ruby da cherry

Dans la Louisiane esclavagiste de 1853, Aïda, une jeune esclave, vit sous le joug impitoyable de la plantation de Bellefontaine. Lorsque Gabriel de Montreuil, fils du maître, revient d’Europe, un lien interdit se tisse entre eux, oscillant entre fascination et douleur. Mais leur amour est une transgression impardonnable. Découverte, Aïda subit une punition cruelle avant de s’enfuir, laissant Gabriel consumé par la perte. Cinq ans plus tard, il la retrouve à La Nouvelle-Orléans, désormais femme libre, bâtissant une nouvelle vie loin de ses chaînes d’autrefois. Gabriel, déshérité et transformé, cherche à reconquérir son amour tout en s’engageant dans la lutte abolitionniste. Dans un monde où l’amour entre un ancien maître et une esclave affranchie défie toutes les lois, pourront-ils écrire ensemble une histoire de liberté ?

Anibersaryo ng kasal namin nang mag-post ang high school sweetheart ng asawa ko ng sonogram picture sa kanyang social media, na may caption na public thank-you sa asawa ko: [Salamat sa lalaking nandiyan para sa akin sa loob ng sampung taon, at sa pagbibigay sa akin ng anak.] Umikot ang kwarto, at namuo ang galit sa akin habang mabilis akong nagkomento: [So, proud ka sa pagiging homewrecker?] Halos kaagad, tumawag ang asawa ko, puno ng galit ang boses. "Paano mo nagawa na mag isip ng nakakasuklam na bagay? Ang ginawa ko lang ay tulungan siya sa IVF, natupad ang pangarap niyang maging single mom.” "At oo nga pala, kailangan lang ni Ruby ng isang subok para mabuntis, habang ikaw ay may tatlong round ng walang resulta. Walang kwenta ang katawan mo!" Tatlong araw lang ang nakalipas, sinabi niya sa akin na pupunta siya sa ibang bansa para sa negosyo—hindi pinapansin ang aking mga tawag at mensahe sa buong panahon. Akala ko busy lang siya. Gayunpaman, sa huli ay kasama niya pala si Ruby, dumadalo sa prenatal checkup nito. Makalipas ang kalahating oras, muling nag-post si Ruby, na ipinakita ang isang mesa na puno ng masasarap na pagkain. [Nagsawa ako sa French food, kaya ginawa ni Ash ang lahat ng paborito kong pagkain. The best talaga siya!] Napatitig ako sa pregnancy test sa kamay ko, ang saya na naramdaman ko kanina, ngayon ay tuluyan ng nawala. Matapos ang walong taong pag-ibig at anim na taon ng paglunok ng aking pride para lang manatiling buhay ang kasal, sa wakas ay handa na akong bumitaw.

Sete anos ao lado de Ricardo Albuquerque, e Catarina Vasconcelos finalmente queria se casar. O vestido de noiva já estava escolhido, mas a proposta nunca veio. No dia do exame pré-nupcial, ela esperou no hospital até o anoitecer. Ele? Estava em uma festa, celebrando a chegada de sua nova secretária. A própria secretária fez questão de postar nas redes sociais, marcando Catarina: "Obrigada, Sr. Albuquerque, pelo lindo anel de diamante!" Catarina não discutiu. Apenas curtiu a publicação e, na manhã seguinte, pediu demissão. Voltou para casa e começou a aceitar encontros arranjados. Ricardo riu com desdém. — Dê um tempo a ela. Quando cansar de brincar, vai voltar, mansinha. Três dias se passaram. Depois, mais três. E Catarina não voltou. A inquietação começou a roer a paciência dele. Pela primeira vez, Ricardo foi atrás dela. — Já deu de drama, não acha? Se ainda quer se casar, volte agora. Essa é sua última chance. — Sr. Albuquerque… Catarina ficou noiva. A foto do certificado de casamento dela apareceu em sua postagem nas redes sociais. O sempre inabalável Ricardo enlouqueceu. Passou três dias e três noites ajoelhado na chuva, na frente da casa dela. — Catarina… pelo amor de Deus… volta pra mim! A porta finalmente se abriu. Mas era um homem, com uma toalha amarrada na cintura. A voz rouca e cheia de cansaço: — Minha esposa está dormindo. Está exausta. Faça o favor de voltar, Sr. Albuquerque.