wild kratts chris x martin

They are imperfect heroines, unwilling to compromise with gloomy lives. They grit their teeth to get out of their own way. They will become dazzling after completing fated and dangerous trials. “Wild Rose” Harrison Moore pleaded, his eyes turning red, "Do me a favor again. I promise it's the last time." I sneered and said, "If you want to convince me, drop to your knees." Then, this tall, strong man did kneel in front of me. However, his back remained upright. When he looked up at me, his taut jawline was especially attractive. I once took advantage of the drunkenness to kiss him on the jaw but was pushed away by him and fell to the floor. He chuckled and said, "Katherine, what's wrong with you? I'm your elder brother." I bit my lips awkwardly and wanted to flee, but he hooked his finger at me. "Take off your clothes. Is this all you can do?" “Lily” That woman ruined my family. So, to take revenge, I deliberately approached her brother. I lived in his house and tried hard to lure him. But he was so calm that he had never been disturbed. I could not help but sneer at him as I felt deeply depressed. However, after a long time, I cried. "I was a child at that time and was too naive." He responded slowly but his eyes were full of aggressivity. "You should pay for what you said, whether you were a little girl or not."

Eight years ago, the Woodens' lives underwent an unprecedented change that altered everything good as they knew it. Rosalie, unaware that she had humiliated Victor when they were young, became a target for Victor, who privately destroyed her by reducing her to his servitude in bed with the help of his affluence! Eight years later, Rosalie, after reinventing herself, returned to face Victor... She reemerged sophisticated and in the arms of another man: "I am getting married! I do have your blessings, don’t I?" Victor held her down as forcefully as he often did eight years ago and spoke in a low voice: "You are the canary I've been nurturing for the last two years, and you will not fly away until I say otherwise." But the current Rosalie, like a wild rose with myriad flavors, would never be dominated by Victor, never again!

“นายต้องการอะไร?” “นาย?” “ก็นาย…ไง” “เรียกชื่อฉันใหม่อีกที! ถ้ายังเรียกไม่ถูก เพื่อนเธอได้รู้เรื่องของเราแน่ๆ!”

Emerald Manalo. Mas kilala siya sa pangalang Era. Isang babaeng ang puso ay laging bigo sa pag-ibig. Maganda naman siya. Iyon nga lang, mas gusto niya ang laging nasusunod. Because her boyfriends always wanted to take advantage of her. Iyon ang isa sa dahilan ng mga breakup niya. Subalit, isang gabi, nagkayayaan sila ng kaniyang mga kaibigan na sumugod sa isang bar; hindi para mag-unwind, kundi para sugurin ang boyfriend ng isa sa mga kaibigan niya na may kinakalantaring ibang babae. Pero naiba ang kwento, nang mula sa kung saan ay may humila sa kaniya at protektahan sa gulong nagaganap. At ang masama pa, kinabukasan, nagising na lang siyang may katabing lalaki sa kama!

Si Isabel Herrera ay may tinatakasan na nakaraan. At sa murang edad na labing-siyam ay nagsimula na siyang magpalipat-lipat ng tirahan kasama ang kaniyang anak na lalaki at yaya Lorna na itinuring niya ng parang tunay na ina simula nang pumanaw ang kaniyang biological mom na si Elina. Pagod na pagod na siya sa ganoong routine subalit sa kagustuhang takasan ang bangungot ng kaniyang nakaraan ay wala siyang nagawa kung 'di ang gawin iyon. Nakatatak na sa isipan ni Isabel na hinding-hindi siya magpapapasok ng kahit na sinumang lalaki sa kaniyang buhay kaya lahat ng nanliligaw sa kaniya ay binabasted niya lang. Kahit nga pagkakaibigan lang ay hindi niya pinapahintulutan ang mga ito. Ayon pa nga sa kaniya ay okay lang mamatay siya na walang ibang lalaki sa buhay kung 'di ang anak niya lang . Subalit isang gabi, habang sinusubukang tumakas sa isang birthday party ng kaniyang kasamahan sa trabaho na ginanap sa isang engrandeng hotel ay bigla na lamang may humila sa kaniyang matipuno at ubod ng gwapong lalaki. Sobra-sobra ang pagpupumiglas na ginawa niya sa mga sandaling iyon pero dahil mas malakas ito ng ilang beses sa kaniya ay walang kahirap-hirap siyang nadala ng lalaki sa isang malawak at engrande ring silid. At doon isang mainit at masarap na gabi ang kanilang pinagsaluhan. Napamura pa siya sa isipan kinaumagahan nang bigyan niya ito ng huling sulyap bago umalis. Ang lintik naman kasi, hindi manlang nabawasan ng kahit kaunti ang kagwapuhan kahit tulog at gulo-gulo ang buhok dahil sa pagkakasabunot niya. Hindi makapaniwala si Isabel sa pangyayaring iyon. Hindi niya akalaing ganoon na lamang siya kabilis na bumigay sa lalaking kahit pangalan ay wala siyang kaide-ideya. Lingid sa kaniyang kaalaman na ang lalaking iyon na kaniyang nakatalik ay isa pala sa dahilan kung bakit patuloy siyang tumatakas sa nakaraan.

Veronica, a musician in a band, finds herself on a sticky wicket when she realizes that the man of her dreams—Théo Reynaud—is an elaborate masquerade to his danger-seeking alter ego. As she tries to stay relevant in the music scene, she battles depression and bouts of anxiety while dealing with a dysfunctional long-distance relationship. Théo is a fashion model striving to make a good living in the cutthroat industry while moonlighting as an informant. After a vindictive crime boss endangers his family, he is tasked to complete his final assignment to keep his loved ones out of harm's way, and be with the woman he loves. ▬▬▬▬▬▬ genres: CONTEMPORARY ROMANCE, CRIME, DRAMA ▬▬▬▬▬▬ This is a work of fiction. Places, characters, dialogues, and incidents are either the product of the author's imagination, or are used fictitiously. This story contains profanity, sexual themes, drug usage, and some violence intended for mature readers. Read at your own risk. [DISCLAIMER: The author does not own the original images on the book cover.]

After ten years away from his family, Marc Fairmonth returned home. But his homecoming was the beginning of his disaster. Ten years was enough to transform the spoiled little girl he once loved into a beautiful teenager. Cassandra Armeta has never forgotten the figure of Uncle Marc in her life. She always looked forward to Marc's return. For her, Marc was the first love of her life. A forbidden love story that never should have happened. Could their love be united?

ดิสนีย์เเละเซอร์เวย์เเอบคบหากันจนเธอตั้งท้อง!!!พวกเขาทั้งสองคนรักกันมาก จนพบกับจุดที่ทั้งสองต้องพังลงด้วยน้ำมือของเเม่เธอ!!!

"เธอคือเด็กใสซื่อหน้าตาน่ารักมาก เเต่ดันเป็นเมียนักเลงที่มีใบหน้าหล่อดั่งเทพเจ้า เเต่นิสัยโคตรเถื่อน เลว โหด ปากเข็ง เย็นชา ไม่มีใครกล้าลำเส้นนอกจาก เมียเด็กที่ชื่อยาหยี..." เรื่องย่อ "เราเลิกกันเถอะค่ะเฮียศึก เค้าไม่อยากคบกับเฮียเเล้วฮึก!!" "เพราะ?" "มีคนส่งรูปมาให้เเละมีผู้หญิงน่าอกตู้มๆนั้งอยู่บนตักเฮียด้วย เฮียนอกใจเค้า หนูไม่รักเฮียศึกเเล้วเราเลิกกันฮึก!ฮื่อๆ" ตึกๆๆๆๆ จากนั้นเธอก็วิ่งหนีออกไปจากผับ99ที่ดังที่สุดไปด้วยความเสียใจใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตา ส่วนเขามองเธอด้วยสายตาเรียบนิ่งเกินจะคาดเดา โปรดติดตามชมกันในเนื้อหา เเนะนำตัวละคร พระเอกชื่อ พันศึก อายุ30ปี สถานะมีเมียเเล้ว นิสัยเป็นคนเย็นชา ขี้หึงสุดๆโหดกัับทุกคนยกเว้นเมีย พูดน้อยไม่ชอบสุงสิงกับใครนอกจากเพื่อนของเขาเท่านั้น ไม่เจ้าชู้รักเเค่ยาหยีคนเดียว ที่สำคัญเยโคตรเก่ง นางเอกชื่อ ยาหยี อายุ19ปี สถานะมีผัวเเล้วผัวโหดมาก นิสัยน่ารักใส่ซื่อ เชื่อคนง่าย ขี้หวง ขี้อ้อน โกรธง่ายหายเร็ว เกลียดผู้ชายเจ้าชู้

เขาเป็นผู้ชายเพรียบพร้อมไปหมดทุกเเละเป็นมาเฟียอันดับหนึ่งของประเทศ!!!ไม่มีใครกล้าล้ำเส้นเป็นอันขาด เพราะเขาโหดเหี้ยมที่สุดในบรรดาเมาเฟีย เขาทั้งหล่อ! รวย! เถื่อน! เย็นชา! โหดสุดๆ เเต่ทว่า...เเต่งงานเเล้ว!!! เนื้อหาในเรื่องบางส่วน "ไปไหนมา โทรไปไม่รับอ่านไลน์ไม่ตอบ" ทันทีที่เจอหน้าฉันน้ำเสียงเรียบเย็นที่เปล่งออกจากริมฝีปากหนาจนคนที่ยืนฟังถึงกับขนลุกชัน ในสมองของฉันตอนนี้หาวิธีพูดยังไงก็ได้ที่ทำให้เขาใจเย็นที่สุด เห็นหน้าเขาก็รู้เเล้วว่าสุดจะทนกับคนอย่างฉันอ่า จะตอบยังไงดี ตอบเเบบเดิมก็เเล้วกันฉันเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าเขาพร้อมตอบคำถาม "กะก็ไปทำรายงานบ้านเพื่อนหนูไง" ฉันพยามคุมน้ำเสียงให้ปกติที่สุดเเล้วนะเเต่ทำไมมันยังสั่นอยู่ อย่างน้อยๆฉันต้องอ้างทำรายงานก่อนดีกว่าบอกว่าไปผับนิ นี่ฉันคิดดีเเล้วนะทุกคน "ฉันถามเป็นครั้งสุดท้าย ไป..ไหน..มา" เขาพูดเก็บอารมณ์เเบบสุดๆ เเละเน้นคำด้วยน้ำเสียงหนักๆใช่เขารู้เพราะนี้ไม่ใช่ครั้งเเรกที่ฉันเเอบหนีเที่ยว เเต่ก็พลาดอีกตามเคย...