ความหลงใหล

เมื่อ ณคล ชายหนุ่มผู้หาความสงบสุขด้วยการเช่าบ้านในทำเลที่เงียบสงบ ได้พบกับหนุ่มน้อยน่ารัก อย่างทอยส์ เจ้าของแมวน้อยที่แอบไปขโมยปลาที่บ้านเขากินในเช้าวันหนึ่ง การพบกันครั้งนั้น..เหมือนจะเริ่มต้นด้วยความวุ่นวาย และสับสน... หากอีกหลายครั้งที่ความบังเอิญ นำพาทั้งคู่ไปพบเจอกันอยู่บ่อยครั้ง จนนำไปสู่ความรัก ในก้นบึ้งหัวใจอย่างเงียบงัน

ในวันแม่ ฉันอยากส่งของขวัญให้แม่สามี แต่ไม่คิดว่าจะเห็นแม่สามีพาชายผิวสีคนหนึ่งเข้ามาในห้อง ครึ่งชั่วโมงต่อมา แม่สามีก็เดินออกจากห้องด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ...

“นี่พีชไม่ใช่ซัมเมอร์ พี่แค้นอะไรพี่ไปก็ไปทำกับซัมเมอร์ อย่ามาทำกับพีชแบบนี้” ไม่ทันที่ปากเรียวบางจะพูดอะไรมากกว่านี้ ปากหนาได้รูปก็ประกบทาบลงมา จนแนบสนิท หญิงสาวได้แต่ส่งเสียงขัดขืนอยู่ในลำคอ ยิ่งดิ้นเท่าไหร่ ก็เหมือนยิ่งเขาไปอยู่ในพันธนาการของเขาเท่านั้น น้ำจากฝักบัวถูกเปิดไหลผ่านตัวเธอ เหมือนสายน้ำนี้จะสามารถชะล้างความรู้สึกผิดออกจาหัวใจของหญิงสาว ที่ตอนนี้ไม่ได้บอบบางแค่ร่างกาย แต่มันบอบบางไปถึงจิตใจ เธอมีอะไรกับแฟนเพื่อน มันคงเป็นตราบาปในชีวิตเธอไปอีกนานแสนนาน เมื่อหัวถึงหมอน ร่างกายที่บอบช้ำจากการถูกย่ำยี หัวใจที่ร้องไห้จนเหนื่อยล้า หญิงสาวนอนหลับสนิท ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังอยู่เป็นร้อยสาย “พีช พี่กวินบอกเลิกเรา” หญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนเตียง ไม่แน่ใจว่าเสียงที่เธอได้ยินเป็นความฝันหรือความจริง เธอค่อยๆลืมตา ภาพแรกที่เห็นคือเพื่อนของเธอนั่งอยู่ข้างๆ ใบหน้าอาบไปด้วยน้ำตา

ความชอบของคนเรามีไม่เหมือนกัน... ฉันชอบเรื่องเซ็กส์... แต่ชีวิตฉันเหมือนตกนรก เมื่อผัวไม่ค่อยทำการบ้าน.. และแล้วก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันมีความสุขที่สุดในชีวิต... และนี่คือที่มาของคำว่า.. “สวรรค์บนดิน”

พันษา คาสโนว่าหนุ่ม ที่ไม่ชอบการถูกบังคับ... เขาเลยพาลไม่ชอบหน้าคู่หมั้นสาวที่ผู้ใหญ่หมั้นหมายให้ วันหนึ่ง...เกิดอุบัติเหตุเล็กๆ ขึ้น ทำให้เขาได้พบกับ หญิงสาวอย่างมาตา ที่ถูกดึงเข้ามาอยู่ในวังวนของคาสโนวาหนุ่มโดยไม่ตั้งใจ จนเกิดเรื่องราวกลับบานปลายใหญ่โต ชายหนุ่มตัดสินใจพาเธอไปจดทะเบียนสมรส ตีตราจอง เพื่อให้เธอช่วยให้เรื่องการหมั้นระหว่างเขากับโรสจบลง ทุกอย่างที่เริ่มต้นเพียงแค่เกม แต่จบลงด้วยความรัก เพราะพิศวาสแห่งคาสโนวาหนุ่มตราตรึงอยู่ในหัวใจของหญิงสาวไปแล้ว...

(คารอส ร็อฟเวลล์) เพื่อนรักของออร์แลนโด้ แอบหลงรักเพื่อนสนิทของมิกิ ซึ่งเป็นนางแบบดังของไทย จึงเดินหน้าขายขนมจีบ ขณะที่ทุกอย่างกำลังไปได้สวย ก็มีเรื่องให้หมางใจ จนสองตระกูลแทบมองหน้ากันไม่ติด สุดท้าย...รักนี้จะจบเช่นไร ติดตามต่อได้ใน อ้อมกอดเจ้าชายลวง

เพราะความมักมากของพี่ชายร่วมสายโลหิต ทำเรื่องชั่วช้าทิ้งเอาไว้ ทำให้เธอต้องมารับเคราะห์ ในฐานะ ลูกชังของตระกูล ความเจ็บช้ำที่ได้รับ มันมากมายเกินจะรับไว้ เธออยากหนีให้ไกล ทว่าเพราะคำสั่งห้ามของคนในตระกูลทำให้เธอได้แต่ก้มหน้ารับผลในฐานะเชลย....ของเขา

เมื่อโชคชะตานำพาหญิงสาวที่หน้าเหมือนรักแรกของเขากลับมา ธนา เจ้าพ่อคาสิโนผู้เย็นชา ต้องพบกับความท้าทายครั้งใหม่ ระหว่างความปรารถนาที่ร้อนแรงและอดีตที่ไม่อาจลืม…

หว่านชุ่ยอิงถูกยิงตาย ขณะที่วิญญาณปลิวออกจากร่างดันทะลุเวลากลับมาเข้าร่างของหญิงสาวในยุค 30 ที่เพิ่งจะถูกขืนใจตาย ตอนที่เธอมาถึงไอ้คนชั่วนั้นกำลังเคลิบเคลิ้มอยู่เหนือร่างนั้นพอดี จากความทรงจำที่เห็นจากร่างเดิม หว่านชุ่ยอิง จึงตัดสินใจฆ่าคน ในอดีตนั้นเจ้าของร่างเดิม เคยเป็นลูกสะใภ้ที่บ้านสามีโปรดปราน เพราะอิทธิพลของบิดาทำให้ตระกูลสามีกลายเป็นตระกูลร่ำรวยมั่งคั่ง ทว่าเมื่อปีก่อนหลังจากบิดาของเธอถูกจับ คนเนรคุณพวกนี้ ก็ลายออก ไม่เพียงแค่ขับไล่ไสส่งเธอไปอยู่เรือนหลัง แต่ยังบังคับให้เธอหย่าเพราะอยากได้ลูกสะใภ้ใหม่ พอเจ้าของร่างไม่ยินยอมก็ถูกกลั่นแกล้งรังแกสารพัด จนถึงขั้นมาถูกขืนใจจนตาย คนสารเลวพวกนี้ ไม่เหมาะกับคนดีอย่างหว่านชุ่ยอิงคนก่อนหรอก มันต้องกับเธอนี่สิ ถึงจะสมน้ำสมเนื้อ หึ!

"รอวันที่ 'รุ้งอ้วน' จะเชื่อมแผ่นดินและผืนฟ้าไว้ด้วยรัก" ‘แผ่นภพ เคลย์ วิลคินสัน’ ฝันว่าได้ร่วมรักกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างถึงพริกถึงขิง เมื่อตื่นก็พบว่าฝันเป็นจริง เธอคือ ‘อิงฟ้า’ เด็กในปกครองของเขาเอง ไฟโกรธโชนแสงพร้อมกับไฟราคะโลดแล่น เมื่ออิงฟ้าทำงานแต่งของเขาล่มไม่เป็นท่า วางแผนให้คู่หมั้นของเขามาเห็นฉากร่วมรักอัปยศ เธอต้องชดใช้อย่างสาสม! อยากเป็นเมียฉันนักใช่มั้ย! ได้!! ‘เมียเก็บ’ เท่านั้นที่เธอจะได้เป็น อิงฟ้าจะได้รู้ว่าอย่าคิดมาเล่นกับไฟ คนอย่างเขา ดีมาดีตอบ แต่ถ้าร้ายมา เขาจะร้ายกลับไปเป็นร้อยเท่า “ปล่อยฟ้านะ! ปล่อย!” “ทำไม! ทีอยู่กับผัวทำสะดีดสะดิ้ง ทีอยู่กับชู้ สั่นสู้ไม่ถอย ร่าน!” “ใช่! ฟ้าร่าน! รู้อย่างนี้แล้วอาภพจะมายุ่งกับฟ้าทำไม ปล่อยฟ้า! อย่ามายุ่งกับฟ้าอีก ปล่อย! อยากมากก็ไปหาผู้หญิงไม่ร่านของอาภพ อย่ามายุ่งกับผู้หญิงร่านๆ อย่างฟ้า ปล่อยนะ! ปล่อย! ปล่อยฟ้า!”