'Till Contract Do Us Apart
Para masalba ang kompanya ng kanyang ama, napilitan si Bianca na pakasalan si Lucien Hoffman—isang ruthless at disabled na lalaki. Ngunit sa mismong araw ng kanilang kasal, nagulat ang lahat nang makita nilang nakakalakad ito nang maayos. At hindi lang iyon, napakaguwapo pa ni Lucien!
Nang magtagpo ang kanilang landas, malamig na sinabi ni Lucien kay Bianca, "I will never love you or sleep with you. To me, you're nothing but a contracted wife."
Ngunit dumating ang araw na hindi na niya magawang sundin ang nakasaad sa kontrata. Malumanay niyang sinabi, "I don't know, but I lose my mind when you're not here with me. Now, I’ll treat you as my wife. I will love you and… make love to you.”
Umiling si Bianca. “It's a breach of contract! Do you know you'll have to pay for it?”
Ngumiti si Lucien. “I can pay for that breach of contract even multiple times, as long as you'll be mine."
Ngunit paano kung ang kontratang nagbuklod sa kanila ay siya ring maging dahilan para magkalayo sila?
อ่าน
Chapter: Chapter 9NAGTUNGO sila sa isang tahimik na lugar. Pagdating nila ay humarap si Bianca kay Lucien. "May marka ka," sabi nito habang nakaturo sa pisngi niya. "Wala 'to," sagot ni Lucien, bahagyang umiwas ng tingin. "Hindi pwede dahil alam kong haharap sa mamaya sa stage," salaysay ni Bianca. Binuksan ni Bianca ang maliit niyang bag at inilabas ang concealer at compact powder. "Stay still," utos niya. Napataas ng kilay si Lucien. "Talagang may dala ka pang ganito?" Napairap si Bianca. "Syempre, babae ako. At isa pa, ikaw ang dahilan kung bakit napalakas ang sampal ko sa'yo." Bahagyang natawa si Lucien. "So inaamin mong sinaktan mo ako?" "Hindi ko kasalanan 'yon," agad na sabi ni Bianca. Lumapit si Bianca sa kanya na halos magdikit na ang kanilang mukha. Kinuha niya ang concealer at maingat na tinapik-tapik sa pulang marka sa pisngi ni Lucien. Napakurap si Lucien nang maramdaman ang malambot nitong mga daliri sa balat niya. "Dahan-dahan," mahina niyang sabi. Napahinto si
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-09
Chapter: Chapter 8PAGPASOK nina Bianca at Lucien sa venue, agad silang sinalubong ng eleganteng ambiance ng event hall. Tanaw nila ang isang grand stage kung saan doon gaganapin ang pirmahan ng merger agreement.Hindi pa man sila nakakaupo ay lumapit ang isang babaeng naka-red silk dress. Maganda ito, maayos ang tindig at halatang sanay sa ganitong high-profile gatherings.“Lucien,” bati nito, sabay ngiti na may bahid ng panunukso. “Nice to see you, it's been a while," dagdag pa nito.Napakunot ang noo ni Bianca. May kakaibang tension sa pagitan ng babae at ni Lucien.“And you are?” tanong niya. Hindi maitago ang bahagyang curious na tanong ni Bianca.Ngumiti ang babae at inabot ang kamay kay Bianca. “Oh, sorry. I’m Valerie Montenegro, director of investments sa Hoffman Group… and an old friend of Lucien.”Bumaling si Bianca kay Lucien, na tahimik lang at walang emosyon sa mukha. Pero nahalata niya ang bahagyang pag-iwas ng mga mata nito na para bang hindi naging maganda ang alaala niya kay Valerie.Na
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-09
Chapter: Chapter 7TAHIMIK lang si Bianca habang nakaupo sa kabilang dulo ng limousine. Kahit nakatingin siya sa labas ng bintana ay hindi niya maiwasang mapansin si Lucien sa gilid ng paningin niya. Naka-itim na facemask ito, at kahit hindi halata ay alam niya kung ano ang tinatago nito.Hindi siya nagsalita. Ni hindi rin siya nagtanong. Pero sa loob-loob niya, sigurado siyang bakas pa rin ang iniwang marka ng palad niya sa pisngi no'ng sinampal niya ito.Maya-maya ay tumikhim si Lucien. Masyadong tahimik ang sasakyan, at kahit hindi niya nakita ang reaksyon ni Bianca ay ramdam niyang kanina pa siya tinitingnan nito.Umubo ng bahagya si Lucien, nagpapanggap siyang may sakit. "I am not feeling well," aniya, sabay hinipo ang noo para tinitingnan kung may lagnat siya.Napataas ng kilay si Bianca. Hindi siya nagsalita nang ibaling ang tingin niya rito at saka muling lumingon sa bintana. Napapigil siya ng ngiti. Iniisip niyang deserve naman ni Lucien iyon dahil sa mga pang-aakusa sa kanya.Pinanood ni Lucie
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-06
Chapter: Chapter 6ABALA si Lucien sa pagdadampi ng makeup sa pisngi niya dahil kailangan niyang iharap ang mukha niya mamaya sa event, nang biglang bumukas ang pinto. "What the hell, Lucien?" Napapitlag siya at halos mahulog ang hawak niyang sponge nang marinig ang boses ng matalik niyang kaibigan—si Calix. Napatigil si Calix sa may pintuan, nakakunot-noo habang nakatingin sa kanya. Ilang segundo lang ay bumagsak ang tingin nito sa pulang marka sa pisngi niya, saka biglang natawa. "Anong nangyari sa mukha mo? May sumampal ba sa'yo?" asar na tanong ni Calix, kasabay ng pagtawa nito. Nanlaki ang mga mata ni Lucien at agad niyang tinakpan ang pisngi niya gamit ang kamay. 'Damn it! Bakit ba pumasok ito nang hindi man lang kumatok?!' "Wala!" mariing sagot ni Lucien, saka agad na tumalikod. Pero lalo lang lumakas ang tawa ni Calix. "Dude, obvious naman na may sumampal sa'yo! Hahaha! Sino may gawa niyan? At bakit ka nagme-makeup?" Hindi sumagot si Lucien at nagpatuloy sa pag-a-apply ng concealer, pili
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-04
Chapter: Chapter 5PAGKASARA ng pinto ay hinigpitan ni Lucien ang paghawak niya sa braso ni Bianca, dahilan para mapadaing ito sa sakit. "Aray! Nasasaktan ako, Lucien!" usal ni Bianca. "Ano bang ipinunta mo roon, ha?" pigil galit na sabi ni Lucien nang bitawan niya ito. "I'm sorry," nauutal na sagot ni Bianca. "Hindi ko sinasadya—" "Hindi mo sinasadya?" Mariing natawa si Lucien na may halong pagkairita. "Kanina lang tayo nag-usap na hindi natin papakialaman ang buhay natin sa isa't isa, tapos ganito gagawin mo?" Hindi nakasagot si Bianca. Nanikip ang lalamunan niya na makita ang mga titig nito na para bang gusto siyang tunawin sa galit. "Dahil lang ba sa sinabi kong gold digger ka, kaya mo ginagawa ito?" patuloy na sabi ni Lucien. "Or maybe you’re just waiting to see how strong my legs still are. And when I’ll finally be completely disabled and helpless, then you can take my wealth? Are you really this desperate, huh?" Ilang sandali pa ay isang mabigat na sampal sa pisngi ang natamo ni Lucien.
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-04
Chapter: Chapter 4MAAGANG bumaba si Bianca mula sa kanyang silid at nadatnan si Lucien sa dining table, tahimik na umiinom ng kape habang nakatutok sa tablet. Napansin niyang nasa tabi nito ang isang brown envelope, sa palagay niya iyon na ang kontrata."Umupo ka," malamig na sabi ni Lucien nang makita siya. "Basahin mo ito," dagdag pa niya saka humigop ng kape.Umupo naman si Bianca at kinuha ang dokumento. Binasa niya ito nang mabuti, sinusuri ang bawat kondisyon. Ngunit habang binabasa niya ay may isang bagay na hindi niya nagustuhan, iyon ang dapat alam ni Lucien ang lahat ng kilos niya—kung saan siya pumunta at kung ano ang ginagawa niya. Tumigil si Bianca sa pagbabasa at tiningnan siya. "At kung hindi ko pirmahan?""Masisira ang plano ng pamilya natin, at ikaw... baka hindi mo magustuhan ang magiging consequences," walang emosyon na sagot ni Lucien.Muli niyang binalikan ang dokumento. Wala siyang ibang choice. Kailangan niyang manatili rito, pero hindi ibig sabihin ay magpapakulong siya ulit tu
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-02
เข้าสู่ระบบ
