“Death is too lenient if I am to pay you back for what you did to me. I won't kill you, instead, I will make you seek for death; a death you will never find!” **** Revenge! That was all she wanted; that was the only thing that could help her heal from the heartbreak, inflicted on her by her so-called fiancé and self – acclaimed bestie. And that revenge would be served cold. Elora Whitlock's life took an unexpected twist when the two people she loved most in her life betrayed her in the most dreaded way possible. Treated unfairly and killed by the people she regarded as family, she is given a second chance at life and is taken 2 years back in time to when it all happened. She isn't ready to waste this chance because now she knows everything and she is going to make sure they all paid for what they had done. But what happens when she finds love in someone she never expected, especially when it was someone she had hurt in her past life? Will she find love or be consumed by her quest for revenge?
View More(Laxus king)Abala ako sa pag-aayos ng aking kurbata ng biglang may kumatok sa pintuan ng aking opisina. Tumango ako sa kanang kamay kong si Jigs para buksan ang pinto.
Nang makita ako nitong tumango ay lumapit ito sa pintuan para papasukin ang kumakatok. Nang makapasok ang nasa labas ay sumalubong rito ang malamig kong tingin. Magalang na bumati ‘to sa akin, habang nakatungo ang ulo na upang hindi ako masalubong ang aking tingin. Natural na sa akin ang pagkakaroon ng malamig na personalidad. Ayon nga sa iba ay may dinudulot ako na kakaibang awra. Ito daw ay nakakakilabot at nakakatakot… isa daw iyon sa dahilan kaya kahit sino ay pinapangilagan ako. Pero batid kong isa sa dahilan ng pag-iwas nila sa akin ay dahil sa pamilyang pinagmulan ko. “Nahanap na ba siya?” Tanong ko agad. “M-Mr. King, hanggang ngayon ay hindi pa rin namin siya natatagpuan. P-pero ginagawa na namin ang lahat ng makakaya namin para matunton siya sa lalong madaling panahon.” Takot na sagot nito sa akin. Nagtagis ang aking bagang. “Sa palagay mo makakapaghintay pa ako ng matagal hanggang sa mahanap siya?! Pinahanap ko siya sa inyo dahil kailangan ko siya… I need her as soon as possible!” Galit na wika ko. Lumuhod ito sa takot. “Mr. King, nakikiusap ako, bigyan niyo pa kami ng oras para hanapin siya!” Pakiusap nito. “Binigyan ko kayo ng limang buwan pero hanggang ngayon ay hindi ninyo pa rin nadadala sa akin ang babaeng iyon! Sinasayang niyo ang oras ko!” “P-patawad, Mr. King. Pagbigyan niyo pa kami, pakiusap! Hindi pa kami nahihirapan maghanap ng impormasyon noon. Sa tingin namin ng mga kasama ko ay alam niya kung paano kami tatakasan. Matinik magtago si Madam.” Dagdag nito. “Mr. King, malapit na magsimula ang meeting.” Paalala ni Jigs sa akin. May meeting pa kasi kami na dadalohan ngayon. Tumingin ako sa lalaki na nakaluhod sa aking harapan. Bumalik sa pagiging blanko ang aking ekspresyon. “Bibigyan kita ng dalawang buwan para hanapin ang babaeng iyon at dalhin sa akin, Sa oras na hindi ninyo siya madala sa akin, ako mismo ang magbabaon sa inyo sa ilalim ng lupa ng buhay.” Malamig na aking banta rito bago lumisan kasama si Jigs. ***** Nagtaas-baba ang dibdib ng lalaki na naiwan sa kwarto dahil sa takot. Kilala nila si Mr. King, hindi nito bumabale ng salita. Sa oras na hindi nila magawa ng mga kasama ang utos nito ay sigurado na magagalit ito sa kanila na hahantong sa kamatayan nila. Tumayo ito at umalis para kumilos at gawin ang inutos ng amo. Kailangan nilang mahanap ang babae na pinapahanap nito sa kanila sa lalong madaling panahon. Kung hindi ay malalagay ang buhay nila ng mga kasama sa peligro. ********** (Laxus King) Pagkalabas ko ng mansion na pag-aari ng aking pamilya ay mayron ng sasakyan na naghihintay sa amin sa labas. Nakita ng driver na sumenyas sa kanya si Jigs, kaya naman agad nitong pinaandar ang sasakyan ng sumakay ako para ihatid kami sa aming pupuntahan. Habang nasa biyahe kami ay nakatingin ako sa labas ng bintana habang nag-iisip ng malalim. “May balita na ba sa pinapahanap ko?” Tanong ko. Bukod sa lalaki na kausap ko kanina at sa iba pa nitong mga kasama ay inutusan ko ito na maghanap para madali na matunton ang babae na matagal ko nang pinapahanap. Kung marami kasi sila na maghahanap ay mas mabilis itong makikita. Saka malaki ang tiwala ko kay Jigs. Magaling din ito sa paghahanap. Umiling ito sa akin. “Maging kami ay hindi rin siya mahanap, boss. Sa palagay ko ay gumagamit din siya ng connection o kaya naman ay may tumutulong sa kanya para namin hindi siya matunton.” Sagot nito sa akin. Nag-igtingan ang aking panga sa balitang sinabi niya sa akin. Talagang nagtatago ng mabuti sa akin ang babaeng iyon. Kung sa palagay nito ay makakatakas siya sa akin habang buhay. Pwes, nagkakamali ito. "Ipagpatuloy ninyo ang paghahanap sa kanya. Kailangan na mahanap siya sa lalong madaling panahon.” "Sige, Mr. King. Wag kayong mag alala, gagawin namin ang lahat para mahanap siya.” Pangakong sagot nito sa akin Hindi nagtagal ay huminto ang sinasakyan namin sa tapat ng isang mataas na gusali. Pinagbuksan ako ni Jigs ng pintuan, nang makalabas ako ay sinundan ako ng labing-limang bodyguards na pawang naglalakihan ang mga katawan. Ang kanilang mga mata ay sumusuri sa paligid, alerto sila sa paligid dala ang kani-kanilang mga dekalidad na baril. Lumaki ako sa makapangyarihan na pamilya. Ang pagkakaroon ng mga bodyguards ay normal na sa amin, kaya sanay na ako rito. Kung tutuusin, ang mga kasama ko ngayon ay kakaunti pa. Ang ilan sa mga ito ay nasa kalayuan at nagmamanman lang. Sumakay ako ng VIP elevator at nagtungo sa pinakamataas na floor. Pagdating dito ay lumabas ako at pumunta agad sa boardroom. Nang makita ako ng mga board members ay tumayo sila at nagbigay-galang sa akin, kasama na tumayo sila Zack at ang kanyang ina na si Mary. Matapos ang mahaba-habang meeting tungkol sa kumpanya ay tumayo na ako. Aalis na sana kami ng biglang tumayo si Zack at nagsalita. "Laxus, nakita mo na ba ang fiancee mo?" Tanong nito na medyo nakangisi pa. Halatang natuwa ito ng makita ang inis sa aking mukha. “Mukhang ayaw ka niyang pakasalan, Laxus. Paano ba iyan, hindi ka makakasal bago sumapit ang ika-30 na kaarawan mo. Paano na ang last will and testament na iniwan ni dad para sayo kung hindi ka naman maikakasal.“ Nang makita ng lahat ng naroon sa silid kung gaano kadilim ang aking ekspresyon at kung gaano kabigat ang tensyon sa paligid ay dali-dali ng mga ‘tong nilisan ang silid, takot na madamay sa away namin. Ang tanging naiwan lamang ay ang mag-inang sina Mary at Zack. "Isang taon na siyang umalis, Laxus. Malinaw na ayaw ka niyang pakasalan. Bakit mo pinipilit ang sarili sa babaeng hindi ka naman gustong makasama?" May panunuya na dagdag pa ni Zack. “Malinaw naman na nagpakalayo-layo siya dahil ayaw niya sayo. Tanggapin mo nalang kasi ang katotohanan na hindi lahat ng gusto mo ay makukuha mo.” May panunuya ko din siyang pinagsabihan. "Maraming taon na rin ang lumipas, Zack. Bakit hindi ang sarili mo ang sabihan mo na tigilan na ang paghahangad ng lahat ng mayro'n ako? Na hindi ang lahat ng mayro'n ang lehitimong anak ay mayro'n din ang katulad mong bastardo?” Nabura ang ngisi sa labi ni Zack, at ang ina naman nitong si Mary ay pinamulahan ng mukha dahil sa hiya sa sinabi ko. Tsk. Totoo naman ang sinabi ko. Bastardo naman talaga itong si Zack. Ang mommy nitong si Mary ay kabet ng daddy ko noong nabubuhay pa ito. Nakaramdam ako ng galit ng maalala ang last will and testament ng daddy ko. Kapag hindi daw ako nakapagpakasal sa aking pagtuntong ng ika-30 ng akong kaarawan ay mapupunta ang lahat sa bastardo niyang anak na si Zack ang lahat ng mayron ako, pati ang posisyon na mapupunta sa akin bilang lider ng aming organization ay mapupunta dito. Fvck… hindi ako papayag! Kaya ginagawa ko ang lahat para mahanap siya. Dahil ito ang gusto ni dad, ang makasal ako sa isang Solante. Marami ang mga babae na gustong makasal sa akin. Kaya kung tutuusin ay hindi problema sa akin ang maghanap ng mapapangasawa. Pero ito ang hiling aking ama… at ito din kagustuhan ko. Nakita kong galit na galit na silang mag-ina sa akin. Kaya lalo ko pang inasar si Zack. "Mahahanap ko siya, Zack. At kapag nahanap ko siya, wag ka nang umasa na aangat ka sa kinaroroonan mo ngayon kasama ang mommy mo… hanggang diyan lang kayo dahil sampid lang naman kayo sa pamilya namin." Hindi sila nakahuma sa aking sinabi hanggang sa makaalis kami. ******* “N-napayayabang talaga ng Laxus na iyan!” Malakas na sabi ni Mary na namumula parin ang mukha sa galit ng makalabas si Laxus. “Zack, wag kang papayag na makuha niya ang lahat ng para sayo! Wag mo siyang hayaan na magtagumpay!” Sulsol pa nito sa kanyang anak na si Zack. Galit na hinampas naman nito ang kamao sa mesa. “Hindi ako papayag, mommy. Hindi ako papayag!” (Laxus King pov) Pagkapasok sa loob ng sasakyan ay kalmadong sumandal ako at pumikit. Napalunok naman ng laway si Jigs, hindi man magsalita ang kanyang amo, batid niya ang nagpupuyos na galit nito. Sumenyas siya sa driver na paandarin na ang sasakyan. Pagkalipas ng ilang sandaling pananahimik ay bumaling ako sa kanya. "Jigs, magdagdag ka ng mga tauhan na maghahanap sa babaeng iyon. Gamitin ang lahat ng koneksyon para mahanap siya, walang titigil sa paghahanap sa kanya, umaga man o gabi. Manmanan ang kilos ng pamilya niya, lalo na ang kilos ng mommy niya. Baka alam niya kung nasaan ang anak niya. Kailangan na siyang manahap sa lalong madaling panahon.” “Masusunod, Mr. King!”130 (FINAL CHAPTER)**Elora’s POV**We walked hand in hand down the stairs, the excitement, and energy of the gala already palpable. As we entered the ballroom, the music stopped and the guests turned to face us, bowing and curtsying in respect. Damon held my hand tighter, making me revel in the sense of power and control we shared as the leaders of the pack.I smiled and curtsied back, my red hair cascading over my shoulders. “Thank you all for coming tonight,” I said, my voice loud and clear. I was so glad that they could come. After everything I’ve been through, I deserved this happiness. My eyes roamed the crowd of people gathered, and a smile graced my lips as I began to address them. “As we all know, tonight is a special occasion. We gather here to celebrate our victory and honor those who have fallen, but more importantly, we come together as a pack, stronger than ever before," I continued, my voice ringing with authority. "We have endured much, but we have persevered, and I c
129.**Damon’s POV**After Dexter’s death, the next few days was more like a feast in White Tide Pack. Elora really outdid herself this time, and I remained proud of her despite all that. Tonight was a gala to celebrate our victory and also honor the wolves that lost their lives in the battle.I stood in front of the mirror and glanced at myself. I couldn’t deny the fact that I actually looked good in the black pants, White shirt and Black jacket that I was putting on. With Dexter gone, I knew peace had returned to the pack and I would be able to sleep with both eyes closed. While he was still on rampage, I was so busy investigating how to find him and get rid of him that I couldn’t sleep a wink, coupled with Elora’s deteriorating health and the pack’s affairs, it was really a load to carry, but I’m glad it all worked out in the end.Elora, my beautiful mate, is healthy and bubbling with energy alongside her white wolf, whom the pack’s priestess adored so much. It’s been beautiful, a
128.**Author’s POV**The guards nodded their heads and tied Dexter to a tree. They got their whips ready and took turns to whip him. Dexter groaned in pain as the whips landed on his back, tearing his skin.As they took turns to whip him, Elora stood with her arms folded while the people watched with bemused expression on their faces. She walked to where he was tied and smiled at him.“How do you feel?” She asked obviously and he glared at her. He couldn’t say anything as the whips kept landing on his back, the guards showing no form of mercy.He began to bleed and even with the blood dripping from his body, they didn’t hold back and continued to whip him. When they were sure it had reached a hundred strokes, they stopped and Dexter thought he would be relieved, but Elora hadn’t had enough.“Continue,” she ordered, and Dexter didn’t know when tears dropped from his eyes. The guards continued with their torture while he screamed in pain, saying that he couldn’t bear it anymore. “This
127.**Author’s POV**The wolf was magnificent as she stood, staring at Dexter with her eyes red in rage. Dexter stood to his feet, still not believing that Elora was a pure white wolf. In the history of Werewolves, according to the stories he had heard from the Alpha and the Luna, the white wolves were seen as replicas of the moon goddess. They were the most powerful wolves alive and once a wolf shifts into them, it gives them unquestionable power both in human form and in wolf form, but they were said to have become extinct since no wolf has wielded the power.He couldn’t believe Elora was one. He knew he stood no chance against her, but he was too proud to back out of the fight now. He felt it would hurt his pride, so he gestured for his wolves to attack her and they did.Damon sprung to his feet to protect her, but before he could lift a finger, the wolves had all fallen dead at her feet. Elora didn’t even have to lift a paw.Zora and Lucien gasped at the sight before them. They
126.**Author’s POV**Elora couldn’t believe what she just heard. All these years she had been trying to find the scumbag that killed her parents and bring him or her to justice but unknowingly, he had been under her nose all these while. Tears rolled down her cheeks as she tried to struggle from the grip of Zora and Lucien, who held her tight with mischievous smiles on their faces.Dexter walked to where she was and held her chin up. “You should have remained the lowly and witty omega you were. If you hadn’t stuck your nose where it didn’t fit, the story would have been different. Now look at your fallen soldiers and your helpless mate. What are you going to do now huh?” He laughed at her.“Why the heck did you kill my parents?” She ignored the other things he had said and threw the only question that had been bothering her at him. One thing she knew was that the Alpha and Luna treated him so well. They trusted him because he was their beta, and did everything in their power to make
125.**Author’s POV**Drake smirked and folded his arms. “You want to end everything today, don’t you? You’re welcome to try,” He chuckled, walking forward. He couldn’t deny that Elora was smart to have brought the war to him instead and met them unprepared, but he was more than ready to dig his claws into her throat and pull her intestines out.He had been preparing for this day for ages, and he wasn’t going to back down now.Elora, on the other hand, was determined to end everything today. She wanted to go back to her people and give them a beacon of hope, so they won’t live in fear of the unknown. She wanted them to be able to trust her as their leader, and with Damon by her side, she knew they were going to win. She would make sure they won even if it meant sacrificing her life to secure the victory.Drake clapped his hand and his soldiers appeared. With the help of his dark magic, he collapsed his hideout and turned the place into a full battleground. If he wanted to decapitate E
Welcome to GoodNovel world of fiction. If you like this novel, or you are an idealist hoping to explore a perfect world, and also want to become an original novel author online to increase income, you can join our family to read or create various types of books, such as romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel and so on. If you are a reader, high quality novels can be selected here. If you are an author, you can obtain more inspiration from others to create more brilliant works, what's more, your works on our platform will catch more attention and win more admiration from readers.
Comments