wu dong qian kun

In the bustling city of Metro Haven, where life never slows down and dreams hang ripe for the picking, Maya Thompson stands out as your quintessential college student. Balancing a hectic schedule of classes and a part-time job at a marketing firm, she embodies the hustle of urban life. Maya's world revolves around her tight-knit circle of friends: Emma Kensington, the epitome of sophistication and intellect, seemingly born into old money; Alex Tung , the ambitious finance aficionado climbing the ladder; Jordan Wu, the tech prodigy driven by familial pride and mastery of coding; and Taylor Sinclair, the fashion maven capable of crafting style with her eyes closed. Together, they navigate the highs and lows of college existence, from intense lectures to raucous parties and late-night study sessions. But the dynamics shift when Maya attracts the attention of Liam Harrington, a seasoned CEO with a wealth of connections that rival the campus Wi-Fi network. Liam exudes an air of mystery, his experiences hinting at a life far beyond the college scene. Maya finds herself drawn to him, but Liam guards his emotions closely, wary of revealing his affections for a college student when he inhabits a world of established success. As Maya grapples with the complexities of friendship, academia, and her burgeoning feelings for Liam, she discovers that love transcends age and social status. It's about the undeniable pull that sets your heart racing and your world spinning.

“Aray masakit dahandahan naman sa pagpasok! Sh*t ang sakit pala! Ayaw ko na! Ayaw ko ng tumikim ng malaking hotdog," Sigaw ko rito habang siya ay walang tigil sa pagbayo. “F*ck ang sarap mo! Sh*t malapit na 'agad akong labasan! " “Taina 'wag mong iputok sa loob, ayaw kong maging single Mom." “Ayan na lalabas na! Malapit na!" Sigaw ni Marcos sabay hugot ng kaniyang ari nilalaro upang sa tiyan lumabas ang likido. Dahil sa pagod kaagad akong nakatulog. Ang sakit sh*t bakit ko ba isinuko ang aking bataan sa kaniya? Lord sinabi ko po na titikim ako ng biyaya mo pero bakit doon pa sa mayroon ng nagmamay-ari. Dios ko ang sakit sakit pala. Paika-ika akong lumakad hanggang makarating sa banyo. Paglabas ko sa kuwarto nakita ko si Marco sa kusina na naghahanda ng aming almusal. “I'm sorry!" Bungad niyang sabi sa akin pagka-upo ko sa upuan. “Don't worry alam ko naman ang limitasyon ko at kong saan ako lulugar. Nadala lang tayo sa tukso so please 'wag na nating pag-usapan. Let's eat," yaya ko rito kahit na gusto ko ng umiyak. “Ginusto ko iyon! Hindi ako humuhingi ng tawad dahil ayaw ko kun'di humihingi ako ng tawad dahil hindi mo deserve lalo na't ako ang nakauna sa'yo." Paliwanag niya sa akin habang lumalapit sa akin at hinawakan ang aking mukha. Hinawakan ko ang dalawa niyang kamay. “As I've said its okay. Don't mind it at 'wag na nating isipin 'yon. Let's pretend na walang nangyari lalo na 'pag dumating na si Yamir." “So I'll go ahead na may lakad pa ako. Bye Marcos!" Paglabas ko sa pintuan niya nalungkot ako at napaiyak. Mas masakit pa kumpara sa pagkawarak ng virginity ko. Alam kong mali pero mahal ko na siya.