Novel-novel oleh ninegemsart

บ่ายวันหนึ่งขณะเจเล่นั่งไถโซเชียลก็ไปเจอการออกกำลังประเภทโยคะ มีแต่คลิปสาว ๆ แอ่นอก แอ่นก้นออกกำลังเขาไม่สนใจกระทั่งคลิปของผู้สาวแผ่นดินใหญ่ใส่ชุดประจำชาติโบราณ โหนผ้า รำเป็นนางฟ้า บินไปบินมา เจเล่ตื่นตาตื่นใจ อยากลองบินบ้าง พอเลื่อนคลิปถัดมา ก็ได้รู้จักกับการออกกำลังที่เรียกว่า Yoga fly เจเล่นั่งมองจอมือถือ พลางคิดในใจ “เราจะทำได้ไหมนะ?” ในคลิป สาว ๆ นั่งโหนผ้าทำท่าโยคะน่าสนุก ทว่าแต่ละคนเอวบางร่างน้อย ถ้าตัวใหญ่แบบเขากลัวว่าผ้าจะขาดร่วงลงมาก่อน เขาจึงลองค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Yoga Fly ไปเรื่อย ๆ ยิ่งดูคลิปก็ยิ่งรู้สึกท้าทาย อยากลองโหนผ้าดูบ้าง พอเห็นว่ามีสตูดิโอโยคะใกล้บ้านเปิดคลาสสำหรับมือใหม่ เจเล่นึกสนุก จึงทักลองสอบถามดูก่อน เมื่อเขาบอกว่าได้ เขาจึงนอกใจฟิตเนสของพี่เจ แล้วกดสมัครลงคลาสโยคะที่อื่น พอถึงวันนัด เขาสวมเสื้อยืดกางเกงวอร์มมุ่งหน้าไปยังสตูดิโอ ขับเจ้าป๊อป คันเก่าไปยังที่หมาย ณ สตูดิโอเขาก็เห็นสาว ๆ หลายคนกำลังเตรียมตัว บางคนกำลังโหนผ้า ทำท่าทางอ่อนช้อย พนมมือเป็นเทพยดา บางคนหมุนตัวกลางอากาศได้อย่างคล่องแคล่ว ‘เรามาทำอะไรที่นี่เนี่ย?’ แต่ในเมื่อจ่ายเง

เจเล่หยิบมือถือขึ้นมาดูปฏิทิน วันนี้เป็นวันสำคัญของเขา เขาแต่งตัวอย่างพิถีพิถัน ก่อนจะสะพายกระเป๋าที่เตรียมของใช้ส่วนตัวไว้เรียบร้อย แล้วเดินลงไปรอที่รถ ขณะเดียวกัน บีเจกำลังจัดสัมภาระขึ้นหลังรถ เตรียมพร้อมสำหรับทริปแคมป์ปิ้งที่รอคอย พวกเขาขับรถสีเหลืองคันเก่า ที่แม้จะผ่านกาล

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเขาซื้อเสื้อผ้าเยอะแยะจนตู้เต็ม จึงได้เวลาเคลียร์ของเก่า ระหว่างที่คัดแยก ก็ไปเจอถุงใส่เสื้อผ้าที่ยัดไว้เสียลึกเปิดออกมาเป็นเสื้อผ้าเก่าที่ยังดีอยู่สมัยที่ย้ายออกจากคอนโดมาอยู่บ้านพี่เจ เจเล่เจอเสื้อผ้าสมัยเรียบจบใหม่ ๆ ดูเหมือนตอนนั้นเขาจะตัวใหญ่ ตอนนี้รักษาสุขภาพเข้ายิม ผอมลงตั้งเยอะ เจเล่หัวเราะกับตัวเองเบา ๆ พลางดึงเสื้อตัวหนึ่งขึ้นมาลองทาบกับร่างกาย

บีเจ เป็นเด็กโชคดีคนหนึ่งที่เกิดในครอบครัวที่พร้อมได้รับการสนับสนุนไม่ว่าจะเลือกใช้ชีวิตทางไหนก็ตาม เขาเกิดมาโดยไม่รู้จักความผิดหวังกระทั่ง เส้นทางอาชีพนักฟุตบอลของเขาปิดฉากก่อนเวลาอันควร แค่รุ่นเยาวชน เด็กหนุ่มวัย 19 มืดแปดด้าน เมื่อเขาพยายามสู้กับอาการบาดเจ็บแต่ดูเหมือนว่า มันไม่มีทางดีขึ้นมีแต่แย่ลง ฝันของเขาดับวูบ ผู้เป็นพ่อที่คอยสนับสนุน เอ่ยปลอบใจ “กลับมาเรียนเถอะ เล่นเป็นแค่งานอดิเรกก็พอ” โชคดีที่พ่อนักธุรกิจของเขามองการณ์ไกลเคี่ยวเข็ญไม่ยอมให้ทิ้งการเรียน เด็กหนุ่มจึงมีทางเลือกอื่น และได้ลองใช้ชีวิตในแบบอื่น ๆ เหมือนกับวัยรุ่นธรรมดา แต่ไม่ว่าทางไหนมันกลับ ว่างเปล่า “ไม่เป็นไร แค่ทำอย่างที่อยากทำ เป็นอย่างที่อยากเป็น ครอบครัวจะอยู่ข้างแกเอง” พ่อผู้ใจกว้างเอ่ย “แม้แต่ถ้าผมจะเป็นเกย์นะหรือ?” เขาในวัย 22 เปิดเผยเพศสภาพกับผู้เป็นพ่อออกไปแบบนั้น และพ่อเขาก็ยอมรับมันแบบนั้น แค่เรื่องเป็นแบบนั้น ในวันธรรมดา ๆ ไม่ได้ซับซ้อนใด ๆ เขาแยกมาอยู่เอง รับผิดชอบตัวเอง ลองใช้ชีวิตเอง และหยิบจับ ลงทุนหาอะไรทำ หลายต่อหลายอย่าง แต่ก็ไม่คลิกกับอะไรสักอย่าง เด็กหนุ่มก็เพียงใช้ชีวิต ทำอย่างที่

ใกล้เทศกาลแห่งความรักเจเล่ เตรียมทำเซอร์ไพรส์ ด้วยช็อกโกแลตทำเอง แต่ก็ยังลังเลเมื่อแคลอรี ต่อชิ้นมันทะลุขีดจำกัด แต่หน้าเทศกาลทั้งที เขาก็ควรต้องเข้าร่วมสิ หลังจากไล่ดูสูตรช็อกโกแลตโฮมเมดมาหลายสูตร เจเล่ก็ถอนหายใจ พลางจ้องตัวเลขแคลอรีที่แสดงอยู่บนหน้าจอ "โอ้โห... แค่ชิ้นเดียวก็เกินลิมิตไปกี่มื้อเนี่ย แต่ว่าให้พี่เจกินไม่ได้กินเองก็ช่างมันเถอะเนาะ" เมื่อมองไปที่กล่องของขวัญที่เตรียมไว้ และนึกถึงรอยยิ้มของคนรัก เจเล่ก็ฮึดขึ้นมา เทศกาลแห่งความรักทั้งที ต้องทุ่มสุดตัว! เขาหยิบผ้ากันเปื้อนขึ้นมาสวม แล้วเริ่มจัดเตรียมวัตถุดิบ— ละลายดาร์กช็อกโกแลตที่ทุบแทบไม่แตก นมสดหอมมัน ผงโกโก้เข้มข้น และน้ำตาลเล็กน้อยเพื่อเพิ่มความละมุน เจเล่กะปริมาณอย่างระมัดระวัง หวังให้รสชาติออกมาดี เมื่อละลายช็อกโกแลตจนเนียนได้ที่ กลิ่นหอมหวานก็ลอยอบอวลไปทั่วห้อง เจเล่หยิบแม่พิมพ์รูปหัวใจขึ้นมา โรยของตกแต่ง จัดวางทีละชิ้น แล้วจึงเทส่วนผสมลงไปทีละนิดด้วยความตั้งใจ จากนั้นจึงนำไปแช่เย็น ท่ามกลางความตื่นเต้นปนกังวล "หวังว่าจะออกมาดี..." เขาพึมพำกับตัวเอง พลางมองนาฬิกา รอให้ช็อกโกแลตเซตตัว หลังจากรออยู่นานจนรู้สึ

เจเล่กลับมาหางานทำที่กรุงเทพ และได้งานประจำกับแบรนด์เครื่องสำอางที่เพิ่งเปิดตัวยี่ห้อหนึ่ง ทำให้วุ่นวายอยู่กับงาน วัน ๆ หนึ่งเวลาผ่านไปไว กว่าชีวิตจะเข้าที่เข้าทาง ก็ผ่านไปหลายเดือน แต่แม้จะยุ่งแค่ไหนเจเล่ยังพยายามรักษาคุณภาพการใช้ชีวิตประจำวันไว้ได้อย่างหวุดหวิด ขณะเล่น โฟมโรลยืดกล้ามเนื้อให้หายเมื่อยแล้วกำลังกลับไปนั่งทำงานต่อ ก็เห็นพี่บีเจสุดหล่อนอนเล่นมือถืออยู่บนโซฟาตัวเดิม ขณะทานผลไม้อบแห้งผลิตภัณฑ์พื้นบ้านที่พ่อส่งมาให้ชิม ตัวพี่เจนั้นยาวเหยียดเต็มโซฟาเป็นปกติ แต่เขาคิดว่าพี่แกดูจะตัวหนาขึ้นกว่าเดิม? “พี่เจช่วงนี้อ้วนขึ้นหรือเปล่า?” เจเล่ทักขึ้นอย่างไม่ทันคิดพูดตามที่เห็น ก่อนจะชะงักเมื่อเขารู้ตัวว่าเสียมารยาท เมื่อหันไปมองหน้าของแฟนหนุ่ม พอเห็นสีหน้าคำว่า ฉิบหายล่ะ แล่นเข้ามาในหัวทันที บีเจเดินไปขึ้นตาชั่ง แล้วเปิดแอปพลิเคชัน อ่านค่าคำนวณน้ำหนัก แล้วหยิบสายวัดมาเช็กสัดส่วน กดพิมพ์ข้อมูลลงมือถือ ใบหน้าเข้มย่นคิ้ว แม้น้ำหนักจะไม่ได้ ขึ้นมาแต่เปอร์เซ็นต์ไขมันเพิ่มขึ้น ทำให้รูปทรงไม่ได้ฟิตเหมือนเก่า ชายหนุ่มหันไปมองรอบ ๆ ขณะพิจารณาหาสาเหตุ เมื่อเขาออกกำลังกายตามตารางเท่าเดิม