Nobela ni M.A. Lejo

Pagdating sa bahay ay agad akong dumiretso sa kuwarto. Wala ang mag-asawang Dominguez nang mga oras na ‘yon. Sa hapunan na sila makakauwi dahil busy sa negosyo ang mag-asawa. May-ari ng isang lokal na fast food chain ang mga Dominguez na sa ngayon ay may iba’t ibang sangay na sa buong bansa. Ito rin ang pangunahing dahilan kung bakit halos wala na silang panahon sa nag-iisang anak na si Ianthe.But Ianthe is generally a good child. Ayon sa alaalang na-access ko, Ianthe doesn’t really mind. Oo paminsan-minsan may tampo ang dalaga pero hindi ibig sabihin ay nagtanim siya ng galit sa mga magulang, na ngayon ay magulang ko na rin. Ianthe doesn’t mind too. In fact she wanted me to treat her parents as my own since she knew I have none any more.“Ianthe?” tawag ko sa kanya nang makarating ako sa kuwarto.Basta ko na lang inihagis sa kama ang bag. Dali-dali akong naghubad ng sapatos at medyas. Habang kumukuha ng damit pamalit sa clos

Nahulog ako sa pag-iisip. Nakalimutan ko nang kasama ko ang crush namin pareho ni Iante---si Bryle. Kung hindi pa siya kumilos para umalis ay hindi ako matatauhan. Mabilis kong nahawakan ang laylayan ng t-shirt niya."Uy...""Bakit na naman?""Tulungan mo naman ako, oh. Friends naman kayo ni Ianthe, 'di ba? Oo, madiskarte ako pero hindi 'to kaya ng powers ko."Nakarinig ako ng papalapit na yabag. Pero hindi ko pinansin 'yon. Mas importante sa akin ang pagpayag ni Bryle na tulungan kami ni Ianthe. Wala rin naman kasi akong alam na puwedeng hingan ng tulong. Wala akong kaibigan, maliban kay Luna. And I don't think Luna is equipped to deal with things concerning with the supernatural.S

I see. So, ang kailangan nating gawin ay tapusin kung ano man ang mga unfinished business natin. Ang tanong, sinong mauuna?"Hindi ka mahilig sa salitang so ano?" pansin ko.Not really. Ano na?"Pwede naman nating pagsabayin. O kaya simultaneous. Whatever works for us."Kung sabagay. What do you want ba? I have read your memories but it seems we don't share the same thoughts. Hindi ko kayang basahin ang iniisip mo kahit na nasa iisang katawan lang tayo at technically naghahati sa iisang utak."Gusto kong mabawi lahat ng kinuha ni Tita Pots sa amin. Wala akong mukhang ihaharap sa mga magulang ko kung sakali," deklara ko.

Hingal-kabayo kaming pareho ni Luna nang matapos mag-enroll. Pareho kaming nakaupo sa isang bench sa loob ng academy, pinapaypayan ang mga sarili.My green Vans looked scruffy. Ilang beses na ba akong naapakan ng mga walang pakiramdam na estudyate sa pilahan? I stopped counting at ten."Dapat pala hindi tayo nag-enroll sa first day," sabi ko. "Para akong nakipag-wrestling sa sampung tao."Luna massaged her aching legs. Sa dami ng mga tao at haba ng pila, hindi na ako magtataka kung uuwi kaming tinubuan na ng talaba sa mga binti.Idagdag pa ang alinsangan ng panahon, diyos ko. Natuyuan na yata ako ng tubig sa katawan. Para akong may disyerto sa lalamunan."Canteen muna tayo," si Luna.

Ang tanong, saan nakalagay ang cellphone ni Ianthe? Napakamot ako sa ulo. Napansin 'yon ni Luna kaya isa pang pag-ikot ng mga mata niya ang ibinato niya sa akin. Natawa ako. Maganda si Luna pero nagmumukhang clown sa ginagawa niyang eye rolls."Ask your parents kung nasaan ang phone mo, 'wag ako," aniya."Right." Bumaba ako ng kama. "Dito ka lang.""Hmm."Nasa pinto na ako nang bigla akong may maalala. "Luna.""O?" Kunot-noo siyang bumaling sa akin. "Ano'ng ginagawa mo d'yan sa pinto, saan ka pupunta?""Hindi ko kabisado ang bahay."Napabalikwas ng bangon si Luna. "Hindi mo kailang

Sa sumunod na paggising ko ay hindi na ako nagtanong ng kung ano-ano. Hinayaan ko na lang silang gawin kung ano ang gusto nilang gawin sa akin.Bago pa man sila tuluyang makatunog na gising na ako madaling araw pa lang ay nagplano na ako. Magpapalakas ako at susunod sa ano mang sasabihin nila. Sa ganoong paraan, mas magkakaroon ako ng kalayaang gawin ang ano mang gusto ko.At pag maayos na ang kalagayan ko, hahanapin ko ang bahay namin. Hindi ko pa alam kung nasaan ako ngayon. Mas mabuting tumahimik na muna ako. Saka na ako kikilos 'pag sigurado ko nang walang hahadlang sa mga balak ko.Ang hirap kasi nitong wala akong kaalam-alam kung nasaan ba ako. Kaya wala akong choice but to bid my time. Walang mangyayari sa akin kung ipipilit kong ako si Bebang at hindi si Ianthe.