ผู้มีอำนาจ

เมื่อที่นาจะถูกยึด 'จันทร์' จึงเร่เอาตัวเองมาขายฝากให้กับชายที่หล่อนพึงใจ ทว่า 'นพ' กลับไม่กล้ารับลูกสาวบ้านใดไว้ เพราะรู้ตัวเองดีว่า ความหอมหวานร้อนแรงสุดนั้น หากได้กลืนกินไปสักครั้ง จะอดไม่ได้อีกเลย สักค่ำคืน

เขากลับมาแล้ว The Death Painter ฆาตกรต่อเนื่องอัจฉริยะ ผู้ทิ้งศพเป็นงานศิลป์สุดสยอง ไม่มีร่องรอย ไม่มีคำบอกลา…มีเพียงความตายที่งดงามและน่าขนลุก

หลังจากที่ย่าปลายฝันเสียก็ได้ทิ้งจดหมายไว้ให้ปลายฝันแต่งงานกับลูกแม่เลี้ยงในไร่แห่งหนึ่ง เมื่อทั้งสองคนได้แต่งงานกัน ปลายฝันก็รู้ว่าลูกของแม่เลี้ยงที่ชื่อตะวันนั้นมีแฟนอยู่แล้ว แต่เพราะตะวันต้องการเงินของตัวเองที่แม่เลี้ยงเก็บไว้จึงต้องยอมแต่งงานกับปลายฝัน แต่ไม่เป็นไร เพราะป้ายฝันก็ไม่คิดที่จะอยู่ที่นี่ไปตลอด ปลายฝันตั้งใจทำงานซึ่งเขาให้ปลายฝันทำงานบ้านกับทำงานในไร่แล้วก็มีค่าตอบแทนให้ปลายฝันดีใจมาก แต่เพราะตัวเขาเองนั้นมาในตำแหน่งภรรยาของเจ้าของไร่จึงทำให้คนของแฟนพ่อเลี้ยงนั้นเกิดความไม่พอใจกันแกล้ง แถมคนงานในไร่ที่เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวก็ชอบพ่อเลี้ยงจึงกันแกล้งเข้าไปกันใหญ่ ใส่ร้ายเธอแต่สุดท้ายด้วยความนิ่งของเธอผู้หญิงคนนั้นก็ต้องออกจากไร่ไป ความเอ็นดูของเธอที่ผู้เป็นแม่สามีมีให้ก็ไม่เคยที่จะเสื่อมคลาย เพราะขนาดไหนที่เธอกำลังตกอยู่ในอันตรายจากเพื่อนของเธอ แม่เลี้ยงก็เป็นคนให้คนช่วย แต่ก็ไปมีอะไรกับพ่อเลี้ยงตะวันจนได้ ด้วยความกลัวเธอจึงหนีออกมาโดยไม่รู้ว่าเขารู้ตัวแล้วว่าเป็นเธอ หลังจากคืนนั้นเขาก็ติดใจในรถของเธอ นานๆเขาก็หาแผนที่จากเข้าหาเธอตลอดจนช่วงปีใหม่ก็ได้จัดการเธอและทำให้เตียงนอนนั้นยับยู่ยี่ จนแม่บ้านของโรงแรมนำไปพูดจึงทำให้เธอเสียหายเจ้าของโรงแรมก็คือพี่ชายของพ่อเลี้ยงตะวันจึงต้องยกโรงแรมนั้นให้ปลายฝัน ทำให้เป็นเรื่องกันใหญ่โต ครั้นเมื่อเพื่อนของเธอท้องเธอจึงต้องไปจัดการเรื่องที่อยู่ให้แต่พอไปร่ำลาพ่อเลี้ยงเพื่อที่จะไปหาเพื่อน พ่อเลี้ยงก็เกิดหวงขึ้นมา และแอบตามไปจนเจอกับแฟนของตัวเองและรู้ความลับว่าเขามีสามีอยู่แล้ว จึงทำให้ตะวันหนีกลับไร่ไปก่อน พอทำใจได้ทั้งสองก็หันมาดูใจกัน

หลวงธรณีพิทักษ์(พ่อปาน) - นวล(แม่ค้าขายปลาในตลาด) ‘ปาน’ ได้รับมอบหมายจากคุณพระนพ ให้ตรวจตราว่าชาวบ้านถูกเอารัดเอาเปรียบหรือไม่ ทางที่จะรู้ได้กว้างคือต้องเข้าไปที่ตลาด เพราะว่ากันว่า ‘ปากตลาด’ มีอะไรก็พูดหมด ‘นวล’ แม่ค้าขายปลา เกิดเป็นคนจนยังไม่พอ ยังจะถูกย่ำยีจากนายเงิน ในเมื่อขายปลาผ่อนที่นาไม่ไหว นวลจึงคิดขายตัวเองเพื่อให้ได้เงินมากขึ้น แต่คนซื้อนี่สิ เลือกได้หรือต้องจำใจขาย เมื่อกลิ่นคาวปลาหอมหวนจนใจชายระส่ำ

เขายื่นคำขาดให้ส่งหญิงสาวคนหนึ่งในตระกูลคอทลินไปแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ ใครบ้างจะไม่รู้ว่านี่เป็นกับดัก ไม่มีทางที่ตระกูลคอทลินจะส่งลูกสาวสุดที่รักไปเด็ดขาด ดังนั้นใครจะเหมาะสมไปมากกว่าลูกนอกกฏหมายกัน

ตัวละคร หมอนิ่ง NC++ น้ำนิ่ง : อายุ 25 ปี นายแพทย์น้ำนิ่ง ไตรพิทักษ์พงษ์ หน้าโคตรนิ่ง ร้ายลึก ไม่ค่อยพูด แสดงออกทางสายตาและการกระทำ i ลูกโซ่ : อายุ 21 ปี หรือ พนิดา ว่าที่คุณหมอ ที่เข้ามาฝึกงานในโรงพยาบาลของน้ำนิ่ง ความน่ารักที่จะมาทำให้ใจของหมอนิ่งหวั่นไหว mage

เพราะรัชนีกรทำให้รักแล้วทิ้งไป… อารัญจึงเหมือนตายทั้งเป็น และรอวันทวงคืนหนี้แค้นทุกลมหายใจเข้าออก จนรัชนีกรจากโลกนี้ไป แต่ความแค้นของอารัญไม่ได้สลายไปด้วย แม้แม่ตาย แต่ลูกยังอยู่ และคนที่ชดใช้ต้องเป็นเธอ… พรบุหลัน พรบุหลัน… หญิงสาวแสนซื่อบริสุทธิ์เหมือนน้ำค้างยามเช้า หลงรักอารัญตั้งแต่นาทีแรกที่ได้สบตาเขา อารัญก็ทอดไมตรีให้เธอเข้าถึงตัวเขาได้อย่างง่ายดาย โดยหญิงสาวไม่รู้เลยว่ากำลังเดินเข้าสู่กองไฟร้อนแรง

นายหัวผู้เพียบพร้อมไปหมดทุกอย่าง ราชันไม่เคยคิดที่จะรักใคร เพราะเขาไม่เคยไว้ใจผู้หญิงคนไหนที่เข้ามาจีบเขา แต่ใครจะไปเชื่อว่าหญิงสาวที่โดนกล้อนผม หน้าตาบวมช้ำ โดนโยนทิ้งไว้กลางทะเล จะกลายมาเป็นนายหญิงของเกาะ โดยที่ราชันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอคือใคร ปะการังหญิงสาวที่อยู่ดีๆไม่รู้ว่าพรหมลิขิตหรือเวรกรรมอะไร ส่งให้เขาต้องได้มาช่วยชีวิตเธอ และยังจะต้องกลายมาเป็นสามีภรรยากันอีก นายหัวคิดแล้วก็ขำ สงสัยตัวเขาเองจะเลือกมากเกินไป พอถึงเวลาที่จะได้มีเมียจริงๆเลยไม่ต้องเลือกเลย

เขาเป็นท่านรอง เธอเป็นเลขา ทั้งคู่ไม่เคยได้พบเจอกัน จนกระทั่งวันนั้น วันที่เป็นจุดเริ่มต้นของทุกสิ่ง

การแต่งงานครั้งนี้...ไม่ใช่ความสมัครใจของเขา และไม่ใช่ความฝันของเธอ แต่เป็นเงื่อนไขที่ทั้งคู่ไม่อาจปฏิเสธได้
เมื่อ 'ภาณุ' ชายหนุ่มนักการทูตผู้เย็นชา ต้องใช้ชีวิตร่วมกับ 'มิริน' หญิงสาวผู้เพียบพร้อมในสายตาผู้อื่น ท่ามกลางความเยือกเย็นที่เขาสร้างขึ้นและความอดทนที่เธอพยายามรักษา
สองหัวใจที่เริ่มต้นด้วยความไม่เต็มใจ จะก้าวข้ามอคติและการบังคับไปสู่ความรักที่แท้จริงได้หรือไม่
ในโลกที่มีแต่เงื่อนไขและความกดดัน เธอจะเปลี่ยนเขาได้อย่างไร และเขาจะเปิดใจให้เธอหรือเปล่า?