Rwby Papa Jaune

"Saya datang ke sini karena ingin melamar Celindia, Anak Om Rio." What the-- Celindia Putri Pratama, Gadis berumur 21 tahun yang baru saja melakukan wisuda itu terkejut karena kedatangan seseorang yang tiba-tiba. Pria itu datang untuk dirinya, melamar Celin. Dengan berkilah bahwa itu adalah salah satu permintaan Nenek Pria itu, akhirnya Celin menerima lamaran itu. Bukan hanya itu saja sebenarnya alasan Celin untuk menerima Pria yang tidak Ia kenal, Papa dan Mamanya juga memaksa Celin untuk menerima lamaran Pria itu. "Aku ... menikah dengan cowok itu? Yang bener aja." Bagimana kisah Mereka nanti? Bagaimana kehidupan kedua manusia yang sifatnya sangat bertolak belakang itu? Celindia si gadis bar-bar dan cerewet, sedangkan Keindra si pria dingin tak tersentuh. Akankah kebahagiaan menanti mereka saat satu persatu masa lalu kelam Keindra terungkap? Apakah Celindia memilih untuk bertahan? Atau mengikuti kata orang tuanya? Ikuti terus kisah Celindia dan Keindra di novel 'Dilamar CEO Kejam'

Buong akala ni Sky hindi na siya magkakagusto pa sa isang lalaki, matapos lokohin ng boyfriend niya noon at iwan ng Papa niya para sa ibang babae. Ngunit nagbago ang lahat nang makilala niya si Zach Villanueva, ang bagong CEO ng kumpanyang pinagtatrabahuan niya. Lihim siyang humanga dito, ngunit malayong magustuhan siya ng boss niyang perfectionist at may mataas na standard. Nang minsang magbiro ang tadhana, sa kasal ng kanyang ina, natuklasan niyang si Zach ay hindi lang basta boss, kundi anak ng lalaking papakasalan ng Mama niya. Stepbrother niya ang lalaking lihim niyang hinahangaan. Mas lalong naging kumplikado ang sitwasyon nang mapilitan silang magsama sa iisang bubong. Sa bawat titig, sa bawat paglapit, at sa bawat paghinga sa iisang espasyo, mas lumalalim ang tensyon sa pagitan nila. Isang tensyon na hindi dapat mabuo… pero imposibleng pigilan. Family by law. Forbidden by morals. But temptation doesn’t always play by the rules until it becomes...a sacred betrayal.

"Ketika orang yang ku sayangi menginginkan orang yang ku cintai" Alenzia Atmazya dan Alexa Atmazya adalah sepasang anak kembar dari salah satu pengusaha properti yang cukup sukses di Indonesia. Terlahir dikeluarga yang sempurna menuntut keduanya untuk ikutan sempurna layaknya sang papa yang berhasil mendirikan kerajaan bisnis impiannya. Bagi Alenzia terlahir dikeluarga kaya raya menjadi beban tersendiri untuknya, dia yang lebih menyukai seni dituntut untuk pintar dan sempurna layaknya sang kakak Alexa Atmazya yang sudah berhasil memasuki perusahaan disaat dirinya masih di jenjang sekolah menengah. Terlahir dikeluarga yang sempurna, dibalik orang tuanya yang selalu menuntutnya ini itu Alexa selalu ada untuk mendukung apapun yang dilakukannya, Alexa tumbuh menjadi seorang kakak yang sempurna untuknya, yang menyayanginya tanpa menuntut apapun setidaknya sampai kehadiran seseorang merubah segalanya. Karena nyatanya kedatangan seorang Amreez Rizqin Wijaya merubah segalanya. Kehadirannya tak hanya mendatangkan banyak cinta, tapi juga kesedihan untuk seorang Alenzia Atmazya

Clara baru saja diusir dari kediamannya sendiri. Orang tuanya belum lama meninggal. Namun, bukannya mendapat topangan dari kerabatnya, mereka malah merampas semua harta yang ditinggalkan oleh kedua orang tua Clara. Clara berjalan tak tentu arah. Ia hanya diperbolehkan membawa pakaian-pakaiannya sendiri. Tanpa diberi uang sepeserpun. Ia tidur dimanapun dirasa tempat itu mampu menghalanginya dari turunnya hujan dan panas. Wajahnya yang cantik jelita mulai terlihat kotor akibat tak terawat. Siang itu, Clara beristirahat di bangku taman tempat anak-anak TK bermain. Berjalan cukup jauh membuat tubuhnya cukup lelah. Belum sempat memejamkan mata ia mendengar suara anak kecil yang memanggilnya 'mama'. "Mama? Mama ngapain disini? Kenapa mama gak pernah pulang? Papa bilang, mama pergi jauh sekali. Kenapa mama jahat sama Devan?" Ucap anak itu pada Clara. Clara hanya bisa terdiam cukup lama mendengar perkataan anak itu. Seingatnya ia belum pernah melakukan hubungan dengan siapapun. Tapi, kenapa anak ini memanggilnya mama?

Finding out that you are the Son of the very first Lycan created can be a bit.. overwhelming! Especially when you never knew they even existed! Manny is newly home from the Marines and is just looking to settle down, when one day he has a chance encounter with Keya. A tiny touch from this girl is enough for him to want to make her wifey. Keya has had some intense run-ins with several boys and isn't looking to be in another overwhelming relationship. She meets Manny while at Papa's restaurant and didn't think too much about it when she gave him a hug to thank him, but boy was she wrong.. Secrets from Manny's past will have him doubting his family and finding out the truth will send him into an unknown location, shrouded in secrecy. Can he really be a Lycan? Do Supernatural beings exist? And if so, is he the offspring of the one and only Ancient Alpha, the Alpha that all other Alphas have to obey?! And what about Keya, what does her background hold? Join them on their journey to truth, love and discovery in a world where things are not what they seem. Warning this book contains near Rape, Violence, Harsh Language and Dark Content. And human, mystical creature relations.

On the night of the Benedetto family's Harvest Festival, my Mafia husband, Salvatore, told me to bring our son, Giuseppe, to the family gathering. He said his madre had finally accepted us into the Benedetto bloodline. I was trembling with excitement in our little cottage as I dressed Giuseppe in his finest little suit. He had carved a single wooden rose by hand, a project he'd saved for over five years. He said he would present it to his grandmother at the celebration, a plea for her to accept our place in the family. But the moment we stepped into the stone manor, I saw Carmela. Salvatore had her pinned against an oak barrel in a deep, searing kiss. In the moonlight, her hand was undoing his tie. In front of everyone, Salvatore smiled and gently pushed her away. He walked toward the family members gathered in a semicircle and raised a crystal glass. "Tonight, in addition to celebrating the harvest, I have an important announcement." "I would like to introduce you all to the woman I have married in the eyes of God and the Church." "Miss Carmela Torrino." Before I could even process his words, Giuseppe tore his hand from mine and rushed forward. "Papa, what are you saying?" "Isn't my mother your wife?"

Prologue Celine Dela Cruz never imagined na mauuwi sa ganito ang buhay niya. Sa probinsya, simple lang ang mundo niya—gising ng maaga para tumulong sa tindahan ng pamilya, makipagbiruan sa mga kapatid, at mangarap na balang araw… magkakaroon din siya ng love story na parang sa pelikula. Pero isang gabi, habang sabay-sabay silang kumakain, bumagsak ang bombang hindi niya inasahan. “Anak…” mabigat ang boses ng tatay niya. “May kasunduan tayo. Ikakasal ka.” Nag-freeze si Celine. “What? Papa, seryoso ka ba?” At doon niya narinig ang pangalan. Liam Alcantara. CEO ng Alcantara Group. Isa sa pinakamakapangyarihang tao sa Maynila. Mayaman, guwapo raw sabi sa mga balita, pero kilala ring cold at walang puso. Arranged marriage. Hindi niya choice, hindi niya gusto. Pero dahil nalulunod na sa utang ang pamilya niya, wala siyang nagawa. Sa moment na iyon, narealize niya—hindi lahat ng love story nagsisimula sa kilig. Minsan, nagsisimula ito sa kontrata. At minsan, ang taong akala mong magpapabagsak sa’yo, siya pala ang matututunan mong mahalin.

Ariana menarik napasnya dalam-dalam, ketika ia mendengarkan permintaan kedua mertuanya. "Pernikahan kalian sudah menginjak tahun ke lima, Ariana. Janganlah menundanya terus, kami mau cucu laki-laki dari Sagara!" ucap Alex, Papa mertuanya. "Iya, Mama juga Ariana. Sebenarnya, apa yang kamu takutkan?" sela Arisa, Mama mertuanya. "A-aku hanya belum siap saja," jawab Ariana lirih. "Alasan kuno. Seharusnya, sebelum menikah itu kamu pikirkan ini baik-baik! Kamu mau kami mati berdiri karena terlalu lama menunggu cucu dari Sagara?" "Tidak begitu," bantah Ariana. 'Bagaimana caraku menjelaskan semuanya kepada mereka? Bahwa aku memang sudah di vonis mandul oleh beberapa Dokter yang menanganiku.' "Kami tidak mau tahu, Ariana. Kami mau generasi kami tidak berhenti sampai Sagara. Kalau kamu kukuh dengan kata-kata belum siap, maka izinkan Sagara menikahi perempuan lain yang bisa memberinya keturunan!" Degh. Bagaimana kisah Ariana dan Sagara? Simak ceritanya, yuk! Eits, jangan lupa untuk follow akun author. Lalu subscribe dengan tambahkan ke daftar bacaan kalian+ review lima bintang, ya!

Prologue: Moi: Mais papa enfin! Lui: N'insistes pas ma décision est prise. Moi: Tu n'as même pas essayer de m'écouter! Elle: Quand l'homme parle, la femme écoute et se tait. Moi: Maman!... 0_0... Je n'arrive pas à croire qu'elle soutienne la décision de papa. Qu'est-ce que je dis?... Elle a toujours été de son côté de toute fâçon. Mais j'espérais pour une fois qu'elle prenne ma défense vu les enjeux. Moi: comment vous pouvez prendre de telles décisions? Lui: Ce n'est pas à toi de décider ma fille mais à moi. Et j'estime que tu as trop fait l'école. Dans nos traditions la femme ne doit même pas y mettre les pieds mais toi tu y es allée alors maintenant c'est fini. Moi:...mais... Quoi? À cause de ces stupides traditions encore?...je ne sais même plus quoi dire, quoi faire pour les convaincre de me laisser continuer.

Prologue: Moi: Mais papa enfin! Lui: N'insistes pas ma décision est prise. Moi: Tu n'as même pas essayer de m'écouter! Elle: Quand l'homme parle, la femme écoute et se tait. Moi: Maman!... 0_0... Je n'arrive pas à croire qu'elle soutienne la décision de papa. Qu'est-ce que je dis?... Elle a toujours été de son côté de toute fâçon. Mais j'espérais pour une fois qu'elle prenne ma défense vu les enjeux. Moi: comment vous pouvez prendre de telles décisions? Lui: Ce n'est pas à toi de décider ma fille mais à moi. Et j'estime que tu as trop fait l'école. Dans nos traditions la femme ne doit même pas y mettre les pieds mais toi tu y es allée alors maintenant c'est fini. Moi:...mais... Quoi? À cause de ces stupides traditions encore?...je ne sais même plus quoi dire, quoi faire pour les convaincre de me laisser continuer….