รักแรก

‘เพราะความรักมีอยู่จริง หัวใจจึงโบยบินกลับมา’ ‘บ้านสีรุ้ง’ ร้านชาดอกไม้ ท่ามกลางหุบเขา จากที่หนีไปสุดหล้า แต่วันนี้เธอกลับมาเพื่อกอบเก็บความทรงจำที่เหลืออยู่ สานฝันบนเส้นทางที่พ่อแม่ขีดไว้ เรียนรู้การอยู่เพื่อผู้อื่น ซึมซับความสุขที่เกิดจากการให้ เพราะสุขนั้นคือยั่งยืน ‘หฤหรรษ์’ เชื่อมาตลอดว่าความรักมีอยู่จริง แต่เธอกลับไม่เชื่อว่าตัวเองจะได้รักนั้นจากใคร เพราะตั้งแต่เกิด ชีวิตเหมือนต้องคำสาป เธอจึง ‘รักไม่ยุ่งมุ่งแต่งาน’ ทุ่มเททุกอย่างเพื่อพลิกฟื้นไร่ชาของครอบครัว แต่เมื่อความรักที่ชื่อว่า ‘พฤกษ์’ เยี่ยมหน้ามาทักทาย เธอจะหนีใจตัวเองพ้นได้อย่างไร เมื่อเขาเดินหน้าท้าชนเธอไม่เลิก เขาแสนดี ใส่ใจ และเข้าใจทุกอย่างที่เป็นเธอ ทว่า... เหรียญมีสองด้านเสมอ และมนุษย์ก็มีสิ่งที่ต้องปกปิด ‘ความลับ’ เป็นเหมือนจุดด่างในชีวิตที่หฤหรรษ์ไม่อยากให้ใครรู้ แต่ความรักไม่มีความลับ หฤหรรษ์จะทำอย่างไรจึงจะรักษาความรักไว้ได้ เช่นเดียวกับพฤกษ์ เมื่อสิ่งที่เรียกว่า ‘รัก’ อาจไม่ใช่

ความสุขจากสิ่งที่ยื้อแย่งเขามา จะต่างอะไรกับการอยู่บน ‘วิมานเพลิง’ “เพราโพยม” จิตกรสาวมากความสามารถ เส้นทางชีวิตเต็มไปด้วยเกียรติยศและชื่อเสียง มีทุกสิ่งที่ปรารถนา ยกเว้น... ความรัก และเมื่อความรักโบยบินมาพบพาน รักของเธอก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ทว่ากลับถูกโรยด้วยความงดงามของกลีบดอกงิ้วที่ฉาบไว้ด้วยหนามแหลมคม และร้อนแรงราวอยู่ในกองไฟ “ปราณรต์” ช่างภาพหนุ่มรูปหล่อ ความรักของเขา... เหมือนสายลม ที่พร้อมจะพัดพาให้ความเย็นชื่นใจ และโหมกระหน่ำทำลายไม่หลงเหลือ ++ “ผัวก็เหมือนแปรงสีฟัน ของส่วนตัว ต้องใช้คนเดียวเท่านั้น ไม่ใช่ของที่ใครจะยืมไปใช้ชั่วครั้งชั่วคราว แปรงสะอาดหายคันแล้วก็เอามาคืน” “ฉันไม่ได้ต้องการเงินของคุณ! จำเอาไว้! ไม่ต้องมาซื้อผัวฉัน!”

ลูกจันทร์เหลือบตาขึ้นมองคุณพระนายรูปงามก่อนจะรีบหลุบตาลง ด้วยสายตาหยอกเย้านั้นส่งผลให้ขนกายทั่วตัวลุกพึ่บ อาการสะบัดร้อนสะบัดหนาวเข้าจู่โจมกายหล่อนอีกครั้ง เข้าใจได้ในครานี้ว่าอาการที่หล่อนเป็นเรียกว่า ‘สะท้านสายตาชาย’ นี่คือ ‘สิ่งต้องห้าม’ สำหรับแม่สื่อตามที่คุณป้าสอน หล่อนจะพึงใจในชายผู้ว่าจ้างไม่ได้ จำต้องรีบสลัดไล่ความรู้สึกนี้ให้เร็วไว เพราะหล่อนมีหน้าที่เป็น ‘แม่สื่อแม่ชัก’ มิใช่มานั่งให้คุณพระนายดูตัว

เพราะอยากรู้ชาติกำเนิดที่แท้จริงของตัวเอง ทำให้ #ดวงดารา ต้องกลายเป็น #ดาลาวัน แม่ครัวจำเป็นในร้านภูเขาทอง ซึ่งมีเจ้าของร้านสุดหล่ออย่าง #กัญจน์ คอยจับตามองว่าเธอมาทำอะไรที่นี่ ความลับที่ไม่เป็นความลับกำลังจะถูกไฟรักของเขาแผดเผาให้ทุกอย่างกระจ่างชัด ระหว่าง ‘ดวงดารา’ กับ ‘ดาลาวัน’ ใครกันแน่ที่เป็นเจ้าของหัวใจ ‘กัญจน์’ อย่างแท้จริง ให้ความจริงได้พิสูจน์ความรัก ให้ความรักถูกยกย่องบนความจริงของหัวใจ ****** “พี่กัญจน์... พี่สัญญาแล้ว” ดวงตาไหวระริกมองเขาก่อนเปลือกตาจะปิดลง เพราะความรู้สึกรัญจวนกำลังปั่นป่วนอยู่ในอก “ก็ดาวบอกว่าจะช่วยพี่ทุกอย่างถ้าทำได้ ช่วยพี่เถอะนะ ช่วยพี่ด้วย พี่ทนไม่ไหวแล้ว” เสียงทุ้มหนักแน่นเอ่ยบอก ขณะที่ฝ่ามือพลิ้วไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งภายใต้เสื้อคลุม “อื้อ... พี่กัญจน์อย่าสิคะ” ห่อตัวสั่นสะท้านเมื่อเสียงออดอ้อนกับการกระทำมันสวนทางกันอย่างสิ้นเชิง เสียงเว้าวอนแต่ฝ่ามือกำลังรุกคืบไม่หยุดนิ่ง

“ทำไมคิดว่าฉันจะหึงหรือโกรธหรอคะ.. เคยเอ-ากันแค่ครั้งสองครั้ง ฉันไม่ถือหรอกนะ” “งั้นเรามาลองเอ-ากันอีกสักครั้งไหม.. เผื่อเธอจะถือ”

จ้าวชิงเฟิงคือองค์ชายปลายแถวของแคว้นเป่ย ที่ถูกส่งมาเป็นเครื่องบรรณาการชิ้นหนึ่งแก่แคว้นหนาน ถูกเหยียดหยามให้เป็นแค่อนุชายาของชินอ๋องผู้ทรงอำนาจ แม้จะเป็นชายก็ยังไม่วายถูกริษยา กลั้นแกล้งต่างๆนานา เคราะห์ซ้ำกรรมซัดยังถูกใส่ร้ายว่าคบชู้ ต้องโทษโบยยี่สิบไม้ และไม้ที่ยี่สิบนั้นผู้โบยจงใจฟาดใส่ศีรษะของเขา กะให้ถึง ต า ย!