บทที่ 659

“พี่ใหญ่ ท่านคิดมากไปแล้วกระมัง?”

ยามนี้รองหัวหน้าแห่งหมู่บ้านเฮยเฟิงมั่นใจเต็มเปี่ยม พูดอย่างกำแหง “ทหารกุ้งแม่ทัพปูของฉินอวิ๋นฮุยอย่างกับสวะฝูงหนึ่ง ข้าบี้พวกมันง่ายอย่างกับพลิกฝ่ามือ ทำไมท่านต้องกลัวขนาดนั้นด้วย? ข้ารับรองว่าจะจับเป็นฉินอวิ๋นฮุยยังไม่ได้อีกหรือ?”

“ไม่ได้!”

จางหมาจื่อหน้าเครียด ปฏิเสธเด็ดขาด “ฉินอวิ๋นฮุยคือองค์ชายรองของต้าเฉียน ต้องซุ่มยอดฝีมืออยู่รอบตัวเยอะแน่ เจ้าไปตอนนี้ก็เท่ากับไปตาย!”

“รีบเตรียมการโจมตีรอบสองและการสู้แบบยืดเยื้อรอบสามให้ดีเถอะ แกล้งจนพวกมันไม่มีใจคิดต่อสู้แล้ว กองหนุนพวกเราก็น่าจะถึง และตอนนั้นต้องเผด็จศึกพวกมันได้แน่!”

“เอ่อ ก็ได้!”

......

ยามดึก แม้เหล่าทหารจะกินอาหารมากมาย แต่สิ่งที่ประสบเมื่อตอนเย็นยังติดตาอยู่ ดังนั้นสภาพจิตใจของทุกคนจึงไม่สู้ดีนัก ยังขวัญเสียไม่หาย เพราะท่ามกลางป่ากลางเขามีสิ่งที่ไม่คาดคิดมากมาย อาจเกิดเรื่องไม่คาดฝันได้ทุกเมื่อ

เหอเหวินเย่าส่งยอดฝีมือในยุทธภพสองคนออกไป พวกเขาสวมชุดสีดำ กลืนไปกับม่านราตรีอย่างเงียบเชียบ!

“อะไรนะ? พี่รองถูกซุ่มโจมตี?!”

เมื่อฉินอวิ๋นฟานได้ข่าวก็ผุดลุกขึ้นมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความประห