คนมองโลกในแง่ดี

ถ้าอยากเป็นเมียฉันนัก ก็จงทำหน้าที่เมียอย่าง ‘สาสม!’ มรดกมหาศาลมาพร้อมกับเจ้าบ่าวรูปงาม เมื่อเงื่อนไขนั้นคือ ‘วรรณรดา’ ต้องแต่งงานกับ ‘หม่อมราชวงศ์ธีรดนย์ วรเวชเดชากร’ ชายรูปงามราวเทพบุตรที่มองเธอด้วยสายตาเย็นชา ทว่ากลับแฝงไว้ด้วยความร้อนแรงดุจ ‘พญามาร’ ที่พร้อมจะฉีกร่างเธอกัดกิน “แล้วทำไมไม่ปฏิเสธเล่า ยอมจดทะเบียนสมรสกับฉันทำไม หึ! สุดท้ายก็ปลิงนั่นแหละ มรดกที่ตกทอดทางสายเลือดไง อาเธอเป็นปลิงตัวโตที่ ‘ดูด’ พ่อฉันจนตาย ตอนนี้เธอก็ปลิงอีกตัวที่จะเข้ามา ‘ดูด’ ฉัน”

เธอหวังไป ‘ยั่ว’ ให้เขาตื่น แต่กับดักสวาทที่สร้างขึ้น เธอดันติดเสียเอง เมื่อ ‘ดอกเตอร์’ หนุ่มสุดเคร่งขรึม ถูกล้วงความลับจาก ‘สาวใช้’ สุดอึ๋มกระแทกใจ ในข้อหาแสนจะโหดร้ายกับความหล่อ ‘เกย์’ หรือเปล่าที่เขาเป็น การพิสูจน์ในสิ่งที่ธรรมชาติเรียกร้อง ‘ทั้งวันและทั้งคืน’ คงเป็นคำตอบสำหรับเธอ ‘ยั่ว’ เท่านั้นที่ครองโลก ถ้าเขาแตะเธอเมื่อไร นั่นแหละคือคำตอบ แต่ ‘โอว... โน! ไม่นะ เธอไม่ได้อยากให้มันจบแบบนี้’

"ไม่ใช่แค่จัดดอกไม้นะครับ ‘รัก’ ผมก็จัดได้" หนุ่มนักจัดดอกไม้หน้าสวยเกินหญิง & มาร์เกตติ้งสาวกลัวการใช้ชีวิตคู่ เมื่อรักแรกพบบังเกิด แผนลับสุดหวานจึงเกิดขึ้น

‘ชบาดง’ หญิงสาวบ้านป่าที่ไม่ประสาในเรื่องความรัก ทว่าสิ่งนั้นกลับเป็นเสน่ห์จนทำให้เขาหลงรักเธอจนถอนตัวไม่ขึ้น แต่ชบาไม่ใช่ดอกไม้ที่คู่ควรกับแจกันทอง เมื่อต้องเลือกระหว่างดอกไม้ในเมือง กับ ดอกชบาบ้านป่า เขาควรจะเลือกใคร ‘ความบริสุทธิ์ไร้เดียงสาของเธอ... ไม่เคยมีดอกไม้ดอกไหนงดงามเท่า’ ‘โลดแล่นไปในห้วงแห่งกลิ่นหอมรัญจวน’

“เธอมันก็แค่นางบำเรอขัดดอก อย่าบีบน้ำตาเรียกราคาให้มากหน่อยเลย" ครั้งหนึ่งคนพูดเคยเป็นสุภาพบุรุษแต่ความผิดหวังทำให้เขากลายเป็นเสือที่พร้อมจะขย้ำเหยื่ออย่างเธอ” ชายหนุ่มซุกหน้าลงกับคอยาวระหงของหญิงสาว เขาซุกไซร้มันอย่างรุนแรงรุกขึ้นจากข้างเตียง ขึ้นมาคร่อมคนร่างบางไว้ หญิงสาวที่กำลังตกใจตื่นกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้น พยายามกลั้นเสียงร้องไห้ที่มันดังอยู่ข้างในหัวใจ แต่มันก็สุดที่จะกลั้นมันไว้จริงๆ

#บัวริมทาง เมื่อความสาวถูกตีราคา บัวจะทำอย่างไรให้ราคานั้นเปลี่ยนเป็นคุณค่า #นวลนาง นาง... จะทำยังไงเมื่อสิ่งที่ถูกใจพ่อกำนันคือเรือนร่าง นาง... ควรยอมหรือหลีกหนี ความรักไม่เคยพานพบ แต่ความหิวเคยชิน หากร่างกายนี้จะทำให้ครอบครัวได้อิ่มท้อง ‘นาง’ จะยอม #นิ่มนวล จากสาวน้อยไม่เคยมือชาย ได้เห็นบทรักจังๆ กลางป่า นิ่มจะเร่าร้อนรุมเร้าร่อนร่านได้มากแค่ไหน หล่อนจะหนีพ้นไหม ในเมื่อใจก็อยากเหลือทน #นวลสวาทนาง พี่ทุยขอหล่อนแต่งงานและยินดีเป็นพ่อของลูก โดยไม่รังเกียจว่าหล่อนท้องแก่ อ้วน จน ถูกผัวทิ้ง หล่อนควรตอบแทนความดีของพี่ทุยอย่างไร ในเมื่อพี่ทุยติดใจน้ำพริกกะปิฝีมือหล่อนเหลือเกิน ‘น้ำพริกถ้วยไหนก็ไม่อร่อยเท่าน้ำพริกของนวล’

เมื่อครุฑหนุ่มร้อนรักอย่าง ‘อินทรี’ ตัดสินใจลักพานางกากีอย่าง ‘ธนิษฐา’ ไปสู่วิมานฉิมพลี เขาจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอด้วยวิธีใด หรือต้องถอดหัวใจวางไว้เป็นเดิมพัน +++++ บรรยากาศแห่งค่ำคืนเป็นใจ ธนิษฐาปล่อยร่างกายและหัวใจให้เป็นของอินทรีอย่างสมบูรณ์ ทว่าวิมานที่โบยบินขึ้นไป กลับกลายเป็นรังครุฑบนกองเพลิง ธนิษฐากรีดร้องสุดเสียงเมื่อฝ่ามือร้อนๆ ของเขาสอดแทรกเข้าสู่บิกินีตัวจิ๋ว ดอกไม้กลีบบางถูกฝ่ามือร้อนรุกราน ‘ต้องไม่ใช่แบบนี้... ไม่ใช่... เขาต้องไม่รุนแรงกับเธอแบบนี้’ “คุณอินทรีปล่อยดาวเถอะนะคะ อย่าทำรุนแรงแบบนี้กับดาว ดาวยังไม่...” “อย่าบอกนะ ว่ายังไม่เคย ฮึ! ร้างผัวมานานมันก็อย่างนี้แหละ ธนิษฐาฟังฉันนะ ชื่อเธอน่ะไม่เหมาะกับดวงดาวหรอก แต่มันเหมาะกับนางกามากกว่า และนางกากีอย่างเธอก็สมแล้วที่ต้องเจอแบบนี้”

หากพรหมลิขิตทำให้เราพบกัน ได้โปรดทำให้ฉันรักเขาได้เต็มหัวใจ +++++ เพราะไม่แน่ใจในความเป็นชายของคู่หมั้น ‘ศิศิรา’ จึงต้องพิสูจน์ แต่นั่นกลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นแห่งความสูญเสีย ‘ปรมะ’ นักเขียนและจิตรกรหนุ่ม ปลีกวิเวกมาหาโลเคชันเขียนนิยายอยู่ชายทะเล แต่โชคดีที่สวรรค์ส่งนางฟ้าแสนบริสุทธิ์ผุดผ่องมาให้ ทว่า ‘นางฟ้าคืนเดียว’ กลับจากไปก่อนรุ่งสาง ทิ้งไว้เพียงความรู้สึกผิดที่เกิดขึ้นในใจ ปรมะต้องหาเธอให้พบ เบาะแสเดียวมีเพียงชื่อ ‘น้ำค้าง’

เพราะอยากรู้ชาติกำเนิดที่แท้จริงของตัวเอง ทำให้ #ดวงดารา ต้องกลายเป็น #ดาลาวัน แม่ครัวจำเป็นในร้านภูเขาทอง ซึ่งมีเจ้าของร้านสุดหล่ออย่าง #กัญจน์ คอยจับตามองว่าเธอมาทำอะไรที่นี่ ความลับที่ไม่เป็นความลับกำลังจะถูกไฟรักของเขาแผดเผาให้ทุกอย่างกระจ่างชัด ระหว่าง ‘ดวงดารา’ กับ ‘ดาลาวัน’ ใครกันแน่ที่เป็นเจ้าของหัวใจ ‘กัญจน์’ อย่างแท้จริง ให้ความจริงได้พิสูจน์ความรัก ให้ความรักถูกยกย่องบนความจริงของหัวใจ ****** “พี่กัญจน์... พี่สัญญาแล้ว” ดวงตาไหวระริกมองเขาก่อนเปลือกตาจะปิดลง เพราะความรู้สึกรัญจวนกำลังปั่นป่วนอยู่ในอก “ก็ดาวบอกว่าจะช่วยพี่ทุกอย่างถ้าทำได้ ช่วยพี่เถอะนะ ช่วยพี่ด้วย พี่ทนไม่ไหวแล้ว” เสียงทุ้มหนักแน่นเอ่ยบอก ขณะที่ฝ่ามือพลิ้วไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งภายใต้เสื้อคลุม “อื้อ... พี่กัญจน์อย่าสิคะ” ห่อตัวสั่นสะท้านเมื่อเสียงออดอ้อนกับการกระทำมันสวนทางกันอย่างสิ้นเชิง เสียงเว้าวอนแต่ฝ่ามือกำลังรุกคืบไม่หยุดนิ่ง