหน้าหล่อหน้าดุส่วนแอลเจจะหล่อหน้าเหวี่ยง
แต่ถึงจะหล่อยังไงแต่นิสัยนี่สิไม่มีใครอยากคบค้าสมาคมด้วยเลยสักนิดมีแต่ฉันนี่แหละที่ต้องทนคบอยู่คนเดียว-.-
ส่วนฉันชื่อ “โมนา” เป็นเพื่อนสนิทกับสองหนุ่มหล่อตั้งแต่สมัยเด็กๆเพราะบ้านเราเรียงติดกันเลยและบ้านฉันอยู่ตรงกลางมันเลยเกิดพฤติกรรมแปลกๆขึ้นคือไม่ว่าจะทำอะไรหรือเดินไปไหนหากไปด้วยกัน3คนฉันจะต้องอยู่ตรงกลางเท่านั้น!
แม้แต่ในรถที่นั่งมาฉันก็ต้องนั่งเบาะหลังและต้องนั่งตรงกลางเท่านั้นห้ามเอียงไปฝั่งใดฝั่งหนึ่งเด็ดขาดไม่งั้นพวกมันจะงอนมันก็น่าแปลกมั้ยล่ะแต่ฉันค่อนข้างจะชินแล้วแหละก็เป็นมาตั้งแต่เด็กๆอ่ะ
“ใส่ไว้แดดร้อน”ในขณะที่ฉันกำลังเดินนำออกมาอยู่คนเดียวไม่นานก็มีเสื้อคลุมตัวใหญ่มาวางแหมะบนหัวของฉันและคนที่วางก็คือแอลเจนั่นเอง
“แล้วนายไม่ร้อนรึไง”ฉันถามกลับมองใบหน้าหล่อที่สะท้อนกับแดดจ้าๆจนเกิดแสงส่องประกายนี่ถ้าไม่ใช่คนฉันคิดว่าเป็นพระเจ้าไปแล้วนะจะหน้าตาดีไปไหน
“ไม่ร้อน”แอลเจพูดหน้าตายก่อนจะหันไปกวักมือเรียกซันให้รีบตามมาแล้วถามว่ารีบถึงขนาดต้องมาแต่งหน้าบนรถแต่ทำไมยังชิวเดินไปกินข้าวได้ก็เพราะว่าตอนที่กำลังขับรถออกมเพื่อให้ทันคลาสจู่ๆอาจารย์ก็พิมพ์เข้ามาในไลน์กลุ่มว่ายกคลาส
ซึ่งฉันก็วีนเลยจ้าบอกให้เร็วกว่านี้ได้มั้ยคะอาจารย์นี่หนูต้องรีบขับรถมาเพื่อไปเข้าเรียนแต่อาจารย์บอกยกคลาสเนี่ยนะ! แล้วคือวันนี้ฉันกับพวกเพื่อนๆทั้งสองก็มีเรียนแค่วิชาเดียวคือวิชาที่ยกคลาสนั้นแหละ สลัดผักมาก! เห้อออ
พอมาถึงโรงอาหารฉันก็เดินไปหาที่นั่งทันทีให้พวกนางสั่งข้าวกันไปซึ่งแอลเจกับซันก็รู้อยู่แล้วแหละว่าฉันชอบกินอะไรไม่นานทั้งแอลเจกับซันก็เดินกลับมาที่โต๊ะพร้อมกับอาหารในมือแน่นอนว่าฉันก็ต้องนั่งกลางโดยมีพวกนางขนาบซ้ายขวาเช่นเคย
“อ่ะของเธอ”ซันยื่นข้าวคะน้าหมูกรอบมาให้ฉัน
“น้ำ”แอลเจก็ยื่นขวดน้ำเปล่าที่แกะฝาใส่หลอดให้พร้อมดื่มฉันยิ้มร่าแฮปปี้อย่างมีความสุขทันทีมีเพื่อนเป็นผู้ชายนี่แหละประเสริฐสุดๆ!ไม่ต้องทำอะไรเองเลยสักนิดให้พวกนางทำให้ฟีลเจ้าหญิงน้อยมาก
“ขอบคุณค่ะสุดหล่อทั้งสอง^^”ฉันตอบกลับด้วยรอยยิ้มมองข้าวของแต่ละคนที่เป็นเมนูอาหารตามสั่งทั้งนั้นเห็นพวกนางดูหล่อดูรวยแบบนี้แต่ทั้งฉันแอลเจและซันต่างก็ชื่นชอบการกินอาหารข้างทางมากกว่าในร้านอาหารหรูๆนะ
“ซันหยิบพริกน้ำมาให้หน่อยสิ”ฉันสะกิดบอกซันที่นั่งอยู่ทางซ้ายและพริกน้ำปลาก็อยู่ทางซ้ายพอดีโต๊ะโรงอาหารของเขาจะมีพวกเครื่องปรุงซอสบลาๆวางไว้แต่ละโต๊ะอยู่แล้วเพื่อกันคนไม่ให้มุงหน้าร้านจนเยอะเกินไป
ซึ่งเหตุการณ์มันก็ดูปกติมากๆฉันก็รับพริกน้ำปลามาแบบปกติแต่ตอนที่จะปิดฝาถ้วยมือฉันดันไปโดนช้อนในถ้วยจนมันเด้งขึ้นมาและใช่จ้ะทั้งพริกทั้งน้ำปลากระเด็นมาทางฉันหมดซึ่งที่แย่ที่สุดก็คือ
มันเข้าตาฉัน!
“ฮื่อแสบตา!”ฉันร้องขึ้นทันทีกำลังจะยกมือขึ้นขยี้ตาแต่ก็มีมือหนาของใครไม่รู้ยั้งฉันไว้ก่อนที่จะรับรู้ถึงน้ำเย็นที่กำลังราดใส่ตาฉันอยู่
จบกันใบหน้าสวยๆแต่อุส่าต์ตั้งใจแต่งมาบนรถ-.-
“ซุ่มซ่ามจริงๆเล้ย”เสียงของแอลเจบ่นใส่ฉัน
“ก็ไม่ได้ตั้งใจนี่หน่า..”ฉันบู้ปากใส่คนทางขวาปล่อยให้แอลเจจัดการล้างตาฉันจนเร่มดีขึ้น
“ดีขึ้นมั้ย”แอลเจถามฉันมือหนาจับใบหน้าฉันไปสำรวจอย่างพิจารณา
“ไหนดู”ใบหน้าของฉันหันควับไปทางซ้ายอย่างรวดเร็วจากการกระชากของซัน
โอ้ยนี่พวกมันเห็นฉันเป็นคนอยู่มั้ยเนี่ยจับหันซะคอเกือบเคล็ด!
“ดีขึ้นแล้ว”ฉันบอกเสียงเบามองซันที่ส่ายหน้าเอือมๆใส่ฉันหลังจากนั้นฉันก็ลุกไปเข้าห้องน้ำเพื่อล้างคราบน้ำปลาออกคือมันก็ล้างออกนะแต่กลิ่นมันยังอยู่นี่สิฮื่ออทำไงดี
Rrrr
ในจังหวะที่ฉันพยายามหาทางออกมือถือของฉันก็ดังขึ้นซึ่งเป็นสายจากแอลเจนั่นเอง
“ว่าไง”
(เดี๋ยวเอาเสื้อไปให้เปลี่ยนอยู่ตรงไหน)
“เสื้อ?..มีเหรอรีบมาสิฉันอยู่ในห้องน้ำด้านหลังตึกวิทย์อ่ะเสื้อตัวนี้คงต้องทิ้งแล้วไม่ไหวเหม็นมาก!”ฉันทำหน้ายี๋เพราะไม่ว่าจะล้างจะกดสบู่ถูกยังไงก็กลบกลิ่นไม่มิดแถมเสื้อยังยิ่งเปียกเข้าไปอีกและฉันก็อับอายมากเลยเลือกที่จะมาเข้าห้องน้ำที่ตึกวิทย์เพราะไม่ค่อยมีคน
(เคๆรออยู่ในห้องน้ำแล้วกัน)
“ขอบใจจ้า”ฉันยิ้มร่าทันทีโชคดีจังที่มีเสื้อเปลี่ยนพอคิดว่าจะได้เสื้อใหม่แล้วฉันก็เลยถอดเสื้อนักศึกษาตัวเก่าออกเพราะมันทั้งเปียกทั้งเหม็นดีนะที่ฉันใส่เสื้อกล้ามมาด้วยเลยไม่ค่อยอายมากเท่าไหร่
“มาแล้ว”
“เห้ย!”ฉันร้องขึ้นด้วยความตกใจมองแอลเจที่โพล่พรวดเข้ามาในห้องน้ำหญิงแถมสายตามันก็ยังมองตรงมาทางฉันที่เหลือแต่เสื้อกล้ามด้านบนเผยให้เห็นเนินหน้าอกขาวๆของตัวเอง
“หลับตาเลยนะ!”ฉันชี้หน้าใส่แอลเจพร้อมกับเอ่ยเสียงดุไอบ้าเอ้ยใครจะคิดว่าหมอนี่มันจะเดินเข้ามาในห้องน้ำหญิงโต้งๆแบบนี้ดีนะที่ตอนนี้มันแค่ฉันที่ใช้บริการอยู่
แอลเจพอได้ยินฉันสั่งนางก็ยักไหล่แบบไม่ใส่ใจแถมไม่ยอมหลับตาตามที่ฉันบอกอีกด้วยแล้วนางก็โยนเสื้อมาทางฉันทันที
“ของไอซันมันนะอย่าลืมไปขอบคุณมันด้วย”แอลเจเอ่ยขึ้นฉันคว้าเสื้อยืดสีดำมาก่อนจะรีบใส่ทันทีซึ่งไอบ้าแอลเจก็ไม่ยอมหันหน้าหนีไปไหนด้วย
เออจะมองก็มองไปเลย!
“เสร็จแล้ว”ฉันพูดขึ้นหลังจากสวมเสื้อของซันเรียบร้อยแล้วแอบได้กลิ่นตัวของซันด้วยแหะหอมจัง
“เค” แอลเจพูดขึ้นก่อนจะเดินนำหน้าฉันออกไปซึ่งก็โชคดีที่ตอนเดินออกมาไม่มีคนเห็นถ้ามีคนเห็นนะได้กลายเป็นข่าวดังของมหาลัยแน่ๆให้ตายสิไอแอลเจเดี่ยวฉันต้องด่านางสักหน่อยแล้วจริงๆ
ฝากคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ
ฉันกับแอลเจเดินมาถึงที่รถก็เห็นว่าซันกำลังนั่งรออยู่ฝั่งคนขับก่อนแล้วแถมยังสตาร์ทรถรอแล้วด้วยฉันเลยรีบเปิดประตูไปนั่งประจำที่ทันที“ขอบใจสำหรับเสื้อนะซัน”ฉันเอ่ยขอบคุณซันเจ้าตัวก็แค่พยักหน้ารับและรถก็เริ่มออกจากตัวมหาลัยตรงมายังห้างที่อยู่ใกล้ๆทันทีเพราะด้วยความที่ไหนๆก็ว่างแล้วฉันเลยชวนพวกนางไปดูหนังกันน่ะคุยไว้ตอนเดินมาโรงอาหารพวกมันก็เออออห่อหมกตามใจฉันทุกอย่าง“ดูเรื่องไรอ่ะ”แอลเจถามขึ้นเมื่อเราสามคนเดินมาถึงจุดโรงหนังฉันเงยหน้ามองดูรอบหนังที่ขึ้นเรียงๆกันพวกเราสามคนจะชอบดูแนวแอ็กชั่นกันที่จริงฉันก็ไม่ได้ชอบนะแต่เพราะอยู่ด้วยกันบ่อยสองคนดูอะไรฉันก็ดูตามสุดท้ายก็เลยติดหนังแนวนี้ตามไปด้วย“แรมเพจป่ะพระเอกคือกล้ามแน่นมากเวอร์”ฉันพูดขึ้นพร้อมกับมองดูพระเอกกล้ามโตเห็นแล้วแบบโอ้ยอยากบีบอยากจับจริงๆเล้ยแถมหนังที่ว่าก็ยังเป็นหนังแนวแอ็กชั่นอีก“โรคจิต” แอลเจพูดพร้อมกับพลักหัวฉันเบาๆ“เดี๋ยวตบ!” ฉันอ้ามือขึ้นจะสวนกลับแต่นางดันขยับไปหลบหลังซันแล้ว ให้ตายสิชอบกวนโอ้ยจริงๆ“สรุปจะดูเรื่องนี้หรอ?” ซันถามย้ำ“จะดูแรมเพจโมจะดูนะๆ”ฉันพูดขึ้นอ้อนๆที่จริงยังมีหนังแนวแอ็กชั่นอยู่อีกแต่ฉันอยากดูพระเอ
20นาทีต่อมาฉันเดินกลับมานั่งที่เดิมด้วยอารมณ์ขุ่นเคือง“หายไปไหนมา”ซันเอ่ยถามฉันแต่ฉันก็ไม่ตอบไม่นานแอลเจก็เดินกลับมานั่งแต่ฉันเลือกที่จะขยับไปหาซันมากกว่างอน!“เป็นอะไร?”ซันถามขึ้น“เจ็บ”ฉันบอกออกไปน้ำตาจะคลอเบ้าอยู่เลยไอบ้าแอลเจนายมันบ้าที่สุด!“เจ็บอะไรตรงไหน”ซันถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงทันทีฉันเลยแหวกเสื้อยืดสีดำออกเพื่อให้ซันดูถึงรอยกัดที่ไหปลาร้าที่แอลเจทิ้งเอาไว้“ใครทำ!”ซันลุกขึ้นมาทันทีก่อนจะแหวกเสื้อฉันเพื่อดูรอยให้เห็นชัดๆแต่ก็คงไม่ต้องพูดอะไรเพราะตอนนี้ซันกำลังมองไปทางด้านหลังด้วยสีหน้าโกรธจัดเออตีกันให้ตายไปเลยฉันก็อยากรู้นักว่าตอนนี้พวกนางเป็นบ้าอะไรกันทำไมจู่ๆถึงมาทำแบบนี้กับฉัน“เดี๋ยวหนังจบมีเคลียร์”ซันพูดขึ้นเสียงเรียบมองไปทางแอลเจก่อนจะวาดมือมาโอบฉันเข้าไปในอ้อมกอดไม่ให้ตัวฉันไปอยู่ใกล้กับแอลเจดีเลยตอนนี้ฉันก็ไม่อยากใกล้นางเท่าไหร่แถมฉันยังวางแมวน้ำยักษ์กั้นไว้อีกชั้นชิ๊คนบ้าอะไรจู่ๆก็พุ่งมากัดฉันทั้งเจ็บทั้งตกใจ“ขอจับหน่อย”ฉันมองมือหนาของซันที่นวดคลึงอยู่ตรงขาอ่อนคือฉันปวดหัวมากนะวันนี้เป็นอะไรกันไปหมดฉันไม่ตอบและปล่อยๆให้อีกฝ่ายจับไป“อ๊ะอื้อออ”ฉันร้องครางขึ้นเ
“อะ อื้ออ”ริมฝีปากของซันประกบจูบฉันอย่างเร่าร้อนไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไงทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมากจนฉันตั้งตัวไม่ทันที่จู่ๆเพื่อนสนิททั้งสองก็มาสารภาพรักกับฉันแถมยังบอกให้ฉันเลือกระหว่างพวกนางเอกสองคนอีกบอกตามตรงเลยว่าฉันไม่สามารถเลือกได้และไม่สามารถทิ้งใครไว้ได้จริงๆมันอาจจะฟังดูแปลกแต่ฉันก็รักทั้งซันและแอลเจเท่าๆกันเพราะแต่ฉันจะมักแปลกใจกับซันเล็กน้อยเพราะนางเป็นคนเอาแต่ใจมากแต่พอเป็นเรื่องเกี่ยวกับฉันนางก็จะตามใจสุดๆอันนี้ทำให้ฉันรู้สึกดีไม่น้อยส่วนแอลเจเขาใส่ใจฉันเสมอต้นเสมอปลายอยู่แล้วตอนที่ซันมีแฟนฉันก็อยู่กับแอลเจมากขึ้นแต่โดยรวมถ้าจะให้ทิ้งใครไว้ฉันไม่สามารถทำได้จริงๆ“เธอหวานจังโมนา” เสียงแหบร่าของแอลเจดังขึ้นอยู่ข้างกกหูมือหนากอดรัดเอวฉันไม่ปล่อยเหมือนกับริมฝีปากร้อนๆของเขาที่กำลังไล่จูบหลังคอของฉันจนรู้สึกสยิวไปทั้งร่างกายส่วนซันที่กำลังจูบฉันอยู่ข้างหน้าพอผละริมฝีปากออกไปแล้วเขาก็ครอบครองหน้าอกของฉันแทนฟันแหลมๆกัดเข้าที่จุกของฉันจนฉันร้องครางออกมาอย่างเสียวซ่าน“อ๊ะซี๊ดดอื้ออเจ็บนะ” ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่นทั้งซันและแอลเจต่างใช้ฟันของตัวเองขบกัดร่างกายขอ
หลังจากที่แอลเจกลับบ้านของตัวเองไปซันก็ยังคงอยู่ที่บ้านกับฉันซึ่งฉันก็ถามไปนะว่าทำไมเขาไม่กลับบ้านตัวเองไปบ้างเจ้าตัวก็ตอบกลับมาว่าเขาไม่อยากให้ฉันอยู่บ้านคนเดียวมันอันตรายมันจะอันตรายยังไงก่อนทั้งซ้ายทั้งขวาก็เป็นบ้านพวกนางทั้งนั้นแต่ในเมื่ออีกฝ่ายตั้งใจจะอยู่ฉันก็ไม่สามารถห้ามได้เลยให้ซันขึ้นมาบนห้องคือไม่ใช่ว่าฉันอ่อยหรืออะไรหรอกนะแต่ทั้งซันและแอลเจต่างก็เคยขึ้นมาบนห้องฉันบ่อยแล้วขนาดพ่อแม่ฉันยังเห็นจนชินตาไปแล้วเลยฉันให้ซันนั่งเล่นไปก่อนส่วนฉันก็ไปอาบน้ำพร้อมกับเอาเสื้อยืดของซันไปปั่นเพื่อที่จะเอามาคืนให้กับเจ้าตัวพอออกมาฉันก็เห็นซันนั่งเล่นคอมอยู่สองคนนี้มาห้องฉันทีไรนะก็จะชอบโหลดเกมอะไรไม่รู้มาใส่คอมฉันไว้ตลอดพอมาถึงก็พากันเล่นเกมในคอมกันแย่งกันเล่นนั่นแหละเพราะมันมีอยู่เครื่องเดียวส่วนเจ้าของคอมอ่ะเหรอนู่นจ้านอนแหมะติดเตียงตลอด“ทำไร”นานกว่าเกือบครึ่งชั่วโมงที่ซันจมอยู่กับเกมของเขาก่อนจะหันมาถามฉันที่นอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง“อ่านนิยาย”ฉันตอบออกไปฉันเป็นพวกไม่ชอบอ่านหนังสือเรียนแต่ถ้าเป็นหนังสือนิยายนี่อ่านได้ทุกวันทุกเวลาจริงๆเพราะมันสนุกมากตอนแรกฉันก็อ่านแต่ชายหญิงแหละแต
โรงพยาบาลซัน PART“มึงยังมีหน้ามาบอกว่าไม่ได้ทำอีกเหรอวะไอเหี้ย!”“ก็กูไม่ได้ทำ”“ไม่ได้ทำเหี้ยไรแล้วที่แฟนกูนอนอยู่ไอซียูมันไม่ใช่เพราะมึงเหรอไอเหี้ยเอ้ย!”“ไอแอลเจมึงใจเย็นๆก่อน”ผมดึงคอเสื้อไอแอลเจที่เปรอะไปด้วยเลือดของตัวมันเองและโมนาซึ่งตอนนี้ที่มันกำลังโมโหให้กับคนที่ขับรถมาชนรถของผมซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหนมันเคยเป็นคู่อริของพวกผมเองผมรู้ว่าโลกแม่งกลมก็วันนี้แหละทั้งๆที่มันย้ายไปต่างประเทศไปนานหลายปีไม่รู้กลับมาไทยตั้งแต่ตอนไหนแต่ก็ดันกลับมาเจอกันเสียได้นึกว่าครอบครัวมันจะส่งมันไปดัดนิสัยที่ต่างประเทศถาวรซะแล้วผมขออัพเดทอาการของโมนาหน่อยตอนนี้เธออยู่ในห้องไอซียูโดยรวมก็ถือว่าอยู่ในขั้นที่ปลอดภัยแล้วยอมรับว่าจังหวะที่กำลังจะโดนชนมันเร็วมากเพราะไอเวรนั่นมันฝ่าไฟแดงมาแบบไม่มีเบรคใดๆแล้วมันดันเข้ากลางรถพอดีโมนาที่ไม่ได้คาดเข็มขัดก็ลอยกระแทกอัดกับประตูอย่างแรงหัวเธอโขกกับพื้นรถจนหัวแตกหมดสติไปซึ่งตัวผมกับไอแอลเจมีเพียงร่องรอยของการโดนเศษกระจกบาดเท่านั้น“มึงจะให้กูใจเย็นได้ไงมันทำให้โมนานอนไอซียูนะเว้ย!”ไอแอลเจหันมาตะคอกใส่ผมแทนแน่นอนว่าผมก็โกรธและอยากจะซัดหน้าไอเวรนี่ชิบหายแต่ตอนนี้
ซัน PART“จริงหรอซัน”ใบหน้าสวยเบิกากว้างด้วยความดีใจทันที“แต่ฉันมีข้อแม้”ผมพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจังยังไงเรื่องนี้ก็ต้องเป็นความลับกับโมนาให้ได้หลังจากนั้นผมก็นั่งขีดๆเขียนๆเป็นการร่างสัญญาออกมาหลังจากเขียนในสิ่งที่ตัวเองต้องการแล้วผมก็เดินไปหาวาฬพร้อมกับปากกาในมือ“อะไรเหรอซัน”ผมยื่นในสิ่งที่ผมเขียนให้เธออ่าน“วาฬไม่โอเค”พออ่านจบเจ้าตัวก็ค้านผมทันที“ก็ได้..ถ้าเธอไม่โอเคฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่ช่วยเดินออกจากห้องทำงานฉันด้วยจะได้ทำงานตัวเองสักทีเสียเวลากับเธอมามากพอแล้ว”ผมพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจังเรื่องนี้มันอยู่ที่การตัดสินใจของเธอเอง“กะก็ได้วาฬตกลง”พอเห็นว่าผมไม่ใยดีด้วยสุดท้ายเธอก็ต้องเป็นฝ่ายยอมผมเองก่อนจะเซ็นลายชื่อลงในเอกสารที่ผมเขียนเอาไว้“นี่คือสัญญาของฉันกับเธอและเด็กในท้องเพราะฉะนั้นก็ช่วยทำตามที่ในสัญญาระบุไว้ด้วย”ผมเอ่ยย้ำก่อนจะเดินเอาแผ่นกระดาษที่ลงลายเซ็นไว้แล้วไปเก็บในตู้เชฟ“อืม”“พรุ่งนี้ก็เก็บของออกมาซะฉันจะให้โซลไปรับส่วนเรื่องอาหารการกินเดี๋ยวฉันจ้างแม่บ้านให้ดูแลให้จะได้ดูแลเธอช่วงแพ้ท้องหรือหากเกิดเหตุฉุกเฉินด้วย” ผมพูดออกไปที่เห็นผมทำทุกอย่างแทกแคร์อย่างดีแบบนี้ไม
หลังจากที่เล่นน้ำเสร็จซันกับแอลเจก็พาฉันมาเปลี่ยนเสื้อผ้าที่โฮมสเตย์ซึ่งซันเป็นคนหาให้ช่วงนี้เจ้าตัวไม่ค่อยว่างมาหาฉันเท่าไหร่เห็นบอกว่าที่ผับมีปัญหาทุกๆวันฉันเลยต้องอยู่กับแอลเจเป็นส่วนใหญ่แต่ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอกแค่บ้างครั้งก็อดคิดถึงหน้าของซันขึ้นมาก็เท่านั้นเอง“วันนี้ไปกินกุ้งเผากันนะ”ฉันพูดขึ้นหลังจากที่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยแล้วทั้งสองหนุ่มก็พยักหน้ารับตกลงดีจริงๆเลยน้ามีแฟนตามอกตามใจตลอดแบบนี้อย่างบอกว่าอยากมาเที่ยวทะเลก็พากันขับรถลากยาวเพื่อพาฉันมาดูทะเลสวยๆในขณะที่แฟนทั้งสองต้องเปลี่ยนกันขับรถเพราะระยะทางไกลฉันที่อยู่เบาะหลังก็ได้แต่กินกับนอนกลับปุ๋ยอย่างเดียวคิกๆRrrr“แปปนะ”เสียงโทรศัพท์ของซันดังขึ้นใบหน้าหล่อก้มมองดูเบอร์ที่โทรมาก่อนจะเงยหน้ามองฉันและเดินลุกออกไปคุยที่ระเบียงห้องฉันขมวดคิ้วด้วยความสงสัยเรื่องผับมีปัญหายังแก้ไม่ได้อีกเหรอเนี่ยมันเดือนกว่าแล้วนะถ้ามีปัญหาหนักมากขนาดนั้นฉันควรจะเข้าไปถามดีไหมอย่างน้อยก็ยังช่วยปลอบโยนเขาได้ส่วนหนึ่ง“แอลเจนายรู้ไหมว่าผับของซันมีปัญหาอะไร”ฉันถามแอลเจที่นั่งอยู่เจ้าตัวพอได้ยินคำถามฉันไปก็หลบสายตาฉันทันทีแต่แค่แ
ซัน PARTผมรีบตรงมายังโรงพยาบาลเมื่อได้รับสายว่าวาฬถูกนำตัวส่งห้องฉุกเฉินเพราะอาการแทรกซ้อนบางอย่างผมเลือกที่จะทิ้งโมนาไว้และตรงมาหาวาฬด้วยความเป็นห่วงเพราะวาฬไม่มีใครดูแลพี่เลี้ยงที่ผมจ้างไว้ก็มาลาหยุดวันนี้ส่วนโมนาก็ยังมีไอแอลเจคอยดูแลอยู่ผมรู้ว่าผมไม่ควรทิ้งโมนาไว้แบบนั้นแต่หลังๆมานี้วาฬมีภาวะเสี่ยงแท้งบ่อยครั้งผมจึงอดเป็นห่วงไม่ได้เนื่องจากเธอเป็นคนตัวเล็กพอยิ่งท้องมีอาการแทรกซ้อนแบบนี้ด้วยร่างกายเธอก็ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่เอาจริงๆผมไม่ได้ห่วงวาฬหรอกแต่เป็นห่วงเด็กมากกว่า“เธอเป็นยังไงบ้างครับ”ผมถามหมอที่ตรวจอาการเธออยู่หน้าเตียงโชคดีที่ตอนนั้นลูกน้องผมมันไปส่งข้าวให้พอดีและเห็นว่าวาฬมีอาการปวดท้องอย่างหนักจริงๆมันควรจะเอาเวลาที่โทรหาผมขับรถพาวาฬไปหาหมอด้วยซ้ำ“ตอนนี้ปลอดภัยแล้วครับ”ผมผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆถ้านับรวมกับครั้งนี้ด้วยวาฬก็เข้าออกโรงพยาบาลด้วยเรื่องแบบนี้มา3ครั้งแล้วหมอบอกว่าเพราะเป็นท้องแรกและร่างกายคนท้องก็ไม่ค่อยดีอยู่แล้วด้วยเลยเกิดภาวะเสี่ยงแท้งได้ง่ายRrrrrเสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้นผมควักออกมาดูปรากฏว่าเป็นโมนาที่โทรมาผมก็กดรับทันที“ว่าไงโมนา”(ลูกน้องนายเป็นยังไงบ้าง
“แม่^^”ทั้งสามคนเรียกฉันเป็นเสียงเดียวกันก่อนจะวิ่งมากอดฉันเต็มรักฮื่อคิดถึงลูกๆมาเหลือเกินแต่ตอนไปเที่ยวก็สนุกมากๆและคิดว่าคงจะดีกว่านี้ถ้าได้พาเด็กๆมาด้วย“เด็กๆ..แม่น่าจะเพลียมากให้แม่ขึ้นไปพักผ่อนเถอะ”แอลเจเดินตามเข้ามาก่อนจะเอ่ยขึ้น“ฉันไม่เป็นไรนะ”ฉันเอ่ยบอกถึงจะเพลียมากจริงๆก็ตาม“ไปพักเถอะโมนาบางทีเธออาจจะท้องอีกก็ได้ให้หมอมาตรวจเลยดีไหม?”คำพูดของซันทำฉันขนลุกไปทั้งตัวพอเถอะแค่3คนก็แทบจะไม่มีเวลาทำอะไรแล้ว“บ้าบอ!”ฉันตีแขนซันที่จริงทั้งสองคนตัดสินใจทำหมันแล้วน่ะหลังจากที่ฉันคลอดเมลออกมาแต่ก็นะทำหมันก็ใช่ว่าจะป้องกันการท้องได้ร้อยเปอร์เซ็น“ถ้างั้นมาดูบาร์บี้ไหมคะบาร์บี้ตอนใหม่มาแล้วนะ!”เมลพูดขึ้นฉันกับเมลเรานิสัยเหมือนกันมากชอบอะไรเล็กๆน่ารักๆรสนิยมการกินการดูก็เหมือนกันสุดๆ“แหวะบาร์บี้อีกละ”ซันพูดขึ้นด้วยสีหน้าเอือมๆสงสัยเมลคงชวนดูบาร์บี้ทั้งวันแน่ๆ“พ่อๆกับแม่ไปพักเถอะครับผมกับพี่จะดูแลน้องเอง”ออกัสพูดขึ้นคือแบบสามคนนี้ดูก็รู้เลยว่าลูกใครบ้าง“ถ้างั้นอย่านอนกันดึกนะ”ซันเอ่ยขึ้นก่อนจะดึงทั้งสามคนมาหอมหัวทีละคน น่ารักจุงสามีฉัน“รีบเข้านอนกันนะพรุ่งนี้เดี๋ยวพ่อพาไปสวนสนุก”ตาม
ซัน PARTสวบบ!“อื้ออซัน!”โมนาครางออกมาเสียงกระเซ่าตอนนี้เธอแม่งโคตรยั่วอารมณ์ผมชะมัด“ละเลือดอึกสกปรก”“โทษทีนะแต่แบบนี้แม่งโคตรได้ใจเลย”ผมเอ่ยบอกพร้อมกับจับใบหน้าเธอมารับจูบผมอย่างเร่าร้อนกลิ่นเลือดคละคลุ้งและเปื้อนไปทั่วตัวของเธอมันไม่ได้ดูสยองแต่ดูเซ็กซี่มากสำหรับผม“โก่งอีกที่รักอ๊าาแบบนั้น!”ผมมองโมนาที่โก่งก้นตามที่ผมบอกร่างบางแนบไปกับโต๊ะทำงานก้นเนียนสวยเด้งไปมาล่อตาล่อใจให้ผม..เพี้ยะ!“อ๊ะซันนโรคจิตนะ!”“ตอนนี้ยอมรับก็ได้”จะว่าโรคจิตก็ใช่ป่ะวะเพราะว่าตอนนี้แม่งโคตรฟินเลยห่าเอ้ยย!“อ๊ะอื้ออซันจะเสร็จ..ฉันจะเสร็จ!”“พร้อมกันที่รัก!”ผมจับล็อคเอวบางไว้มั่นก่อนจะอัดกระแทกแก่นกายเข้าไปมือของผมวนตรงจุดเสียวของเธอโมนาร้องครางลั่นยิ่งกระตุ้นอารมณ์ผมเข้าไปใหญ่และเราสองคนก็เสร็จพร้อมกันเช้าวันต่อมาแอลเจ PART“สวัสดีครับพ่อแม่”ผมเอ่ยทักทายพ่อกับแม่ของโมนาเพราะรู้ว่าตอนนี้โมนากลับมานอนที่บ้านแทนที่จะเป็นที่บ้านของพวกเราที่่อยู่ไม่ไกลไม่ใกล้จากบ้านของพ่อๆแม่ๆพวกเราเสียเท่าไหร่“ดีจ้าโมนายังไม่ตื่นเลยลูก”“ผมขอขึ้นไปนะครับ”“ตามสบายน้า^^”ผมก้มหัวเล็กน้อยเป็นการขออนุญาตมองทั้งสองที่สองยิ้ม
“อึกอื้ออ!”ฉันได้แต่กอดรัดและบางครั้งก็จิกข่วนแอลเจไม่พักเหตุเพราะมันเสียวมากจนหาที่ลงไม่ได้พอฉันกัดปากแอลเจก็บอกไม่ให้ทำแล้วบอกว่าให้มาลงที่เขาก็ได้ไอฉันก็จัดเต็มเลยทั้งรอยกัดรอยข่วนฝากไปทั่วเลยทีนี้“อ๊าาโมนาตรงนี้ของเธอมันสุดยอดมากเลย”ซันพูดพร้อมกับกระแทกเข้ามารัวๆในส่วนของตรงนั้นมันทั้งเสียวและเจ็บแต่พอคุ้นชินมันก็ดันเหลือแต่ความเสียวเอาไว้ซึ่งฉันจะบ้าแล้วค่าาฟินเกินคุณน้าาา!“อ๊าซันนกระแทกเข้ามาเลยอ๊าาแบบนั้น..”“อื้ออแอลเจอย่าเน้นตรงนั้นอ๊าาฉันบอกว่าอย่าเน้นอื้ออ!”ร่างกายก็เหนื่อยยังจะต้องมาเหนื่อยครางอีกตอนนี้ทั้งสองคนต่างก็กระแทกเข้าหาฉันไม่หยุดเสียงครางของเราทั้งสามดังก้องไปทั่วดีนะที่โฮมสเตย์หลังนี้ค่อนข้างเป็นส่วนตัวจึงอยู่ไกลกว่าหลังอื่นๆ“อื้อจะเสร็จแล้วอ๊าาา!!”ฉันกระตุกเกร็งปลดปล่อยออกมาไม่นานสองหนุ่มก็เสร็จเข้ามาในร่างกายของฉันเช่นกันความอุ่นร้อนอัดฉีดเข้ามาจนฉันรู้สึกเสียวท้องไปหมด“สลับเร็วกูอยากลองบ้าง”แอลเจพูดขึ้น“แล้วมึงจะติดใจ”ตามมาด้วยซันและทั้งคู่ก็สลับตำแหน่งกันอยู่แบบนั้นทั้งคืนจนฉันสลบไปอีกตามเคยเช้าวันต่อมา“มึงถ่ายไว้แล้วใช่ป่ะ?”“เออถ่ายแล้ว”“โมนาไม่รู
6เดือนต่อมาฉันได้แต่ยืนสงบจิตสงบใจข้างหน้าของฉันเป็นม่านสีดำแต่ทว่าเมื่อม่านเปิดออกฉันก็จะได้เจอกับคนที่รักของฉันทั้งสองคนที่ตอนนี้กำลังยืนอยู่ที่แท่นพิธีเสียงเพลงบรรเลงคลอมาเบาๆพร้อมกับเสียงพิธีกรที่กำลังพูดถึงบรรยากาศภายในงาน“ตื่นเต้นเหรอลูก?”แม่เอ่ยถามฉันแน่นอนก็ต้องตื่นเต้นสิเพราะนี่มันเป็นงานแต่งงานครั้งแรกของฉันนี่หน่าแถมเจ้าบ่าวก็ไม่ใช่แค่คนเดียวแต่มีถึงสองคนด้วยกัน“แม่ขอบคุณนะคะ^^”ฉันหันไปบอกแม่ฉันโชคดีมากที่ครอบครัวยอมรับเรื่องที่เราคบกันแบบสามคนได้“พูดงี้พ่อน้อยใจนะ”ก่อนจะหันไปหาพ่อที่อยู่อีกข้างฉันเองก็ต้องขอบคุณพ่อเหมือนกันตอนแรกที่เขารู้เขาตกใจมากแต่เพราะเชื่อว่าแอลเจและซันสามารถดูแลฉันได้ดีแน่ๆพ่อก็เลยยอมให้คบกัน“แหม่พ่อคะโมก็ต้องขอบคุณพ่อด้วยสิคะ..ว่าแต่เรียกสินสอดไม่แพงไปจริงๆเหรอ”ฉันถามพ่อถึงแม้พ่อจะอนุญาตให้คบกันจนกระทั่งแต่งงานกันได้แต่พ่อดันเรียกค่าสินสอดชนิดที่ว่าถ้าเราสามคนไปกันไม่รอดฉันก็มีกินมีใช้ไปจนตายแล้วตายอีกกลับมาเกิดอีก3ชาติก็ยังใช้ค่าสินสอดไม่หมดอ่ะ“แพงอะไร..พ่อทำเพื่อโมทั้งนั้นถ้าวันใดวันนึงมันทิ้งลูกสาวพ่อขึ้นมาจะทำไง”ฉันหัวเราะออกมาเล็กน้อยแต่
1อาทิตย์ต่อมา“โมนา/โมนา”ฉันมองทั้งสองคนที่ร้องเรียกชื่อฉันน้ำเสียงของทั้งคู่เต็มไปด้วยความออดอ้อน“ไม่ต้องเข้ามาเลยนะ!”ฉันยืนกอดอกจ้องทั้งคู่เขม็งขนาดผ่านมา1อาทิตย์แล้วน้องสาวของฉันยังไม่หายเจ็บเลยก็บอกแล้วบอกเล่าว่ามันเข้าไม่ได้ก็ยังจะยัดเข้ามาถึงสุดท้ายมันจะเข้าได้ก็ตามเถอะ-.-แต่ฉันก็เกือบตาย!ตอนที่ทั้งคู่ดันเข้ามาพร้อมกับเหมือนกับว่าวิญญาณฉันมันจะหลุดออกจากร่างก็ไม่ปานทั้งเจ็บทั้งจุกหน่วงท้องแน่นท้องไปหมดแต่ก็อดยอมรับไม่ได้ว่ามันก็โคตรจะฟินเป็นบ้าเลยถึงแม้ว่าตอนแรกจะเจ็บก็ตามแต่ทว่าไอสองหนุ่มโรคจิตนี่สิรอบเดียวมันเคยพอซะที่ไหนเล่นใส่เขามาสองรอบสามรอบจนสุดท้ายฉันรับไม่ไหวสลบคาเตียงไปเลยตื่นมาฉันเลยงอนพวกนางไงบอกว่าให้ทำรอบเดียวก็พอแล้วมันฟังฉันที่ไหนกันสุดท้ายก็โดนฉันงอนไปซะแล้วบอกเลยว่าการง้อฉันนี่แหละยากที่สุดในโลก!“เห็นเธอบอกว่าอยากกินอันนี้ไม่ใช่เหรอฉันขับรถไปพัทยาเพื่อซื้อให้เธอเลยนะ”ซันชูขนมปังที่ฉันมักจะเลื่อนดูบ่อยๆแล้วบอกว่าอยากกินถึงจะงอนกันแต่สุดท้ายก็ต้องไปเรียนด้วยกันอยู่ดีดีนะที่ทางมหาลัยยังไม่ได้ทำเรื่องลาออกให้ฉันฉันเลยกลับมาเรียนต่อได้ส่วนพ่อกับแม่ก็งงว่าทำไ
“อะอื้ออ”ฉันได้แต่บิดเร้าร่างกายอย่างเสียวซ่านตอนนี้ทั้งบนและล่างต่างถูกผู้ชายสองคนกลืนกินไปทุกส่วนตอนนี้ฉันขึ้นมาอยู่บนห้องแล้ว“โมนาปากนุ่มชิบหายเลย”ฉันมองซันที่เงยหน้าร้องครางมือหนากดหัวฉันที่กำลังดูดกลืนแก่นกายของเขา“อื้อแอลเจ..”ฉันร้องขึ้นหันหลังไปมองแอลเจที่กำลังชิมน้องสาวฉันปกติฉันเคยแต่นอนหงายแต่ครั้งนี้ฉันดันมาอยู่ในท่าหมามันน่าอายมากเพราะจมูกของแอลเจมักจะสัมผัสส่วนนั้นของฉันไปด้วย“โมนา”ซันไม่ปล่อยให้ฉันได้ปากว่างเขาจับฉันกลืนกินเจ้าโลกของเขาอีกครั้งกดหัวฉันจนจมสุดโคนจนฉันหายใจติดขัดเพราะของเขามันใหญ่และยาวจนเข้ามาลึกเกินไ“อึกอ๊าาาาา!”ในที่สุดซันก็ปลดปล่อยออกมาเต็มปากเอาจริงๆตอนแรกที่ได้ชิมน้ำของผู้ชายมันก็แปลกแหละแต่ตอนนี้ฉันชินแล้วใช่ไหมเลยคิดว่ามันอร่อยๆแปลกๆ>“อ๊าแอลเจตรงนั้น”ฉันร้องครางออกมาเมื่อแอลเจส่งนิ้วเข้าไปในส่วนอ่อนนุ่มของฉันซันที่อยู่ใต้ร่างเปลี่ยนมาดูดดึงหน้าอกของฉันแทนพอโดนเล่นพร้อมๆกันแบบนี้ก็ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ฉันได้เป็นอย่างดี“อื้อจะเสร็จอึกอ๊าาา!”ฉันกระตุกเกร็งก่อนจะฝุบทับซันอย่างหมดแรงตั้งแต่ทะเลาะกันฉันก็ไม่เคยปลดปล่อยอีกเลยพอโดนกระตุ้นอีกครั้งมันก็ฟิ
สนามบินซัน PART“โมนา”ผมจับมือเล็กของเธอไว้พร้อมกับแสดงความอ้อนวอนต่อเธอไม่คิดเลยว่าไอแอลเจจะมีอิธิพลต่อหัวใจเธอมากขนาดนี้แต่ถ้าผมเป็นโมนามันก็คงจะทำแบบเธอคือตัดทั้งสองคนออกไปเลยดีกว่า“ขอบคุณที่มาส่งนะซัน”ใบหน้าสวยเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มแต่รอยยิ้มของเธอมันเศร้ามากสาเหตุที่โมนาเลือกไปเรียนต่อที่เมืองนอกทั้งๆที่จะจบแล้วก็เพราะไม่สามารถทนอยู่เป็นความเจ็บปวดให้ผมกับไอแอลเจได้ไอแอลเจ!แค่ได้ยินชื่อมันก็อยากจะใส่หน้าให้หงายคว่ำทั้งๆที่โมนาบอกว่ารักบอกขอโทษมันขนาดนี้แล้วมันยังไม่ใจอ่อนให้อีกทั้งๆที่มันก็รักโมนามากขนาดนี้แล้วดูตอนนี้ดิแม่งไม่โพล่หัวมาเลยสงสัยแม่งคงไปได้ดีกับเด็กน้อยของมันจริงๆ“ขอเชิญผู้โดยสารที่ขึ้นเครื่องไปยัง..”เสียงประกาศดังขึ้นทำให้ผมรู้สึกหมดหวังไม่ใช่ว่าผมไม่เคยรั้งเธอแต่ผมรั้งไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบแล้วโมนาก็ยังเลือกัดสินใจแบบนี้อยู่“โมนาฉันรักเธอนะ”แม้ว่าตอนนี้ในหัวของเธอคงจะเต็มไปด้วยเรื่องของไอแอลเจแต่ผมก็ไม่โกรธเลยเพราะผมรักโมนามากโมนารักใครผมก็จะรักด้วย“ฉันก็รักนายซัน”โมนาตอบกลับมาเสียงเบาผมดึงคนตัวเล็กเข้ามากอดอย่างแนบแน่นถ้าโมนาไม่กลับมาเดี๋ยวผมจะบินไปเปิดผับที่อ
แอลเจ PART“นั่งหากบหาเขียดกินอยู่รึไง”ผมเอ่ยถามตัวเล็กที่นั่งเล่นดินอยู่หน้าบ้านพอพ่อแม่เธออนุญาตให้มาเล่นบ้านผมได้เจ้าตัวก็มาทุกวันเลยทีนี้ปกติพ่อแม่เขาต้องเป็นห่วงลูกกันไม่ใช่รึไง“พี่จะกินไหมล่ะเดี๋ยวหนูหาให้”ผมถอนหายใจอย่างปลงๆก่อนจะหันกลับมาสนใจงานของตัวเองต่อผมมาอยู่ที่บ้านพักต่างจังหวัดได้อาทิตย์กว่าแล้วแน่นอนว่าผมก็รู้สึกดีขึ้นมากจนเมื่อไม่กี่วันก่อนไอซันมันขึ้นมาหาผมบอกว่าโมนาไม่ยอมกินข้าวเลยผมก็เป็นห่วงนะแต่ก็ไม่ได้กลับไปตามคำขอร้องของไอซันเพราะผมสบายใจที่จะอยู่ที่นี่และเพียงฝากข้อความไปบอกโมนาเท่านั้นกริ๊งงเสียงออดหน้าบ้านดังขึ้นทำให้้ผมหลุดโฟกัสจากงานอีกครั้ง“เดี๋ยวหนูไปดูให้!”ตัวเล็กตะโกนบอกผมซึ่งผมก็พยักหน้ารับและอดรู้สึกแปลกใจไม่ได้เพราะผมไม่รู้จักใครเลยและคนอื่นก็คงไม่รู้จักผมเช่นกันก็ไม่น่าจะมีใครมากดกริ่งนะ“ใครมาอ่ะ?”ผมถามตัวเล็กที่วิ่งเข้ามาหาผม“พี่เขาบอกว่าชื่อโมนาเป็นแฟนพี่อ่ะ”คำพูดของตัวเล็กทำเอาผมชะงักไปทันทีไม่นานร่างบางก็เดินเข้ามาในตัวบ้านผมมองโมนาที่เธอดูซูบผอมอย่างเห็นได้ชัดใบหน้าสวยไม่สดใสเหมือนเมื่อก่อนจนผมอดใจหายไม่ได้“แอลเจ”โมนาเรียกชื่อผมด้วยน้
แอลเจ PARTหลังจากที่พาน้องเขาไปหาหมอแล้วผมก็ตรงมายังบ้านพักซึ่งบ้านนี้เป็นบ้านที่ครอบครัวผมซื้อไว้แต่ก็ไม่ได้มาใช้บ่อยนักพ่อกับแม่บอกว่าถึงจะไม่ค่อยได้มาแต่ก็สั่งให้คนมาทำความสะอาดตลอด“ตัวเล็กมานี่”ผมเอ่ยเรียกเด็กน้อยรู้ชื่อกันก็ตอนไปโรงพยาบาลเนี่ยแหละตัวเล็กสมชื่อจริงๆถ้าถามว่าทำไมเธอถึงตามมาด้วยที่จริงแล้วผมกะจะพาตัวเล็กไปส่งบ้านแต่ตัวเล็กบอกว่ากลัวที่บ้านไม่ให้เลี้ยงแมวเลยจะมาขอฝากผมเอาไว้ซึ่งผมก็บอกว่าไม่ได้จะย้ายมาอยู่แค่มาดูงานตัวเล็กก็บอกว่าในระหว่างนั้นเธอจะไปโน้มน้าวใจพ่อแม่ให้ได้เองสุดท้ายก็เลยต้องหิ้วมาด้วยแต่อีกเดี๋ยวก็จะขับไปส่งที่บ้านแล้วล่ะแกร้กผมหยิบกุญแจสำรองตามที่แม่บอกตำแหน่งไว้ก่อนจะไขมันเข้าไปแต่ทว่า“แค่กๆๆ”ทั้งผมและตัวเล็กต่างก็ไออย่างหนักฝุ่นตลบอบอวลไปทั่วไหนแม่บอกว่าจ้างคนมาทำความสะอาดอยู่ตลอดไงไม่ใช่ว่าโดนโกงแล้วรึแบบนี้“แน่ใจนะว่าบ้านคนหนูนึกว่าบ้านร้างบ้านผีสิง”ผมมองตัวเล็กที่พูดขึ้นมือก็ปัดๆฝุ่นตรงหน้าเดี๋ยวคงต้องโทรรายงานแม่แล้วแหะดูจากสภาพมันไม่มีคนมาดูแลนานเกือบปีเลยมั้งเนี่ย“ดีเลยมาช่วยทำความสะอาดหน่อยสิ”ผมบอกกับเด็กข้างๆจับลูกแมวขังกรงที่พึ่งพา