สวย

องศา หนุ่มหล่อ พ่อรวย ที่ครองตำแหน่งประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ที่สุดในประเทศ เขาครองความโสดความซิงมายาวนาน30ปี จนวันนึงที่เขาต้องเสียความบริสุทธิ์ให้กับน้องสาวเพื่อนสนิทของเขาอย่างพราวฟ้า หญิงสาวรุ่นน้องที่อายุห่างกับเขาถึง8ปี เขาถามหาความรับผัดชอบจากเธอ โดยการขอคบเธอเป็นแฟน หลังจากความสัมพันธ์ในคืนนั้น ทั้งตัวและหัวใจขององศาก็ถูกพราวฟ้าครอบครองจนหมด ไม่เหลือที่ว่างให้ใครได้อีกเลย

รามสูร พิสิฐกุลวัตรดิลก ลูกชายคนโตของแก้มใสคุณแม่สายเฟียร์ส ผู้ชายเจ้าเล่ห์และแสนเย็นชาที่วันหนึ่งต้องเปลี่ยนจากถือปืนมาถือขวดนม เพราะความเฟียร์สที่ถูกถ่ายทอดมาจากมารดาทำให้รามสูรเกลียดการท้าทายเป็นที่สุด ดื่มเหล้าอะงานถนัดแต่ดื่มจนเมาและเผลอไปมี One Night กับคู่อรินี่น่ะสิ ที่ทำให้ชีวิตของรามสูรต้องเปลี่ยนไปตลอดกาล จากมาเฟียหน้าโหดเข้าสู่โหมดผัวขี้อ้อน "ใครกล้าแตะเมียกู......มึงตาย" เขา ร้ายกับคนทั้งโลกยกเว้นกับเธอแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น เขา เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเมียเด็กอย่างเธอเท่านั้น ม่อนไหม วิจิตรเดชากุลณรงค์ ปี 2 คณะวิศวกรรมศาสตร์สาขาเครื่องกล สาวสวยแสนแสบแสนซนที่ต้องเปลี่ยนจากไล่ตีคนมาเป็นคุณแม่ยังสาว ดื่มเหล้าอะเรื่องจิ๊บๆแต่ดื่มจนเมาแล้วเผลอไปมี One Night กับคู่อรินี่น่ะสิ ที่ทำให้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยต้องจบลงอย่างงงๆ จากสาวสวยหน้าโหดเข้าสู่โหมดแมวน้อยขี้อ้อน "ใครกล้าแตะผัวกู...มึงเจอตีน" สวยสะกดตัวแม่คือฉายาของเธอในมหาวิทยาลัย สวยห้าวตีนคือฉายาของเธอที่คู่อริตั้งให้

เพียงขวัญเด็กสาวกำพร้าที่ต้องมาอยู่ภายใต้ชายคาเดียวกับ คิมหันต์ผู้อุปถัมภ์เธอ หลานสาวจำเป็นคนนี้ที่เฉิ่มเชย หลังจากที่เขาได้สัมผัสสาวน้อยครั้งแรกทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ************************************ "ขวัญเคยจูบกับใครไหม มีแฟนหรือยัง" "ไม่ค่ะ ไม่เคยขวัญเรียนอย่างเดียว อาคิมขาปล่อยขวัญก่อนสิคะ" "ขวัญ อาจะสอนให้ดีไหมเผื่อเวลามีแฟนขวัญจะได้รู้ว่าต้องทำยังไง มานั่งตักอาสิคะ อืมเด็กดีพูดง่ายๆ แบบนี้ค่อยน่าสอนหน่อย"

ก๊อก ก๊อก "บอสคะ" "เข้ามา" สิ้นเสียงอนุญาตประตูของห้องทำงานก็ได้ถูกเปิดเข้ามา "เอกสารที่บอสต้องการค่ะ" "เอามาให้ผมเลย" ชายหนุ่มสั่งเลขาที่ไม่กล้าเอาเอกสารเดินเข้ามาใกล้ เพราะคงเกรงใจที่เห็นเขากำลังคุยกับแม่อยู่ หญิงสาวร่างระหง ก้าวเดินเข้ามาแล้วยื่นเอกสารส่งไปให้กับท่านประธานที่นั่งอยู่เก้าอี้ประจำตำแหน่ง แต่แทนที่เขาจะรับแฟ้มเอกสารที่เธอยื่นมาให้ ชายหนุ่มกลับคว้ามือของเธอให้นั่งลงไปที่ตัก "??" หญิงสาวตกใจตัวแข็งทื่อ แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยปากพูดอะไรออกมา "คฑาลูกทำอะไร!!" ผู้เป็นแม่ถึงกับตกใจลุกขึ้นจากเก้าอี้แบบลืมตัว "ต่อไปนี้คุณไม่ต้องกินยาคุมแล้วนะ แม่ผมอยากจะอุ้มหลาน" "????"

เนตรดาว ดาราสาวที่อยู่ในช่วงประสบความสำเร็จสูงสุดของอาชีพนักแสดง แต่แล้วอุบัติเหตุก็พาให้เธอต้องกลายมาเป็นสาวใช้ในจวนท่านแม่ทัพ ฮวาอิงหลง บุตรสาวของขุนนางต้องโทษ จากคุณหนูสูงศักดิ์ต้องกลายมาเป็นสาวใช้ แผนพิชิตใจท่านแม่ทัพจึงเริ่มต้นขึ้น.... “ท่านแม่ทัพเคี่ยวกรำข้า จนแข้งขาข้าล้าไปหมดเจ้าค่ะ”

"นี่หนูนาหรือม้าดีดกระโหลก" "ไม่ได้ดีดแค่กระโหลกนะ ฉันดีดไข่ตำรวจแตกได้ด้วย อยากลองไหมล่ะคุณศาลาวัด"

"เลว" นอกจากคำนี้เธอไม่รู้จะเอาคำไหนมาบัญญัติได้อีกแล้ว เพราะพ่อกับลูกก็ไม่ต่างอะไรกันเลย "ขอบคุณครับที่ชม.. ค่ำแล้วไปดีกว่า" ชายหนุ่มทำเหมือนไม่ทุกข์ร้อนอะไร ลุกขึ้นได้เขาก็เดินตรงมาที่ประตู ซึ่งมีเธอยืนอยู่ไม่ไกลจากตรงนั้น มือเรียวยื่นไปคว้าแขนของเขาไว้โดยที่ไม่มองสบตา และไม่ได้หันหน้าไปทางเขาเลยด้วยซ้ำ "คุณต้องการอะไรเพื่อแลกกับทุกอย่างของพ่อฉันคืนมา" เวลานี้ไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับครอบครัวของเธออีกแล้ว เพราะเธอรู้ดี ว่าพ่อหวงสิ่งที่มีอยู่มาก หวงยิ่งกว่าตัวเธอสะอีก สายตาคมมองตั้งแต่ใบหน้า ต่ำลงไปจนถึงปลายเท้า แล้วก็มองกลับขึ้นมาอีกครั้ง "..ก็ลองเสนอมาก่อนสิ เผื่อฉันจะเก็บไปพิจารณา" "ฉันขอร้อง..ขอให้คุณช่วยพ่อของฉัน ช่วยให้ท่านพ้นคดีความ ช่วยให้ท่านได้ทุกอย่างคืนกลับมา ตัวฉันอาจจะไม่มีค่าอะไรมากพอ แต่ฉันก็มีแค่ตัวที่จะขอแลกกับทุกสิ่ง"

คำโปรย การกลับมาเที่ยวบ้านเกิดของ.... ในครั้งนี้เธอไม่เคยคิดเลยว่าจากนักท่องเที่ยวกลายเป็นผู้ประสบภัย... ในคำคืนก่อนบินกลับไปเรียน เพื่อนสาวคนสนิท...อยากเลี้ยงอำลา เธอผู้ไม่ชอบแสงสีและเสียงที่ดัง อย่างการเข้าผับบาร์ แต่เพียงเพราะเพื่อนคนสนิทร้องขอ เธอจะปฎิเสธก็กะไรอยู่ ในที่อโคจร....ความประมาทเกิดขึ้น ได้เสมอใช่มันเกิดขึ้นกับเธอเร็วมาก ร่างกายโดนสิ่งแปลกปลอมวิ่งเข้าสู่ ร่างกายทำเธอร้อนรุ่มหาที่เปรียบไม่ ได้นาทีนี้เธอจะตายไหมนะ มันเป็นเรื่องบังเอิญหรือฟ้าลิขิต ในคำคืนนี้เธอเสียความบริสุทธิ์ให้กับใครคนหนึ่ง...เขาคือใคร...? อันนิกาตื่นขึ้นมาตอนเช้าร่างกายที่ โดนคนบนเตียงปูยี้ปูยำ..ตัวเธอยืน มองชายหนุ่มร่างกำยำผู้พรากความ สาวไปจากเธอ...แต่วินาทีนั้นเธอต้องบินแล้ว "เธอจากมาโดนไม่ลา 3เดือนต่อมาในต่างประเทศ ร่างกายของเธอมีการต่อต้านอาหารที่โปรดปรานเอามาก "อันท้องหรือ... "บ้า..... แต่ในใจเธอมันมีมากกว่าหมื่นแสนล้านคำ..เธอท้องหริอชิบหายคืนนั้นฉันลืมเลย

"อยากตาย" เป็นคำพูดของคนที่ไม่ต้องการจะมีชีวิตอยู่บนโลกนี้อีกต่อไปแล้ว หญิงสาวนามฟางเซียนพบกับความลำบากและความเหนื่อยยากของการมีชีวิตอยู่บนโลกนี้มาแล้ว น้องสาวคือสิ่งเดียวที่ทำให้เธอพยายามดิ้นรนที่จะมีชีวิต แต่เมื่อไม่นานมานี้น้องสาวของเธอก็เพิ่งจะตายไปเพราะโรคร้าย เธอจึงคิดว่าตัวเองไม่มีเหตุผลที่จะมีชีวิตอยู่บนโลกนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะงั้นเธอจึงพยายามฆ่าตัวตาย... เธอพยายามฆ่าตัวตายมากกว่าสิบครั้งด้วยกัน ผลน่ะหรือ? ล้มเหลวน่ะสิ!! ถ้าสำเร็จเธอคงไม่ต้องมานั่งคิดว่าวิธีตายใหม่แบบนี้หรอก! "ดื่มยาพิษ กรีดข้อมือ โดดน้ำ โดดตึก ขนาดนี้แล้วทำไมฉันยังไม่ตายอีก!! สวรรค์ ไม่สิ นรกไม่อยากรับคนเพิ่มรึไง!" ฟางเซียนกรีดร้องอย่างหนักราวกับคนบ้า ในตอนนั้นเองบางสิ่งก็ได้ปรากฏต่อหน้าเธอ [สวัสดีคุณฟางเซียน ผมคือระบบห้ามฆ่าตัวตาย ต่อจากนี้ไปคุณต้องถูกผูกมัดกับระบบห้ามฆ่าตัวตาย กฎของระบบห้ามฆ่าตัวตายที่หนึ่งคือ ห้ามฆ่าตัวตาย กฎที่สองคือ ห้ามฆ่าตัวตาย กฎที่สามคือ ห้ามฆ่าตัวตาย] ".." มองหน้าต่างระบบตรงหน้าด้วยสายตาว่างเปล่า

ลินลี่สาวออฟฟิศวัยสามสิบปี อยู่ๆก็พบว่าแฟนหนุ่มที่คบหากันมาถึงห้าปีนอกใจแอบคบหากับเพื่อนสนิทของตนเอง นางผิดหวังจนดื่มยาดองที่ร้านยาดองหน้าปากซอยบ้านตัวเองเพื่อประชดชีวิตจนเมามายหลับไป แต่พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบว่าฟื้นขึ้นมาในกระท่อมไม้ไผ่เก่าๆอย่างที่เคยเห็นแต่ในละคร พร้อมกับเด็กชายคนหนึ่งตัวผอมเกร็งร้องเรียกตนเองว่าแม่ แถมยังมีสามีอีกหนึ่งคน แม้จะมีเค้าความหล่อเหลาแต่บัดนี้เขาขาหักนอนอยู่บนเตียง แถมยังทำท่ารังเกียจเดียจฉันท์และหมางเมินกับตนเองที่ขึ้นชืี่อว่าเป็นเม่ียของเขาแบบงง ๆ แต่ลินลี่ก็ไม่รู้ว่าจะทำเช่นไรที่จะกลับไปยังโลกที่ตนเองจากมา แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าที่นั่นนางก็ไม่มีใคร ในเมื่อกลับไปยังไม่ได้ก็ต้องหาทางสู้กันสักตั้ง ……กับสามีที่อยู่ๆก็รู้ตัวว่ามี