Novels by mindfreaklessly

“Sinabi ko bang paniwalaan mo ‘ko?” sarkastikong tugon ko sa kaniya.“Hayop ka, Zayne! Kaya mo ba talagang gawin ‘yan kay Gian? Mahal mo si Gian, Zayne! H’wag kang magpalamon sa galit mo, sa paghihigante mo! H’wag mo ‘yan gagawin kay Gian. Baka pagsisihan mo lang ‘yan, Zayne!” pag-k-kuwestiyon niya sa akin.“Gawin mo na ang dapat mong gawin, Andrius. H’wag kang magpapabilog sa babaeng ‘yan. Kompanya ang nakasalalay dito. Mamili ka! Buhay ng babaeng ‘yan o ang kompanya?” sabat pa ni Dad kaya muli akong bumaling kay Gian. “Iputok mo na, Andrius!” muli akong napalingon kay Dad.“Bilis!” nanginginig ang kamay ko habang kinakasa ang baril.“Hindi puwede!” akma ko na sanang ilalagay ang kamay ko sa trigger ng baril nang sumigaw ang kaibigan ni Gian. “H-Hindi mo siya puwedeng p-patayin Zayne d-dahil buntis si G-Gian! Buntis si Gian!” nanlaki ang mata ko sa sinabi niyang iyon na bigla ako nanlamig.“H’wag mo sabihing maniniwala ka Zayne sa babaeng ‘yan! Niloloko ka lang n’yan, nililito ka lan

“That woman doesn’t deserve your love. You don’t need to waste your time on someone who only wants you around when it fits their needs. Don’t turn a valuable rugby into a priceless gem, Zayne! Stop breaking your own heart by trying to make a relationship work that clearly isn't meant to work. Don’t lose yourself by trying to fix what's meant to stay broken. Do you understand? Now, stop! I will not give your phone back if you couldn’t realize what I mean.” Hindi niya nga binalik sa akin ang phone ko kaya nanahimik na lang ako.Nang maiuwi nila ako sa bahay ay pinalitan lang nila ako ng damit at umalis na rin sila.Nagising ako dahil sa sinag ng araw na pumapasok sa bintana dahil hindi pala nakasara ang kurtina nito. Napahawak ako sa ulo ko matapos kong maramdaman ang pananakit nito. Napansin ko pa na iba na rin ang suot ko, kaya naman inisip ko kung ano bang nangyari kagabi hanggang sa maalala ko lahat-lahat, ultimo ang sinabi ni Aiden.“That woman doesn’t deserve your love. You don't

“Ano ibig-sabihin nito, Zayne? Hindi mo na ba ako itataboy? Okay na ulit tayo?” tanong niya sa akin pagkatapos kong hugutin ang pagkalalaki ko sa kaniya.Kunut-noo akong umiling-iling sa kaniya matapos niyang itanong ‘yon. “Of course not. Avery is already pregnant. I just did it to make you stop, okay? Pinagbigyan lang kita ngayon para tigilan mo na ako. Now leave permanently and don’t you dare to come back!” sinunod naman niya ang sinabi kong umalis siya. Nang tuluyan na siyang makaalis ay pagalit kong basta-basta na lang itinapon ang laman ng mesa ko, wala akong pakialam kung ano ang mga nahagis ko na kumalat na lang sa sahig. Matapos ‘yon ay napaupo na lang ako sa swivel chair.“I’m sorry, Gian . . . I'm sorry for hurting you like this. I just can't accept the fact that you choose to make love with my brother, I just can’t accept that you do this to me. Umasa ako, eh. Umasa akong enough na ako sa ‘yo! Umasa akong ‘di mo magagawa ito dahil lang sa nagawa ko, akala ko maiintindihan

“What?!” gulat kong tanong dito. “But . . .”“No buts, Andrius! It’s important! You need to be here, as soon as possible!” hindi ko pa nasasabi ang dahilan ko ng pangunahan niya ako.Pero paano si Gian? May usapan kami, hindi puwedeng ‘di kami matuloy, hindi puwedeng ‘di ko siya puntahan, baka maghintay lang siya nang maghintay sa akin do’n. Hindi puwede ‘to!Tatawagan ko na sana si Gian kaso saktong pagbukas ko ng phone ko ay bigla na lang itong namatay. Hush! Wrong timing! Paano na ito?Lumabas na ako papunta sa parking lot para tignan kung nando’n ba sa sasakyan ko ang charger ng phone ko pero tanging nando’n lang ay ang power bank, ch-in-arge ko kaagad ang phone ko, naghintay ako ng ilang minuto para bumukas ang phone, kaso ‘yong power bank naman ang walang charge. Pinilit ko pang i-power on ang phone baka sakaling umabot pa, mabuti na lang ay nag-on pa ito. Una kong tinignan ‘yong message ni dad which is ’yong location kung saan ang meeting. Nag-t-type pa lang ako ng i-m-messag

“Nagka-ex ka na ba, Sir?” I spilled the coffee I was drinking after she suddenly asked. Ang masama pa rito pati ang suot ko ay natapunan din.She apologized to me, but it was also her fault that she had suddenly ask questions. I went home with her. When we returned to the company, she went straight to her desk. I watched her while I was at my table. Drowsiness was obvious in her eyes as they were already started to close. And only just a few minutes later, she folded her arms and laid her head on it.I approached her to wake her up, but I stopped walking while staring at her as she slept. I bent down and slowly brought my face closer to her, I leaned down on the table as I suddenly stared at her innocent face.“I like watching you fall asleep. It is like watching a star fall from the sky,” I whispered as I took a few strands of her hair that were blocking her face and I place it behind her ear.Mas nilapit ko pa ang mukha ko sa kaniya. “What a beautiful view. Sweet dreams!” matapos

“Who’s this girl?” I asked myself as I watched the woman walk into this elevator.“11th floor.” I utter to the elevator staff in a calm voice.“Sa floor number eleven po, Ate.” The woman spoke with me at the same time, so I automatically looked at her again with a frowned face.“Who said that you can go to the 11th floor?” I asked her immediately. Sino ba siya para pumunta ro’n sa office ko?She was still pushing herself, she was still brave enough to argue with me even if I’ve said that she’s not allowed there. What a hard-headed, woman!Nauna pa talaga siya sa akin papuntang opisina ko. Ang lakas naman ng loob nito.“Kung titignan mo lang ako’y napaka walang-kuwenta mo pala!” siya na nga itong malakas ang loob na manguna sa akin, siya pa ang mas galit. Kung tutuusin ako dapat ang magalit kasi teritoryo ko ‘to. “Ikaw kaya kumatok para may maambag ka naman sa ekonomiya?” nang-utos pa nga.I shuddered as I stared at her wickedly. I took the key card from my pocket and immediately slid