นอกใจ

ดาหลาเริ่มสัมผัสร่างกายของตัวเองแผ่วเบา มือเรียวลูบไล้ลงมาบีบขยำทรวงอก ลูบคลำแล้วคลี่ปลายนิ้ววนคลึงรอบวงป้านปทุมจนขนลุกซู่ไปทั้งร่าง ‘อ่าห์... ’ ฝ่ามือน้อยค่อยๆ เคล้นคลึงทรวงอกอวบใหญ่ของตัวเองด้วยความรู้สึกชื่นชมในความอิ่มสมบูรณ์ของเรือนร่าง การมีลูกไม่ได้ทำให้สองเต้าของหล่อนหย่อนคล้อย แต่กลับได้ความอวบใหญ่และเอิบอิ่มเข้ามาแทนที่ ดาหลาเอื้อมมือเปิดน้ำจากฝักบัว หวังให้แรงจากสายน้ำที่ฉีดพ่นออกมาเป็นสายปะทะใบหน้าและเนื้อตัวเปล่าเปลือย จะช่วยดับความร้อนรุ่มในอารมณ์ที่รุมรึงอยู่ภายในอก ‘อ่าห์... เสียว’ มือข้างหนึ่งถือฝักบัว มืออีกข้างเค้นคลึงบีบขยำเต้านมอวบใหญ่ล้นมือของตัวเองไปพลาง จู่ๆ เนื้อตัวก็ร้อนผ่าว สั่นเทิ้ม โหยหา ราวกับว่าร่างกายของหล่อนกำลังตกอยู่ในอาการสะบัดร้อนสะบัดหนาว คล้ายจะเป็นไข้ หากลึกลงไปในอารมณ์… ดาหลาเท่านั้นที่รู้ดีว่าอะไรเป็นสาเหตุ

อลัน | ดุร้าย เย็นชา เงียบขรึม เข้าถึงตัวตนยาก | อายุ 20 ปี นักศึกษาหนุ่มผู้ที่รักสนุก ชอบความสัมพันธ์แบบวันไนท์สแตนด์ ไม่ชอบผูกมัดกับใคร “…อยากลองนอนบนเตียงกับผมสักคืนไหม ?” แพร ไม่ใช่ผู้หญิงบอบบางในเวลาเดียวกันเธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่เข้มแข็งมากนัก อายุ 27 ปี เธอพูดกับตัวเองมาตลอดว่าไม่เคยคิดจะคบผู้ชายที่มีอายุน้อยกว่า ทั้งที่ไม่ชอบเด็กแต่ทำไมกับผู้ชายคนนั้นถึงห้ามใจไม่ได้…. “อะ ไอ้เด็กบ้า จะทำอะไร ยะ อย่านะ”

มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด​ มีสัญญาใจที่ให้ไว้กับ เจเรมี่ วิทเเมน​ เมื่อครั้งที่ทั้งคู่ยังเยาว์วัย ตลอดระยะเวลา 12 ปี​ เธอเฝ้ารอที่จะได้เป็น'เจ้าสาว'​ แต่แล้ว คนที่เธอหลงรักมาตลอดดันเป็นคนเดียวกับคนที่ส่งเธอเข้าไปอยู่ในคุก!​และด้วยน้ำมือของคนที่รัก เธอต้องก้าวผ่านช่วงเวลาแห่งความเจ็บปวดทุกข์ระทม ซ้ำแล้วเธอต้องทนเห็นผู้ชายที่เธอรักกำลังตกหลุมรักผู้หญิงอีกคน ... ที่ไม่ใช่เธอ 5 ปี ผ่านไปอิสระเป็นของเธออีกครั้ง เธอหันหลังให้ความอ่อนแอที่เคยมีในอดีตทั้งหมด การกลับมาของเธอในวันนี้มาพร้อมความเด็ดเดียว เเละเข้มเเข็ง เธอไม่ใช่ผู้หญิงคนเดิมที่เขาสามารถดูถูกเหยียดหยามได้อีกต่อไป!!! ความเข้มแข็งที่เธอมีในครั้งนี้จะฉีกกระชากหน้ากากของบรรดาผู้ที่แสร้งแกล้งบริสุทธิ์ออกมาก่อนจะเหยียบย่ำขยะเหล่านั้นให้จมดิน ผู้ชายคนนั้นต้องได้รับบทเรียน เธอต้องการให้เขาเจ็บปวด ผู้ชายที่ทำผิดต่อเธอนับครั้งไม่ถ้วน การแก้เเค้นกำลังจะเริ่มขึ้น... แต่แล้วจู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนจากคนโรคจิตที่เย็นชาไร้ซึ้งหัวใจมาเป็นผู้ชายที่แสนอบอุ่นและดูเป็น

เมื่อก่อน จี้อี่หนิงคิดว่า การได้อยู่เคียงข้างเสิ่นเยี่ยนจือตั้งแต่ตอนเรียนหนังสือจวบจนแต่งงานนั้นเป็นเรื่องที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของเธอ จนกระทั่งเสิ่นเยี่ยนจือนอกใจ เธอถึงได้เข้าใจว่า จะมีความรักที่ไหนที่มันลึกซึ้งอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าได้ ความรักทั่ว ๆ ตอนแรกหวานแหวว สุดท้ายก็ลงเอยด้วยการจากลาอยู่ดี หลังจากการหย่าร้าง เธอจึงไม่เต็มใจที่จะมอบความจริงใจของเธอให้ใครอีก แต่เสิ่นซื่อกลับบุกเข้ามาในโลกของเธอ ไม่ยอมให้เธอได้มีโอกาสหลบหนีเลยแม้แต่น้อย เธอถอยหลังไปเรื่อยๆ ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับคนตระกูลเสิ่นอีก เขากลับก้าวเข้าไปทีละก้าวๆ มีแต่อยากจะกักเธอไว้ในอ้อมกอดเท่านั้น "อาเล็ก พวกเราไม่เหมาะสมกันหรอกค่ะ" ชายคนนั้นบีบคางเธอเบา ๆ บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา "เธอหย่ากับเสิ่นเยี่ยนจือแล้ว ฉันจะถือว่าเป็นอาเล็กของเธอได้ยังไงล่ะ?" "แล้วเธอก็ยังไม่เคยลองเลย จะรู้ได้ยังไงว่ามันไม่เหมาะสม?" จี้อี่หนิง "ฉันลองแล้วนะคะ" เสิ่นซื่อ "งั้นเธอก็ลองอีกทีสิ ลองจนกว่าจะเหมาะสมนั่นแหละ" จี้อี่หนิง "......"

ครั้งหนึ่ง 'เราเคยรักกันมาก'    ครั้งหนึ่ง 'เคยเฝ้าฝันอยู่เคียงคู่'    แต่..แล้วเธอก็เลือกที่จะทิ้งเขาไป..ทั้งให้เหตุผลโง่ๆ กับเขาว่า    'เธอเบื่อผู้ชายแสนดีแบบเขาแล้ว'    แต่พอเวลาผ่านไป...ผู้ชายแสนดีหน้าโง่คนนั้นได้ตายจากไปแล้ว..เธอกลับเดินย้อนกลับมา..พร้อมกับบอกเขาว่า     'ไม่มีใครแสนดีเท่าเขา'   สำหรับเขา..มีเหลือแค่ 'เศษซากของความรัก'   สำหรับเธอ..ในหัวใจดวงน้อยยังเต็มไปด้วยความรัก   มาวันนี้ 'ความรัก' ของเขาไม่ได้มีไว้ให้เธอ..แต่ 'มี' ไว้ให้ผู้หญิงอีกคน

‘ให้ลูกเจี๊ยบอยู่ในมือคุณอานะคะ ไม่ว่าคุณอา จะบีบหรือจะคลาย ลูกเจี๊ยบก็ยินดี’ จิณณ์ จิตติกรณรงค์ (จิ๋ว) หนุ่มโสดในฝันที่สาวๆ ใฝ่หา ด้วยรูปลักษณ์หล่อร้าย ไม่ต่างจากเสือคอยขย้ำเหยื่อ สาวสวยหลากวงการจึงพร้อมกดบัตรคิวอยากเป็น ‘ลูกไก่ในกำมือ’ ของจิณณ์กันทั้งนั้น มนตกานต์ ฤทธาอภินันท์(ลูกเจี๊ยบ) แอบรัก 'อาจิ๋ว' ตั้งแต่เริ่มเป็นสาว ปรุงแต่งตัวเองให้เป็นในสิ่งที่ ‘อาจิ๋ว’ ชอบ ทำทุกทางให้ได้ใกล้ชิด เขาชอบสาวสวย เปรี้ยวอมหวาน เซ็กซี่เล็กๆ น่ารักหน่อยๆ เธอจะเป็นทั้งหมดเพื่อมัดอาจิ๋วให้อยู่มือ เมื่อแผนลงล็อก มนตกานต์ก็พร้อมลุย!! จิณณ์ปวดหนึบเมื่อถูกหลานสาวนอกไส้ยั่วทุกวัน ใครจะคิดว่า #ลูกเจี๊ยบ ตัวอ้วนป้อม ฟันจอบ ใส่แว่นหนา ตัดผมหน้าม้า จะกลายเป็นสาวสะพรั่ง ถูกสเป็กเขาสุดๆ ขนาดนี้ และสัดส่วนสะท้านใจชายโฉด ก็ส่งผลให้ด้านมืดของเขาปะทุ “โอม... สมภารต้องไม่กินไก่วัด แต่ถ้าไก่มันน่าฟัดจะทำไง” โอ้ย!! ยิ่งคิดสมองเขาจะระเบิด โอย...

“โอ้วววว… ” เสี่ยรุตน์อุทาน จ้องมองเรือนร่างเปล่าเปลือยของน้ำหวานอย่างนึกกลัดมันในอารมณ์ รีบโอบร่างน้อยลงนอนหงาย แทรกกายเข้ามาระหว่างเข่าสองข้าง ก้มลงจูบไซ้เต้านมอวบใหญ่ ทั้งบีบทั้งเคล้นสลับดูดเลียอย่างหื่นกระหาย “อู้ว… นมใหญ่เหลือเกิน… ” น้ำเสียงบอกความลุ่มหลง เสี่ยรุตน์กดใบหน้าแนบเคล้าสองเต้าคัพเอฟอวบใหญ่มหึมา ดูดกินนมจากเต้าของสาวน้อยอย่างหื่นกระหาย “อูยยย… ซี้ดดดด… ” หญิงสาวร้องครางด้วยความสยิว… หนวดเคราสากแข็งบนใบหน้าของเสี่ยรุตน์ถากครูดผิวอ่อนตอนเขาจูบไซ้ ทำเอาเส้นขนของหล่อนลุกซู่ไปทั้งร่าง ปลายหัวนมเครียดคัดชูชันขึ้นด้วยความเสียวซ่านเพราะอารมณ์ที่ยังค้างมาจากร้านคาราโอเกาะ

“อันที่จริงผมก็ไม่ใช่คนชอบแอบทำอะไรแบบนี้ แต่เพราะเป็นคุณ ผมยอม..”

อยู่กินกันมา2ปี ไม่มีงานแต่ง ไม่มีทะเบียนสมรส วันหนึ่งผู้หญิงคนหนึ่งกลับมา เธอก็เป็นได้แค่ส่วนเกิน ขับรถมารับเธอแต่ให้ผู้หญิงคนนั้นนั่งข้างหน้า เธอต้องไปนั่งข้างหลัง วันเกิดทิ้งเธอไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้น " ผมกับพลอยเราเป็นแค่เพื่อนกัน คุณอย่างงี่เง่าได้ไหม " " เธอแค่เหงามาขอกินข้าวบ้านเรา คุณก็อย่าใจแคบนักเลย" " ทิพย์ ผมขอโทษ ผมเลิกติดต่อกับเธอแล้วเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม " " รุจ ฉันไม่ได้รักคุณแล้ว ฉันมีผัวใหม่แล้ว "

ช่วงปิดเทอมของมหาลัย ‘พลอย’ นักศึกษาสาวสวยลุคเนิร์ดดูใส ๆ เมื่อความเหงาและความรู้สึกเปล่าเปลี่ยวเข้ารุมล้อม ความรู้สึกที่มีกับแฟนหนุ่มเริ่มห่างเหิน กับพี่ชายแท้ ๆ ก็ไม่ค่อยจะได้ใช้เวลาร่วมด้วย สุดท้ายก็หันมาพึ่งพาพี่ชายข้างบ้านอย่าง ‘เคน’ ซึ่งยังเป็นเพื่อนคนสนิทของพี่ชายเธออีกด้วยในการบรรเทาความเหงาที่ซ่อนอยู่...