Into The Woods
The voice is always calling out to me. Everywhere I go its there, lurking in the shadows, observing me.I live in a province just near the city. My house is at the entrance of the forest, away from the neighbors. At the age of fourteen I was orphaned, I went to a convent and was cared for by nuns until I was eighteen years old.Since I was of legal age I left the convent and found myself in this place.When I first saw the old house at the entrance of the forest, I knew it would be right for me.On my first day in that house, something very immediate happened to me. There is a voice that repeatedly calls my name.When I leave the convent and stay in this old house, I do not think I will see strange creatures and socialize with them.
Read
Chapter: 41Pagkatapos magluto ni Patricia ng hapunan, inaya na niya ang kanyang lola, papa, at ate para kumain. Nakaayos na ang mesa, nakahain na ang ulam at kanin, ang mga plato, kutsara at tinidor ay handa ng gamitin."Nay, pa, ate! Kain na tayo," sigaw niya para marinig siya ng mga ito.Unang lumabas ang kanyang ate na maghapong nakakulong sa kwarto at babad sa internet. Umupo kaagad ito sa pwesto at parang kargador na kumain. Sumandok siya ng kanin at inilagay sa sariling plato, gutom na din siya dahil nakalimutan niyang kumain ng tanghalian sa sobrang abala sa paglalaba.Tinikman niya ang sabaw sa nilutong ginisang gulay, tama lang ang lasa at masarap. Magkasunod na pumasok sa kusina ang kanyang Lola at Papa. Umusog kaagad siya para bigyan ang mga ito ng pwesto sa maliit nilang mesa."Ang tagal mong nagluto! Eh, sobrang dali lang naman nitong lutuin!" reklamo ng kanyang ate na may pagkain pa sa bibig.'Kung ikaw na lang kaya ang nagluto?' gustong isagot
Last Updated: 2022-04-12
Chapter: 40Pagkatapos magluto ni Patricia ng hapunan, inaya na niya ang kanyang lola, papa, at ate para kumain. Nakaayos na ang mesa, nakahain na ang ulam at kanin, ang mga plato, kutsara at tinidor ay handa ng gamitin."Nay, pa, ate! Kain na tayo," sigaw niya para marinig siya ng mga ito.&nb
Last Updated: 2022-04-11
Chapter: 39Pagkatapos magluto ni Patricia ng hapunan, inaya na niya ang kanyang lola, papa, at ate para kumain. Nakaayos na ang mesa, nakahain na ang ulam at kanin, ang mga plato, kutsara at tinidor ay handa ng gamitin."Nay, pa, ate! Kain na tayo," sigaw niya para marinig siya ng mga ito.Unang lumabas ang kanyang ate na maghapong nakakulong sa kwarto at babad sa internet. Umupo kaagad ito sa pwesto at parang kargador na kumain. Sumandok siya ng kanin at inilagay sa sariling plato, gutom na din siya dahil nakalimutan niyang kumain ng tangh
Last Updated: 2022-04-10
Chapter: 38Ang mundo ay mahiwaga. Hindi natin alam kung anong nangyayari sa iba o kung anong iniisip ng isang tao. Bagamat maayos ang pakikitungo mo sa iba, hindi ibig sabihin na maayos din ang magiging pakikitungo nila sa iyo.May mga tao talagang kahit pinakitaan mo na nga ng kabutihan, susuklian ka pa rin ng kasamaan. Pero hindi ibig sabihin nito ay gagayahin mo kung anong pinapakita nila sa iyo.Naniniwala si Patricia sa kasabihang, huwag mong gawin sa iba ang ayaw mong gawin nila sa iyo. Kaya hanggat maaari ay iniiwasan ni Patricia gaw
Last Updated: 2022-04-09
Chapter: 37Ang mundo ay mahiwaga. Hindi natin alam kung anong nangyayari sa iba o kung anong iniisip ng isang tao. Bagamat maayos ang pakikitungo mo sa iba, hindi ibig sabihin na maayos din ang magiging pakikitungo nila sa iyo.May mga tao talagang kahit pinakitaan mo na nga ng kabutihan, susuklian ka pa rin ng kasamaan. Pero hindi ibig sabihin nito ay gagayahin mo kung anong pinapakita nila sa iyo.Naniniwala si Patricia sa kasabihang, huwag mong gawin sa iba ang ayaw mong gawin nila sa iyo. Kaya hanggat maaari ay iniiwasan ni Patricia gawin sa iba ang mga bagay na pinakaayaw niya.Ngunit hindi nito garantiya na wala nang mangyayaring hindi mo gusto.Asahan ang hindi inaasahan. 
Last Updated: 2022-04-08
Chapter: 36"Wala ka talagang initiative gumalaw!""Sana mamatay ka na lang! Bakit ba ako nagkaroon ng kapatid na tulad mo?!""Mamatay ka na! Anak ka ng demonyo! Mamatay ka na!""Putangina ka! Leche! Peste ka sa buhay ko!""Mabuti pa ‘yung iba! Ikaw, napakawalanghiya mo!""Walang silbi! Putangina ka! Peste!"Umalingawngaw lahat ng binatong salita ng kanyang ate sa utak niya. Sumobsub siya sa unan at sumigaw ng walang tinig. Sunod sunod ang pag agos ng luha mula sa mga mata niya. Ang unan ay basa na ng luha niya.&n
Last Updated: 2022-04-07